Your search found 1908 occurrences

Click here for a KWIC Report

This page contains the first 25 occurrences. Please follow the link(s) at the bottom of the page to see the rest of the occurrences your search found.

Hic super omnes alios predecessores suos immanissimus christianorum extitit persecutor. Qui cum per uniuersum orbem fideles Christi beluina feritate persequi non cessaret, uelut rabidus leo sitim sue perfidie christiano cruore non poterat satiare. Propter ipsius siquidem edicta pestifera tot milia christianorum cotidie trucidabantur, ut pene uideretur totius humani generis excidium iminere. Vnde a suis aulicis tiranno suggestum est, ut tam crudele reuocaret edictum, ne tanta hominum cedes cotidie fieret, quia timendum erat, ne forte toto mundo in exterminium dato non esset, cui

Gregorio, ne a suo prelato super ordinis susceptione tantam molestiam sustineret. Papa uero, secundum quod decessor eius mandauerat, Natalem per epistolam suam comonuit et precepit, ut a molestatione sui archidiaconi iam cessaret. Sed cum Natalis sue peruersitatis non reuocaret habenas, Honoratus tot grauaminibus ac laboribus fatigatus demum suo archiepiscopo acquieuit. Cum ergo fuisset in presbiterum ordinatus, statim Natalis conceptam sui cordis nequitiam euomuit et Honoratum ab archidiaconatu deiecit dicens: Non debet sacerdos in archidiaconatus ministerio deseruire . Moxque alium

pro his, que insinuatio proclamabat infamie contra eum, ad sedem apostolicam accederet responsurus. Sed Natalis papalia mandata contempnens, utpote male conscius, in sue mentis peruersitate contumaciter persistebat. Dolens ergo beatus Gregorius de tanta obstinatione pontificis compatiens etiam tot erumnis archidiaconi quendam subdiaconum suum nomine Antonium Salonam direxit. Qui auctoritate fultus apostolica illuc accedens, cepit prius lenibus uerbis admonere pontificem, ut Honoratum in sui honoris locum reciperet et ab ipsius tam peruersa molestatione cessaret. Sed cum Natalis multa

Mox ubi miserabilis ciuitas suorum destituta presidiis filiorum, hostili populo repleretur, non iam erat, qui ecclesiis parceret, non qui structuris antiquis et speciosis misereretur palatiis, sed totam succendentes in furoris impetu ciuitatem, breui hora in carbonem et cinerem redegerunt. De tot enim diuitiis paucas rapuere manubias, hoc pro maximis uictorie premiis reputabant, quod tam egregiam urbem absque ulla pene sui exercitus strage dare exterminio potuerunt. 9Quis autem enumerare ualeat, quot miseros ciues, quot puellas infelices, quot pueros abduxere

ceperunt. Ibi ergo se collocantes posuerunt habitacula uilia, sicut temporis necessitas cogebat. 3Et sic illa populosa ciuitas Salona, nobilis et antiqua, pro multis peccatis, que in Deum comiserat, ad tantam extitit miseriam deuoluta, ut de illa magna sui populi frequentia non tot remanserant, qui possent illius parui oppidi ambitum ciuibus replere, sed in ea parte, que supra mare respicit, se componentes reliquam partem urbicule uacuam dimiserunt. 4Tunc ceperunt paulatim exire et terras prope positas colere. Vbi autem Gothorum duces audierunt,

Qui licet corporalibus oculis cecutiret, mente tamen satis nouerat perspicaciter intueri. 6Igitur ubi se Iaderenses uiderunt ab exercitu circumuallari, timuerunt ualde, quid consultius agerent nescientes. E uestigio autem subsecuta est clades nimie mortalitatis ita, ut non tot uiui et sani in ciuitate restarent, qui sufficerent mortuos sepelire. Iacebant miserorum cadauera in domibus et in ecclesiis inhumata, nesciebant miserandi ciues, quid potius, funerea an publica officia, procurarent. Sicque factum est, ut infelix ciuitas, suorum presidiis indefensa, in breui et

fauore quorundam, quos numquam nouerat, intromissus est ad papam, quando solus erat in camera cum uicecancellario tantum. Et flexis genibus coram eo cepit cause sue seriem exponere diligenter. Ipse autem clementissimus pater benignam ei exhibuit audientiam et tanquam certus de omnibus multum ei de tot molestationibus est compassus. Et requisiuit ab eo, an uellet cum archiepiscopo de his omnibus in curia experiri. Respondit archidiaconus: Vtique, pater sancte . Tunc papa dixit uicecancellario, qui astabat: Precipe Otoni cardinali, ut causam utriusque partis audiat diligenter .

in ipsa ciuitate proclamant et statuunt per quosque infalibiliter ac efficaciter obseruari. 19. Quomodo Veneti cruciant Iadertinos cum molestatione non obstante eorum sponsionis iuramento Instruuntur Iadertini, qui tot anxietates sustulerunt, non tantum corporis verum etiam animę nouis escis refocilari iam diu non fragratis, quemadmodum imfans, qui mamma priuatus et inconsuetis alimoniis depascitur. Cum vrbs omni cibo et mero cuiuslibet speciei impinguatur, ingens fit pressura turbę vendentis

Saxis, Bernardus et Stephanus Barcich, Blasius Radoscevich, Antonius Stanich, Marinus Radosunich, Nicolaus et Georgius Derchevich, Franciscus et Nicolaus Pocoavancich, Georgius Prodassich, Nicolaus Gavranich et Nicolaus Supernich: Duymus Zaneri, qui huius sceleris primus auctor erat, poenitens eum tot malorum fuisset causa, fugit Sibenicum et ibi mortuus est. Principales ergo huius facinoris ut dicitur hi fuere et esse: Marcolus Slovides, quattuor nati Gardelcichi et quintus autem non impedivit se in istis duo marcuadis, Franciscus Siburni et Dessa Jacobi.

ac beniuolae caritati, quibus omnem nebulam omnemque tristitiae caliginem sereno consilio tuo, clarissimis monitis tuis, prudentissimis documentis tuis, insuper suauissimis amicissimisque persuasionibus meo extirpasti ab animo, gratias reddo innumeras et, siquid est in me uirium, quibus tot et tanta aduersa perpulerim, abs te habeo teneoque caelitus afflato. Quae mens tam dura, quis animus tam rationis inops, quae ex silice tam dura praecordia tuis sapientissimis doctrinis, tuis prudentissimis praeceptis, tuis accuratis institutis non flecteretur? Ad tuae igitur laudis cumulum

Huic nam quilibet obligatur uni;
1.8.5   Unus sit licet, obligamur omnes. 9. DE EODEM
1.9.1  Rursus, io! quae tot iacuit sopita per annos,
1.9.2  Guarini studio lingua Latina viget.
1.9.3  Dulcia Maenaliae cedant inventa parentis!
1.9.4  Progenerare leve est, vivificare grave est.

26. AD GUARINUM VERONENSEM
1.26.1  Te precor, o nostri, decus et nova gloria, saecli,
1.26.2  Qui calles linguas, docte Guarine, duas,
1.26.3  Quo iam tot fuimus sub praeceptore per annos;
1.26.4  Hospes ut in cena nunc meus esse
1.26.5   velis. Quam dedit Evandro laudem Tirynthius hospes,
1.26.6  Hanc dabis ipse mihi, si meus

1.47.3   Marcus, ais, ego sum. Vivunt hoc nomine multi.
1.47.4  An, rogo, tu phoenix esse videre tibi?
1.47.5   Daunia quot mulos, Nonacria pascit asellos,
1.47.6  Tot passim Marcos degere, Marce, puta. 48. PORCELLIO POETAE
1.48.1  Misisti nobis et mala et carmina vates,
1.48.2  Nec factum hoc

nobis, Agapete, libellos,
1.53.2  Mitte inquam, censor non ero, lector ero. 54. IN FUREM SUORUM CARMINUM
1.54.1  Quod, Valline, tui, tot habent mea carmina, libri,
1.54.2  Vis imitatorem, te rear esse, meum.
1.54.3   Totos saepe locos, verbum transcribis ad unum,
1.54.4  Materia est mecum saepius una tibi.

1.63.3  In quibus altarum memorans praeconia laudum
1.63.4  Siderei tollis me super astra poli,
1.63.5  Ac me sanguineas hortaris dicere, pugnas,
1.63.6  Et tot magnanimum splendida gesta ducum.
1.63.7  Si mihi Pierium praestabit Apollo favorem,
1.63.8  Parebo monitis, clare poeta, tuis.
1.63.9  Sed mihi Castalium nec spirant pectora

1.94.16  Illud quod prohibet pudor fateri,
1.94.17  Donarem tibi quicquid ipsa velles. 95. AD RUFUM
1.95.1  Tot tibi sunt oculi, quot habebant Gorgones omnes,
1.95.2  Egerunt tecum quam bene, Rufe, Dei!
1.95.3   Solus habes, quod tres; effosso sed tamen uno,
1.95.4  Sit, precor, incolumis,

habes, quod tres; effosso sed tamen uno,
1.95.4  Sit, precor, incolumis, cetera turba tibi. 96. AD SEVERUM
1.96.1  Misisti mihi, tot, Severe, turdos,
1.96.2  Iani scilicet ad novas Calendas,
1.96.3  Quot post primam habuit misella tussim
1.96.4  Dentes Aelia; quot Ligia crines

1.96.3  Quot post primam habuit misella tussim
1.96.4  Dentes Aelia; quot Ligia crines
1.96.5  Unum si tamen auferas et illis.
1.96.6  Tot grates igitur tibi remitto,
1.96.7  Quot stellans oculos habebat Argus,
1.96.8  Quot centumgemini manus Gigantes,
1.96.9  Quae si forte satis, Severe, non sunt,

1.139.1  Quo me, quo trahitis, mei sodales?
1.139.2  Ad foedum, puto, adimus lupanar.
1.139.3  Nam quis tam procul hic locus recessit,
1.139.4  Post pomoeria sacra, post tot hortos,
1.139.5  Cellis vilibus et frequens cathedris?
1.139.6   Fucatae quibus insident puellae,
1.139.7  Structuris caput arduae superbis,

198. AGIT GRATIAS SIGISMUNDO MAZONO
1.198.1  Ocius ite Deae, celeres, precor, ite Camenae,
1.198.2  Corripe dulcisonam, pulcher Apollo, lyram;
1.198.3   Et tot Mazono, pro munere, reddite grates,
1.198.4  Quot tenues umbras regia Ditis habet.
1.198.5  Quot flores pratis, quot sunt super arbore frondes,
1.198.6  Quot fulgent rapido

1.225.3   Et mea centenis resonarent guttura linguis:
1.225.4   Vix, Galeotte, tibi meritas persolvere grates
1.225.5   Munere pro tali facundia nostra valeret.
1.225.6   Tot tibi sint igitur grates, quot litus harenas,
1.225.7   Tmolus habet vites; maturas Gargara messes,
1.225.8   Dulcis Hymettus apes, vastas Hyrcania tigres,
1.225.9   Quot

iter. 315. DE SIGISMUNDO MALATESTA, TYRANNO ARIMINI
1.315.1  Cum Malatestaeos, aetas ventura, triumphos,
1.315.2  Cum tot Sismundi splendida facta leges,
1.315.3  Nil nisi vana leges levium mendacia vatum,
1.315.4  Quorum sola fuit Calliopea fames.

laurigeris Capitolia celsa triumphis
1.330.6  Conscendere duces; solus at iste polum. 331. DE LAURENTIO VALLA
1.331.1  Saecula tot cervus, tot vivit saecula cornix;
1.331.2  Valla obit ante diem; quis putet esse Deos? 332. DE GRAECO
1.332.1  Nec Pelopis

Capitolia celsa triumphis
1.330.6  Conscendere duces; solus at iste polum. 331. DE LAURENTIO VALLA
1.331.1  Saecula tot cervus, tot vivit saecula cornix;
1.331.2  Valla obit ante diem; quis putet esse Deos? 332. DE GRAECO
1.332.1  Nec Pelopis regnum, nec sit

ferat haec? Illud tamen indulgebimus omnes,
2.35.4  Exul ab octava si, Ludovice, bibas. 397. IN OTACUSTAS
2.36.1  Inter tot mala, pessimi otacustae,
2.36.2  Hoc unum facitis bonum: siletur. 398. DE EISDEM
2.37.1  Tanta est malorum copia otacustarum,

Bibliographia locorum inventorum

Anonymus (floruit 1346-1353) [1346], Obsidio Iadrensis, versio electronica (), Verborum 22573, Ed. Veljko Gortan; Branimir Glavičić; Vladimir Vratović [genre: prosa oratio – historia] [word count] [anonymusobsidioiadrensis].

Pavlović, Pavao (1347-1416) [1371], Memoriale, versio electronica (), Verborum 12550, Ed. Ferdo Šišić [genre: prosa oratio - chronica] [word count] [paulopmemoriale].

Jurjević, Juraj (fl. 1400) [1418], Doctrina rebusque gerendis ornatissimo uiro Baptistae Bauiloquae Georgius de Georgiis plurimam salutem dicit, versio electronica. (, Venecija), Verborum 755, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [jurjevicjepist14180601].

Jan Panonije (1434-1472) [1447], Epigrammata et elegiae, versio electronica (, Italia; Hungaria), 5735 versus, verborum 37748, Ed. Sándor Kovács [genre: poesis - epigramma; poesis - elegia; poesis - carmen] [word count] [ianpanepigreleg].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report