Your search found 109 occurrences

Click here for a KWIC Report

Occurrences 39-51:

splendore imbutus atque illustratus, cum ad haec humana descenderit, quae vincula sint societatum, quae jura Populorum, quae Civitatum instituta, facile cognoscet, et ad exprimendam in Republica imitandamque Mundi gubernationem sentiet mirificos impetus. Cumque Dei ipsius amplam atque excellentem notitiam formamque effinxerit, et perviderit naturam Animorum nostrorum, tum et Religionem caeremoniis optime vallatam tuebitur, modumque rerum agendarum atque humanae libertatis usum sapientissimis decretis statuet ac definiet. Haec mihi saepius mecum cogitanti permulta ex vetustissimis repetita

non alia de causa sibi manifestum id esse videt, quam quod claram ejus et distinctam perceptionem habet, quidquid clare distincteque percipitur, verum esse agnoscit, omnium proin certissimarum cognitionum principium esse hujusmodi claram distinctamque perceptionem. Summae perfectaeque Naturae notitiam inesse menti et eandem a nobis clare percipi docet a vers. 420. deducit inde hanc excellentem Naturam Deum esse, proinde ipsum existere, Unum esse sine partibus, Immutabilem, cui denique summa sint omnia, quaecumque ipsi attribui necesse est. A versu 657. Corporum

verae pro vi rationis ut omnes
313  Rursum expendantur: neque porro expendier omnes
314  Possunt, et veram revocarier ad rationem,
315  Ni, quarum nos cumque sumus rerum ante potiti
316  Notitiam nil jam penitus nunc scire reamur.
317  Et veluti, juncto postquam bove verterit arva
318  Pinguia, et infelix excoxerit omne per ignem
319  Herbarum vitium tribulos loliumque Colonus,

ab his deducere pergo.
384  Nos, quia percipimus, certum est extare; neque ullo
385  Id potuit nobis unquam innotescere pacto,
386  Ni quia perspicuam manifestamque ejus habemus
387  Notitiam, qua nos ipsum non posse videmus
388  Non extare Animum, dum vult dum percipit et se
389  Cogitat, aut aliud quodcumque facit ratione
390  Non alia certe, quam quod sit, et absit inani

sibi quae cupit ipsa, bonorum.
437  Quare deficere in multis se conscia novit:
438  Quod nullo posset de se cognoscere pacto,
439  Ni Summi nullaque ex parti deficientis
440  In se notitiam cohiberet; protinus a quo,
441  Dum se illi consert, videt usque recedere longe,
442  Ut medio penitus dirimantur ab infinito.
443  Inde sit, ut facies, cum primum aetatis agunt ver,

minus aut mage pulchra videri.
451  Consimili ratione videbis de genere omni
452  Nos aliquid summum supremumque intus habere,
453  Idea quod Grajis vocitatur; possumus id nos
454  Notitiam aut speciem aut exemplar reddere rerum.

455   Porro quis tanto donavit munere mentem,
456  Ut, quod sit Summum supremumque, ipsa videret?
457  Non etenim sibi mens

nostri docuisse ea potuere Parentes,
461  Quos ex natura consistere scimus eadem
462  Ac nosmet pariter finita et deficiente.
463  Nec fuit a rebus postremo haurire potestas
464  Notitiam Summi; cum quas natura locavit
465  In promptu, nobis sint longe deteriores:
466  Quo magis a Summo cunctas distare fatendum
467  Res, nec notitiam illus

464  Notitiam Summi; cum quas natura locavit
465  In promptu, nobis sint longe deteriores:
466  Quo magis a Summo cunctas distare fatendum
467  Res, nec notitiam illus procudere posse.

468   Quare, quod superest, Summi quam mente tenemus
469  Notitiam, a Primo Summoque recepimus ipsa.
470  At Summum hoc merito Numen vocitare

466  Quo magis a Summo cunctas distare fatendum
467  Res, nec notitiam illus procudere posse.

468   Quare, quod superest, Summi quam mente tenemus
469  Notitiam, a Primo Summoque recepimus ipsa.
470  At Summum hoc merito Numen vocitare Deumque
471  Suemus; namque illo majus nihil esse putandum.
472  Ergo extare Deum debes Numenque fateri;

sancto perfundens lumine corda.
587  Non ego te e caeli regionibus ostentantem
588  Lumen inocciduum Veri mortalibus aegris
589  Usquam amittebam dubiarum in nocte viarum,
590  Notitiam ante omnem quas sponte ingressus inibam.
591  Ipsa doces, Numen, dum sese conspicit intra
592  Contemplans summam Naturam et id omne quod Ipsum est,
593  Par sibi quod genuit Verbum, foecundaque

941  At motum hunc per se non possunt corpora habere,
942  Nimirum nostrae quae scimus corpora menti
943  Verti in notitiam non ullo praedita motu.
944  Sint ea magna quidem, sint contra tenuia longe,
945  Ut libet, aut triquetra aut quadrata rotundave ponas,
946  Plena foraminibus multis condensave; nunquam

1572   Hinc Animam agnosces rasae non esse tabellae,
1573  Ut dicunt, similem, quae nullam gestet ab ortu
1574  Impressam rerum speciem, nullamque receptet
1575  Notitiam sensu sine corporis, unde figuret
1576  In varias porro se formas. Scilicet ipsa
1577  Multa etiam per se sine corporis auxiliatu
1578  Novit, jam prima signavit origine quorum

putes, Hominis quam sit natura? videtur
30  Divinis decorasse hanc dotibus, effigiemque
31  Hanc finxisse Sui. Quare hinc gradus ultimus extat
32  Summi ad notitiam, atque hinc redditur ejus imago.
33  Nonne Homines igitur Divûm genus atque utinam omnis
34  Nostra foret nobis penitus natura retecta!
35  Multa latent et adhuc ignota atque invia multa;

Bibliographia locorum inventorum

Click here for a KWIC Report