Your search found 1524 occurrences

Click here for a KWIC Report

This page contains the first 25 occurrences. Please follow the link(s) at the bottom of the page to see the rest of the occurrences your search found.

mandarunt, ut in fidelitate, quam semper de eis optarunt, deberent constantius perseuerare, ut uberiorem gratiam possent coram Ducali dominatione promereri. Hec autem ipsi Veneti inique et fraudulenter peragebant, ut possent aptius eorum perfidam conceptionem efficaciter terminare, certe Deum, qui est causa causarum et primum ens, pre eorum oculis minime circumponentes nec aliquod genus coloris iustitię inspicientes sicut illi, qui sine lege erumpnosam ducunt uitam. Quoddam horribilissimum uitium per eos illatum fertur, quod die XIII Augusti mensis, millesimo et

cęperunt omnesque eius nobiliores et aliquos eius plebeios in carcerem detruserunt pro eo, quod et ipsi Tragurini quamplures Iadertinos in eorum ciuitate repertos absque causa rationabili in captiuitatem deduxerunt. Tu quoque fac simile, sic ars deluditur arte. Non cessant certe ipsi Iadertini multorum sublimiorum ędificiorum decorare eorum ciuitatem atque fodere iubent iuxta ripam portus et ianuas magnas profundissimas fasceninas ac valationes decoras per girum vrbis conficiunt et in deffensionem ipsorum et tutellam

alterius sticati Infęlices Iadertini neminem sibi fidelem reperiunt, suum infortunium audiunt, immenso męrore confliguntur. Sed tanta est consolatio eorum pectoris naturalis, quod siquidue accidat sinistri, minime recolunt. Iam ergo Iadertini inchoant suas vires debilitare, certe eorum peccatis imminentibus. Quoddam enim scelus horrendum sit diuulgatum, quod pyratę Iadertini crudeliter commiserunt. Qui quarto Nonas vltimi mensis quosdam religione sacra qui dedicati fuerant ordinis prędicatorum fratrum in quodam scopulo insularum Iadrę reliquerunt,

militiam et peruenit in confinia Iadrę. Artissime et anguste Uenetorum bastidam obsedit quantum trabuchus attingere cum conamine non ualebat. Sed cum ipse exercitus sua erigebat tentoria, intueatur quisquam, quale Iadertini gaudium suscipiebant. Hoc iudicio lectoris est relinquendum. Certe clangunt tybicines et tubę, et nolę ad stornium pulsant plurimaque musicorum instrumentorum genera citarizant. Coreę astilidiaque equestria per vrbem uagant discurrendo et uniuersus mediocris populus, miserabiles uiduatęque femine ac orbati parentes elegicas exuunt vestes nuptialesque

epistolis percipiebant, in exaustiorem tristitiam est conuersum. Hęc est illa uestra sponsio infixa, quam Iadertini de uobis prestolabantur, quam munitam ingenti cęreo sigillo ipsis insontibus destinari asserebas: Grande Iadertinos percipere brauium, si Uenetis uiriliter obsistere curauerint. Certe eorum tristitiam quilibet speculetur tam famosi regis suorumque baronum cupiditate seductorum sagacem perfectionem sponsionis suis intimis fidelibus operatę. Et nisi tunc idem rex per suos speciales legatos illos ciues hortatus fuisset, quod de aduersitate nihil hesitent, de ignominia, que

obedire. Execratus igitur homo, qui in te iuste confidit. O homo, qui cinis es, cuius rei causa meos actus a bono frequentatos sic turpiter conquerendo paruipendes? An ignorantia spernibili cingeris, quod Dicor fortuna, quia non sum omnibus una, Nam si non rotarer, non fortuna uocarer. Sed certe quanto appetibiliora mundi proueniunt, tanto a uiro sapienti sunt fertilius formidanda pariter et fugienda. Non decebat illos sane lance assumere letitias, que cum iubilo ad magnum ischiros resonare, ne in prosperitate eorum quemquam extolli

fertilius formidanda pariter et fugienda. Non decebat illos sane lance assumere letitias, que cum iubilo ad magnum ischiros resonare, ne in prosperitate eorum quemquam extolli permittant, ne post mortem in aduersis anima diuersius consternat. Et certe consternauit et tali dissipatione commouit, quod plurimi plebeati facti sunt fugaces et proprie ciuitatis diri rebeliones. Cruciantur regnatores urbis igne uiuaci, iudicant sibi illud surgere, quod humanitas fragilis et patiens est ad tolerandum. Pacientiam nequeunt superare, carent eneo

grandiorem partem uniuersi, nunc tuę dignitatis titulum tui auidi commilitones sibi ascribunt, quos de seruitutis statu ad gloriam dignitatis sublimasti. Vbi iuramentum tuum, quod paulisper policitabas? Potius uolebas mortem eligere quam illos fideles deserere. Sed tui cupidi consules certe in fisco reseruatum, uti est tua fides uniuerso hodie, prout taliter tuos edocuisti tyrones, qui tam grande dedecus in tui presentia ausi sunt perpetrare, quippe rudis es, et principes tui de mane comedunt. Sic impune relaxasti illos, sic aule

et postmodum nulla moti misericordia nec sanctae pietatis intuitu rogum cum ingenti flamma componunt eosque crudeliter in ipsum iactant et in cinerem redigi faciunt. Quid ergo isti iuuenculi mali fecerunt? Non arma contra illos sumpserant, non vltionem appetebant. Sed certe istud horrendum ad astra conuolasse dicitur, pro tanti criminis uindictam postulasse. Sed forsan grauius pondus est Iadertinorum quam sint scelera Venetorum. Die immediate subsequenti, scilicet solemnissimi Christi athletę Laurentii, dum hostes parauerant se ad aliam pugnam, sponte

locum eis constitutum suum iter in galleis Venetorum arriperent. Fit grandis meror in vrbe, fit priuatio tantę nobilitatis, quę in ipsa tempore felici vigebat. Vbi nunc eorum palia muricis coloris, vbi eorum indumenta variis suffulta cutibus? Certe faciliter respondetur: sicut elegerunt et quale semen seminarunt, hoc eligent et metent. Habent enim asperrimum camum, qui eorum fastum vsque ad ima protrahet. Aquiescere minime insani et vltimi oratores consilio Sapientis voluerunt dicentis: Numquam credas inimico reconciliato. Hoc

ac pulchritudinem beatorum contempleris. Nescio si ibi quicquam illustrius comperies, qua ex re, Maphee suavissime, ut opinio mea fert, nullius nec laudatione nec vituperatione indigere videtur. Qua ex re optimam in partem accipies. Hoc meum silentium iure honestum facies satis, certe scio, pro innata tua in me humanitate. Vale. Disertissimo viro Vitali Lando meis verbis salutem dic. III martii, ex Civitate.

1.10.15  Postquam desierat superbus ales,
1.10.16  Pictam sideribus levare caudam;
1.10.17  Nostras labere totus in medullas,
1.10.18  Mentem certe ego si tuam merebor,
1.10.19   Iam nostrae dabo, crede, commeatum. 11. DE GUARINO
1.11.1  Quantum Roma suo debet reparata

1.36.2  Linguae dulciloquo nectare vicerit. 37. AD IULIUM
1.37.1  Scribendi ratio cum sit, vel sola poetis
1.37.2  Gloria, vel certe maxima; solus is es
1.37.3  Qui scripta abscondas. Vel, Iuli, plus sapis unus,
1.37.4  Vel nihil omnino, quod mage credo, sapis.

Accedunt populi, tua ut beata
1.69.6   Tingant arida corda disciplina. 70. IN CAROLUM
1.70.1  Antiquarius es, dicis mihi Carole; certe;
1.70.2  Sed peius multo est esse neotericum. 71. IN RUFUM
1.71.1  Ne scribam prohibes, et immerenti

si forte satis, Severe, non sunt,
1.96.10   Sint, nasos quot habet meus Philemon. 97. DE SE IPSO
1.97.1  Qualiter o crucior! certe modo cunnus adesset,
1.97.2  Possem ter quinas continuare vices. 98. DE AMICA SUA
1.98.1  Certe ego vel Proculo, si sim

1.97.1  Qualiter o crucior! certe modo cunnus adesset,
1.97.2  Possem ter quinas continuare vices. 98. DE AMICA SUA
1.98.1  Certe ego vel Proculo, si sim futuentior ipso,
1.98.2  Luxuriae possim non satis esse tuae. 99. AD PAULUM

1.108.12  Maiorem incutiet tam nova forma metum.
1.108.13  Unde tamen subiti, tanta inclementia, morbi?
1.108.14  An nihil est quod non improba fata petant?
1.108.15  Certe sospes eras, certe conviva sedebas
1.108.16  Nobiscum ad festas, nuper et ipse, dapes.
1.108.17  Mortuus ecce iaces, nec adhuc te fabula vulgi,
1.108.18  Distulit in moesto

incutiet tam nova forma metum.
1.108.13  Unde tamen subiti, tanta inclementia, morbi?
1.108.14  An nihil est quod non improba fata petant?
1.108.15  Certe sospes eras, certe conviva sedebas
1.108.16  Nobiscum ad festas, nuper et ipse, dapes.
1.108.17  Mortuus ecce iaces, nec adhuc te fabula vulgi,
1.108.18  Distulit in moesto decubuisse toro.

151. IN PINDOLAM
1.151.1  Quid mihi, nescio cur, arrides, Pindola, semper?
1.151.2  Istud non novi, qua ratione facis.
1.151.3  Nil unquam de te merui bene; nil tibi certe
1.151.4  Ante dedi, sed nec forte deinde dabo.
1.151.5  Crustula tu nobis tamen et diapasmata donas,
1.151.6  Vel ficos plena castaneasve manu.

MAGISTRUM GREGORIUM, UT INCEPTAM CUIUSDAM FONTIS DESCRIPTIONEM
1.238.1  Te precor, inceptum peragas describere fontem;
1.238.2  Quid facit in mediis ancora fixa fretis?
1.238.3   Certe erit optatos melius contingere portus,
1.238.4  Irrita ne media vela morentur aqua! 239. AD NICOLAUM SCHOLAM
1.239.1  Dum,

tibi dignas persolvant numina grates;
1.240.12  Nil peto, nil abs te, care Carole, rogo,
1.240.13  Hoc praeter, labris ne figas oscula nostris;
1.240.14  Cuncta dabis certe, si minus illa dabis.
1.240.15  Quippe tibi tetri putet malus halitus oris,
1.240.16  Et subito nares suffocat ille meas.
1.240.17  Non gravius redolent centena cadavera, nec

Nec nisi nasatus tecum decumbit adulter,
1.253.10  Ut iam ego me fieri rhinocerota velim.
1.253.11  Lucia, crede mihi, multum prognostica fallunt,
1.253.12  In me nam certe regula vana tua est. 254. DE LUCIAE PROGNOSTICO
1.254.1  Fecit Virgilius prognostica, fecit Aratus
1.254.2  Praesciat unde

1.275.5  Ipsis cum vinclis utinam fera monstra vorassent
1.275.6  Me prius, huc volucrem, quam tulit iste, gradum!
1.275.7  Indefensa quidem, sed certe sola perissem,
1.275.8  Nec noster cuiquam letifer esset amor.
1.275.9  Nunc timeo pereat ne insons, servare nocentem
1.275.10  Dum studet, et pietas sit sibi causa necis.

funera vestra, canet? 366. DE AENEA PIO SUMMO PONTIFICE
2.5.1  Qui fuit Aeneas, mutato nominis usu,
2.5.2  Nil aliud certe, quam Pius, esse potest. 367. EPITAPHIUM GUARINI
2.6.1  Guarinus iacet hic, linguam diffudit in orbem
2.6.2  Qui Latiam; Latio

3.3.71  Quis demens adeo, quis tam vesanus et excors,
3.3.72  Ut velit in proprium ferre venena caput?
3.3.73  Fac tamen occultis ea dona carere venenis,
3.3.74  At magicum certe carmen habere queunt,
3.3.75  Quod te posse aliam, quam vis adamare puellam,
3.3.76  Et quam nunc ardes, deseruisse vetet.
3.3.77  Infelix, cura torquebere semper eadem,

Bibliographia locorum inventorum

Sobota, Ivan (m. 1467) [1438], Epistulae V ad Mapheum Vallaressum, versio electronica. (, Trogir), Verborum 672, Ed. Arnaldo Segarizzi [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [sobotaiepistvallar5].

Jan Panonije (1434-1472) [1447], Epigrammata et elegiae, versio electronica (, Italia; Hungaria), 5735 versus, verborum 37748, Ed. Sándor Kovács [genre: poesis - epigramma; poesis - elegia; poesis - carmen] [word count] [ianpanepigreleg].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report