Attenuata lyra est, fortes fugere cothurni,
Atque Sophoclaei detumuere pedes.
Ille ego magnanimum qui facta attollere regum
Et sueram grandi bella tonare tuba,
Nescio quo iaceo misero depressus amore,
Nescio quis tetigit nubila corda furor.
Vrror ut Assyrii templis urruntur odores,
Vt uolucris nidis urritur una suis.
Nec magis ad solem glacies nec caera liquescit
Cum iuuat et flammas nutrit adusta suas.
Vrror, io, uates! Venus o, molire triumphos,
Regnet et ex nostra fraude triumphet Amor!
At uos, Pierides, nostras expellite curas,
Et prohybe tantum, pulcher Apollo, nefas,
Vel tu sollicitos, Liber, compesce furores
Victor et angores dilue, Bacche, meos!
Vosque simul, dum plaga recens, dum uulnus, amici,
Hoc uitium uestris pellite consiliis.
Quod si quis tales sedabit pectoris aestus,
Taurominitanas ille reponet aquas,
Auertet Tityi uolucres, Ixiona soluet,
Tantaleoque auidam pellet ab ore sitim,
Sisyphiae molis sistet reuolubile pondus,

Previous page

Next page