Your search found 1051 occurrences

Click here for a KWIC Report

This page contains the first 25 occurrences. Please follow the link(s) at the bottom of the page to see the rest of the occurrences your search found.

ea tempestate febris dolore aliquantisper commoverer, lectis tamen tuis suauissimis litteris non parum ex illo merore me vendicavim. Quod autem scribis te magna lętitia affectum quod Tragurium diis continue secundis venerim: id crede mihi ob singularem tuam in me humanitatem etiam te tacente mihi persuasum erat. Ego vero et tibi abscenti congratulor et mihi ipsi gaudeo ac serio triumpho, quum intellexi te ab illis turbulentissimis Patavinis rebus abesse nec salutem tuam illis gravissimis periculis obiectare. Scis enim me sępenumero crebro

quod Tragurium diis continue secundis venerim: id crede mihi ob singularem tuam in me humanitatem etiam te tacente mihi persuasum erat. Ego vero et tibi abscenti congratulor et mihi ipsi gaudeo ac serio triumpho, quum intellexi te ab illis turbulentissimis Patavinis rebus abesse nec salutem tuam illis gravissimis periculis obiectare. Scis enim me sępenumero crebro sermone usurpare te non solum tibi natum esse, verum et patrię, parentibus et amicis. Pluribus verbis te hortarer ut in hac sententia persisteres, nisi pro tua innata prudentia confiderem te ita facturum ut fortem virum

en silva sororum!
1.5.8  Dicite, si pudor est, succina vestra ubi sunt? 6. AD LEONELLUM FERRARIAE PRINCIPEM
1.6.1  Quod, Leonelle, tuam, Princeps, accessimus urbem,
1.6.2  Arctoi gelido nuper ab axe poli;
1.6.3  Da veniam, non nos rerum inclyta fama tuarum,
1.6.4  Nec domus augustis splendida, traxit,

1.10.15  Postquam desierat superbus ales,
1.10.16  Pictam sideribus levare caudam;
1.10.17  Nostras labere totus in medullas,
1.10.18  Mentem certe ego si tuam merebor,
1.10.19   Iam nostrae dabo, crede, commeatum. 11. DE GUARINO
1.11.1  Quantum Roma suo debet reparata Camillo,

nostro sit inanis gloria merces,
1.75.6  At vobis constet, quod venit inde, decus.
1.75.7  Si pro me non vis, vel pro te, Troïle, solvas,
1.75.8  Perdo meam partem, perdere nolo tuam.
1.75.9  Hoc eme de nostro, gratis hoc sume, libello,
1.75.10  Qui sua partitur non vel iniquus homo est. 76. IN

1.94.1  Commater mea, Magdalena, quantis
1.94.2   Te possum precibus, misellus oro,
1.94.3   Praestes auxilium meo furori.
1.94.4  Priscam depereo tuam propinquam;
1.94.5  Hanc, quae continuis fere diebus,
1.94.6  Ad te ventitat, assequente nullo,
1.94.7  Tecum lusitat, ambulat, lavatur,

unam plus amo nequitiam. 141. IN ADULTERUM
1.141.1  Cum vicina magis sectare cubilia Crispo,
1.141.2  Uxorem quare non potes, Arbe, tuam?
1.141.3  An tibi securo languet permissa voluptas?
1.141.4  Nec nisi in illicito mentula amore viget? 142. IN

dicere mille semel. 191. IN GRYLLUM
1.191.1  Socratis effigiem damnavit Zopyrus olim,
1.191.2  Quid si vidisset, pessime Grylle, tuam? 192. AD URSUM
1.192.1  Urse, rogas, Ocni fuerim quot in urbe diebus?
1.192.2  Septem perpetuis noctibus urbe fui.

si bene cantat, avem. 227. MANUELI
1.227.1  Accipe quaeso tui munuscula parva Ioannis,
1.227.2  Exhilares frontem, dum capis, ipse tuam.
1.227.3  Ante tamen nobis memor esto ignoscere, quod non
1.227.4  Redduntur meritis praemia digna tuis. 228. AD

malo sentire mephites,
1.240.20  His etiam si quid tristius esse potest.
1.240.21  Mille ego me capras, mille olfecisse recordor
1.240.22  Ante capros, animam non queo ferre tuam.
1.240.23  Saepe tuis virides marcent afflatibus herbae,
1.240.24  Et quae praetereunt emoriuntur aves.
1.240.25  Ite procul volucres, tenuem quae carpitis auram,

sat docet esse marem. 392. DE EODEM
2.31.1  Sanctum non possum, patrem te dicere possum,
2.31.2  Cum video natam, Paule Secunde, tuam. 393. AD EUNDEM
2.32.1  Cum sit filia, Paule, sit tibi aurum,
2.32.2  Quantum pontifices habere raros

3.2.2  Marchio, Ferrariae, portus et aura, tuae;
3.2.3   Unde meum sumet primordia debita carmen,
3.2.4  Dum studeo laudes commemorare tuas?
3.2.5  Iustitiamne tuam coner prius edere, qua nec
3.2.6  Immunes pravos, nec sinis esse bonos?
3.2.7  Qua fraus supplicium, qua fert sua munera virtus,
3.2.8  Qua reddis cunctis, praemia digna,

Nec nant a rapidis per freta rapta Notis.
3.2.39  Vel lux est, vel nox, et nocte et luce laboro,
3.2.40  Ingratae mentis ne reus esse ferar.
3.2.41  Ut per multa tuam producant saecula vitam,
3.2.42  Quod possum Superos, supplice voce rogo.
3.2.43  Cum nequeam dignas verbis persolvere grates,
3.2.44  Est saltem meritis, mens mea grata,

3.3.54  Privignum leto Cressa noverca dedit.
3.3.55  Ustus in excelsa cecidit Tirynthius Oeta;
3.3.56  Causa fuit mortis Deianira malae.
3.3.57  At non esse tuam tam prava mente puellam,
3.3.58  Et bene te mores nosse, loquere, probos.
3.3.59  Non erat Aeolidae coniux suspecta marito,
3.3.60  Induit arma tamen proditione sua.

precor, efficias; sic, dum cum Marte iacebis,
3.12.52  Impediant lectum, vincula nulla, tuum!
3.12.53  Sic habeas iuvenes, semper tua signa sequentes,
3.12.54  Militiamque tuam multa puella colat!
3.12.55  Sic tua Panchaeis nunquam vacet ignibus ara,
3.12.56  Nec timeat saevos, Idalis umbra, Notos!
3.12.57  Sis semper niveis superes Tritonida

nunquam vacet ignibus ara,
3.12.56  Nec timeat saevos, Idalis umbra, Notos!
3.12.57  Sis semper niveis superes Tritonida membris.
3.12.58  Nec vincat formam, Iuno superba, tuam!
3.12.59  Sic nunquam trepidae fugiant tua frena columbae,
3.12.60  Sub iuga nec iussus, ire recuset olor!
3.12.61  Disce autem, qualem poscant mea vota puellam,

Princeps gravium maiora negotia rerum,
3.14.24  Eius mandarit semper agenda fide.
3.14.25  Nunc quia tota tuas callet Ferraria laudes,
3.14.26  Maioresque tuos, progeniemque tuam;
3.14.27  De te haud plura loquar, nec quae te forma decoret
3.14.28  Edam, cum formae cedat Apollo tuae;
3.14.29  Sed sponsae egregias percurram ex ordine laudes,

perdis?
4.15.122  Duxerat e molli, quos tua dextra, luto.
4.15.123  Quid iuvat invalido Martem exercere sub hoste?
4.15.124  Quid iuvat in praedam saevior esse tuam?
4.15.125  Quae tibi cum vili bella ac certamina gente?
4.15.126  Aut quae deletis, laus tibi parta, viris?
4.15.127  Cui mare, cui terras, cui cetera tradis habenda?

defensionem. Itaque consensimus ultro, restituimusque e vestigio navare operam, curamque, ne longa aut diuturna fiat hostibus quies, ex nostra clade quaesita. Revera non quiescemus et nos, comite vita, donec vel vindictam vel mortem ex eo hoste referre datum fuerit. Quamobrem dilectionem tuam attente requirimus, quatenus et Tu in rebus tibi commendatis agas, uti rectius et efficacius potes. Specialiter vide, si sperare solum et non habere illinc subsidia liceat. Jamiam zelus, si quis est, ad defensionem afflictae satis fidei nostrae, tibi facile apparere poterit, praesertim si

Ego his temporibus, licet absens, tamen immortalium et plurimorum tuorum in me beneficiorum non immemor, cum apud principes regni Hungariae, tum etiam apud illustrem despotem Rassiae, qui sollicite et frequenter conditiones vestri status inquirere solet, tuae spectabilitatis amplissima gesta, tuam probitatem moresque singularissimos non dicam exornare, sed potius augere, et ad usque summum extollere frequenter et sollicite laudando non cessavi. Erant profecto complures illorum procerum, qui cum caesare in Italiam olim descenderant, inter quos non vulgaris ex illa amplissima legatione

inter quos non vulgaris ex illa amplissima legatione vestra, sed praeclara tui nominis fama extiterat. Evenit namque mihi ex tempore tam libenter quam etiam necessario in illum sermonem incidere quo illos accuratissime edocerem divinam illam providentiam fortitudinemque tuam, laudatissimam rei militaris scientiam, quas omnes in ipsa Brixiensi expeditione egregie ac splendide demonstrasti. Satis namque, ut opinor, ea mihi ad dicendum notissima esse poterant, quod ex commentariolis Brixiensibus, quos olim Venetiis, pro tua in me benevolentia, mihi

tacendum potius, quam ullum verbum proloquerer, existimaveram. Sed animo nequaquam quiescente, immo urgente, ut aliquid litterarum ad te perscriberem, impellor, uti paucis tecum his praesentibus colloquar. Maximo itaque desiderio immensaque cupiditate, vir magnifice, superioribus diebus tuam humanitatem visere exoptaveram tum plurimarum rerum, tum tuae benivolentiae ac necessitudinis gratia mihi conciliandae. Quod cum diutius mecum volverem, quo modo, qua via quave ratione id exequi possem, tandem statueram prius, tuam antequam ad humanitatem accederem,

vir magnifice, superioribus diebus tuam humanitatem visere exoptaveram tum plurimarum rerum, tum tuae benivolentiae ac necessitudinis gratia mihi conciliandae. Quod cum diutius mecum volverem, quo modo, qua via quave ratione id exequi possem, tandem statueram prius, tuam antequam ad humanitatem accederem, litteris tecum agere, ne penitus istuc, quovis tempore, quavis aetate id contingeret, ignotus venirem. Scripseram itaque tuam ad amplitudinem una cum domino Helia Czepes etsi verbis pauxillis litteras, quae animi et voluntatis meae essent indices

gratia mihi conciliandae. Quod cum diutius mecum volverem, quo modo, qua via quave ratione id exequi possem, tandem statueram prius, tuam antequam ad humanitatem accederem, litteris tecum agere, ne penitus istuc, quovis tempore, quavis aetate id contingeret, ignotus venirem. Scripseram itaque tuam ad amplitudinem una cum domino Helia Czepes etsi verbis pauxillis litteras, quae animi et voluntatis meae essent indices quibusque tuae benivolentiae et familiaritatis erga me initia praecucurrissent; sed fortuna semper felicitati hominum invidente longe aliter, quam animo meo

prius immortales tuae magnificentiae de bona acceptione singularique humanitate, quam erga nos habueris, agens nos nostrasque operas ac studia tibi, ubicunque fuerit opportunum, me tuae praeterea magnificentiae vehementer etiam atque etiam commendo tuamque humanitatem oro atque obsecro, me tuam in benivolentiam ac amorem accipere velis. At ubivis gentium, ubivis terrarum fuero, tuo honori tuueque dignitati amplificandae Georgium Augustinum nunquam defuturum tibi persuadeas, velim. Etiam atque etiam vale. Ianus nostro in reditu nondum reversus erat. Sabbato tamen

Bibliographia locorum inventorum

Jan Panonije (1434-1472) [1447], Epigrammata et elegiae, versio electronica (, Italia; Hungaria), 5735 versus, verborum 37748, Ed. Sándor Kovács [genre: poesis - epigramma; poesis - elegia; poesis - carmen] [word count] [ianpanepigreleg].

Vitez od Sredne, Ivan (c. 1405-1472) [1448], Epistolae duo a. 1448, versio electronica (, Servia; Segedinum), Verborum 1682, Ed. György Fejér [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [viteziepist1448].

Rastić, Nikola (c. 1418.–1454.) [1451], Clarissimo Equiti D. Francisco Barbaro S., versio electronica (, Dubrovnik), Verborum 532, Ed. Angelo Maria Quirini [genre: prosa oratio - epistola] [word count] [rasticnepist].

Augustin Zagrepčanin, Juraj (fl. 1454) [1454], Epistola ad Nicolaum Ostphi, versio electronica (), Verborum 1885, Ed. Ladislaus Juhász [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [augustgepist].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report