Foeminei sexus fortunatissima mater,
Fortunati ambo, Tuque puerque Tuus!«
Haec ubi diuino sermone salutiger et qui
Ore coruscanti fulguris instar erat,
Protinus horrescis caelesti exterrita uisu,
Siue uerecundi tarda pudore metus;
Nam rudis audito tiruncula nomine partus
Vt rosa purpureo tincta colore rubes,
Qualia sint Tecum mysteria tanta uolutas,
Nec sequitur uelox grandia uota fides. 30
Ergo auspex rursus: »Virguncula, parce timori;
Numinis aeterni gratia magna Tua est.
Nanque Tuo fęlix utero florebit Iesus,
Dicetur summi filius ille Dei.
Hic, hic magnus erit, Dauid genitoris habendam
Cui Dominus sedem, regna paterna, dabit;
Aeternumque domus Iacob famulabitur illi,
Imperium finem cuius habere nequit.«
Tu uero simplex qui sis paritura requiris,
Indocilis partus, inscia uirgo maris.
Ille autem: »Haud dubita: Tua uiscera casta manebunt,
Partus et augendae uirginitatis erit.
Diuini nouitas non explorabilis ortus,
Quem tu mirificis es paritura modis:
Concipis humano nec sanguine, foeda nec unquam
Gaudia sunt spoliis perfruitura Tuis.

Previous page

Next page