Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: suo Your search found 4118 occurrences
First 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Occurrences 3432-3463:3432. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 33 | Paragraph | Section] vastissima coeli
3433. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 33 | Paragraph | Section] contra semper nitatur in oras.
3434. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 45 | Paragraph | Section] vagos, socia agmina rursum
3435. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 55 | Paragraph | Section] astris errantibus illam
3436. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 117 | Paragraph | Section] secutus
3437. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 123 | Paragraph | Section] prata virentia sive
3438. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 125 | Paragraph | Section] et nomen Grajo sermone recepit.
3439. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 133 | Paragraph | Section] 31
nam suspectantibus ignem
3440. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 145 | Paragraph | Section] 41
his demum salebris emersimus, illud
3441. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 161 | Paragraph | Section] pandit in auras.
3442. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 175 | Paragraph | Section] fac naribus ignem
3443. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 177 | Paragraph | Section]
3444. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 179 | Paragraph | Section] se
3445. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 215 | Paragraph | Section] male cernitur umbrae
3446. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 231 | Paragraph | Section] deflectitur atque jacentes
3447. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 275 | Paragraph | Section] frontes flectentur in orbes.
3448. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 291 | Paragraph | Section] 56
quoniam nostris non haec sunt usibus apta,
3449. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 307 | Paragraph | Section] conclusas gremio premit aeris auras
3450. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] casu magis distant a Terra quam in prima et idcirco dicuntur in hoc casu alta recedere post Phoebum; sunt enim altiora respectu Terrae. In eodem casu per diem sunt supra horizontem cum ipso Sole, et non apparent. In priore autem casu oppositionis supra horizontem sunt per noctem et fulgore suo clarant nonnihil noctem ipsam. Certe Venus et Jupiter aliquando ita emicant, ut et umbram projiciant, quae sensu percipi possit. 12 Cometae etiam circa Solem gyrant, sed dum
3451. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] subit. Tellurem vasto Mars orbe amplectitur, illum 10 Jupiter, hunc pigri plumbea stella patris. Quos Venerem Martemque inter Natura locavit, His, mirum, si Mars imperet atque Venus? Traduzione Vedi, quai flutti amor solleva ed ira Nell' uman cuor partendo l'Impero? Un geme indarno e pel suo ben sospira, Un arde e smania di furor guerriero. Strano ti sembra il rio destin? Rimira Quello, che serba ogniora ordin premiero Lucido stuol, che intorno a Febo aggira Il pie per lo celeste ampio sentiero. Vedrai Mercurio, indi al gran corso intenta Venere, Terra e Marte: il genitore
3452. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] sdegno il cuore? 32(31) Alluditur hic ad communem veterum mythologiam, partim ad physicam veritatem. Annulus ille Saturni est quaedam velut corona immanis, quam ipse Saturnus in suo motu circumfert. Ipse annulus in Saturnum gravitat juxta Newtonianam theoriam, sed ejusmodi gravitatem minuit gravitas in satellites: quivis satelles auget gravitatem particularum annuli distantium hinc et inde per quartam partem circuli a suo loco. Sed multo magis gravitatem partium jacentium
3453. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] quaedam velut corona immanis, quam ipse Saturnus in suo motu circumfert. Ipse annulus in Saturnum gravitat juxta Newtonianam theoriam, sed ejusmodi gravitatem minuit gravitas in satellites: quivis satelles auget gravitatem particularum annuli distantium hinc et inde per quartam partem circuli a suo loco. Sed multo magis gravitatem partium jacentium in eadem recta cum ipso hinc et inde; et si tota actio consideretur, magis minuitur quam augetur id pondus. Porro notae sunt poetis irae veteres Saturni regno pulsi a Jove. Saturni autem annulus plerumque obliquus est
3454. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] se mutuo tendunt. Hic nisus non est aliqua physica actio unius puncti in punctum distans, uti videtur exprimere vox attractiones et ut hic, ad rem poetico lepore aspergendam, effertur, sed vel est naturalis quaedam tendentia puncti in punctum, vel est libera lex Auctoris naturae ita pro libito suo decernentis, quod recidit in systema causarum occasionalium. Haec vis in majoribus distantiis est minor in ea ratione, quam dicunt reciprocam duplicatam distantiae sive reciprocam quadrati distantiae; ut nimirum in dupla distantia sit bis duplo sive quadruplo minor, in
3455. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] conveniat, innotescit, si innotescat ejus loci latitudo. Si jam innotescat ipsius loci etiam longitudo, innotescet differentia ejus meridiei a meridie loci, pro quo calculus est institutus, adeoque ejus hora pro quavis data hora loci ejusdem, et idcirco ejus positio in suo parallelo respondens positioni centri umbrae mobilis, et distantia, ac ex ea solaris eclipseos quantitas, quae idcirco praenunciari potest. Erit autem centralis in iis locis, quae delata per suos parallelos appellunt simul cum centro umbrae mobilis ad aliquam intersectionem viae rectilineae
3456. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] simul cum centro umbrae mobilis ad aliquam intersectionem viae rectilineae ejus centri et paralleli ipsius loci, pro quo loco distantia illa erit nulla. Ac si loci longitudo non innotescat, observata autem sit phasis, ex hora observationis innotescit positio ipsius loci in suo parallelo cognito ob cognitam ejus latitudinem. Et ex distantia a centro umbrae debita ei phasi invenitur positio ipsius centri umbrae in sua illa semita, quae exhibet horam loci cogniti, pro quo calculus est institutus et constructio facta, adeoque differentiam horarum loci cogniti et
3457. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] corporum pendet vis etiam a numero et dispositione punctorum, ex quibus eae constant, cum inde pendeant summae virium pertinentium ad omnia punctorum binaria. Hisce viribus agit lumen in corpora, calorem excitando in eorum fibris, et corpora in lumen, ipsum detorquendo a suo itinere. Vis in exiguis distantiis est ingens, in magnis insensibilis. Dum lumen abit per medium homogeneum, summae actionum agentium directionibus oppositis aequantur ad sensum et idcirco motum rectilineum non turbant. In distantia exigua a limite dividente media heterogenea jam praevalet
3458. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] quod advenit ad spatium ita arctum, distrahitur in immensum in tanto intervallo a Luna ad Terram, in quo ejus particulae divergentes recedunt a se invicem in immensum. Quod quidem eum annulum debet reddere prorsus insensibilem. Est et alia sententia de eodem annulo cum suo experimento, quam eodem anno 1715 protulit in iisdem Monumentis Academiae Parisiensis Hireus, observato quodam velut annulo circa globum Soli interpositum, qui oriebatur a radiis, quos ob scabritiem globi partes anticae limbo proximae reflectebant ad posticas. Verum et is annulus in Luna
3459. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] figuram lentis cujusdam, ex qua a nobis oblique visa oriatur figura rhombi, cujus extremas partes intuemur in lumine zodiacali deprehenso a Cassino. Id argumentum fuse et elegantissime pertractavit P(ater) Carolus Nocetus, e nostra Societate vir celeberrimus (Nicetas apud Arcades nominatur), in suo poemate de aurora boreali, quod cum alio de iride et meis in utrumque adnotationibus satis amplis Romae prodiit ante hosce 13 annos. Ibi ego, quae huc pertinent, diligentissime evolvi omnia. Ipsum immortalis ejus carminis auctorem, quem aetate adhuc satis integra et optima valetudine
3460. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] et calculos crassiores instituens numeris, ut ajunt, rotundis. 14 Lunam ad Solem ex altera parte accedere et ex altera recedere, proxime per intervallum aequale diametro apparenti suo, diximus adn. 30. lib. II. Adeoque idem est ejus motus respectivus respectu coni umbrosi. Qui semper obtinet partem Soli oppositam e diametro, et habet idcirco motum eundem, quem ipse Sol. Cum igitur dixerimus hic adn. 9. intervallum inter limites penumbrae et umbrae esse circiter aequale
3461. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] Verum jam ex Urbe magistratus de nobis, de militibus, de tanta inopum turba solliciti ingentem annonae vim validiori navi impositam secundo fluvio demiserant. Quae quidem ad extremam necessitatem adductis peropportune advecta est. Nec ita multo post undarum resedit furor, et Tibris alveo sese suo restituit. VI. 1 Totius hujusce postremi libri argumentum est color, qui plerumque apparet
3462. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] Nimirum pro imagine Solis rotunda et alba habetur ductus quidam oblongus et distinctus illis septem primigeniis coloribus. Statim autem ex ipsa ejus spectri forma apparet illud, ipsum componi ex serie ad sensum continua circulorum, quorum singuli referunt imaginem Solis suo determinato colore expressam. Ejus enim figura est oblonga; binae frontes terminantur binis semicirculis obvertentibus cavitatem sibi invicem, quorum alter est rubeus, alter violaceus. Latera autem sunt lineae ad sensum rectae et inter se parallelae, quae contingunt et illos extremos
3463. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] est fere tripla diametri Lunae, quae idcirco tota in umbram immergitur et diu in eadem perstat. Haec physicae veritates praebent responsum Vestae, quae Dianae reprobat superbiam ex luce aliena, nimirum recepta a Sole. Revocat in memoriam nigrorem praecedentis novilunii collatum cum tanto suo lumine ac inutilem invidiam, qua tentaverat ipsam objectu sui corporis obscurare. Sed ob ejusdem corporis exiguam molem nihil aliud effecerat nisi moderare fulgorem nimium pallore venustiore et ornare vultum exiguo nigranti naevo. Porro, ubi Luna jam est immersa in
Bibliographia locorum inventorumBošković, Ruđer (1711-1787) [1761], De solis ac lunae defectibus, versio electronica (), 5828 versus, 91294 verborum, Ed. Branimir Glavičić [genre: poesis - epica; poesis - epistula; paratextus prosaici - commenta] [word count] [boskovicrdsld].
First 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
|
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.