Your search found 16194 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 16101-16194:

Horat. Lib. III Ode 14
1   Crescit occulto, velut arbor aevo
2   Fama TVI-- Micat inter omnes
3  --- velut inter ignes
4   Luna minores Idem

comis passis vociferando gravis:
1.55  Namque utut a nobis discesserit usque tenebras
1.56   Corpore; verum animo candidus hic superest;
1.57  Hic superest virtus constans super aeva perennans,
1.58   Facta benigna nitent, ut decus omne Viri.
1.59  Est quoque, quod sedet tanto confecta dolore

lux oritur nitida,
1.95  Nempe redit moestis tantopere, veris amoeni
1.96   Principiis natus 18. Martii a. c. Quam Sua SS. Majestas Benigna Resolutione Eundem Superiorem Scholarum, ac Studiorum Directorem Regium denominare dignata est. sol radians CAROLUS
1.97  Hic consternatos animos solus recreare,
1.98   Pressa dolore animi sensa levare

praebendarius, per octo annos parochiale munus, decani et inspectoris scholastici officium simul conjungens, pater pauperum, amicus ac fere sodalis inter subjectos et aequales, praeclara dilectionis, prudentiae et fraternae charitatis specimina praebuit, adeo ut omnes eum maximo honore ac reverentia prosecuti sint. In sermonibus tum ad populum, tum ad juvenes, semper coelesti suavitate et facundi eloquii lepore exornatis, alios omnino antecelluit. Anno 1842 in patria (Macarska) jure merito

Francisci Josephi I. felicissime imperantis, eximias virtutes, publici fecerat juris, et, si in unum colligi possent, praeclarum librum efficerent, qui inscriptus; Aureum fidelitatis in Principem speculum et omnium regalium virtutum laudationes evulgandus et studiosae juventuti summopere commendandus esset, offerebat egregias vir semper nonnulla exemplaria imp. Gubernio provinciali, spe fretus, unum saltem ex istis usque ad laudati Imperatoris thronum perventurum esse. Utrum vero id evenerit nec ne, incertum

virtutum laudationes evulgandus et studiosae juventuti summopere commendandus esset, offerebat egregias vir semper nonnulla exemplaria imp. Gubernio provinciali, spe fretus, unum saltem ex istis usque ad laudati Imperatoris thronum perventurum esse. Utrum vero id evenerit nec ne, incertum manet; cum poetae de optatis et invocatis acceptionibus numquam quidquam innotuerit. Tantummodo quum praeclarum ejus carmen: Die Natali Suae Majestatis FRANCISCI JOSEPHI I. typis Pichleriis,

La Redazione del Bullettino di Archeologia e Storia Dalmata. PRAEFATIO Quod elegantia verborum, et vehementissimo eloquio evulgavit Lactantius in suo celeberrimo de Mortibus Persecutorum libello, cum docuit omnes Christianae religionis insectatores teterrimos, ultrici Numinis ira plexos fuisse ac punitos; cuippiam forsan videbitur id Diocletiano minime contigisse, qui, imperio dejecto, tranquillam studuit peragere

audit voces objurgationis, singulis horis ultricem iram formidat. Et quoties hos sensus doloris removent aliqua solatia, praeteritos annos revocat, Dominis gloriam, imperiorum memoriam, movent illum ac torquent illico Constantini triumphus, clades Maxentii, dejectio statuarum, trophaeorum eversio, contemptus famae. Cum vero Mediolanum ad nuptias Licinianas invitaretur, timidusque renueret, in tantam labitur dejectionem, ut desperato quodam sensu gemitus ageret, comploraret miserandum in modum, donec inedia ac angore consumptus periret morte quidem teterrima, justissima coelestis

26  Sacra Deo ferrent, noctu facto impete passim
27  Adsiliunt turbae; dissolvunt cardine portas.
28  Tum penetrant, armisque urgent, atque omnia miscent,
29  Evertunt aras, rapitur pretiosa supellex,
30  Librorum cumulus comburitur, altaque circum
31  Tecta labant concussa ictu, crebrasque ruinas
32  Jam

82  Trahuntur ossa rupta foedis ossibus
83  Pedesque pulsu nigricanti concidunt,
84  Manusque, brachia, atque foeda femora.
85  At lingua fervens imprecatur, evomit
86  Probrosa verba, noxiasque injurias
87  In praepotentis ultionem Numinis.
88  Dum Daemon extra cedens horret, sibilat
89  Rapitque

133  Infernos nisus, fera proelia, et arma cruenta,
134  Dum mactanda cohors, vinclisque ligata, serenos
135  Attollit vultus, animas Deus ipse volantes
136  Evocat aeterni ad felicia gaudia coeli.
137  Caesareos inter Dioclis, fidosque cubicli
138  Custodes, juvenis gladio metuendus et hasta,
139  Unus erat Romae, toto pulcherrimus

qui colligis omnia,
367  Virtusque Virtutum perennis
368  Omnigenûm cumulus decorum.
369  Spectas abyssum qui quoties tuam,
370  Tuamque ab aevo noscis imaginem,
371  Exurgit immensus per aevum
372  Ipse Deus, Genitus, Redemptor.
373  Aeterno ab aevo Te quoque conspicis,

qui quoties tuam,
370  Tuamque ab aevo noscis imaginem,
371  Exurgit immensus per aevum
372  Ipse Deus, Genitus, Redemptor.
373  Aeterno ab aevo Te quoque conspicis,
374  Amore Verbum diligis editum;
375  Hinc spirat emanans beatae
376  Ille dator Dens ipse pacis.
377  Hanc sume

Artemia, te sequar.
512  Christi miles et inclitus
513  Ero et sanguine Martyr.
514  Carcere prorumpens subito, cum talia fatus,
515  Evoco Marcellum 9 Romae qui summa tenebat
516  Inter Christiadas, me dura Lucina 10 juvabat,
517  Virgineum corpus, collecto sanguine, tristes

841  Spumans unda maris: Nec certe nobilis Hospes
842  Sollicito spernet tunc loca adire pede.
843  Atque hic saepe silens multis spatiatus in arvis
844  Evolvensque piis rudera cum lacrymis
845  Multa animo releget, veterum praegrandia discet
846  Gesta Saloniadum, Dalmatiaeque decus.
847  Heu! Urbs infelix! saxorum culmine,

461  Prospectum extendit late, qua summus in axe
462  Sol radians signat medii sua tempora cursus.
463  Spumeus hic fluctus perflat cum ventus ab austro
464  Rumpitur, evolvensque imas immittit arenas.
465  Huc naves properant, cursu maria alta secantes
466  Exonerant merces, celeri cum remige cymbae
467  Saepius accedunt faciles, gens appulit

618  Saxum urget; praeceps rapido ruit impete monte.
619  Orpheus auritas silvas, montesque sequaces
620  Blandisona ducit cythara, lacrymansque fugacem
621  Respicit Euridicem: cernes tum cetera demens
622  Quae plebs effinxit. Qua majestate decorum
623  Numen adest, cultuque suo, simul ore verendum?
624  Hos loculos circum dilecta cubicula

procumbunt repente
148  Praecipiti simulacra nisu.
149  Sic Templa quondam, tectaque regia
150  Theatra, circos, balnea, porticus
151  Evertet ingenti ruina
152  Lapsa sono tacito vetustas.
153  Morsu tenaci cuncta vorat dies
154  Falsasque rerum pandit imagines
155  Interque

385  Rore gemmatos veluti refundit
386  Ipse lapillos.
387  Guttulae fervent tepido calore
388  Candidi formam subeunt vaporis
389  Evolant motu celeri per altas
390  Aetheris oras.
391  Integer fumus, maculis et expers
392  Leniter surgit medios per ignes
393  Atque

761  Caesareos renuit nutus, spernitque favores.
762  Tunc furor invadit mentem: dementis ad instar
763  Cursitat hac illac, clamatque, gemitque, ministros
764  Evocat horrendo sonitu, stimulatque cietque
765  Carnifices vexare minis, et vulnere diro
766  Perdere Christiadas: furibundo pectore vulgat
767  Jussa necis: crescit fera

11. Salonae Urbs ab Hillo filio Herculis fundata, hinc Hillis dicta. Antiquitus et peninsula inter Jadrum, et Tedanium, ac mare, dicebatur Hillidos, Hilline. Urbs Salonarum initio angustis liinitibus circumscripta, post eversionem et excidium Delminii valde crevit, et tempore Romanorum Imperatorum occasum versus, triplici murorum ordine muniebatur, et hinc triplici auctione crescebat. Urbs certe tunc maxime florere videbatur. 12.

Adnotationes 1. Diocles maximam voluptatem e viridario colendo captabat. — Imo cum Herculius Maximianus eum ad imperium iterum suscipiendum litteris blandissimis excitaret, respondit: si sciret quam dulcia essent olera, quae ipse Salonis coleret, non ita scripsisse. 2. Palatium a Diocletiano aedificari

in longitudinem pedes 630, et in latitudinem pedes 510. 4. Turres quibus hoc Palatii latus circumscribebatur, adhuc supersunt, sed alia sub forma. Quae vero turres has inter surgebant fuerunt eversae. 5. Cryptoporticus nobilitate pulcherrima totum cingebat Palatium ad deambulandum opportuna. Latus meridiem versus, adhuc nonnullos arcus ejusdem ostendit.

adhuc conspicitur; saxis quadris satis bene adnexis componitur ad aquas e Jadro flumine derivatas conservandas. 21. Juxta Aulas quae balnea frigida et vaporifera constituebant, Aula alia aderat, quae eundem caloris gradum servaret. 22. Cubiculum Imperatoria tribus constabat partibus, quae semicirculi formam referebant. Ad partem cubiculi quae lectum servabat, porticu quadam ingredi licebat, quae

exercitui romano, cum Diocletianus Moesiaci exercitus Praefectus, et domesticis Praepositus, vellet se excusare a suspicione caedis Numeriano illatae, teneretque militum concionem, in eaque Arrium Aprum vidisset, de repente ira ardens irruit in Aprum, eumque manu propria peremit: et ab exercitu apud Chalcedonem oblatam purpuram sumpsit. Farl. II. 352. 5. Margus. Aliqui volunt hanc urbem fuisse in Pannonia,

39  „Terra antiqua iacet tepidis spirantibus austris,
40  Temperie moderante gelu, libycosque calores,
41  Italiam contra. Coelum favet humor et aura.
42  Euxinis oritur sol matutinus ab undis,
43  Et virides nitido perlustrans lumine campos
44  Flectit, et occiduas Adriae descendit ad oras.
45  Qua scythicus

comatae,
229  Atque humeris alas nectit, quibus aera magnum,
230  Sidereis seu posce viis, seu turbida supra
231  Aequora, seu terras, findens commissa resolvit.
232  Virgam deinde capit: pallentes evocat Orco
233  Hac animas, tenebroso alias detrudit Averni
234  Flumine, datque adimitque leves de corde sopores.
235  Afflant dehinc Zephyri, et liquidas descendit ad auras.

236  Interea Divi,

307  Orat, et ad puppim transit, clavumque prehendit. Adnotationes. 1) Autochthones seu Aborigines europaeos antiquissimis Historiae temporibus unam constituisse nationem, atque hanc tanquam communem matricem imprimis in Thraces et Celtas divisam, postea in Thraco-Hellenos, a quibus graeci, Thraco-Illyros, a quibus slavici, dein Celto-Gallos, a quibus latini, ac demum

et Celtas divisam, postea in Thraco-Hellenos, a quibus graeci, Thraco-Illyros, a quibus slavici, dein Celto-Gallos, a quibus latini, ac demum Celto-Germanos, a quibus teutonici populi suam trahunt originem, abivisse, per celeberrimos in Historia et Philologia viros evictum est. — Vid. Jelenski S: Lexicon symphonum, quo quatuor linguarum Europae, graecae, latinae, germanicae et slavicae concordantia consonantiaque indicatur. Basil. 1539. — Šafarik: Über die Abkunft der Slawen, p. 55. et seqq. — Conf. Kreljanović: Memorie per

Europae, graecae, latinae, germanicae et slavicae concordantia consonantiaque indicatur. Basil. 1539. — Šafarik: Über die Abkunft der Slawen, p. 55. et seqq. — Conf. Kreljanović: Memorie per la storia della Dalmazia. Zara. 1809. — A. Muray: History of the europ. languages. Edinb. 1823. — Levesque: Essai sur les rapports de la langue des Slaves. — Bulletin des sciences histor. antiquit. philolog. Nr. 12. Decembr. 1825. p. 396.- Confer „Danica ilirska" br. 18. 1836.: Kratki uvod u dogodovštinu velike Ilirie, od Dra. L. Gaja.

— Jarnik: Etymologikon der slowenischen Mundart. Klagenf. 1832. p. 32. art. il. — Šafarik: Abkunft der Slawen. p. 193. — J. J. Michl: Pravopis ilirski, i razlika medju jezikom českim i ilirskim. U Prazi. 1836. p. 1. 3) Vid. Misli o starobilosti Slavianah u Europi, od Dra. P. J. Šafarika, in „Danica ilirska" br. 4. 1836. ubi dicit: „Mi pako neblagorodni sini nasih predjovah, koji smo se za običnim kolom ljudih

velle viderentur, nullum aliud remedium restitit, quam ut praeclara septentrionalium (latinis tamen characteribus scribentium) Slavorum orthographia adaptetur. Itaque Dr. Gaj primus rejecta propria sua provinciali orthographia croatica modum scribendi Čehicum (Bohemicum), evitatis tamen ejus defectibus, approbantibus compluribus celeberrimis in Europa philologis, in orthographiam illyricam assumendum elegit. Hac ille orthographia ephemerides politicas et literarias in 4. jam annum edit; hac jam maxima pars magistratuum et particularium eruditorum per amplissimas

enim ignorat periculum, quod toti nostrae generationi cultae, virisque modo officia et subselia tenentibus minatur; — quales autem advenas metuendos habeamus, inde patet, dum jam hi pauci academici nobis missi, et qui e nostris fundationibus solvuntur, tamen per suum proselytismum intolerabiles evadunt. Ast omnibus his praegnantibus malis majus esset ignominia, hanc enim fama aeternis historiarum tabulis insereret, haeredibusque nostris patrimonii instar transmitteret. Sacra namque est obligatio nostra, ut vestigiis antenatorum insistamus, nationalitatemque nostram, et tot

Consiliique inopes violentum numen adorant.
35   Quis numeret cunctos? Hi authores dissidiorum
Prostibulum, fex, colluvies, oracula fundunt
In Tusculano mendacis Apollinis antro,
Qualia non daemon, non evomat integer orcus;
Hi patriae lessum Scythica modulantur avena,
40   Admordent, quidquid patrium est; aliena sequuntur
Obtruduntque, avidi cunctas exscindere linguas,
Latius ut proprius strepat hoc in colle latratus:
Sic agit ista ferox humani machina

vagis vox barbara vincat:
70   Delere iliricam statuit cum nomine gentem.
Ergo ut propositum succedat, nilque maneret
Intactum, subito furiosus Damius atram
Tendit ad ustrinam, tum ferri mole sonoram
Percutit incudem, sonitu omnis sylva remugit:
75   Evigilant Satyri, manibus pedibusque volucres
Ad regem currunt; horae spatio ruit ingens
Turba Ministrorum et fabrilia pensa capessit;
Quos ubi praesentes conspexit Damius, inquit:
O Socii! Nostrae purissima massa farinae!
80   Novistis, nec enim vestras

Ingenio ac opibus miseri, segnes et inepti
Cuilibet officio, collo tenus aere gravati,
Solvere difficiles, ad bachanalia prompti.
Hospitium subeunt humiles, dominoque salutem
Depromunt, posthaec mirantur, laudeque multa
Corbovii divina colunt haec otia, eundem
Diis sibi propitiis missum super aethera tollunt;
Hic modus, hac veniunt forma. Tum singuli opimis
Accumbunt mensis, sonat acri musica cornu,
Pars legit in foliis sortem, pars altera ventrem
Exsatiat dapibus; scythicas hic fumigat herbas
Longo sub

decus aeternum bello memorabilis aevi,
Sed quoque Palladiae, dum pax regnabat, alumnae,
Dicite, nam testes fueratis, famaque narrat,
Susceptae contra Satyros certamina pugnae!
«Sylvius Aeneas» (roseo incipit Eucharis ore),
215   Sylvius iliricis proles dilecta Camoenis,
Vir totus Patriae vivens, in commoda linguae
Pulchra dote refulgescens, rerumque peritus
Forte laborabat studiosae ad pulpita Musae:

«Quis ferat hanc labem, tecto ut jungamur eodem
315   «Nos, ac ista lues? vires intendite, fratres!
«Non opus est gladio, flagris expellite brutam
«Pestem! grande nefas, pecudes intrare senatum.»
Haec dicunt, et suppositis, quam spectra tenebant,
Evertunt humeris mensam,- prostrata jacebat
320   Unica, sed multis immanis bellua larvis,
Quae simul ac sensit, pulsari verbere terga,
Terga celer vertit, quaeve data est janua fugit.
Tunc patuit, qui semper inest animalibus istis.
Spiritus addictus Damio,

mutavit arenam.
Sic ubi quisquiliis totam purgaverat aulam
Riserat, et Iliricis cecinit victoria plausum.
Succesu pugnae totum, quod vivit, ovabat.
345   Solus Corbovius, dux, causaque maxima scenae,
Corruit in terram exanimis, terramque momordit.
Eucharis haec vidit, sincereque omnia nobis
Dixit, et Ilirici Parnassum laeta petivit.
Dilecti Cives! ut pax refloreat alma,
350   Quod Satyrae scopus est, odiorum tollite causas!
Ilirica de gente sumus, patriaque Croatae!
Nemo neget gentem – Patriae sub

maturas solet obrezare puellas.
Hranjec irratus Šahterum se esse negabat
Jurabatque simul per goras perque planinas.
Nemo credebat, sed facta est maxima larma,
Insurgunt omnes in eum, pars ruke ligabat
Pars oculos obvelabat, pars noge tenebat
Suspectum volunt ad selskam ducere kladam.
Ille autem primo coepit drage duše rogare,
Sed postquam penitus junačka efferbuit

summa laude atque honore coniunctum me retulisse mihimet ipsi laetabor. RATIO OPERIS AB INTERPRETE REDDITA.

Illyricos inter poetas, qui aevo decimo septimo Ragusae floruere, suisque scriptis claram nominis famam posteritati tradiderunt, unanimi literatorum hominum sententia principem obtinet locum Ioannes Franciscus Gondula Ragusae e nobili patriciorum genere die 8. Januarii 1588 natus. Solerti parentum curâ in patrio Societatis

Ierusalem liberatam commixtum hoc duplex genus, magis tamen in Iliadem propendens. His grandibus exemplis inhaerens Gondula, latum sibi campum aperuit, ubi posset summa cum laude in utroque mixto genere spatiari, atque ita in uno prompsit maiores ingenii poetici vires, ac nervorum robur, in altero evolvit leniores, ac tranquilliores animi sensus doctrinae luminibus temperatos. Argumentum eius operi suppeditarunt bella aevi decimi septimi principio, anno praesertim 1621 inter Polonos, et Turcas gesta, in cuius exitu evasere primi victores summa immortali gloria Regis Sigismundi

in uno prompsit maiores ingenii poetici vires, ac nervorum robur, in altero evolvit leniores, ac tranquilliores animi sensus doctrinae luminibus temperatos. Argumentum eius operi suppeditarunt bella aevi decimi septimi principio, anno praesertim 1621 inter Polonos, et Turcas gesta, in cuius exitu evasere primi victores summa immortali gloria Regis Sigismundi III et eius filii Principis Vlaudislavi supremi exercitus Ducis, quodque talem extremum finem habuit, ut Osmanus I Othomanidum Caesar solio ceciderit, violentamque hinc mortem Ianicerum seditione coorta

6  Grandia regna suis delentur viribus ipsis,
7  Assidue in gyrum fortunae volvitur orbis,
8  Arduus evehitur delapsus vertice summo,
9  Et qui sublimis, iacet en detrusus ab alto.
10  Iam nunc regalis pendet super ense corona, 10

50  Upilio aut ageret pecudes ad pascua nota, 50
51  Odrysii imperii clamabat voce sonanti
52  Eversorem illum: ventorum didita pennis
53  Orbem per totum praenuncia fama volabat,
54  Ut rex OSMANI gladios, et fregerit hostes.

aggrediar nova nunc, atque inclyta coepta.
163  Hoc vestrum, atque orbis fatum dependet ab ense.
164  Magnus ALEXANDER prisco celebratus in aevo,
165  Bella gerens, ut ego, vernanti in flore iuventae 165
166  Victor ovans mundi confinia lata subegit.

250  Haud sinat Omnipotens mortali vulnere laedam, 250
251  Qui semel hoc, ut ego, solio consedit avito.
252  Ut fuit ille prius, sum nunc evectus in altum,
253  Subditus ille mihi, fueram ceu subditus illi.
254  Augebo at vigiles fratrum, patruique fideles,

39  Marci vivat adhuc insignis gloria parta,
40  Illaque Svilovkum Michaelem tollat ad astra, 40
41  Evehat et Lausum, regis diademate cinctum
42  Quem Buda exultans, et fida Cracovia vidit.
43  Securae ut vigeat totum celebrata per orbem

nomen Mathiae personet alte,
48  Et quocumque volet Scanderbegi inclyta fama,
49  Othmanicae eversor gentis qui fulget ubique.
50  Nec te praeteream Butor Sigmunde, cruento 50
51  Qui saepe Odrysias fudisti marte phalanges.

111  Vulcani hîc sedes, Vulcania nomine tellus.
112  Inde Paravadium tendens albescere Varnam. ·
113  Conspicit Euxini surgentem in litore ponti;
114   Vladislavus ubi rex Hungarus, atque Polonus
115  Strenuus occubuit duro in certamine

142  Haec procul haud distat Traiano a ponte, coercet
143  Qui lati tumidas Istri centum arcubus undas.
144  Aevo depereunt reges, et nomina regum,
145  Grandia facta manent totum celebrata per orbem. 145
146  At dux non sistit, rectâ et festinat ad Istrum;

245  Hic fuerat Princeps, cui Kaniovia paret.
246  Hostes cum spoliis deprensos ille coegit
247  Evomere effuso quae subduxere cruore.
248  Ast ubi Maurusios linquo? densa agmina quove
249  Se posuere loco? numeret quis sidera caeli? 250

253  Milite lecti olim, siccis nunc ossibus albent.
254  A Pernâ, atque Tyrâ regio, quae extenditur usque 255
255  Ad Dacos fines, Euxini et litora ponti,
256  Tota igni ardebat, gelidus nunc pulvis, et horror. (1) Kopigie, Kapigeri; Caesareae excubiae.

102  Haud secus ille furens irrupit in agmina Thracum,
103  Sanguine et hostili nigram perfusit arenam;
104  Victor et evadens inimica retunderet arma,
105  Ipsum desereret legio ni Moldava solum. 105
106  Haud victa, at segnis metuendo fugit ab hoste,

75  Spe sine iam morior, vivit spes plenus at ille, 75
76  Mox erit ipse omnes fortunatissimus inter,
77  Me mala dura premunt, aevo mansura perenni.
78  Addere plura etiam cupit, ast hinc bellica virtus,
79  Illinc castus amor menti nova suggerit orsa.

121  Heroas peperit victuros tempus in omne.
122  Tantae virtutis superant vestigia nulla.
123  Urbibus eversis laus, et sapientia cessit.
124  Tempus cuncta vorans, fortuna volubilis usque,
125  Quaenam vi vestrâ res non mutantur in horas? 125

162  Conclusit quartus: tenebroso carcere avitum
163  Hungariae ad solium laeto clamore Mathias
164  Ut fuit evectus, cum Turcis aspera bella
165  Fortis commisit, victorque evasit ab hoste. 165
166  Adventu Kislar ludos, et carmina rupit.

258  Quod cum thesauris illam ad Gèorgius urbem
259  Iverit, et miserum libertas aegide servet,
260  Legatos misit eum donis protenus illuc, 260
261  Rectorem exposcens urbis, sanctumque Senatum,
262  Extemplo profugum legatis tradere vellent,

97  Turcas perterrent minitantes dira cometae,
98  Quod puer est Caesar, magis angit territa corda.
99  Olim traiiciens Euxini litora ponti
100  Christiadas contra tulit arma Obeanus iniqua, 100
101  At nunc Osmanum traiecto litore eodem

Krunoslava ruens ex quo illum invaserat hastâ, 135
136  Extimuit, timet et, ceu tunc, sub imagine falsâ
137  Ne quis eum haud noscens saevis nunc ingruat armis.
138  Ad Regem hinc donec praemissus nuncius illi
139  Responsum ferret, lecta, in statione manebat:

322  Si iam cum sociis ceciderunt fulmina belli.
323  Rex scito interea, penetrant quo Turcica signa,
324  Illinc vi nullâ, casuque evulsa recedant.
325  Quem semel Odrysii alipedis quatit ungula campum, 325
326  Crescere numquam ilio cernuntur gramina laeta,

250  Inferiora petunt arcta, et praerupta locorum, 250
251  Transmittunt pontes verso mox axe volutos.
252  Hic media evehitur sublimi vertice moles,
253  Quo vix accipiter rapidis ascenderet alis.
254  Iuxta angusta patet ferrato cardine porta,

VLADISLAVUS Turcarum castra subegit.
82  Et nos devicit SIGISMUNDUS supplice voto.
83  Nos vexare Deus, qui nullo destitit aevo,
84  Aligerûm invadat MICHAEL nos agmine iussit,
85  Et caeli auspiciis, vi vis fuit unde subacta, 85

105  Fortior ecquid aget sociali milite iuncto? 105
106  Tot regna, atque urbes servant praecepta Maconis,
107  Everso Othmanidum regno lex sancta labascet,
108  Nomen et Odrysium toto delebitur orbe.
109  Undique at an quidquid nostrum est,

Laudibus et potero benefacta extollere dignis? 120
121  In verbo geminas servasti funere vitas,
122  Et mage si proprios sensus evincere praestat,
123  Quam belli hostiles saevo in certamine turmas,
124  Luce hac virtutis praeclara exempla dedisti,

pecus nascetur montibus altis,
249  Corde meo excedas, dulcis mea cura, priusquam.
250  Firma immota manet nullo mutabilis aevo 250
251  Casta fides, sancto tibi me quae foedere iunxit.
252  Hoc tibi dumtaxat cor vivit, vivet et usque.

solve catenis.
17  Conditio haud turpis, regno nec damna timenda.
18  Officium explevi, tibi nunc decernere fas est.
19  Evehit insigni SIGMUNDUM hinc laude, professus
20  Illum vi reliquas, et robore vincere gentes, 20
21  Caesari et adsimilem dumtaxat posse vocari,

101  Festino, siquidem mihi lex tua quaeque voluntas.
102  Egi quae arbitrio, sine me tibi cuncta referre.
103  Me paullo ante adiit viridi spectandus in aevo
104  Hungaricus iuvenis, secum auri grandia dona
105  Portans, KOREVSKI pro libertate daturus, 105
106  Germanum

fuco, et fragrantibus undis
248  Sublevat, et vires amissas sufficit illi.
249  Exutum hinc humili, quo tunc tegebatur, amictu,
250  Indui eum voluit splendentem more Polono, 250
251  Pallium et auratum tergo super addere, donum
252  Quod fuit OSMANI, quaesiti et pignus honoris.

310  Testis qui fueram gestorum, laudibus illa, 310
311  Ceu meruere, canam totum vulganda per orbem.
312  Vivet vestra fides longo memorabilis aevo,
313  Virtus sit quamvis sibi merces aequa, decusque,
314  Sole et splendidior sine laude refulgeat ullâ.
315  Vos me laeta procul

4  Regali ingreditur Caesar, pictoque cubili,
5  Aurum ubi et ignivomae fulgent circum undique gemmae, 5
6  Multa animo et volvit post laeva eventa diei.
7  Sex solium ascendens Veziros mente, fideque
8  Totque alios proceres expertos sevocat ille.

66  Iam pridem proceres miscebant cuncta tumultu,
67  Caesarem at adversum nemo tulit arma scelesta,
68  Evectus solio qui iure sedebat avito,
69  Quemque tuebatur proavûmque, atavûmque potestas.
70  At meminisse vices satis est quas vidimus olim, 70

101  Quae mala provenient, linquis si nempe ministros,
102  Vezirus docuit, renuas si parcere vindex
103  Criminis, evolvam, quae sint tibi damna timenda.
104  Mens eadem haud nobis, rerum sed dispicis usu,
105  Unum quod latuit, plures vidisse frequenter. 105

126  At contra in praeceps populo insurgente rebelli
127  Si ruat imperium, casu quis vindicet illud?
128  Evenere prius ni talia, mira videntur,
129  Temporis at lapsu, meminit quae nulla vetustas:
130  Sic strata interdum cautes via panditur inter, 130

273  Cognatum haud iactans foedus, sed subdita vincla,
274  Caesaris ut veniam genitori exposceret ipse,
275  Qui Thracum evectus rector fuit inde supremus. 275
276   Olli haec seditio curas excivit iniquas,
277  Caesareae immemori veniae, decorisque

66  Suscipere aggreditur coeptum, quod sospitet omnes,
67  Et mora nulla inopis Dervis sub tegmine opertus
68  Corripit ille viam, Euxinas quae ducit ad oras,
69  Partem Asiae auxilio meditans in bella ciere.
70  It ferme nudus, contectus pelle ferinâ, 7
71  Dum lateri

179   Dervisi fugisse illum sub tegmine furtim.
180  Spahiadum hinc ductor comitum stipante catervâ 180
181  Euxini properat velox ad litora ponti:
182  Illum et vestigans, clamat, me quisque sequatur,
183  Hostis tempus adest ultrices sumere poenas.

214  Ac velut accipiter, quem cingunt undique densis
215  Agminibus volucres, alas, unguesque fatigat, 215
216  Alto et praecipitans hanc, atque eviscerat illam,
217  Sanguineum fundens rorem, plumasque revellens;
218  Visus sic heros huc, illuc impete ferri,
219  Clavâ congeminans

caesum
278   Dervis proculcans corpus sic clamat ab ore:
279  Dux magne Osmani pedibus modo subdite nostris,
280  Evome tristem animam fumanti sanguine mixtam. 280
281  Audire haud potuit miser haec crudelia dicta,
282  Qui prius oppeterat correptus frigore lethi,
283  Quod dum

Fortis te non potes ipsum
A forte ulcisci, donec non horreat iste.
Turca tot heroes occidit totque peremit,
Ast ardescentes iras non fudit in illos, 45
Cum cuncti coram cecidissent absque timore.
Semper eum timeas, qui suevit obire serenus!
Aga videns talem virtutem sensit in imo
Corde gelu vehemens, animam velut eius amaram
Scalpelli gelidi gelidum tetigisset acumen. 50
Forsitan heroes, violens quibus abstulit auras

existat, qui quoque viles 75
Christiadas timeat, tollam sub nubila caeli
Illum, ut ibi nigris corvis stet praeda cruenta.”
Omnis in ore deest servis sonus, unguibus istam
Arripiunt praedam. “Veniam” rogat et gemit aevo
Languidus, illius quoque natus Novica clamat 80
Et lacrimat “Veniam! veniam!” conamine vano.
Aga stat, immanis fera, firma columna silexque
Durus: et ipso auram reddente manumque movente

pluviam, formosam Irin pro sole videbant.
Cumque senex oculis dederat signum, ilicet illi
Porrexere galerum undae de Morača, deinde 355
“Nate, fide viva Patrem sectare Supernum,
Eius ab aeterno Natum quoque, tertium Eum, qui
Spiritus est Sanctus: viva sectare fide, tum
Haecce fides et te salvum servabit in aevum.”
Dixit et hinc unda Turcam perfudit acerbum 360
Testibus excelsis, praeruptis Montibus atque
Illorum

Quod nos deterret nox, ne nos exhilaremus
Thus vulgo dantes. Tu cantor es, hercule, notus,
Ast ego sum valde cupidus cantusque fidisque:
Eia cane, ut fervens de corde cupido recedat.“
Tum stetit evellitque Bauk de cardine chordas, 755
Deinde decussatis pedibus mitisque resedit
Sede priore fideque canora ad molle cubile
Admota plectrum per caudam duxit equinam
Huc illuc; posthac cum clavus terque quaterque

Ballistas statio quoque tertia tunc vacuavit
Et Chasan, cane qui velocior est leporino,
Illi duxit equum. Momento, quo Smail-aga
Ascensurus equum fuerat, de nubibus ignis
Fulserat, et calidum plumbum prostravit eundem. 850
Nox atra est, nescis, quisnam prostraverit illum,
Ast illic ballistam explodit Mirko propinque…
Ac anima obscuram per noctem corporis orba,
Moesta, dolens, fortis, spoliata repente cucurrit!...

frater carissime, Turca benignos
Et placidos mores tenet, haud te vulnere perdet;
Turcam humilem facile terrere est. Si pede terram
Percutis, ille manus clemens utrasque decussat 900
Et caput inclinat, dextram sensim evehit ante os
Et suspendit eam postremo fronte remissa.
Nunc accede; dehinc, frater, mihi vaticinare,
Haec cuius cidaris veneranda est? "Haec Smail-agae
Est cidaris, sed nunc caput eius triste coronat." 905

undevicesimi decennia permansit. Tum autem rerum mutatione facta, quae in multis Europae gentibus nationis conscientiam excitaverat, etiam Slavorum populi, qui antiqui Illyrici regiones incolebant, tamquam diuturno quodam somno exciti, ad patrii sermonis studia se contulerunt atque eum, quamvis etiamtum maxima ex parte sub alienorum dicione atque imperio essent, tamen magis magisque colere eoque in propriis litteris multo latius multoque aptius quam antea uti coeperunt. Quo factum est, ut lingua Latina nullo iam modo eum honoris locum retinere posset,

studia se contulerunt atque eum, quamvis etiamtum maxima ex parte sub alienorum dicione atque imperio essent, tamen magis magisque colere eoque in propriis litteris multo latius multoque aptius quam antea uti coeperunt. Quo factum est, ut lingua Latina nullo iam modo eum honoris locum retinere posset, quem antea habuerat. Haec ego omnia nimis vetera satisque cognita praetereo, ut ad hodiernum studiorum Latinorum statum veniam. Inter duo bella universalia in Vetere Iugoslaviae regno duo erant

olivarum
quiete dormientibus... Tremens in undis
Tremens in undis navicula
tam tristis spectat crepusculum
donantem ei carmen ultimum
undarum meridie lucentium
nunc in umbris evanescentium
Tam tristis
tam tremens parva est navicula
Et cor tremens hominis
Omnes in umbris sumus
tantum nuda Moestitia Obrussa
Omnibus ignotis cantilenis
asportant

Post carmen in animo statim
volans alis aeterni temporis
fit amore lucis raptim
in abyssis ignotis
cum gaudio invisibile... Recordor Parentium
Parentii
in peristylio basilicae Euphrasii
sol splendens cum taciturnitate
relaxat passus aeternos suos
relaxat palmas almas suas
At viator stat quiete solari attonitus
et ante eius oculos
stat eadem saxea aedes
visio prima Euphrasii
dum cicada in cupressi altae

Parentii
in peristylio basilicae Euphrasii
sol splendens cum taciturnitate
relaxat passus aeternos suos
relaxat palmas almas suas
At viator stat quiete solari attonitus
et ante eius oculos
stat eadem saxea aedes
visio prima Euphrasii
dum cicada in cupressi altae cacumine
de ignotorum tessellatis cantat simulacris
humili incitata pulchritudine Pallio caeruleo
Pallio amictus caeruleo
in vertice montis saxosi sedeo

parum auxerint. Inter hos nostros linguae Latinae cultores multi ardentissimo patriae amore enituerunt. Testantur id verba Nicolai Modrussiensis, assertoris liturgiae glagoliticae, Georgii Sisgorei, Marci Maruli Spalatensis, Simonis Begnii ceterorumque oratorum populi Croatici, qui apud aulas Europaeas auxilium contra immanissimum Turcam implorabant, Antonii Verantii, Matthiae Flacii Illyrici, Dominici Zavorei, Vincentii Priboevi, Stephani Gradii,.Pauli Ritteri, Rogerii Iosephi Boskovich, Titi Brezovatsky, Pauli Stoosz, Francisci Millashinovich, Josephi Georgii Strossmayer,

tempus aliquando in medium proferat. Quam rem ut comprobem, liceat mihi afferre quae sequuntur: anno superiore, dum Romae in Bibliotheca Vallicelliana quibusdam negotiis bibliographicis vacabam, incidi in codicem manu propria Maruli exaratum, qui praeter duo iam evulgata eius opera librum quoque De viris illustribus Veteris Testamenti comprehendebat, qui dudum inter deperditos numerabatur. Hoc repertum, quod casus invenit, magna laetitia me affecit statimque opus prelo evulgare

evulgata eius opera librum quoque De viris illustribus Veteris Testamenti comprehendebat, qui dudum inter deperditos numerabatur. Hoc repertum, quod casus invenit, magna laetitia me affecit statimque opus prelo evulgare decrevi. Talem editionem nec inopportunam nec sane supervacaneam existimabam persuasissimum mihi habens disiecta membra tanti viri, qui inter antiquiores scriptores Croaticos primum locum sibi vindicat, immo parens litterarum Croaticarum dictus est,

vultumque terrae
matris hominumque deumque LACRIMAE OCULI
Lacrimae oculi
sicut unda
in litore maris
evanescunt in arena
non fertili FLUMINA PARADISI
Sub auspiciis deorum
crescant arbores vitae
et flumina paradisi

Bibliographia locorum inventorum

Babulak, Oton (1808 - 1838) [1834], Proseucticon honoribus Joannis Petri Caroli comitis a Sermage, versio electronica (, Osijek), Verborum 1128, Ed. Nikola Matasović [genre: poesis - elegia; poesis - ode; poesis - mixtum] [word count] [babulakoproseucticon].

Čobarnić, Josip (1790-1852) [1835], Dioclias carmen polymetrum, versio electronica (, Split; Zadar; Makarska), Versus 2345, verborum 17608, Ed. La Redazione del Bullettino di Archeologia e Storia Dalmata [genre: poesis - epica; poesis - carmen; prosa - vita; prosa - praefatio; prosa - adnotationes] [word count] [cobarnicjdioclias].

Mažuranić, Ivan (1814-1890) [1837], Honoribus Magnifici Domini Antonii Kukuljević , versio electronica. (, Zagreb), versus 315; Verborum 3140, Ed. Vladimir Mažuranić [genre: poesis - carmen; prosa oratio - commentarii] [word count] [mazuranicikukuljevic].

Mažuranić, Antun (1805-1888) [1838], Epistula ad A. Kaznačić, versio electronica. (, Zagreb), Verborum 1113, Ed. Milivoj Šrepel [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [mazuranicaepist].

Drašković, Janko (1770-1856) [1839], Oratio apud comitatum Zagrabiensem, versio electronica. (, Zagreb), Verborum 252, Ed. Milivoj Šrepel [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [draskovicjor].

Milašinović, Franjo (1808-1883) [1843], Martini Sarcastii Pseudo-Nasonis Ilirici Metamorphosis unica artis poeticae amatoribus et osoribus ad novum annum dicata 1843, versio electronica (, Zagreb), 360 versus, verborum 2540, Ed. Senia Belamarić [genre: poesis - satura] [word count] [milasinfmet].

Milašinović, Franjo (1808-1883) [1850], Viator Zagorianus Jožko Hranjec, versio electronica (), 190 versus, verborum 1282, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - carmen macaronicum] [word count] [milasinfviator].

Gundulić, Ivan; Getaldić, Vlaho (1588-1638; 1788 - 1872) [1865], Osmanides, versio electronica (), Verborum 42047, 5086 versus, Ed. Neven Jovanović Juraj Ozmec Željka Salopek Jan Šipoš Anamarija Žugić [genre: poesis epica; poesis versio; paratextus prosaici; carmen heroicum] [word count] [getaldibosmanides].

Mažuranić, Ivan [1957], Mors Smail-Agae Čengić (, Split), Verborum 6318, versus 916, Ed. Baković, Ivan [genre: poesis - epica; poesis - versio] [word count] [mazuranicbakovicmors].

Kravar, Miroslav (1914-1999) [1966], Oratio in conventu Latinis litteris linguaeque fovendis, versio electronica (, Roma), 712 verborum [genre: prosa - oratio] [word count] [kravarmoratio].

Smerdel, Ton (1904-1970) [1969], De cicadis et undis Parentinis, versio electronica (), 552 verborum, 133 versus, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - poema] [word count] [smerdeltcicad].

Jurić, Šime (1915-2004) [1971], Praefatio in Iugoslaviae scriptores Latinos recentioris aetatis, versio electronica (, Zagreb), 1646 verborum [genre: prosa - praefatio] [word count] [juricspraefatio].

Jurić, Šime (1915-2004) [1979], Praefatio in editionem commentarii Marci Maruli de Veteris Instrumenti viris illustribus, versio electronica (, Zagreb), 778 verborum [genre: prosa - praefatio] [word count] [juricspraefatioviris].

Golub, Ivan (n. 1930) [1984], Ultima solitudo personae, versio electronica (), 503 verborum, 150 versus, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - poema] [word count] [golubipoemata].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report