Your search found 1019 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 617-666:

quod permista et in vnum conspirans elementi vtriusque varietas earum amoenitatem congeminet; sic neque Philosophia, quam vbi poeticis illigetur modulis; neque Poesis, quam vbi Philosophica moduletur oracula, iucunditatis plus habet: intendente se nimirum, dum inuicem temperatur, et coniunctim ad animum peruenit, natiuâ utriusque facultatis dulcedine. Quae cum ego persuasissima haberem, cumque in illustrium Poetarum lectitandis carminibus, si quis fortè de moribus locus splendidè, actuosèque tractatus

fortè de moribus locus splendidè, actuosèque tractatus occurreret, non secus a Phalereus ille Apollodorus [1] Plato in Conu. inter Socraticos audiendos sermones, extolli mihi animum, dulcique quodam quasi stupore, et generosâ voluptate compleri experirer; pro certo constitui, non posse me Musis cum ampliori tum earum dignitate, tum Lectorum approbatione operari quàm aliquo id genus argumento ad canendum suscepto. Neque longa illius in delectu

praxi videbatur dubitandi locum, relinquere: non omnibus facilè animaduersuris, in quo demum prudens ille, tantique ad propositum finem momenti, Fortuitorum vsus consisteret. Quod igitur vnum ad artificij totius Summam dilucidè, breuiterque explicandam supererat, sedulò apud animum versans, sic tandem constitui, fortuitis quà Bonis, quà Malis ita nos scitissime vsuros, si vtraque in contemnendis ac minimis, immo si nec verè Mala, nec vltra merum nomen Bona duxerimus: ab illorum propterea tum amore, tum metu quàm maximè immunes et vacui.

rapitur nolentibus: ipse
1.95  Quod sibi non dederit: de quo non possit iniquae
1.96  Liber, et intrepidus Fortunae dicere, Nostrum est.
1.97  6. Et verò haec nisi certa animum sententia firmet:
1.98  Si quis, opinatu vulgi, rerumque decorâ
1.99  Illusus specie, titulos, diademata, fasces,
1.100  Et Capitolino fixas in vertice palmas
1.101  Grande aliquid celsumque vocet: si

nepotum
1.256  Sedibus, effigies monstrari digna, supersit.
1.257  11. Verba dat, et vanâ se credulitate volentem
1.258  Decipit infelix. Cupidum nam longiùs, esto,
1.259  Haud animum ferat in praesens: at, prima potitus
1.260  Cum fuerit; noua continuò maioraque poscet,
1.261  Perpetuùm sitiens, nulloque explebilis haustu.
1.262  Qualis seu turtur, seu pullus hirundinis, aequus

1.435  Antetulit regnatori consultus Apollo.
1.436  Et meritò. Neque enim vel iustâ sorte vocandus
1.437  Felix, qui minimè plenus; vel plenior alter,
1.438  Exiguis volitantem animum quàm stringere nouit
1.439  Qui spatijs, quàm cui modus est natura volendi.
1.440  Iugera Niliacis, esto, certantia regnis,
1.441  Et Phrygios census sors inuidiosa negarit;
1.442  Quid refert minimum

meritis, ceu semper, iniquus:
1.486  Non tamen imperij ditione carebimus. Ipse
1.487  Rex mihi sum. Quòcunque leuis suffragia Campus
1.488  Verterit; in sese Sapiens latissima regna
1.489  Obtinet. Hìc iustis animum moderatur habenis,
1.490  Officij imponit leges, malefacta Nocentum
1.491  Vindicat, effraenes sensus, turbamque rebellem
1.492  Iura pati cogit: tum, si quà finibus hostis
1.493  Ingruat; haud virtutis

nutu. Vel Pacis nulla fruendae
1.1318  Spes Homini; totum vel nostri hoc esse fatendum
1.1319  Arbitrij iurisque Bonum. Gaudere volentem
1.1320  Occiduae nil cuncta iuant aeraria sortis.
1.1321  Intra animum nasci voluit Deus, esse beatos
1.1322  Quî liceat. Votis longè contrarius errat
1.1323  Deserto qui sese, alibi sua gaudia quaerit.

laetae perijt fiducia vitae,
2.228  Sub trepido tam dira vlulat cui pectore Erinnys.
2.229  Cuncta forìs tranquilla licet: non finibus Hostis
2.230  Ingruat, Aeolio non turbine mugiat aether;
2.231  Tempestas animum versat sua: durior intus
2.232  Obsidio premit. Aeternâ formidine pallens
2.233  Stultitiae culpam luet: infernisque sub vmbris
2.234  Quas vetus immanes praescripsit fabula poenas,
2.235  Ante rogum,

rebus mos esse pauentûm,
2.451  Fortiter arripiant vt proxima quaeque; cubantem
2.452  Circumfusus herum complexibus illigat arctis,
2.453  Inspiratque nocens virus, cordisque vigorem
2.454  Ebibit, et laruis animum feralibus implet.
2.455  20. At miser, accepto penitùs sub viscera saeuo
2.456  Hospite, Lethaei Andremon mala Nubila somni
2.457  Excutit, et monstris grauidus, Quae dira quietem,

2.759  31. En tibi iam praui ingenium crudele Timoris:
2.760  Ille simul totam, longo quae extenditur aeui
2.761  Limite, vim sortis meditans, vnoque remiscens
2.762  Intra animum cumulo, cunctos quoque colligit vnum
2.763  In cumulum, nulloque pati non tempore cogit,
2.764  Paulatim subiens quos aduehet, illa, dolores.
2.765  Quantò igitur Tyberis flueret torrentior, omnis

et visu discriminis ipso
2.1164  Debellatus, inermis, humi procumbat; iniquae
2.1165  Nullum sortis erit tam deses cura leuamen:
2.1166  Quin noua fortuito adijciet momenta dolori,
2.1167  Aeternisque pauentem animum cruciatibus vret.
2.1168  Quam nos propterea (Superi conata secundent)
2.1169  Hellebori Aonij succis, et Apolline toto
2.1170  Funditus aggressi importunam excindere pestem.
2.1171  At si, terrificos

mens vulnere laesa; cauendus
3.103  Illorum venit ante alios miserabilis error,
3.104  Pectora qui penitùs maerori tradere gaudent,
3.105  Inuoluuntque suis totos se luctibus: et, cum
3.106  Rebus ab aduersis animum ad meliora referre,
3.107  Solarique aegros liceat ratione dolores;
3.108  Quaelibet infesti auxilia auertuntur, amantque
3.109  Non alijs tantùm, sed vel sibi posse videri
3.110  Plùs miseri: fidusque

quòd latior ausis,
3.949  Angusto quâm calle, aperit sese area: nusquam,
3.950  Fortunae glomerata inter quàm Nubila, virtus
3.951  Plùs radiat. Quid enim rarum ac memorabile, fortem
3.952  Si praestes animum, facili dum vita suoque
3.953  Prouehitur cursu? Nemo, discriminis expers,
3.954  Haesurum capiti Phoebeae frondis honorem
3.955  Rettulit. Aeolij rupto cum carcere montis,
3.956  Indomitis rapidi certant

colla tumentem
3.1340  Thessalus arcanis sopit concentibus anguem.
3.1341   42. Nec mihi displiceat, qui, vulnere fixus acerbo,
3.1342  Dum nouus in cursu dolor est, dum cruda cicatrix,
3.1343  Seu doctis animum studijs inuoluit; opaci
3.1344  Seu virides ruris latebras per Tuscula Tempe,
3.1345  Perque tuas Anio sequitur placidissime ripas:
3.1346  Quà tepidi soles, et caeli purior haustus,
3.1347  Syluarumque

ab omni?
4.188  Res habeat sibi rite suas: discatque, vicissim
4.189  Se sine, posse tuis hilarem te viuere rebus.
4.190   11. Haud mihi pro magnis Fortunae praemia, sensu
4.191  Nec nimio leuis haec animum iactura moueret,
4.192  Alter ait. Thalami at sociam, dulcesque requiro,
4.193  Altiùs impacto confossus vulnere, Natos:
4.194  Heu Natos, sociamque tori, quos dura supremùm
4.195  Coniugis, et patris e

tum laeuis in orbe
4.478  Aspice, quàm vultu occurras gestuque facetus,
4.479  Quam graphicè vnguiculos à vertice ductus ad imos.
4.480  Nempe, ioci segetem variam argutique leporis
4.481  Inde metens, animum simul oblectabis, et hosti
4.482  Praeripies, in te iaceret quae, tela: Vatinî
4.483  Non asperando ritu: qui, scurra disertus, [a] Sen. de. Const. Sap.

tua caede coibit
4.696  Plaga, nec, admorso Menalippi funere, venis
4.697  Manantem cohibebit atrox vindicta cruorem.
4.698   37. Vlcisci iuuat? Haud teneo. Vlciscare, sed hostem,
4.699  Qui propior, grauiori animum qui vulnere laedit.
4.700  Ira animi mentisque bonae est acerrimus hostis:
4.701  Huic meritum par redde, hanc iussis obrue poenis.
4.702  Demonacta furens quis nescio verbere crudo [b]

sic tristibus ipse
4.912  Acceptum latebris non aspernabile munus
4.913  Hoc referes, quòd, futilibus discedere iussis
4.914  Nequitiae illecebris, meliora capessere tandem
4.915  Compulerint, dignasque; animum excoluisse per artes.
4.916   48. Hactenus externae contra molimina sortis,
4.917  Et sceleris rabidos mentem firmauimus ausus:
4.918  Naturae propiora sequar iam vulnera. Primum,
4.919  Nec mora, Boeoti

metitur imagine limi.
4.1094  Hoc melius. Nullos, nisi sanae mentis, Amicos
4.1095  Inuenies: socio quisquis tibi foedere iunctus
4.1096  Haeserit, haud fluxum formae vernantis honorem;
4.1097  Virtutem, mores, animum, te diliget ipsum.
4.1098   58. Turpibus haec sunto solatia. Restat amicâ
4.1099  Nunc fouisse manu, lentis quos cedere morbis
4.1100  Crebra valetudo, gelidus praecordia circùm
4.1101  Sanguis, et

Angusto limite noster
4.1233  Clauditur obtutus; sepiri nescius vllis
4.1234  Finibus immensi volat ille per auia Mundi.
4.1235  Fas oculis tantùm praesentia tangere; saeclis
4.1236  Omnibus ille infert animum, aspectuque sub vno
4.1237  Temporis elapsi seriem, seriemque futuri
4.1238  Colligit. Externo rerum se cortice frontis
4.1239  Pascit hebes visus; naturas ille repostas,
4.1240  Claustraque vel Phoebi

miser! Ah cupidis si fraena relaxet;
5.12  Quas non (exitium, Superi, prohibete) ruinas,
5.13  Turbineo impulsae, impellentesque omnia motu
5.14  Miscuerint? Quos non in praecipites anfractus
5.15  Infelicem animum, et ferò sua fata videntem
5.16  Abripient? Monumentum ingens Climeneia proles,
5.17  Ambustusque dies: currus implere paternos,
5.18  Fraenaque mortali cupidus radiantia dextrâ
5.19  Dum Iuuenis

5.89  Nulla hominum iucunda pati commercia, nulli
5.90  Fidere? Proh miseram sortem! Vitalis haberi
5.91  Anne potest, nullo quae; vita, fouetur amore?
5  5. Exterior facies animum depingit, et omnis
5.93  Hoc sole tin speculo se promere cordis imago.
5.94  Cerne trunces Irae vultus; quàm turbida regnet
5.95  Intus hyems, quae caeca agitet vesania mentem,
5.96  Haud tardum sit

magis; quid tristius illâ,
5.107  Eumenidum propius quid vocibus? Haud sibi percunt,
5.108  Haud soboli, haud Superis infanda extrema precari
5.109  Omnia. Quàm tetrum atque immanem dixeris intra
5.110  Sese animum, cuius tam formidabilis ipso
5.111  In vultu effigies? Talem tibi finge, mouendam
5.112  Ad Superûm qualis pacem ex Acheronte profundo
5.113  Effera Tisiphone ruit, immanisve Megaera:
5.114  Dextera cui

Luctusque, Pavorque
5.124  Diraque Saeuities, caecoque Insania vultu
5.125  Insidiaeque, Minaeque, cohors inuisa, sequuntur.
5.126  Talis, vel si quae truculentior altera fingi
5.127  Forma potest, Irae est animum versantis imago.
6  6. Iam quis inhumanas clades, lugendaque pestis
5.129  Tam rabidae valeat memorando exempla referre?
5.130  Hinc celeres ad tela manus, collisaque campis

ponas, senioque incuruus Amator?
5.963  Nil agimus: cassi monitus: decorisque, Suique
5.964  Oblitus Senior, modò quam crudelibus Orci
5.965  Arreptam Furijs dira obsidione, puellam,
5.966  Soluerat, ipse animum Furijs peioribus actus,
5.967  (Eloquar? An sileam?) rapti post damna pudoris,
5.968  Vitâ etiam dulci, timidus crudliter, et bis
5.969  Iniustus, viduat, Praedo. Specus hospita ab imo
5.970  Contremuit:

50  50. Quod modò praecipiam, mortalia credere noli
5.1033  Verba, sed Euboicae carmen fatale Sibyllae.
5.1034  Vaticinor, moneoque. Deus, Deus ora canenti
5.1035  Temperat, et Delphis animum melioribus implet.
5.1036  Prima Cytheriacae simul ac proludia tabis,
5.1037  Impellique nouà dubium prurigine pectus
5.1038  Senseris; erige te, vigila, afflatumque recentem,
5.1039  Ceu subitum,

nostra, virorum,
5.1269  Quantula pars, rogo, vel tenui tibi murmure nota?
5.1270  Hanc ipsam vt rarus seu voluis pectore; fando
5.1271  Seu memoras? Vt iners et languida tunc quoque pulsat
5.1272  Retractantem animum species? Vt parca, breuisque
5.1273  Mentio? Quàm non cuncta probas? Quàm plura seueri
5.1274  Lance supercilij, et naso suspendis adunco?
5.1275  Qui tuus erga Alios igitur, hunc noris eundem

non cuncta probas? Quàm plura seueri
5.1274  Lance supercilij, et naso suspendis adunco?
5.1275  Qui tuus erga Alios igitur, hunc noris eundem
5.1276  Omnibus erga omnes, naturae foedere certo,
5.1277  Esse animum. Solum tu te miraris, amasque,
5.1278  Et populo eximium censes mirumque videri,
5.1279  Quae praeclara alibi, seu quaerere lentus, iniquo
5.1280  Seu fastu spreuisse celer. Cur ergo superbum
5.1281  Me

6.153  7. Sed neque tunc saeuae sortis discrimina, morbi,
6.154  Exilium, carcer, tenuis res, orba senectus,
6.155  Et, quos praeterea infelix fert vita, labores
6.156  Incoctum aeternis animum, plenumque Futuri
6.157  Afficient: neque, si laetis successibus auctam
6.158  Vim scelerum tumidâ passim ceruice vagari
6.159  Viderit, indignis contra succumbere victam
6.160  Euersamque dolis

mihi, quos inuidiâ dignaris, eodem
6.218  Te sibi praeponunt aegri liuore, suamque
6.219  Mutârint tecum, detur modò copia, sortem.
6.220  Mentiar, ipse etiam ni conditione potitus,
6.221  Quae stimulis animum tantis nunc vellicat absens,
6.222  Oppositam indueres mentem, votique peracti
6.223  Ingratus, subitò malles ad prima reuerti.
6.224  Vndique maeroris Stultus trahit, vndique causas
6.225  Laetitiae,

circumfusi plausus meruisse theatri.
6.282  13. Quod sequitur, geminum modò dictis. Fige trabali
6.283  Propositum clauo: quaevis oblata repente
6.284  Ne species discordem animum nouitatis inani
6.285  Abripiat lenocinio, et per plurima verset.
6.286  Stultorum haec exempla, nihil constanter amare,
6.287  Nulli haerere diu studio, quae nuper anheli
6.288  Quaesierant, rapido

trutinam toties reuocare, sed acri
6.378  Ad calcem potiùs curet deducere nisu.
6.379  Nam quis erit modus, aut operum quae summa coronis,
6.380  Instabilem quaecunque leuis si causa probatis
6.381  A studijs animum subitò in contraria vertat?
6.382  Pensandis sua sunt, sua tempora rebus agendis.
6.383  Quid fieri satius, dum res examine pendet
6.384  Ambiguo, dum tu medius, Prudentia secum
6.385  Exigat. Huc

paleae, frondesque iocosis
6.389  Ludibrium volitent Zephyris. Conuellere caelum
6.390  Iuratas Aquilonum hyemes, totumque repellit
6.391  Hippotadem subnixa altis radicibus ilex.
6.392  Haud aliter, curis animum variantibus anceps,
6.393  Voluitur huc illuc sua per fastidia vulgus;
6.394  Propositum retinet Sapiens, et mole sua stat.
6.395  19. Pondus vt hoc animo veniat; lex

Ceu lampade quassâ
6.571  Viuidiùs micat ignis, et, inter confraga rumpens
6.572  Saxa viam, similes vitro, electroque liquenti
6.573  Riuus agit (credas tunc primùm erumpere) lymphas.
6.574  Da rectis animum (Per me mora non erit: vltro
6.575  En etiam praeeo) studijs. Grassare per artes
6.576  Ingenuas: dubij seu te penetralia Veri,
6.577  Obstrusosque iuuat naturae attingere fontes;

6.705  Ipse domi latitans, tectoque inclusus amico?
6.706  35. Ergo nocet, quid agant Alij, scrutarier: at non,
6.707  Felices vt agant, pariter curare nocebit:
6.708  Maiori quin nulla animum dulcedine complet,
6.709   Ac pulsis Inopum quae cladibus orta, voluptas.
6.710  Haec igitur primas inter sit cura, virili
6.711  Humani causam generis pro parte tueri,
6.712  Quae mala quisque subit,

fac, demum foedere iungas;
6.874  Non tamen hic idem, varijs tot fructibus aptus,
6.875  Perfectumque adeo immensis complexibus orbem
6.876  Efficiens, fortis cumulus sat nectare largo
6.877  Explerit sitientem animum. Vel scilicet vno
6.878  Congeriem totam simul amplecteris amore:
6.879  Totque idem distractus amor per dona, nec vsquam
6.880  Integer, haud pleno libabit singula sensu;
6.881  Vel proprios cuicunque

decor effluit: obruta blandae
6.1055  Fax Veneris: nusquam lueris Cyllenius ardor
6.1056  Dulcè micans: nusquam tua, Mauors, fulgura: nec tu
6.1057  Fascibus ambiris iam, Iuppiter: vna renidet,
6.1058  Vna animum summi praesentia Numinis implet.
6.1059  48. Felix, cui medias terreni carceris inter
6.1060  Haec tenebras exorta dies: qui lucis auarae
6.1061  Occiduum iubar, et sublustri in nocte

etiamsi moderata, et facilè parabilia se dicat optare. Nam omnis eiusmodi rerum cupido inexplebilis, et, licet initio modica, per votorum successus augetur. Probatur id ex vanitate talium Bonorum, vtpote nihil solidi habentium, quo animum satient. Vnde necessariò consequitur, vt ille, adhuc vacuus et esuriens, ex alijs ad alia quaerenda se porrigat. Adde, quòd Bona fortuita non solùm, vt vana, insatiabili cupiditate plura acquirendi; verùm etiam, vt caduca et

affluentiâ, maximâ laborare domesticae pacis inopiâ, vtpote quae nonnisi praestantissimis, maximèque certis innititur Bonis. Haec igitur Bona, contemptis fortuitis, Euthymiae studioso quaerenda, immo, vt veriùs loquamur, fruenda, cum vltrò se ingerant, intraque animum ipsum nascantur, nec alio, quàm nostrae voluntatis, emenda sint pretio. LIBRI II. In quo aduersùs praeuisa Fortunae Mala animus communitur.

concipiunt, eas teneris saepe foetibus solent imprimere. Iamuero haec mentis peruersitas, fortuitos aduersùm se casus opinione suâ roborantis, nusquam manifestiùs elucet, quàm in solicito eorumdem absentium timore. Quid enim tunc externi vim infert? Quidue animum, nisi ipsemet animus, fodit? Reprehensio eorum stultitiae, qui vano, et inutili futurorum, immo et nunquam fortasse futurorum discriminum metu, omnem sibi praesentium Bonorum laetitiam, atque fructum corrumpunt, perpetuisque seipsos, ac penè tartareis

valeant; nullo etiam temporis puncto plus doloris re ipsâ percipitur, quàm, si vnicum intra temporis punctum ille totus desineret. En igitur quo pacto Timor sibi Mala congeminet. Nimirum, cum quouis momento totam ille sibi praesentem efficiat, et simul intra animum colligat futurorum seriem dolorum; totâ illâ coniunctim, multòque propterea vehementiùs, quàm eorum innata vis ferat, quouis tempore animum cruciat. Vnde colligitur, nullum esse intestino hoc

En igitur quo pacto Timor sibi Mala congeminet. Nimirum, cum quouis momento totam ille sibi praesentem efficiat, et simul intra animum colligat futurorum seriem dolorum; totâ illâ coniunctim, multòque propterea vehementiùs, quàm eorum innata vis ferat, quouis tempore animum cruciat. Vnde colligitur, nullum esse intestino hoc tortore funestiorem tyrannum: vtpote qui barbaram, nec ab vllis vnquam Tyrannis inuentam, grauissimè simul, diutissimèque torquendi artem et

simul, diutissimèque torquendi artem et vnus inuenerit, et in eos, quos sibi obnoxios habet, continenter exerceat. Perpensâ iam illius immanitate, facilis, et nulli non obuia ad eam retundendam praxis proponitur: si nimirum, cum anxia futurorum cura pulsare animum coeperit; haec nobiscum ritè agitemus: primò, nihil Mali adesse in praesentiâ, quod vel corpus, vel animum premat. Cur igitur angamur potiùs Malis, quae absunt; quàm fruamur Bonis, quae suppetunt? Secundò, licet multa possint aduersa euenire; incertum

exerceat. Perpensâ iam illius immanitate, facilis, et nulli non obuia ad eam retundendam praxis proponitur: si nimirum, cum anxia futurorum cura pulsare animum coeperit; haec nobiscum ritè agitemus: primò, nihil Mali adesse in praesentiâ, quod vel corpus, vel animum premat. Cur igitur angamur potiùs Malis, quae absunt; quàm fruamur Bonis, quae suppetunt? Secundò, licet multa possint aduersa euenire; incertum tamen esse, an sint euentura. Cur igitur certum incertis de Malis praesumamus dolorem?

praesertim homines, et sapientiam professos, pudebit. Sed quamuis ex alienis infortunijs deessent solatia; adhuc ex nostris alia facultatibus suppetunt: neque enim quisquam adeo calamitosus; vt nihil siue externi, siue interioris Boni possideat, quo suum oblectare animum in doloribus possit. Cur igitur Mali amarities huiusce possessionis suauitatem corrumpat: nec potiùs illius haec aegritudinem iucunditate suâ temperet, ac mitiorem efficiat? Adde, quòd non in Bonis duntaxat, quae possidemus;

degunt. Parum tamen foret ad gloriam spernendam, quòd abesse citra pacis, laetitiaeque possit iacturam. Plus est, quòd adesse citra illius perturbationem vix possit, assiduis nimirum, molestissimisque aemulationis, inuidiae, timoris, idque genus curarum aculeis animum fodiens, ac vetans quiescere. Adeo ut non modò absens, tanquam superuacuum munus, desideranda minimè sit; sed vel vltro se offerens declinanda, tanquam grauissimum onus. Solatia ijs, qui non solùm se gloriâ carere; sed

in promptu est. Nam vel mediocris vrget dolor; vel summus: Si mediocris; pudeat Virum fortem ab eo superari: cum in tali certamine querendum potiùs sit, parum esse gloriae, quàm multum laboris. Sin verò summis idem viribus premit; ipsamet illius magnitudo erigere animum debet: vt dignum aduersarium, capacemque nactus expromendae campum virtutis, non grandibus solummodo verbis, sed paribus etiam exemplis Sapientem se probet. Nec minimùm ea quoque cogitatio valebit, ijs nos cruciatibus à Deo Parente amantissimo ad meritorum,

Non tamen solicitâ vsque adeo diligentiâ, vt in superstitionem degeneret, caecoque timore, vel ab necessarijs, et honestis muneribus obeundis nos auocet. Sat erit vniuersè in occupationibus modum tenere; ne vel ipsae nimiâ multitudine, et assiduitate animum; vel animus nimiâ in ijs contentione se premat. Accedat huc circumspectio in deligendis sodalibus, quorum mores ad mutuam concordiam sint apti. Et quia neque ab occupationibus, neque à sodalibus plus praeberi occasionis

tantâque humanae conditionis imbecillitate confidere. Iamuerò ad Ambitionis remedia quòd pertinet; facilè ab illius se tyrannide animus vindicabit; si primò, quae de laboriosâ huiusce vitij seruitute, vanâque, et exiguâ mercede supra memorauimus, in animum altè demittat, assiduèque ante oculos habeat. Secundò, si fictae illi generositatis laruam detraxerit: cum reuerâ nihil esse ambitiosi hominis indole abiectius

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report