Your search found 6147 occurrences

Click here for a KWIC Report

This page contains the first 25 occurrences. Please follow the link(s) at the bottom of the page to see the rest of the occurrences your search found.

Vernans stellivomo pastor in aethere Votivas preculas sedulus accipe, Quas fundunt famuli suppliciter tui, Fac nos scandere sydera. Sublimi Domino gloria, laus, honor, Qui Sanctos pugiles laureat, elevat, Hostem dum superant roscido sanguine, Regnans trinitas unitas. Amen. Hymnus III. Aurorae fulgor radiat, Jubar phoebi jam rutilat, Cum dies festa

qui sacra Salonis,
Commigrat e terris hac super astra die. Alleluja.
Antiph.
Intrepidus Christum clara dum voce fatetur
Domnius, exsecuit saeva machaera caput. Allel.
Antiph.
Cuncta Saloniadum resonant te

Tradidit nobis fidei nitorem,
Lactis effudit fidei Sacerdos
Ubera primum.

Mox dapes cretis alias ministrat,
Dum docet fortis tolerare mortem,
Colla dum subdit gladio micanti,
Sanguine pavit.

Inde translatus super astra coeli,
Et

Lactis effudit fidei Sacerdos
Ubera primum.

Mox dapes cretis alias ministrat,
Dum docet fortis tolerare mortem,
Colla dum subdit gladio micanti,
Sanguine pavit.

Inde translatus super astra coeli,
Et comes factus superis, benigne
Nos fovet

Veram fidem, quam coelitus
In carne Verbum detulit,
Acres nec horret daemones.
Conatur hostem expellere
Ex arce Regni nobilis,
Cruenta bella praeparat
In saeva monstra Tartari.
Aspirat ipsi praepotens
Caelestis aulae sceptriger
Dum mira in aegris efficit,
Majora vero in mortuis.
Praetor furit Maurilius
Ditis minister impius,
Ferit securi Domnium,
Ut victor in Coelum evolet
Onustus hic victoriis
Ereptus imis sordibus

magnificas domos,
Priscam gentis originem.

Tollant ast alii Caesaris impii
Hostis Christiadum culta palatia,
Robur, divitias, marmora, et imperi
Fasces, stemmata, gloriam,

Nos splendore alio fulgere cernimus
Claram urbem Spalati, dum tenet infulam
Primae Metropolis, gaudet et optimo
Patrono sibi Domnio,

Splendescit melius nomine Domnii,
Nec non sarcophago, quod Cineres sacros
Claudit, quam Scythicis plena lapillulis
Si passim jubar ederet.

Longe nobilior

Ad vitae lucem revocas.
Cum Pyrgo palam disputas,
Qui videbatur sapiens
Sibi, sed vere nescium
Religionis approbans.
Non furens Maurilius
Praetor te minis terruit,
Spernis saeva supplicia,
Dum Christum cunctis praedicas.
Ille cervicem gladio
Secare quidem potuit,
Sed separare minime
Te nunc a tuo Domino.
Nunc coronatus gloria
Nos Praesul noster aspice,
Per te adepti gratiam
Ut vivamus perenniter. Amen.

sacro celebris.
Odas fundat mellifluas,
Laudes expromat debitas
Coetus noster pro munere,
Ejus suscepto corpore.
Miraculis innumeris
Suis praeclaris meritis
Diem signavit nobilem,
Quae colitur solemniter.
Infantum turmam satiat,
Dum tua membra bajulant,
Aqua sicco de lapide
Quae mire manat hodie.
Non sunt reperta corpora
Morbis oppressa gravibus,
Quae remanerent coelicae
Privata dono gratiae.
Imbrem effunde desuper
Divinum Martyr inclyte,
Tui favore meriti

Quis sim, scire venis, qui mortis stringor habenis?
Pastor eram turbis huius Laurentius urbis.
Quam ego dum rexi, si quid minus utile gessi,
Id prece, te flagito, tergas, ut opifice Christo
Crimine te Sanctus Rex purget Vergine natus.

Tam sordente domo perspice quid sit omo
in rebus stultis studui nichil utile multis
et dum uigui terror in orbe fui
parum aduc dicam de mei corporis vitam
dum vicxit in mundo ualatus munere fundo
ingenio lucxit Petrus sua quam bene ducxit
omnia despecsit cor semper ad

Tam sordente domo perspice quid sit omo
in rebus stultis studui nichil utile multis
et dum uigui terror in orbe fui
parum aduc dicam de mei corporis vitam
dum vicxit in mundo ualatus munere fundo
ingenio lucxit Petrus sua quam bene ducxit
omnia despecsit cor semper ad etera uecxit
templum fundauit cum menibus et

de graeca littera in sclavonicam nec non, et missam eis ordinans more Graecorum confirmavit eos in fide Christi, et valedicens omnibus, quos ad fidem Christi converterat, secundum apostolicum dictum Romam pergere festinabat. Dum autem pergeret transiens per regnum regis Sphetopelek honorifice ab eo susceptus est. Tunc vir Dei Constantinus, cui nomen postea Kyrillus a papa Stephano impositum est, quando consecravit eum monacum, coepit praedicare

Michaelem rogans, et petens, quatenus antiqua privilegia, quibus termini et fines provinciarum, ac regionum, seu terrarum scripti continebantur, mittere cum viris sapientissimis dignarentur, dum autem legati regis Romam venissent, et verba regis papae Stephano intimassent, gaudio magno gavisus est papa venerabilis et maxime quod occasione accepta mitteret sapientissimos viros, qui novellum, ac tenerum

itaque cardinales, et episcopi invenerunt regem in planitie Dalmae, a quo cum magno honore, et reverentia suscepti sunt. Tunc rex iussit congregari in eadem planitie Dalmae omnes populos terre, et regni sui. Inter haec dum populi congregarentur, advenerunt legati nobiles, et sapientes missi ab imperatore Michaele, Leo, et Joannes, et alii sapientes, qui a rege, et cardinalibus honorifice suscepti sunt. Igitur omnes congregati, tam latina,

XI Accepto regno Vladislavus, qui fortis extitit viribus, oblitus est Domini Dei sui, et declinavit a via patrum suorum, non recte ambulavit coram Domino, sed coinquinavit se multis immunditiis, ideoque dum quadam die iret venatum, divino iudicio in foveam cecidit, et mortuus est. XII Regnavitque frater eius Thomislavus pro eo, qui fortis extitit viribus, sed

civitatem Scodarim. Audiens autem Sebeslavus rex congregavit gentem multam, et venit, et irruit in castra eorum, et ceciderunt Graeci, et multi gladio perierunt, et plurimi capti sunt; alii vero in fugam conversi sunt. Dum haec agerentur, Attila rex Ungarinorum cum exercitu intravit in terram Sebeslavi regis, et depredavit, destruxit atque incendit maximam partem terrae illius et reversus est in locum suum. Inde abiit contra occidentalem

Rabici, pascebatque greges ovium cuiusdam principis, cui nomen Budislavus, et quia Tycomil fortis erat viribus, et robustus venator, atque valde levis ad currendum, quandocumque princeps exibat venatum, ducebat eum secum. Quadam vero die dum iret venatum Tycomil, nolens, sed casu percutiens virga, quam manibus gestabat, unam canem nomine Palusia interfecit eam, unde nimio terrore perterritus, eo quod princeps eam valde diligeret, fugam petiit, et venit ad Ciaslavum, a quo

cucurrit, et interfecit Ungarinorum principem, et amputato illius capite regi praesentavit. Ceciderunt die illa innumerabiles ex gente Ungarinorum in loco qui Civedino dicitur (quasi prorugitus pecorum, sic enim rugiebant ibi Ungari, dum interficerentur, ut porci, in loco ubi interfectus fuit Kys princeps Kiskovo) usque in presentem diem. Post haec rex Ciaslavus valde laetus dedit Tycomil iupaniam Drinae, et filiam bani Rassae dedit ei uxorem eo quod interfecisset Kys

congregans similiter populum paravit ei bellum. Bello itaque inito iuxta flumen Limo, cecidit populus iuppani Rassae et in fugam conversi sunt. Tunc rex cum suo exercitu insecutus est eos usque ad aliud flumen, qui dicitur Ybibro, ubi dum iupanus per pontem transiret fugiens, quidam qui cum eo erant, volentes habere benevolentiam regis, percutientes eum gladio per pontem iactaverunt eum in flumen, et mortuus est. Rex autem accepit regnum

illud suo nomine Bello. Ecclesiam autem supradictam statuit episcopatum fieri, ordinavitque ibi episcopum, et episcopatum usque in praesentem diem; post haec coepit rex perambulare per terram, et per regnum suum. Quodam itaque tempore dum esset rex in partibus Sremi, Sremani congregantes se cum Ungaris commiserunt proelium cum rege, in quo loco ceciderunt Sremani cum Ungaris, et facta est eis contritio magna, ab illo ergo die dicta est planities illa, in qua factum est

surgit, et sicut currit usque quo intrat in magno flumine Donavi, neque homines regis transirent in illam partem, neque illi in istam, et placuit eis, et fecerunt pacem. Post haec reversus est rex in maritimas regiones. Quadam autem die, dum intraret in unum oppidum Tribuniae, subitanea morte defunctus est. Tunc sepelierunt illum in ecclesia Sancti Michaelis in eodem oppido cum grandi honore. Populi autem fleverunt illum multis diebus. Septima autem die

et iret supra banum Bosnae, ipse autem cum Prelimiro filio suo congregans parentes suos, et populum Tribuniae, venit proeliare contra banum, qui Prevalitanam regionem regebat. Banus itaque congregans populum suum paravit se ad bellandum, dum autem committeret bellum, cecidit banus et mortuus est, cecidit et Tiesemirus, et vulneratus est; postea mortuus est. Prelimirus autem eius filius vicit proelium et cepit totam Croatiam Rubeam, et coronatus est rex, coepitque dominari

Sanctae Mariae, in loco qui dicitur Gazeni. XXXVI Puer autem Vladimirus accepto regno cresebat decoratus omni sapientia, et sanctitate. Tempore itaque eodem dum Vladimirus esset adolescens, et regnaret in loco patris sui, supradictus Samuel Bulgarinorum imperator, congregato magno exercitu advenit in partibus Dalmatiae supra terram regis Vladimiri. Rex vero qui vir sanctus erat, et nolebat

tibi visum fuerit, estoque nobiscum pacificus, et accipe regnum Samuelis qui patrem tuum, et fratrem suum interfecit, et si praevales occide filium eius Radomirum, qui nunc tenet regnum". Quo audito Vladislavus conscnsit, et quadam die, dum Radomirus iret venatum, ipse cum eo equitans, percussit eum, atque interfecit. Et sic mortuus est Radomirus, et regnavit in loco eius Vladislavus, qui occidit illum. Accepto itaque imperio misit nuncios ad regem Vladimirum, ut ad eum

Craini imperator Vladislavus congregato exercitu venit possidere terram beati Vladimtri, et civitatem Durachium, ut promissum ei fuerat ab imperatore Basilio propter homicidia quae perpetraverat. Manens itaque ante Durachium, quadam die dum coenaret, et epularetur, subito apparuit ei miles armatus et in effigie sancti Vladimiri, et terrore percussus magnis vocibus clamare coepit: Currite mei milites, currite, et defendite me, quia Vladimirus occidere me vult . Et

Bibliographia locorum inventorum

Anonymus (fl. 1099) [1099], Laurentii archiepiscopi epitaphium, versio electronica (, Split), 5 versus, verborum 38, Ed. Bratislav Lučin [genre: poesis - epitaphium; poesis - inscriptio; poesis - epigramma] [word count] [nnlaurentii].

Crni, Petar (c. 1050 - c. 1101) [1101], Inscriptio Petri Zerni sarcophago insculpta, versio electronica (, Sv. Petar u Selu), 67 verborum, 10 versus, Ed. NN [genre: poesis - inscriptio] [word count] [nnpetruszerni].

Pop Dukljanin (c. 1149) [1149], Regnum Slavorum, versio electronica (), Verborum 12004, Ed. Vladmir Mošin [genre: prosa oratio - historia] [word count] [presbdoclregnumsl].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report