Your search found 495 occurrences

Retrieve all occurrences

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1-100:

eum extra regni negotia quasi priuatum manere aput Salonam Dalmatie episcopum fieri fecit. 3Temporibus uero Pelagii et Gregorii doctoris, Romanorum pontificum, fuit quidam archiepiscopus Salone, Natalis nomine, eiusdem indigena ciuitatis, qui cum multorum esset propinquorum potentia circumfultus, multum a pontificali honestate deuius incedebat. Cum enim esset inpos scientie, non lectioni erat deditus, sed epulis et cotidianis conuiuiis cum cognatis et amicis uacabat et quod erat deterius, thesauros ecclesie et uasa ministerii dando suis contribulibus et complicibus

consecrari. 3Quod cum ad domini pape notitiam deuenisset, magno fuit dolore permotus statimque misit ad eum districte precipiens, ne missarum solempnia celebraret. Maximus uero scismatico scelere inuolutus obstinata mente contempsit pape preceptum, sed confisus de suorum potentia propinquorum et aliorum secularium uirorum, quibus denudata sua ecclesia multa donaria largiebatur, missas celebrabat et omnia pontificalia presumebat. Tunc beatus Gregorius scripsit clero et populo Salonitano precipiens, ut nullus communicaret eidem Maximo sacerdotium rapienti. Sed tantus

Venetis multum infesti. Quacumque enim ex parte poterant, Venetos inuadebant, bona eorum diripientes, iniuriantes, trucidantes et quicquid mali exercere ualebant in ipsos, totis uiribus conabantur. Quippe diuitiis affluentes multa lasciuie insolentia raptabantur, erant enim superbia tumidi, potentia elati, de iniuriis gloriantes, de malitiis exultantes, deridebant inferiores, contempnebant superiores, nullos sibi fore pares credebant. Et cum pluribus essent uitiis deprauati, hoc etiam ad nequitie sue cumulum addiderunt, ut catholice fidei normam spernerent et heretica se permitterent

mitteret ad clerum et populum Spalatensem epistolam satis loquacem, commendando Guncellum, et suadendo, ut eligeretur, ac promittendo suum seruitium et amorem. Tunc predictus Petrus diaconus, ut erat uerbosus, nacta occassione, abiit susurrando per clericos et per laycos, laudando Guncellum de potentia, de honestate, de scientia, de quibus ipse nullam habebat certitudinem, sed ut seniorum intentionem elideret, modis omnibus satagebat, ut eligeretur Guncellus. 4Erat autem tunc temporis Domaldus comes ciuitatis Spalatine, uir satis circumspectus et prouidus. Hic quia

subleuati, ceperunt animos ad insolentias retorquere et contempnentes uetera, quibus optimo statu florebant, uoluerunt noua et incerta moliri. Etenim Venetico dominatui rebellantes cupiebant se ab ipsius iugo prorsus subtrahere. Cum enim inter ceteros comprouinciales suos terra marique forent potentia et diuitiis sublimati, fastidio habere ceperunt nauticis lucris incumbere, uoluerunt militie pompas inaniter experiri. Constructis nempe uillis et oppidis gaudebant militari equitatu uolare. Quam ob rem rupto federe dominationis antique, iuramenti religione contempta, manifestos se hostes

subsecuta. XLV. De bello, quod preparauerunt Spalatenses contra Tragurienses 1His ita gestis Bernardus potestas in pernitiem Traguriensium cepit fabricare machinas magnasque belli copias preparare. At uero Tragurienses scientes se impares esse potentia nec sperantes se posse resistere uiolentie uicinorum ceperunt magno pauore dissolui. Tunc legationem mittentes uerbis ualde lenibus et submissis pacem postulabant, satisfactionem omnimodam pollicentes. Sed potestas, ut erat ferocis animi, auditis humilitatis sermonibus in tumorem superbie

humiliter est confessus et ueniam postulauit. Hoc idem confessus est in plena contione publici palatii asserens, quod capituli factum fuisset legitimum, sed praua et peruersa importunitas laycorum. 8Tunc Spalatenses de suis uiribus diffidentes, de Ninosclaui bani Bosenensis potentia plurimum sunt confisi. Quem aduocantes et sumptus ei ex publico ministrantes etiam ciuitati in comitem prefecerunt. Ipse autem ueniens multis et fortibus constipatus uiris abiit cum Spalatensibus ad campum Traguriensem, ubi per duas fere ebdomadas considentes succiderunt uineas, secuerunt

uero promiserunt firmiter, quod reformata pace cum Traguriensibus totalis relaxatio fieret captiuorum, aliis quibusdam interpositis articulis, quos hic inserere opus non fuit. 16Et sic predicti principes infecto negotio ad propria sunt reuersi. At uero Spalatenses de Hugrini potentia freti credebant per ipsum omnes casus suos ad integrum restaurari. Tunc adeuntes archidiaconum cum capitulo instabant, ut electioni assensum prebentes pro electo mittere festinarent. Sed non acquiescebat archidiaconus cum ceteris scientes, quod talis electio nullius erat ualoris, cum foret

Et accipiente dicta comitiua itinere, cum incolumitate peruenit in fines Bihach, ibi castrametatus est fere per decem et octo diebus. Omnes Slaui sublimes, mediocres et infimi aduentum regis intelligentes, timuerunt quippe, necnon ciuitates maritime, quas tunc temporis Venetorum potentia gubernabat, vehementer conceperunt formidinem, atque ad eum omnes Croati preter tantum duos, quos confestim nominabo, transmearunt debitam reueren- tiam impendentes ac claues castrorum cunctarumque suarum uallationum et possessionum offerentes.

se fore sentiant. Nondum naturalis dies suum cursum terminauit, quod, a vobis obtenta licentia, Iadertini tres vel plures ad Ducalem dignitatem deuote destinent legatos in cuius conspectu condiciones ipsorum fideliter patefacient offerentes se executuros quicquid Venetorum potentia iusserit exercendum, cedentia honori eius statuique ciuitatis Iadrę. Quamobrem dicti ciues humiliter ut domino speciali deuote supplicant, quatinus dignetur vestra nobilis Dignitas ab horum perpetratione actuum cessare, nec talia dispendia eos velle pati, quousque Ducali dignitati

denotamus. Lodouicus, Dei gratia rex Vngarię, nobilibus viris iudicibus, Consilio et Comuni ciuitatis Iadre animum ad grata paratum cum salute. Nuntiauit nobis Nicolaus, banus totius Slauonię, neccesitatem vestram, super qua sciatis: ecce processimus cum tota potentia nostra iuuare vos et properamus celeri gressu succurrere vobis. Vnde viriliter vos teneatis et regatis. Data sub Alto Castro die XXV mensis Augusti. —. — Quam epistolam rectores Iadrę eodem die legere et diuulgare in publico foro, vbi multorum erat nobilium congeries et

Duces vero totius exercitus memorati multas occasiones ac irrationabiles excusationes ipsis legatis allegabant ad dictorum Iadertinorum suffragium nolle accedere proponentes ac conferentes tantam copiam virorum bellatorum in sticato Venetorum eorum aduentum expectasse, quod potentia horum si dupplicata fuisset, discriminosum esset vlterius ab illis finibus procedere. Et cum dicti missi, qui propter Iadertinorum ad illos destinati fuerant mandato dominationis Iadrę, ipsos simoniacos seu numo sicoratos non valuissent ab illorum iniquo proposito remouere, confestim ad

intrinsecus passi fuerint, nihilominus adhuc fiduciam spemque infallibilem in ipso rege intrinsecus retinentes, eo quod ipsis dictus rex affirmauerat eos non relinquere, sed, si neccesse fuerit, solus personaliter in eorum suffragium vere futurus et cum sua potentia accelerabit. Clamabant Veneti voce preconia per Iadertinos eligenda velle applicare, ad quam hostes non tantum exaudire gliscunt, sed nec pręconis intonationem eorum aures student audire. Irrogant grauissimas iacturas Iadertinis aduersarii malos usque a stipite

dignemini charis fidelibus notum propallare. Ad quorum petitionem spopondit se facturum hortans eosdem Iadertinos dilectissimis sermonibus, ut fidelitatem, quam inceperant, constantius obtineant, cum talis herus sit ille, qui in sui protectione ipsos acceptauit, qui in multo maiori potentia quam sit Venetorum abundat. Ipsumque Delphinum dicti nuntii honorifice pro parte comunitatis exeniauerunt et, accepto ab eo commeatu, inde abierunt. Ille ab hiis confinibus secedens suum propositum exequi cupiebat.

sic ponderosi se disponebant debellando viriliter ipsum carabum, at illi hostiliter tuebantur. Denique copiosa turba ciuitatis suis fauorem impendere est egressa. Et quamdiu sic mutuo partes certantes, visa est quedam mulier, armata vsque ad fęmora, in mari sita et in potentia duorum lacertorum remum gubernatoris violenter eripuisse. Deinde remigatores videntes spiritu deficere videbantur. Siquis melius poterat, in magna pressura in mare saliebat. Quinque ex ipsis transnatarunt ad reliquas cymbas, que

et exhortantes, ut in ipsa fidelitate nobis et sacrę coronę impensa et, ut firmiter credimus, impendenda constantes sitis viriliterque perseuerare velitis et studeatis, nos enim pręsentibus promittimus comunitatem vestram quoad vobis insultantes et rebellantes cum gente nostra et pro potentia nostra vos defenssabimus et protegemus. At tempore in proximo, quo commodius poterimus, contra vestros ęmulos propria persona ob defenssionem vestri, Deo coadiuuante, properabimus. Medio tempore, quotiens necesse fuerit, de vestro statu litteratione et per nuntios, ut exinde

gloriosa vestra merita non perdatis, sed viriliter Venetis, nostris et vestris inimicis, resistatis et subdere uos non debeatis. Nam nos id, quod per priores litteras nostras vobis promisimus, totaliter et omnino adimplebimus, immo propensius adimplere curabimus. Ecce etenim cum tota potentia nostra parati sumus, sine omni mora personaliter procedemus et vos de omnibus angustiis et tribulationibus vestris liberabimus et liberatos regali dilectione prosequemur domino adiuuante, et certi sitis, quod tristitia vestra in gaudium conuertetur, Altissimi gratia suffragante.

sceptri hesitent, immo hesitando consummuntur, si euentu serus agon per ipsos maleficos Uenetos exortus erit, eos non posse tam excelse resistere potentie, quin incidant in libitum hostilitatis Venetorum. Qui nuncius vicenoseptimo Madii mensis dictum Lodouicum regem cum sui valida potentia in fines Clochot reperiit, cui suę legationis formam deuote indicauit. Quem benigne idem rex audiens tam grandem fidelitatem intendens, mane crepusculo facto aliquot tubiculas equestres per vniuersam militiam tibicinare iussit. Parant se omnes de exercitu festinare iter in

et inextinguibili flama incendunt duasque perticas ibidem repertas securibus particulatim infringunt. Insurgunt obsidentes ad arma, ad defenssandos trabucellos incendunt, quos hostes sentiunt, retrocedere compelluntur et valuas vrbis intrant. Satagunt Veneti trabuchos ignea liberari potentia, sed tanta uis flammę ardoris eos occupauerat, quod eos uix defensarent fere totos lare defectos. Quos et ipsi postmodum et quod residuum incombustum fuerat in ruinam subuerterunt et aduersus ipsi conflicti fasceninas ciuitatis concurrunt, quos hostes a meniis iaculis terribiliter

1.289.1  In ventremne, tuum, vel mammas, dirigis ensem?
1.289.2  Haec te mamma aluit, venter at iste tulit. 290. DE ROMANORUM POTENTIA
1.290.1  Iulius aethereas divus cum scanderet arces,
1.290.2  Iuppiter ad Superos, talia dicta dedit:
1.290.3  Nec pontus, rerum dominos, nec terra, Quirites,

Circe; tres vetuere Deae.
3.3.87  Tu bene per magicas, in amore tenearis, herbas,
3.3.88  Nec tu Parcarum flamine tutus eris.
3.3.89  Aspice Thessalicis sit quanta potentia succis,
3.3.90  Carmina ne, tantum iuris habere, neges.
3.3.91  Carmine sol pallet; traducunt carmina messes,
3.3.92  E coelo Lunam carmina saepe trahunt.

tergo Luctus, et ante Pavor.
4.7.41  Mysorum spoliantur opes, trux omnia late
4.7.42  Gradivus ferro, Mulciber igne rapit.
4.7.43  Nusquam torvus Halis, nusquam ampla potentia Turci,
4.7.44  Nusquam arcu et conto vincere doctus eques.
4.7.45  Postquam nulla datur quaesitae copia pugnae,
4.7.46  Vertimus ad patrias, frena retorta, domos.

– Male enim, ut inquit Seneca, de illo Deus iudicauit, qui indignus uisus est a quo aliquando uinceretur Fortuna, quae ignauissimum quemque refugit, quasi dicat: Quid igitur istum mihi aduersarium assumam? Statim arma demittet; non opus est in illo tota potentia, leui commutatione pelletur. Non potest sustinere uultum meum. Alius circumspiciendus est, cum quo possimus conferre manum; pudet congredi cum homine uinci parato. Ignominiam indicat gladiatore cum inferiore componi. Ecce quam constans est gentilis uox! Sed Christiani qualis esse debeat

iussionem ad tuam refers fortitudinem? Quomodo si securis glorietur contra eum qui securim tenet, et serra contra eum a quo trahitur, et dicant opera cuncta, quae per securim et serram fiunt, sua se arte perfecta. Et si eleuet quispiam uirgam et exaltet baculum cum potentia ad percutiendum, quem uoluerit, et ipsa uirga et baculus glorientur et dicant a se percussum esse, qui percussus est? Et sic tu, cum organum Dei fueris uoluntatis, erigeris in superbiam et cuncta, quae geruntur, tuae gloriaris fuisse uirtutis. Hinc admonentur duces ac principes terrarum,

eueniunt; nec te comitem hinc asportare Creusam fas, haud ille sinit superi regnator Olympi. Hinc et illud Ouidii est: "Immensa finemque potentia caeli Non habet: et quicquid superi uoluere peractum est" Hinc et Hieronymus: Resurgere credimus nostros et plangimus: quid faceremus si mori

exercitus Christum sensit in Media quem primum in Gallia denegarat, dumque Romanos propagare uult fines, perdidit propagatos. Iouinianus gustatis tantum regalibus bonis fetore prunarum suffocatus interiit ostendens hominibus quid sit humana potentia. Valentinianus uasto genitali solo et inultam patriam derelinquens uomitu sanguinis extinctus est. Huius germanus Valens Gotico bello uictus in Tracia eundem locum et mortis habuit et sepulchri. Gratianus ab exercitu suo proditus et ab

Victorem Soprantium legatum, qui etiam ex Senatus decreto in expeditione terrestribus copiis praeesse iussus fuerat, cum decem triremibus ad praesidium regni Famaugustae manere iussit. Ipse reginam adiit, quam benigne allocutus, Venetorum potentia et opera sua regnum a tyrannis liberatum eique restitutum esse dicit. In posterum etiam, si opus fuerit, et Senatus nomine et suo, maiora promittit. Regina collaudato imperatore Senatui Veneto et imperatori gratias

Cuius sensit Arar, cuius certamina Tygris,
Horrendum cuius nomen uterque polus,
Sub iuga qui terras, qui sub iuga miserat ęquor,
Ottomanum paruus nunc tegit ecce lapis.
5  Pręcipitat celeres humana potentia cursus
Et cito dilapsis corruit illa rotis. Epitaphium Leonardi Lauredani, inclyti Venetorum principis
Hic sunt ossa ducis Leonardi condita, cuius

Mox iuueni uirtus pietatis inhęsit et amplas
Succurrens miseris fundere coepit opes.
5  Atque hinc Myrrheę pręsul uenerabilis urbi
Diuino electus pręfuit arbitrio.
Post hęc gestarum miranda potentia rerum
Reddiderat notum nomen in orbe suum,
Cum linquens terras cęlestia regna petiuit,
10   Esset et in superis notus ut inde plagis.
Illic perpetuo uiuit feliciter ęuo

syderei dominatrix maxima mundi,
Tu dea, si fas est Te uocitare deam,
Tu uirtute potens, altę Tu munere mentis
Prędita, Tu cunctis condecorata bonis,
Da mihi quod per se non nostra potentia pollet,
Vt mea iam cesset corda agitare dolor,
Vtque uelim quod uelle decet, quia certa salutis
Spes erit inde mihi, gloria magna Tibi.
Nam Tibi posse datum quantum Tibi uelle supersit,

si mortalis labentia munera formę
Cum tanta ac tali nouit amare fide,
Nonne magis sacri decus amplexabitur oris
Cuius et ipse Deus captus amore fuit?
Si mihi forte Tuę dabit alta potentia dextrę
Fortunę ut cursu prosperiore fruar,
Ingenium, linguam, calamum, suspiria, fletum,
Cor, curas omnes, Virgo, dicabo Tibi.
Ergo magis tuta timidam statione carinam

Paupertas, pauper Prodigus Peruersus Partus Poetę Pictor Piscator Perfidia Petitio, petanda a Deo Potentia Patria Peccatum, peccator Promissum, promissio Parsimonia Prodigia Pergerinatio, peregrinus Pudor, pudicus

Nulla auaritia sine poena est etc. 57 . Post Darium et Indos pauper est Alexander Macedo; quęrit quod suum faciat etc. 59 . Nulla contenti pecunia, nulla potentia 60 . Quid refert, quantum illi in arca, quantum in horreis lateat, quantum pascat aut foeneretur, si alieno imminet, si non acquisita, sed acquirenda concupiscit? 63 .

se est, agat subito quicquid agit. In angelo multitudo ut essentia, intellectus, actus 342 . Angelus receptaculum specierum est et multitudo immobilis. Quare immobilis? Quare multitudo? Angelus non est actus merus, quia componitur ex actu et potentia 350 . Quod sit unum quiddam et quod sit actus, non a se ipso habet, sed a Deo uere uno actuque purissimo; sed quod sit simplex per potentiam suscipiendi et patiendi, habet ex se ipso. Quantum extra Deum productus, a productoris

Quia est indiuidua, quia esse suum habet in sua essentia, quia esee proprium habet et nunquam a sua forma discedit 357 . Quia sibi per se conuenit esse, quia per se refertur ad Deum, quia non componitur ex aliqua potentia, in qua possit resolui 358 . Quia non habet in se potentiam ad non esse, quia esse a Deo accipit sine medio 359 . Quia est per se uita 360 . Quia uita est

Contra Lucretium, quod mens potest absque corpore operari. Contra Epicurum, quod Deus non facit mentem nisi ex se ipso et per se ipsum. Contra Panetium, quod anima sine medio est ex Deo 385 . Quale est obiectum, talis est potentia 386 . Mens unitur obiecto perpetuo et species suscipit absolutas rationesque sempiternas. Contra Epicureos de unione mentis cum speciebus absolutis et rationibus sempiternis. Contra Epicurum, quod species innatę sunt menti

de corpore in corpus transiens 35 . Animę partes tres: rarionalis, concupiscibilis, irascibilis 37 . Aristoteles ait animam esse incorpoream, primamque esse entelechiam, corporis nempe naturalis et organici potentia uitam habentis 48 . Animam octo in partes diuidunt, id est in sensus quinque, uocem, cogitationem, generandi uim 72 . Anima mundi, anima sapientum, partes animę VIII 76 .

misericordiarum et Deus totius consolationis, qui consolatur nos in omni tribulatione nostra I. Qui consolatur humiles, consolatus est nos in aduentu Titi VII. AD EPHESIOS: De cętero, fratres, confortamini in Domino, et in potentia uirtutis eius VI. AD THESSALONICENSES I: Consolati sumus, fratres, in uobis, in omni necessitate et tribulatione nostra, per fidem uestram; quoniam nunc uiuimus, si uos statis in Domino etc.

Diuites egebunt; quęrentes autem Dominum abundabunt. Psalmus XXX 111 . Thesaurizet alius, substantia mea apud Dominum. Psalmus XXXVIII 111 . Potentia et diuitię non saluant. Psalmus XLVIII 112 . Si diuitię affluant, nolite cor apponere. Psalmus LXI 114 . Obprobrium sumus abundantibus. Psalmus CXXII

Diabolus. Coluber tortuosus 105 . Behemoth foenum quasi bos comedet. An extrahere poteris Leuiathan hamo? etc.; de eius crudelitate et obstinatione et potentia et superbia 108 . Superbum pharaonem, id est diabolum, humiliauit Dominus Psalmus LXXXVIII 116 . Inuidia diaboli mors intrauit in orbem terrarum 137 .

Item Psalmus XXXV. III. Potestas Dei est, et tibi, Domine, misericordia. Psalmus LXI. Mutipliciter Deum laudat. Psalmus LXV. Item Psalmus LXVIII 114 . Potentia Dei in creando. Psalmus LXXIII. Deum magnificat. Psalmus LXXVI 115 . Dei misericordia, magnificentia, gloria. Psalmus LXXXV. Laudat Deum. Psalmus LXXXVIII

etc. Dabo in Syon salutem 161 . Laude mea infrenabo te, ne intereas. Manus quoque mea fundauit terram, et dextra mea mensa est cęlos etc., et nunc Dominus misit me. Dominus ab utero uocauit me etc. Christi potentia,, sapientia, patientia, passio. Brachium meum sustinebunt 162 . Parauit Dominus brachium sanctum suum etc. Ecce intelliget seruus meus, id est

Parmenides de uno omnium rerum principio 22 . Vnum infinitum principio fineque carens 24 . Regio inuisibilis. Essentia uera. Intelligibiles quędam et incorporeę species. Ens nihil aliud esse quam potentia 66 . Cur Deus uoluit IIII litteris uocari: nos dicimus Deus, Ęgyptii theut, Persę syre, magi orsi, Gręci theos, Arabes alla, Macomet abgdi. Nos accepimus ab angelo Iesum. Reuerenter habenda sunt Dei nomina

De aduentu Christi aureum sęculum restituentis 104 . Deus omnes ęqualiter habet 111 . Quod Deus nec esurit nec sitit, ut aliquid materiale sibi uelit offerri 120 . De potentia Dei, quę potest homines et angelos punire 165 . Gradus ad Deum cognoscendum et ueritatem 170 . In Deo quid sit miseratio, gratia, ira 180 . Deum amandum esse,

44 . Ecce formans montes et creans uentum 52 . Dei anima diuinus affectus est 55 . Heretici Deum corporeum fingentes 62. 65 . Dei potentia 79 . Filius in Patre et Pater in Filio 90 . Misericors et iustus 97 . Anima in Deo pro mente et cognitione 113 . Pater

Trinitas 203 . Pater et Filius 249 . Deus Maozim, id est robustus et fortis 257 . Deus creator mundi 273 . Dei maiestas et potentia. Omnia nouit, omnia continet etc. 274 . Pater ad Filium 277 . Pater Deus solus 278 . Pater et Filius 281 .

329 . Affectus in Deo quomodo intelligantur. Deus uidens omnia 330 . Penitentia Dei 339 . Deus ignis consumens 340 . Dei potentia 340 . Pater et Filius 345 . Deus timendus 347. Deus ubique 364 . Sancta Trinitas 365 . Deus ad inanimata locutus

Diabolus dominans mundo 119 . sunoptos 120 . Lupi uespertini 121 . Chaldei, gens amara et uelox. Lupi 121 . Nabuchodonosor, potentia diaboli 122 . Totum in hamo leuauit 122 . Spiritus nunquam sine additamento, cum diabolus intelligitur 126 . Auis, uolatile, serpens 129. Ęthiopes tetri

89 .
DEVS CHRISTVS. In aduentu Christi immania flagitia cessarunt 2 . Sacrificia scelesta cessarunt 23 . Potentia demonum fracta. 26. 27 . Quę prędicta de Christo 40 . De uerbo Dei 45 . Deus 51 . Quando Christus

Quidam sceleratissime opinantur Spiritum Sanctum fuisse pro semine in Christo, quem potentia ac uirtute creatoris dicimus operatum I. Quidam negant Deum a Christo fuisse prędicatum Deum Legis. Lucę II. Quidam dicunt carnem in diuinam naturam fuisse mutatam II. Quidam quod antiquis ignotus fuerit pater Iesu

Gloria. Translata est gloria ab Israel capta archa a Philisteis. Phinees uxor Ezechias peperit Ichaboth, id est Inglorium 41. Ezechias iactabundus ostendit diuitias suas nunciis regis Babyloniorum; ob hoc translatę fuerunt ad eos 68. Arphaxat, rex Medorum, gloriabatur in potentia exercitus sui 93. Assuerus ad iactantiam potentię et magnitudinis suę fecit conuiuium 97. Hester regina quantum contempserit regalem fastum seque humiliauerit 100. Laus impiorum breuis est et gaudium hypochritę ad instar puncti 104. Iactabundus. Iactantia

Memoria iniusti. Maliciosus. Fructus impii. Impii finis. Malicia. Iniquitas. Opus impii. Prauitas 127. Impius. Via stulti recta in oculis eius. Malus. Iter deuium. Impius. Impium ad diemmalum operatus est Dominus 128. Impius. Iniquus 130. Iniquitas et potentia. Iniquus 131. Malus. Impiorum dominatus. Iniquus 132. Iniustus iumento similis 133. Iustus perit, impius uiuit. Impius. Non est bonum impio etc. Vnde corda hominum implentur malicia 134. Anima maliuola. Excęcauit eos malicia eorum, nescierunt

sapientes. Heroes, semidei ab erin dicti, quod dicere significat, quia facundi et ad disserendum promptissimi. Antropos , id est homo quasi anathron, id est contemplans, quę opopen, id est uidit. Psychi quasi anapsycon, id est respirando refrigerans uel quasi physechin, id est potentia, quę physim, id est naturam ochi et echi, uehit et continet. Politius autem psychi profertur. Soma, id est corpus. Vsia, id est essentia. Quidam hestiam nuncupant, alii osiam. Possidon Neptunnus, quasi posi, id est pedibus desmon, id est uinculum habeat. Pluton quasi

Petenda a Deo quę ipse nouit profutura 65 . Pauper modicis contentus satis beatus 66 .
Potentia. Non oportere in urbe nutrire leonem. Sin alitus sit, obsequi ei conuenire 65 . EMILIVS PROBVS
Perfidia. Suorum dolo

cum fletu et ieiunio. Iudas futurus uictor uidit in quiete Oniam sacerdotem pro populo deprecantem. Machabeus in procinctu pugnę extendens manum in cęlum inuocauit Dominum, et superauit nimicos 229 .
Potentia. Salomon habuit omnia regna sibi tributaria, a flumine terrę Philistiim usque ad terminum Ęgypti. Habuit XL milia pręsepia equorum currilium et XII milia equestrium 56 . Heliam

esse quam cum illis. Deinde orauit, et inimici percussi sunt cecitate 63 . Syrorum innumerabilis exercitus, cum obsidret Samariam, Domino sonitum in eos excitante relictis castris uersi sunt in fugam 64 . Potentia Iosaphat, regis Iuda 78 . Assuero, Persarum regi, omnis terra et insulę tributarię erant 99 . Quod potentia et diuitię non saluant hominem, sed potius contraria. Psalmus XLVIII

in eos excitante relictis castris uersi sunt in fugam 64 . Potentia Iosaphat, regis Iuda 78 . Assuero, Persarum regi, omnis terra et insulę tributarię erant 99 . Quod potentia et diuitię non saluant hominem, sed potius contraria. Psalmus XLVIII 112 . Non potentes, sed timentes eum placent ei. Psalmus CXLVI 125 . Interdum dominatur homo homini in malum suum

homini in malum suum 134 . Potentes potener tormenta patientur 138 . Pro eo quod hab uisti fiduciam in munitionibus tuis et in thesauris, tu quoque capieris 180 . Tyri potentia et opulentia et euersio 190 . Sicut mane transit, pertransit rex Israel 203 . Ve qui dicitis: Nunquid in fortitudine nostra non assumpsimus nobis cornua? 206 . Ira

rex Israel 203 . Ve qui dicitis: Nunquid in fortitudine nostra non assumpsimus nobis cornua? 206 . Ira magna ego irascor super gentes opulentas 212 . Peccatoribus non proderit potentia 214 .
Peccatum. Propter peccatum maledicitur serpenti, mulieri, uiro 1 . Peccatum ignorantię. Leprosus, semine fluens, pollutus super mortu; hi

Non sicut ego uolo, sed sicut tu. Vigilate et orate, ut non intretis in tentationem XXVI. Orauit tertio eundem sermonem. Vigilate et orate. Vigilat qui bonum operatur et a fide nusquam discedit. Sic orans exauditur XXVI.
Potentia. Potestatem dat discipulis eiiciendi spiritus et langores curandi X. Apostolis dat potestatem ligandi et soluendi XVIII.
Perueraus. Quicunque non receperint uos etc.

Et ipse auulsus est ab eis, quantum iactus est lapidis, et positis genibus orabat. Verum tamen non mea uoluntas, sed tua fiat. Apparuit autem illi angelus de cęlo confortans eum, et factus in agonia prolixius orabat XXII.
Potentia. Deposuit potentes de sede et exaltauit humiles I. Cornu, id est potentia, gloria et fama. Diabolus sciens facilem hominis lapsum in cupidine dominandi promittit regna mundi se daturum adoranti se. Non est potestas mala, sed is qui male utitur

tamen non mea uoluntas, sed tua fiat. Apparuit autem illi angelus de cęlo confortans eum, et factus in agonia prolixius orabat XXII.
Potentia. Deposuit potentes de sede et exaltauit humiles I. Cornu, id est potentia, gloria et fama. Diabolus sciens facilem hominis lapsum in cupidine dominandi promittit regna mundi se daturum adoranti se. Non est potestas mala, sed is qui male utitur potestate IIII.
Peccatum. Et

ceciderunt coram Agno habentes singuli citharas et phyalas aureas plenas odoramentorum, quę sunt orationes sanctorum laudes dicentes Redemptori V. Et ascendit fumus incensorum de orationibus sanctorum coram Deo VIII.
Potentia. AD ROMANOS: Omnis anima potestatibus sublimioribus subdita sit. Non est enim potestas, nisi a Deo. Vis autem non timere potestatem? Fac bonum. Si autem malum feceris, time. Non enim sine causa gladium portat etc. XIII.

Petitio. Sic uiue cum hominibus tanquam Deus uideat, sic loquere cum Deo, tanquam homines audiant 4 . Precibus et uotis non esse opus ait. Fac te, inquit, ipse felicem 12 . Potentia 3 . Confusam uitam et perturbatam potentes agunt; tantum metuunt, quantum nocent 52 .
Patria. Calistratus, cum exularet, abominatus est uotum optantis,

Imprecatio parentum in filios 317 . Omnibus in rebus et dicendis et cogitandia principium semper a diis est faciendum 336 .
Potentia. Nempe arduum est ingentique laude dignum ut quis in magna peccandi licentia constitutus, iustam transigat uitam 132 . Magna potentia magnam affectat sapientiam 327, 330 .

336 .
Potentia. Nempe arduum est ingentique laude dignum ut quis in magna peccandi licentia constitutus, iustam transigat uitam 132 . Magna potentia magnam affectat sapientiam 327, 330 .
Patria. Themistocles Seriphio cuidam sibi per conttumeliam obiicienti, quod non propter se ipsum, sed suam patriam tantam esset gloriam consecutus,

Cicero: Claudii inuidiam Gracchi charitas deprecabatur. Item: Auaritię ne crimina frugalitatis laude deprecetur 42 . Pars beneficii est, quod petitur, si belle neges 104 .
Potentia. Cui plus licet quam par est, plus uult quam licet 104 .
Peccatum. Puniendis peccatis tres rationes attribuunt 41 . Peccatum punitur

Bochoris iussit afferri, quantum peteret. Ea pecunia ostensa tantum mulieri et iuueni restituta: Tu, inquit, mulier, imaginem tecum refer pecunię, sicut iste somniando amplexus est tui imaginem 98 .
Potentia. Tres Romę potentissimi: Cesar, Pompeius, Crassus 20, 22 . Patrię tyrannidem affectantem fratrem Thimophanem Timoleon interfici fecit, quem prius capitis sui periculo ex hostibus eripuerat 97 .

et uirtutis 126 . Quam inanis cultus deorum 153 .
Petitio. Quomodo laudandus et orandus Deus 147 . Potentia 148 .
Patria. Patrię commoda 126 .

90 . Quare expers culpę subire uoluit poenam 93 . De mysterio crucis et significatione eorum quę geseit aut pertulit. Christus pręfiguratus in immolatione agni 94 . De potentia signi crucis et inuocationis Crucifixi 96 . Prouidentia contra philosophos 2 . Mundum Dei prodentia gubernari 149, 150 . Quod omnis res, etiam que uidetur

si qui precentur pro te ad me miseris, ipse autem non ueneris 43 . Pythagoras non permittit quenquam pro se orare, quod ignoret, quid sibi expediat 81 .
Potentia. Fortem mansuetum esse oportere, ut proximi non tam metuant quam reuereantur 10 . Principatum uiros declarare 10 . Potentia in IIII species diuiditur: prima constat animo, secunda

Potentia. Fortem mansuetum esse oportere, ut proximi non tam metuant quam reuereantur 10 . Principatum uiros declarare 10 . Potentia in IIII species diuiditur: prima constat animo, secunda corpore, tertia exercitu et pecuniis, quarta in faciendo ac patiendo 37 .
Patria. Anacharsis exprobranti sibi Attico, quod

Philippus in acie tutior quam in theatro fuit: hostium manus sępe uitauit, suorum effugere non ualuit 58 . Perdicę perfidia in amicum suum Meleagrum 66 .
Potentia. Nihil tam firmum est, cui non sit periculum etiam ab inualido 42 . Potentiam scelere quesitam nulli esse diuturnam 61 . Bagoas spado tantum potuit apud Alexandrum, ut in eius grati am

in Artabanum per simulationem connubii 437 .
Petitio. Deprecatio matronarum, cum aduentantem Hannibalem timerent 249 .
Potentia. Semiramidis potentię argumenta 5 . Quis potentior, uinum an rex, an mulier, an ueritas 102 . Phauorinus, cum argueretur, quod Adriano contra se disputanti cessisset: Cur, inquit, ei

Liser IX, caput VI. Perfidia mulierm in uiros, quos ueneno tollere uolebant. Liber II, caput I. Perfidia Metii Suffecii, Albanorum ducis. Liber VII, caput IIII. Exclamatio in quendam qui in Tiberium Cęsarem conspirauerat. Liber IX, caput XI. Potentia Pompei comparauit sibi inuidiam apud populum. Liber VI, caput II. Aristophanis comici dictum: Non oportere in urbe nutrire leonem; sin autem sit alitus, obsequi ei conuenire. Liber VII, caput II. Sertorius obiecto oculis exemplo Lusitanis persuasit, ne cum Romanis

102 . Iram Dei sustinebo, quoniam peccaui ei 110 . Gaudens in laboribus 120 . Arma quibus tyrannorum potentia superata et deiecta 121 . Iniurię ne memineris 161 . Si reddidi retribuentibus mihi mala 192 . Tradet martyres passionibus 240 .

Oratio in tempore tribulationis. Nolite orare pro populo isto 352 . Dicunt prophani posse Domino precibus resistere 371 . Oratio pro omnibus 372 . Potentia. Cornu 74 . Assyrii et Basylonii longe lateque dominati 81, 85 . Potentes luxui dediti 118 . Manus pro potentia 329 . Peccatum.

Oratio pro omnibus 372 . Potentia. Cornu 74 . Assyrii et Basylonii longe lateque dominati 81, 85 . Potentes luxui dediti 118 . Manus pro potentia 329 . Peccatum. Grandis offensa est, postquam peccaueris, iram Domini non mereri 19 . Inter iniquitatem et peccatum 26 . Libenter uitiis nostris applaudimus

meas ad pręlium et digitos meos ad bellum 428 . Prope est Dominus omnibus inuocantibus eum in ueritate 430 . Sine causa orat, qui inimicicias habet contra fratrem 437 . Potentia. Nabuchodonosor aquila grandis. Pharao aquila altera 52 . Chaldei. Persę. Macedones. Romani 130 . Darius. Cyrus. Alexander. Antiochus. Machabei 132 . Dormitauerunt

Quidam pudenda sua detegens cędis multorum causa fuit 178 . Prouidentiam negant Epicurei 92 . IDEM DE ANTIQVITATE IVDEORVM
Potentia Romanorum 27 . Petitio. Orandi mos per dies XXX his qui morbo aliquo laborarent 26 . Poeta. Inuentum litterarum 79 . Homerus. Primi philosophi

exhibeamus sicut Dei ministros, in multa patienti a etc. in omnibus aduersis et item in uirtutibus spiritalibus et in prosperitate. Vos estis templum Dei uiui VI. In carne ambulantes non secundum carnem militamus. Nam arma militię nostrę non carnalia sunt, sed potentia Dei ad destructionem munitionum, consilia etc., id est aduersus diaboli et carnis tentationes X. AD COLOSSENSES: Igitur si consurrexistis cum Christo, quę sursum sunt quęrite, ubi Christus

educatione. Cambyses, Darius, Xerxes 278 . Atheniensium gubernatio 279 . Qualis debeat esse rex uel tyrannus. Talis sit, quales uult esse ciues. Cum in eodem homine bene cum prudentia et temperantia simul potentia summa conuenerit, tunc demum, gubernationis optimę optimarum legumque elucebit origo. Respublica Lacedemoniorum. Boni demones pręerant hominum gubernationi sub Saturno 282 . Qui bene seruierit, bene dominabitur

ob reprehensionis studium periturus. Vim autem patrię per reipublicę mutationem afferet nunquam, quando absque expulsione et cęde ciuium emendari non possit. Dionysio nemo fidus. Darius nec fratribus fidens 333 . Si philosophia una cum potentia uere in idem quasi domicilium [homines 2 ] concurrisset, per omnes homines, et Gręcos et barbaros, elucentem ueramque opinionem sufficienter omnibus ostendisset neque ciuitatem neque hominem unquam fore felicem, nisi cum prudentia et sub iustitia uixerit,

rege aut spuere nefas putant Persę 91 . Rex Ęthiopum pręcipua statutra ualidoque corpore 98 . Democratia utilior quam unius regnum. Creandi regis ratio 100 . Regis potentia 102 . Filiorum Darii contentio 123 . Xerxes uoluntaria suorum morte seruatus 132 . Macedonum regum origo 132 . Dionysius

Demosthenes duos et interdum tres menses continuo domi manens abrasa capitis parte, ut sibi exeundi pręriperet facultatem 85 . Timon Athenieneis fugiens hominum congressus 110 . Sacerdos. Pontifex a potentia potius quam a ponte dictus 17 . Vestales. Ignis sacer. Salii quare 17 . Similitudo anciliorum a Veturio Mamurio factorum, ita ut non dinoscerentur 17 .

uidetur superbia, quando infimi homines summa sibi uendicant 207 . Philosophi ciuitatibus dominentur uel qui dominantur, philosophentur 213, 214 . Quattuor genera rerumpublicarum: optimatum gubernatio, paucorum potentia, gubernatio popularis, tyrannis 225 . Potentia paucorum 226 . Popularis gubernatio 227 .

Philosophi ciuitatibus dominentur uel qui dominantur, philosophentur 213, 214 . Quattuor genera rerumpublicarum: optimatum gubernatio, paucorum potentia, gubernatio popularis, tyrannis 225 . Potentia paucorum 226 . Popularis gubernatio 227 . Tyranni gubernatio 228 . Quinque genera

Diogenes Mindum profectus, cum uideret magnificas portas et urbem modicam: Viri, inquit, Mindi portas claudite, ne urbs uestra egrediatur 58 . Eam rempublicam esse optimam quę sit mixta ex regno et populari dominatu optimatumque potentia 74 . Aristocratia, id est optimorum dominatus 81 .
Viuendi genera tria: speculatio, actus, uoluptas 48 . Officiorum

reponet onus,
1.3.51  Canitiemque suo sacram de puluere tollet
1.3.52  Libera barbarico Roma secunda iugo.
1.3.53  Vrbis et Eoae lacerata potentia surget,
1.3.54   Altera maiestas orbis et alter apex.
1.3.55  Imperiique uetus senium reuirescet auiti,
1.3.56   Qualis odorato

1.15.12  Exaudi, Deus optime,
1.15.13  Et nos nostraque protegas
1.15.14  Armis auxiliaribus
1.15.15  Caelestique potentia.
1.15.16  Caelum mille fragoribus
1.15.17  Frangas impetuosius,
1.15.18  Et Titania dissipa

5.2.8  Mortalis finit, uestrum communicat astris
5.2.9  Imperium: neque enim terrestribus estis habenis
5.2.10  Contenti, propius sed uestra potentia caelo
5.2.11  Progreditur, Superis concordia frena tenentes
5.2.12  Terrigenas geritis diuos, sua iura suumque
5.2.13  Vobiscum

2.242  At non hinc audax nostrae Iunonis adulter
2.243  Vt labyrintheos potuit euadere flexus,
2.244  Aequorei quanquam fuerit Iouis inclyta proles.
2.245  Nunc igitur ne fama prior neu clarus Auerni
2.246  Conculcetur honos nostrique potentia sceptri,
2.247  Sumite laetales calamos funestaque tela,
2.248  Quae nece cuncta premunt, caelum quae, terra fretumque
2.249  Fert quaeque aetherium subter nascuntur Olympum!
2.250  Laus acri rapienda uiro est et adorea pugnae."

hec ferme est sententia. Potuisse, inquiunt, deum, cum omnia possit, alia quadam ratione orbem hunc nostrum ingredi et se conferre ad homines, non pauperem, non abiectum ac sordidum, quod a tanta maiestate uehementer abhorret, sed decorum, illustrem, suaque illa diuina uirtute ac potentia communitum. Preterea quid eum mulieris utero insinuari oportebat et sese humanis sordibus immisceri cum posset etiam in celo residens uel solo nutu omnis homines, si eorum cura tangeretur, ad salutis uiam perducere; labores, iniurias, maledicta, contumelias, uerbera latronum more

daret curandi omnem langorem, mortuos ad uitam reuocandi, mysteria intelligendi, futura diuinandi, demoniis imperandi et, quę nemo hominum facere potest, nisi cum eo Deus fuerit, faciendi. Taceatur igitur opulentissimorum quondam regum potentia fortissimorumque uirorum robur! Plus pauperculi nostri potuerunt. Taceatur philosophorum acumen! Soli ii, qui Deo credidere, ueritatem inuestigarunt. Obmutescat utrorumque gloria! Splendidiorem perennioremque, et

sed ancillarum ultimam. Quanuis enim frequentibus uirginum cingeretur choris, ueste tamen, uoce, habitu, incessu minima omnium apparebat. Intellexit profecto sapientissima mulier hominis nobilitatem non genere, non potentia, sed uirtute constare, intex uirtutes autem Christianę professionis nihil esse pręstantius humilitate, nihil fructuosius.

a rebus familiaribus iam aliena uixit expeditius. Caput II / DE ORATIONIS VIRTVTE Hactenus de studio modoque orandi. Nunc de orationis ui ac potentia dicemus. Abraham orante Abimelech, Gerrarę regis, uxor atque ancillę, cum ante steriles essent, prolem diu optatam susceperunt et matrum nomine lętatę sunt. Et nos, si digne deprecati fuerimus Dominum, gratia

gradum faciamus ad contemplationem. Prius enim orandum, deinde contemplandum, ut, cum gratiam impetrauerimus, tunc demum in cubiculum introducamur regis, iam tacito mentis obtutu consyderaturi maiestatem glorię illius, cuius potentia nihil potentius, sapientia nihil sapientius, bonitate nihil melius. ęternitate nihil prius, nihil posterius neque esse neque excogitari potest. Huiuscemodi meditationum altitudine absorpti quidam ita obstupescunt,

Hieroboam regis, ipsum ferire uolentis, arescere fecerat et arefactam, cum illum poenituisset, rursum sanitati restituerat. Tanta itaque ieiunantis uirtus fuit, quanta soluentis ieiunium imbecillitas. Nam quem irati regis potentia lędere non potuit, unius bestię uis interemit. Nunc nostra percurramus! Quadraginta dies ieiunauit Saluator noster, et a diabolo tentatus ostendit, quomodo insidias eius euitare et uirtutem possimus uincere,

et quod ęgrotum, non sanastis, quod confractum, non alligastis, et (quod) **add. abiectum, non reduxistis, et quod perierat, non quęsistis, sed cum austeritate imperabatis eis et cum potentia. Post illum Osee propheta sacerdotes illos, qui sibi necessaria discere neglexerunt, cęci cęcos in foueam ducentes, arguet in persona Domini et abominabitur dicens: Quia tu scientiam

beatificatis, Christo uictori triumphus ęternus celebrabitur in cęlo, ut ipso regnante regnent et ii, qui illum fide et confessione et opere in terra coluerunt, eodem propheta dicente: Et iudicium sedebit, ut auferatur potentia et conteratur et dispereat usque in finem, hoc, est, potentia principis tenebrarum et eorum, qui illum secuti sunt. Regnum autem et potestas et magnitudo regni, quę est super omne cęlum, detur populo

Bibliographia locorum inventorum

Anonymus (floruit 1346-1353) [1346], Obsidio Iadrensis, versio electronica (), Verborum 22573, Ed. Veljko Gortan; Branimir Glavičić; Vladimir Vratović [genre: prosa oratio – historia] [word count] [anonymusobsidioiadrensis].

Jan Panonije (1434-1472) [1447], Epigrammata et elegiae, versio electronica (, Italia; Hungaria), 5735 versus, verborum 37748, Ed. Sándor Kovács [genre: poesis - epigramma; poesis - elegia; poesis - carmen] [word count] [ianpanepigreleg].

Nikola Modruški (c. 1427-1480) [1463], Nauicula Petri, versio electronica (), Verborum 6607, Ed. Luka Špoljarić [genre: prosa - tractatus; prosa - epistula] [word count] [modrnnavic].

Nikola Modruški (c. 1427-1480) [1465], De consolatione liber, versio electronica (, Italija), Verborum 79291, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [modrncons].

Cipiko, Koriolan (1425-1493) [1477], Petri Mocenici imperatoris gestorum libri tres, versio electronica (), Verborum 16317, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio – historia] [word count] [cipikokpetri].

Marulić, Marko (1450-1524) [1477], Carmina Latina, versio electronica (, Split), 2206 versus, verborum 14802, Ed. Bratislav Lučin ; Darko Novaković [genre: poesis - carmen; poesis - epigramma; poesis - epistula; poesis - hymnus; poesis - elegia] [word count] [marulmarcarmina].

Marulić, Marko (1450-1524) [1480], Repertorium, versio electronica (), Verborum 315700, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - loci communes] [word count] [marulmarrepert].

Crijević, Ilija (1463-1520) [1484], Carmina e cod. Vat. lat. 1678, versio electronica (, Dubrovnik), 7675 versus, verborum 46525, Ed. Darko Novaković [genre: poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - lyrica; poesis - epica] [word count] [crijevicarm1678].

Bunić, Jakov (1469-1534) [1490], De raptu Cerberi, editio electronica (, Dubrovnik), 1034 versus, verborum 6750, Ed. Branimir Glavičić [genre: poesis - epica] [word count] [bunicjder].

Nimira Rabljanin, Martin (floruit 1494) [1494], Sermo de passione Domini, versio electronica (), Verborum 7331, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - sermo] [word count] [nimiramsermo].

Marulić, Marko (1450-1524) [1496], De institutione bene vivendi per exempla sanctorum, versio electronica (, Split), Verborum 186963, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmarinst].

Retrieve all occurrences

Click here for a KWIC Report