Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: te Your search found 9840 occurrences
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 Last Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Occurrences 678-761:678. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Iouem coniuratos
679. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Io in uaccam
680. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Mirmidones
681. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
682. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
Ad Franciscum Sricham saltatriculum
683. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] uatem
684. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] temnere possum
685. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
686. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] quia uix puber iam proximus ire uideris
687. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
688. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
689. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph | Section]
690. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] creatum
691. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
692. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] fato
693. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] nanos uocat Ila Cyclopas.
694. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
In Polyphemum
695. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] forte macello,
696. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] rogo, cures, Polypheme, sed unum,
697. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Ad eundem
698. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
699. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] linguam ferre, Sabelle, tuam!
700. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Sabelle, palato
701. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
Ad Bartholum Illyricum
702. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
703. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
In patronum supra causę ęstimationem a clientulo petentem
704. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] persoluam quam te modo postulo, Crasse,
705. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
706. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
In Thomam tenuiori ueste hyeme utentem
707. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] hyeme utentem
708. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] deformem deformis desinet ille
|
709. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
In Fortunam de annulo amisso
Iam, peior Fortuna, meo ditarier ęre
Credis? Nec laudi consulis ipsa tuę?
Annulus e digito cecidit mihi: scilicet isto
Te falsum damno numen habere ferent!
Si sapis, hunc reddas, ne clamet turbaque dicat: 5
»Non erat hęc uerę pręda petenda deę!«
710. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
dicat: 5
»Non erat hęc uerę pręda petenda deę!«
In Periclem bona corporis sui iactantem
Attollit nimium te gloria uana, Pericles,
Quod celeri excurris plana per arua pede,
Quodque palestritis luctandi uiribus obstas,
Lumine quod sano quęque minuta uides,
5 Arrectaque leues quod colligis aure susurros,
711. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
pede,
Quodque palestritis luctandi uiribus obstas,
Lumine quod sano quęque minuta uides,
5 Arrectaque leues quod colligis aure susurros,
Nescit odor nares quod latuisse tuas.
Cursu te superant tygres, te uiribus ursi,
Plus oculis lynces, plus ualet aure lepus,
Quam tibi odorandi canibus uis insita maior:
10 Naribus agnoscunt quo fera torsit iter.
Quid te igitur magnum censes, insane
712. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
Quodque palestritis luctandi uiribus obstas,
Lumine quod sano quęque minuta uides,
5 Arrectaque leues quod colligis aure susurros,
Nescit odor nares quod latuisse tuas.
Cursu te superant tygres, te uiribus ursi,
Plus oculis lynces, plus ualet aure lepus,
Quam tibi odorandi canibus uis insita maior:
10 Naribus agnoscunt quo fera torsit iter.
Quid te igitur magnum censes, insane Pericles,
713. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
Cursu te superant tygres, te uiribus ursi,
Plus oculis lynces, plus ualet aure lepus,
Quam tibi odorandi canibus uis insita maior:
10 Naribus agnoscunt quo fera torsit iter.
Quid te igitur magnum censes, insane Pericles,
Gloria quum pecudum non sit habenda minor?
De duabus uiis, uitii altera, altera uirtutis
Lata patensque uia est, prono quę
714. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
Nanque suę totos uitę Tibi uouerat annos,
Eloquio pręstans, religione pius.
Nunc quoque cum fertur mortuus
715. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph | Section]
tali persoluant munere grates
Fataque dent fatis candidiora meis.
Querela in canis sui Fusci interfectorem
Hei mihi, Fusce meus, quis te tam uulnere diro
Perdidit innocuum? Cui male notus eras?
Dente minax nulli fueras nec uoce molestus,
Sed cunctis lusu gratus et obsequio.
5 Tu mihi blanda dabas festiuo gaudia gestu
Tu custos nostrę fueras fidissimus aulę,
Hesperidumque magis, Fusce, dracone uigil.
At nunc uulnifico traiectus uiscera ferro
10 In dura recubas sanguinolentus humo.
Dextera sęua nimis, quę te, miserande, peremit,
Quę mihi te rapuit, dextera sęua nimis!
Illa etiam Getulos uicit feritate leones,
Vicit et Hyrcanas asperitate tygres.
15 O utinam, quicunque fuit grassator et autor
Hesperidumque magis, Fusce, dracone uigil.
At nunc uulnifico traiectus uiscera ferro
10 In dura recubas sanguinolentus humo.
Dextera sęua nimis, quę te, miserande, peremit,
Quę mihi te rapuit, dextera sęua nimis!
Illa etiam Getulos uicit feritate leones,
Vicit et Hyrcanas asperitate tygres.
15 O utinam, quicunque fuit grassator et autor
Cędis, Fusce, tuę, cęsus et ipse
At tu, chare, super cęlestia sidera uiue,
20 Quando tibi nostro est uita negata solo.
Fertur et Erigones canis altis additus astris
Dum queritur dominę tristia fata suę.
Cur ego non sperem de te quoque tale futurum?
Tam fidus dominę non fuit ille suę!
In somnum diurnum querela
Vt quid ab ingenuo prohibes me, somne,
Tu tamen accitas pręuenis ecce deas!
5 Tunc pro litterulis cogor fecisse lituras,
Donec cum calamo concidat ęgra manus.
Si legere incipio uatum dictata priorum,
Torpescit linguę te subeunte sonus.
Pronum pono caput, pluteus languentia membra
10 Excipit et totum iam sopor altus habet.
Quando igitur uigilare datur, si luce negatur?
Nam iuris tenebras dicimus esse tui.
Vt pigeat soles me numerare meos.
Sit ualidum corpus, mens sana et criminis expers, 25
Cum nos de terris cędere fata uolent.
Tunc neque me ceruis, neque me cornice fatebor
Viuacem, nec te, corue, fuisse minus.
Hinc tu, qui multos optas me uiuere in annos,
30 Sat multos annos esse ualere puta.
Christus:
Vt terrenus homo per me, quem torserat error,
Ad cęlum recta disceret ire uia.
Christianus:
Quid Te, qui semper procul esses crimine ab omni, 5
Velle pati poenas compulit atque necem?
Christus:
Erga ipsum pietas, ut, quem sua culpa grauabat,
Quę causa est nudi Tibi corporis? Arida quare
Stat uultu macies membraque sicca rigent?
Christus:
Hoc uolo ne pigeat luxum te spernere mundi
20 Atque famem mecum pauperiemque pati.
Christianus:
Candida sed graciles cingunt uelamina lumbos:
Anne, rogo, quicquam pars
in campis glebam uersaret arator
Et quibus aut messor fruges aut uinitor uuas
Cogeret, ante acti gratissima dona laboris,
40 Et quibus immites tectus lare temneret Euros
Ocia lętus agens. Per Te foeta ubere tellus
Aequatis circum spatiis, distante profundi
Conuexa regione poli pariterque remota,
Orbe quidem in medio librata mole pependit;
45 Quam tumidis uastę uallarunt fluctibus undę
Ter notum quęsiuit iter, ter deuius alto
Frigore contectis gelidisque errauit in aruis.
60 Tu tempestatem diram sęuasque procellas
Colligis atque fugas rursum redeunte sereno.
Per Te terra suos educit prodiga foetus,
Frugifero partu nunquam frustrata coloni
Spem cupidam, sata lęta ferens et dulcia Bacchi
65 Munera, in apricis flauentem collibus uuam,
Herbasque et uario uernantia
70 Et uolucrum uarios arguto gutture cantus
Edentum lapsuque uago per inane uolantum
Esse iubes totidemque salo degentia uasto
Corpora, quot superas tellus sustentat ad auras.
Per Te post uarium terrę cęlique decorem,
75 Post tot res genitas, cumulato Copia cornu
Orbis adauxit opes; et iam uenere metalla
Quęsita in uenis terrę pulchrumque superne
Efulsit flaui genus auri,
spirans
Tradidit hanc Domino protinus ipse suo.
Exanimes artus Egeę pręsidis uxor
20 Maximilla tegens contumulauit humo.
O male dissimili mulier coniuncta marito,
Te docuit pietas, impius ille fuit!
Impietas poenam, pietas solatia carpet:
Quam quis habere uolet, pręmia consideret.
25 Iste necem tandem Patrarum passus in urbe
Viuit in ętheriis iam sine
Vsque adeo seruire Tibi quam sceptra tenere
Pręstat et innumeris imperitare uiris.
5 Rura Lycaonię celeri percurrere gressu
Et quondam patrios pergit obire lares
Vt tam longinquis orbis Te nunciet oris
Et doceat sanctam sub Tua signa fidem.
Iccirco his ipsis patrio conuersa relatu
10 Matthei studuit scripta legenda dare.
Affuit et uirtus: ipso simulachra deorum
Sacrilegi Astragis barbariceque feri,
Qui uiuo pellem, uiuo caput abstulit idem:
Constanti inuictus perstitit ille fide.
25 Hęc igitur passus superata morte beatas
Ingreditur gaudens Te duce, Christe, domos.
Passus est anno a Dominica passione XLVII.
Iacobus Zebedei
Ipse Zebedei Iacobus filius olim,
Nunc factus magni
minor.
5 Cecropia doctus lingua doctusque Latina,
Hebraicos didicit Chaldaicosque sonos.
Felix tam uarię donis donate loquellę,
Ingenio multum, nec minus arte ualens!
Te Scripturarum castigatore recessit
10 Omnis ab utroque menda fugata libro.
Te monstrante patent sensus et enygmata uatum,
Iam licet obscuris nil titubare locis:
Sic sole infuso tenebras
sonos.
Felix tam uarię donis donate loquellę,
Ingenio multum, nec minus arte ualens!
Te Scripturarum castigatore recessit
10 Omnis ab utroque menda fugata libro.
Te monstrante patent sensus et enygmata uatum,
Iam licet obscuris nil titubare locis:
Sic sole infuso tenebras uanescere noctis
Cernimus et nubes flantibus etesiis.
15 Te bellante piis uerterunt
Te monstrante patent sensus et enygmata uatum,
Iam licet obscuris nil titubare locis:
Sic sole infuso tenebras uanescere noctis
Cernimus et nubes flantibus etesiis.
15 Te bellante piis uerterunt terga prophani,
Perpetuus nostris hostibus hostis eras.
Te duce, prostratis erroribus, alma triumphat
Ecclesia et laudes concinit usque tuas.
Tu nobis consulta, modos
locis:
Sic sole infuso tenebras uanescere noctis
Cernimus et nubes flantibus etesiis.
15 Te bellante piis uerterunt terga prophani,
Perpetuus nostris hostibus hostis eras.
Te duce, prostratis erroribus, alma triumphat
Ecclesia et laudes concinit usque tuas.
Tu nobis consulta, modos monitusque dedisti
Per quos alta poli scandere ad astra datur. 20
Nec tamen ista magis
tam opera amicorum ęstimanda sunt quam animus. Exiguum etiam magni beneficii loco habendum est, quicquid pro uiribus pręstatur. Tu si quam mihi gratiam referre curabis, ea erit cumulatissima si eidem Virgini, cui te penitus mancipatum uideo, me plurimum commendes, tum etiam si in decantandis uersiculis istis tuum acroma, tuos phtongos, rithmos, tonos tuumque melos exerceas, minime quidem ad meorum humilitatem ineptitudinemque uerborum respiciens, sed
Et me cogit amor laudes Tibi dicere cantu,
Id tamen absque Tua Musa pauescit ope.
Ergo, precor, faueas; nescis Tu uota precantum
Spernere, commendat quos Tibi uera fides.
Si Te igitur nostri fortuna miserrima tangit,
Nunc aures precibus pande benigna meis.
Nunc sorti succurre meę, regina superni
Sis licet imperii, sim cinis ipse licet.
O sapiens Virgo
Tui nati tanto me munere dignum
Effice, nanque Tibi talia posse dedit.
Iam Tu gemmato regni diademate fulges,
Iam Tibi submittunt castra superna caput.
Mens humilis super alta tulit Te culmina cęli,
Quo, precor, ascendant quas Tibi fundo preces.
De Te fons placida manans pietate repleuit
Terrarum uacuo quicquid in orbe patet.
De Te iustitię Sol ortus nocte fugata
Iam Tu gemmato regni diademate fulges,
Iam Tibi submittunt castra superna caput.
Mens humilis super alta tulit Te culmina cęli,
Quo, precor, ascendant quas Tibi fundo preces.
De Te fons placida manans pietate repleuit
Terrarum uacuo quicquid in orbe patet.
De Te iustitię Sol ortus nocte fugata
Inuexit ueri dogmatis ecce diem.
Filia, sponsa, parens: tria
Mens humilis super alta tulit Te culmina cęli,
Quo, precor, ascendant quas Tibi fundo preces.
De Te fons placida manans pietate repleuit
Terrarum uacuo quicquid in orbe patet.
De Te iustitię Sol ortus nocte fugata
Inuexit ueri dogmatis ecce diem.
Filia, sponsa, parens: tria nomina colligis in Te,
Tanta Tibi merito sunt data dona Tuo,
Tu magni superum Regis
manans pietate repleuit
Terrarum uacuo quicquid in orbe patet.
De Te iustitię Sol ortus nocte fugata
Inuexit ueri dogmatis ecce diem.
Filia, sponsa, parens: tria nomina colligis in Te,
Tanta Tibi merito sunt data dona Tuo,
Tu magni superum Regis dignissima mater,
Qui soluit duro sęcula nostra iugo
Et libertatis donauit munere mundum
Et libertatis donauit munere mundum
Vinclisque ereptos duxit ad astra patres.
Eius, quęso, meum transfigas uulnere pectus
Quo magis hunc qui me tam bene amauit amem.
Te gentes populique omnes mirantur et omnis
Te pariter diuum turba uerenda stupet,
Nanque Tibi similis sanctarum nulla dearum
Esse potest, primi sit licet illa chori.
Te casti mores,
Vinclisque ereptos duxit ad astra patres.
Eius, quęso, meum transfigas uulnere pectus
Quo magis hunc qui me tam bene amauit amem.
Te gentes populique omnes mirantur et omnis
Te pariter diuum turba uerenda stupet,
Nanque Tibi similis sanctarum nulla dearum
Esse potest, primi sit licet illa chori.
Te casti mores, humilis mens, gestus honestus
Et semper sacro pectus amore
Te gentes populique omnes mirantur et omnis
Te pariter diuum turba uerenda stupet,
Nanque Tibi similis sanctarum nulla dearum
Esse potest, primi sit licet illa chori.
Te casti mores, humilis mens, gestus honestus
Et semper sacro pectus amore flagrans
Effecere quidem dignam quę sola maneres
Perpetuum magni numinis hospitium.
Esse igitur poterit per
casti mores, humilis mens, gestus honestus
Et semper sacro pectus amore flagrans
Effecere quidem dignam quę sola maneres
Perpetuum magni numinis hospitium.
Esse igitur poterit per Te mea libera uita
Tantis quas patior solicitudinibus,
Si tamen in nobis, seges est ubi multa malorum,
Germinet oratu gratia multa Tuo.
Hinc humilis flexoque genu Te postulo supplex
igitur poterit per Te mea libera uita
Tantis quas patior solicitudinibus,
Si tamen in nobis, seges est ubi multa malorum,
Germinet oratu gratia multa Tuo.
Hinc humilis flexoque genu Te postulo supplex
Vt mihi sis uitę duxque comesque meę
Vtque meos gressus per deuia lustra uagantes
Compellas recti tramitis ire uiam.
Virgo potens lucis, tenebrarum nescia, nostrę
Meque Tuam frustra poscere dicat opem.
Tanquam non semper promptum Tibi soluere uinctos,
Aut non concessum iustificare reos!
Quin potius sis, Virgo, memor quia culpa reorum
Te matrem ueri fecerit esse Dei.
Exiit humanis indutus carnibus ille
Quas de uisceribus traxerat ecce Tuis
Et Tibi dona dedit nulli donata priorum,
Vt sis intacta uirginitate parens.
coluit semper iura pudicicię?
Quod nisi certa foret castę sententia mentis,
Dedecus hausisset illa, sed ipse necem.
Nunc Tu, syderei dominatrix maxima mundi,
Tu dea, si fas est Te uocitare deam,
Tu uirtute potens, altę Tu munere mentis
Prędita, Tu cunctis condecorata bonis,
Da mihi quod per se non nostra potentia pollet,
Vt mea iam cesset corda agitare
Qui nos ipse suam fecit ad effigiem,
Nec quam uilis ego spectes, sed quantus ubique est
Non dedignatur qui meus esse pater.
Maiestas immensa Dei nostrique Tuique
Te facilem pręstet propiciamque magis.
Mens animusque mihi stupuit ceu Gorgone uisa,
Sed tamen assiduis fletibus ora madent,
Fletibus heu cassis; sed Tu, sanctissima Virgo,
Imple,
Erroris maculas munditiemque paret,
Et sese ad uoti referens primordia nostri
Exoret pacem iam mihi perpetuam.
Virgo fouens humiles meritoque perosa superbos,
Tangat Te nostrę conditionis amor.
Principium commune hominum Te flectat ut istam
Iam Tibi deuotam suscipias animam,
Quę, si mortalis labentia munera formę
Cum tanta ac tali nouit amare
sese ad uoti referens primordia nostri
Exoret pacem iam mihi perpetuam.
Virgo fouens humiles meritoque perosa superbos,
Tangat Te nostrę conditionis amor.
Principium commune hominum Te flectat ut istam
Iam Tibi deuotam suscipias animam,
Quę, si mortalis labentia munera formę
Cum tanta ac tali nouit amare fide,
Nonne magis sacri decus amplexabitur oris
Quid faciant fratres, quid pia mater ait?
Ipsa tuos patria infęlix qua mente recessus
Pertulerit, numquid fleuit amica cohors?
Barbarus haud ęquo dictus cognomine quęstor
Te loquitur, de te somnia plura refert.
Si quis ait scriptum quod te misisse, »Salutat« q>
Interogat, »num me Marulus anne meus«?
Huic ubi pro certo missam uidet esse salutem
Quid faciant fratres, quid pia mater ait?
Ipsa tuos patria infęlix qua mente recessus
Pertulerit, numquid fleuit amica cohors?
Barbarus haud ęquo dictus cognomine quęstor
Te loquitur, de te somnia plura refert.
Si quis ait scriptum quod te misisse, »Salutat« q>
Interogat, »num me Marulus anne meus«?
Huic ubi pro certo missam uidet esse salutem
Labuntur
patria infęlix qua mente recessus
Pertulerit, numquid fleuit amica cohors?
Barbarus haud ęquo dictus cognomine quęstor
Te loquitur, de te somnia plura refert.
Si quis ait scriptum quod te misisse, »Salutat« q>
Interogat, »num me Marulus anne meus«?
Huic ubi pro certo missam uidet esse salutem
Labuntur lachrymę męsta per ora pię.
Moribus excultis Aloysius
Interogat, »num me Marulus anne meus«?
Huic ubi pro certo missam uidet esse salutem
Labuntur lachrymę męsta per ora pię.
Moribus excultis Aloysius atque Marinus
Heu ueluti amissum te sibi uterque dolent;
Hi prece sollicita sacratum numen adorant
Vt possint tecum uiuere siue mori.
Nicoleos sine te Petrarcha nec incubat aris
Vt prius, oranti tu sibi in ore sonas.
Moribus excultis Aloysius atque Marinus
Heu ueluti amissum te sibi uterque dolent;
Hi prece sollicita sacratum numen adorant
Vt possint tecum uiuere siue mori.
Nicoleos sine te Petrarcha nec incubat aris
Vt prius, oranti tu sibi in ore sonas.
Te meminit superos tacita si uoce fatigat,
Te licet absentem nocte dieque refert.
Carmen ubi accepit factum de Virgine
dolent;
Hi prece sollicita sacratum numen adorant
Vt possint tecum uiuere siue mori.
Nicoleos sine te Petrarcha nec incubat aris
Vt prius, oranti tu sibi in ore sonas.
Te meminit superos tacita si uoce fatigat,
Te licet absentem nocte dieque refert.
Carmen ubi accepit factum de Virgine Sancta
Hieronymus, de te, Marule, mira canit.
Hoc sonat ad citharam,
adorant
Vt possint tecum uiuere siue mori.
Nicoleos sine te Petrarcha nec incubat aris
Vt prius, oranti tu sibi in ore sonas.
Te meminit superos tacita si uoce fatigat,
Te licet absentem nocte dieque refert.
Carmen ubi accepit factum de Virgine Sancta
Hieronymus, de te, Marule, mira canit.
Hoc sonat ad citharam, laudat per compita, stringit
Pectoribus, grates
Vt prius, oranti tu sibi in ore sonas.
Te meminit superos tacita si uoce fatigat,
Te licet absentem nocte dieque refert.
Carmen ubi accepit factum de Virgine Sancta
Hieronymus, de te, Marule, mira canit.
Hoc sonat ad citharam, laudat per compita, stringit
Pectoribus, grates hoc tibi semper agit.
Incolumes tibi sunt fratres, charissima mater
Viuit adhuc, sine te si sibi
de te, Marule, mira canit.
Hoc sonat ad citharam, laudat per compita, stringit
Pectoribus, grates hoc tibi semper agit.
Incolumes tibi sunt fratres, charissima mater
Viuit adhuc, sine te si sibi uita foret.
Heu patria altisonas subicit gemebunda querellas
Vulsa comam, lacerum pectus et ora notat.
Nam modo qui fueras Spalatensi solus in urbe
Omnibus exemplar consiliumque decus,
Nam modo qui fueras Spalatensi solus in urbe
Omnibus exemplar consiliumque decus,
Tam cito raptus abis, abiit tecum omnis honestas
Et probitas uitę relligioque fides.
Nos sine te lęti nequaquam uiuimus, auget
Tot mala nostra tuę facta ruina fugę.
Viuimus, et si uis nostram cognoscere uitam
Accipe, pars animę maxima, Marce, meę.
Egredere e muris, nihil est nisi
Irrides nostri temporis exicium,
Inconcussa fides suffert tentamina mundi,
Concilias Christum dum tibi, Marce, tuum,
Quem pro Francisco uelis exorare misello,
Perpetuo sic te donet, amice, bono.
[2.] Franciscus Natalis ad Marcum Marulum de obitu Valerii fratris
Marule, Socraticę non dispar gloria uitę,
Pręualido fultum
Nonnullum ex charis occubuisse tuis.
»Frater erat« , dices. Carissima pectora fratris
Heu miser ipse gemo perpetuoque gemam!
Huius nomen erat quanta probitate fideque
Te docet et quali laude ferendus honos!
Quis dubitat clarę quod erat uirtutis amator,
Nobilis in bello nobiliorque toga?
Huic inerat gratę quędam pręstantia formę,
Ingenium, probitas
Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.