Your search found 4111 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 2606-2735:

Plura de Cartesio libenter dicerem, si aut ulla ejus laudibus per me fieri posset accessio, aut non vererer, ne, si uberius de illo dicerem, viderer idcirco id facere, ut amplior inde pars laudis tanquam cum illo communicatae tibi redundare possit. Nam ego quidem semper duxi non exiguum esse meritum eorum, qui, quae ab aliis sapienter sunt inventae, ita reddere possint, ut in communem usum ea derivent; et si utilitate rem metiamur, eos fere aeque ac doctrinae Auctores ipsos benemereri de bonis artibus. Sed horum qualiscumque sit laus (neque enim quidquam

Nihil Homini jucundius esse ait, quam in caelestium rerum contemplatione versari. De Mundi dispositione se acturum pollicitus praemitit explicationem naturae corporis, quae in hoc sita est, ut in longum latum et profundum extendatur; proinde et spatium; cui triplex semper hujusmodi dimensio convenit, a corpore non differre afferit: quamobrem vacuum omne a rebus excludit. Quo pacto res in Pleno moveri possint, explicat; ubi et corpora sine ullo termino secari posse ostendit. A Versu 270. agit de motu, cujus quantitatem semper in rebus servari

et spatium; cui triplex semper hujusmodi dimensio convenit, a corpore non differre afferit: quamobrem vacuum omne a rebus excludit. Quo pacto res in Pleno moveri possint, explicat; ubi et corpora sine ullo termino secari posse ostendit. A Versu 270. agit de motu, cujus quantitatem semper in rebus servari probat. Naturae Leges quibus moventur corpora considerat: harum Primam ait esse. Corpus in illo semper statu, in quo semel positum sit, permanere, donec ab externa causa ab eo removeatur: Alteram, Corpus, dum movetur, recta linea moveri oportere, nisi occursu aliorum

a rebus excludit. Quo pacto res in Pleno moveri possint, explicat; ubi et corpora sine ullo termino secari posse ostendit. A Versu 270. agit de motu, cujus quantitatem semper in rebus servari probat. Naturae Leges quibus moventur corpora considerat: harum Primam ait esse. Corpus in illo semper statu, in quo semel positum sit, permanere, donec ab externa causa ab eo removeatur: Alteram, Corpus, dum movetur, recta linea moveri oportere, nisi occursu aliorum corporum deflectatur: Tertiam demum, Corpus, dum in alterum incidit, tantum motus illi impertiri, quantum de suo amittit. His

Sole, progrediendo usque minui, neque ad Martem pervenire posse: tandem Solem interjectu Lunae non omnibus Terrae partibus obscurari; contra Lunam omnibus aeque inconspicuam in defectu reddi ad vers. 972. disserit. Diende ad Axem Eclipticae inclinari Axem Terrae; atque hunc semper sibi parallelum esse, ubicumque loci Terra sit; inde varias anni tempestates fieri explicat. A vers. 1085. ex diurno Terrae in Ortum motu Sidera converti in Occasum nobis apparere: Martem viciniorem interdum remotiorem: Venerem quoque et Mercurium nunc citeriorem, nunc ulteriorem

nempe, pellucida, et opaca. Ubi primi Elementi copia repletis Pilarum intervallis superavit, hanc redundantem in axem, cum in gyrum moveantur, majorem vim a medio Vortice recedendi habent; cum in gyrum moveantur, majorem vim a medio Vortice recedent habent; non recedunt tamen, cum superiores semper impedimento sint in ferioribus: in quo particularum effugere contendentium nisu naturam lucis ait esse positam. Tum a Vers. 210. declarat unius Vorticis polum contigui Vorticis Eclipticae obversum esse; proinde primi Elementi materies elabens (potest enim ea per sphaerularum

Solem quoque circa se converti deductur. Hujusmodi maculas diu non permanere, sed alias absumi, alias rursus generari videmus; hinc sit, ut Solis lux interdum valde imminatur, et nonnulla fixa sidera aliquando nobis prorsus obtegnatur, aliquando et nova appareant. Striata hujusmodi materies non semper Soli inhaeret, sed ejus vi saepe rejecta et dispersa longius procurrit, eique, ut Terrae aer, circumfunditur. Haec ad Vers. 551. Si quando vero ea crassior materies Astrum densissime circumtexerit, et ejus Vorticis motus elanguescet, et a fortiori vi finitimi Vorticis una cum

Vortice. Demum errorum, qui in Planetis et praesertim in Luna servantur, retionem reddit. A vers. 946. de corporum Gravitate agit, cujus causam repetit a globulis secundi Elementi a centro motus, quod idem Terrae centrum est, recedere nitentibus, et caetera corpora deorsum renovato semper impulsu trudentibus: idcirco enim ea lapsus suos per quadrata temporum accelerant: imo et Terrae rotunda figura prodit ab hujusmodi particulis eam circumundique prementibus. Gravitatem corporibus minorem sub Aequatore, quam sub Polis esse a celeriori in his, in illo tardiori Pendulorum motu

et rationem reddit, cur de duabus chordis aequalibus et aeque tensis, percussa altera, altera pariter exultet, et sonum edat. Tum observari docet sonum, sive tenuior sit sive fortior, sive feratur fecundis sive adversis ventis, aequali semper tempore per aequale prope spatium propagari, et velocitatem ejus vix quidquam progrediendo imminui: Hinc ad eorum corporum, quae sonum pariter cum fulgore reddunt, cognoscendam a nobis distantiam ducimur. Quod jam superest, Visus naturam explicaturus a vers. 1098. varias lucis

rebus, quae nobis ad usum vitae tantummodo date sunt. A vers. 728. docet primas Naturae leges omnium mentibus insitas ignorari non posse; eas esse immutabiles, quippe quae non ex hominum consensione, sed ex ipso Ordine et summa Ratione nata sunt; inde nobis conscientiam esse, quae semper recta suadeat, et a pravis avertat: oportuisse vero homines, cum Naturae legibus non obsequerentur, aliquo praesentioris poenae metu cohiberi; proinde humanas leges esse constitutas. A vers. 886. ad 1114. de Affectibus, quantum ad Mores ipsos referri possint, agens contra Stoicos

sed plenas illinc visurus aristas
324  Crescentes, et messe domum impleturus opima:
325  Sic bene majori commutat foenore sortem.
326  Tu quoque cunctarum sic obliviscere rerum:
327  Neu semper sit opus dubitare, incertaque rerum
328  (Fluctibus ut mediis sine clavo pinus ) agatur
329  Huc animi mens atque illuc, metuasque dolosas
330  Errorum

423  Omnis ferre alacrem susceptae dura viaï,
424  Donec ad extremum pertingam. Conscia certe
425  Non tantum mens ipsa sibi est existere sese:
426  Scit quoque, quod variis, dum semper cogitat extans,
427  Cogitet ipsa modis: modo vult, modo velle recusat;
428  Contemplatur item meditans; incognita quaerit;
429  Tum super addubitat; vix multo pauca labore

570  Non habet extremum: nullo ergo fine tenetur.
571  Unde animo tollas quantumvis, non tamen illuc
572  Pervenies, ut non infinitum usque relinquas:
573  Nam Summum est sine fine, sibi par denique semper.

574   Non alibi inquiras, quid sit Sapientia: nusquam
575  Illa, nisi in Summo est; quod, cum se noverit intra,
576  Omne quod est, novit: quare Sapientia summa

summa est
577  Infinitaque Mens, hujus cui scena Profundi
578  Tota quidem paterit, quam vasta est quantaque tota.
579  Haec rerum formas cunctarum continet in se.
580  Proinde quidem, semper cum se tueatur, oportet,
581  Quarum habet exemplar, videat res semper ut omnes,
582  Quaecumque existunt, quaecumque existere possunt.

583   Da paulum ex humili

578  Tota quidem paterit, quam vasta est quantaque tota.
579  Haec rerum formas cunctarum continet in se.
580  Proinde quidem, semper cum se tueatur, oportet,
581  Quarum habet exemplar, videat res semper ut omnes,
582  Quaecumque existunt, quaecumque existere possunt.

583   Da paulum ex humili mihi nunc consurgere mente,
584  Alma Fides: neque enim Naturae luce

Notitiam ante omnem quas sponte ingressus inibam.
591  Ipsa doces, Numen, dum sese conspicit intra
592  Contemplans summam Naturam et id omne quod Ipsum est,
593  Par sibi quod genuit Verbum, foecundaque semper
594  Mens generat, semper sese quia conspicit intra.
595  Hanc Prolem Pater aeternum complexus amavit,
596  Illa quoque aeterno in genitorem fertur amore:
597  Hinc ab utroque

591  Ipsa doces, Numen, dum sese conspicit intra
592  Contemplans summam Naturam et id omne quod Ipsum est,
593  Par sibi quod genuit Verbum, foecundaque semper
594  Mens generat, semper sese quia conspicit intra.
595  Hanc Prolem Pater aeternum complexus amavit,
596  Illa quoque aeterno in genitorem fertur amore:
597  Hinc ab utroque simul sed par procedit utrique

Huc aciem mentis, quo te mea dicta vocabunt.
655  Quare age, corporea quae praedita mole videntur,
656  Pervideamus, utrum constantia sint in rebus.

657   Principio, semper cum mentem ad corpora verto,
658  Nil aliud novi naturam corporis esse,
659  Quam quod se simul in longum atque extendit in altum,
660  Et latum pariter constat: neque fingere possum

ratione animum pariter sensumque movere.
688  Corpora sunt igitur, quae nos extensa vocamus,
689  Et vere existunt in rebus, certaque constant.

690   Tum, quando sensu semper constante vigemus
691  Res circa, rerum si nil existeret harum,
692  Et nos perpetuo proin tota denique vita
693  Erraremus eas revera extare putantes,
694  Gauderet nostros

697  Constantes igitur quae nos extare videmus
698  Corpora per sensus, eadem illa extare necesse est.

699   Et quia, quae nosmet circumstant corpora, eosdem
700  Semper per sensus variis distantia formis
701  Inter se, et longe in multis diversa videntur;
702  Illud erit, quod idem, dum magnis partibus extat
703  Corpus et innumeris, vario harum conciliatu

sortita locos dispôstaque tali
719  Ordine, ut efficiant, unum sint omnia corpus,
720  Unum sint pariter corpus, quod dicimus Omne.

721   Contemplator item, sic quoddam semper adesse
722  Nobis corpus, uti quo tandem cumque locorum
723  Progrediamur, id assidue comitetur, et unquam
724  Non absit longe a nobis, ut multa, relictum.
725  Quin super auxilio

obsistens rationibus esse repugna
828  De genere hoc Homines, qualem es te conscius esse.

829   Nunc age, et omnigenûm quae constant corpora rerum
830  Omnia non semper saeclis aeterna fuisse
831  Innumerabilibus, sed quae Divina Potestas
832  Ipsa prior cunctis et per se prima creârit,
833  Percipe. Quaecumque in rebus constare videntur,

videri?
864  Quod quoniam pugnat, pariter pugnare, creatae
865  Quae fuerint quondam, aeternas res esse, necesse est.
866  Aeternum summae quapropter totius Omne
867  Non fuit; ast illam semper Deus infinita
868  Natura excedens durando vincere debet.

869   Non minus et, per quem rerum natura creata est
870  Omnis, uti maneat, servari debet ab illo.

874  Usque novum nisi Sol largiri haud definat ignem;
875  Omnipotens ita quae primo dedit esse Voluntas
876  Rebus, perpetuo maneant ut deinde creatae,
877  Desinere haudquaquam semper res debet easdem,
878  Ut sint, velle: igitur nihil est servare creata,
879  Nimirum quam perpetuo semperque creare,
880  Ut sic longa queant durando vincere saecla.

alio nisi mota, movere.
949  At porro causam hanc motus fateare necesse est
950  Esse Deum, quoniam non possent illa moveri
951  Diversis translata locis, nisi semper ab illo
952  Diversis eadem illa locis sarvante creentur.
953  Quare cum peragi videamus cuncta movendo,
954  Omnis qui motus causa est, agat omnia, oportet.

1004   Praeterea in coetum si semina convenientem
1005  Sunt conjecta semel, cur tandem continuata
1006  Ordinis haudquaquam discedunt a ratione?
1007  Quodque semel potuit Fors, num semper sibi constans
1008  Efficiet? motum stellis servabat eundem?
1009  Vere dabit semper flores de semine certo?
1010  Plantarumque genus fota tellure

tandem continuata
1006  Ordinis haudquaquam discedunt a ratione?
1007  Quodque semel potuit Fors, num semper sibi constans
1008  Efficiet? motum stellis servabat eundem?
1009  Vere dabit semper flores de semine certo?
1010  Plantarumque genus fota tellure novabit?
1011  Ut neque robora roboribus prognata vetustis
1012  Distent, atque oleae crescat

adeo constare minutas
1032  Miramur, neque nostra imitari possumus arte.
1033  Hunc igitur tenuem contextum, haec corpora parva
1034  Condere nec primo potuit fors, nec potuisset
1035  Semper eodem eadem constans servare tenore.
1036  Quare opus est etiam atque etiam fateare, quod omnis
1037  Haec rerum Summa a suprema Mente regatur.

1038   Hic tibi multa

cavendum;
1124  Dum moneo, ne quid Fortunae fortuitisque
1125  Casibus attribuas, ne te in contraria vertas,
1126  Et Fatum in rebus non evitabile Fatum
1127  Protinus admittas; semper florentis Homeri
1128  Ut Musa aeternis exponit versibus edens.
1129  Pelides Socios mortemque ulturus Amici,
1130  Quem bello ereptum flêrat noctesque diesque

1196  Nec recipit Mens posse aliud consistere Mentem;
1197  Sive sit illa sciens etenim dubitansve volensve,
1198  Oderit, optet, amet, metuat quoque, gaudeat, atque
1199  Tristetur, semper tamen est, ut cogitet: illo
1200  Tempore quapropter tantum, quo cogitat, extat
1201  Mens tibi, quandoquidem haec Mentis natura reperta.

1202   Sed quaedam tibi

1210  Vis Animae ingressa est, subito jam cogitat infans:
1211  Sed quoniam propter novitatem corporis ejus
1212  Et teneros artus et membra recentia (sensus
1213  Res extra facile ut possunt impellere) semper
1214  Rebus ab externis impellitur atque movetur,
1215  Percita Mens illo motu impulsuque tenetur,
1216  Nimirum semper sentire coacta dolorem

extra facile ut possunt impellere) semper
1214  Rebus ab externis impellitur atque movetur,
1215  Percita Mens illo motu impulsuque tenetur,
1216  Nimirum semper sentire coacta dolorem
1217  Sive voluptatem vario pro corporis ictu:
1218  Propterea esse sui compos, in seque redire,
1219  Interdumque vacare sibi nequit. Humida mollis

1237  Sed confusa videns simul omnia cernere sese
1238  Nil putat, atque ideo velut evanescit, abitque,
1239  Ut queat intra se nil tum volvisse videri.
1240  Quapropter ratio est haec semper vera, quod omni
1241  Tempore, quo Mens est in rebus, cogitet: et ni
1242  Cogitet, existens nulla ratione videri
1243  Possit; quandoquidem haec natura reperta est.

ferri
1268  Diversos: quid enim est habitus nisi corporis illa,
1269  Partium ubi inter se nexarum consonat ordo?
1270  At quocumque modo partes connectere pergas
1271  Corporeas, semper distare a Mente necesse est.

1272   Non igitur, vivum corpus quia desint esse,
1273  Aeternos nec tale potest durare per annos,
1274  Mens, erit, ut pariter finito

Nec pariter felix valet esse, ubi tempore parvo
1314  Deficiet: quid enim felix, nisi constet in aevum?
1315  Indidit hoc etiam nobis Natura, velimus
1316  Semper ut aeterna per terram vivere fama.
1317  Nosne Deus semper naturaque luderet istis,
1318  Deberet penitus si extingui morte sua Mens?

1319   Praeterea illa animis unde

quid enim felix, nisi constet in aevum?
1315  Indidit hoc etiam nobis Natura, velimus
1316  Semper ut aeterna per terram vivere fama.
1317  Nosne Deus semper naturaque luderet istis,
1318  Deberet penitus si extingui morte sua Mens?

1319   Praeterea illa animis unde insita poena Nocentum,
1320  Quae miseros, quamvis metuant

fatis
1341  Mens erit, aeternum tum debeat ipsa manere.
1342  Nec potuisset idem tacite omnibus insinuare
1343  Usque sibi concors Natura, errore nisi omni,
1344  Nimirum quod nos semper docet illa, careret.
1345  Scilicet emissas nervo stridente sagittas
1346  Unam si videas semper contingere ferro
1347  Omnes rem, dubio procul esse fateberis illam
1348  Erectam

insinuare
1343  Usque sibi concors Natura, errore nisi omni,
1344  Nimirum quod nos semper docet illa, careret.
1345  Scilicet emissas nervo stridente sagittas
1346  Unam si videas semper contingere ferro
1347  Omnes rem, dubio procul esse fateberis illam
1348  Erectam in signum, quo ferrum missile tendat.

1349   At pueris, inquis, pariter cum corpore

probabo.
1566  Hoc modo dum teneas, Animae quod motus in illud,
1567  Quod summum est plenumque Bonum, sit nostra Voluntas,
1568  Qui veluti cessare nequit, sic velle necesse est
1569  Semper; at hunc varie nimirum inflectere nobis
1570  Posse datum est, varis atque in res irrequietum
1571  Dirigere, ut libuit: nimirum haec insita vis est.

1572   Hinc

levis extet pervia vento:
114  Nam neque durities neque pondus corpora reddunt
115  Augmine majori, sed cum majoribus ipsa
116  Sunt extensa locis, spatiumque capacius extat;
117  Quod semper sibi par in navi constat eadem:
118  Semper propterea plena est, neque plenior unquam.

119   Quod si forte aliquis non omnia plena reatur,
120  Corpora quandoquidem

neque pondus corpora reddunt
115  Augmine majori, sed cum majoribus ipsa
116  Sunt extensa locis, spatiumque capacius extat;
117  Quod semper sibi par in navi constat eadem:
118  Semper propterea plena est, neque plenior unquam.

119   Quod si forte aliquis non omnia plena reatur,
120  Corpora quandoquidem sine inani posse moveri
121  Non videt, a

rebus sanxit Deus, edita ut ortus
323  Visere quaeque suos possint, servarier aucta,
324  Possit et in Summa certus consistere ut ordo.

325   Prima tibi ante alias esto lex; semper eadem
326  Corpoream naturam omnem ratione necesse est,
327  Qua semel extiterit, perstare; nec excidere illa
328  Per se unquam externis nisi causis victa valebit.
329  Proinde,

sine vi: contra si forte moveri
333  Incipiat semel, amissa mutare quiete
334  Haud poterit, donec sistat vis externa, motum.
335  Quare seu corpus moveatur, sive quiescat,
336  Ejus semper iners per se natura videtur.
337  Sed quia nos coeco circumstat corpore, in omne
338  Porrectus caelum, qui motibus officit, aether,
339  Et facit, ut deorsum

cum tramite mota feruntur
370  Corpora, continuis extrinsecus in diversa
371  A rerum debent deflecti offensibus, atque
372  A latere impelli, ut cursu decedere semper
373  A recto possint, et iter signare recurvum.
374  Quod si nulla foris res esset, causaque motum
375  Obliquans, quo coepit, eo procurreret usque
376  Materies; quae cur partem

sibi perdet: in aes lignumve rotundum
397  Ut globus incurrit cum ferreus, ilicet aeri
398  Aut ligno partem motus largitur eandem,
399  Ipso quam motus partem sibi decutit ictu;
400  Semper enim motus summam cum servet eandem
401  Numen, uti docui: corpus non posse necesse est
402  Partem aliquam ipsius deperdere, totam alienum
403  Quam non in corpus transmittat; diminui nam

405  Nec contra incipient tibi protinus ulla moveri
406  Corpora, tantundem quin perdant altera motus;
407  Nam secus illius manifestum est crescere summam.
408  Attamen haec semper, quamvis sit, vera videri
409  Non erit ut possit ratio: sunt multa profecto
410  Naturae hic nobis speciem quae saepe videndae
411  Praeclundunt, gravitas velut aetheriaeque potestas

peragi quaecumque videmus
424  Astra per et terras et mundi concava, constet.
425  Dum tamen in magni partes discurrimus orbis,
426  Naturam ante oculos, quae condidit omnia, summam
427  Semper habe interea, et nunquam obliviscere primam
428  Hanc Causam summeque bonam summeque potentem:
429  Ne quam mox fraudem metuas, dum magna videbis
430  Magna et pulchra nimis, quae illius condita rerum

573  Ut videatur, uti Lunam quoque dicimus Astrum.

574   Porro scire licet, quod sidera fixa vocamus
575  Propterea, quia caeli haerentia semper eadem
576  In regione simul volvi cernuntur in orbem
577  Inter se nunquam variantibus intervallis.
578  At contra vaga sunt, caeloque errare feruntur,
579  Sese inter quae nempe

758  Tot possunt Soles] astrorum corpore multo
759  Ambiri in medio licet ipsa immota putemus?

760   Praeterea Terrae corpus, quod Luna peragrans
761  Semper habet medium, circa se turbinis hujus
762  Praecipitanter agit vis major, ut acta rotatu
763  Orbem Terra suum senis quater expleat horis.
764  Nonne vides, cum planitiem super asseris aequam

medioque ea nectier axe,
987  Illum propterea magnum qui rectus ad orbem est.
988  Totius hunc axem Mundi, Terraeque minorem
989  Finibus a geminis ad sidera continutum
990  Imparibus semper spatiis distare putato
991  Inter se; quoniam, Tellus quo veritur, axis
992  Paulum signorum magnum inclinatus ad orbem est;
993  Mensuraque pari vergit, quocumque feratur

viaï
999  Alternum in opposita, mediis media ipsa necesse est
1000  Collustrata locis medio quoque Sole calescat.
1001  Ut, Puer ardentem si ludens circumit ignem
1002  Eoas vultu semper conversus in oras,
1003  Nunc opus est dextrum caleat latus illius igne,
1004  Opposita nunc parte loci manus altera flammae
1005  Sentiat ardores: ast inter utrumque locorum

1035   At porro medium cum Terra peregerit orbem,
1036  Curvaque jam subter tibi brachia Canceris ibit,
1037  Solemque adverso Capricorni stare sub astro
1038  Aspiciet (quia semper easdem dirigit axem
1039  In Mundi partes sibi constans ), condat, oportet,
1040  Tunc a Sole Polum, radiis qui exarserat ante,
1041  Atque alia de parte alium convertat ad ignes.

primo poteris cognoscere causam
1091  Tutemet intuitu, supera si dicta revolvis.
1092  Terra etenim Solique et caelo stantibus astris
1093  Occurrit motu, quo circumlata per orbem
1094  Semper ab occasu sese convertit in ortum.
1095  Idcirco, quoniam celerem non possumus ipsi,
1096  Qui simul abripimur cum Terrae corpore magno,
1097  Percipere ipsius motum, videatur, oportet,

1189  Qua ratione queat, cum Solis obambulet ignes
1190  Terra per ingentes spatiorum versa meatus,
1191  Non variare situm fixis collata videri
1192  Sideribus? caeli sed iisdem denique semper
1193  Respondere locis, si signa manentia spectes?
1194  Et ratio, dicunt, reclamat vera, quod orbis
1195  Annuus, immani ductu quem Terra peragrat,
1196  Collatus spatiis, quibus

1201  Contra quin caelo servatum est sidera ferri
1202  Non una ratione hieme atque aestate, nec una
1203  Veris et Autumni per tempora: namque videntur
1204  In medio caeli spatio non semper eundem
1205  Illa tenere locum, nec eodem tramite ferri:
1206  Nempe ut Mensorum Caeli Terraeque sagaces
1207  Perspiciunt oculi; non virtus omnibus haec est:
1208  Proinde situm

1556  Perferre, et pariles noctes agitare diesque.
1557  Non simul at possunt ortumque obitumque videre
1558  Solis: et oppositis qui distant partibus, uno
1559  Hi mediam lucem, noctem illi tempore semper
1560  Aspicient: gelidae tantum spatia ultima Zonae
1561  Excipe, quae noctem pariter lucemque tuentur.

1562   At

1560  Aspicient: gelidae tantum spatia ultima Zonae
1561  Excipe, quae noctem pariter lucemque tuentur.

1562   At quibus est mediam semper noctemque diemque
1563  Tempore eodem agere in diversis partibus illic
1564  Austri, ast hic Boreae, Antoecos vocitamus: eorum
1565  Noxque diesque quidem mensura deficit aequa;

138  Scilicet et partem circa se quamlibet actam;
139  Quoddam et praeterea medium commune obeuntem;
140  Ire viae recta quoniam regione nequibat;
141  Obstabant aliae atque aliae cui semper eunti:
142  Idcirco ut varios se flexerit omnis in orbes,
143  Usus erat, subito multis cum partibus una:
144  Atque ita Vorticibus totidem se verterit omnis
145  Materies, totum

versari turbine circum,
203  Debent propterea nisu contendere magno
204  Vorticis e medio disjunctae longius ire,
205  Nequidquam; quoniam conantibus exteriores
206  Mole sua obsistunt semper, vi vimque refraenant
207  Funda velut lapidem. Vis haec et nisus eundi
208  Longius a medio Lucis natura profusae est
209  Undique per magni regiones Vorticis omnes.

vi turbinis exagitatur
227  Primi materies Elementi, extraque furentis
228  Impete circuitus propellitur; omnis in axem
229  Non medium cogetur, et inter septa Pilarum
230  Haerebit semper: verum quia corpore constat
231  Subtili atque auctu tenui nimis, effigiumque
232  Proinde potest reperire per intervalla Pilarum;
233  Idcirco rapidi vi turbinis egredietur

669  Ingentes possint facile exhalare vapores
670  In speciem sumi, flammis velut humida ligna.
671  Quod magis ut veri noscas simile esse: videntur
672  Hi tractus longum, prope cum Sol, crescere semper
673  In spatium, et partem caeli comprendere magnam;
674  Cum procul est, contra curtato incedere tractu
675  Per caelum, et longa decrescere luce: sed usque
676  Est opus adversa

dum Terram circuit ejus
843  Vortice rapta, super proprio semel axe fatendum est
844  Circumagi. Quonam fieri sed denique pacto
845  Possit, uti sese circa se Luna revolvat,
846  Et semper faciem nobis obvertat eandem,
847  (Nunquam non eadem pars ejus namque videtur)
848  Protinus exemplo manifestum id percipe tali.
849  Sic obeat media

847  (Nunquam non eadem pars ejus namque videtur)
848  Protinus exemplo manifestum id percipe tali.
849  Sic obeat media stantem regione columnam,
850  Fac, Puer, ut vultu semper conversus eandem
851  Aspiciat: toties uno semel orbe revolvi
852  Ipsum se circa [tu motum adverte] notabis.
853  Scilicet ex una si Lunam parte rearis
854  Esse magis solidam,

e medio; faciemque voluta, necccesse est,
857  Propterea vertat, cui sit minor impetus, intro.

858   Porro non illud poterit mirabile dici,
859  Quare Signiferi semper declinet ab axe
860  Orbis hic, errantem Terram qui sustinet, axis,
861  Propterea, quoniam est eadem positura situsque
862  Terrae utrisque poli nunc, ut fuit ante, suo dum

876  Illa quidem geminis opus est impulsibus usque
877  Pareat, et terrae, proprio quae Vortice raptat,
878  Et Solis, pariter qui circumvectat eandem
879  Cum Terra: quapropter agens vis utraque semper
880  Diversa ratione facit, variante feratur
881  Et motu et spatio, neque certis orbibus erret.

1221  Hujus paticulas: ut ab his cognoscere possis
1222  Naturam Lapidis, quem nos Magneta vocamus;
1223  Scilicet unde habeat, grave ferrum ut ducere possit,
1224  Possit se gelidam convertere semper ad Ursam,
1225  Et tactum mirae chalybem vis participare:
1226  Proin paulum haud longis ambagibus est abeundum.

1227   Quare particulas, ut diximus ante,

pateant moli intervalla retortae:
1239  Quare vi sibi scindat iter rumpatque, necesse est.

1240   Haec ubi constiterint bene confirmata, videbis,
1241  Magnes cur certa semper se parte nivalem
1242  Ad Boream vertat: nam, cum tellure lateret
1243  Conditus, illum intra sibi corpora particularum
1244  Ingressu egressuque vias egere patentes.

interdum paulum declinat ab Arcto
1337  Eoas flectens in partes Occiduasve.
1338  Quod fieri quonam possit, mirabere, pacto;
1339  Cum directa means ex uno cardine terrae
1340  Semper in oppositum, docui velut ante, feratur
1341  Materies, Lapidem cursu quo dirigit illuc
1342  Et ferrum, quod vim Magnetis participavit.
1343  Propterea dico, torrentem saepe retortae

ullo conatu consilioque
325  Multimodis tentans Ars unquam effecit id ulla,
326  Ut secerneret illa ab aqua, seorsumque relicta,
327  Per quae transcurrunt, inter tot cola videret;
328  Semper enim prima contractum in origine virus
329  Illa tenet, semperque suus servatur amaror.
330  Nec, si sub terris acri spoliata sapore
331  Unda sit, et salso levior proinde aequore constans

371  Et quia deberent non vere tumescere tantum
372  Imbrifero Fontes, neque tantum aestate calenti
373  Imminui; paribus prope verum erumpere lymphis;
374  Semper at ipse vides pluviis crescentibus ipsos
375  Augeri Fontes, largo et ditescere fluctu:
376  Indignetur uti jam torrens unda teneri
377  Ripis, et super alta fluens obstacula victrix

416  Ut siccis Libyae regionibus, illa, necesse est,
417  Rara fluant tenui per humum serpentia rivo.
418  Mons tibi praeterea (pluviae neque montibus unquam
419  Praecelsis desunt: illorum semper inumbrant
420  Namque supercilium, et nigra caligine cingunt
421  Perpetuae nubes, illuc quas undique venti
422  Portantes cogunt, summoque cacumine stipant)
423  Mons, inquam,

445  Namque inita in variis terrae regionibus horum
446  Est ratio; ut pluviae vis caelo quanta quotannis
447  Decidat, et quantum devolvant Flumina, constet:
448  Scilicet et vera semper ratione repertum est
449  Imbrem et Fluminibus latices dare posse perennes,
450  Posse et abundantem silvis atque omnibus herbis
451  Sufficere humorem, vis ut quoque magna supersit.

nec imminuuntur ab aestu,
514  Vere nec augescunt pluvio. Quapropter oportet,
515  Ut caecis Natura viis tellure sub alta
516  Usque ministret aquas Fluviorum, subter et illos
517  Semper perpetuis extantes impleat undis.
518  Sunt tibi deinde Lacus, qui Flumina multa receptant,
519  At nullum emittunt: quo de genere esse videtur
520  Hyrcanum magnis clausum undique montibus aequor;

1008  Perpetuis; aestumque levent hi, saecla Animantum
1009  Incolere ut mediae possint loca fervida Terrae?
1010  Quapropter Venti, mediam qui frigore perflat
1011  Perpetuo Zonam semper directus ab Ortu
1012  Solis in Occasum, multiplex causa videri
1013  Esse potest. Primo, quoniam convertitur axem
1014  Versa super Tellus, seseque volutat in Ortum
1015  Semper

Zonam semper directus ab Ortu
1012  Solis in Occasum, multiplex causa videri
1013  Esse potest. Primo, quoniam convertitur axem
1014  Versa super Tellus, seseque volutat in Ortum
1015  Semper ab Occasu, motus velocior illis
1016  Partibus efficitur, quae plus a cardine utroque
1017  Distant hinc illinc; Tellurem scilicet ipsam
1018  Qua secat

fit, uti contraria Venti
1025  Verbera, stet quamvis piger aër, experiantur.
1026  Praeterea Solis magno plerique calori
1027  Hunc referunt Ventum: nam, se cum vertat ad ortum
1028  Semper ab ocassu Tellus, Phoeboque manenti
1029  Occurrat; nunc hac nunc illa, semper ab una
1030  Solem parte videt; cujus calor aëra, cursu
1031  Qui Terrae abripitur, subjectum effringit, et omnem

1026  Praeterea Solis magno plerique calori
1027  Hunc referunt Ventum: nam, se cum vertat ad ortum
1028  Semper ab ocassu Tellus, Phoeboque manenti
1029  Occurrat; nunc hac nunc illa, semper ab una
1030  Solem parte videt; cujus calor aëra, cursu
1031  Qui Terrae abripitur, subjectum effringit, et omnem
1032  Dissipat, ut rarusque magis leviorque feratur

undis
1077  Currere per terras fluvios, contraque protervos
1078  Torrentum sinit ire haud longo tempore fluctus.
1079  Praecipua a multis tamen horum causa petenda est,
1080  Exhalat semper quos terra, vaporibus; illi
1081  Per tractus educti occursantesque liquentes
1082  Aëris atque una commixti proelia pugnasque
1083  Edunt ingentes: ferviscunt omnia circum

1268  Debent, usque novas nova suppeditare necesse est
1269  Corpora particulas, pereat ne funditus Ignis.
1270  Neve coorta ingens fumi vis opprimat Ignem,
1271  Dissipat illum aër; semper novus ipse necesse est
1272  Adsit propterea circum; nam, quo via nulla
1273  Est auris, si vase accensam lampada claudas,
1274  Exhaustove auris vacui sub fornice vitri,

1476  Comburenda trahunt vel quo sua pabula tractu;
1477  Propterea e terris quoque in altum surgere visum,
1478  In geminosque etiam hinc atque hinc diffindier ignes
1479  Foecundum; neque enim semper supera fit in altis
1480  Nubibus; e terris quae nos inferna vocamus
1481  Tolluntur. Cave, ne viso prope territus igne
1482  Protinus effugio speres evadere lethum:
1483  Acrius

eodem percutit ictu.
1716  Denique bellorum minus aversanda videtur
1717  Tempestas; quoniam clades si certa futura est,
1718  Non inopina venit; quin, ut vitare queamus,
1719  Non omnis semper ratio praeclusa viaї est.
1720  Quapropter nihil est, terrae quod Motibus extet
1721  E cunctis penitus magis aerumnabile rebus.
1722  Hic Patriae me casus et horrida fata Meorum,

474  Protinus albentem in succum longeque liquori
475  Consimilem lactis. Quibus id tamen esse videtur
476  Fermenti genus in nobis merito inficiandum,
477  A motu repetunt omnem rem, viscera semper
478  Quo concussa terunt epulas, et mollia reddunt
479  Pabula, quo pariter lacerantur inania motu:
480  Inde Famis faciunt sensum; inde alimenta resolvunt
481  Albentem in

1052  Atque ita temporibus multis natura propagat
1053  Se sonitus, tremulis fieri quem diximus auris.
1054  Praeterea Sonitus aeque celerare videmus
1055  Semper, sint tenues sint magni quamlibet illi:
1056  Scilicet horrendum murmur parvumque tuborum
1057  Tempore idem spatium pariter percurrit eodem;
1058  Pluribus in rebus tentando saepe repertum

1492  Non est propterea tamen ut videare videre
1493  Sub terris volvi caelum, vallesque profundas
1494  Nubiferis extare jugis, inversaque subter
1495  Tecta in praecipites semper pendere ruinas:
1496  Quaeque suis dispôsta locis namque ipsa necesse est
1497  Mens referat, certaque locet regione situque,
1498  Quae videt inverso radiorum singula cumque

neque Mors donis captatur opimis.
164  Ast ea, naturae quae sunt communia nostrae,
165  Ut sileam demum; pro! quanta incommoda solis
166  Restant Divitibus, noctes vigilare diesque
167  Semper, et exangui misere tabescere cura,
168  Ne quid de cumulo desit pereatque, labore
169  Quod partum ingenti; servos incendia fures
170  Formidare malos, et

misere tabescere cura,
168  Ne quid de cumulo desit pereatque, labore
169  Quod partum ingenti; servos incendia fures
170  Formidare malos, et nulli fidere: semper
171  Pascere se demum, positisque quiescere votis
172  Nunquam; et divitias optare atque addere partis
173  Usque novas, nullis explere at pectora rebus,
174  Consimile est

259  Si quid deficiat, quod haberi possit: at ipsos,
260  Qui populis vario late sub sidere caeli
261  Imperitant, tantum sua nunquam extendere posse
262  Regna videbis, uti non semper plura supersint,
263  Quam teneant; inopes ideo videantur, oportet,
264  Esse prius, summe quam propter regna Potentes.
265  Plura potestatem longe cum semper ad illam

262  Regna videbis, uti non semper plura supersint,
263  Quam teneant; inopes ideo videantur, oportet,
264  Esse prius, summe quam propter regna Potentes.
265  Plura potestatem longe cum semper ad illam
266  Deficiant, quam quae regnando possideantur.
267  Audin Pellaeum Juvenem, cui tota subacta est
268  Cum terris Aurora suis, cui paruit Orbis,
269  Flere tamen,

Gloria summa
315  Illa erit in paucas nomen diffundere Gentes,
316  Claudere et angusto regionum limite Famam;
317  Cum nequeas tota late innotescere terra,
318  Quantulacumque fuat, sed semper pluribus ipse
319  Sis ignotus? edax quoque multis efficit annis
320  Tempus, ut omne tui pereat nomenque decusque.
321  Inclita facta Virûm toties cecidere tenebris

372  Denique te in quamvis, age, partem verte bonorum,
373  Suppeditare tibi quaecumque haec vita videtur;
374  Haud unquam summa votorum in fine quiesces;
375  Semper erit, quod deficiat, semperque quod optes.
376  Vis ea nimirum, qua nos impellit agitque
377  In summum Natura Bonum, movet irrequietam
378  Assiduo mentem, nunc hac nunc jungier illa

quod deficiat, semperque quod optes.
376  Vis ea nimirum, qua nos impellit agitque
377  In summum Natura Bonum, movet irrequietam
378  Assiduo mentem, nunc hac nunc jungier illa
379  Semper ut exoptet cum re, quam credit habere,
380  Quo sibi felicem tum possit fingere vitam:
381  Praesertim si quid magnum mirumque novumque
382  Objiciatur, in id rapimur vehementer aventes;

385  Hoc genus, est, ut, si careamus, habere repente
386  Percupiat Mens; post subito si nempe potita est,
387  Taedeat illorum; pertaesi quaerimus usque:
388  Hinc variare vices animo lubet, altera semper
389  Sectari studia, atque aliis rebusque locisque
390  (Usque adeone quies nobis haud ulla?) teneri.
391  Haud secus ac magnis vexatus febribus Aeger
392  Continuo fessum mutat

396  Sic quoque de votis transimus in altera vota.
397  Dum, quod avemus, abest, longe id superare videtur
398  Caetera; post aliud, cum contigit illud, avemus;
399  Et sitis in vita semper nos torret hiantes.
400  Haud tamen hoc ipsum longe non utile nobis;
401  Quaerere nimirum semper, quod deficit, aegroque
402  Esse animo, nullisque diu requiescere rebus,

videtur
398  Caetera; post aliud, cum contigit illud, avemus;
399  Et sitis in vita semper nos torret hiantes.
400  Haud tamen hoc ipsum longe non utile nobis;
401  Quaerere nimirum semper, quod deficit, aegroque
402  Esse animo, nullisque diu requiescere rebus,
403  Ex omni nequeant quae reddere parte beatos;
404  Ut sic jam specie falsorum et fraude bonorum

421  Esse Deum nobis summum Finemque Bonumque.
422  Praeterea quidquid finitum est, quamlibet amplum,
423  Nostra explere potest haud unquam corda: valemus
424  Ulterius quoniam quoque vota extendere semper.
425  Quidquid inexhaustum est quapropter et infinitum,
426  Id nostram satiat naturam Animumque capacem;
427  Quandoquidem nihil est, quod quaerat et appetat ultra.
428  Hoc

pariter laetatur pace quietis,
449  Stultis si careat votis et inanibus, atque
450  Temperet affectus, magnis qui saepe furentes
451  Infestant animum turbis; sit denique constans
452  Semper, et anteactae nullius conscia culpae.
453  Scilicet hanc Sapiens vitam sibi comparat omnis;
454  Atque ita divinae praelibat gaudia pacis.
455  Laetus, Io, clamat, si quando Navita coecam

545  Oraque, supremaque errantia lumina morte.
546  Causa quidem lethi Cephalus fuit; attamen insons
547  Invitusque suos sub Tartara misit Amores.
548  Mens porro vult sponte tamen non libera semper
549  Plurima: Libertas siquidem nihil esse videtur,
550  Quam res posse agere, et contra, velut ipsa tulit Mens,
551  Non agere: haec nostrae jam porro in utrumque potestas

553  Scilicet in summum cum Finem tendimus omnes
554  Extremumque Bonum: namque illud oportet amare;
555  Quandoquidem nos esse necesse est velle beatos;
556  Id cupide quamvis et semper sponte velimus.
557  At non Arbitrio, non Libertate caremus
558  Rebus item in multis, quae non Bona summa videri
559  Esse queunt, aliqua sed deficientia parte:
560  Nam quoniam

repelli.
563  Hoc ita conspicuum Mens conscia vociferatur
564  In nobis, ut nulla queat res vincere contra,
565  Desipere insano non illos corde putantes
566  Esse opus omnino, Mens semper ut ipsa necessum
567  Intestinum habeat cunctis in rebus agendis;
568  Vel quia sideris subjectam aspectibus illam
569  Rentur, et Astrorum certa sub lege teneri;
570  Sive quod,

570  Sive quod, invicti ne rumpant foedera Fati,
571  Tanguntur misera constricti relligione.
572  Quod superest, quaedam nostrorum est Regula morum
573  Normaque, conferri cui nobis semper eosdem
574  Est opus, ut qui sint, possimus noscere, recti,
575  Contra mendose qui fiant: namque vocamus
576  Illos esse bonos, qui primae protinus

590  Indocti doctique (docet Natura superna
591  Nunquam luce carens) fugienda petendaque quae sint.
592  Prima tibi aeternae Praescriptaque Scitaque Legis
593  Sunt ea, quae memori fac pressa in pectore semper
594  Fixaque sint, tota vi mentis et impete cordis
595  Atque animo ex omni nimirum Numinis, omne
596  Unde Bonum, summi supremam semper amare
597  Naturam, atque in eam votis

593  Sunt ea, quae memori fac pressa in pectore semper
594  Fixaque sint, tota vi mentis et impete cordis
595  Atque animo ex omni nimirum Numinis, omne
596  Unde Bonum, summi supremam semper amare
597  Naturam, atque in eam votis ardentibus ire,
598  Et nihil hanc extra, verum nos nostraque rerum
599  Mortalesque alios hanc tantum propter amare.
600  Nam cum non alio

612  Truncus uti et stolido constans e marmore moles,
613  Protinus ut sese non intra sentiat ipsam
614  Nil aliud sibi Naturam clamare, nisi unum
615  Esse Bonum summe, quod summum est, semper amandum
616  Atque ut perpetuo sine cordis vivere motu
617  Non valet humanum corpus; sine amore Voluntas
618  Sic non esse potest, non vivere: corpus at usque
619  Ut vigeat

cordis vivere motu
617  Non valet humanum corpus; sine amore Voluntas
618  Sic non esse potest, non vivere: corpus at usque
619  Ut vigeat sanum, mensura temporis aequa
620  Compositos semper motus cor edat, oportet;
621  Est itidem nostro mensura in amore modusque,
622  Est ratio, ultra omnem nimirum Numen amare
623  Mensuramque modumque, et nullo sine teneri.

nostra referri,
674  Verum in id ardenti mentis contendere nisu
675  Scilicet extra nos raptos velut immemoresque.
676  Hic Amor, in terris dum vitam ducimus, expers
677  Optati magno semper desiderat aestu,
678  Inque Bonum summum Finemque ardescit anhelans;
679  Indignansque velut clauso de carcere metam
680  Spectat, et impatiens longum

praecepta docentis
729  A quovis Hominum non ullo posse videntur
730  Unquam ignorari pacto; sit quamlibet ille
731  Et rudis et solis nemorum nutritus in umbris:
732  Humanae quoniam semper manet insita Menti
733  Aeternae Ratio Legis praescriptaque Forma.
734  Nunquam credere enim possis, quod providus Auctor,
735  Ordinis aeterna totam qui lege creavit
736  Naturam,

extet utrumque,
781  Detegere, at nunquam porro mutare valemus,
782  Atque id, cum volumus, facere, ipsum ne sit honestum,
783  Ne sit turpe, quod ante fuit: cum scilicet extet
784  Semper turpe, quod est, vel quod fuit, aut erit unquam
785  Turpe semel; quod item semel est, id semper honestum.
786  Propterea tota quae Gens tam barbara terra,
787  Quae veracem animum comem fortemque

id, cum volumus, facere, ipsum ne sit honestum,
783  Ne sit turpe, quod ante fuit: cum scilicet extet
784  Semper turpe, quod est, vel quod fuit, aut erit unquam
785  Turpe semel; quod item semel est, id semper honestum.
786  Propterea tota quae Gens tam barbara terra,
787  Quae veracem animum comem fortemque piumque
788  Et gratum et memorem benefacti aequique tenacem
789  Non probet, et

et pacatam degere vitam?
803  Est quiddam in nobis, quo nos cognoscimur ipsi
804  Teste velut, prave quod agentes increpat usque,
805  Laudat et innocuos contra culpaque carentes.
806  Semper proinde Bonis hinc gaudia suppeditantur;
807  Opprimit at contra malus impia pectora moeror,
808  Conscinduntque Animum Furiarum Acheruntia Monstra.
809  Utque canis levisomna solent tibi pectora fidi

848  Facta coërcerent immania, corrigerentque,
849  Denique in officio sponte ingratîsque tenerent:
850  Proinde Magistratus si paulum cura remittat
851  Semper pro culpa poenis intenta ferendis,
852  Sub pedibus Vulgi Legum contemta jaceret
853  Quidlibet ausuri vis pristina, fractaque jura.
854  Lata igitur Lex est ideo, sustentet ut ipsam

haec patrantem dira videbat.
881  Si vero Sapiens hoc aurum possit habere,
882  Num putet idcirco sibi plus peccare licere,
883  Quam si non habeat? Nimirum semper honesta,
884  Non occulta sibi quaerit; clam solus id audet
885  Tantum, quod fieri coram quoque Judice possit.
886  Nunc age, tam varii in nobis jam deinde quid ipsos
887  Ad

audax
951  Mens, et inaccessae scrutari aeterna Pronoeae
952  Consilia, omnipotens voluit quae Diva latere.
953  Si Ratio comitetur, et omnia dirigat adstans,
954  Ira suam quoque, semper erit, ferat excita laudem;
955  Quis vetet irasci nam sanctum propter amorem
956  Justitiae? Quin materiem virtutibus amplam
957  Isti suppeditant Affectus: nam cohibere
958  Si

per pascua laeta
1059  Tantum exaudiri voces, atque Agricolarum
1060  Spectari duri, dum vertunt arva, labores;
1061  Exulat illa eadem procul, aut sopita quiescit.
1062  Ne tamen et semper fugiendo vincere speres;
1063  Scilicet in nostro latet hostis corpore, non est
1064  Quem fugere infestum, nisi tute tibi obvius obstes:
1065  Non facile est siquidem sedare, vel omnia tentes,

partem
1072  Concidat, atque truci sternatur victa sub ictu.
1073  Proinde per assiduos longum durosque labores
1074  Est opus huic mentem violento assuescere bello,
1075  Et vigilem semper vires adhibere per artem,
1076  Ne non forte pares unquam nos inque paratos
1077  Dira venenatis oppugnet cominus armis,
1078  Contra saepe valens astu, vi saepe Cupido,
1079  Spes

metuet Mens saepe ruinas.
1105  Nimirum desiderium metus ardor amoris
1106  Caeteraque, in vita, genus hoc, queis saepe ciemur,
1107  Convertant animum si in terram, projiciantque,
1108  Semper ut in vita nos prave errabimus omni
1109  Non sine pernicie! quod si in caelestia motam
1110  Corripiant Mentem, Ratio indulgebit, et omnes
1111  Effundens, nam recta via est, laxabit habenas,

est
1125  Omnibus in rebus sit certa audire Voluntas.
1126  Percipe praeterea, veluti qui corpora vibrant
1127  Per tensum vario saltu ludentia funem
1128  Sublimes, medio librentur semper, oportet:
1129  Nam si fors nimio deflectant pondere dextram
1130  Sese inclinantes in partem aut forte sinistram;
1131  Extemplo ferient labenti corpore terram,

forte Voluntas
1134  Alterutram, medio neque sese libret Honesto
1135  Omnibus in rebus, sive hinc sive inde, necesse est,
1136  Decidat in vitium, et Virtutem deferat ipsam:
1137  Semper enim in media Virtus regione locata est,
1138  Illinc cujus et hinc stipant latera utraque formae
1139  Oppositae inter se vitiorum adversaque monstra:
1140  Namque vel excedunt Virtutem, deficiuntve.

locata est,
1138  Illinc cujus et hinc stipant latera utraque formae
1139  Oppositae inter se vitiorum adversaque monstra:
1140  Namque vel excedunt Virtutem, deficiuntve.
1141  At non semper idem medium constare fatendum est
1142  Virtutis: siquidem mutato tempore saepe
1143  Mutatisque locis, et quae stant caetera circum,
1144  Mutatur pariter varium: sic vivere porro

est
1142  Virtutis: siquidem mutato tempore saepe
1143  Mutatisque locis, et quae stant caetera circum,
1144  Mutatur pariter varium: sic vivere porro
1145  Non debet ratione Vir idem semper eadem,
1146  Diversa sed pro fortuna et conditione
1147  Atque gradu atque annis, diversis moribus uti.
1148  At sibi conveniat pulchrae in Virtutis amore
1149  Semper; eam certus

ratione Vir idem semper eadem,
1146  Diversa sed pro fortuna et conditione
1147  Atque gradu atque annis, diversis moribus uti.
1148  At sibi conveniat pulchrae in Virtutis amore
1149  Semper; eam certus constanti mente sequatur
1150  Omnibus in rebus fortuna aetate locoque:
1151  Illa regat, vitaeque modum praescribat, et aequos
1152  Conformet mores, et amorem in pectora sancti

1207  Quam, constet quid nempe, Bonum, in summumque necesse
1208  Qua sit item ratione viae contendere Finem;
1209  Nec tantum, quid sit vitandum quidque petendum,
1210  Noscere; verum illud semper vitare, quod obsit,
1211  Idque sequi, quod prosit, et id constanter amare.
1212  Scilicet haec vitae Virtus Ars certa regendae
1213  Claraque lux Animo est; illa quodcumque peractum

1218  Quantum magna tamen reliquas supereminet omnes,
1219  Eloquar invitus, tantum Prudentia rara est:
1220  Nam, quid sit rectum quid pravum qualibet in re,
1221  Mutato quoniam res ipsae tempore semper
1222  Mutatisque locis et quae stant caetera circum,
1223  Aspectu vario mutantur dissimilique,
1224  Artis opus magnae cognoscere consiliique est.

ulla sagaces
1238  Gestarum poterit brevis experientia rerum.
1239  Haud tamen hac illi prorsus Virtute carerent,
1240  Consilia in dubiis vellent si exposcere rebus,
1241  Et dociles semper praebere Monentibus aures.
1242  Nam neque saepe Viros aliorum inquirere mentem
1243  Rebus in ambiguis puduit quoque. Saepe quod uno
1244  Lumine non videas oculorum, utroque videtur

1309  Si caret hac, foedus; sine quo quis posse putabit
1310  Vivere vulgivago Gentes de more ferarum?
1311  Ipsa etenim genus humanum Natura coëgit,
1312  Alter ut alterius nimirum semper egeret
1313  Auxilii, inter se caperentque et mutua ferrent
1314  Subsidia, et solis unquam non esse liceret:
1315  Propterea in pagos urbes et regna coacti
1316  Convenere Viri;

1319  Qui vi quique opibus pollebant, usus ad unum
1320  Confugisse fuit praestantem, qui retineret
1321  Jure pari imbelles cum fortibus, aequaque legum
1322  Ferret scita, queant hae semper ut omnibus una
1323  Voce eademque loqui: nam si sine legibus esset,
1324  Perpetua mortale Genus se clade repente
1325  Mutua conficeret. Quasdam quin esse

1366  Ut Ratio legis vim temperet aequa, necesse est,
1367  Interdum, et variis, quae tum contingere possunt,
1368  Pro rebus varie legum plerumque rigorem
1369  Molliat, et normam deflectat semper ad aequi.
1370  Nunquam depositum proin reddes, quo perimat se,
1371  Insano gladium, neque Civi inferre paranti
1372  In Patriam bellum reddes, quod credidit, aurum.
1373  Hic

quoniam non lumina clari
1434  Alma sine hic unquam possemus cernere Solis,
1435  Saepe nec humanos nec rectos discere mores.
1436  Propterea poscunt humana aeternaque jura,
1437  Semper ut a nobis, qui nos genuere, colantur
1438  Obsequiis magno nec non et amore Parentes;
1439  Dum vivunt, illis ut egentibus auxiliatus
1440  Praestentur quaecumque ferendo incommoda: nunquam

1478  Dicere, Justitiae est: nimirum indebita reddit
1479  Ille aliis, ut decipiat, qui falsa profatur,
1480  Et simulat factis ficto et mendaciter ore.
1481  Justitiae est etiam benefactis reddere semper
1482  Gratum animum memoremque et sponte referre volentem:
1483  Non hoc jam vitium magis execrabile constat
1484  Ingrato; si praesertim contraria reddat,
1485  Noxiaque accepto

1615  Atque animum Virtute, queat quae reddere Fortem;
1616  Quandoquidem superanda manent tot dura laborum,
1617  Totque pericula sunt tot magna incommoda vulgo,
1618  Queis misere vita semper tentamur in omni.
1619  Provida nimirum Mens Numinis, exilii hujus
1620  Vili forte capi ne nos possimus amore,
1621  Sed Patriae expectata in gaudia suspiremus
1622  Caelestis

est:
1685  Obfirmatur enim in tolerandis tristibus, omni
1686  Inque malo placida mente immotaque ferendo:
1687  Atque pari perfert adversa secundaque vultu,
1688  Recta firmus enim semper manet in ratione:
1689  Nam magnae levitatis item est res ferre secundas,
1690  Quaeque fluunt faclie, exultanter et immoderate.
1691  Tum neque praeclaris capitur fulgoribus auri;

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report