Your search found 9 occurrences

Click here for a KWIC Report

accusatus, neque barbam radi desiit neque candida ueste nonuti, neque fuit cultu solito reorum 22 . Idem, cum accusaretur a Marco Neuio, tribuno plebis, relicto foro abiit in Capitolium diis gratulatum, quod ea die Hannibalem superasset. Idem Petilio, tribuno plebis, petente, ut rationem redderet pecunię prędęque Antiochenę, cum esset legatus fratri Scipioni Asiatico, protulit librum et, cum, ut palam recitaretur, postulatum esset, concerpsit, ęgre passus, ut, cui salus imperii accepta esse deberet, ab eo ratio

qua die uenit, cępit Carthaginem, Hasdrubalem Magonemque, fratres Hannibalis, Hispania expulit, in Aphricam classe traiecit, Hasdrubalis et Siphacis castra una nocte perrupit, Hannibalem ex Italia reuocatum superauit. Victis Carthaginensibus leges imposuit. A Petilio Atreio, tribuno plebis (tribunorum enim plebis consularis potestas erat), repetundarum accusatus librum rationum in conspectu populi scidit. "Hac die", inquit, "uici Carthaginem. In Capitolium eamus et diis supplicemus."

inermem et sine dextris fuisse, Gallos uero centimanos extitisse; quanquam Bazethes Othomanus, Turcarum rex, audito huius certaminis euentu Gallos fortunatos appellauit, qui opificem hostem ad fugam plane quam ad pugnam aptiorem habuerint. Profligato exercitu Veneto princeps Petilianus, cui summa imperii in exercitu permissa erat, cum reliquis copiis in Brixianum agrum urbem ingressurus contendit. Brixiam non admissus Venetias uersus abiit atque ad oppidum, quod Venetiis tribus millibus passuum distat (incolae Mestrim uocant) consedit. Interim Bergomates,

Patauio retento continentis quoque possessionem haud uideri amissam, faciliusque caetera loca inde recuperatum iri, eo magnam uim commeatus, priusquam Maximilianus Patauinum agrum attigisset, importarant, ualidoque praesidio urbem munierant, data eius tutandae cura principi Petiliano, cui, ut ante dictum est, summa etiam imperii tradita erat. Patauina urbs ad Meduacum amnem posita quinque et uiginti millia passuum a mari abest, tribus fossis a Venetis perductis cingitur, quae aqua ex proximo

Nasicas, aliosque terrores hostium ac reipublicę propugnacula, qui de una domo Corneliorum tanquam de equo troiano prodierunt? Rursus nemo est adeo corruptus ingenio quin a Sicinio, Sp. Melio, Petiliis, Gracchis, Saturnino, Druso mentem auertat, ac huiusmodi turbulentos homines, seditionum faces, sentinam flagitiorum perpetuo oderit: quos satius fuisset abolere de memoria hominum, nisi quum citantur, in dedecus

praemissa sunt, ut in Domino salvatore perfectius implerentur. Salomonem igitur et caeteros sanctos in typum adventus sui praemisit. Apertis sacrarum Literarum testimoniis, probandum est, quod credi volumus: et adversus Ecclesiae hostes illis utendum. Augustinus contra epistolam Petiliani Donatistae de unitate Ecclesiae, capite decimonono.

EXPLICATIO. Ambigua testimonia non minus adversariorum quam nostram causam adiuvant. Doceamus scripturas Canonicas aperte aliquid dixisse, et vicimus. Unde quidam haeretici irrisi sunt, quod

5.193.5  Pol magni quae fit, medio cum fulget in auro,
5.193.6   Gemma, nec in medio spernitur illa luto. 194. Ad Petillum. De verecundia.
5.194.1  Nempe times, facias ne quid servile, Petille,
5.194.2   Hinc te fastu infers coetibus immodico.
5.194.3  Hinc nulli procerum suesti submittere fasces,

5.193.6   Gemma, nec in medio spernitur illa luto. 194. Ad Petillum. De verecundia.
5.194.1  Nempe times, facias ne quid servile, Petille,
5.194.2   Hinc te fastu infers coetibus immodico.
5.194.3  Hinc nulli procerum suesti submittere fasces,
5.194.4   Quemlibet appellans frater ut unigena,

atque inter certamina murum
1.8.47  Rubrica in mediis picta, aut carbone tabernis
1.8.48  Admiranda suis dederint spectacula lixis.
1.8.49  Verum istis graviora malis, ut furta Petili,
1.8.50  Hispullae morbum, censum sumptusque Treboni,
1.8.51  Qui poterit Satyra, et Musa ridere jocosa;
1.8.52  Vexari hunc morbo sani dicemus eodem,

Bibliographia locorum inventorum

Marulić, Marko (1450-1524) [1503], In epigrammata priscorum commentarius (), Verborum 25316, Ed. Bratislav Lučin [genre: prosa oratio - commentarius] [word count] [marulmarinepigr].

Crijević Tuberon, Ludovik (1458-1527) [1522], Commentarii de temporibus suis, versio electronica (), Verborum 118743; librorum 11, capitum 165, Ed. Vladimir Rezar [genre: prosa oratio - historia] [word count] [tuberocomm].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1527], Dialogus Sylla, versio electronica. (), Verborum 15372, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - dialogus] [word count] [andreisfsylla].

Vlačić Ilirik, Matija (1520-1575) [1581], Clavis scripturae sacrae, pars secunda, versio electronica (), 600000 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - tractatus; prosa - vocabularium; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [flaciusmclavis2].

Kunić, Rajmund (1719-1794) [1794], Epigrammata, versio electronica (), 20870 versus, verborum 170058, Ed. Irena Bratičević [genre: poesis - epigramma] [word count] [kunicrepigr].

Rastić, Džono; Appendini, Franjo Marija; Zamanja, Marija; Zamanja, Bernard; Ferić, Đuro; Appendini, Urban (1755-1814; 1768-1837) [1816], Carmina, versio electronica (), Versus 6583, verborum 46647, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - satura; poesis - elegia; poesis - epistula; poesis - carmen] [word count] [rasticdzc].