SEPTEM PII ANIMI affectus, quae opera Misericordiae vocant.
Thoma fave. dixit si forte famelicus hospes,
Nulla mora in Thoma. iam satur hospes abit.
Quem cyathum vappae sitienti Andrea dedisti,
Aureus hic cyathus Nectare plenus erat.
Nudus inops hyemis patitur mala frigora Rhallus.
Tuscus adest Tatius, vestiet ille virum.
Aeger eram (o Divi vos dignas solvite grates),
Attulit Hippocrates alter Alonsus opem.
Hac pro Rege meo iaceo neglectus arena
Tu tumulum, et lachrymas Tusce Ruberte dabis.
Captus eram bello, succurrit Medus, et inquit,
Esto forti animo, liber, et aere meo.
Excipit hospitio peregrinos Dalmata Francus.
Pro quantum laudis Dalmata Francus habet.
Creditor his vinclis inopem me strinxit iniquis.
Vincla levat Nicon, et iubet ire domum.
Coecus iter monstrat, cum quis quam nesciat artem,
Ut fit in hac nostra crebrius urbe, docet.
Cur inhonesta gerit decisis naribus ora
Sergiolus? damno libera lingua fuit.
Gloria maiorum fertur par esse lucernae.

Previous page

Next page

---

Pir, Didak (1517 – 1599) [1596], Cato minor, sive disticha moralia, versio electronica (), versus 5366, verborum 40443, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - ode] [word count] [didacuspcato].

---