Your search found 9840 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 6461-6546:

me Virtus, CARDINALIS AMPLISSIME, quem cum idem Pontifex optimo judicio elegerit Imperii ac Voluntatis Administrum suae, fecit, ut in hoc quasi rerum humanarum theatro uberrimos, quos a Philosophia habes, fructus palam explicare possis, et cum publica re communicare. Jam pridem edita sunt a te hujusmodi non otiosae non umbratilis Philosophiae luculentissima in negotiis peragendis monumenta. Quis enim non cum summa admiratione praeclarissimorum quibus antea perfunctus es, munerum recordetur? Cui non legationes ad exteras

umbratilis Philosophiae luculentissima in negotiis peragendis monumenta. Quis enim non cum summa admiratione praeclarissimorum quibus antea perfunctus es, munerum recordetur? Cui non legationes ad exteras Nationes occurrant tuae ita a te gestae, ut peracris consilii, et singularis prudentiae splendore oculos in te omnium subito converteris? Quid quod et ab universa, in qua postremo versatus es, Provincia, et a quo eandem susceperas, superiore Pontifice, brevi tantam commendationem es consecutus, ut virtutibus ille permotus tuis

luculentissima in negotiis peragendis monumenta. Quis enim non cum summa admiratione praeclarissimorum quibus antea perfunctus es, munerum recordetur? Cui non legationes ad exteras Nationes occurrant tuae ita a te gestae, ut peracris consilii, et singularis prudentiae splendore oculos in te omnium subito converteris? Quid quod et ab universa, in qua postremo versatus es, Provincia, et a quo eandem susceperas, superiore Pontifice, brevi tantam commendationem es consecutus, ut virtutibus ille permotus tuis te diutius abesse non passus in Purpuratorum Principum Collegium meritissimo

te gestae, ut peracris consilii, et singularis prudentiae splendore oculos in te omnium subito converteris? Quid quod et ab universa, in qua postremo versatus es, Provincia, et a quo eandem susceperas, superiore Pontifice, brevi tantam commendationem es consecutus, ut virtutibus ille permotus tuis te diutius abesse non passus in Purpuratorum Principum Collegium meritissimo cooptatum non tam ad mercedem laborum atque ad honores percipiendos, quam ad nova obeunda munera revocaverit, et Provincia ipsa cumulatissimo te comprobationis prosequens testimonio tam cito ereptum sibi atque avulsum

brevi tantam commendationem es consecutus, ut virtutibus ille permotus tuis te diutius abesse non passus in Purpuratorum Principum Collegium meritissimo cooptatum non tam ad mercedem laborum atque ad honores percipiendos, quam ad nova obeunda munera revocaverit, et Provincia ipsa cumulatissimo te comprobationis prosequens testimonio tam cito ereptum sibi atque avulsum doluerit. Quanta deinde de te omnium spes expectatioque fuerit, et quam eidem abunde fit a te satisfactum, illud argumento esse potest, quod cum maximarum rerum administrationes tibi tantae sint commissae, ut singulae virum

in Purpuratorum Principum Collegium meritissimo cooptatum non tam ad mercedem laborum atque ad honores percipiendos, quam ad nova obeunda munera revocaverit, et Provincia ipsa cumulatissimo te comprobationis prosequens testimonio tam cito ereptum sibi atque avulsum doluerit. Quanta deinde de te omnium spes expectatioque fuerit, et quam eidem abunde fit a te satisfactum, illud argumento esse potest, quod cum maximarum rerum administrationes tibi tantae sint commissae, ut singulae virum et non inertem et industrium satis reddere possint occupatum, te nec opprimant nec perturbent

non tam ad mercedem laborum atque ad honores percipiendos, quam ad nova obeunda munera revocaverit, et Provincia ipsa cumulatissimo te comprobationis prosequens testimonio tam cito ereptum sibi atque avulsum doluerit. Quanta deinde de te omnium spes expectatioque fuerit, et quam eidem abunde fit a te satisfactum, illud argumento esse potest, quod cum maximarum rerum administrationes tibi tantae sint commissae, ut singulae virum et non inertem et industrium satis reddere possint occupatum, te nec opprimant nec perturbent universae. Cumque novi tibi quotidie accedant ac cumulentur labores, a

avulsum doluerit. Quanta deinde de te omnium spes expectatioque fuerit, et quam eidem abunde fit a te satisfactum, illud argumento esse potest, quod cum maximarum rerum administrationes tibi tantae sint commissae, ut singulae virum et non inertem et industrium satis reddere possint occupatum, te nec opprimant nec perturbent universae. Cumque novi tibi quotidie accedant ac cumulentur labores, a te, quasi otiosus antea fueris, ita sustinentur, ut nulli rei desis, nihil non tractes ita, ut tractandum a te omnes Boni expectant maxime atque exoptant. Neque enim propter

te satisfactum, illud argumento esse potest, quod cum maximarum rerum administrationes tibi tantae sint commissae, ut singulae virum et non inertem et industrium satis reddere possint occupatum, te nec opprimant nec perturbent universae. Cumque novi tibi quotidie accedant ac cumulentur labores, a te, quasi otiosus antea fueris, ita sustinentur, ut nulli rei desis, nihil non tractes ita, ut tractandum a te omnes Boni expectant maxime atque exoptant. Neque enim propter incredibilem mentis vim ac celeritatem ingenii ad tot nova etiam

ut singulae virum et non inertem et industrium satis reddere possint occupatum, te nec opprimant nec perturbent universae. Cumque novi tibi quotidie accedant ac cumulentur labores, a te, quasi otiosus antea fueris, ita sustinentur, ut nulli rei desis, nihil non tractes ita, ut tractandum a te omnes Boni expectant maxime atque exoptant. Neque enim propter incredibilem mentis vim ac celeritatem ingenii ad tot nova etiam expedienda negotia tempus tibi deesse vel occupatissimo potest. Litteris quoque inter tot tantasque, quae te

a te omnes Boni expectant maxime atque exoptant. Neque enim propter incredibilem mentis vim ac celeritatem ingenii ad tot nova etiam expedienda negotia tempus tibi deesse vel occupatissimo potest. Litteris quoque inter tot tantasque, quae te diu noctuque distinent cogitationes, nescio quid, aliquid tamen concedis temporis. Vetus illa quidem nonnullorum est opinio, falsa tamen ac contemnenda, otiosorum tantum hominum esse ac vulgarium tractare litteras, quas Principibus Viris in publicarum rerum procuratione versantibus minus decoras

qui haec ita existimant. Compendiariam quandam esse viam per haec studia ad virtutem ad laudem ad gloriam Optimus novit atque amplissimus quisque; cum praesertim bene provisum ante sit, ne quid privatis studiis de opera publica detrahatur. Quarum igitur vides indolem, amas Litteras ac foves, quae te praesidia sibi et decora patrocinio tuo comparari gaudent. Domum videmus tuam lectissima instructam Bibliotheca, quam novis undique conquisitis voluminibus ornatiorem in dies atque ampliorem facis. Hinc eximios in omni doctrinarum genere fructus a te percipi norunt omnes, qui sermonibus

vides indolem, amas Litteras ac foves, quae te praesidia sibi et decora patrocinio tuo comparari gaudent. Domum videmus tuam lectissima instructam Bibliotheca, quam novis undique conquisitis voluminibus ornatiorem in dies atque ampliorem facis. Hinc eximios in omni doctrinarum genere fructus a te percipi norunt omnes, qui sermonibus aliquando tuis interfuerunt. Equidem ipse, cum primum te salutandi venerandique gratia adiissem, ad reliqua animi ornamenta tantum a te philosophiae studium adjunctum esse comperi, quantum, qui te ignorarent, nunquam in tam occupata impeditaque vita esse

gaudent. Domum videmus tuam lectissima instructam Bibliotheca, quam novis undique conquisitis voluminibus ornatiorem in dies atque ampliorem facis. Hinc eximios in omni doctrinarum genere fructus a te percipi norunt omnes, qui sermonibus aliquando tuis interfuerunt. Equidem ipse, cum primum te salutandi venerandique gratia adiissem, ad reliqua animi ornamenta tantum a te philosophiae studium adjunctum esse comperi, quantum, qui te ignorarent, nunquam in tam occupata impeditaque vita esse posse arbitrarentur. Cum enim

undique conquisitis voluminibus ornatiorem in dies atque ampliorem facis. Hinc eximios in omni doctrinarum genere fructus a te percipi norunt omnes, qui sermonibus aliquando tuis interfuerunt. Equidem ipse, cum primum te salutandi venerandique gratia adiissem, ad reliqua animi ornamenta tantum a te philosophiae studium adjunctum esse comperi, quantum, qui te ignorarent, nunquam in tam occupata impeditaque vita esse posse arbitrarentur. Cum enim philosophari tibi mecum placuisset (quem Philosophum fortasse esse crederes, cum

facis. Hinc eximios in omni doctrinarum genere fructus a te percipi norunt omnes, qui sermonibus aliquando tuis interfuerunt. Equidem ipse, cum primum te salutandi venerandique gratia adiissem, ad reliqua animi ornamenta tantum a te philosophiae studium adjunctum esse comperi, quantum, qui te ignorarent, nunquam in tam occupata impeditaque vita esse posse arbitrarentur. Cum enim philosophari tibi mecum placuisset (quem Philosophum fortasse esse crederes, cum meum de Philosophia tibi librum obtulissem), tam gravibus verbis

Cum enim philosophari tibi mecum placuisset (quem Philosophum fortasse esse crederes, cum meum de Philosophia tibi librum obtulissem), tam gravibus verbis sententiisque tam apte et composite de obscuritate Naturae rerumque causis disserebas, ut nisi te magis aliae Principe Viro dignae extollerent atque efferrent Virtutes, inter illustriores aetatis hujusce Philosophos esse te censendum non ambigerem. Mirifice te audiens in opinione confirmabar mea, nemini magis quam publicas res administranti convenire Philosophiam. Hac igitur de causa cum

cum meum de Philosophia tibi librum obtulissem), tam gravibus verbis sententiisque tam apte et composite de obscuritate Naturae rerumque causis disserebas, ut nisi te magis aliae Principe Viro dignae extollerent atque efferrent Virtutes, inter illustriores aetatis hujusce Philosophos esse te censendum non ambigerem. Mirifice te audiens in opinione confirmabar mea, nemini magis quam publicas res administranti convenire Philosophiam. Hac igitur de causa cum Liber hic meus esset iterum in lucem proditurus, tibi potissimum Eminentissime ac Doctissime Princeps nuncupandum esse duxi.

librum obtulissem), tam gravibus verbis sententiisque tam apte et composite de obscuritate Naturae rerumque causis disserebas, ut nisi te magis aliae Principe Viro dignae extollerent atque efferrent Virtutes, inter illustriores aetatis hujusce Philosophos esse te censendum non ambigerem. Mirifice te audiens in opinione confirmabar mea, nemini magis quam publicas res administranti convenire Philosophiam. Hac igitur de causa cum Liber hic meus esset iterum in lucem proditurus, tibi potissimum Eminentissime ac Doctissime Princeps nuncupandum esse duxi. Utinam tanto muneri non omnino imparem,

FRATRI SALUTEM PHILOSOPHIAE Sex libros tuos quam libenter legerim, BENEDICTE FRATER, facilius tibi significare possum, quam in eo, quod a me postulas, morem gerere: cum enim ita tibi sim conjunctus, ut eadem, quae ad te pertinent, mea quoque intersint, putem oportere me potius aliorum de te judicia expectare, quam affirmare quidpiam. Sed quoniam non me tanti esse novi, ut, si mea me fallat opinio, nimis sit poenitendum, praesertim cum id mea in te benevolentia fiat, malui ab aliis fortasse reprehendi, quam a te

PHILOSOPHIAE Sex libros tuos quam libenter legerim, BENEDICTE FRATER, facilius tibi significare possum, quam in eo, quod a me postulas, morem gerere: cum enim ita tibi sim conjunctus, ut eadem, quae ad te pertinent, mea quoque intersint, putem oportere me potius aliorum de te judicia expectare, quam affirmare quidpiam. Sed quoniam non me tanti esse novi, ut, si mea me fallat opinio, nimis sit poenitendum, praesertim cum id mea in te benevolentia fiat, malui ab aliis fortasse reprehendi, quam a te obsequendi voluntatem desiderari. Itaque operae pretium te fecisse

morem gerere: cum enim ita tibi sim conjunctus, ut eadem, quae ad te pertinent, mea quoque intersint, putem oportere me potius aliorum de te judicia expectare, quam affirmare quidpiam. Sed quoniam non me tanti esse novi, ut, si mea me fallat opinio, nimis sit poenitendum, praesertim cum id mea in te benevolentia fiat, malui ab aliis fortasse reprehendi, quam a te obsequendi voluntatem desiderari. Itaque operae pretium te fecisse existimo, quod Philosophiam versibus persecutus sis, rem nempe gravissimam scribendi genere jucundissimo. Vidisti profecto hujusmodi res, quae ad utilitatem

te pertinent, mea quoque intersint, putem oportere me potius aliorum de te judicia expectare, quam affirmare quidpiam. Sed quoniam non me tanti esse novi, ut, si mea me fallat opinio, nimis sit poenitendum, praesertim cum id mea in te benevolentia fiat, malui ab aliis fortasse reprehendi, quam a te obsequendi voluntatem desiderari. Itaque operae pretium te fecisse existimo, quod Philosophiam versibus persecutus sis, rem nempe gravissimam scribendi genere jucundissimo. Vidisti profecto hujusmodi res, quae ad utilitatem caeterorum scribuntur, tantum valere non posse, ut sine ulla

aliorum de te judicia expectare, quam affirmare quidpiam. Sed quoniam non me tanti esse novi, ut, si mea me fallat opinio, nimis sit poenitendum, praesertim cum id mea in te benevolentia fiat, malui ab aliis fortasse reprehendi, quam a te obsequendi voluntatem desiderari. Itaque operae pretium te fecisse existimo, quod Philosophiam versibus persecutus sis, rem nempe gravissimam scribendi genere jucundissimo. Vidisti profecto hujusmodi res, quae ad utilitatem caeterorum scribuntur, tantum valere non posse, ut sine ulla delectationis spe homines invitent ad legendum. Quamvis enim rerum

ita reddere possint, ut in communem usum ea derivent; et si utilitate rem metiamur, eos fere aeque ac doctrinae Auctores ipsos benemereri de bonis artibus. Sed horum qualiscumque sit laus (neque enim quidquam affirmare ausim, ne tua causa facere videar), eam quidem omnem eximie ac singulariter a te comparatam esse existimo. Tanquam enim ex adytis Philosophiae ad omnium utilitatem optimas disciplinas eduxisti. Nam cum in tanta luce res obscuriores collocaveris, severioribus tantam elegantiam conciliaveris; ea, quae tantummodo

me nunquam arbitratum esse res tam impeditas tamque difficiles tam aperte ac dilucide dici potuisse. Quae enim in soluta oratione, atque ubi verborum quae rebus accommodata sint in promtu est copia, non satis commode ac vix clare dicuntur, eadem et carminibus et breviter atque ita perspicue sunt a te reddita, ut non ab iis, qui rem fuse ac copiose agunt, plura desideres. Hujusmodi esse censeo, quaecumque de Metaphysicis rebus libro primo tradita sunt: ubi, quidquid de Mente hominis, quidquid de Divinae Naturae atque aliarum rerum informatis atque innatis notionibus dici solent, satis

dici solent, satis explanate describis. Quae vero altero libro de universa Mundi dispositione, quae exinde de doctrina Vorticum, quae de rebus Opticis dicuntur, ita sane dicuntur, ut, quo quaeque res est obscurior, eo facilius nescio quomodo atque apertius explicetur. Quid quod non eadem res a te solum dilucide, sed venuste etiam ac satis splendide sunt dicta. Etsi enim non ambitiose res excolantur, neque temere positi apparatus redundent; inest tamen suus rei cuique cultus atque adhibitus comis quidam ac simplex decor, ut facile Lucretii rationem in scribendo assecutum te

a te solum dilucide, sed venuste etiam ac satis splendide sunt dicta. Etsi enim non ambitiose res excolantur, neque temere positi apparatus redundent; inest tamen suus rei cuique cultus atque adhibitus comis quidam ac simplex decor, ut facile Lucretii rationem in scribendo assecutum te esse quis possit agnoscere. Elucent vero aliquando inter doctrinam ac severiores sententias apte positi quidam hilariores atque amoeniores ornatus, qui videntur animum reficere et reddere ad caetera cognoscenda alacriorem. Ex

versari in his doctrinis solent, fortasse a severioribus studiis ad haec hilariora non gravate animum traducent. Quod cum abunde satis, ut auguror, successerint, velim, ut non hanc praeteritorum tibi studiorum mercedem tanquam ac metam constitutam existimes, sed proposito veluti praemio ad novos te cursus excitari putes, et si me auctore ad quidpiam non aegre te conferas, potissimum suadeam, ut quoniam exoratus jam est Apollo, praesentesque sunt Musae, continuo earum favore uti pergens in aliud hujusmodi argumentum laborem impendere non abnuas, et Nevvtonianam etiam Philosophiam ad Musarum

ad haec hilariora non gravate animum traducent. Quod cum abunde satis, ut auguror, successerint, velim, ut non hanc praeteritorum tibi studiorum mercedem tanquam ac metam constitutam existimes, sed proposito veluti praemio ad novos te cursus excitari putes, et si me auctore ad quidpiam non aegre te conferas, potissimum suadeam, ut quoniam exoratus jam est Apollo, praesentesque sunt Musae, continuo earum favore uti pergens in aliud hujusmodi argumentum laborem impendere non abnuas, et Nevvtonianam etiam Philosophiam ad Musarum modos transferre aggrediaris. Novi equidem et quanta sit operis

hujusmodi argumentum laborem impendere non abnuas, et Nevvtonianam etiam Philosophiam ad Musarum modos transferre aggrediaris. Novi equidem et quanta sit operis difficultas, et quam pene sit desperandum ea versibus assequi posse, quae nonnisi Mathematicorum sermone expediri videmus; sed facit, ut te horter ipsamet rei tam arduae praestantia ac magnitudo; et ex eo, quod hactenus in quamplurimis fere aeque difficilioribus praestitisti, conjiciens, idem etiam in hoc praestare te posse confido. Ne tamen imparati ad rem veniant, qui haec

pene sit desperandum ea versibus assequi posse, quae nonnisi Mathematicorum sermone expediri videmus; sed facit, ut te horter ipsamet rei tam arduae praestantia ac magnitudo; et ex eo, quod hactenus in quamplurimis fere aeque difficilioribus praestitisti, conjiciens, idem etiam in hoc praestare te posse confido. Ne tamen imparati ad rem veniant, qui haec legent, atque ut omnium rerum seriem non explicatam (secus enim commentario opus esset) sed indicatam praevideant, Argumenta ad singulos libros tuos scribere volui; ex quo appareat,

tamen imparati ad rem veniant, qui haec legent, atque ut omnium rerum seriem non explicatam (secus enim commentario opus esset) sed indicatam praevideant, Argumenta ad singulos libros tuos scribere volui; ex quo appareat, me, et si valde mea opera te juvare non potuerim, omnino tamen tibi deesse noluisse. Vale. APPROBATIO.

potens atque uberis alma
2  Naturae Genitrix, magnum, SAPIENTIA, Numen;
3  Quam Pater haud aevo nec majestate secundam
4  Edidit aeterna foecundae in imagine mentis
5  Progeniem; per te causae et sua semina rebus
6  Seminibusque suus vigor et vis indita vitae:
7  Tu Dea, tu pulchri Ratio ordinis, omnia nectis
8  Mensuris elementa suis, numerisque revincis.
9  Terra

23  Correptique ardore tui: nam quid sola terrae
24  Quid mare quid caelum quid demum sidera et ignes
25  Nos caperent, nisi sancta tui vestigia, per quae
26  Te cupide sequimur, quo inducis cumque, referrent?
27  Denique te propter nocturnis invigilamus
28  Pallentes libris, somnoque epulisque relictis
29  Et Sociûm turba gaudentum. Sufficis una,

24  Quid mare quid caelum quid demum sidera et ignes
25  Nos caperent, nisi sancta tui vestigia, per quae
26  Te cupide sequimur, quo inducis cumque, referrent?
27  Denique te propter nocturnis invigilamus
28  Pallentes libris, somnoque epulisque relictis
29  Et Sociûm turba gaudentum. Sufficis una,
30  Una licet longe tenues quaesita per umbras

somnoque epulisque relictis
29  Et Sociûm turba gaudentum. Sufficis una,
30  Una licet longe tenues quaesita per umbras
31  Sufficis. O! illo quantum gaudere licebit
32  Tempore, cum te ipsam non per simulacra, sed ore,
33  Qualis es, attoniti claro spectabimus ore.
34  Affore tanta equidem speramus gaudia nobis:
35  Sed, te dum rebus longe speculamur in ipsis,

illo quantum gaudere licebit
32  Tempore, cum te ipsam non per simulacra, sed ore,
33  Qualis es, attoniti claro spectabimus ore.
34  Affore tanta equidem speramus gaudia nobis:
35  Sed, te dum rebus longe speculamur in ipsis,
36  Tota tibi quoniam paret, quam pandere versu
37  Aggredior, Natura; tuo mihi Numine praesens,
38  Quo sine nil oritur, neque pulchrum et amabile quidquam est,

longe
107  Principio edico, Naturae in templa serena
108  Si juvat admitti, atque illa gaudere reperta,
109  Omnibus esse tibi dubitantum in limine primo
110  De rebus, quas nosse prius te cumque putabas:
111  Non id propterea, quia rebus nulla vel extent
112  Vera, ea vel possint nulla ratine patere;
113  Omnia pro falsis sed habendum, purius inde
114  Eductum ut

270  Quo magis est nobis dubitandum. Nec tibi possum
271  Errorum latebras omnes penitusque repostos
272  Insinuare aditus, omnesque ostendere rimas:
273  Nam me alia expectant cunctantem; forsitan et te
274  Jam piget, et quereris longum promissa morari.
275  Sed patere, adjiciam quoque pauca e pluribus, addi
276  Quae possunt, dictis penitus tua tota fides sit
277  Ut conrasa meis;

velamen inumbrat.

420   Haec bene cognita si tibi sunt, ut opinor, et alte
421  Vera recepta animo, sequere ad majora paratum
422  Ferre pedes: certum namque est mihi te comitante
423  Omnis ferre alacrem susceptae dura viaï,
424  Donec ad extremum pertingam. Conscia certe
425  Non tantum mens ipsa sibi est existere sese:
426  Scit quoque, quod

mihi nunc consurgere mente,
584  Alma Fides: neque enim Naturae luce patescunt
585  Omnia, quae tute non ignorare sequentes
586  Concedis sancto perfundens lumine corda.
587  Non ego te e caeli regionibus ostentantem
588  Lumen inocciduum Veri mortalibus aegris
589  Usquam amittebam dubiarum in nocte viarum,
590  Notitiam ante omnem quas sponte ingressus inibam.

651  Constitit esse Deum, Naturaque summa reperta est,
652  Caetera perspicua poteris, quaecumque supersunt,
653  Luce palam cognosse; velis convertere tantum
654  Huc aciem mentis, quo te mea dicta vocabunt.
655  Quare age, corporea quae praedita mole videntur,
656  Pervideamus, utrum constantia sint in rebus.

657   Principio, semper cum mentem ad corpora

consistit natura agitato,
782  Verum etiam vocis sub signo nomina rerum,
783  Notitiaeque tuae bene respondentia verba:
784  Tutemet haec eadem quoniam es tibi conscius esse
785  In te mentis opus tantum, fateare necesse est
786  Hac ratione, aliis etiam vivata quod adsit
787  Vis animae, per quam fundant ea verba, quibus res
788  Significent tibi non temere, ut vesania mentem

825  Sidera; nec doctae deerit facundia linguae.
826  I nunc, et, simili quos cernimus esse figura
827  Nobiscum, obsistens rationibus esse repugna
828  De genere hoc Homines, qualem es te conscius esse.

829   Nunc age, et omnigenûm quae constant corpora rerum
830  Omnia non semper saeclis aeterna fuisse
831  Innumerabilibus, sed quae Divina

discidium pariat res, dissolüatque.

1123   Illud in his iterumque tibi est iterumque cavendum;
1124  Dum moneo, ne quid Fortunae fortuitisque
1125  Casibus attribuas, ne te in contraria vertas,
1126  Et Fatum in rebus non evitabile Fatum
1127  Protinus admittas; semper florentis Homeri
1128  Ut Musa aeternis exponit versibus edens.
1129  Pelides Socios

illo
1137  Tempore Parca mori: tua sed graviora fuere
1138  Priamide infelix; Libitinae in tristia regna
1139  Lanx tua non alio librata a pondere mersa est:
1140  Eripere extremi nec te contra ultima Fata
1141  Juppiter Omnipotens valuit de saucibus Orci,
1142  Nec quotquot Trojam te Numina quotquot amârunt.
1143  Quaenam igitur Divis fuerit servata potestas,

regna
1139  Lanx tua non alio librata a pondere mersa est:
1140  Eripere extremi nec te contra ultima Fata
1141  Juppiter Omnipotens valuit de saucibus Orci,
1142  Nec quotquot Trojam te Numina quotquot amârunt.
1143  Quaenam igitur Divis fuerit servata potestas,
1144  Illos si supera Fatum est? Cur magna vocentur
1145  Numina, si multa invitis plerumque geruntur?

416  Corpora sint, verum ne nos possimus eandem
417  Interdum in vario rerum deprendere motu.

418   His bene firmatis jam rebus, scire necesse est
419  Te memorem quas ante alias, ut postulat ordo;
420  Namque aliis, quae mox dicendae cumque supersunt,
421  Rebus iter sternunt, et vim rationibus addunt;
422  Nunc locus est late per caelum et sidera ferri,

Hac poterunt ratione; quia illa condita constant
433  A Causa. Longe quam debes posse fateri
434  Quid majus, quam nos pertingere mente queamus.

435   Quapropter ne te in promissis plura moremur,
436  Principio Solem et Terram Lunamque tuere:
437  Quae nobis quanquam tria corpora magna videntur,
438  Attamen haud aliis, quae ferri cumque tuemur

443  Quae majora aliis multo sunt, magnaque contra,
444  Corpore quae minimo constant; ut monte super quem
445  Conspicias si forte Virum procul ipse remotus,
446  Non illum Pueris te coram adstantibus ausis
447  Conferre et tenui constantem dicere mole;
448  Quanquam oculi et Pueris tibi mostrant esse minorem.
449  Quare vestiganda tibi est distantia primum,

458   Protinus inter se quo distent ordine nosce.
459  Et primo Maja Geniti quod dicitur astrum
460  Nomine, Phoebeos vicinius aspicit ignes,
461  Quam Venus; illa minus te, Mars, a Sole recedit;
462  Juppiter at spatio distat majore; sed ipso
463  Longe Saturni est a Sole remotius astrum.
464  Quam colimus, Tellus Veneris Martisque locata est
465  Inter

803  Jam firmare prius, quae tu praenoscere possis.
804  Propterea attentas aures animumque reposco.

805   Si Solis media situs in regione manentis
806  Te circum Terrae spectares corpus oberrans,
807  Hoc bissena viam signare per astra notares,
808  Ad speciem per quae nobis Sol ire videtur.
809  Et, quae sint ea Signa, canam, quae terra peragrat.

et iter bis transeat illud.
858  Haec loca bina vocant nodos hi, qui loca caeli
859  Omnia nominibus certis signisque notârunt.

860   Haec bene cognita si teneas, per te ipse valebis
861  Defectus Lunae et Solis cognoscere causam.
862  Nam si tempore eo, Soli quo Luna propinquo
863  Juncta meat, nobisque illam, quae luce refulget,
864  Eripuit

et frigoris ejus
1654  Indigenas; nec non illa tellure Britannos
1655  Avulsos paulum et munitos aequore circum.
1656  Pars alia Europae, qua se convertit ad Austrum,
1657  Cum Regnis te vasta tuis Hispania pulchramque
1658  Italiae pariter tellurem, Pannoniamque,
1659  Et Misûm, et Thracum, et Grajorum continet arva.
1660  At medium tenuere locum Germania Lechi

quam Tripodes Laurus Cortinaque Phoebi?
28  Gallus et hic; magno se Gallia tollit Alumno.

29   Felix, qui clarum potuisti extollere primus
30  Lumen, et immensum te late ferre per Orbem,
31  Et nubes atque Astra tuae supponere menti.
32  Te sequor, o Gallae Gentis decus, atque tuorum
33  Docta pedum relego pressis vestigia

29   Felix, qui clarum potuisti extollere primus
30  Lumen, et immensum te late ferre per Orbem,
31  Et nubes atque Astra tuae supponere menti.
32  Te sequor, o Gallae Gentis decus, atque tuorum
33  Docta pedum relego pressis vestigia signis;
34  Non quia te sperem properantem aequare sequendo,
35  Veri propter eum sed, quo mens ardet, amorem:

31  Et nubes atque Astra tuae supponere menti.
32  Te sequor, o Gallae Gentis decus, atque tuorum
33  Docta pedum relego pressis vestigia signis;
34  Non quia te sperem properantem aequare sequendo,
35  Veri propter eum sed, quo mens ardet, amorem:
36  Namque facem Veri praefers, lucemque ministras.
37  Tu sapiens rerum Inventor, tu munera nobis

et suprema a Mente geri res;
45  His animus rebus quaedam divina voluptas
46  Afficit, atque extra mihi me rapit, ut videar jam
47  Non humilis Terrae sed totius incola Mundi,
48  Et per te propius Naturam agnoscere summam.
49  Non ita vis mentem tangit mihi suavior ulla,
50  Magnifica ante oculos vel cum se nocte Theatra
51  Auro et picturis et lumine fulgida multo

50  Magnifica ante oculos vel cum se nocte Theatra
51  Auro et picturis et lumine fulgida multo
52  Objiciunt, resonatve modis vocalibus aër.

53   Dum tamen interea te ad caelum Gloria tollit,
54  Ipse ego Musaeo pergam tua dicta lepore,
55  Namque aliquis lepor est Musis, contingere, et illum
56  Doctrinae fontem suavi conspergere cantu.
57  Forsan

Dicendum, et sese quo motu corpora quales
67  Composuere recens in formas, quaque coacta
68  Vi facere id, demum unde omnis Natura coorta.

69   Principio ante alias te res, quas deinde docebo,
70  Scire velim, nullum, cum primo est conditus Orbis,
71  Praecessisse Chaos confusaque materiaï
72  Semina, quae longo fuerint mox tempore motu

genus hoc, quaecumque videntur
903  Per caelum, facili poteris cognoscere nisu,
904  Si positas supera rationes mente revolvis.
905  Idque tibi certo possum promittere, mentis
906  Non a te magnas ullam rem poscere curas,
907  Conque sequi parvo te plurima posse labore;
908  Si tamen institeris vestigia certa viaï.
909  Namque ut montivagus Venator, saepe feraï

cognoscere nisu,
904  Si positas supera rationes mente revolvis.
905  Idque tibi certo possum promittere, mentis
906  Non a te magnas ullam rem poscere curas,
907  Conque sequi parvo te plurima posse labore;
908  Si tamen institeris vestigia certa viaï.
909  Namque ut montivagus Venator, saepe feraï
910  Signa pedum silvis ubi comperit, impiger illuc

fuga corporis: aeque
1027  Ad celerem tandem lapsum fateare reduci
1028  Namque opus est; siquidem novus ictus materiaï
1029  Addi non poterit tanta in properante ruina:
1030  Ut neque te a tergo poterit propellere quisquam
1031  Pone sequens cursu fugientem scilicet aequo.

1032   Contemplator item, quia depromit omnia deorsum
1033  Vis ea, qua partes

1395  Intervalla facit: quapropter viribus expers
1396  Esse Lapis, neque enim rapiet, videatur oportet;
1397  Cum labes nigro in ferro vitiumque sit omne.
1398  Quod nisi percaveas, toties experta licet te
1399  Fallet vis Lapidis, coramque rubescere coget
1400  Illusum Sociis quos visum haec mira vocâsti.
1401  Succina praeterea sunt et pellucida multa
1402  Corpora Gemmarum

Elementa modis distantia multis,
1905  Atque uno formis in corpore permutari
1906  Innumerabilibus possunt, et quisque dat ordo
1907  Formaї propriam speciem; manifesta fateri
1908  Te cogit ratio res hinc differre, suasque
1909  Corpora sortiri species certasque figuras.
1910  Hinc silices Tellus gemmasque habet atque metalla
1911  Tam variis inter se formis, omnigenisque

1490  Rarescente repente vel aëre suffocantur.
1491  Quapropter tum stare loco plerumque timenti
1492  Proderit: at certam non hinc sperare salutem
1493  Te jubeo: magnis nam stantia robora silvis
1494  Nonnunquam evertit; correptaque faxa domorum
1495  Exaequare solo, celsas prosternere turres,
1496  Tot monumenta Virûm demoliri ardua visum est.

tuentur
549  Clarius ac alii: simili ratione colores,
550  Quos uno pariter vocitamus nomine, ut atros
551  Aut ferrugineos virides quoque caeruleosque,
552  Si dicam similes, quos tu te percipis intra
553  Aspiciens, non esse meis; falsine repente
554  Arguar, atque errans veluti ignoransque refellar?
555  Nimirum haec Oculis cum, non videamus eisdem,
556  Sed qui

unam.
1747  Una videbatur nec tum minus Inachis Io,
1748  Illam Oculis centum Custos cum cerneret Argus;
1749  Quam tu Trinacriam ludens Galatea per actam,
1750  Nequidquam periit cum te Polyphemus ab alto
1751  Vertice conspectam, media cui fronte micabat,
1752  Unicus ut caelo fulget Sol, unicus orbis.
1753  Quod si forte Oculo manus uni subdita subter

31  Haud secus ac caeli si qua sit parte locata,
32  Ignores, regio, quo debes tendere, nunquam
33  Possis carpere iter, quod recta protinus illuc
34  Te ducat, reddatque loco: namque ipse ferare
35  Avius a vera longe tellure necesse est.
36  Nec vero quemquam mentis contendere sanum
37  Posse putem, nullum Finemque Bonumque videri

102  Se velut involvens letho pejora videntur:
103  Proinde putant finem cunctorum hoc esse malorum.
104  Nil faciunt Homines in vita denique, quidquid
105  Illud sit, fieri quod ab his tueare, vel in te
106  Experiare, Boni nisi summi propter amorem.
107  Aspice dentatam, quae signat tempora, molem,
108  Quam variis varii volantur motibus orbes
109  Intus, et excurrant varia regione,

dapes sonitusque juvabant,
285  Cui cervice super pendebat fulgidus ensis
286  E tenui filo; pallebat morte propinqua
287  Attonito similis. Nunc regnis fide, Potentem
288  Quae te jam faciant, et reddant proinde beatum.
289  Nunc et Amicitiam Regum pete; scilicet illa
290  Una saepe suos evertit lapsa ruina,
291  Saepe quoque incolumis (res est male tuta) Potestas.

damnat scilicet ipsam,
368  Seque vel invitam tacite arguit, atque inhonesto
369  Conscia perfundit vultum persaepe rubore.
370  Usque adeo humanae est Rationi inimica Voluptas.
371  Te facere hanc igitur felicem posse rearis?
372  Denique te in quamvis, age, partem verte bonorum,
373  Suppeditare tibi quaecumque haec vita videtur;
374  Haud

perfundit vultum persaepe rubore.
370  Usque adeo humanae est Rationi inimica Voluptas.
371  Te facere hanc igitur felicem posse rearis?
372  Denique te in quamvis, age, partem verte bonorum,
373  Suppeditare tibi quaecumque haec vita videtur;
374  Haud unquam summa votorum in fine quiesces;
375  Semper erit, quod deficiat, semperque quod optes.

sidere cursus.
459  Sic quoque laetitiis, age, nostra attollere magnis
460  Mens, omnia cui summa Boni jam cognita Finis.
461  Inspice, quo tendas, et recto siste viaï
462  Tramite te, certumque in caelum luce sub illa
463  Perge iter, ut simmae tandem felicia pacis
464  Littora contingas. Auras, age, posce faventes.
465  Nunc tibi cum summi jam meta novissima Finis

et aegrit.
1047  Quapropter vis tanta animum turbavit ubi intus,
1048  Ut nequeas contra violento obsistere bello,
1049  Utendum insidiis: rem subtrahe sensibus ipsam,
1050  Quae te commovit: capere arcem si nequeat vi,
1051  Obsidione fameque tamen capit hostis: oportet
1052  Nam sine re magni languescant denique motus,
1053  Quae nova

1079  Spes ne stulta boni deludat inanibus umbris,
1080  Ne quo flectat Amor; ne vani corda Timores
1081  Infestent, ne quid Rationi dissonet unquam.
1082  At solis ne crede tuis te sidere posse
1083  Viribus; auxilium caelo sed posce secundum;
1084  Effoetas illo vires armare recepto
1085  Possumus, invictumque animo circumdare robur.

qunadoquidem praclara laude refulges:
1118  Non ideo nostros tamen aspernabere versus:
1119  Nam si non aliud, saltem laetabere tanto
1120  Scilicet ornari te pulchrae dotis honore.
1121  Virtus est igitur constans et certa Voluntas
1122  Usque aeterna sequi Legis praescripta supernae;
1123  Quae, quoniam rectam sunt cognita per rationem

1505  Absentem atque tibi me ignotum caetera ad Urbem,
1506  Qua nihil in terris majus meliusque, vocâsti;
1507  Nam tu agis hac magni Legatum Caesaris Aula
1508  Curans res Patriae (Te vere in publica natum
1509  Munera res magnas belli pacisque secantem
1510  Gallia consilio Juvenem mirata sagaci est
1511  Jamdudum; tibi tunc annis Prudentia major,
1512  Omnigena

dote jugâsti).
1513  Adveniens quantum laetatus ego Hospite tanto!
1514  Exinde et nostrae laus addita quanta Camoenae!
1515  Et jam si queat ipsa, sibi quod posse videtur
1516  Te laudante, quid ad decus immortale requiram?
1517  Me tibi Posteritas acceptum nosceret omnis,
1518  Longaque me gratum perhiberent saecula Vatem.
1519  Nec patiar, te praeteritum indictumque relinqui,

posse videtur
1516  Te laudante, quid ad decus immortale requiram?
1517  Me tibi Posteritas acceptum nosceret omnis,
1518  Longaque me gratum perhiberent saecula Vatem.
1519  Nec patiar, te praeteritum indictumque relinqui,
1520  (Quanquam exinde tuis quid possit laudibus addi?)
1521  JACOMELLE Amor o Phoebi Aonidumque Sororum,
1522  Quem doctas illae cupidum duxere per artes,

1522  Quem doctas illae cupidum duxere per artes,
1523  Atque animo scire et saepere inseruere capaci:
1524  Num prodire tuo nostri sine nomine versus
1525  Possint, non leve sunt qui per te nomen adepti?
1526  Namque per ora Virûm ferimur, lateque per omnem
1527  Ausoniam, et Latius qua sermo est cumque, volamus
1528  Te laudes vulgante, quibus mea

non leve sunt qui per te nomen adepti?
1526  Namque per ora Virûm ferimur, lateque per omnem
1527  Ausoniam, et Latius qua sermo est cumque, volamus
1528  Te laudes vulgante, quibus mea carmina tantum
1529  Tollis, ut affectent vita gaudere perenni.
1530  Ambiri quid enim queat hac praeclarius in re,
1531  Quam prope divino celebrarier illius ore,

velit unumquodque valere
1561  Si sibi, non Toti vitam producere possit;
1562  Extincto intereat quo protinus omne, necesse est.
1563  Auri nec tantum facilem te in munera praesta;
1564  Verum in convictu quoque moribus effice suavem
1565  Jucundis, placeas caris ut carus Amicis.
1566  Nam neque sanctius est porro neque firmius ullum

magnas
1652  Exposcit causas: adversam optare procellam
1653  Nempe in tranquillo, delirum est; subvenit illi
1654  Tum Sapiens tentum, cum jam furit excita contra.
1655  At caveas ne te, cum fortiter egeris, ardor
1656  Extollat nimium, atque alios super evehat omnes
1657  Despectantem animis cunctorum facta superbis,
1658  Solus uti cupias sic princeps esse videri:

omnes
1657  Despectantem animis cunctorum facta superbis,
1658  Solus uti cupias sic princeps esse videri:
1659  Difficile est etenim cunctis praestare volentem
1660  Ullo jure pati te vincier, assuetusque
1661  Cedere nulli Animus potius superare volet vi,
1662  Quam par justitia fieri: hinc injuria manat.
1663  Vera animi Virtus tantum sibi quaerit honesta,

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report