Your search found 15178 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 12219-12297:

lenocinio, Prius oras pocula circum Illiniit mellis dulci flauoque liquore. Quare cum operi huic nihil inesse repererim, quod regulis Indicis refragetur, publici iuris faciendum puto, tum vt Pieridum mundiciei consulatur, tum ob id etiam, vt apud versatos in amoena eiusmodi literarum Sparta, Omne ferat punctum qui miscuit vtile dulci . Dat. e Coenobio S. Mariae super Mineruam prid.

et delicijs auxilia permiscuit ? Sed nec ipsi certus, atque locuples minus indidem responderet gloriae prouentus: nemine dubitaturo nobilissimum, et principem ei locum facultati assignare, quae caeteris omnibus tum efficacius, tum lenius ad felicitatem homines duceret: id nimirum efficiens, vt, quae honesta sunt, ijs etiam videantur suauia: quo vno suam omnem in pueris educandis contineri solertiam, magnifice, sapienterque antiquus ille Laco [2] Plut. in lib. Virt. posse

in Conu. inter Socraticos audiendos sermones, extolli mihi animum, dulcique quodam quasi stupore, et generosâ voluptate compleri experirer; pro certo constitui, non posse me Musis cum ampliori tum earum dignitate, tum Lectorum approbatione operari quàm aliquo id genus argumento ad canendum suscepto. Neque longa illius in delectu ambigentem consultatio detinuit. Statim, quippe Democriti EVTHYMIA, siue, vt Seneca [2] Laert. in Vita Dem. Senec.

constitui, fortuitis quà Bonis, quà Malis ita nos scitissime vsuros, si vtraque in contemnendis ac minimis, immo si nec verè Mala, nec vltra merum nomen Bona duxerimus: ab illorum propterea tum amore, tum metu quàm maximè immunes et vacui. Nec temere id quidem, vt cuivis rem ritè aestimanti patebit. Nam, ad Bona quòd pertinet, cum ea, suo ingenio caduca, precaria, incertisque casuum obnoxia, nec acquiri, nec acquisita seruari pro arbitratu hominum possint; quorum animos Suo admiratione, atque amore occupauerint, perpetuis illos curarum

complectitur, Deo videlicet Optimo Maximo, desinens. Et hactenus quidem magnificè loqui de Operis materiâ, atque titulo citra inuidiam fas fuit, vt de re minimè nostrâ, et quam non fecimus ipsi, sed duntaxat elegimus. Ad formam quòd attinet, nostri nempe partum laboris; id vnum verecundè pro meo ingenio candidèque profitendum existimo: nihil me studio, nihil diligentiae pepercisse, atque tempori, vt, praeter rerum, quae tractarentur, delectum; tractandi quoque modus et ratio, quoad per meas vires, docendique occupationes licebat, erudito Lectori non insuauis

Et haec sanè de ijs dicta sint erratis ac mendis, quae vel suam inficiari prauitatem non audent; vel difficilem certè, et parùm idoneam defensionem recipiunt. Nam caeteroqui, cum virtus quaecunque, ceu viuendi, sic etiam scribendi, vitiorum in medio versetur: cumque id Medium, vtpote per incertam latitudinem pertinens, non modò tenere difficile sit [1] Vide Arist. Ethic. lib. 2. cap. 9. , verùm etiam cognoscere; permulta passim in Authorum

Lib. 2. Epist. 3
Quid dem? Quid non dem? Renuis tu, quod iubet alter:
Quod petis, id sanè est inuisum acidumque duobus. Haec igitur cum ita se habeant; id mihi tum in communem omnium rem apprimè opportunum; tum aequitati maximè consentaneum videtur; vt nihil, nostro quamvis à gustu alienum, huius, vel illius vitij palàm damnemus; nisi

Quid dem? Quid non dem? Renuis tu, quod iubet alter:
Quod petis, id sanè est inuisum acidumque duobus. Haec igitur cum ita se habeant; id mihi tum in communem omnium rem apprimè opportunum; tum aequitati maximè consentaneum videtur; vt nihil, nostro quamvis à gustu alienum, huius, vel illius vitij palàm damnemus; nisi iusta certique ponderis ad manum sit ratio, qui tristem affirmare sententiam possimus: sed ita sui quisque

1.274  Haec nona, successu tristis, quaesitaque velox
1.275  Spernere, se maior semper dementia, causas
1.276  Altiùs aggrediens (animos adhibete) docebo.
1.277  12. Et primò id memori condedum pectore, quidquid
1.278  Fulgeat exteriùs, patrimonia lauta, superbos
1.279  Diuitis imperij fasces, plaususque Quiritûm,
1.280  Legitimos praeter, naturae publicus ordo

tamen, sortitus opes, titulosque, modesta
1.343  quae sibi mens pepigit, non sis abiturus auaris,
1.344  Vlteriùs votis: saltem quaesita tenere,
1.345  Congestoque voles hilaris gaudere paratu.
1.346  At non id pariter certum, neque foedere tali
1.347  Lubrica sors homini propriam se commodat. Ipsis
1.348  Vel pro votorum succesibus altera vota
1.349  Sunt facienda, nouis et pristina munera Diuûm
1.350  Semper

regnorum fasces, neque stemmatis ordo
1.591  Per centum traductus auos: non siue tuorum,
1.592  Mars, decorum monumenta; tui seu, Pallas, honores
1.593  Pectora compositis placant mortalia curis.
1.594  Vnius id virtutis opus: quae diuite gaza,
1.595  Plaudentisque fori strepitu, rerumque nitore
1.596  Nil eget, ipsa sibi decus, et pulcherrima merces.
1.597  Hac ego, cuncta licet reliquorum turba Bonorum,
1.598  Tota

et famae, et Mortales quidquid vbique
1.605  Consectantur opum fructus, pax aurea, constat.
1.606  Scilicet externi quidquid pictique refulget
1.607  Circúm hominem, (mendax oculos ne fallat imago)
1.608  Non id laetitia, at cortex vanumque putamen
1.609  Laetitiae est. Voti haec omnis fructúsque medulla,
1.610  Nucleus hic sortis si iam mihi contigit; vltra
1.611  Cur fragiles filiquas, cur, quae vescentibus

adhuc gremio donandum aeraria seruent.
1.699  Anne igitur pretii rara, et sublimia quisquam,
1.700  Obtigerit sanae cui vel semuncia mentis,
1.701  Haec putet? O animae tenues, angustaque corda,
1.702  Quidquid id est Mundo componite. Quantula vasti
1.703  Portio regnorum fines dicentur olympi?
1.704  Quis fulgor gemmis ad sydera? Quaeve metallis
1.705  Lux ad inocciduum Phoebeae lampadis aurum?
1.706  Decolor vt Tyrij

Tyrio fac enim, tu, splendidus ostro
1.750  Pictus acu Phrygiâ, gemmisque, auroque superbus,
1.751  Qualè recèns lotus desertis Lucifer vndis,
1.752  Ora per attoniti incedas pendentia vulgi:
1.753  Quidquid id est speciosi habitùs, mirique decoris
1.754  Exteriùs modò cum niteat, solisque paretur
1.755  Luminibus; nihilò dominum iuuisse ferentem
1.756  Plùs poterit, medio ac spectantûm ex agmine

vacuum, nulloque optabile fructu;
1.939  Communibus solet illa Malis adiungere sensus,
1.940  In quibus, vt nonnulla Boni sit portio; maior
1.941  Obruit hanc tamen haerentûm mensura Malorum.
1.942  At genus id miseram blandae sub imagine sortis
1.943  Temperiem nulli non vltro agnoscere promptum est.
1.944  Quantula sint pretij, vitae mortalis in vsus
1.945  Illius e donis veniunt quae, Commoda, plano
1.946  Iam,

insultare, nec ipsas,
1.1025  Altera ceu Niobe Lucinâ diuite felix,
1.1026  Prae se faticinas Dodonae ponere quercus:
1.1027  Demens, in foribus quae iam Niobeia fata,
1.1028  Mutatosque Deos non cerneret, id neque rebus
1.1029  In miseris saltem supremum habitura leuamen,
1.1030  Tantalidi magnus dederat quod vulneris author.
1.1031  Nam puerûm grex fortè vagus, dum quarta camoenis
1.1032  Iustitium fert dulce

1.1205  43. Heu steriles Veri, insanae quos deuia turbae
1.1206  Viuendi per iter ducunt vestigia, Graios
1.1207  Tanquam Helice nautas: et, quidquid mens bona contra
1.1208  Occinat; id rectum, quod plurimus approbat author,
1.1209  Constituunt. Ideone igitur superaddita nostris
1.1210  Sensibus aeterni, Ratio, lux filia Solis,
1.1211  Deteriora bonis dignoscere, curuaque rectis
1.1212  Qua

iugum, iam nuda relinquet
1.1269  Tempora. Conspicuam propria inter munera famam
1.1270  Rettuleris? Referas: si quo tibi bacchare cautum,
1.1271  Suspicio ne vana, dolusve, et rumor iniquus
1.1272  Seu decus id minuat; turpi seu stigmate foedet.
1.1273  Nonne vides, cuncta haec, aliena, precaria, iamque
1.1274  Mutatura larem, nihilò tua posse vocari
1.1275  Iustiùs, ac Tyriae chlamydis, quo pulpita verrit,

ingeniosa, maligno
2.69  Addit opinatu immeritis. Haec splendida dictu
2.70  Communis siquidem sensus ratioque refutat,
2.71  Cecropijs grauior Veri cortina magistris.
2.72  4. Id potiùs, nulli quod sit dubitabile, ponam:
2.73  Mentem hominis multum versandis rebus, et vtram
2.74  In biuij partem libeat, seu limite dextro,
2.75  Siue sinistrorsum flectendis, iuris habere:

vsque sub Orcum
2.309  Differri meritos ad posthuma funera manes:
2.310  Nec Superis alium Phlegetonta deesse, nouasque,
2.311  Digtna vel ante rogum sceleri quae praemia reddant,
2.312  Viuentûm Furias. Iuuat id monstrare Pelasgi
2.313  Diuitis exemplo: cuius teterrima nullos
2.314  Aut homines timet, aut credit vecordia Diuos.
2.315  Nominis indicium furor est: Andremona nostis.

mandat.
2.408  18. Frustra igitur pulsis foribus, dominoque vocato,
2.409  Irrita consilij, munito a limine retro
2.410  Vertisset, pudibunda, suos Audacia gressus:
2.411  Id nisi prospiciens olli Rhamnusia virgam,
2.412  Caelestem virgam, cui nulla repagula, nulli
2.413  Non pateant obices, munus fatale, dedisset.
2.414  Hoc vbi inaccessos pepulit gestamine postes;
2.415  Ilicet,

tegi crustis fallacibus hamum
2.621  Vsque monens. Quid agat? Cupido nunc admouet ori;
2.622  Admotas refugo nunc ore auertitur escas:
2.623  Fortior en hausit; iam damnat, et expuit haustas.
2.624  Nec satis id: mensis, morbo gliscente, repulsis,
2.625  Sepositas celer in latebras se proripit, et, quae
2.626  Cunctabunda fames aegro vix frustula ventri
2.627  Crediderat, mersis ea protinus omnia fauces
2.628  In

2.1097  Continuit trepidos. Tantum formidinis addit,
2.1098  Non explorata, et perspecta fideliter esse,
2.1099  Occurrunt subiti quae fòrs discrimina casùs.
2.1100  46. Nec minùs id causae validum: quôd, tota repente
2.1101  Aggrediens, multò vehementiùs extima quaeque
2.1102  Vis agitet, summae quàm si libamina quaedam
2.1103  Saeuitiae iubeat praecedere, paruaque primò
2.1104  Ad

ne porro transiret iura, putasti?
3.165  Non alias, aliasque, tuam quàm viseret ante,
3.166  Mutarat peregrina domos? Cur certior vni?
3.167  Cur tibi, quàm Dominis plûs fida prioribus esset?
3.168  Sortis id ingenium certè, sua semper in orbem
3.169  Huc modò conuertens, iamque illò vt munera. Nulli
3.170  Perpetuam stabili addicat se foedere. Ritu
3.171  Auspicijsque tuis si fas tibi ducere vitam;
3.172  Quin

se plures quisquam vidisse reponat,
3.482  Inseribi tumulo qui Regnatricis Eoae,
3.483  Frustrarique sagax Graij Sapientis acumen,
3.484  Fortuito laesi nunquam discrimine, possent.
3.485  Esto, aliquem genus id liceat producere; quid tum?
3.486  Exempla hunc inter censebis, an inter habendum
3.487  Prodigia, Hetruscis olim lustrata libellis,
3.488  Degeneres vtero foetus, matrique timendos,
3.489  Sanguineosque

Confusum vitiat tibi felle palatum,
3.831  Nec patitur syncero epulas dignoscere sensu.
3.832  Sed, quoscunque volet, pergat Mars texere ludos,
3.833  Totaque sub signis conspiret Hetruria; nullo
3.834  Vicerit id conatu, vt, noster fercula struxit
3.835  Quae labor, absurdi veniant culpanda saporis.
3.836   22. adde, quòd vrgentis Fortunae spicula, ritu
3.837  Cuspidis Aemoniae, feriant hinc quamlibet; ictos [a]

aliam, nulli vnde queant impunè teneri.
3.890  Nimirum sociae ingenijs discordibus ansae
3.891  Oppositas rerum vires, effectaque partim
3.892  Commoda, Mortales partim laedentia signant.
3.893   24. Quocirca id reliquum, ratio id planissima dictat,
3.894  Infidi capulo vt lateris solerter omisso,
3.895  Dextro, quidquid adest, potiùs mens prouida sumat:
3.896  Scilicet, à rerum titulis peioribus acto

queant impunè teneri.
3.890  Nimirum sociae ingenijs discordibus ansae
3.891  Oppositas rerum vires, effectaque partim
3.892  Commoda, Mortales partim laedentia signant.
3.893   24. Quocirca id reliquum, ratio id planissima dictat,
3.894  Infidi capulo vt lateris solerter omisso,
3.895  Dextro, quidquid adest, potiùs mens prouida sumat:
3.896  Scilicet, à rerum titulis peioribus acto

vagae, virosis quamlibet herbis
3.901  Infideant; grarum vel tali e fruge saporem
3.902  Excerpunt, operosa dein quo mella laborent,
3.903  Fragrantique suas distendant nectare cellas.
3.904   25. Nouerat id Caesar: Libyae squalentis in oras
3.905  Aemathiae qui fortunam, et victricia signa [a] Suet. in Vita cap. 59.

Pueris fuisse, verbera fortiter excipere. Pueri per integrum diem flagellis caesi, saepe ad mortem vsque apud Dianae Orthiae aram, laeti alacresque tolerant, atque inter se de victoria certant, in eo posita, quis diutius magisque perferat verbera: victoremque summa consequitur gloria. Certamen id flagellatio dicitur, et quotannis habetur. [b] [b] Sen, de Provid. c. 4.
3.1001  Exciperet puer, hunc patriâ fassi

humeris, minùs aegrè Baiulus alti
3.1330  Pressum oneris durat: cui si ceruice remissâ,
3.1331  Nutantique gradu successerit aeger, anhelans;
3.1332  Obruitur, nimiâque impar sub mole fatiscit.
3.1333   41. Id genus ad varios si quis solatia casus
3.1334  Comparet, aduerso et quoties sors ingruit ictu,
3.1335  Vtendi celer expromat; non seciùs illis
3.1336  Implacidos curarum aegro sub corde tumultus

persolue querelis.
4.95  6. Pauper es. An solus? Iungendi foederis inter
4.96  Romuleos Patres, Plebemque Menenius author [b] Id. lib. 4. cap. 4.
4.97  Talis erat: talis summo quaesitus honori,
4.98  Versaret patrijs dum Quintius arua iuuencis:
4.99  Et quos praeterea longum est percurrere clari

versis turbi e fatis,
4.111  Iniecit sors nigra manum, luxùsque prioris
4.112  Nil misreo, ingratum praeter meminisse, reliquit.
4.113  Hinc dolor: hoc stimulis praecordia tristibus vrit.
4.114   8. At genus id stimulos facili ratione retundes,
4.115  Si nihil exacto noris praesentia damna
4.116  Augeri, quin et multùm decrescere fructu.
4.117  Nam cur sit miserum possessa relinquere tandem,
4.118  Quae foret haud

exhibeat gestus, vox, vitaque, famae
4.338  Quod minùs ad veteris normam respondeat, horis
4.339  Omnibus obseruare: palàm te prodere nunquam:
4.340  Nil agere ex animo: ad speciem componere vitam,
4.341  Id iuuat? O Superi me nunquam talibus, oro,
4.342  Infensi mactate Bonis. Inglorius aeuum
4.343  Traducam, dum securus, liberque, meusque.
4.344   21. Secretae o vtinam libassent gaudia vitae,
4.345  Ambitio

Afroque colore,
4.378  Et naso enormi, ac vitreis specularibus aucto,
4.379  Insolitam exhibeas speciem: nutricula qualem
4.380  Ploranti puero Empusam, horribilemque minatur
4.381  Manducum; nullo genus id iocularia sensu
4.382  Praeterijsse licet. Quis enim, modò sanus, ineptas
4.383  Amentum voces inter sibi seria credat
4.384  Ponendas, hilari neque risu explodere malit?
4.385  Atquì sic habeas, vanam,

patulis quae faucibus aut hi
4.420  In ventos, aut hi temere conuicia iactant.
4.421   24. Despiceris, vultu ceu subniger, inque venustus.
4.422  Despice tu contra, vt fatuos et mentis inanes.
4.423  Cautus id inprimis, ne, si commotior aequo
4.424  Ebria vesanae excipias dicteria turbae;
4.425  Illius in numerum venias, ridendaque sanis,
4.426  Futiliter plorans, de te spectacula dones.
4.427   25. Nam que

[a] Seneca Consol. ad Heluiam.
4.730  Non spernenda tui inuenies solatia casùs.
4.731   39. Exul es. An genus id poenae nunc noscere primò
4.732  Incipis? An solus comprendi hoc nomine censes?
4.733  Quilibet, aetherei dias vbi luminis oras
4.734  Attigit, in miserum confestim nascitur Infans
4.735  Exilium, longè

infelix, totius transfuga Mundi,
4.782  Angustis glebae spatijs qui clausus auitae,
4.783  Perpetuò sedem fouet, ac circumspicit vnam.
4.784   42. At locus exilij subtristior. Esse paternum
4.785  Id tibi finge solum; ridebit protinus. Iîsdem
4.786  Indigenae tecum certè veteresque coloni,
4.787  Haud, reor, exigui numero, versantur in oris:
4.788  Hosne etiam patriae regionis poenitet? Omni

aberunt auri quoque crimina. Tardis
4.800  Sensibus obtusi, atque iratà Pallade nati
4.801  Indigenae: Sophiâ qui tinctus, quique liquore
4.802  Labra Caballino abluerit, vix vnus, et alter.
4.803  Pulchrius id: sine riuali, sine puluere certam
4.804  Ipse feres palmam, et subsellia prima tenebis:
4.805  Omnis, ceu tripodem, populus te consulet vnum.
4.806  Cur quod abest curas, nil respicis obuia? Disce

plura sibi nesciri, pluraque sentit:
4.980  Quae neque mortali fas sit comprendere captu
4.981  Omnia; nec, si non plenè obtineantur, in vllo
4.982  Limite sollicitis requiem contingere votis.
4.983  Viderat id, mendax non semper, Fabula: sacri
4.984  Dum raptorem ignis, diuinaque munera terris
4.985  Importare ausum, et mortali iungere limo,
4.986  Caucaseae nudum cecinit praebere Volucri
4.987  Viscera, in

locus monuit, transcurrere norunt
4.1199  Luminibus: Siculi ceu monstra canora Profundi
4.1200  Ceratis vitasse cohors Ithacesia fertur
4.1201  Auribus. Hic multò sed fortunatior, omnem
4.1202  Cui genus id curam facilis Natura remisit:
4.1203  Quique fores animi non, anixus hoste propinquo,
4.1204  Tum demum trepidè obstruxere ac munire laborat;
4.1205  Vsque sed aeterno obstructas munimine seruat.
4.1206  Si,

Conuexa leonem.
4.1308  Denique tristis hyems vultus (hac vsque dolori
4.1309  Fas prodire) tegat; frontis sub nube serenus
4.1310  Deficiat: mens nixa suo sibi robore constet.
4.1311   70. Nec ratio procul, id liceat qui ducere robur.
4.1312  Vel siquidem parcente manu sua spicula torquet:
4.1313  Vel totis dolor aduersum se viribus infert.
4.1314  Si primum; pudeat mediocria vulnera, quaeque
4.1315  Vix summam

nactus, medio licet in discrimine robur
4.1337  Promere. Sat dictis huc vsque animosus et acer
4.1338  Fata lacessiti parcentia. Tempus agendo
4.1339  Virtutem sancire, et factis verba tueri.
4.1340  Id Superi de te expectant, hominesque: tabellis
4.1341  Id tua signatis repetit sapientia. Paruis
4.1342  Non licet in rebus consistere. Maxima quaeque
4.1343  Ni praestas; reus es famae, vitaeque prioris.

Sat dictis huc vsque animosus et acer
4.1338  Fata lacessiti parcentia. Tempus agendo
4.1339  Virtutem sancire, et factis verba tueri.
4.1340  Id Superi de te expectant, hominesque: tabellis
4.1341  Id tua signatis repetit sapientia. Paruis
4.1342  Non licet in rebus consistere. Maxima quaeque
4.1343  Ni praestas; reus es famae, vitaeque prioris.
4.1344   72. Respice et authorem fati. Non barbarus hostis,

monstra sub altis:
5.7  Regnorum fax Ira, loci sortisque secundae
5.8  Ambitus impatiens, Veneris teterrimus ardor,
5.9  Culpaque Lernaeo absumens praecordia tabo.
2  2. Ah genus id Furias incauto pectore si quis
5.11  Excipiat miser! Ah cupidis si fraena relaxet;
5.12  Quas non (exitium, Superi, prohibete) ruinas,
5.13  Turbineo impulsae, impellentesque omnia motu
5.14  Miscuerint? Quos

5.222  Nam quid ibi non nectarea dulcedine tinctum?
5.223  Blanditiae molles, incendia grata, lepores
5.224  Idalij, faciles risus, genialia serta,
5.225  Laetitiae flos ipse voluptatisque medulla.
5.226  Id teneri certè sperare Cupidinis aetas,
5.227  Id vultus, placidaeque iubet clementia formae.
5.228  Nulla supercilij nubes, nil fronte seuerum,
5.229  Nil habitu. Puer est, quo non spectatior alter,

5.223  Blanditiae molles, incendia grata, lepores
5.224  Idalij, faciles risus, genialia serta,
5.225  Laetitiae flos ipse voluptatisque medulla.
5.226  Id teneri certè sperare Cupidinis aetas,
5.227  Id vultus, placidaeque iubet clementia formae.
5.228  Nulla supercilij nubes, nil fronte seuerum,
5.229  Nil habitu. Puer est, quo non spectatior alter,
5.230  Ingenuus, comis, simplex: certantia puris

sic spumeus aethera lambit)
5.299  Natiuâ immanes scopuli ab radice reuelli.
5.300  Sub pedibus ratio, nusquam timor, omnia foedam
5.301  Post Venerem. Indomiti tantùm se pectoris ardor
5.302  Expleat: id fixum, et quavis mercede parandum:
5.303  Caetera pro vlli, quòcunque vocauerit anceps
5.304  Alea, supremis irrumpere casibus, atras
5.305  Bellorum sparsisse faces, excire quietos
5.306  In ferrum populos,

5.652  Compositas laetis exercent plausibus vndas.
26  26. Et primùm indomitis bacchantem ardoribus Iram
5.654  Vt teneas; rapidi procul auertisse memento
5.655  (Tutius id, quàm comotas deîn sistere flammas)
5.656  Nutrimenta Mali. Nemo non praetulit armis
5.657  Otia Dux sapiens. Quò ferrum hostemque lacessas,
5.658  Cum dubij possis nescire pericula Martis?
5.659  Audenti,

sic nempe vetus cortina lycei,
5.839  Nicomachi soboles docto pronunciat ore. [a] Vide Sen. loc. supra cit.
5.840  Nequicquam. Genus id stimulos audire recusat,
5.841  Ipsa sibi calcar, virtus. Si cordibus addit
5.842  Robur, et impauidas quaecunque ad fortia mentes
5.843  Ira ciet; quidnì paribus succendere flammis,
5.844  Plùsque etiam

pars neque natum in lumina vitae
5.1211  Audijt: ex facie reliqui, vel nominis aurâ
5.1212  (Nil vltra) nouere. Latini maximus author
5.1213  Eloquij, suadaeque oraclum, non hominis vox,
5.1214  Tullius id proprio, quàm vellet certiùs, vsu
5.1215  Comperit. Aetnaeo discedens littore Quaestor, (a) (a) Vide eius Orat. pro Plancio.

5.1283  Vnus nempe tibi tu carus? Fallere: cunctis
5.1284  Hunc pariter natura Sui commendat amorem.
5.1285  60. Praeterea, quod priuatim delegimus ipsi
5.1286  Ad famam studij genus, id praestare videtur
5.1287  Omnibus vnum. Hederas laurosque Heliconis alumnus;
5.1288  Rostra, forum, causas Rhetor stupet: Ille superbis
5.1289  Fascibus; Hic saeuo bellorum in puluere lectis
5.1290  Nil

5.1301  Obtusis homines famae dulcedine tangi
5.1302  Nascimur ingenijs; vlli submittere fasces
5.1303  Vt libeat. Quidquid praeclarum et nobile visum
5.1304  Fòrs alibi, extemplo id titulis componere nostris
5.1305  Cura subit: tum, si minus in certamine, fastu
5.1306  Calcamus tumido; si par, liuore maligno
5.1307  Deterimus. Sic quisque, locum tenuisse priorem
5.1308  Dum properat,

tuis hanc gloria dudum
5.1517  Temporibus nutrit laurum. Iamque illa comantem
5.1518  Altior in syluam excreuit, maturaque tantis
5.1519  Laudibus augustam properat conscendere frontem.
5.1520  Felices, quibus id victori nectere sertum
5.1521  Ingenij vis alta, et par sublimibus orsis
5.1522  Calliope annuerit: qui te, diuisa iugantem
5.1523  Imperia, et gemino clarum diademate, victam

Ad circumpositum, exiguae feruoribus ollae.
6.179  8. Sed quia sublimes etiam praesentia tangunt
6.180  Saepe animos; proprio, curandum, vt nouerit aequus:
6.181  Saltem quisque frui (iubet id lex tertia) censu:
6.182  Nec querulus musset, Cur ille, vel ille senator;
6.183  Plebs ego? Festino cur illum flammea Sidon
6.184  Ambijt obsequio nascentem cingere; nostra
6.185  Vilibus in pannis infantia

6.442  Nec rigidâ ceruice iugum patientur herile,
6.443  In quamcunque velis, dociles iam tendere, partem.
6.444  22. His adeo impletis, operâ non seciùs vnâ
6.445  Id quoque contigerit, verborum pondere tanto
6.446  Quod Sophiae proceres vitae inter prima beatae
6.447  Praecipiunt elementa, incauto pectore ne quid
6.448  Attentare iuuet, seris quod deinde peractum

vt rigido mutet Sapientia saxo,
6.651  Quos propiùs videt: ingenitos neque corde reuellit,
6.652  Sed cultu meliore iubet mitescere sensus.
6.653  Noster, quidquid opum poscit mortalis egestas,
6.654  Id sibi cum reliquis Sapiens commune putabit,
6.655  Exquiret, cupiet, felicem frugibus annum,
6.656  Foeturam pecoris, census sine litibus, aeui
6.657  Tranquillam seriem, synceros corporis artus,
6.658  Dulcis

(a) Vide Plut. in Antonio, et Laert. lib. 1. et 9.
6.676  Communis naturae odio sibi nomina Timon.
6.677  33. Id metuens, auidas intra sua limina curas
6.678  Claude, nec externos circùm patiare penates,
6.679  Densaque multiuago palari compita gressu.
6.680  Sin aliquid vel nolenti se fortè videndum
6.681  Obtulerit,

6.899  Aut quid ibi non conatu et vi mentis amandum,
6.900  Nil vbi non summum, ac solidè plenèque beatum?
6.901  42. Praeterea, certum nobis propriumque perennet,
6.902  Quidquid id est, felix quo vita impletur, oportet:
6.903  Nec quidquam proprium magis immotumque fruenti,
6.904  Ac Deus. Inuitis alios nam denique census
6.905  Fortunae, duraeque rapit violentia mortis.

Nec quisquam ab eâ immunis, etiamsi moderata, et facilè parabilia se dicat optare. Nam omnis eiusmodi rerum cupido inexplebilis, et, licet initio modica, per votorum successus augetur. Probatur id ex vanitate talium Bonorum, vtpote nihil solidi habentium, quo animum satient. Vnde necessariò consequitur, vt ille, adhuc vacuus et esuriens, ex alijs ad alia quaerenda se porrigat. Adde, quòd Bona fortuita non solùm, vt vana,

felicitas, qui externa contemnat, nihil ideo solicitus de Magistratibus et imperijs, cum longè praeclarius, et verius, inani absque pompâ, in seipso regnum obtineat. Eiusdem magnanimitas in diuitiarum neglectu, deridendisque Mortalium circa gemmas, metalla, et id genus crepundia puerilibus studijs. Securitas demum, qua caetera omnia Fortuna Bona susque deque habet, ceu superuacua, nulloque pacto comparanda cum animi Bonis, quae sola homini ad laetitiam et quietem sufficiant. Aliquod huius

fructus, honorem nimirum, et voluptatum cuiusquemodi copiam. Nam, ad voluptates quòd attinet, si de naturalibus, puta cibi, atque somni, loquamur; negatur ampliores eas fortunatis hominibus, quàm pauperrimo cuique suppetere. Patet id in cibo, atque potu, quorum suauitas ex vtentium potiùs naturali indigentiâ, et syncerâ habitudine; quàm ex saporum delectu, sumptuosisque apparatibus profluit. Nec minùs in somno, quem non stragulorum opulentia,

opulentia, et mollities, sed corporis lassitudo, et securitas mentis conciliat. Si verò de alijs voluptatibus superuacuis, aut etiam inhonestis, turpibusque sit sermo; esto illis diuites largiùs circumfluant. Nihil id certè ad commendandas diuitias; ad infamandas plurimùm valet. At, qui Fortunae copijs excellunt, vulgi pariter admiratione, atque honore praeminent. Quid tum? Nihil hoc honore inanius, et sapienti expetendum minùs: cum nullo

mitigatur, pura, et à meliori parte seiunctam concipiat: adeoque, qui haec mentis vitia sapienter correxerit, posse illum ita externorum Malorum acerbitatem lenire, vt nihil tranquillitati suae obsint. Id porrò perspicuè comprobari videtur dissimillimo animi habitu, quo diuersi eosdem saepe casus excipiunt, alij ad extremum maerorem deiecti; alij suâ nihil è quiete dimoti. Cum enim res vtrobique eadem sint; non aliunde profectò, quàm ex dissimili circa ipsas

Mala animis apprimè opportunam censemus. Falsò quippe Epicurus docebat, ex eiusmodi prouisu nihil aliud, quàm vanas formidines, et aegritudinis incrementum, referri: cum veriùs Malorum inde sensus, atque terror soleat imminui. Id verò multis, apertisque rationibus confici potest. Nam Inscitia, ceu nox, semper trepida: prospectisque multò leuius, quàm ignotis percellimur: eodem planè pacto, quo minùs in luce, quàm nocturnas per vmbras, trepidi sumus. Exemplo esse potest securus

sortem se queratur subire? Memorabilis Democriti ars, qua hoc idem argumentum Dario Regi, amissam vxorem impotentiùs dolenti, proposuit. Neque quisquam obijciat, nonnullos reperiri, aduersi cuiuslibet casùs ignaros. Nam, vt verum id esse admittatur; et tam pauci huiusmodi occurrunt; vt inter prodigia potiùs, quàm exempla, mereantur referri; et, nisi mors matura prospexerit; corruptam ipsi quoque, nemini non paratis in longiori curriculo offensionibus, qua in praesentia superbiunt, felicitatem dolebunt.

tam pauci huiusmodi occurrunt; vt inter prodigia potiùs, quàm exempla, mereantur referri; et, nisi mors matura prospexerit; corruptam ipsi quoque, nemini non paratis in longiori curriculo offensionibus, qua in praesentia superbiunt, felicitatem dolebunt. Probatur id plurium exemplis, quos, prosperrimo diu cursu prouectos, longior vita in extremum miseriarum praeceps deduxit. Quid, quòd, si ritè perspicimus, non nostras duntaxat, sed longè etiam nostris grauiores aerumnas in plurimis passim Mortalium intueri licebit?

amoeni secessus, Amicorum colloquia, et Musicae in primis dulcedo, ad sedandos tum animi, tum corporis morbos aptissima. Sed omnibus tamen externis id genus auxilijs praeferendam esse Rationem statuitur: quae, tanquam praesentissimum non sopiendis tantùm, sed et abolendis quibusque doloribus pharmacum, ex Prouidentiae dono Mortalibus contigit.

Adeo ut non modò absens, tanquam superuacuum munus, desideranda minimè sit; sed vel vltro se offerens declinanda, tanquam grauissimum onus. Solatia ijs, qui non solùm se gloriâ carere; sed ludibrio insuper esse, atque irrisui queruntur. Vel enim id genus ludibria suâ culpâ; vel immeriti subeunt. Si primum; nulla est causa irascendi, pro suo merito acceptis, quin potiùs gaudendi, quòd ex aliorum censurâ suorum foeditatem vitiorum, cautiùs ea deinde vitaturi, cognouerint. Sin nullum ob suum meritum, sed

quòd vel Sapientum quispiam, ob externa nostri corporis vitia, interdum subrideat: cum eiusmodi risus naturae potiùs spontè in oris superficie nascatur; quàm ex altiore iudicio, animique contemptu descendat. Quin et operae pretium fore, si nos ipsi in nostra id genus vitia iocari assuescamus, tum hilaritatis gratiâ; tum locum, et ansam alienae in ea dicacitati erepturi. Denique imbecilli nimiùm esse, leuissimo risu, et futilibus verbis percelli, atque deijci. Cum vir Fortis, et Sapiens

Nam neque hìc iracundiae causam adesse, quasi à vulgo affecti ignominiâ fuerimus: cum ille, ex furore magis, quàm ex iudicio saeuiens, non veriùs iniuriâ afficere quemquam possit, ac mulus calce percutiens. Quocirca par esse, vt citra iracundiae sensum id genus offensas feramus, non secus, ac lapsum è scalis, vel fortuitum aliud vulnus ferremus: gnari ex alienâ stultitiâ nec maiorem ictui grauitatem, nec vllam icto ignominiam accedere. Immo tunc solùm nos deprimi, et infra laedentem constitui, cum iniuriâ, et dedecore nos affectos,

esse. Nam et veteres ibidem indigenae libentissimè viuunt; nec vlla est tam infelix Regio, quae non aliquâ peculiari dote caeterarum inopiam rependat. Solatia carcere inclusis, molestèque ferentibus tum loci foeditatem, et libertatis iacturam; tum, quòd insontes id poenae sustineant. Nam primò innocentia ad leuandum potiùs valet, quàm ad aggrauandum maerorem supplicij. Ad squalorem verò loci quòd attinet, adeo hic Sapientis dignitatem non maculat; vt ipsius magnis splendore

corporis cruciatus, et dolores solatia. Quanquam non ea hìc spondemus remedia, quae omnem ab animo, et vultu aegritudinis sensum, ac speciem excludant. Nam id fortitudinis insolitae genus, à Christianis Martyribus pluries exhibitum, ex gratuito Dei dono potest contingere, non humanae artis praesidio parari. Hoc igitur solùm conamur euincere, vt dolor quicunque, si minùs hilariter, et citra gemitus; at viriliter

Ambitiosorum miserrimam seruitutem multò etiam intolerabiliorem facit stipendij tenuitas: cum non modò nihil solidi fructus ex tot laboribus capiant; sed neque ipsam famam, leuissimum caeteroqui, et inane praemium, synceram, atque plenam obtineant. Testantur id duo cum primis famosa Ambitionis mancipia, Annibal nimirum Italiae terror. Et Macedo plusquàm vnius Orbis prensator: integram neuter quantocunque

Qua de re Dionysius Tyrannus, et Tiberius Caesar dubitare neminem sinunt. Explicatâ iam huiuscemodi Pestium teterrima indole, quae omnibus incitamento sit, vt eas velint ab animo excludere; afferenda deinceps supersunt praecepta, quibus quilibet instruatur, vt id norit praestare. Si enim ad firmam voluntatem certa etiam disciplinae accesserit ratio; non minor hic referetur de Stultitiâ, quàm relatus in superioribus libris fuerit de Fortunâ triumphus: omnibusque adeo tum externis, tum interioribus perturbationum causis sublatis, nihil iam supererit,

delictis probatur: cum praeceps ac turbida non facilè iustum vltionis modum, atque ordinem teneat, qui tunc optimè seruatur, cum, vacuo à perturbationibus animo, ad solius rationis praescriptum puniuntur delicta. Praeterea, cum nemo sit prorsus criminis purus; id ius, atque ratio videtur exigere, vt quales quisque aduersùs sua crimina iudices, misericordes scilicet potiùs, quàm iratos desiderat; talem aduersùs aliena se et ipse iudicem praebeat. Immo, vel si nullius quis foret criminis conscius; adhuc minùs iustè

potest. Immo vel hinc Irae pernicies colligitur, quòd immodico ardore, vltra legitimos fortitudinis limites, vel aperta in exitia, quos corripuit, impellat: cum Ratio validos quidem, sed prudentiâ temperatos, adeoque salutares, habeat impulsus: confirmaturque id Fabij Maximi exemplo, qui, cunctando, iraeque obsistendo, rem Romanam restituit. Succedunt iam praui Amoris, seu Libidinis veriùs remedia. Hoc enim aduersùs foedissimam luem in primis profuerit, splendidum, quod iniquissimè vsurpauit, quoque veluti fuco innatam

se omni vitae fructu priuauerint. Octauum, Animi otium cum honestis occupationibus, vitaeque ministerijs coniungere. Id verò facilè praestaturum, qui neque plus iusto sibi occupationum, et laborum assumat, neque illis ob spem lucri, vel gloriae, sed vnius honestatis gratiâ mentem, atque corpus exerceat. Sic enim liber, Suique, et rerum potens sapienti ratione omnia temperabit: neque se negotijs seruili

Decimum, Superuacuas aliena obseruandi curas compescere, vt quae maeroris, iracundiae, aliarumque perturbationum materiem soleant suggerere. Quod si aliquid vltro in alienis se moribus, atque factis indignum obiecerit, cui mederi nostrum minimè sit; Diuino id iudicio relinquere, et à cogitatione, ac memoriâ quamprimùm expungere. Non minimam siquidem nostrarum molestiarum partem ex Alijs oriri, magnumque proinde earum compendium ab eo fieri, qui, in utili externarum rerum cogitatione dimissâ, sibi norit

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report