Your search found 1524 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1499-1512:

objecta rerum quarumcumque species, non temporis diuturnitas extinguere, nedum imminuere umquam poterit, paululum me recepi, statim de poeticis ejusdem lucubrationibus in lucem emittendis cogitavi. Sic enim fore perspexi, ut a me praeter lacrymas aliquid certe praestabile, diuque duraturum memoriae tanti Viri daretur. Atque hoc meum consilium non modo videbatur immortalem marito famam esse pariturum, sed futurum etiam patriae ornamento, voluptatique amicis praestantissimis, a quibus carmina magna ex parte jam lecta, et

vero vel in Satyra occurrat grande aliquid et magnificum, nihil vetat, quominus lepores et sales cum numerorum concentu et magniloquentia conjungas ab Horatio monitus:
»Interdum tamen et vocem comoedia tollit.« Quod certe a Junio abunde factum videmus non in Satyris modo, sed etiam in Epistolis succo, ut ajunt, plenis et sanguine. Interim praeter eas, quas nobis reliquit, Satyras, quascumque adhuc, si diutius vita superfuisset, castigasset accuratius et emendasset, aliam

1.2.193  Virtutem virtus ipsa virtute rependit.
1.2.194   Qui sapit, exemplis mecum bene colliget istis
1.2.195  Nil, nisi amicitiae hoc addisci foedera ludo.
1.2.196  Certe ita stultitiae grex autumat, et docet. Olli
1.2.197  Credite postgeniti, urbanos et discite cultus.
1.2.198  Interea vestris procul importuna facessat

potius, Satyris quam digna putavi.
1.8.34  Inde poetarum omnino de laude silemus.
1.8.35  Insano speravi insanos parcere frustra.
1.8.36  Hoc tamen invitis, adimant si cetera, certe
1.8.37  Extorquebo, meo nimirum carmine laedi
1.8.38  Neminem, ab hoc siquidem quia nigra calumnia longe
1.8.39  Exulat, et vitae nota nulla alicujus inusta est.

non es, ego ut tibi scribam.
1.8.181   Si res ipsa minus tibi, vel quia parva, probatur,
1.8.182  Vel bona materies Satyra quod tangitur acri
1.8.183  Immerito, laudari, aut certe digna sileri,
1.8.184  Nescio quid tibi nunc oculos male fascinat aegros.
1.8.185  Stultitiae ante aram cum tot curamus inepta,
1.8.186  Atque in tonstrinis Europes fata

Styge dignus odor. Nunc his, o Attice, belle
1.9.120  Difflue deliciis. Si quis tibi rusticus hospes
1.9.121  Uncto pavonem apponat, rhombumve catino,
1.9.122  Suaves res certe, fugias, vescique recuses.
1.9.123  Cum toleras haec, vix olidis quae scorta popinis
1.9.124  Ferre velint, dicas urbane te recreari?
1.9.125  Nimirum redoles ventre urbem, at

1.12.27  Affulsit nova: vel quonam tradente magistro,
1.12.28  Insanus fuero? At Crispo sum judice tutus.
1.12.29  Postremo ut sim insanus ego, non sanus eris tu.
1.12.30  Certe hoc dissimiles, quia me tua vina, venusque
1.12.31  Nil juvet: at contra, ceu clavo truditur alter
1.12.32  Clavus, fors Satyris tibi possim evellere morbum
1.12.33  Unum

quis dicere falsam
1.13.65  Quisve ausit sentire aliter; quam protulit ore
1.13.66  Femineis Clymene judex lectissima nugis?
1.13.67  Sit quodcumque voles de forma, at nomina certe
1.13.68  Amisi formae, dicar formosa nec ulli
1.13.69  Posthac, hoc uno infelix male perdita verbo.
1.13.70  Exin Gratidiam nobis Romana juventus

1.13.78  Ergo Gratidiam odisse, atque illi male velle
1.13.79  Occulto primum, post omni ambage remota.
1.13.80  Formosae irasci plus, quam dicuntur amare.
1.13.81  Certe meta in amore datur, sed nullus in ira
1.13.82  Est modus, aut finis: quod si nocuisse potestas
1.13.83  Esset, quam vellent, miseris mortalibus; heu quae

indutusve Catonem.
1.20.131  Socratico vitia increpuit sermone, malosque
1.20.132  Audaci Satyra, et morsu perstrinxit iniquo
1.20.133  Numquam respiciens post tergum. Insania certe
1.20.134  Digna coerceri vinclis: audacia quippe
1.20.135  Numquam huc processit, ni addat dementia calcar.
1.20.136  Nonne furor demens hominem vitaeque, salutisque

vix uno haec constat sapientia nummo!
1.23.65  Doctrinarum apices etiam, mersasque profunde
1.23.66  Rerum notitias abstrusarum, atque latentum,
1.23.67  Forte leves, si vis, sed certe difficiles, quas
1.23.68  Propter philosophi certant adeo, et tot iere
1.23.69  In sectas nulli ut liceat componere litem,
1.23.70  Humanasque artes, confusaque sacra

hos posse dedit scribere versiculos.
2.2.71  Atque o! si quiddam nobis sperare liceret!
2.2.72   Carmina nimirum haec vivere posse diu,
2.2.73  Si mihi fas istud de me confidere, certe
2.2.74   Aeternis vivas, Hygia, carminibus.
2.2.75  Cernitis ut paene occubui crudelibus umbris
2.2.76   Candida constantis victima amicitiae?

EPISTOLA II. FRANCISCO MARIAE APPENDINO SCHOLARUM PIARUM
3.2.1  Quid nunc te dicam facere in regione Gravossae?
3.2.2  Certe aliquid meditari insigne, novumque, quod aetas
3.2.3  Altera post genitis tradat: nam si bene de te
3.2.4  Quid novi, spectas venturos providus annos.
3.2.5  Ergo age, dic,

sensim se promere sensus,
3.4.120  Mutuaque officia, aut benefacta in rebus egenis
3.4.121  ingenuos pepulere animos testarier ultro
3.4.122  Pectoris affectum. Novitas pulcherrima certe
3.4.123  Longe alio ornavit cultu mortalia rerum,
3.4.124  Atque voluptatis perfudit nectare quidquid
3.4.125  Sola prius tenui meta finibat egestas.

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report