Your search found 2467 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 437-463:

quam hoc uno, quo ipsum plurimum delectari arbitratus sum, eo uidelicet, quod nostram religionem sapiat, quod Christum sonet, quod odorem illum, quo animę fideles reficiuntur, fragret. Ad hęc non me fugiebat eam esse litteratorum naturam, ut quanuis ipsi in omni liberali doctrina politissimi excultissimique sint, minus etiam eruditorum opuscula interdum non inuiti legant. Nos itaque non ista mittimus, ut doctiorem instruamus, ne prouerbio locus detur: Sus Mineruam, sed ut doctissimum honore, quo

tu fasque putas? Quin talem comprime luctum
Atque hęc nostra modo mandata facessere perge Iesseus, Dauidis pater
Est Iesseus, magni genus alto a sanguine Iudę.
Intra Bethlemos domus ipsi condita muros
Illa parte manet, quę spectat lampada Solis
1.95   Fulgentem, quoties Eoo surgit ab orbe.
Illo te transfer natorumque agminis unum,
Quem placuisse mihi nosces, hunc chrismate regem

iurat se nullas deinde nocendi
2.400   Illi intensurum fraudes, nihil amplius esse,
Quod sibi formidet: conspectum horrescere regis
Desistat, notos inter numerandus amicos.
Lętus ad hęc Ionathas grates persoluit et ipsi
Talia Dauidi gaudens ex ordine pandit. Dauid
2.405   Securus latebris Dauid post terga relictis
Regia festino gradiens pede limina scandit
Erectosque gradus

patranda
3.40   Vel minus audaces uel iam minus esse fideles.
Sed tamen hos etiam uatum pręsentia mouit
Conspectusque pii Samuelis et ora uirorum
Plurima cantantum supero pręconia regi.
Ergo ipsi pariter cantus dulcedine capti
3.45   Commendare deum cęli terręque potentem
Incipiunt clarosque uiros pietate fideque,
Obliti Saulis mandatorumque nefandę
Cędis in indignos nec quicquam triste merentes.

casus. Tenso nam protinus arcu
Emisit celerem neruo stridente sagittam.
Vtque hanc ad dominum referat tellure reuulsam,
3.220   Currebat seruus, quum rursum cornua curuans
Atque aliud iaciens telum, sed longius, ipsi
Clamauit Ionathas puero: "Cito tolle sagittam
Vltra te missam collectaque spicula defer.
Pelle moras, celera!" Seruus parere paratus
3.225   Apportat iacula, arcanę sed conscia uocis
Mens

Talia qui tetrica temnens spectacula fronte
3.330   "Quid mihi laruatum hunc hominem penetralibus istis
Induxistis", ait, "quem non resipiscere tota
Phocidos Anticyrę faceret purgamine silua,
Non ipsi fratres Podalirius atque Melampus,
Si cuperent ambo medicas adiungere dextras?
3.335   Num desunt nobis similis ludibria monstri?
Num fatuos tellus homines non germinat ista,
Externos ut opus sit uobis quęrere,

Inferiora tuis in nos, dux optime, factis,
Non spernenda tamen, quum nos atque omnia nostra
4.445   His adiuncta tuos tibi iam seruentur in usus.
Quos ita deuinctos retines si perdere pergas,
Ipsi cumque ipsis tua iam benefacta peribunt.
Sin quoque peccantem intactum dimittere malis
Quam punire, magis placidę clęmentia mentis
4.450   Addita peccanti forsan memorabitur olim
Quam prius insonti collatum

Maturauit iter. Nondum Phoebeia lampas
Oceani Hesperia pręceps se merserat unda, Abigail fit Dauidis uxor
Quando ad Dauidem uenit noua nupta maritum
Atque ipsi coniuncta uiro est melioribus usa
5.100   Quam prius auspiciis. Post hęc (quia lege licebat Achinoe altera eius uxor
De tribubus propriis plures adducere sponsas)
Iezrahelitanam thalamo sibi

Sed nec adhuc Dauid se prorsus credidit illi
Raptaque restituens "Velut" inquit "sępe peperci
Ipse tuę uitę, sic rebus fata secundis
Me seruent sortemque uelint auferre sinistram."
Tunc et Cisides illi ipsi prospera lętis
5.220   Optauit uotis et nil hostile relinquens
Sublatis petiit Gabaonia prędia castris.
Ad loca nota pius Dauid cum plebe suorum
Cumque graui rediit circa pręcordia cura.

Tale autem facinus mulieri forte timenti
Ordiri pręsente uirum spectanteque turba,
Ne delata luat, quas lex sanctissima poenas
Constituit magici prohibens mala crimina rhombi,
Cisides iurat nihil ipsi triste timendum
5.390   Esse quidem, secura suas exerceat artes.
Illa igitur uetitos peragens post talia cantus,
Fatidicam tumulo Samuelis deuocat umbram.
Ex illo euentus discit secreta futuri,

laudem cęli terręque potenti
6.330   Attribuit domino semper gratesque peregit.
Diuersisque locis quum munera mitteret, inquit:
"Ista deus nobis indulsit, non mea uirtus,
Quę uobis mittenda quidem curauimus ipsi,
Vt uos thure sacro pecudumque cruore litantes
6.335   Pro bene re gesta grates referatis eidem."
Porro urbes, quas ipse suis donasse refertur Vrbes quibus Dauid misit dona

Vt pręsis regnique regas totius habenas.
Israhelitarum tibi certe sceptra deum rex
7.435   Decernit dicens: 'Bethlema natus in urbe,
Ipse meum populum Dauid tueatur et ipse
Pręsideat cunctis, ipsi mea dextra fauebit'
Hinc tecum fidei stabilis modo foedus inimus
Omnes uno animo, te tandem chrismate sacro
7.440   Vngimus, ut dextro fatorum numine regnes."
His dictis illum prompto diapasmate regem

Atque struenda uiros. Pro magno munere Dauid
8.10   Hęc capiens parto magis est gauisus amico.
Lętus agit grates et mutua dona remittit. Regia Dauidis ędificatur
Interea struitur domus ipsi congrua regi.
Fundamenta locant, patet ingens area largo
Complexu, iam saxa trahunt cementaque malta
8.15   Miscentur, surgit propero molimine murus.
Tigna ligant, grauibus subdunt laquearia tectis,

proteruo
Ore renitentem contempsit, iussit et idem
Pręesse suo populo Dauidem rebus egenum
8.275   Atque animis humilem. Paruos extollere magnus
Si solet ergo deus, nunquid seruire pudebit
Ipsi me cordis totis affectibus uni?
Atque utinam merear, qui multum polleo sceptro
Israhelitano, regis, qui sydera torquet,
8.280   Mancipium dici, uero uel nomine seruus!
Hoc si nactus ero cum istis, quos ludere

Thous rex gratulatur Dauidi
Nobilis Emathi Thous rex Adadesero
Hostis erat. Postquam uictum resciuit ab armis
Israhelitanis, Ioramum mittere natum
Curauit regi Dauidi, lętus ut ipsi
8.460   Victori laudes meritas et munera ferret.
Obtulit adueniens diuersi uasa metalli:
Crateres auro fulgentes, ęre lebetes,
Argento lances. Incertum operisne decorem
An precii summam

contra. Certant et pręlia miscent
Atque utrinque ruunt. Resonat clamoribus ęther,
Tela uolant, gladii uibrantur, scuta fatiscunt
Ictibus assiduis. Acies iam fessa Syrorum
9.140   Cędere retrorsum, tanto feruentius ipsi
Vrgere Hebrei atque alios disperdere ferro
Inque fugam uersos alios depellere campo. Dauid
Ductorem Dauid duro ferit ense Sobachum,
Ictus et ille semel uitam

probatum,
O rex, iudicium: Gregis unus diues ouilis
Extitit ante alios armentorumque redundans.
Alter erat pauper, cui nummus nullus in arca,
Nulla pecus ruri, nisi mitis ouicula tantum,
9.335   Ipsi chara nimis. Peregrinum diues auarus
Suscipit hospitio coenamque daturus ad istam
Lumina uertit ouem raptamque apponit amico.
Quin etiam repeti ne posset, mactat et ipsum,
Cuius erat, scelerique scelus

In bello sobolem solioque excussus eburno
Exanimis cecidit. Translatum cęssit ab illo
Pontificale decus. Tulit hęc punitor ineptus
Helius in natos. Quanto grauiora merentur
10.155   Hi, quicunque suis sunt ipsi exempla malorum,
Pontificis sancti si sic punita refertur
Sola leuis contra prauam correptio prolem?
Inde per immensum Sol circumductus Olympum Bis ęstas
Iam

Aut gladio me perde tuo, ne cernere cogar
10.250   Vnica cognatis laniari pignora dextris."
Dixit et humentes se tergere finxit ocellos
Elata super ora manu. Miseratio regem
Mouit et huic ipsi per summi numina regis
Iurat facturum se mox operamque daturum,
10.255   Istum, qui superest, nequis de stirpe suorum
Lędat, nequis ei iam quicquam triste minetur,
Seque autore ipsam cum prole superstite matrem

Discernas sensu. Quicquid decreueris ergo
10.300   Iudicio, complere stude. Quum certa uoluntas
Ista dei fuerit, non est obsistere tutum.
Perfice, diuino quod iam promiseris ore,
Atque ignosce mihi, simul ipsi ignosce Ioabo.
Si meus offendit te quicquam sermo, coegit
10.305   Suggerere hunc pietas, me dicere cura sequendi
Ipsius imperium, per quem tua castra reguntur."
Dimissa Thecuite pius rex ipse uocato

"Cur non Dauida secutus,
Chuse, tuum fueris, tam semper deditus illi?"
11.85  Respondit Chusus: "Meus est rex, Absalon, ille,
Quem deus elegit, quem plebs populusque probauit
Israhelitanus. Chusus quoque seruiet ipsi.
Obsequiosus eram regi, nunc regis alumno
Obsequiosus ero. Fas est, ut regis amicis
11.90  Successor regni tandem dominusque fruatur." Comparatio
Hinc ueluti exultat

Dauid de Absalone solicitus
Absalona tamen ne lędant. Omnibus istud
Auribus ingestum cupiebat, parcere uitę
Illius ut uellent, tanto ferebatur amore
11.265  In natum quanuis ipsi postrema minantem.
Explicuere tribus in saltibus Ephraimę
Sese utręque acies. Instant torquentque sagittas, Pugna
Clamant, concurrunt, gladios in uulnera stringunt,

Extiterim, doleo; piget et decreta mouere
Iam firmata semel. Parti medeamur utrique:
12.95   Diuidite inter uos quicquid concessimus uni!"
Illic Rogela Galadites urbe profectus
Berzelaus erat, qui munera contulit ipsi
Regi, quum fugeret natum Castrisque sederet,
Diuies enim pecudum fuerat frugumque redundans. Dauid ad Berzelaum
12.100   Ad quem rex inquit: "Charissime Berzelę,

Hęc procul a laribus discedent agmina uestris."
Foemina responsum iocundo tale Ioabi
Excipiens uultu "Sebę caput ecce, Ioabe,
Ne dubita, dabitur" dixit retroque reuersa,
Consuluit populo uerbis sapientibus ipsi. Seba occiditur
12.290   Illius monitis commoti, protinus armis
Circumstant perimuntque uirum truncantque cadauer
Abscissumque caput de muro in castra Ioabi

Ab Dauide suo nunquam discedere rege: Banaias, Sadoch
Ioiada natus Banaias atque Sadochus Nathanus
Flamen cumque illo uates Nathanus et ipsi, Celethi, Phelethi
14.15   Nomine Celethos quos dicunt atque Phelethos,
Noti Marte uiri belloque experta iuuentus
Partis regis erant. Fonti uicina Rogello

Hęc ubi dicta dedit Nathanus, protinus ille
14.85   Imperat acciri Bersaben. Cęsserat ipsa
Hinc etenim, fieret quo libera copia fandi
Nathano, quicquid uellet. Coramque uocata
Astitit atque ipsi respondit talia Dauid: Rex ad Bersaben
"Nil dubites, Bersaba, modo! Tibi numina testor
14.90   Sancta dei, qui me tandem seruauit ab omni
Sorte mali seruumque suum miseratus et urbem

tubę? Quidnam ista requirit
Lętitię species?" Nec adhuc cessauerat ipse
Velle loqui, nunc hoc, nunc illud mente uolutans,
Ecce Ionathanus, sacri puer Abiathari,
14.155   A Solymis ueniens illuc accessit, et ipsi Adonias
Dixit Adonias: "Huc adsis, sancte Leuita,
Nuncius esto boni, felicis et omine sortis
Consolare tuos, quando fortuna secundo
Successu mea uota fouet."

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report