Marulić, Marko (1450-1524) [1496], De institutione bene vivendi per exempla sanctorum, versio electronica (, Split), Verborum 186963, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmarinst].
-- 3-396 -- precatione solenni peracta questus est codicem sibi esse
furto ablatum. Nouum erat id criminis inter eos audire. Et cunctis
mirantibus ipse, qui detulerat, petiit, nequis ante ab ecclesia discederet
quam missis fidelibus uiris cęllulę singulorum excuterentur. Missi seniores
codicem, ubi suppositus fuerat, inter palmeas Pafnutii fiscellas inuentum
referunt. Diu attonitus hoc audito stetit Pafnutius neque ausus est negare,
quod tam aperto affirmabatur indicio, et ut sibi poenam, qua satisfaceret,
imponerent, rogauit. Inde uero egressus per duas hebdomadas ieiuniis ac
fletu sese afflixit nec interim ad communionem accedere pręsumpsit, sed
tandem in limine ecclesię coram prostratus ueniam petiit, cum innocens
esset. Tunc demum Dei iudicio factum est, ut eius ignominię autor demone
arreptus nequitiam suam ac dolos confitendo proderet. Qui cum diu multumque
uexatus a sanctissimis uiris curari nequiuisset, postremo ipsius Pafnutii
oratione curatus est. Sicque mitis ac modestus adolescens iam labefactatam
honestatis et sanctimonię famam patientia sua reparauit, pietate auxit, dum
et inculpatus tolerat et offensus miseretur.
Sed nequis ab ingratis saltem per impatientiam subtrahenda esse beneficia
existimet, Eulogius, presbyter Alexandrinus, leprosum quendam domi susceptum
iam per annos quindecim benignius, quam dici potest, aluerat. Et tandem pro
tanto pietatis officio conuitia excipiens et ab eo, cui pro amore Christi,
contempto contagiosi morbi periculo, suis ipse manibus ministrabat,
contumeliis assidue affectus iam, quid ageret, nesciebat. Antonium ergo
abbatem consuluit, utrum illum dimittere deberet, a quo talia patiebatur.
Vtrique consultum est, modicum adhuc sustinerent, donec alter sicut pietatis
ita et patientię meritum impleret, alter ingratitudinis uitium emendaret, ne
grauiorem animi quam corporis lepram incurreret. Itaque, cum admoniti
tranquillius manere simul coepissent, Eulogius dies quadraginta superuixit,
leprosus die tertio post eum obiit. Pius ergo ac patiens Eulogius consilio
saniore usus geminę tandem uirtutis diademate meruit coronari. Quod
nequaquam meruisset, si illum, quem languentem
Marulić, Marko (1450-1524) [1496], De institutione bene vivendi per exempla sanctorum, versio electronica (, Split), Verborum 186963, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmarinst].
|