Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none Searching Entire Database for tUnc. Your search found 3643 occurrences
This page contains the first 25 occurrences. Please follow the link(s) at the bottom of the page to see the rest of the occurrences your search found.
1. Adam Parižanin. Tres hymni perantiqui de Laudibus... [Paragraph | Section] morbos mire eficax. ut si quis incommoda valetudine affectus anniversario translationis die inde pauxillum aquae ad potandum pari pietate ac fiducia sumeret, statim ab omni prorsus morbo convalesceret: Haec siquidem, inquit ille, hodierno die miraculose apparet producta, et a vulgo ex tunc aqua S. Domnii appellatur, quam in suae translationis die devote potantes a diversis infirmitatibus liberantur. Ex quo sequitur, ut solemnis hujus initium a primis proximisque translationi temporibus deduci oporteat, cum jam inde ab ipsa translatione, singulis annis, quo die anniversaria
2. Stjepan, biskup... . Confirmatio territorii S.... [Paragraph | Section] terminis terminarunt: a mari uidelicet usque ad moncium summitates, et a fundo uallis, que in oriente post prefatam ecclesiam esse cernitur, in quo fossatus habetur, qui contra ipsos montes mitti uidetur usque maceriam, que ultra desertum oppidum in parte occidentali similiter habetur, quo eciam tunc ob sui facti memoriam lapidum pro signo pusillum statuunt aceruum.
qui contra ipsos montes mitti uidetur usque maceriam, que ultra desertum oppidum in parte occidentali similiter habetur, quo eciam tunc ob sui facti memoriam lapidum pro signo pusillum statuunt aceruum.
feceram, contradicebat et ad nichilum deuenire satagebat dicens ipsam terram a rege predicto sibi esse concessam. Ob quam igitur contencionem die sancto Pasce studui adesse ante presentiam predicti regis, ubi non modica turba nobilium tam Chroatorum quam Dalmatinorum adherat.
congregantes exercitum magnum valde, et fortem exierunt de terra sua et
venientes debellaverunt Pannoniam provinciam, et bellando obtinuerunt eam.
Post haec cum valida multitudine pervenerunt in Templana.
Tunc rex Dalmatinorum qui in civitate magna, et admirabili Salona manebat,
misit nuncios, et litteras ad regem Istriae provinciae, ut congregaret
exercitum, quatenus insimul exirent eis
obviam,
exercitum, quatenus insimul exirent eis
obviam, et defenderent se. Igitur ambo congregantes exercitum gentis suae
exierunt obviam Gothis, venientes itaque castrametati sunt iuxta eos; tunc
per spatium octo dierum quia prope erant castra ad castra, hinc inde armati
procedentes per partes graviter se vulnerabant, ac trucidabant. Octavo vero
die omnes hinc inde
frater eius cum suo exercitu Illyriam provinciam ingressus,
crudelia committendo bella, quia non erat, qui ei resistere posset, obtinuit
totam Dalmatiam et maritimas regiones, donec advenit et resedit in regione
Prevalitana. Tunc retentis secum aliquantis militibus misit filium suum
Senulatum nomine, ut regiones transmontanas in Transmontana subiugaret.
Inter haec imperator Constantinopolitanae urbis congregans exercitum contra
Ostroyllum misit eo,
eos
in fide Christi, et valedicens omnibus, quos ad fidem Christi converterat,
secundum apostolicum dictum Romam pergere festinabat. Dum autem pergeret
transiens per regnum regis Sphetopelek honorifice ab eo susceptus est. Tunc
vir Dei Constantinus, cui nomen postea Kyrillus a papa Stephano impositum
est, quando consecravit eum monacum, coepit praedicare regi evangelium
Christi et fidem Sanctae Trinitatis, ad cuius praedicationem rex Sphetopelek
cognosceret fines, et terminos provinciarum, et regionum
suarum, congregans igitur omnes sapientes regni sui, locutus est eis de
verbo hoc, sed nullus eo tempore inventus est, qui certam responsionem daret
regi de hac re. Tunc rex Dei sapientia plenus, sano utens consilio, misit
sapientes, ac nobiles viros legatos ad venerabilem, et apostolicum virum
papam Stephanum, et ad imperatorem Constantinopolitanae urbis Michaelem
rogans, et petens,
sive ecclesias consecrarent,
et verbum vitae in eorum cordibus quotidie seminarent. Advenientes itaque
cardinales, et episcopi invenerunt regem in planitie Dalmae, a quo cum
magno honore, et reverentia suscepti sunt. Tunc rex iussit congregari in
eadem planitie Dalmae omnes populos terre, et regni sui. Inter haec dum
populi congregarentur, advenerunt legati nobiles, et sapientes missi ab
imperatore Michaele, Leo, et Joannes, et alii
contra meridianam plagam, Maritima vocavit; aquas vero que a
montanis fluunt contra septentrionalem plagam, et intrant in magnum flumen
Donavi, vocavit Surbia. Deinde Maritima in duas divisit provincias: a loco
Dalmae, ubi rex tunc manebat, et synodus tunc facta est usque ad Valdevino
vocavit Croatiam Albam, quae et Inferior Dalmatia dicitur, cui Inferiori
Dalmatiae consensu domini papae Stephani, et legatorum eius, instituit
Salonitanam ecclesiam
Maritima vocavit; aquas vero que a
montanis fluunt contra septentrionalem plagam, et intrant in magnum flumen
Donavi, vocavit Surbia. Deinde Maritima in duas divisit provincias: a loco
Dalmae, ubi rex tunc manebat, et synodus tunc facta est usque ad Valdevino
vocavit Croatiam Albam, quae et Inferior Dalmatia dicitur, cui Inferiori
Dalmatiae consensu domini papae Stephani, et legatorum eius, instituit
Salonitanam ecclesiam metropolim, sub cuius
XL annos,
et menses quatuor, genuitque filios, et filias, et septima decima die
intrante mense martio mortuus est, sepultusque est in ecclesia Sanctae
Mariae in civitate Dioclitana honorifice, et cum magnis exequiis. Tunc
congregantes se populi lamentaverunt illum flentes, et in aedem ecclesia in
qua sepultus est, elevaverunt filium eius Sfetolicum, ibique consecratus et
coronatus est ab archiepiscopo et episcopis. Ex illa denique die mos
anno regni sui mortuus est.
XV
Regnavit post eum filius eius Charammirus, cuius temporibus rebellavit
Croatia Alba, et proiecerunt eum inde. Tunc rex congregans gentem ex Rassa,
et Bosna, perrexit super eos. At ipsi congregantes se in plano Chelmo,
paraverunt ei bellum, in quo cecidit rex, et mortuus est.
iniquitates operatus est.
Quodam itaque tempore insurrexerunt magnates Bosnae cum aliquantis et
interfecerunt regem, corpusque eius in flumen proiecerunt.
XX
Tunc Crepimirius, filius eius, una cum bano captis omnibus illis, disperdiderunt
eos, morteque pessima necaverunt eos. Crepimirius itaque post haec accepit
regnum, et regnavit in loco patris; eo tempore venerunt Alamanii, et caeperunt
cum bano captis omnibus illis, disperdiderunt
eos, morteque pessima necaverunt eos. Crepimirius itaque post haec accepit
regnum, et regnavit in loco patris; eo tempore venerunt Alamanii, et caeperunt
Istriam coeperuntque intrare Croatiam. Tunc rex Crepimirius congregans
fortitudinem validam gentis suae, paravit eis bellum, facto bello misit eos rex
in ore gladii, et persecutus est eos, proiecitque eos ex omni terra sua. Post
haec dux Alamanorum misit legatos regi Crepimiro,
qui patris sui vestigia secutus, omni bonitate
fuit ornatus. Praeterea genuit filium, quem Ciaslavum vocavit, qui iuvenis
effectus, coepit esse inobediens patri suo. Eo tempore banus Croatiae Albae cum
suis omnibus rebellaverunt regi. Tunc rex Radaslavus congregans exercitum partem
exercitus dedit filio suo Ciaslavo, partemque secum tulit. Post haec abeuntes
circumdederunt rebelles hic inde, et comprehenderunt illos, ac depraedaverunt,
sed quotquot rex comprehendit
abire permisit; quos vero filius Ciaslavus
comprehendit, militibus in servitutem tradidit, quam ob causam indignati sunt
milites, qui cum rege erant, et relicto eo
abiuerunt post Ciaslavum filium eius. Tunc Ciaslavus elevatus in superbiam
expulit patrem suum de regno, et consilio militum coepit persequi eum. Rex
denique fugiens venit in locum, qui dicitur Lasta; cernens itaque non posse se
evadere manus filii sui, cum aliquantis qui eum
iam prope erat, tempore
percussi, cum equitibus, ut stabant natantes pervenerunt, et ascenderunt quamdam
petram, quae non multum longe erat a terra, et sic evasit rex. Non multo post,
voluntate Dei transibat navis, quae de Apulia erat. Tunc rex et qui cum eo
erant, coeperunt clamare, et vocare nautas, et nautae navigantes venerunt, ut
viderent, quid nam esset. Ut autem cognoverunt causam cum honore susceperunt
regem, et omnes eius, et duxerunt ad civitatem Sypontinam.
a quo statim susceptus est.
XXIII
Regnante ergo Ciaslavo rege, Kys princeps Ungarinorum cum suo exercitu venit
Bosnam et devastabat, atque depredabatur eandem provinciam. Tunc rex, congregans
populum, exiit ei obviam in Drina iupania iuxta
fluvium, ubi commisso bello Tycomil supradictus adolescens, hinc inde hostes
vulnerans cucurrit, et interfecit Ungarinorum principem, et
bani venientes in Tribuniam cum iupanis, et
setnicis succeperunt illum honorifice, et in die Ascensionis Domini
constituerunt illum regem. Solum iupanus Rassae, qui de Thycomil progenie erat
cum sua provincia noluerunt venire ad regem. Tunc rex Bellus iratus congregavit
exercitum et venit Rassam; Luthomirus autem iuppanus Rassae congregans similiter
populum paravit ei bellum. Bello itaque inito iuxta flumen Limo, cecidit populus
iuppani Rassae et in fugam conversi sunt.
Tunc rex Bellus iratus congregavit
exercitum et venit Rassam; Luthomirus autem iuppanus Rassae congregans similiter
populum paravit ei bellum. Bello itaque inito iuxta flumen Limo, cecidit populus
iuppani Rassae et in fugam conversi sunt. Tunc rex cum suo exercitu insecutus
est eos usque ad aliud flumen, qui dicitur Ybibro, ubi dum iupanus per pontem
transiret fugiens, quidam qui cum eo erant, volentes habere benevolentiam regis,
percutientes eum gladio per pontem
homines regis
transirent in illam partem, neque illi in istam, et placuit eis, et fecerunt
pacem. Post haec reversus est rex in maritimas regiones. Quadam autem die, dum
intraret in unum oppidum Tribuniae, subitanea morte defunctus est. Tunc
sepelierunt illum in ecclesia Sancti Michaelis in eodem oppido cum grandi
honore. Populi autem fleverunt illum multis diebus. Septima autem die
dormitionis eius uxor illius peperit filium, quem Tiscemirum vocavit, quod
fidelitatem regi, et filiis
eius, sciret quod rex acciperet filiam eius uxorem, quod iupanus audiens laetus
effectus iuravit ipse cum filiis eius fidelitatem regi, et filiis eius
promiserunt se adimplere omnia quaecumque mandasset rex. Tunc rex accepit fiiiam
eius uxorem, et nuptiis celebratis more regali dedit cognatis suis in Tribessam,
quam Latini dicunt haereditatem, et constituit Radigradum iuppanum in Onogoste.
Post haec non multo tempore transacto defunctus est
expugnandam civitatem Dulcinium perrexit. Erant praeterea per montem Obliquum
igniti serpentes, qui statim ut aliquos percutiebant, absque ulla tarditate
moriebantur, coeperuntque magnum damnum facere tam de hominibus, quam de
animalibus. Tunc rex Vladimirus orationem fudit ad dominum cum lacrimis, ut Deus
omnipotens Hberaret populum suum ab illa pestifera morte. Exaudivit Deus
orationem famuli sui et ab illo die nullus ex eis percussus est, sed et usque
hodie si homo, aut
Stjepan, biskup zadarski (floruit 1067) [1067], Confirmatio territorii S. Crisogoni, versio electronica (, Zadar), 332 verborum, Ed. Luka Vukušić [genre: prosa - donatio; prosa - diploma; prosa - acta] [word count] [stephanusconfirmatiocrisogoni].
Anastazije, hrvatski biskup i kraljev kancelar (floruit 1070) [1070], Confirmatio Radovani, versio electronica (, Nin), 428 verborum, Ed. Luka Vukušić [genre: prosa - donatio; prosa - diploma; prosa - acta] [word count] [anastasiusconfirmatioradovani].
Pop Dukljanin (c. 1149) [1149], Regnum Slavorum, versio electronica (), Verborum 12004, Ed. Vladmir Mošin [genre: prosa oratio - historia] [word count] [presbdoclregnumsl].
Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
|
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.