Your search found 1455 occurrences

Click here for a KWIC Report

This page contains the first 25 occurrences. Please follow the link(s) at the bottom of the page to see the rest of the occurrences your search found.

jubar ederet.

Longe nobilior Praesule Domnio,
Quam cunctis Ducibus, tutior insuper;
Felix o Spalatum sub Duce Domnio
Hinc fulget tua gloria,

Supremo Domino Coelitum Patri
Sit laus, qui celebri nos decorat viro.
Huic grates hilari pectore fundimus.
Huic sit laus sine termino. Amen. v. Statuit ei Dominus testamentum aeternum. All. R. Et dedit illi Sacerdotium gentis. Allel. Ad Ben.

dicitur morsellus, superare valebis et de omnibus angustiis et tribulationibus liberata permanebis. Tuis hostibus, antiquo pariter et dyabolus, qui iam diu te afflixit, Veneticus recitatur populus. Sit quippe tuum proprium scutum in tuo ore veritas virtuosa, sit etiam tua lorica in pectore et iecore prefixa comendabilis charitas atque tua sit galea in capite stabilita humilitas benigna. Et hiis tribus virtutibus tua pestifera tria vitia procul remouebis et tui hostis inimicitiam nihil protinus curabis. Per scutum subiunges verba

Et certe consternauit et tali dissipatione commouit, quod plurimi plebeati facti sunt fugaces et proprie ciuitatis diri rebeliones. Cruciantur regnatores urbis igne uiuaci, iudicant sibi illud surgere, quod humanitas fragilis et patiens est ad tolerandum. Pacientiam nequeunt superare, carent eneo pectore nec sunt nutriti inter horrendos tygres et uenenosos chylindros. Contra eos uidetur insurgere gladius biceps, nempe eorum cithara scissa est et organum letitię in flentis lachrymas defectum patitur, mens succumbit, ratio hebetat, intellectus reclamat, memoria titubat et tremit sensus,

Nec sunt Aonio labra rigata lacu.
1.63.11  Non mihi Pegaseae veniunt in carmina vires,
1.63.12  Ut possim tantos edere voce duces.
1.63.13  Non verso tantum tenero sub pectore robur,
1.63.14  Tanta negant humeri pondera ferre mei.
1.63.15  Postmodo maturis fuero cum doctior annis,
1.63.16  Si potero monitus forte subibo tuos,

Illic tota tuo pugnabunt agmina ductu,
1.108.8  Advena cum pacis foedera rumpet avis.
1.108.9  Sed tibi terga tument putri deformia gibbo,
1.108.10  Surgit et e medio pectore turpe caput.
1.108.11  Amplius hoc, fateor, nos te ridemus, at illis
1.108.12  Maiorem incutiet tam nova forma metum.
1.108.13  Unde tamen subiti, tanta inclementia,

257. IN UGONEM
1.257.1  Divitior cum sim, cum sim te iunior, Ugo,
1.257.2  Sanguinis et clari nobilitate prior,
1.257.3  Cum melius cantem, cum pulchro pectore praestem,
1.257.4  Cur dat nulla mihi? cur tibi nulla negat?
1.257.5  An te tam gratum fecerunt balnea nuper?
1.257.6  Nempe illic multis mentula visa tua est,

fortunatissimus ille est,
1.293.12  Dulcia cui doctae, tribuerunt carmina, Musae,
1.293.13  Cui dedit ipse suum, iaculator Apollo, furorem.
1.293.14  Illi nectareus sacro de pectore sermo
1.293.15  Svavio et flavi manat dulcedine mellis;
1.293.16  De Iove nunc igitur genitae salvete sorores!

egentem,
1.306.2  Invictam, inviolabilem, incoactam,
1.306.3  Semper, Stoice, praedicas εχεφρων
1.306.4  Quam qui pectore possidebit alto,
1.306.5  Nudus, mille licet ferat labores,
1.306.6   Plagas, vulnera, carceres, catenas,
1.306.7  Quamvis per cumulos Libyssae arenae,

status Ausoniae, quae sint ibi tempora rerum,
2.13.8  Quas urbes, quales videris ipse viros.
2.13.9  Quodsi non fallit cupidam, spes irrita, mentem;
2.13.10  Tota, tuo nobis pectore, Roma, venit. 375. CONQUERITUR DE MORA REGIS MATTHIAE IN MOLDAVIA
2.14.1  Sarmatici montes, et vos septemplicis Istri

Clario pectine digna lyrae.
2.76.9  Miror et ingenium, miror lectissima verba,
2.76.10  Et quod sit mixtus cum gravitate lepos.
2.76.11  Aut latet ipse tuo Smyrnaeus pectore vates.
2.76.12  Aut tibi Apollo suam tradidit ipse fidem.
2.76.13  Iam te post morsas quod recte (est) dicere lauros
2.76.14  Hippocreneo labra rigasse lacu,

fieri hoc debet, nec, Polycarpe, potest,
2.88.3  Nec valet ex omni signata moneta metallo,
2.88.4  Sed quae vel rutilat fulva, vel alba nitet.
2.88.5  Tum demum facili componam pectore carmen,
2.88.6  Si dederis dignam carmine materiam.
2.88.7  Hanc olim festiva tenent epigrammata legem,
2.88.8  Commendet pungens semper ut illa sapor.

3.3.123  Quo magis ingenuas animum debemus ad artes
3.3.124  Flectere, quas nobis magnus Apollo dedit.
3.3.125  Quas bona Melpomene, quas cetera turba sororum,
3.3.126  Pectore quas gestat Calliopea suo.
3.3.127  Nec quod ad has sacras esses minus impiger artes,
3.3.128  Id nunc me verbis insinuasse puta;
3.3.129  Sed tamen humanas persaepe

excute quaeso, tuis;
3.3.133  Sed cum te haud lateat, quam sit male blanda Voluptas,
3.3.134  Cum bene perspicias, quam sit acerbus amor;
3.3.135  Excute damnosas captivo e pectore curas,
3.3.136  Deme Cupidineis, et tua colla, iugis;
3.3.137  Prorsus et ingenuas convertere totus ad artes,
3.3.138  Et grave neglecto carmen amore, cane.

Aut si quid saxo durius esse potest.
3.4.9  Irrisitne meas, simulans extollere, nugas?
3.4.10  An potius nostri falsus amore fuit?
3.4.11  Non est tanta eius levitas in pectore, non est,
3.4.12  Ut soleat similes ille referre iocos.
3.4.13  Ipsum praeterea non cari fallit amici,
3.4.14  Sed qui blanda manu spicula torquet, amor:

numerus iucundus in illis,
3.6.16  Et lepor, et gravitas, et sonus ipse facit.
3.6.17  Aut tu grandisonum servas sub corde Maronem,
3.6.18  Aut tibi in arcano pectore Homerus adest.
3.6.19  Non opis est nostrae dignas tibi reddere grates,
3.6.20  His me qui studiis invigilare mones.

validos conspexi sorte lacertos;
3.8.156  Illius talis, dico, lacertus erat.
3.8.157   Ante igitur gelidae, mea fient ossa, favillae,
3.8.158  Quam tua, de nostro pectore, cura cadat.
3.8.159   Nec tibi, credo equidem, venient oblivia nostri,
3.8.160  Non, tu si Lethes flumina tota bibas.
3.8.161   Unum est quod verear; nam dum mihi tempora

nisi delectos curas annectere sensus,
3.11.78  Et quos antiqui non posuere patres.
3.11.79  Cum multa historici, cum scribant multa poetae,
3.11.80  Illa tamen memori pectore cuncta tenes.
3.11.81  Nosti stagna, lacus, nosti aequora, flumina, montes,
3.11.82  Quo populi iaceant, ille vel ille, loco.
3.11.83  Nil, cuius nequeas rationem

vos, lectores, ne fictis credite verbis
3.11.118  Me illi blanditias composuisse leves.
3.11.119  Sic vivam Phoebo, sic vivam gratus Ïaccho,
3.11.120  Ut mea de vivo pectore dicta fluunt!
3.11.121  Assentando quidem nam cur ego vener amorem,
3.11.122  Si me plus oculis, diligit ipse, suis?

precibus superos mactabo benignis,
3.16.24  Ut tibi dent faciles per freta longa vias.
3.16.25  Qui me cunque status, quisquis feret orbis in alto,
3.16.26  Tu mihi, tu semper pectore fixus eris;
3.16.27  Tu pariter fixum serves sub corde Ioannem,
3.16.28  Et nobis facito mutuus adsit amor.
3.16.29  Dicere plura vetor; dolor obstruit ora

Istuc incipiam mansuras quaerere laudes,
3.19.72  Ut clarus titulis multa per ora volem.
3.19.73  Sed quid me famae tenet ambitiosa cupido?
3.19.74  Inrita de stolido pectore cura cadat.
3.19.75  Iam Verona parens nos ornat honoribus amplis,
3.19.76  Quos nec Thespiades promeruere deae.
3.19.77  Sit tibi propitius cum divis omnibus aether,

quae pro meritis referam tibi commoda tantis?
3.19.82  Unica pro rebus reddere verba pudet;
3.19.83  Reddere verba pudet, sed verba rependere oportet:
3.19.84  Haec vis in nostro pectore sola viget.
3.19.85  Deme labris linguam, remanebit inutile corpus,
3.19.86  Debilis et nullis usibus aptus ego.
3.19.87  Scilicet Eoas vagus offert navita merces,

stomacho calidum frigidiore iecur.
4.11.27  An te forte ideo gracilis compago juvabat,
4.11.28  Ut saperes, tenui carcere clausa magis?
4.11.29  Sed quid in aegroto sapientia pectore prodest?
4.11.30  Non ego cum morbo Pittacus esse velim.
4.11.31  Nec molem Atlantis cupio, roburve Milonis,
4.11.32  Sim licet exilis, dummodo sospes agam.

paululum consurgit, gemit, eiulat, uociferat, agitat caput et manus uentilat, articulos intorquet, tundit pectus faciem, illidit frontem, plangit, plorat et crebrioribus interuallis ab imo pectore suspiria trahit; ita corporis totius iugi sollicitudine et labore, animae eandem aestuationem declarat ac quo pacto intus fatiscat, manifestum facit. Qua agitatione adeo nonnumquam

honestate suscipiunt, quippe quam unam et ducem et comitem ipsius recte arbitrantur. "Ad ferendum igitur dolorem", ut Cicero ait, "placite atque sedate plurimum profuit toto pectore cogitare quam id honestum sit. Sumus enim natura, ut ante dixi – dicendum enim est saepius – studiosissimi appetentissimique honestatis. Cuius si quando quasi lumen aliquod aspexerimus, nihil est quod, ut eo potiamur, non parati

mens habet attonitos et surdo uerbere cedit occultum quatiente animo tortore flagellum? Poena autem uehemens et multo saeuior illis quas et Caedicius grauis inuenit et Rhadamat nocte dieque suum gestare in pectore testem. – et post multa subdit: Nocte breuem si forte indulsit cura soporem et toto uersata thoro iam membra quiescunt, continuo

Bibliographia locorum inventorum

Anonymus (floruit 1346-1353) [1346], Obsidio Iadrensis, versio electronica (), Verborum 22573, Ed. Veljko Gortan; Branimir Glavičić; Vladimir Vratović [genre: prosa oratio – historia] [word count] [anonymusobsidioiadrensis].

Jan Panonije (1434-1472) [1447], Epigrammata et elegiae, versio electronica (, Italia; Hungaria), 5735 versus, verborum 37748, Ed. Sándor Kovács [genre: poesis - epigramma; poesis - elegia; poesis - carmen] [word count] [ianpanepigreleg].

Nikola Modruški (c. 1427-1480) [1465], De consolatione liber, versio electronica (, Italija), Verborum 79291, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [modrncons].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report