Your search found 1730 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1128-1153:

Didascalicum, Euthymia, siue de Tranquillitate animi a Patre Benedicto Rogaccio nostrae Societatis Sacerdote conscriptum, aliquot eiusdem Societatis Theologi recognouerint, et in lucem edi posse probaverint; facultatem facimus, vt Typis mandetur, si iis, ad quos spectat, ita videbitur. In quorum fidem has literas manu nostra subscriptas, et sigillo nostro munitas dedimus. Romae 22. Aprilis 1690. Thyrsus Gonzalez.

et in vtramvis flexilibus partem seu Bonis, seu Malis conuenientissimâ ratione vteremur: alterum autem, vt, quae ad Secundum pertinent genus, suae naturae tenacia, nec vnquam in diuersum itura, ea siue Mala repellere, siue Bona comparare nossemus. Sic etenim et Bonorum copiam prae manibus fore, quorum mens fructu expleretur atque expleta demum quiesceret; et Mala, quae huiusmodi quietem interpellarent, longè abfutura: exclusis videlicet ijs, quae nocendi vim in ipsis suae naturae principijs defixam, penitissimèque insitam habent; alijs verò sapientem per vsum

tum amore, tum metu quàm maximè immunes et vacui. Nec temere id quidem, vt cuivis rem ritè aestimanti patebit. Nam, ad Bona quòd pertinet, cum ea, suo ingenio caduca, precaria, incertisque casuum obnoxia, nec acquiri, nec acquisita seruari pro arbitratu hominum possint; quorum animos Suo admiratione, atque amore occupauerint, perpetuis illos curarum aculeis effodiant, et iam desiderio, iam timore solicitent, necesse est. Vnde manifestò colligitur, nec Bonorum appellationem mereri, cum amari nequeant, quin obsint; nec ad animi quietem conducere, cum ijs oblectari

qui supersunt duo Stultitiae profligandae rationem exhibeant. Opportuna illi quidem ad victoriam de Fortunâ referendam arma suppeditant: dum Primus fucata et insidiosa ipsius Bona docet contemnere; reliqui verò ne ipsius Malis laedamur, prospiciunt; Malis, inquam, seu procul terrentibus, quorum vim, et aculeos Secundus liber retundit; siue cominus ferientibus, quibus tum vniuersis Tertius certa, quaedam in commune profutura remedia, tum singulis Quartus propria nominatim opponit auxilia. Nec segniùs postremi duo ad debellandam excindendamque Stultitiam nos instruunt: dum Quintus,

praesertim vbi personis sermo tribuitur, aut res per adiuncta illustratur, ab religiosâ et seuerâ narrationis historicae fide nonnunquam deflexi; dabis hanc, opinor, non grauatè Scriptori carminum veniam, liquidiorem Veri notitiam, quandocunque res, aut animus tulerit, ex Authoribus petiturus, quorum ibidem nomina, et loca cum fide redduntur. Reliquum est, vt, quibus verbis Bilbilitanus Poeta ab inanibus Graecarum fabularum portentis ad sua perlegenda epigrammata, communis vbi vitae, humanorumque morum imago adumbretur, Romanos conatur traducere; ijsdem te ego ad Euthymiae nostrae

quibus ambitio, luxusque Potentum
1.512  Vsque adeo sese iactat, circumspicit, effert,
1.513  Vixque Deûm titulis, non inferit? Haeccine, toto
1.514  Quae vanum redimenda putat vel sanguine vulgus?
1.515  Quorum ardor malesanus et irrequieta cupido
1.516  Tot scelerum furijs, tot versat motibus Orbem?
1.517  At quid in his dignum Sapientis amore? Quid vsùs,
1.518  Vel pretij maioris habent; quàm littora circùm

cur praemia ferrem.
1.1068  Quin etiam (nimios fractura vmbracula soles
1.1069  Vt taceam) vestris, par quando, an quaeritur impar,
1.1070  Vel tribus extructis cum glans superadditur vna,
1.1071  Totque alijs, quorum assueti meminisse potestis,
1.1072  Materiem Nux exhibeo instrumentaque ludis.
1.1073  Pergitis? O soboloes Furiarum! Pergite. Dignas
1.1074  Terga luent poenas. En rapto fuste Colonus
1.1075  (Heu

pudor, et censura domestica gentes.
1.1194  Illi apices hominum, nascentis gloria Mundi,
1.1195  Integer ille aeui flos, illibataque caeli
1.1196  Semina, nec Superis indigna parentibus aetas:
1.1197  Innocuos quorum mores, tranquillaque nobis,
1.1198  Nescio quo laeuo ceu sydere, gaudia praesens
1.1199  Futilium prouentus opum in contraria vertit.
1.1200  Et dubitamus adhuc, tot tristia funera rebus
1.1201  Cum ferat

putat, Chios rigidis e sentibus idem
1.1302  Autumnos pendere, vel Hyblae purpureum ver
1.1303  Vrticae tribulique satu sobolescere credat.
1.1304  46. Vos igitur, quorum terreno in corpore Titan
1.1305  Semina cognatae haud frustra permiscuit aethrae,
1.1306  Laetitiae puros si tandem accedere fontes
1.1307  Fert animus: si blanda quies, securaque cordi
1.1308  Gaudia;

ore
3.1182  Haud alio nobis spectandum, ac Nubila primos
3.1183  Sub Zephyri flatus euanida, noctis opacae
3.1184  Aut horror iamiam Eoum reuehentibus axem
3.1185  Decessurus equis. Certè Mala, vix Mala, quorum
3.1186  Principio finis tam proximus. Indue laetas
3.1187  Spes igitur, neu cede animis. Post pauca dierum,
3.1188  Fòrs etiam spatia horarum, qui nunc grauis instat,
3.1189  Aufugiet dolor, et vacuas

impendere. Vosque
4.11  Vos adeo, Sophiae sacraris, quae neque flammae
4.12  Bacchantis vis vlla, nec aeui iniuria soluat,
4.13  Auxilij celeres succos, diuinaque vati
4.14  Ad medicos vsus praebetis pharmaca. Quorum
4.15  Plurima cum facili iam carmine noster Apollo,
4.16  Omnibus in commune Malis latura leuamen,
4.17  Prodiderit; nunc, quae certis magis apta medela
4.18  Casibus, et quid opis sibi vulnera quaeque

dixeris? Arcae
4.62  (Numina pro rerum ingenio si fingimus) Arcae
4.63  Illorum, ditesque domus iactentur, Eois
4.64  Quas opibus Ganges, et plurimus arctat Hydaspes:
4.65  Non Domini, quorum mens indiga: cum tibi contra,
4.66  Fructibus exiguis saturo, domus, arcaque tantùm
4.67  Censeri mereatur inops, plenissimus Ipse.
4.68  Exime te sapiens fatis: si finxit auara.
4.69  Sors inopem; ditem

pudeat, fusi vndique circùm
4.767  Orbis in imperium genitos, natalibus aruis,
4.768  Vnius et certae regionis limite vitam,
4.769  Non secus ac Gyarae scopulis, includere? Trunci
4.770  An sumus arborei, quorum qua quilibet egit
4.771  Radices primùm tellure, senescit eâdem?
4.772  Sint alijs aliae gignundis stirpibus orae
4.773  Felices: oleas haec educet; altera linum
4.774  Plùs amet: haec Cereri

5.687  Iurgarique vltro faciles, quosque anxia semper
5.688  His modò, iamque alijs ex vano concitat vmbris
5.689  Suspicio. Agrestes quìd moribus, aut cerebrosi
5.690  Commemorem capitis? Quid mollia pectora, quorum
5.691  Audiri celeres minimo irritamine questus?
5.692  Moribus his longùm concordi foedere iungi,
5.693  Rixarum expertem, nimiò plùs ardua virtus.
30  30. Sed neque si

tumidis faciunt praeconia buccis.
5.1201  Nam quis Amicorum vafras sub nomine vulpes,
5.1202  Et parasitantis nescit tectoria linguae?
5.1203  Officio functi laudatum protinus omni
5.1204  Ablegant animo. Quorum sub pectore, quorum
5.1205  Assiduum memori te viuere credis in ore,
5.1206  Absentis nullâ tanguntur imagine: sisne,
5.1207  An fueris, longos nunquam meminere per annos.
5.1208  Ex populo, rerum

praeconia buccis.
5.1201  Nam quis Amicorum vafras sub nomine vulpes,
5.1202  Et parasitantis nescit tectoria linguae?
5.1203  Officio functi laudatum protinus omni
5.1204  Ablegant animo. Quorum sub pectore, quorum
5.1205  Assiduum memori te viuere credis in ore,
5.1206  Absentis nullâ tanguntur imagine: sisne,
5.1207  An fueris, longos nunquam meminere per annos.
5.1208  Ex populo, rerum celebri rumore tuarum

et voluptatum cuiusquemodi copiam. Nam, ad voluptates quòd attinet, si de naturalibus, puta cibi, atque somni, loquamur; negatur ampliores eas fortunatis hominibus, quàm pauperrimo cuique suppetere. Patet id in cibo, atque potu, quorum suauitas ex vtentium potiùs naturali indigentiâ, et syncerâ habitudine; quàm ex saporum delectu, sumptuosisque apparatibus profluit. Nec minùs in somno, quem non stragulorum opulentia, et mollities, sed

cum similibus fatis, vtpote ordinarijs vitae vectigalibus, vniuersum latè prematur hominum genus. Neque inferioris solùm ordinis, atque loci Mortales, sed vel ij, quos benignior Fortuna in summo humanarum rerum fastigio constituit, sceptris, et imperijs superbos: quorum conditio adeo communes mortalitatis aerumnas non exit; vt alijs etiam proprijs, et grauioribus pateat. Afferuntur recentia exempla, primumque Mahometti Turcarum Imperatoris, ciuili Suorum seditione in custodiam è solio detrusi.

causâ deflendi, vel nostrâ. Non suâ, vt qui, moriendo, vitae Mala, ac pericula omnia semel euaserint: quae tanta sunt; vt nos ipsis potiùs miserandos efficiant. Neque itidem nostrâ, ob rationes cum alijs Bonis externis communes, quorum supra iacturam solati sumus. At, simul cum illis, tota posteritatis familiaeque propagandae spes occidit. Quid tum? Nempe is nobis post interitum labor erit: ea cura in aeternitatem iam transcriptos urgebit, neminem in terris

Maerentibus ob corporis deformitatem solatia. Nemini enim, quàm ipsis, magis vitandum maerorem: cum illius tetricitate turpitudo augeatur. Vitari porrò eum facilè posse, si intueantur tot illustres Viros, quorum gloriae deterior forma nil obfuit. Praeterea si cogitent, oris speciem, quaecunque illa sit, ad spectatores duntaxat pertinere: suamque adeo deformitatem alijs solùm

si cogitent, oris speciem, quaecunque illa sit, ad spectatores duntaxat pertinere: suamque adeo deformitatem alijs solùm tristitiae occasionem praebere, à quibus cernatur, non ipsismet, quorum oculos fugiat. Neque commoueri eos debere vulgi contemptu et fastidio: quin potiùs gaudere, quòd nullos habituri eâ de causâ sint, nisi sapientes Amicos, quique se potius, quàm externam Sui diligant speciem.

caedes, prouinciarum excidia, suppliciorum ingeniosa, et plusquàm ferina crudelitas, idque genus teterrimi effectus, in priuatam, publicamque perniciem ex Irâ manantes. Quorum rabidam vim ne ipsis quidem Iratis semper licuit euadere: alijs dementiâ, praecipiti Alijs morte correptis: vt Aiacis, Syllaeque exempla testantur. Dissimillimum Irae Amoris improbi vitium, externam si speciem intuearis: quae huic ridibunda, illecebrosa, et ad

hominum in eâ parem, atque aemulum habeant: cuius certaminis et summa difficultas, et nulli sperabilis victoria. Querela de Ambitione, deque publicis, et funestissimis cladibus, ab eâ Orbi terrarum per summum toties nefas illatis. Quorum luculentum specimen ex ciuili bello, à Iulij Caesaris Ambitione excitato, desumitur. Omissis postremò intestinis alijs animi morbis, Euthymiaeque hostibus, habendi nimirum cupiditate, tristitiâque, et inconsulto timore, quorum vim iam antea in superioribus

Quorum luculentum specimen ex ciuili bello, à Iulij Caesaris Ambitione excitato, desumitur. Omissis postremò intestinis alijs animi morbis, Euthymiaeque hostibus, habendi nimirum cupiditate, tristitiâque, et inconsulto timore, quorum vim iam antea in superioribus libris retudimus; grauissimi cruciatus, terroresque explicantur, quibus admissi criminis conscientia assiduè improbos vexat, et de potestate mentis quodammodo dimouet.

muneribus obeundis nos auocet. Sat erit vniuersè in occupationibus modum tenere; ne vel ipsae nimiâ multitudine, et assiduitate animum; vel animus nimiâ in ijs contentione se premat. Accedat huc circumspectio in deligendis sodalibus, quorum mores ad mutuam concordiam sint apti. Et quia neque ab occupationibus, neque à sodalibus plus praeberi occasionis iracundiae solet, quàm ab animi ipsius, delicato nimis cultu instituti, mollitie; illud curae potissimùm

probatur. Vnde pronum cuiuis colligere, quàm solerti studio ab ijs cauendum compedibus sit, quibus semel obstricto vix vlla recuperandae in posterum libertatis spes superest. Hortatio ad strenuè pugnandum cum huiusmodi vitijs, quorum victoria à criminum pariter stimulis quietem conscientiae praestabit, nullumque adeo intestinum hostem, à quo tranquillus animi status euertatur, relinquet. Huius porrò interioris belli, palmarumque, quas in eo colligit virtus, exemplum proponuntur recentes,

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report