Your search found 4111 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 229-254:

35  Oechalię regno fidens Euritus – ab illo
Victi omnes dirę damna tulere necis.
Neptunno natos saxis prostrauit, ut aiunt,
Saxa hęc e cęlo suppeditante Ioue.
Sed licet hic semper uictor superauerit olim
40  Terribilesque feras terribilesque uiros,
Fortior est illo quisquis se uicerit ipsum
Addideritque malis frena cupidinibus,
Atque iter ad cęlum uera uirtute pararit

Aoniam flabis forsan et ipse tubam
Atque cothurnatis pedibus comitabere uatem
10   Qui profugos Troas, qui canit arma uirum.
Viue igitur, sed uiue diu, ne nostra uetustis
Inuideant semper sęcula temporibus,
Ne semper uictam doleat se fama nepotum,
Te tandem sed auis pręferat et proauis. Ad Hieronymum Martiniacum

Atque cothurnatis pedibus comitabere uatem
10   Qui profugos Troas, qui canit arma uirum.
Viue igitur, sed uiue diu, ne nostra uetustis
Inuideant semper sęcula temporibus,
Ne semper uictam doleat se fama nepotum,
Te tandem sed auis pręferat et proauis. Ad Hieronymum Martiniacum
Hieronyme, Aonię quanuis nouus incola siluę,

Concilians pariter me tibi teque mihi.
Quos alios nobis poterit pręferre uetustas,
Istis si noster cędere nescit amor?
Sum tuus atque tuus, dum pręsens suppetit ętas
Et dum nostra uigent corpora, semper ero. 10 Ad Nicolaum sibi carissimum
Si modo tanta foret dicendi copia nobis
Quantam iudicio dicor habere tuo,
Horrida sanguinei canerem nunc

Camenę
Ipsaque Phoebea uerba sonanda lyra.
5  Cingent Aonię lauro tua tempora Musę
Teque colit pręsens posteriorque dies.
Hęc dico non ut laudem pro laude rependam,
Sed quia me semper dicere uera iuuat.
Hęc ego si taceam, taceant si deniqui cuncti,
10   Incipient siluę mutaque saxa loqui. PRIGODNI I

Dedecet ingenuos, dedecet iste iocus.
»Lucror,« ais, »talis doctus subuertere talos
Fallacique dolum composuisse manu.«
5  Id fateor, sed tu meliorem quęrito lucrum:
Lucri habuit semper fama pudica satis. In Fortunam de annulo amisso
Iam, peior Fortuna, meo ditarier ęre
Credis? Nec laudi consulis ipsa tuę?
Annulus e digito

Natali Marci Maruli in Valle surda commorantis responsio
Grata salutatrix a te mihi littera uenit
O Francisce, meę cultor amicicię!
Hęc docuit quanto est absentia nostra dolori
His quibus extiteram semper in urbe comes.
5  Tum quod tristitię cumulus superadditur isti
Dum pecus in prędam ferri hominesque uident.
Ferre utrumque malum mentique mederier ęgrę
Dicere conabor qua ratione decet.

pono caput, pluteus languentia membra
10   Excipit et totum iam sopor altus habet.
Quando igitur uigilare datur, si luce negatur?
Nam iuris tenebras dicimus esse tui.
Ocia detestor, cogor tamen ocia semper
Viribus euictus, somne, subire tuis.
Nunquid Epimenides ego sum, quem tota sopore 15
Perpetuo dicunt lustra quiesse decem?
Nunquid ego Endimion, cui quondam colle sub alto
Blanda

Christus:
Vt terrenus homo per me, quem torserat error,
Ad cęlum recta disceret ire uia. Christianus:
Quid Te, qui semper procul esses crimine ab omni, 5
Velle pati poenas compulit atque necem? Christus:
Erga ipsum pietas, ut, quem sua culpa grauabat,
Lustratum

Christus:
Perferat offensas omnes, non inferat ullas
Qui super alta cupit sydera pace frui.
Vita breuis, modicus labor, optatissima merces,
Immensum semper perpetuumque bonum. 30
Quod si quem ne summa quidem iam pręmia tangunt,
Terreat ęterni carceris exilium,
Ignis inextinctus, nunquam discussa tenebra,
Semper edax uermis, semper amara lues,

Immensum semper perpetuumque bonum. 30
Quod si quem ne summa quidem iam pręmia tangunt,
Terreat ęterni carceris exilium,
Ignis inextinctus, nunquam discussa tenebra,
Semper edax uermis, semper amara lues,
35   Horrendi gemitus, dolor acer, moesta querela,
Assidui luctus et sine fine malum.
Talia quippe manent quos desertura uoluptas
Nunc tenet et blandis

Immensum semper perpetuumque bonum. 30
Quod si quem ne summa quidem iam pręmia tangunt,
Terreat ęterni carceris exilium,
Ignis inextinctus, nunquam discussa tenebra,
Semper edax uermis, semper amara lues,
35   Horrendi gemitus, dolor acer, moesta querela,
Assidui luctus et sine fine malum.
Talia quippe manent quos desertura uoluptas
Nunc tenet et blandis decipit

Euigilate graui ne pressos lumina somno
Occupet extremi temporis atra dies.
75   Cernite quam celeri labuntur tempora cursu
Quamque fugax nullam sentiat hora moram.
Felix qui semper uitę bene computat usum
Cogitat et finem iam fore iamque suum. Hymnus ad Deum
Nunc sublime ferens

Tu soles mentes releuare motas,
30  Spiritus pellis pariter malignos,
Vota tu miti pia supplicantum
Suscipis aure.
Suscipe o nostros facilis rogatus,
Vt tuis semper meritis fauentem
35  Omnium autorem dominumque rerum
Glorificemus.
Amen. De Sancto Nicolao

Deo.
5  Hunc Egea furens crudeli uerbere cęsum
Constituit turpi morte necare crucis
Vanos esse deos dicentem quos colit ipse,
Vtque uni Christo uota precesque daret.
Semper quippe pio monitori irascitur ille
10  Obdurat uitio qui nimis ipse suo.
Andreas biduum pendens pręcepta salutis
Auribus arrectis excipienda dabat.
Plebs miserata uirum certę subducere

Ad Virginem beatam M. Marulus Hieronymo Papali salutem. Nuper petenti tibi ut Francisci Petrarchę, inter Thuscos poetas facundissimi, de beata Maria matre semper uirgine cantilenam suo uernaculo sermone compositam Latinam facerem, negare non potui, licet enim partim ingenii eruditionisque meę paruitas, partim ipsa uertendi difficultas ab eo me non parum dehortarentur. Sunt quippe linguarum

Meque Tuo auxilio consilioque iuua.
O splendore micans cunctorum Virgo bonorum
Editaque ex illo cuius es alma parens,
Pręsentis uitę lumen lumenque futurę,
Ianua stelliferi semper aperta poli,
Filius ille Tuus, Virgo, Regisque deorum
Aetheria ad nostras uenit ab arce domos
Teque unam elegit per quam conuerteret Euę
In lusum planctus inque iocos

Te pariter diuum turba uerenda stupet,
Nanque Tibi similis sanctarum nulla dearum
Esse potest, primi sit licet illa chori.
Te casti mores, humilis mens, gestus honestus
Et semper sacro pectus amore flagrans
Effecere quidem dignam quę sola maneres
Perpetuum magni numinis hospitium.
Esse igitur poterit per Te mea libera uita
Tantis quas patior

fateor (quis enim sine crimine uiuit?),
Sed rogo ut ipsa meis iam medeare malis,
Ne super his Coluber possit ridere superbus
Meque Tuam frustra poscere dicat opem.
Tanquam non semper promptum Tibi soluere uinctos,
Aut non concessum iustificare reos!
Quin potius sis, Virgo, memor quia culpa reorum
Te matrem ueri fecerit esse Dei.
Exiit humanis indutus

Dirige per uitę iam melioris iter.
Illa ego quam quondam totis affectibus arsi
Occidit et gelido marmore tecta iacet,
Et mea decedens affecit corda dolore,
Corda sed hęc semper flere iubebat amor,
Milleque me uario iactabant turbine curę,
Illa sed unius nescia semper erat.
Quam quoque si nosset, nunquid non firma manerent,
Quę coluit semper iura

et gelido marmore tecta iacet,
Et mea decedens affecit corda dolore,
Corda sed hęc semper flere iubebat amor,
Milleque me uario iactabant turbine curę,
Illa sed unius nescia semper erat.
Quam quoque si nosset, nunquid non firma manerent,
Quę coluit semper iura pudicicię?
Quod nisi certa foret castę sententia mentis,
Dedecus hausisset illa, sed ipse

sed hęc semper flere iubebat amor,
Milleque me uario iactabant turbine curę,
Illa sed unius nescia semper erat.
Quam quoque si nosset, nunquid non firma manerent,
Quę coluit semper iura pudicicię?
Quod nisi certa foret castę sententia mentis,
Dedecus hausisset illa, sed ipse necem.
Nunc Tu, syderei dominatrix maxima mundi,
Tu dea, si fas est Te uocitare

uerso moderamine mentis
Vota uidens placidis nutibus illa foue.
Aduentat suprema dies, discrimine paruo
A gelido durę limine mortis abest.
Sic properant anni, fugit ętas, tempora semper
Prępetibus pennis irrequieta uolant.
Interea stimulis mea mens agitatur amaris
Conscia delicti iustitięque memor.
At Tu, Diua, omnes uincens pietate fideque

nocte dieque refert.
Carmen ubi accepit factum de Virgine Sancta
Hieronymus, de te, Marule, mira canit.
Hoc sonat ad citharam, laudat per compita, stringit
Pectoribus, grates hoc tibi semper agit.
Incolumes tibi sunt fratres, charissima mater
Viuit adhuc, sine te si sibi uita foret.
Heu patria altisonas subicit gemebunda querellas
Vulsa comam, lacerum pectus et ora

Ingenium, probitas consiliumque, decus.
Non sibi, sed patrię charisque uigebat amicis,
Iuuerat ignotos auxilioque suos.
Doctus, honoratę meruit pręconia uitę,
Mellifluum fundens semper ab ore fauum.
Adde quod ille quies studiorum, Marce, tuorum,
Ille tuis curis dulce leuamen erat.
Dum fuit hic, dulces Musarum expromere foetus,
Ęonidum poteras sollicitare nemus.

ore sonos:
»Omnibus esse soles rabida truculentior ursa
Quis placuit uitam labe notare suam.
Ferrea qui subeunt prauę retinacula mentis,
Ferentur semper turbidiore metu.
Ast quibus ętherei feruens in uertice coeli
Astrigero mens est, cura perenis, amor,
Ast quibus immensum decus immortale per ęuum
Fulget et ęternum pręmia clara

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report