Your search found 1396 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1-100:

1.117.7  An passim tibi ducis invideri?
1.117.8  Nec cuiquam esse putas cor aut ocellos?
1.117.9  Sed iam te licet esse ditiorem
1.117.10  Lydorum simul et Phrygum tyrannis
1.117.11  Ostendas, Guide; credimus, fatemur,
1.117.12  Dum sis pauperior Codro vel Iro.

in aquis suamet Narcissum torsit imago,
1.323.2  Pygmalion mutum stultus amavit ebur. 324. AD RULLUM
1.324.1  Quantum Phryx Mida, Lydiusve Croesus,
1.324.2  Vel Xerxes habuit, paterve Xerxis;
1.324.3  Tantum si tibi, Rulle, opum suarum,
1.324.4  Pleno Copia fundat alma cornu,

GRATULATUR DE DUPLICI VICTORIA MATTHIAE
2.78.1  Nunc age, si quando, sacrum Paeana, Camenae,
2.78.2  Tollite dulcisonis, sidera ad alta, modis;
2.78.3   Qualem Phlegra Iovi cecinit, vel Lydia Baccho,
2.78.4  Sub iuga, cum tigres India victa, dedit.
2.78.5   Sed Iovis et Bacchi felix victoria quondam
2.78.6  Magna licet fuerit, non duplicata fuit.

Et Rhodos, et populus, clare Corinthe, tuus,
3.3.171  Sunt et quae magnae quondam gessere Mycenae;
3.3.172  Oedipodionidum plurima facta vacant.
3.3.173  Plurima Lydorum, Persarum plurima restant,
3.3.174  Et Macetum gentes multa tenenda dabunt.
3.3.175  Sunt res Albanae, Carthaginis acta supersunt,
3.3.176  Et dare, quae referas, maxima

Dicebant multi; quae te vecordia ducit?
4.8.46  Quo raperis? nervos consule, tiro, tuos.
4.8.47  Scyria celatum quam lana decebat Achillem,
4.8.48  Herculis aut validas, Lydia pensa, manus.
4.8.49  Tam femori gladius, capiti tam fulgida cassis,
4.8.50  Fraxina tam dextrae, convenit hasta, tuae.
4.8.51  Ast ego praecludens monitis veracibus

pollicitus est. Itaque post diem tertium eius diei mortui sunt; quo declarauit daemon homini nihil melius morte posse dari. Simile huic Solon Atheniensis Croeso Lydorum regi in cena rogatus quemnam in terris beatum uidisset, retulit de illis duobus fratribus Cleobolo et Bitone, quorum mater cum sacerdos esset et dies festus Iunonis apud Argiuos

pollicitus est. Itaque post diem tertium eius diei mortui sunt; quo declarauit daemon homini nihil melius morte posse dari. Simile huic Solon Atheniensis Croeso Lydorum regi in cena rogatus quemnam in terris beatum uidisset, retulit de illis duobus fratribus Cleobolo et Bitone, quorum mater cum sacerdos esset et dies festus Iunonis apud Argiuos

pollicitus est. Itaque post diem tertium eius diei mortui sunt; quo declarauit daemon homini nihil melius morte posse dari. Simile huic Solon Atheniensis Croeso Lydorum regi in cena rogatus quemnam in terris beatum uidisset, retulit de illis duobus fratribus Cleobolo et Bitone, quorum mater cum sacerdos esset et dies festus Iunonis apud Argiuos

pollicitus est. Itaque post diem tertium eius diei mortui sunt; quo declarauit daemon homini nihil melius morte posse dari. Simile huic Solon Atheniensis Croeso Lydorum regi in cena rogatus quemnam in terris beatum uidisset, retulit de illis duobus fratribus Cleobolo et Bitone, quorum mater cum sacerdos esset et dies festus Iunonis apud Argiuos

epistulis eius paene omnibus exemplorum adhibet patrocinium. Et Antimachus, poeta minime contemnendus, dum se ipsum consolari cuperet de coniugis morte, hoc solo ac perpetuo loco usus est, siquidem elegiam ex uxoris nomine Lydem, in qua cunctas heroum calamitates recensuit. Et recte sane; enumeratio enim exemplorum, ut Cicero in Tusculanis quaestionibus scribit, magnopere luctum leuat, ut ille, qui

15  Diuinum donum uenale putabat et eius
Esse emptor cupiit uenditor ut fieret.
Si uis tanto igitur non execrarier ore,
Nec tribuas precio sacra nec accipias.
Hinc Lyddam ueniens Aeneam curat hiantem
20  Vi morbi nodis membra soluta suis.
Tabitha mox Ioppe fato collapsa resurgit
Atque iterum illius uiuere coepit ope.
Post hęc Cęsareę Cornelius incipit

5 . Eriphile aureo torque corrupta coniugem Amphiaraum latentem prodidit 39 . Pygmalion Sicheum obtruncat auri eius potiundi gratia 54 . Thesserarum et pilę lusum Lydi inuenere 67 . Tarpei filia Capitolium prodidit pro armillis 72 . Senacherib auarus et infidus 74 . Auri cupiditas prodidit Polycratem 101 .

368 . Quot malis humillima infestentur 421 . Galenus in sua mala cauillatus 446 .
Ars. Lanas sordibus inficere Lydorum est commentum 67 . Nequis liber sedentariam artem exerceret 70 . Lex ne alimenta filius patri debeat, a quo non arte esset aliqua ad usum uitę institutus. Nullum ciuitate donandum nisi opificem

HERODOTVS
Amor. Croesi filius ex muto uocalis in periculo patris 10 .
Auaritia. Lydi aleę tesserarumque ludum inuenerunt et pilę 11 . Darius 15 .
Agricola. Babylonia regio fertilissima 18 .

humi spargere III . Persea iuuit, ut intercepto Phorcidum lumine Medusam perimeret.1 Medusę crines, quod cum Neptunno in templo suo concubuerat, in serpentes conuertit IIII . Aragnen Lydiam, Idmonis filiam, quam lanificium docuerat, iam secum ausam certare, uictam mutauit in araneam. Athenis nomen imposuit cędente Neptuno. Oliuam inuenit. Tibias quoque inuenisse dicitur VI . Cum Iunone Iasonem iuuit ad uellus aureum asportandum.

HERODOTVS
Diues. Lateres aurei 5 . Leo auarus. Paterę aureę 6 . Lydi primi nummum aureum argenteumque percusserunt 11 . BASILIVS MAGNVS Quęre alphabetum in fine eius operis.

animaduersio in milites 434. Imprudens. Ęthiopes sacerdotem sanctissimum iudicant, quem phanatico cursu circumferri uiderint 11. Dauid stultitiam simulat 48. Calcedonis conditores cęci iudicati Apollinis oraculo 76. Solon insaniam simulat 85. Lydię quędam arbores, cuius fructus in ignem coniecti, ut uinum propius assidentes ebrios reddunt, quod amentię genus ad tripudium impellit ita affectos et ad intempestiuam cantilenam 93. Brutus insaniam simulat 97. Darius Calcedonios cęcos esse dixit, quod sterili et importuno

supellectilem uendidit in usum belli, ne tributa imperando grauis esset prouinciis 431. Alexander in professores artium 441. Aureliani in populum 448. Constantini donaria et templa ab eo condita 454. Luxus. Sardanapali uita 64. Lydi ad luxum conuersi bellicam uirtutem amisere 67. Regię Tarquinii nurus in conuiuio et luxu repertę 97. Ludi plebei. Ludi circenses 118. Sybaritę rerum suarum felicitatem luxuria et uoluptate euertere 182. Aristippus uoluptati fauens, non uinci a uoluptatibus

contemnuntur 75. Nubendi lex apud Samnites 101. Vxores proprias aliis concedunt Tapyri 203. Fortissimus quam uult ducit 205. Quę optime aurigatur, cui uult nubit. Mulieres singulę uiros plures habent 208. Rex multas habet uxores. Harmenii Lydique filias prius in templis prostare faciunt, deinde locant nuptui 210. Vxor cum uiro defuncto uiua comburitur, ne alteri nubat 268. Nubendi mos apud Taxilios 273. Vxores cum uiris mortuis in rogum eunt. Nemo prius uxorem ducit quam caput hostis ad regem

qui rem bene gessisset tributum 80. Qui ciuem in pręlio seruasset, corona ciuica donabatur. Tarquinius puer in hostes uictorię autor bullę insigne donatus est 81. Iuppiter Labradeus bipennem uibrans. Nam Lydi bipennem labrem appellant 86. Musica. Tibicines ad rem diuinam adhibiti 78. Mors. Cur eos qui in agro externo diem suum obisse falso nunciati sunt, si postea reuerterint, ianua in domum non admittuntur, sed per tegulas ascendentes intro se ipsos demittunt 74. Quid est

421. Vxor dignitatis nomen est, non uoluptatis 429. Miseria hominis. Thrausi natos plorant, mortuos lęti efferunt 111. Mores Scytharum 3. Ęgyptiorum ritus 14. Mores Cretensium 25. Medorum mores 65. Lydorum instituta 67. Persarum 91. Massagetarum 94. Getharum mores, Crestonum, Thracum reliquorum 111. Gallorum 185. Germanorum 347. Sueuorum ritus 373. Britannię ritus 374. Partorum mores 376. Pannonum ritus 403.

mandata eius, in illo manet et ipse in eo III. Homo. AD CORINTHIOS I: Nescitis quia templum Dei estis? III. Hospitalitas. AD HEBREOS: Hospitalitatem nolite obliuisci XIII. ACTVVM: Lidia purpuraria Paulum et Thimoteum suscepit hospitio ab eisdem baptizata XVI. PETRI I: Hospitales inuicem IIII. IOANNIS III: Carissime, fideliter facis quicquid operaris in fratres, et hoc in peregrinos etc. Nos ergo debemus suscipere huiusmodi ,

III . Item Ceres quęrens Proserpinam. Eandem Syrenes, cum in terra non inuenissent, impetrarunt, ut in aues uersę quęrerent eam et in mari V . Latonam errantem nulla recepit regio. In Lydia sitienti aqua fuit interdictum VI . Biblis fratrem fugientem sequens Venere illicita ardens multa peragrauit IX .
Perseuerantia. Agenor

non sine ope aliorum 4 . Apii coronas sepulchris imponere mos fuit. Inde natum est prouerbium de illo qui grauiter ęgrotat, ipsum apio indigere, id est morti proximum esse 99 . Pedes, ut Pindarus inquit, Lydium currum sequi uidetur 13 . Quis patrem laudabit nisi probi uel improbi liberi 116 .
Pudicicia. Quod Spartę nemo esset adulter Geradas testatur

6 . MARCVS ANTONIVS SABELLICVS
Pax inter Romanos et Sabinos mulierum intercessione 72 . Medorum ac Lydorum mos in foedere sanctiendo brachia circa humeros ferire et mutuo sanguinem lambere 82 . Foederis ratio apud Arabas 96 . Demonax oraculo arbiter constitutus componendę pacis inter Cyreneos

quęrat 192 . Pastor malus dissipans gregem. Pastoris boni officium, ut id quod custodit optime se habeat. Neque pecunia neque honore ducti boni homines imperare uolunt 192 . Giges gemma conuersa latens Lydię regnum occupauit rege interempto 195 . Qui princeps eligendus. Aurum illis Deus in generatione admiscuit qui ad imperandum sunt idonei, ut ob id honoratissimi essent 203 . Qua ratione, quibus

gradus ieiunium, secundus renunciare sęculo 436 . Monachorum uitia 438 .
Rex. Tyranni superbia 54 . Croesus, Lydię rex 72 . Inter bonos et malos reges 75 . Apud Ęgyptios pharaones, apud Romenos Cęsares et Augusti, apud Syros Antiochi, apud Persas Arsacidę, apud Philistiim Abimelech. Post Alexandrum in Ęgypto

orbis,
1.3.62   Seruiet et nostro culmen utrunque Deo.
1.3.63  Sic facile aduerso de limine proxima uinces,
1.3.64  Et Phrygas et nulla Lydia regna mora,
1.3.65  Assyriosque ultra tendes, Garabacthra, uel Indos,
1.3.66   Sol quibus admotis membra colorat equis.

nec unquam
1.5.118   Moenia diuina destituantur ope,
1.5.119  Perpetuumque libens Rhacusia tecta frequenta,
1.5.120   Semper et inuitam Lydia terra petat.
1.5.121  Quam uero possis, quam sis sanctissima, tanti
1.5.122   Muneris auctori uita recaepta docet.
1.5.123  Vita

Pestique rosaria damnet?
2.6.118  Nonne maritari cernis cum compare dulci
2.6.119  Tristia et alternare uices per mutua? Verum,
2.6.120  Lydius ut lapis, hoc ratio discernit ab illo,
2.6.121  Atque subaeratum puro discriminat auro.
2.6.122  Deprauari igitur quid mirum singula nec non

5.4.440  Antiquos nostrosque duces hac laude uideris
5.4.441  Militiae atque ipsum regem superare Molossum.
5.4.442  Vos, Thusci, sensistis, agri, uos, Lydia culta,
5.4.443  Vos testes, fluuii hostiles innabilis Arni,
5.4.444  Turbine quo fertur medios animatus in hostes,
5.4.445  Quam tonat

tanto ueteres nostri indagande illius ardore tenebantur ut primum Pithagoras et postea Plato ad Egyptios usque et Persas hac sola de causa penetrauerint: et Lycurgus utroque prior Lydiam, Hiberiam, Indiamque peragrans gymnosophistas adierit. Misertus itaque rerum humanarum mundi opifex deus filium unigenitum, quo sibi homines maiori beneficio obstringeret, transmisit in terram, ut illi eodem interprete

uitiata suis. 15. ad amicam crudelem Nicolae Cippici
15.1   Lydia cara, tui tandem miserere Nicolae,
15.2  Qui nimium pro te nocte dieque gemit;
15.3  Qui totiens in amore mori uoluisse fatetur,
15.4  Sed sine consensu non potuisse

15.13  Quandoquidem cupias iuuenili caede laudari lauari,
15.14  Improba, quid cessas: utere sorte tua.
15.15  Si sua uita tibi, felix o Lydia, sordet,
15.16  Trade neci: ingrato mors in amore bona est. 16. de naufragio Lodouici Luchari

3.21  Vt mihi Gnesa suo libuit formosa decore,
3.22  Vrere quo poterat numina cuncta deum.
3.23  Hanc ego mallebam Crassi quam diuitis aurum,
3.24  Quae mihi quam diues Lydia pluris erat.
3.25   Diuitias Croesi pro qua nihil esse putabam,
3.26  Spernebam pro qua quas uehit Hermus opes.
3.27  Ast ubi terrenas coepit depellere curas,

post ferrea Ditis
83   Pectora lascivis tandem mollita sagittis
84   Torpet hebes telum, languet tibi dextera segnis!?
85   Quin, age, maioris spectat te pompa triumphi,
86   Auriflui cui nec Iovis aequiperaveris imbres
87   Nec molles habitus Lydae sub lege puellae
88   Clavigeri Alcidae nec amantis pascua Phoebi.
89   Sume arcum atque illo rursus praecingere telo,
90   Cui nec multiplici connexae adamante catenae,
91   Invius ipse mei non thorax Martis et aegis
92   Pallados

Addidi deos obsequiis iuuentus rudi atque incomposito motu corporum iocabunda gestus adiecit eaque res ludium ex Etruria accersendi causam prębuit. Cuius decora pernicitas uetusto ex more Curetum Lydorumque, a quibus Hethrusci originem traxerunt, nouitate grata Romanorum oculos permulsit. Et quia ludius apud eos istrio appellabatur, scenico nomen istrionis inditum est. Val. Max. 2,4,4, ubi

Catull. 31 [p. 143] Domum reuersus Syrmionem patriam salutat. Lydias dixit, id est aureas, ab Hermo, Lydię fluuio, qui aurum fert. Na...Nam Benaci lacus aquę, ut multi tradunt, aureas harenas ferunt. Ad [quod] alludens poeta eas aquas Lydias dixit.

31 [p. 143] Domum reuersus Syrmionem patriam salutat. Lydias dixit, id est aureas, ab Hermo, Lydię fluuio, qui aurum fert. Na...Nam Benaci lacus aquę, ut multi tradunt, aureas harenas ferunt. Ad [quod] alludens poeta eas aquas Lydias dixit.

Lydias dixit, id est aureas, ab Hermo, Lydię fluuio, qui aurum fert. Na...Nam Benaci lacus aquę, ut multi tradunt, aureas harenas ferunt. Ad [quod] alludens poeta eas aquas Lydias dixit.
Catull. 32 Crapula distentus ac arrectus Ipsithillam rogat ut eum ad se meridiatum uenire iubeat.

/ breui spacio temporis aliis ferociae barbarorum metu caedentibus: aliis / qui se pro patria opibus / ac libertate opposuerant crudeliter trucidatis, Prouinciae a thurcis in asia occupatae. Colchos, Cappadociam, Paphlagoniam, Gallaciam, Asiam, Phrygiam, Meoniam, Lydiam, Ioniam Cariam, Lyciam, Pamphiliam, Ciliciam, Armeniam, ac omnes oras, omniaque littota sinistri lateris ab ostio Tanais, ac Cimerio Bosphoro vsque ad Amanum montem et Eufratem fluuium partim vi / partim dolo subaegerunt. Sic rebus ad orientem succaedentibus non cogitantes

45  Obuolat ante oculos horrendae mortis imago!
46  Terrent mille neces: morte infoelicior ipsa est
47  Vita hominum / liceat modo vitam dicere / quando
48  Libertas commune bonum / preciosius auro
49  Atque opibus Lydis / Scithicis longeque Smaragdis
50  Pulchrius eripitur: varios tamen adde labores
51  Continuosque simul: quosdam prope Tartara nigra:
52  Haerentesque locos Diti / Stygiaeque paludi /
53  Insatiatus amor / lucri quoque

diffusa idem propheta ait: Repleta est terra scientia Domini, sicut aquę maris operientis. In omnem enim terram exiuit sonus eorum, dicente Domino, sicut in eodem propheta est scriptum: Mittam ex eis, qui saluati fuerint, ad gentes in mare, in Affricam, in Lydiam, tendentes sagittam; in Italiam et Gręciam, ad insulas longe, ad eos, qui non audierunt de me, et non uiderunt gloriam meam. Et annunciabunt gloriam meam gentibus. Nonne hoc illud ipsum est, quod in Euangelio legimus ad apostolos dictum: Euntes

ac temperanter frui et de Euangelio sati seminis fructum carpere trigesimum. Si ergo in matrimonio honeste, pudenter pudiceque uixeris, a Domino accipies mercedem, qualem nunquam Hercules recepisse creditur ab Euristeo, nisi eo forte tempore, ut ab aliis audiui et tu subticuisti, quando in Lydia in Omphales gratiam muliebrem operam exibuit, posita claua colum fusumque suscipiendo et manu illa, qua monstra domuerat, molliter effoeminateque nendo. Sed si parum fuerit, dicet aliquis, foeminas pręlio uicisse, Geryona etiam tergeminum uicit Hercules in

lustratione illa, quam nefas est iterare, qua sane originalis macula eluitur, commissi poenitudine morumque emendatione, addita sacerdotis prece ac censura, expiationem fieri existimemus, Christi imprimis litatu omnem humanam labem expiante. Non latuit Curcuthem, Lidiae satrapem, regis consilium, ipsius regis consiliariis rem prodentibus, quos ille donis ac pollicitationibus sibi nequicquam conciliarat. Sane quilibet liberorum regis suos apud patrem parare solet fautores. Itaque quasi desperans de successione paternae fortunae coepit Selyni in speciem

uidebat patris uoluntate sibi negari. Vnde Bazethes hoc Corguthis consilio uehementer permotus ingenti sumptu eum ab Aegypto domum reuocauerat rege Aegypti haud inuito ― magnis enim muneribus, ne reditum Corghutis moraretur, cultus fuerat. Corguthes igitur ubi in Lydiam rediit, commutandam sibi consilii rationem arbitratus totum se ad Selynis amicitiam adiunctum, ut paulo ante demonstrauimus, uideri uolebat. Itaque ad Selynem in Cappadociam Trapezuntum, ubi ille satrapaeam obtinebat, nuntium confestim mittit, qui Bazethis in Achimathem

praetorianorum in Achimathem, tum Selynis hostilem in communem parentem animum gradum sibi ad imperium fecisse materiamque crescendi praebuisse, una solum biremi, quo inuidia euitata commiserationem magis moueret, simul ut ostenderet tenui cultu, quod uulgo gratissimum est, se esse contentum, ex Lydia Constantinopolim aduectus patrem adit, eum ut ad se regnum deferret uaria fatigat oratione, ostendit demum regnum auitum nulli magis quam sibi conuenire, quippe quod, ut ante demonstrauimus, ipse patri dedisset. Sane supra docuimus Corguthem, si quid iuris ea res in regni successione

fratris insidiis caeduntur; Mustapha Macedo perfidiae suae poenas soluit. Iustis regi factis Selynes Corghutem fratrem, fide data, quam mox Turcaica religione praestitit, incolumem conseruaturum, ad satrapaeam suam in Lydiam dimisit, addita illi Lesbo insula, quo munificentia delinitum, incautum et nihil de se timentem facilius opprimeret, non ausus tunc occidere, ne nondum in regno stabilitus tot parricidiis sese nimis inuisum redderet, quamquam apud Turcas magis necessarium quam crudele

Turcas auctoritas, omniaque ex eorum fere praescripto aguntur ― instructis multis lembis atque Mustangiae, genero suo, attributis, iubet eum omnia Asiae litora circumire diligenterque curare, ne Corghutes mari elaberetur. Ipse assumpta parte exercitus magnis itineribus Prusa in Lydiam ad Tmolum proficiscitur, ubi Corghutes patrii regni oblitus, et ob id de Selyne nihil timens, quieti solum et literis uacabat. Ad quem quum Selynis aduentus perlatus esset, ratus, ut erat, fratrem ad se opprimendum uenire, conuocat familiam seruisque ingenti pecunia cum libertate donatis cum

Laus a progenie illustrissime Leonore.
1.123  Regia namque tibi seruat uestigia mater,
1.124  Vult haec et Astagiam rabiem Arpagique furorem
1.125  Aufugere ob Cyrum Mediae Lydiaeque triumphum
1.126  Quem Thomyri mansit, nulli exorabile limen
1.127  Mortis, nam Scythycas cupiebat sternere gentes,
1.128  Nec mirere tuae genitricis gesta pudica

Interea templi sacratas itur ad arces, ❦
4.286   Quos quas omnis Iudaea petit, quos misit Ioppe.
4.287  Quos Hiericontea Chariotide consita tellus,
4.288  Quos lauit Sirbone lacus, quos Lydda creauit,
4.289  Quosque lacu Genesara suo, quos celsa Norine,
4.290  Quos Bethole, et Tephene, et Acrabataena, fluensque
4.291  Fontibus Emaus, Zophaniticusque, et amoenus
4.292  Poenaeas, uincla Andromedae, uulgataque Ceto.

CAES. Id refert perpendas non quantum tibi redierit ex s paternis, sed quam multa appetieris: quo pacto licet et Gargara conderentur in tuis horreis et fluenta Lydię possideres, tamen ut quispiam Irus egentissimus iudicareris. SyL. Tua, Caesar,

aetatis florem; mores imprimis ab omni avaritia Corynthiaca alienos, modestiam dein jucunditati, comitatemque affabilitati copulatam; musicae postea scientiam, in qua sic voce, sic pollebas fidibus, ut quum seu Lydios modos, seu Jovios addam, et reliqua, quibus facile cedunt, Venetos movere maluisses, Ariona vincere et Argum sopire posse haud dubie mihi videbaris; ingenuitatem postremo ac elegantiam actionum, quam in Te tam solidam tam raram

fortuna relictos
Ad grauiora nimis seruauit? Dira flagello
45  Obuolat ante oculos horrendae mortis imago.
Terrent mille neces: morte infelicior ipsa est
Vita hominum, liceat modo uitam dicere, quando
Libertas, comune bonum preciosius auro
Atque opibus Lidiis Scithicis longeque smaragdis
50  Pulchrius, eripitur. Varios tamen adde labores
Continuosque simul: quosdam prope Tartara nigra
Haerentesque locos Diti Stygiaeque paludi
Insatiatus amor Lucri quoque, dira Cupido
Viscera telluris miseros detrudit in

3.2.49  Nec cantata tribus formosa Corinna libellis,
3.2.50   Nec nimius Galli flava Lycoris amor.
3.2.51  Lesbia nec docti versus celebrata Catulli,
3.2.52   Lydia nec latia facta beata lyra,
3.2.53  Nec Nemesis culti, nec Delia cura Tibulli,
3.2.54   Nec modo, quae tantum Cynthia nomen habet.
3.2.55  Digna nec ex priscis demum foret ulla

Acusilaus Argivus, et Charon Lampsacenus, et Melesagoras Chalcedonius. qui autem paulo ante Peloponnesiaca tempora vixerunt, et ad usque Thucydidem aetate processerunt, Hellanicus Lesbius, et Damastes Sigieus, et Xenomedes Chius, et Xanthus Lydus, et alii complures; quorum et consilium in deligendo argumento non dissimillimum fuit, et facultas pene par. historias porro alii Graecas, alii barbaricas conscripsere; neque has ipsas mutuo inter se connectere, sed per nationes et urbes dividere,

tempora vitam perduxit, cum paulo ante Persica natus esset, tum materiam historiae paulo altius extulit, atque illustravit; neque unius urbis, aut unius gentis, sed Europae Asiaeque res gestas, et multas et varias, uno libro complexus est: (nam a Lydorum imperio exorsus, ad usque bellum Persicum opere perducto, quaecumque per annos CCXL gesta a Graecis et a barbaris erant, ex iis illustriora quaeque delegit, et in unum quasi corpus historiae contulit) tum omissas a

filii populi, id est, plebeii. Hieremiae vigesimosexto. Proiecerunt cadaver eius in sepulchrum filiorum populi. Sicut Homerus et Herodotus dicunt, Filii Achaeorum, pro Achaeis: filii Ionum, filii Lydorum, pro Ionibus et Lydis. Sic et de brutis animalibus in Sacris crebro dicitur, filius ovis, filius bovis: id est, iuvencus, filii pecorum. Hieremiae 31. Filius asinae, filii pauperum: pro, pauperibus. Item, filii gigantum: Numerorum 13. pro, gigantes. Omnia peccata remittuntur filiis

plebeii. Hieremiae vigesimosexto. Proiecerunt cadaver eius in sepulchrum filiorum populi. Sicut Homerus et Herodotus dicunt, Filii Achaeorum, pro Achaeis: filii Ionum, filii Lydorum, pro Ionibus et Lydis. Sic et de brutis animalibus in Sacris crebro dicitur, filius ovis, filius bovis: id est, iuvencus, filii pecorum. Hieremiae 31. Filius asinae, filii pauperum: pro, pauperibus. Item, filii gigantum: Numerorum 13. pro, gigantes. Omnia peccata remittuntur filiis hominum: Marci 3. Ephes. 3.

ut intelligere possent Sacras literas, earumque veram sententiam percipere. Haec eadem pars crebro in Sacris literis etiam Cor vocatur, quia in corde Sacrae literae animam collocant, sicuti et veteres Graeci. Eadem igitur plane vis sensusque est, quod Deus dicitur Actorum 16 aperuisse cor Lidae, ut attenderetiis quae dicebantur a Paulo. Haec pars aut potentia animae notatur, cum dicitur aliquis esse traditus in reprobam mentem: nempe cum praeter nativam originalis peccati corruptionem ac execrationem, quae in mente hominis potissimum haeret, adhuc nova depravatio a Satana,

montibus post diluvium arca consedit, adeo ut illic aliqua indicia nunc usque permaneant. Arbee, quae Arbos in nostris codicibus corrupte legitur, in qua tres patriarchae sepulti sunt, Abraham, Isaac, et Iacob: et praeterea Adam ipse, Haec est etiam Hebron, in qua David regnavit. Lod, ipsa est Lydda, ipsa est Diospolis. Decapolis, in Evangelio, regio est, habens civitates decem. Accaron, urbs Palaestinae. Antilibanus, loca appellantur quae supra Libanum montem, orientalem plagam respiciunt. Effrata, civitas Bethlehem. Euphrates vero, fluvius de Paradiso. Mesopotamia idcirco dicitur, quod

tua vota quod optas:
Hunc lege, et assidue volve revolve Librum.
Tu vero certissima clavis Olympi,
Ianua tu demum es, tu via, vita, salus.
Tu librum solus, tu regna paterna recludis,
Scripturas aperis, ferrea corda domas.
Tu quoque cor Lydiae reserasti Christe potenter,
Effringens stygii noxia claustra ducis.
Illa tuum didicit verbum: veramque salutis,
Flamine, cognovit, corda regente, viam.
Fac quoque nostra (potes siquidem dulcissime Iesu)
Ad vocem verbi corda patere tui.

et ad quotidianum usum adhibeamus. Ipsemet filius Dei, qui solus in sinu eius recumbit, inde nobis omnia mysteria protulit. Ad istum igitur fontem aut thesaurum nos Deus ablegat: haec sunt nostrae huius scientiae aut sapientiae principia, κριτήρια, aut Lydii lapides, normaeque iudicantes, ac promptuaria, ut supra audivimus, cum inquit: Scrutamini Scripturas: Ad Legem et Prophetas. Item, Habent Moisem et Prophetas. 25 Porro quoniam quidam homines nos

fiet nobis familiarius ac dilucidius: nec aberit spiritus ac benedictio Domini omnia suggerens, ac in omnem veritatem nos deducens, si modo serio in verbo eius sudaverimus. 22 Profuerit quoque plurimum in examinando aliquo obscuriore loco, aut etiam integro scripto, adhibere ad id Lydium lapidem Regularum Logicarum, sive Grammatices, sive Rhetorices, sive denique Dialectices. Quoniam enim istae artes Dei beneficio patefactae sunt, ex naturali lumine quod adhuc superest accensae, praeterea sese ad rerum naturam, eiusque ordinem, divinitus illis inditum conformarunt, et

velaminis nostri est, quam Deus intus in corde suo sancto Spiritu peragit, illuminans mentem ac internos eius oculos, inscribens veram doctrinam, verumque eius sensum cordis nostri tabulis, nosque θεοδιδάκτους efficiens: cum cor nostrum aperit, ut Lidae in actis: nobisque omnium Scripturarum intellectum largitur, ut Apostolis Lucae ultimo: cum nos per Spiritum suum in omnem veritatem inducit, ut clare revelatam faciem Mosis et totius Scripturae intelligere et contemplari queamus: quod beneficium toties Christus, se per Spiritum sanctum

teste Christo, lumina mundi, hîc quidem plurimis ad vitam praelucentia, eosque, ut Daniel dicit, iustificantia: in altera autem vita instar solis ac lunae in regno caelorum, teste Paulo, lucebitis ac praefulgebitis. Dominus Deus circumcîdat et aperiat corda nostra, ut Israelitarum et Lydae, detque nobis intellectum sacrarum Literarum, ut suis dilectissimis Apostolis: aperiat etiam os nostrum, et confirmet corda nostra, ut et vere intelligere, ac libere animoseque loqui maximo cum fructu de testimoniis Dei, coram regibus, principibus et populis possimus, et non confundi ad

est. 32 Exulet autem hîc τὸ αὐτὸς ἔφα, abigatur Philosophia, aut omnino caeca aut potius stulta ratio, sicut Lutherus, piae memoriae, solitus est de ea lepide dicere: Taceat mulier in Ecclesia: praesertim ubi veritas sententiarum ad Lydium lapidem erit accurate exploranda, probanda aut confutanda. Nam in aliquibus explicationibus aliquando minus periculose adhibetur. 33 Verborum ornatus et figurarum splendor, et totius styli polities ac fulgor, ipsa denique pronunciatio ac gestus, qua nihil est inanius ac levius,

87. locum quemvis, ingentem suppeditare doctrinae materiam 106. locum unum exponere per alium clariorem, interpretatio optima 95 etc. locorum collationis maxima vis et efficacia 9. locorum dictorum conciliatio. vide Locorum, Dictorum S. conciliatio. locorum obscuriorum lapis Lydius quis 14. materiae unde petendae 166. 167. mens ubique in illius superficie 105. methodus 397 de Scripturae S. methodo causa et consilium explicantur 36. 37 Scripturae S. modi qui 122. 284. 285. mysteria qualia 10. obscuritas cur utilis 95.

scripserunt, Troianam eversionem anteiisse annis VM. cum Troia eversa sit, anno a diluvio MCXXVI. A quibus si demantur CCC illi quos diximus, reliqui erunt anni DCCCXXVI. In eundem errorem incidit Pletho Gemistus, Plutarchi secutus authoritatem. Nec vero, vera est apud Laertium Xanthi Lydi annorum ratio, qui scripsit a Zoroastre, ad Xerxis in Graeciam transitum DC. tantum annos medios fuisse, cum diluvio ad Xerxen anni cadant MDCCXXV. A quibus si detrahas CCC. illos, remanent anni CMXCIX. Error est etiam apud Suidam, qui scribit, a Zoroastre ad Troiam eversam intercidisse annos

ipse scripta Chaldaeorum de astronomia et philosophia in Graecos extulit. Itaque Berosus et hoc testimonio, ni fallor fuerit primus. Secundus est Aristoteles qui librum conscripsit, cui Magico fuit inscriptio: Sed Eudoxus, et Hermodorus Platonicus, et Xanthus Lydus videntur Magorum multa prosecuti. Et Hermippus de quo supra. Fuerunt postea duo Chaldaei, Iuliani pater, ac filius. De quibus ita est apud Sudam. Iulianus Chaldaeus philosophus, pater eius Iuliani, qui vocatus est Theurgus, scripsit: De daemonibus libro

eos Christianos, qui Prodici haeresin sequerentur, gloriari solitos, se eius arcanos libros possidere. "Et Porphirius in Plotini vita narrat Christianos multos, ex antiqua philosophia profectos, Adelphii, et Acylini fuisse sectatores, eosque Alexandri Lybici, Philocomi, Demonstrati Lydi, plurimos libros circuntulisse, et revelationes quasdam Zoroastris, Zostriani, Nicothei, Allogenis, Mesi, aliorumque huiusmodi palam ostendentes, multos decipientes, et ipsi antea decepti. Qui assererent Platonem, intelligibilis essentiae profundum minime penetrasse. Eaque de

annos,
1.431  Fabriciusque potens minimo, Curijque senectus,
1.432  Samnitum vinci nec ferro passa, nec auro,
1.433  Quemque, inopis fundi paucissima farra metentens,
1.434  Psophidium, vitae felicis nomine, Lydo (a) (a) Valer. Max. lib. 7. cap. 1.
1.435  Antetulit regnatori consultus Apollo.
1.436  Et meritò. Neque enim vel

series longarum immensa viarum,
2.22  Oppositaeque Alpes, tumidisque agitata procellis
2.23  Aequora; quin dulcem ad metam per saxa, per vndas,
2.24  Ipsaque Daedaleis per Nubila cursibus ires?
2.25  Vllane Lydorum abnueres aeraria regum
2.26  Muneris in tanti pretium spondere, futurus
2.27  Ilicet hoc vno diues, nullius egenus,
2.28  Terrenaeque ferunt sortis quôad iura, beatus?
2.29  Et

sortis libamina vana futurae,
2.215  Has, moneo, curas seponite: dumque benigno
2.216  Pollice nent hilares Saturnia saecula Parcae;
2.217  Ne pigeat promptâ fugitiuae munera lucis
2.218  (Vlteriùs Babylon, Lydusve inquirat haruspex)
2.219  Excepisse manu. Nam quò iam prospera rerum,
2.220  Quò Superi faciles, et euntia vota secundis
2.221  Ominibus; liquidos tam puri nectaris haustus
2.222  Diluit occulto si

sibi: pleno ceu gurgite tota
6.781  Pectus in authoris redeat, quae pluribus inde
6.782  Per populum latè manarat didita riuis,
6.783  Gaudiôrum eluuies. Cur non huic prodiga cunctos
6.784  Lydorum, atque Arabum census, et quidquid vbique
6.785  Flumina seu voluunt auri, seu ducitur alto
6.786  Omniferae matris gremio, Fortuna, dedisti?
6.787  Crede mihi, humanum poteras, dum consulis Vni,

De Terraemotu, Epidaurus in Dalmatia prostrata est, Ad Cosmum III Magnum Hetruriae Ducem Proseucticon
1  Inclite Regnantum, quo Lidia sceptra tenente
2  Per populos laevam funestis cladibus ire
3  Fortunam haud querimur; quidquid temeraria namque
4  Illius incursu caeco violentia vertit,

5  Fortunam iussit ceptos abrumpere cursus
6  In melius. Novisse sat est nihil esse timendum,
7  Nil formidandum Brenno duce. Flamma per omnes
8  Lydorum bacchata domos et Martius ensis,
9  Quae non hostis atrox, non tabo sordidus Arnus
10  Et per Tirrhenas acies, per signa vagatus
11  Evaluit vitare timor, vos discere

vel omnes
859  Si queat, injuste nihil ille et turpiter unquam
860  Audeat, ipse sui censor morumque suorum,
861  Ipse sibi lex, illa probans, quae justa, sequensque.
862  Longe aliter Lydus quam quondam, ut Fabula prisca est,
863  Ille Gyges; subito qui, magnis terra soluta
864  Imbribus, ut referunt, cum discessisset, in illum
865  Audax terraї subter descendit hiatum,

concentrata in paucis manibus tota vis publica facilem reddit mandatorum principis effectuationem. In temperata monarchia, ut vis publica quam rarissime adhibeatur adeoque ut singulus civium leges non tantum sponte sua, sed et alacriter exsequatur, interest. Hic est lapis ille Lydius qui ostendit an populus aliquis libertate aut servitute dignus sit. Si enim cives abrogata per potestatem legislativam beneficia dimittere renituntur, si imperata per eandem onera sustinere detrectant, si denique perlatas ab eadem leges observare recusant – hic certe

et gravis; appropriabit ergo sibi res tristes et lamentabiles. Tertius Frigius est asper et durus, requiret ergo materias iracundas. Quartus Hipofrigius est adulator flebilis adeoque vult habere materis tractantes de tranquillitate animi et rerum. Quintus Lidius est suavis et delectabilis et petit materias iucundas vel victoriosas. Sic in festo Corporis Christi quinta ad laudes antiphona: Vincenti dabo manna. Est quinti toni. Sextus Hipolidius est gravis ac devotus vultque habere materias devotas vel funebres et calamitosas.

amplum
1.2.677  Euphratem celeremque Tygrin, auroque fluentes
1.2.678  Hermum Pactolumque? Phryges haec jugera vertunt,
1.2.679  Et Lydi, et Cilices, Medique, et dives arenis 680
1.2.680  Thuriferis Panchaїa et eoi Nabathaei.
1.2.681  Aspice et ad laevam Nilo faecunda tumenti
1.2.682  Aegypti late arva: en ut

Aegyptum, qui ab Homero Aegyptus dictus est, Alphaeus ad Peloponnesum, quem curn Arethusa Siciliae fonte immisceri vates prodiderunt, Strymon Orphei cantu celebris ad Thraciam, Ister ad Scythiam, Maeandrus ad Lydiam seu Cariam, Rhesus ad Troiam, Phasis ad Colchos, Achelous ad Acarnanes, Nessus ad Thraces, Rhodius ad Troadem, Halicmaon ad Macedones, Heptaporus, Granicum seu Granicus, Aesapus, atque Simois ad Troadem, Peneus ad

Rhesus ad Troiam, Phasis ad Colchos, Achelous ad Acarnanes, Nessus ad Thraces, Rhodius ad Troadem, Halicmaon ad Macedones, Heptaporus, Granicum seu Granicus, Aesapus, atque Simois ad Troadem, Peneus ad Thessaliam, Hermus ad Lydiam, Caicus ad Mysiam, Sangarius ad Phrygiam superiorem, Ladon ad Arcadiam, Parthenius ad Paphlagoniam, Evenus ad Aetoliam, Ardescus ad Scythiam, Scamander ad Troiam. Sic scholiastes, quem si placet, adito. 391

sub Pandorae allegoria raolhtiem turpium feminarum intelligi, qua factum est, ut Colchidis populi finitimaeque gentes libidini efTroenatae in primis se dederent. Notum illud Croesi consilium datum Cyro postulanti, qua arte Lydi in potestate retinerentur: Edicito, inquit, illis, ut liberos citharam pulsare r psallere, et cauponari doceant; et brevi eos, o rex, videbis mulieres pro* viris factos. Ita Herodotus lib.- I

scribo, tu procul absta;
2.7.4   Scripsi ubi, tum facilis tu mihi, Somne, veni. 8. Ad Phoebum pro incolumitate Petri Pizzellii filii Mariae Pizzelliae dictae Lydae
2.8.1  Phoebe pater, vocum et citharae moderator eburnae,
2.8.2   Cui cordi est dulces quisquis amat numeros,
2.8.3  Cultori tu, dive, tuo, quae parvula morbi

"Modos enim faciet Petrus Aloysius Violantae frater, cujus singularem in eo genere scientiam nemo ignorat, nemo non admiratur." Sic in editione Parmensi pag.a 45. (De his plura epigrammata sunt in Libro epigrammatum ad Lydam). Radelja
2.21.9  Utque solet, mira vocis dulcedine captis
2.21.10   Nempe meram affundet sensibus ambrosiam.

184. [183.] De Quinto sibi uni se vivere falso profitente.
3.184.1  Non aliis, sibi se tantum inquit vivere Quintus.
3.184.2   Cui Lyda: id nequeo credere, Quinte, tibi.
3.184.3  Nam qui nunc nulli es non carus scilicet, esses
3.184.4   Invisus tali cuilibet ex merito.

cuilibet ex merito. 185. [184.] Amici sinceri officium.
3.185.1  Quod te laudavi toties, me dicis amicum,
3.185.2   Et certe dici, Lydia, promerui.
3.185.3  Sed mage promerui, quod te reprendere, si quid
3.185.4   In vita peccas, Lydia, sustineo.
3.185.5  Illud mi facere est semper jucunda voluptas,

3.185.1  Quod te laudavi toties, me dicis amicum,
3.185.2   Et certe dici, Lydia, promerui.
3.185.3  Sed mage promerui, quod te reprendere, si quid
3.185.4   In vita peccas, Lydia, sustineo.
3.185.5  Illud mi facere est semper jucunda voluptas,
3.185.6   Multa hoc mi pectus complet amaritie.
3.185.7  Illud largiri derisor pol quoque possit,

opus. 10. Vide aliud epigram. sub num.o 19. Radelja Ad Benedictum Stayum frustra a Lyda et Puccino rogatum ut aliquid carminis scriberet.
4.10.1  Necdum etiam incaluit, Stay, mens frigida! Necdum
4.10.2   Vincuntur blanda ferrea corda prece!
4.10.3  Carmen Lyda

a Lyda et Puccino rogatum ut aliquid carminis scriberet.
4.10.1  Necdum etiam incaluit, Stay, mens frigida! Necdum
4.10.2   Vincuntur blanda ferrea corda prece!
4.10.3  Carmen Lyda tuum poscit sibi; Lyda, jubere
4.10.4   Digna magis, toties carmen inane rogat!
4.10.5  Et rogat, heu, frustra; perstas adamantinus, ut quae
4.10.6  Stat rupes mediis horrida in

rogatum ut aliquid carminis scriberet.
4.10.1  Necdum etiam incaluit, Stay, mens frigida! Necdum
4.10.2   Vincuntur blanda ferrea corda prece!
4.10.3  Carmen Lyda tuum poscit sibi; Lyda, jubere
4.10.4   Digna magis, toties carmen inane rogat!
4.10.5  Et rogat, heu, frustra; perstas adamantinus, ut quae
4.10.6  Stat rupes mediis horrida in aequoribus,

4.19.5  Cujus ob ingenium, passim quae spreta jacebant,
4.19.6   Carmina opus dici futile desierunt? 20. [19.] Ad Benedictum Stayum. A Lyda et Puccino frustra rogatum, ut aliquid carminis scriberet.
4.20.1  Crudelis, Lydaeque preces et carmina dia
4.20.2   Puccini ventos irrita ferre sinis?
4.20.3  Crudelis, duras

Carmina opus dici futile desierunt? 20. [19.] Ad Benedictum Stayum. A Lyda et Puccino frustra rogatum, ut aliquid carminis scriberet.
4.20.1  Crudelis, Lydaeque preces et carmina dia
4.20.2   Puccini ventos irrita ferre sinis?
4.20.3  Crudelis, duras quae possent flectere quercus,
4.20.4   Flectere te blandis non potuere modis?

Phoebi hoc almum Juno si viderit ipsa,
4.293.2   Dicet, privigno pulchrius esse nihil. 294. [292.] Vide ad Lyd. n.o 436. Radelja [  Lyd. 437] In tabulam Dianam exhibentem.
4.294.1  Unde isthaec pulchrae deprompta est forma Dianae,
4.294.2  Optavit pingi quam Violanta

Dicet, privigno pulchrius esse nihil. 294. [292.] Vide ad Lyd. n.o 436. Radelja [  Lyd. 437] In tabulam Dianam exhibentem.
4.294.1  Unde isthaec pulchrae deprompta est forma Dianae,
4.294.2  Optavit pingi quam Violanta sibi?
4.294.3  Fallor, an eximiae formoso ex ore

5.5.6   Daphnis Romana magnus in Arcadia.
5.5.7  Is, Corvine, roga, quid scribat: parce rogare,
5.5.8   Quid tenui dictet mi mea Musa sono;
5.5.9  Quid soli scribam Lydae, qua judice malo
5.5.10   Esse aliquid, toto judice quam populo. 6. De tumulo Lucii Scipionis Barbati Cnaei filii censoris, detecto

5.175.4   Abradens squamas it redit unque manus.
5.175.5  Non pudet id toties medio in sermone? Vereris
5.175.6   Nil coetum, circa qui sedet, ingenuum?
5.175.7  Nil Lydam, offendi quam tanta sorde necesse est,
5.175.8   Qua nulla est unquam lauta puella magis?
5.175.9  Diram, ais, haud possum scabiem perferre; fatemur:
5.175.10   At potes hinc,

5.230.8   Lector, uti sapiens, omnia praetereat. 231. De Virgiliana lectione a Lucio interpellata.
5.231.1  Carmina divini mecum mea Lyda Maronis
5.231.2   Dum legit, Hyblaeo dulcia melle magis,
5.231.3  Lucius, heu, venit subito, nugasque, loquaxque
5.231.4   Ambos garritu perdidit illepido,

5.231.6   Insulsum ostentans multus et eloquium.
5.231.7  Et potui hunc geminas tam lentus ferre per horas!
5.231.8   Et potui bili ponere jura meae!
5.231.9  Profuit exemplum Lydae; quemque illa ferebat,
5.231.10   Me puduit dici, non potuisse pati. 232. Ad Aulum, scriptum quoddam scurrile ac maledicum dilaudantem.

Bibliographia locorum inventorum

Nikola Modruški (c. 1427-1480) [1465], De consolatione liber, versio electronica (, Italija), Verborum 79291, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [modrncons].

Marulić, Marko (1450-1524) [1477], Carmina Latina, versio electronica (, Split), 2206 versus, verborum 14802, Ed. Bratislav Lučin ; Darko Novaković [genre: poesis - carmen; poesis - epigramma; poesis - epistula; poesis - hymnus; poesis - elegia] [word count] [marulmarcarmina].

Marulić, Marko (1450-1524) [1480], Repertorium, versio electronica (), Verborum 315700, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - loci communes] [word count] [marulmarrepert].

Crijević, Ilija (1463-1520) [1484], Carmina e cod. Vat. lat. 1678, versio electronica (, Dubrovnik), 7675 versus, verborum 46525, Ed. Darko Novaković [genre: poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - lyrica; poesis - epica] [word count] [crijevicarm1678].

Nimira Rabljanin, Martin (floruit 1494) [1494], Sermo de passione Domini, versio electronica (), Verborum 7331, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - sermo] [word count] [nimiramsermo].

Božićević Natalis, Frano (1469-1562) [1497], Francisci Natalis Carmina, versio electronica (), 3135 versus, verborum 19055, Ed. Miroslav Marcovich [genre: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [natalisfcarmina].

Pucić, Karlo (1458-1522) [1499], Elegiarum libellus de laudibus Gnese puellae, versio electronica (, Dubrovnik), Versus 194, verborum 1177, Ed. Đuro Körbler [genre: poesis - elegia; poesis - carmen; poesis - cyclus] [word count] [pucicklibellus].

Andreis, Matej (c. 1500) [1502], Epithalamium in nuptias Vladislai Pannoniarum ac Boemiae regis et Annae Candaliae reginae, versio electronica (), 451 versus, verborum 3143, Ed. Ladislaus Juhász [genre: poesis - epithalamium] [word count] [andreismepith].

Marulić, Marko (1450-1524) [1503], In epigrammata priscorum commentarius (), Verborum 25316, Ed. Bratislav Lučin [genre: prosa oratio - commentarius] [word count] [marulmarinepigr].

Marulić, Marko (1450-1524) [1517], Catulli carminis epitomae, versio electronica (), Verborum 1474, Ed. Bratislav Lučin [genre: prosa oratio - epitome] [word count] [marulmarcatull].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1518], Oratio Tranquilli Parthenii Andronici Dalmatae contra Thurcas ad Germanos habita, versio electronica (, Augsburg), 35 versus, verborum 5015, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [andreisfthurcgerm].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1518], Ad Deum Contra Thurcas Oratio Carmine Heroico, versio electronica (, Nürnberg; Ingoldstadt), 326 versus, verborum 2269, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - carmen; poesis - silva] [word count] [andreisfthurcher].

Marulić, Marko (1450-1524) [1519], De humilitate, versio electronica (), Verborum 81625, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmarhumil].

Marulić, Marko (1450-1524) [1519], Dialogvs de Hercule a Christicolis superato, versio electronica (), Verborum 8236, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - dialogus] [word count] [marulmardial].

Crijević Tuberon, Ludovik (1458-1527) [1522], Commentarii de temporibus suis, versio electronica (), Verborum 118743; librorum 11, capitum 165, Ed. Vladimir Rezar [genre: prosa oratio - historia] [word count] [tuberocomm].

Severitan, Ivan Polikarp (1472 - c. 1526) [1522], Feretreidos libri tres, versio electronica (), 807 versus, verborum 8510, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica] [word count] [severitanipferetr].

Bunić, Jakov; Cortonus de Vtino Minorita, Bernardinus; Petrus Galatinus; Colonna Galatino, Pietro (1469-1534; m. post 1539.) [1526], De vita et gestis Christi, versio electronica (), 10155 versus; verborum 68245, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica] [word count] [bunicjvgc].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1527], Dialogus Sylla, versio electronica. (), Verborum 15372, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - dialogus] [word count] [andreisfsylla].

Vrančić, Antun (1504-1573) [1543], Magdalenae Millaversiae, versio electronica (, Alba Iulia), Verborum 523, Ed. László Szalay [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [vrancicaepist15430720].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1550], Carmina in manuscripto Budapestensi H46, versio electronica (), 462 versus, verborum 3075, Ed. Bratislav Lučin [genre: poesis - carmen; poesis - epigramma] [word count] [andreisfcarminavd].

Paskalić, Ludovik; Camillo, Giulio; Molza, Francesco Maria; Volpe, Giovanni Antonio (c. 1500–1551; c. 1480–1544; 18. 6. 1489 – 28. 2. 1544; 1515–1558) [1551], Carmina, versio electronica (), 2642 versus, verborum 17191, Ed. Sanja Perić Gavrančić [genre: poesis - elegia; poesis - sylva; poesis - epigramma] [word count] [paskaliclc].

Dudić, Andrija; Dionysius Halicarnassensis (1533-1589) [1560], De Thucydidis historia iudicium... A. Duditio interprete (), Verborum 18906, Ed. Petra Šoštarić [genre: prosa - epistula; prosa - versio] [word count] [dudicathucydid].

Vlačić Ilirik, Matija (1520-1575) [1581], Clavis scripturae sacrae, pars prima, versio electronica (), 600000 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - tractatus; prosa - vocabularium; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [flaciusmclavis1].

Vlačić Ilirik, Matija (1520-1575) [1581], Clavis scripturae sacrae, pars secunda, versio electronica (), 600000 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - tractatus; prosa - vocabularium; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [flaciusmclavis2].

Petrić, Frane (1529-1597) [1591], Zoroaster et eius CCCXX oracula Chaldaica Latine reddita, versio electronica (, Ferrara), Verborum 7671, Ed. Erna Banić-Pajnić [genre: prosa oratio - tractatus; prosa oratio - versio] [word count] [petricfzoroaster].

Rogačić, Benedikt (1646–1719) [1690], Euthymia sive De tranquilitate animi. Carmen didascalicum, versio electronica (), 8211 versus, verborum 111.074 [genre: poesis - epica; prosa - praefatio; prosa - summa] [word count] [rogacicbeuthym].

Rogačić, Benedikt (1646 - 1719) [1690], Proseucticon de terraemotu (, Rim), 300 versus, 1974 verborum, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - epica; poesis - carmen] [word count] [rogacicbproseuct].

Đurđević, Ignjat (1675-1737) [1700], Poetici lusus varii, versio electronica (), versus 5453, verborum 35062, Ed. Veljko Gortan [genre: poesis - epigramma; poesis - elegiacum; poesis - ode; poesis - sonetto; poesis - idyllium; poesis - metamorphosis; poesis - paraphrasis] [word count] [djurdjevipoe].

Stay, Benedikt (1714-1801) [1747], Philosophiae versibus traditae libri sex, versio electronica (), 11229 versus, verborum 82047, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica; poesis - didactica] [word count] [staybphilos].

Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1749], Operum omnium tomus I, versio electronica (), Verborum 68552, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - dialogus] [word count] [skrl1].

Šilobod Bolšić, Mihalj (1724 – 1787) [1760], Fundamentum cantus Gregoriani, versio electronica (), 6772, Ed. Jelena Knešaurek Carić [genre: prosa oratio - dialogus scholasticus] [word count] [silobodbolsicmfundamentum].

Zamanja, Bernard; Kunić, Rajmund (1735-1820; 1719-1794) [1768], Navis aeria et elegiarum monobiblos, versio electronica (), 3251 versus, verborum 26001; carmen epicum, hendecasyllabum 1, elegiae 10, idyllia 4, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica; poesis - elegia; poesis - idyllium; poesis - epigramma] [word count] [zamagnabnavis].

Hesiodus; Zamanja, Bernard (1735-1820) [1785], Hesiodi Ascraei opera, versio electronica (), 2747 versus, verborum 58425 [genre: poesis - versio; poesis - epica; poesis - elegia; poesis - carmen; prosa - epistula; prosa - commentarius] [word count] [zamagnabhesiod].

Kunić, Rajmund (1719-1794) [1794], Epigrammata, versio electronica (), 20870 versus, verborum 170058, Ed. Irena Bratičević [genre: poesis - epigramma] [word count] [kunicrepigr].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report