Your search found 1432 occurrences

Click here for a KWIC Report

This page contains the first 25 occurrences. Please follow the link(s) at the bottom of the page to see the rest of the occurrences your search found.

cotidie cogebatur. Erantque in ea ciuiles discordie, nec satis arguto moderamine res publica regebatur. Non erat rector sapiens, qui refrenaret superbiam, qui puniret nequitiam, sed uoluntas propria unicuique pro iustitia habebatur. Qui plus poterat, colebatur, impotentes prede patebant. Iustitia procul aberat, totum prauitas occupabat. Timor Dei, sanctorum reuerentia, misericordia et pietas expirauerant, odia, rapine, usure, periuria et alia facinora totam inuaserant ciuitatem. Relligio erat derisui, clerus contemptui, humilitas superbie succumbebat. Debita subtrahebant ecclesiis, indebita

Heu quam triste erat spectaculum miserabilium mulierum crines lacerantium, pectora genasque tundentium! Quantus erat ululatus et planctus nescientium quid potius, ignem an gladium, euitarent. VIII. Qualiter ad insulas Salonitani fugerunt 1Postquam procul iam a litore rates subduxerant, sparsim alii ad alias insulas properabant. Alii uero nec in insulis se satis tutos posse fieri arbitrantes longius remigabant. Tandem pars aliqua tenuit insulam, que Soluta uocatur, alii ad Bratie, alii ad Faron, alii ad portus Lysie et Corrcire

ab Honorio summo pontifice coronam regni. Direxit namque legatum a latere suo, qui ueniens coronauit eum primumque regem constituit terre sue. 6At rex Andreas ad partes Syrie transuectus, magnum metum incusserat Saracenis. Explicatis siquidem sue militie copiis, abiit satis procul a regione maritima, expugnans castra et uillas, et obstantia queque conculcans. Sed inuida fatorum series preclara principis prepediuit incepta nec bonos ipsius successus permisit ulterius progredi. Ecce etenim, nescio an suorum an extraneorum, nefaria temeritas regis machinatur in mortem,

nunc claua, nunc ense ictus ictibus inculcando. Ipse nichilominus, ut bellicosus uir, modo ictus clipeo eludebat, modo hostem totis uiribus feriebat. Sed erigens se dux noster totus in ensem, percussit Chranislaum acerrime uenitque ictus inter cassidem et collarium deiecitque caput eius multum procul a corpore et mox truncus ab equo corruens iacuit prostratus in terra. Nec amplius pugna durauit, sed omnes Cetinenses in fugam uersi campum certaminis Spalatensibus reliquerunt. Qui eos a tergo insequentes cedebant passim per campos fugitantes persecutique sunt eos usque ad montis ascensum.

comouit se uniuersus exercitus et prope ciuitatem accessit. Anno Domini millesimo CCXLIIII, quarto Idus Iulii factum est ingens prelium in suburbio Spalatino. Totus namque exercitus, per aties ordinatus, cepit circa maceriam preliari. Diuiserunt autem se Hungari per cuneos et steterunt cum bano procul, episcopus cum atie sua, Philetus prepositus cum sua, Tragurienses cum sua, castellanus et Clisienses cum sua et alii plures. Tunc appropinquantes macerie querebant aditum, unde intrandi facultatem haberent. Sed Spalatenses undique circumfusi hostilem impetum iaculis et lapidibus longius

Temporibus nostris, qui fecit miracula multa.
Postea requirunt tanto claritatis ardore
Pro quadam causa suum revisere corpus.
Multorum obitus stetit sententia patris,
Qui procul dubio tunc subiverunt ad eum.
Exinde reliqui timentes, ne morerentur,
Flectuntur non ire: sic diem usque praesentem.
Venturam Christi gloriam, qui maxime spectans,
Stat illic

curiculo extitit dirissime cepsitata, quod non solum mamonam temporalem, quam homines presenti seculo ducunt uitam, consumere nitebatur, verum etiam, quod deterius est, corpore et uita cupiebat priuare, decus nec gloriam recolens, sed eas procul a se abiiciens tanquam iustitiam suffocans atque studiosam politicam, quam summus Monarcha gelatus est, uelut tegens in antro. Illi Veneti Iaderanorum urbem, quę principatum inter ciuitates regionis Dalmatię dicitur obtinuisse, delere de terra uiuentium proposuerunt ac anguste et

diu te afflixit, Veneticus recitatur populus. Sit quippe tuum proprium scutum in tuo ore veritas virtuosa, sit etiam tua lorica in pectore et iecore prefixa comendabilis charitas atque tua sit galea in capite stabilita humilitas benigna. Et hiis tribus virtutibus tua pestifera tria vitia procul remouebis et tui hostis inimicitiam nihil protinus curabis. Per scutum subiunges verba inania et mendatiosa, per loricam consummabis damnabilem inuidiam, per galeam, quę est tegumentum capitis, fetibilem pręcipitabis superbiam et eris victrix

Argis,
42  Ipsius quos tum sceptris subjecerat altus
43  Iupiter; at duri conjux Antia tyranni,
44  Ardebat dulci juvenem cognoscere furto,
45  Sed procul illecebras turpes mens casta refugit. 45
46  Illa haec ad regem fatur mendacia Proetum:
47  Ipse cadas; Glauco genitum vel, Proete, necato;
48  Invitam qui me stupro violare

scripsi, scripsi; quidlibet, i, facias. 31. DE SUO LIBRO
1.31.1  Ludimus ecce iocus, ades huc non tetrice Lector,
1.31.2  Tu procul hinc contra, tetrice Lector, abi.
1.31.3  Triste supercilium cum sit tibi, ne lege nugas,
1.31.4  Aut, si forte legis, pone supercilium.

1.50.3   Esset, si tua mitteres vicissim.
1.50.4   Nam sunt iudicio diserta nostro,
1.50.5   Nec communis habent notam monetae,
1.50.6   Cunctis et dubio procul placerent.
1.50.7   Sed tu sic ea condis, et relegas
1.50.8   Intra scrinia, cistulas, locellos,
1.50.9   Communita seris fere ducentis,

139. CONQUERITUR, QUOD SE SOCII AD LUPANAR SEDUXISSENT
1.139.1  Quo me, quo trahitis, mei sodales?
1.139.2  Ad foedum, puto, adimus lupanar.
1.139.3  Nam quis tam procul hic locus recessit,
1.139.4  Post pomoeria sacra, post tot hortos,
1.139.5  Cellis vilibus et frequens cathedris?
1.139.6   Fucatae quibus insident puellae,

1.156.1  Mel, Iustina, meum, mea cara sororcula, quare
1.156.2  Missa remisisti, munera nostra, tibi?
1.156.3  Non ideo misi, quo te corrumpere vellem,
1.156.4  Sit procul a nobis hic, mea vita, furor.
1.156.5  Sed magis ut scires, quam te devotus amarem,
1.156.6  Vult aliquo nosci pignore castus amor.
1.156.7  Qualiter offensam valeas

1.167.1  Infesti possent qua daemones arte fugari,
1.167.2  Nemo prius norat; nunc Linus edocuit. 168. DE EODEM
1.168.1  Ite procul supera lapsi de sede maligni;
1.168.2  Formosus nostro est Troilus in gremio. 169. IN EUNDEM
1.169.1  Interpres, Line, codicum

1.216.4  Nunc laesum miseraris, et cruentam
1.216.5  Plagam, tutemet alligare tentas,
1.216.6  Errorem petis et tibi remitti.
1.216.7  Sed tristes remove procul medelas,
1.216.8  Non, caeso veluti prius catello,
1.216.9  Collum postmodo mulceas et aures.
1.216.10  Tangi carnificis manu recuso.

1.240.22  Ante capros, animam non queo ferre tuam.
1.240.23  Saepe tuis virides marcent afflatibus herbae,
1.240.24  Et quae praetereunt emoriuntur aves.
1.240.25  Ite procul volucres, tenuem quae carpitis auram,
1.240.26  Hic scatet infestis ater Avernus aquis. 241. AD RUFUM
1.241.1  Scripta quod et

260. FRAGMENTUM
1.260.1  Tum subiti sonitus et clamor et horrida matrum
1.260.2   Lamenta, abstruso gaudet procul hostis in antro. 261. FRAGMENTUM SINE LEMMATE
1.261.1  Quantum nec Titus Anthia flagravit,
1.261.2  Nec Marusius arsit

271. DE TROIA EVERSA ET ROMA IMPERANTE
1.271.1  Cum gravis Herceas Priamus procumbit ad aras,
1.271.2  Summus sit Lachesis, sit cruor iste Phrygum,
1.271.3  Nam procul Ausonios portus Aeneia classis
1.271.4  Iam subit aeternae principium patriae.
1.271.5  Quam bene, Troia, iaces, de cuius tanta ruinis
1.271.6  Urbs oritur, mundi quae tenet

1.337.4  Dum deesset caput. Unde vis peremtae
1.337.5  Cum sic curreret, unde iners eunti?
1.337.6  An pars mortua, pars erat superstes?
1.337.7  Nec, quamvis posito procul cerebro,
1.337.8  Cor disperdiderat suum vigorem?
1.337.9  An casus levis hoc repente lusit,
1.337.10  Dum vivae tenor ille motionis

Phaëthontei, brachia amoena Padi.
2.59.11   Istrum concreto vectantem praelia dorso,
2.59.12  Mars colit, et Martis sanguinolenta soror.
2.59.13  At frustra mendico procul, quis solus abundo,
2.59.14  Scilicet Ausonia clarus et ipse lyra.
2.59.15  Dicunt pastores; sed non ego credulus illis,
2.59.16  Inter nam cygnos anseris ore crepo.

miseris oculos terris, quas Marte feroci,
2.98.4  Vastari cernis, longoque perire duello.
2.98.5  Et nobis tandem, tribuas pater optime pacem,
2.98.6  Quae mala cuncta procul, mortesque repellit acerbas. 460. DE ARBORE POMIS GRAVATA
2.99.1  Furca levat, quam poma gravant; sic saepe fuerunt

et hoc coeptum ne mens tua deserat, hortor,
3.12.4  Propositum laudo, consiliumque tuum.
3.12.5   Est bona pars hominum, thalamos quae damnet et odit,
3.12.6  A quorum numero me procul esse velim.
3.12.7  Ipse Deus fertur lectum statuisse iugalem,
3.12.8  Cum lutulenta hominem composuisset humo.
3.12.9  Neve aliquis seros caelebs remaneret in annos,

cui soli fas est haud cedere Phoebo,
4.3.20  Non tantum noctis quae potes esse decus.)
4.3.21  Nil dirum, nil triste feras; sed lumine dextro,
4.3.22  Pelle procul quicquid fata sinistra parant.
4.3.23  Saturni tu frigus iners, tu Martis iniqui
4.3.24  Ardores, placida corrige temperie.
4.3.25  Perfice ne terris noceant Arcturus et

4.7.127  Gallia si dormit, vel Iberia, nil ego miror,
4.7.128  Neutra est instanti nempe propinqua malo.
4.7.129  Mene adiuturos ausim sperare Britannos,
4.7.130  Quos procul extremus submovet Oceanus?
4.7.131  Ipsa autem nunquam favit Germania nobis,
4.7.132  Quin potius votis obstitit illa meis.
4.7.133  Vos et communis, vicinia certa,

late vibrata semel cito flamma residit,
4.8.68  Mulciber ut siccis cum strepit in foliis,
4.8.69  Sed manet, et miseras, urit sine fine, medullas;
4.8.70  Tolle molesta procul pallia, tolle puer.
4.8.71  Num me flammivoma, quisquam Deus obruit, Aetna?
4.8.72  Per mea num Phlegethon viscera forte fluit?
4.8.73  Uror io, immensum restinguite

Bibliographia locorum inventorum

Milecije (c. 1340) [1340], Miletii versus, versio electronica (), 91 versus, verborum 573, Ed. Stjepan Krasić [genre: poesis - historia] [word count] [miletversus].

Anonymus (floruit 1346-1353) [1346], Obsidio Iadrensis, versio electronica (), Verborum 22573, Ed. Veljko Gortan; Branimir Glavičić; Vladimir Vratović [genre: prosa oratio – historia] [word count] [anonymusobsidioiadrensis].

Jan Panonije (1434-1472) [1447], Diomedis et Glauci congressus, versio electronica (, Italia; Hungaria), 121 versus, verborum 831, Ed. Samuel Teleki Alexander Kovaczai [genre: poesis - epica; poesis - versio; poesis - fragmentum] [word count] [ianpandiomed].

Jan Panonije (1434-1472) [1447], Epigrammata et elegiae, versio electronica (, Italia; Hungaria), 5735 versus, verborum 37748, Ed. Sándor Kovács [genre: poesis - epigramma; poesis - elegia; poesis - carmen] [word count] [ianpanepigreleg].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report