Your search found 4681 occurrences

Click here for a KWIC Report

This page contains the first 25 occurrences. Please follow the link(s) at the bottom of the page to see the rest of the occurrences your search found.

suas facultates debeat, priusquam repentine calamitatis casu periculo irruente mortis metu urgeat, ne differente deliberatio aut articulum lingue loquendi careat ui aut distributor in ultima corporis angustia sub celeri positus transitu optata sibimet testatione explicare non queat. Idcirco ego tantilla Agape peccatrix, filia Dabro tribuni, diuino iubamine freta, posita in infirmitate super proprium meum decumbens lectulum, licet uiribus corporis inualida, tamen mente deo auxiliante

LVcebIT CerTvs SVPER omnia CHRistvS

EOI CRVX ALMA DeI TVEATVR
AB OSTE
INTRANTES CVNTOS
QVE PIOS CONCORDIA NEC tvm

VIR APOSTATA SEDEN SIMVLAbat
ABERE
CHRistvS IN ARCE POLI REGIA
MOX EXPVLLIT ILLVD
DOMNO

Domni ne nobis coelica dona neges. Allel.
Antiph.
Ad te confugimus nos, qui jactamur in undis:
Tu Domni e portu dirige tutus iter. Allel. Capit. Laudemus viros gloriosos, et parentes nostros in generatione sua, multam gloriam fecit Dominus magnificentia sua a saeculo.

octo putatoria et duodecim sicli, et sex porcos. Post hęc habii ad prenominatos parentes eius, uidelicet et per manu prisos ita dicendo: reddite michi damnum quę fecit uester consanguineus. At ipsi responderunt: uerum est sicut tu dicis; iam nos te rogamus ut accipias totam hęreditatem illorum que pertinet illis ex suo patre. Sed ego nolebam, nisi michi uinxeritis terra a Belay quę terra incipiente a muris usque ad meas terras, quas emi a Tomizay et de fratre suo Sbina.

ut ad eum veniret. Quo audito Cossara regina tenuit cum dicens: Mi domine, noli ire, ne quod absit, tibi eveniat sicut fratri meo, sed dimitte me, ut eam, et videam, et audiam, quomodo se habet rex. Si me vult perdere, perdat; tu tantum ne pereas . Igitur voluntate viri sui perrexit regina ad consobrinum suum quae honorifice ab eo suscepta est, tamen fradulenter. Post haec misit legatos secundo regi, dans ei crucem auream, et fidem dicens: Quare venire

insons ab ordinis sui ministerio deiciatur iniuste . Honorato uero rescripsit dicens: Volumus et precipimus te in officio archidiaconatus iure pristino ministrare, custodia uero thesaurorum tibi ex officio tuo competit, unde siquid uel ex negligentia tua uel cuiusquam fraude deperiret, tu Deo et nobis satisfacere teneris . Eum uero, quem Natalis intruserat, ab archidiaconatu deiecit. Et quia in tantum scandali tumultum hec causa succreuerat, precepit papa Honorato archidiacono, ut ad sedem apostolicam personaliter accederet. Archiepiscopus uero non personaliter sed per

petitionibus ad pedes domini pape detulit eumque suppliciter rogauit, ut statum ecclesiarum et clericorum in regno Sclauonico in morem pristinum reuocaret. Tunc summus pontifex ei respondit quod non erat iustum, ut contra statuta legatorum apostolice sedis aliquid facili consilio ageretur: Tu autem receptis nostris apicibus ad archiepiscopum et regem et ad ceteros prelatos illius prouincie perfer, ut duo episcopi pro his negotiis ad nos accedant, quia te, utpote ignotum, super his exaudire minime possumus. 10Malignus ergo presbiter papalia scripta non quibus

habebant notitiam, ambiendo et limitando eas per suas extremitates, ecce Nicolaus quidam cum fratribus et parentela sua, qui erant ex genere Cacitorum, de facto archiepiscopi ualde dolere cepit. Et conuocata populari multitudine in magno furoris impetu Raynerium circumdantes exclamauerunt: Quid tu, pessime presul et inique, contra nos agere conaris? Numquid putas posse nos eicere de possessionibus territorii patrum et antecessorum nostrorum? Nisi incontinenti recedas, hic, hic dies uite tue ultimus erit. Raynerius autem, ut erat constantissimus, nil eorum minis perterritus, libera et

in Vallem magistrorum applicauit. Quam Iadertini cum duabus barcis armigeratis cęperunt omnesque eius nobiliores et aliquos eius plebeios in carcerem detruserunt pro eo, quod et ipsi Tragurini quamplures Iadertinos in eorum ciuitate repertos absque causa rationabili in captiuitatem deduxerunt. Tu quoque fac simile, sic ars deluditur arte. Non cessant certe ipsi Iadertini multorum sublimiorum ędificiorum decorare eorum ciuitatem atque fodere iubent iuxta ripam portus et ianuas magnas profundissimas fasceninas ac valationes decoras per girum vrbis

accedunt humiliter ad eum, ut, ex quo sic contigit casus, saltem eos reconciliare studeat cum antiquis hostibus. Ad quorum supplicationem voluntarium se obtulit, sed effectum minime tribuit. Dissimulans se uelle, treguam proclamauit cum Uenetis, sed post ad quid hec tregua? Nonne es tu continue concors cum Uenetis, quos asserebas inimicos mortales propter participationem interitus Andreę, regis Neapolitani, vestri germani fratris? Putatis vestrum scelus sub tegimento claudere, sed magis serenum quam Phebus apparet in polo. Et non suffecit hęc, sed die secundo Iulii

disciplina viros illo execrando morbo esse consumptos, sed eos non nominas; qua ex re perlubens nomina eorum scire vellem. Reliquum est ut mihi significes quo in loco sit elloquentissimus M. Donato cęterique illi patritii viri. Clarissimum iuris consultum dominum Andream Venerium scio Venetiis in pręsentiarum esse. Cui si me diligentissime commendabis, mihi pergratum erit. Vale tu qui legis, et ama me mutuo amore. Die X. et quinta Iulii.

2  In medium coiere, manum conferre parati.
3  Ac jam collato propius se Marte petebant,
4  Cum prior ingenti Diomedes voce profatur:
5  Quisnam tu quaeso mortali e stirpe virorum?
6  Nam qui conspicuo nunquam in certamine nobis
7  Antehac visus eras, animis nunc grandibus omnes
8  Transisti, nostris ausus subsistere telis,

104  Tydeos haud memini. Nam me pater optime parvum
105  Deseris, ad Thebas periit cum Graja juventus. 105
106  Hinc ego sum mediis hospes tibi fidus in Argis,
107  Tu contra in Lycia; quando hanc peregrinus adibo.
108  Ergo etiam turba ferro abstineamus in ipsa.
109  Multi nam Troum, sociorum ex agmine multi,
110  Quos mactem, tantum Deus offerat, et

1.10.6  Nec Phoebum libet, aut vocare Musas,
1.10.7  Ut coeptis properent adesse nostris.
1.10.8  Unum te omnibus e deis vocamus;
1.10.9  Tu tantum, licet aemulo poetae,
1.10.10  Ne quaeso invideas tuos favores;
1.10.11  Quin si vera senis silentiosi,
1.10.12  Est sententia, qui putavit unam,

placuit, quamvis rudis Ennius esset,
1.13.6  Scipiadae magni dum fera bella canit. 14. LIBRUM SUUM ALLOQUITUR
1.14.1  Argiletanas non tu mea charta tabernas,
1.14.2  Non alte excussi ludibria alta sagi,
1.14.3  Nec subsannantum sorbentes aëra ronchos,
1.14.4  Nec naso armatum rhinocerota time.

tura aut scombros, non cordylas vel olivas,
1.14.6  Nec blattae morsus, aut inopis tineae.
1.14.7  Doctorum iste timor, timuit tuus ista magister
1.14.8  Lividulos homines, tu mea charta, time. 15. AD LEONELLUM PRINCIPEM FERRARIAE
1.15.1  Obtulerit sors si qua, meum tibi forte libellum,
1.15.2  Perpetua

1.20.2  Dixi; cum potius referre grates
1.20.3  Deberes mihi; quippe sic poetas
1.20.4  Gallorum, veteres vocant, tuorum.
1.20.5  Quid tu, quid faceres, Ruberte, quaeso,
1.20.6  Si te vel fatuum, vel imperitum,
1.20.7  Verbo simpliciore nominassem?
1.20.8  Quantum nunc tibi bilis et veneni

1.25.2  Quod non sunt Latiis edita consulibus.
1.25.3   Quidvis cana facit multo pretiosius aetas,
1.25.4  Rebus et a longo tempore surgit honos.
1.25.5  At tu, si quando mea legeris; esse putato
1.25.6  Prisca; videbuntur sic meliora tibi. 26. AD GUARINUM VERONENSEM
1.26.1  Te precor, o

te, nos, quereris fecisse epigramma; fatemur.
1.30.2  Quae ratio est? inquis, nulla nisi libuit.
1.30.3  Sed delere jubes. Nemo est insanior; et quem
1.30.4  Vidisti natos tu iugulare suos?
1.30.5  Non aliter nobis fore te promittis amicum;
1.30.6  Nil est quod metuam, Bartholomaee, minus.
1.30.7   Abscedens digitum mordes, et saeva minaris;

scripsi, scripsi; quidlibet, i, facias. 31. DE SUO LIBRO
1.31.1  Ludimus ecce iocus, ades huc non tetrice Lector,
1.31.2  Tu procul hinc contra, tetrice Lector, abi.
1.31.3  Triste supercilium cum sit tibi, ne lege nugas,
1.31.4  Aut, si forte legis, pone supercilium.

verum illud belle scio, quod tibi nunquam
1.39.4  Est visus, Procopi, nec Maro, nec Cicero. 40. IN GRYLLUM
1.40.1  Cum tu, Grylle, sonas, reticent per tesqua cicadae,
1.40.2  Malo sonent illae, dummodo tu taceas. 41. AD GUARINUM
1.41.1  Commendas et

nec Maro, nec Cicero. 40. IN GRYLLUM
1.40.1  Cum tu, Grylle, sonas, reticent per tesqua cicadae,
1.40.2  Malo sonent illae, dummodo tu taceas. 41. AD GUARINUM
1.41.1  Commendas et amas, Guarine, nostrum,
1.41.2   Quem de te tibi misimus libellum.

45. DE AMATORE LIBRORUM VETERUM
1.45.1  Sunt quaedam, prope mille, puto, iam scripta per annos,
1.45.2  Docta quidem, sed non et speciosa satis.
1.45.3  Tu tamen illa magis, quam nostra poemata, laudas,
1.45.4  Hos solo quod sint anteriora meis.
1.45.5  Tanta tibi nunc est prisci reverentia saecli,
1.45.6  Tam, senium canos et

Scriptum in te dicis tetrastichon esse; Negamus.
1.47.2  Nomine teste probas; nomine teste nego.
1.47.3   Marcus, ais, ego sum. Vivunt hoc nomine multi.
1.47.4  An, rogo, tu phoenix esse videre tibi?
1.47.5   Daunia quot mulos, Nonacria pascit asellos,
1.47.6  Tot passim Marcos degere, Marce, puta.

1.50.4   Nam sunt iudicio diserta nostro,
1.50.5   Nec communis habent notam monetae,
1.50.6   Cunctis et dubio procul placerent.
1.50.7   Sed tu sic ea condis, et relegas
1.50.8   Intra scrinia, cistulas, locellos,
1.50.9   Communita seris fere ducentis,
1.50.10   Ut nec sol valeat videre, summo

Bibliographia locorum inventorum

Anonymus (fl. 1015-1030) [1015], Epigramma Pauli archiepiscopi Spalatensis, versio electronica (, Split), 8 versus, verborum 72, Ed. Veljko Gortan [genre: poesis - inscriptio; poesis - epigramma] [word count] [nnpaulusepigramma].

Adam Parižanin (floruit 1059) [1059], Tres hymni perantiqui de Laudibus S. Domnii, versio electronica (, Split), 394 versus, verborum 4195, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - hymnus] [word count] [adamushymnidomnii].

Auctores varii (1080-1105) [1080], Jura sancti Petri de Gomai, versio electronica (, Split), 6348 verborum, Ed. Petar Skok Viktor Novak [genre: prosa - charta] [word count] [aavvsupetarski].

Pop Dukljanin (c. 1149) [1149], Regnum Slavorum, versio electronica (), Verborum 12004, Ed. Vladmir Mošin [genre: prosa oratio - historia] [word count] [presbdoclregnumsl].

Toma Arhiđakon (1200-1268) [1268], Historia seu cronica Salonitanorum atque Spalatinorum pontificum, versio electronica (, Split), Verborum 40426, Ed. Olga Perić [genre: prosa oratio – historia] [word count] [thomashistsalon].

Anonymus (floruit 1346-1353) [1346], Obsidio Iadrensis, versio electronica (), Verborum 22573, Ed. Veljko Gortan; Branimir Glavičić; Vladimir Vratović [genre: prosa oratio – historia] [word count] [anonymusobsidioiadrensis].

Sobota, Ivan (m. 1467) [1438], Epistula ad Mapheum Vallaressum (Tragurii, 1438), versio electronica. (, Trogir), Verborum 255, Ed. Darko Novaković [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [sobotaiepist14380715].

Jan Panonije (1434-1472) [1447], Diomedis et Glauci congressus, versio electronica (, Italia; Hungaria), 121 versus, verborum 831, Ed. Samuel Teleki Alexander Kovaczai [genre: poesis - epica; poesis - versio; poesis - fragmentum] [word count] [ianpandiomed].

Jan Panonije (1434-1472) [1447], Epigrammata et elegiae, versio electronica (, Italia; Hungaria), 5735 versus, verborum 37748, Ed. Sándor Kovács [genre: poesis - epigramma; poesis - elegia; poesis - carmen] [word count] [ianpanepigreleg].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report