Your search found 1305 occurrences

Click here for a KWIC Report

This page contains the first 25 occurrences. Please follow the link(s) at the bottom of the page to see the rest of the occurrences your search found.

communicaret eidem Maximo sacerdotium rapienti. Sed tantus erat metus ipsius et suorum complicum, quod nullus audebat eum palam uitare. Honoratus uero archidiaconus et quidam Paulinus episcopus, isti, quia discreti et constantes erant uiri, preceptum summi pontificis obseruabant, ipsum Maximum tanquam scismaticum et excommunicatum ubique uitantes. Demum uero, cum ab ipsis imperatoribus Maximus corriperetur, quod tam proteruus et rebellis contra Deum et pape preceptum existeret, ad se reuersus misit nuntios suos Romam promittens se satisfacturum de criminibus, unde fuerat infamatus. Hac

Thomas archidiaconus consilio et fauore quorundam, quos numquam nouerat, intromissus est ad papam, quando solus erat in camera cum uicecancellario tantum. Et flexis genibus coram eo cepit cause sue seriem exponere diligenter. Ipse autem clementissimus pater benignam ei exhibuit audientiam et tanquam certus de omnibus multum ei de tot molestationibus est compassus. Et requisiuit ab eo, an uellet cum archiepiscopo de his omnibus in curia experiri. Respondit archidiaconus: Vtique, pater sancte . Tunc papa dixit uicecancellario, qui astabat: Precipe Otoni cardinali, ut causam

extitit dirissime cepsitata, quod non solum mamonam temporalem, quam homines presenti seculo ducunt uitam, consumere nitebatur, verum etiam, quod deterius est, corpore et uita cupiebat priuare, decus nec gloriam recolens, sed eas procul a se abiiciens tanquam iustitiam suffocans atque studiosam politicam, quam summus Monarcha gelatus est, uelut tegens in antro. Illi Veneti Iaderanorum urbem, quę principatum inter ciuitates regionis Dalmatię dicitur obtinuisse, delere de terra uiuentium proposuerunt ac anguste et horrende dissipare,

cum ipse prolixo iam tempore nostre Mayestati plurimum extitit infidelitate occupatus, nihilominus nos beniuoli, qui ad nostrum accedunt solium, ad apicem honoris sublimare ac illos, pro quibus tantum nobis premonstrasti fidelitatis signum, non ut dignos interitu, sed tanquam adoptionis filios et subditos fideles tractare cum gratia nostra pollicemur. Finitoque regis famine (ipse)met nuntius multorum baronum in presentia hos prorupit sermones. Verba legati ad regem “Serenissime domine princeps!

10. mensis septembris in consilio sapientum captum fuit, quod Philippus de Georgiis, qui ad requisitionem dominorum rectorum Iadrae noluit exire Vranam, sed clausit se contra exercitum praedictum, habeatur ex tunc pro infideli et quod omnia bona eius sint confiscata pro communi Iadrae tanquam rebellis. Die mercurii 11. mensis octobris, castrum Vranae dedit se ipsi domino Aloysio capitaneo, nomine domini regis Ladislavi praedicti recipienti illud, quo die idem dominus capitaneus cum gente sua et nostra

Guarini, nectar ab ore fluit. 61. IN GASPAREM
1.61.1  Cum duo mitto tibi, reddis mihi carmina centum,
1.61.2  Sic tanquam numero sit superare satis.
1.61.3   Sed nil, Gaspar, agis, nam libro Persius uno,
1.61.4  Quam longam Marsi vicit Amazoniden?

duo reddisses, mille daturus eram. 129. IN LUCIAM
1.129.1  Immerito plane succenses. Lucia, nobis,
1.129.2  Prodita sit tanquam res tua voce mea. Prodita
1.129.3   voce mea non est. Unde ergo loquuntur
1.129.4  Vicini? et tota rursus in urbe sonat? An, rogo, tu
1.129.5   quenquam tam surdum existere

3.8.36  Tam postrema cito cuilibet hora venit.
3.8.37  Nos longos nobis, stulti, promittimus annos,
3.8.38  Linquendas aliis et cumulamus opes;
3.8.39  Sic, tanquam torvi nusquam sint ostia Ditis,
3.8.40  Nauta nec in Stygia remiget ater aqua.
3.8.41  Sic, tanquam nobis Iunonia temperet Hebe,
3.8.42  Quod potat sumpta, Iuppiter,

3.8.38  Linquendas aliis et cumulamus opes;
3.8.39  Sic, tanquam torvi nusquam sint ostia Ditis,
3.8.40  Nauta nec in Stygia remiget ater aqua.
3.8.41  Sic, tanquam nobis Iunonia temperet Hebe,
3.8.42  Quod potat sumpta, Iuppiter, ambrosia.
3.8.43  Haec nos credulitas et terris iactat et undis,
3.8.44  Haec nostrae sortis nos meminisse

4.9.13  Sic gravis, heu! miserum flammaverat hemitritaeos,
4.9.14  Tantus in accensis ossibus ardor erat.
4.9.15  Saevior en rursus capiti Fortuna minatur,
4.9.16  Incolumi tanquam faverit illa diu.
4.9.17  Quippe velut telis, costae punguntur, acutis,
4.9.18  Sputa simul large sanguinolenta fluunt.
4.9.19  Additur his, pulmo quod vix respirat

Tragurio Joannes Sobote Clarissimo P. M. S. P. D. Postquam nobis nunciatum est, Bizancium urbem cristianissimam a Machometo Teucrorum principe ingenti cum iactura cristiane rei captam, tanquam ex percepto vulnere vehementer consternati fuimus; tandem varie tumultatum est. Princeps Bizantinus simul ac animadvertit eo ventum esse, ut nec fuge quidem locus esset, contractis undique copiis totis viribus tanti belli discrimen

praesentiarum. Apud nos aer saluberrimus est, valetudo optima, urbs pristine sanitati restituta est; nihil est, quod formidandum sit. Paulo M. me commendatum facito. M. A. S. dicito. Coriolanus tanquam claudus sutor ruri, domi se continet, equino calce sibi crus percussum. Vale et me amare persevera. Ex Trag.

stragem ediderant. Igitur Hector, cum suos fugientes stitisset, et praelio instaurato, Graecos retrocedere coegisset, discessit. Interim in medium utriusque exercitus, quasi singulari certamine pugnaturi procedunt, hinc Diomedes, inde Lyciorum dux Glaucus; quem Aetolus tanquam sibi antea incognitum, diligenter de progenie sua interrogat, simul obscuritatem hosti militanter objiciens, simul provide cavens, ne forte, quemadmodum paullo ante Veneri et Marti, sic et nunc deo cuipiam, sub humana specie latenti, quamvis ignarus, tamen impie congrederetur. Glaucus vero

prędonibus ita timetur, ut non solum Italię oram imo totum fere Occeanum tute navigatis. Recte enim ad eos unamquamque disciplinam ac leges edi oportere existimavimus, qui eiusmodi studiorum oblectari solent. Vobis itaque id operis dedicandum inprimis censeo, non tanquam rerum maritimarum ignaris sed ad viros qui rerum terra marique bene gestarum instituti sunt navigationisque scientia pręditi, ut, quę alii bene honesteque gesserunt, probe cognoscere et eque iudicare possitis. Quo fit, ut ea, quę conscribere institui, iam multo ante vobis excogitata et

intermittere coegit militiam, nihil prius studuit, quam honestissimo isto fidelium principum instituto perfungi. Primum igitur B. T. dignitati tota mentis affectione gratulatur; commendat se et suos ad pedum oscula Beatorum; ac remota omnis conditionis invidia, tibi tanquam vero Christi vicario, tam suo quam regni sui nomine, puram, plenam, et canonicam offert obedientiam, e sinceritate animi ac devotione, quam quondam inclyti progenitores sui R. Ecclesiae et eius pontificibus praestitisse dignoscuntur. Nam si veterum monumenta annalium evolvere otium tibi

restant, parati sumus mox dicere, loco et tempore per T. B. assignandis. Primum igitur B. T. dignitati tota mentis devotione gratulatur; commendat se et suos ad pedum oscula beatorum; ac remota omnis conditionis invidia maiorum suorum sinceritatem secutus, tibi tanquam vero Christi vicario, puram plenam et canonicam offert obedientiam, merito vicissim expectans regni sui libertates, et bonas ac vetustas consuetudines in suo vigore perstituras. Illud deinde proximo loco et ad se pertinere et necessarium esse duxit, quo in statu sua et omnium Christianorum

quidem tametsi satis grandis eius gloria sit qui maioribus suis tam insignia uirtutis ornamenta dederit potius quam ab illis acceperit, habeo tamen et alias immortales ac propemodum diuinas animi ipsius laudes (ut fortunae corporisque quaelibet ingentia bona tanquam aliena relinquam): pietatem, magnitudinem animi, munificentiam, prudentiam, modestiam, atque iustitiam; quae quales in eo fuerint, breuiter explicare conabor. Qua igitur pietate primum erga deum fuerit quamque magnificus cultor ipsius, si

haec erat praecipua eius uoluptas, a qua nullis aliis oblectamentis poterat diuelli, huius delectabatur gustu, huius solius escis pascebatur. Omnium saluti die noctuque inseruiebat, et tamen a nonnullis negligentiae accusabatur, quem tanquam superbum difficilemque ingrati criminabantur cum tamen et mitissimus esset et facillimus. Nouit hoc tantus domesticorum eius numerus, norunt amici et alii omnes qui eius familiaritate usi fuerunt, quibus semper, cum per publicas licuisset curas, placidum sese exhibebat, affabilem,

ciuitates Graeciae percurrit, benigna oratione ciuium deiectos ac prostratos animos erigit excitatque, affirmans non uera uirtute, sed dolo Othomanum Chalcidem expugnasse, qui tanquam latro ex insidiis inopinantes atque imparatos aggressus erat, breuique se effecturum ut Othomanus ad sua tutanda potius quam ad aliena rapienda uires atque animum intendat. Ubi satis confirmatos omnium animos perspexit, nauigationem Euboiam uersus dirigit.

ac portum catena clausum. Ciues etiam in diuersis prouinciis mercaturam exercentes caeteros Dalmatas opibus superant. Hic imperator, aduocatis medicis, potionibus ac medicamentis sanitatem procurat. Ciues etiam ipsi, tanquam in aliquem praesentem deum ac uindicem christianae rei publicae certantes, in imperatorem officiosi sunt. Nam fama rerum gestarum imperatoris Mocenici omnia impleuerat. Bassa, cum aduertisset expugnatione Scodram capere non posse (et longo tempore

Peccaui, fateor (quis enim sine crimine uiuit?),
Sed rogo ut ipsa meis iam medeare malis,
Ne super his Coluber possit ridere superbus
Meque Tuam frustra poscere dicat opem.
Tanquam non semper promptum Tibi soluere uinctos,
Aut non concessum iustificare reos!
Quin potius sis, Virgo, memor quia culpa reorum
Te matrem ueri fecerit esse Dei.
Exiit humanis

AD EGREGIUM IUNIOREM PETRUM, SPECTATI VIRI DAMIANI TOBOLEI FILIUM, GEORGIUS SISGOREUS SIBENICENSIS SALUTEM DICIT PLURIMAM Homerus ranarum murumque simul crudelia bella, Virgilius Culicem, Lucanus Orpheum tanquam studiorum primitias descripserunt, ut exercitatione magistra ad graviora describenda et commodius et facilius ascendere potuissent, quemadmodum eos temporum curriculo et studiorum diligentia ascendisse videmus. Quod et in Iliade Meonides et

etiam diuina coli diligenter non possunt 198 . VALERIVS MAXIMVS
Amicus uerus non pecunia, sed caritate paratur 65 . Sic ames tanquam aliquando osurus. Bias 67 .
Aduersa fortuna. Nemo tam infelix, ut esse non possit eo infelicior 65 .

soli, qui plus ualet armis 57 . Oppidum munitum mulieres habitent 60 . Auctor potius uirtutis appareas quam imitator. Sub umbra ergo pugnabimus 69 . Veni et accipe. Prandite tanquam apud inferos coenaturi. Noluit superesse suis interemptis. Ius habet soli, ut supra 74 . Rectis hastis an declinatis ueniam? 75 . Ense breui utens, ut propius accedat 79 .

reddimus. Cur nonnulli, cum suas scalpunt aures, tussiunt 71 . PROBLEMATA PLVTARCHI
Auxilium. Noctu et interdiu domus tribunitię patebant tanquam portus omnium ope indigentium 80 .
Aduersa. Apud quercum scotos uel1 tenebrę 84 . Prouerbium apud Eleos: Grauiora sambuco pati. Hic

Bibliographia locorum inventorum

Anonymus (floruit 1346-1353) [1346], Obsidio Iadrensis, versio electronica (), Verborum 22573, Ed. Veljko Gortan; Branimir Glavičić; Vladimir Vratović [genre: prosa oratio – historia] [word count] [anonymusobsidioiadrensis].

Pavlović, Pavao (1347-1416) [1371], Memoriale, versio electronica (), Verborum 12550, Ed. Ferdo Šišić [genre: prosa oratio - chronica] [word count] [paulopmemoriale].

Jan Panonije (1434-1472) [1447], Epigrammata et elegiae, versio electronica (, Italia; Hungaria), 5735 versus, verborum 37748, Ed. Sándor Kovács [genre: poesis - epigramma; poesis - elegia; poesis - carmen] [word count] [ianpanepigreleg].

Sobota, Ivan (mortuus 1467) [1453], Joannes Sobote Clarissimo P. M. S. P. D., versio electronica (, Trogir), Verborum 224, Ed. Luka Jelić Franjo Rački [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [sobotaiepist14530724].

Sobota, Ivan (mortuus 1467) [1454], Joannis Sobote Dalmate epistola, versio electronica (, Trogir), Verborum 545, Ed. Luka Jelić Franjo Rački [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [sobotaiepist14540727].

Jan Panonije (1434-1472) [1456], Epistulae, versio electronica (, Italia; Hungaria), 1969 verborum, Ed. Sámuel Teleki [genre: prosa - epistula; prosa - versio] [word count] [ianpanepist].

Kotruljević, Benedikt (oko 1416. - 1469?) [1464], Prohemium in librum de navigatione, versio electronica (), Verborum 740, Ed. Damir Salopek [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - praefatio; prosa oratio - prooemium] [word count] [kotruljevicbnavig].

Jan Panonije (1434-1472) [1465], Oratio legatorum Matthiae regis ad pontificem, in publica audientia, versio electronica (, Roma), 1091 verborum, Ed. Ács Pál Jankovics József Kőszeghy Péter [genre: prosa - oratio] [word count] [ianpanoratio].

Nikola Modruški (c. 1427-1480) [1474], Oratio in funere Petri Riarii, versio electronica (, Rim), Verborum 4115, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [modrnoratioriar].

Cipiko, Koriolan (1425-1493) [1477], Petri Mocenici imperatoris gestorum libri tres, versio electronica (), Verborum 16317, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio – historia] [word count] [cipikokpetri].

Marulić, Marko (1450-1524) [1477], Carmina Latina, versio electronica (, Split), 2206 versus, verborum 14802, Ed. Bratislav Lučin ; Darko Novaković [genre: poesis - carmen; poesis - epigramma; poesis - epistula; poesis - hymnus; poesis - elegia] [word count] [marulmarcarmina].

Šižgorić, Juraj; Marulić, Marko; Mihetić, Ambroz; Tideo Acciarini; Andrea Banda di Verona; Hilarion di Vicenza; Raffaele Zovenzoni; Giliberto Grineo (c. 1445-1509?; 1450-1524; c. 1420-post 1487) [1477], Elegiarum et carminum libri tres, versio electronica (), 1585 versus, verborum 10077, Ed. Veljko Gortan [genre: poesis - carmen; poesis - elegia] [word count] [sisgorgeleg].

Marulić, Marko (1450-1524) [1480], Repertorium, versio electronica (), Verborum 315700, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - loci communes] [word count] [marulmarrepert].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report