Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: id Your search found 15178 occurrences
First 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 Last Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Occurrences 1393-1563:1393. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | Section] qui fidem Dei habent,
hi non humanę solertię callide inuentis argute-que conclusis credunt,
sed soli ueritati diuinitus reuelatę firmiter adhęrent,
humanam doctrinam diuinę semper posthabentes.
Iccirco quidem et ad Samaritanam mulierem,
id est ad animam per fidem saluandam
ipse ueritatis magister Christus dixit:
1394. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] quęrit. et quoniam qui dubitant, indigni sunt ut tale aliquid cernant: Signum inquit non dabitur ei nisi signum Ionę prophetę. Quęri potest, cur dictum sit: et signum non dabitur ei , cum Iudeis incredulis multa signa data fuerint? Sed qui signo, id est miraculo Dominicę resurrectionis, cuius typus Ionas fuit, non crediderunt, quod maximum erat , multo minus aliis non ita magnis credere poterant. Maius est enim semet a morte reuocare ad uitam quam alios, et ad uitam incorruptibilem
1395. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
Qui ergo quod per se facere potest non omittit, facile impetrabit,
ut etiam illa quę per se facere nequit, efficiat.
Porro primę ab initio Ecclesię illa in Euangelio parabola est:
1396. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] in Euangelio parabola est:
1397. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] uineam,
id est Deus Pater domum Israel .
circumdedit illam sepe.
1398. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Et peregre profectus est. non discedendo sed permittendo, ut in utranque partem libera sit operandi facultas. Misit deinde seruos ad fructus uineę colligendos ; misit enim prophetas, qui mandatorum Dei obedientiam exigerent. sed agricolę id est, Iudei proterui | et nullius bonę discipline patientes, nec Dei sui nunciis pepercerunt, alium afficiendo uerberibus ut Micheam, alium uulnerando ac perimendo ut Esaiam , Hieremiam, Zachariam et alios non paucos prophetas,
1399. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] misit filium suum charissimum et unigenitum dicens: Reuerebuntur Filium meum. non quia ignoraret quid facturi essent, sed innuens quid facere deberent. At illi: Hic est hęres, inquiunt | venite occidamus eum. occiderunt et ejecerunt extra uineam id est extra Hierusalem. extra ciuitatem enim crucifixerunt Dominum Iesum. uel extra uineam, extra Iudeorum ecclesiam. ut ab ipsis eiectus exciperetur colendus a nobis. Sequitur enim: Quid ergo faciet dominus uineę? malos male perdet, et uineam locabit aliis. hoc est,
1400. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Caro mea uere est cibus |
et sanguis meus uere est potus.
In ecclesia quippe carni et sanguini Domini
communicamus |
1401. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
gratia et ueritas per Iesum Christum facta est.
Hoc certe optimum uinum in fine conuiuii reseruauit nobis benignissimus sponsus, cui dicitur:
1402. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] fructificant,
felicius
1403. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] naturę consentaneum putant,
et nesciunt omnium auctorem supra naturam esse |
et ut se talem probet, super naturalia loqui operari-que solere.
Quibus qui non adhibuerit fidem,
necesse est, ut Dei omnipotentiam deneget |
fateatur-que quod naturaliter fieri nequit,
id nec diuinitus fieri posse.
Qua in re naturam deum alterum constituere uidentur,
si nihil maius Deo quam naturę tribuendum censent.
Quibus Dei uerbum respondens ait:
1404. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] nostram etiam irridere non dubitent.
atque hi fere sunt, qui gentilium philosophorum argutias secuti
nihil credendum putant, quod ipsa hominis ratio nequeat inuestigare,
et suorum ambagibus argumentorum usi, quicquid non
satis intelligunt,
id uerum esse denegant.
A quibus euangelicę ueritatis assertores auersi,
ne in tam duro solo frustra uerbi semen iaciant,
nullam frugem facturum, dicunt:
1405. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Quia repellitis uerbum Dei |
et indignos uos judicatis ęternę uitę,
ecce conuertimur ad gentes.
Quę uidelicet et audiunt Euangelii prędicationes |
et quod audiunt credunt |
et quod credunt opere complere pro uiribus nituntur.
Vos uero increduli mementote ab ipsa ueritate id est a Dei Filio dictum:
1406. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
ut flagitiorum lepra curati mereamur hospitem habere Christum.
Neque nos prioris uitę pudor impediat |
aut horror in desperationem trahat.
1407. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] student |
et cum sensuum suorum affectibus seruiant,
uirtutibus uacui et ad uitia proni efficiuntur.
1408. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] execrandum habeatur consyderemus . De animi inconstantia. Caput XIII Quemadmodum firmum et constantem animum supra petrę soliditatem ędificare diximus | et id quod ab eo fabricatum fuerit, tam contra demonum pręualere certamina quam aduersus malorum, quę mortalibus contingunt, acerbitatem. ita e contrario debilem et in proposito minus persistentem domui illi comparandum esse
1409. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] quem nunc in ignem | nunc in aquam cadere solere dixerunt. Inconstans igitur ut luna mutatur | et cum iam pene plenus bonorum creditur, tunc deficere incipit. cum-que alternis moribus agitetur | et nunc igne charitatis incalescat nunc aqua malicię frigeat, promptius tamen ad id quod malum est rapitur | et ad peccata declinat. Quam autem difficulter ne in scelere perseueret effici queat disce. Lunaticum hunc apostoli curare non poterant; a Christo sanatus est. qui ipsis mirantibus, quare sibi id non licuerit, dixit | hoc demoniorum genus non posse eiici
1410. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] incalescat nunc aqua malicię frigeat, promptius tamen ad id quod malum est rapitur | et ad peccata declinat. Quam autem difficulter ne in scelere perseueret effici queat disce. Lunaticum hunc apostoli curare non poterant; a Christo sanatus est. qui ipsis mirantibus, quare sibi id non licuerit, dixit | hoc demoniorum genus non posse eiici | nisi per orationem et ieiunium. ostendens grauissimam quidem esse animi ęgritudinem inconstantiam. Hanc pręterea rotarum instabilitati comparat Scriptura:
1411. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] auaritia | uel fraudulentia | uel simulatio | uel arrogantia | uel uanagloria | uel ira | uel gula | uel luxuria | uel libido | uel inconstantia | uel timor | uel ociositas | uel eorum quę ab Ecclesia recepta sunt incredulitas | cętera-que id genus. quę quoniam rationi naturęquę repugnant, quis quis illis seruierit, non iam inter homines computandus sed inter pecudes erit numerandus. Ratio
1412. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] quę quoniam rationi naturęquę repugnant, quis quis illis seruierit, non iam inter homines computandus sed inter pecudes erit numerandus. Ratio enim propria hominis est. bestiarum autem natura id tantum sequi, quod suggerit appetitus | nullum-que boni ac mali discrimen habere in his quę appetuntur. Imbecillus es igitur, si iugo premeris auaritię, cui seruiendo | non poteris seruire Deo.
1413. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] , intus autem pleni estis rapina et immunditia! veh uobis qui similes estis sepulchris dealbatis, quę a foris apparent hominibus speciosa, intus uero plena sunt ossibus mortuorum et spurcicia . Quanto igitur melius id esse quod apparere uis, quam quod non es uideri uelle? Imbecillus quoque es, si committis ut te sibi subiiciat superbia | te-que arroganter incedere cogat. Ea superatus aliis pręferri concupisces | et plus honoris quam quod mereris tibi exhiberi
1414. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] potest, ab ipso recipere mereamur.
Nullo modo cęlari potest illius uita,
quem mortuum fuisse omnibus manifestum est,
1415. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
1416. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] foret iubere aliquid eis, quos contrarium facturos non ignorabat. In omnibus igitur iustitię pietatis-que operibus quęrendę proprię laudis absit intentio | sed alienę utilitatis causa, ut innotescamus non desit charitas. et id quoties uidebitur opportunum. hoc est cum non sit periculum, ut uel auditor iactantię crimen imputet | uel doctor committat. Quod quoniam frequenter contingit, semper tutius existima | nihil de te prędicare, nihil quod Deo teste agis, ab aliis inspici uelle.
1417. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] . Tollit autem crucem suam, qui pro ueritate asserenda nec supplicia deuitat | nec mortem horret, atque ita Christum sequitur. Ille enim cum Dominus esset, formam serui accepit | et qui in se impassibilis erat, in homine assumpto crucem passus est. ne id nos pro nomine eius subire timeremus, quod ille pro amore nostro proferre uoluit. Ne autem paupertatem metuas: Quęrite inquit primum regnum Dei, et hęc omnia quę uidelicet uitę necessaria sunt |
1418. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] quia sola tribus Leui et domus Aaron sacerdotalis erat. nec aliis licebat hoc fungi officio. Ne igitur Leuitarum genus in paucis conclusum deficeret, reparandum per connubia erat. At nunc non carnis quęritur successio sed spiritus, translato-que sacerdotio ad tribum Iuda, id est ad Christum, quicunque Christianus est, nisi uxori alligatus fuerit, potest eligi in sacerdotem. Omnes tamen qui Christo in sacerdotio succedunt, castos esse decet, sicut et ipse castus fuit. ut noui sacerdotii tanto purior successio sit quam ueteris, quanto et sacerdos
1419. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] prodesse commissę sibi plebi, delinquentes corripere, bonos fouere, afflictos consolari, dubiis consulere. sed ignauię atque ocio dediti magis uentrem suum quam gregem Dominicum pascere soliciti fuere. Malus item est sacerdos, qui uidet lupum uenientem id est, hereticum aliquem peruersa doctrina fideli gregi insidiantem | et illius dolo alios rapi, alios dispergi, alios mactari | nec tamen it obuiam perfidię, sed auersus fugit. ita ut fugiendo ostendat se pastoris nomine indignum. vnde dicitur:
1420. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
Sicut autem sitientibus dulcis est potus,
ita discere cupientibus diuina sapit lectio.
Illi duntaxat ad cęlestem cibum nauseant et manna fastidiant ,
qui Aegyptiorum iurulentis repleti id est
inani gentilium poetarum eloquio deliniti,
magis fabularum fictione quam ueritatis doctrina delectantur.
Hi sunt qui (ut Apostolus inquit)
1421. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Domini | et uerba aliud quam sonant significantia intelligere. Et quoniam hanc spicarum confricationem sabbato ab apostolis factam legimus, hoc admonet nos | ea quę mystica sunt, commode perpendi consyderari-que non posse, nisi cum secularibus curis liberi et expediti sabbatum id est quietem agimus. Terrenarum enim rerum solicitudo legentem implicat, et ipsa in aduersum mentem distrahens cogitatio, quę leguntur quę-que audiuntur, non satis intelligere permittit. Intentione animi opus est, ut lecta percipias | et percepta ediscas teneas-que memoriter.
1422. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] omnia facile contemnit.
Quosdam talis meditatio in tantum occupat,
ut abstracti a sensibus toto corpore obstupescant |
mortuis-que simillimi appareant,
cum per dies multos nihil de necessitatibus corporis curantes immoti
muti-que perdurent.
Id Gręci extasin,
nostri stuporem appellant.
1423. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] appellant.
1424. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] ad animam usque ingredientur | et per blandimenta eam subuertent, subuersam interiment. Anima enim mala cogitatione foecunda parit peccatum. peccatum uero cum perpetratum fuerit, generat mortem. Igitur tametsi aduersarius hic noster id est perniciosus cogitatus non potest sic penitus repelli et in fugam conuerti, quin rursum aliquando collectis uiribus in pręlium redeat | mentis-que nostrę arcem oppugnet, portis instet. donec tamen intus non irruerit | ac dominari coeperit, tuti sumus.
1425. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] miserationis non perpendunt.
Desperauit Cayn,
cum fratre interempto diceret:
1426. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] ad nos usque deferre, ut possimus audire et facere quod pręceptum est? Sed iuxta te est sermo ualde, in ore tuo et corde tuo, ut facias illum. Quid ergo, quod supra nos non est, amplecti recusamus? Et quare, quod cordi insitum est, id euellere ac proiicere conamur? Nonne, cum hoc agimus, intus quibusdam conscientię stimulis pungimur? Quasi qui contra naturę uim nitamur, dum ab his, quę iubentur, declinamus. Perspicuum est igitur, quia prauis affectibus superati neque Deo neque conditionis nostrę
1427. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] serua mandata. Idem Dominus alibi quoque, cum de Deo Patre loqueretur: Scio, inquit, quia mandatum eius uita ęterna est. Si ergo tantę mercedis compotes esse cupimus, Dei mandata ne deseramus. Quę sicut perfectę uirtutes sunt, ita perfectionis numero, id est, decade censentur. Hęc est itaque frugum decima sanctarum in horreum Dei inferenda multo melius quam illa, quę de terrę foetibus collecta offerri solent. Hę sunt decem conchę a uero Salomone positę, in quibus lauari debent, non
1428. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] hortatur Dauid dicens: Confitemini Domino in cithara, et psalterio decem cordarum psallite ei! Hę denique sunt decem plagę illę, quibus pharao, aduersarius noster, percutitur et nos per eas liberati ad Terram usque Promissionis perducimur, terram lacte et melle manantem, id est lucis ęternę candore uisionis-que diuinę dulcedine refertam. Quę non mortuuorum terra, sed uiuentium dicitur, nequis alibi uiuere cupiat quam ubi semper feliciter uiuat et mori non possit. Cum-que ad tam inęstimabile
1429. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] cupiat quam ubi semper feliciter uiuat et mori non possit. Cum-que ad tam inęstimabile bonum hac sola uia peruenitur, ad eam ipsam Salomon sapientię dono insignis te stimulat dicens: Conserua, fili, pręcepta patris tui, id est, Dei, et ne dimittas legem matris tuę, id est, Ecclesię. Liga ea in corde tuo iugiter et circumda gutturi tuo, ut uidelicet neque cogitatione delinquas neque lingua labaris. Cum ambulaueris, inquit, gradiantur tecum, et cum dormieris, custodiant te,
1430. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] possit. Cum-que ad tam inęstimabile bonum hac sola uia peruenitur, ad eam ipsam Salomon sapientię dono insignis te stimulat dicens: Conserua, fili, pręcepta patris tui, id est, Dei, et ne dimittas legem matris tuę, id est, Ecclesię. Liga ea in corde tuo iugiter et circumda gutturi tuo, ut uidelicet neque cogitatione delinquas neque lingua labaris. Cum ambulaueris, inquit, gradiantur tecum, et cum dormieris, custodiant te, ne pecces, et uigilans loquere cum eis.
1431. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
ad illam summam redigi, qua iubemur |
ita proximos ut nosmetipsos diligere.
Quo semel recepto |
non solum ab omni offensa erit cessandum,
sed etiam bene cuique optandum bene-que faciendum,
et quod nobis indigentibus ab aliis exigeremus,
id aliorum necessitati pręstandum.
Si cui tamen quicquam mancum in decalogo imperfectum-que uidebitur,
omnium perfectionem ex Euangelio petat:
1432. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] maiestatis imperia. Quędam tamen ad tempus obseruanda, ut illa, quę futurorum figuras continebant, quędam semper, ut hęc ipsa de quibus nunc agitur, quę ad uitę morum-que institutionem spectant. Illa uero, quę perfectionis sunt, id est, ut paupertatem castitatem-que colamus, monasticę uitę modum normam-que sectantes, nostro relicta suunt arbitrio, antequam ea seruandi uoto nos obligemus. Quod si uouerimus, pręstare tenebimur non minus quam illa, quę iussa sunt.
1433. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
a qua procul aberras,
reuerti neglexeris,
iam tandem tuę imbecillitati derelictus peccata super peccata
cumulabis |
ac ueluti absque gubernaculo in mari fluctuans nauis,
quocunque concupiscentię tuę te impellet flatus,
eo fereris.
Id tibi futurum ille qui nouit omnia antequam fiant prędicit |
in psalmo ita loquens:
1434. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] operis | et ianitori pręcepit ut uigilet. Vigilate ergo | nescitis enim quando Dominus domus ueniat, sero | an media nocte, an gallicantu, an mane, ne, cum uenerit repente, inueniat uos dormientes. Ac ne solis discipulis id pręceptum quis diceret: Quod uobis dico, inquit, omnibus dico: Vigilate! Dominus domus huius, id est, corporis humani est Christus. Serui sunt quinque sensus, ianitor anima. hęc si bene uigilauerit, sensus ipsi ad bene
1435. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] an mane, ne, cum uenerit repente, inueniat uos dormientes. Ac ne solis discipulis id pręceptum quis diceret: Quod uobis dico, inquit, omnibus dico: Vigilate! Dominus domus huius, id est, corporis humani est Christus. Serui sunt quinque sensus, ianitor anima. hęc si bene uigilauerit, sensus ipsi ad bene operandum recte disponentur. Isto autem modo expectatus Dominus cum uenerit, neque in seruis neque in ianitore quod condemnet inueniet.
1436. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] capere, nisi aliqua corporis imbecillitas longiorem sibi quietem exegerit. Iste autem a media nocte ad sacrificia laudis Deo offerenda exurgendi mos omnibus monachorum collegiis iam inoleuit. Et quod Ecclesię instituto probatum apparet, id sequi, id curare atque amplecti saluberrimum esse sentimus. Sic olim sanctissimi uiri prędicauerunt, sic docuerunt, sic suo exemplo factitandum ostenderunt. Dauid ipse, quem Deus prę omnibus Iudeę regibus dilexit |
1437. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] nisi aliqua corporis imbecillitas longiorem sibi quietem exegerit. Iste autem a media nocte ad sacrificia laudis Deo offerenda exurgendi mos omnibus monachorum collegiis iam inoleuit. Et quod Ecclesię instituto probatum apparet, id sequi, id curare atque amplecti saluberrimum esse sentimus. Sic olim sanctissimi uiri prędicauerunt, sic docuerunt, sic suo exemplo factitandum ostenderunt. Dauid ipse, quem Deus prę omnibus Iudeę regibus dilexit |
1438. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] metuens Propheta orabat cum diceret:
1439. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] aut eos ad quos pertinet interrogent, ne per uiam non suam incedentes pręsumptione labantur. Vt autem nobis quoque Spiritu Sancto largiente interpretandi donetur facultas, minus temporis demus somno, ut plus concedamus uirtuti. Id si fecerimus, ne tunc quidem cum dormimus, quod terreat somniabimus, sed quod consoletur | quod-que euigilantibus quoque gratum sit. De oratione frvctvosa. Caput IX
1440. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] actione petitiones uestrę innotescant apud Deum. In quo mihi quidem uidetur docere, ut oremus eum qui potest dare quod petimus. obsecremus autem per ea, quę illi quem oramus, chara esse nouimus. ut facilius ad pręstandum id quod poscimus inclinetur. et cum pręstiterit, gratias agamus, ne impetrata ingratitudinis uitio amittamus. Habes orationis formam; disce qualiter te habere oporteat inter orandum. Secessum pete, nequid oranti impedimento sit.
1441. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] necessarium, ut nunquam de Dei misericordia diffidat, sed semper se impetraturum speret quod petit, si modo illud fuerit sibi, uel ei pro quo petit, profuturum. Omnia, inquit, quęcunque petitis, credite, quia accipietis, et eueniet uobis. Male tamen id credit, qui ueritati, quę Christus est, non adhęret, eodem dicente: Veri adoratores adorabunt Patrem in spiritu et ueritate. Et ut ostenderet, quare sic adorandus esset: Spiritus, inquit, est Deus, et eos, qui adorant eum, in spiritu et ueritate oportet adorare.
1442. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] insistunt, frustra omnes illi, qui Christi religionem ueritatis fide non sequuntur. Nunquam futurę salutis, quam orant, compotes erunt, nisi crediderint. Ad hęc si precatione poposcerimus rem aliquam, cuius incertus est exitus, id est, qua impetrata nescimus, utrum commodo an incommodo nobis futura sit, Dei uoluntati committamus, ut non quod ipsi cupimus pręstet, sed quod ille nouit neque noxium neque inutile fore, quia Redemptor quoque noster, cum passionis calicem transferri a se Patrem rogasset, ita
1443. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] uoluntas tua sicut in cęlo et in terra! Cęterum, cum eius uoluntas sit, ut pie iuste-que uiuamus, hoc quoque his uerbis poscimus, ut leges atque pręcepta, quę dedit nobis, per nos impleantur. Frustra enim imbecillitas nostra ad id niteretur, nisi illam gratia iuuaret diuina. Et si per se bonum aliquod agere possemus, necesse non esset orare, ut possimus. Charitas pręterea, quam omnibus debemus, exigit, ut sicut pro nobis ita et pro aliorum commodis preces
1444. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Denique Dominus noster etiam pro persecutoribus nos orare iussit, et ipsemet pro illis, a quibus probra, maledicta, uerbera et in crucem actus mortiferas plagas patiebatur, orauit Patrem ignosci-que eis postulauit. Quanti autem id meriti sit, primus martyr Stephanus ostendit, qui iis, a quibus lapidabatur, ueniam precaturus uidit cęlos apertos et Iesum stantem a dextris uirtutis Dei, ab eodem iamiam suscipiendus, cuius in diligendis inimicis mansuetudinem fuerat imitatus.
1445. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Euangelio Saluator noster dicens: Quid uocatis me: Domine, Domine, et non facitis quę dico? Quod si forte contigerit, ut per inuocationem diuini nominis miraculum aliquod efficias, noli propterea credere Deum tibi reconciliatum | si in delicto perseueras. non tuo merito id conceditur, sed necessitati aliorum. Multi, inquit, dicent mihi in illa die: Domine, Domine, nonne in nomine tuo prophetauimus et in nomine tuo demonia eiecimus et in nomine tuo uirtutes multas fecimus? Et tunc confitebor illis:
1446. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] nemo fidelis pro salute illius orare auderet, nisi sibi licere arroganter crederet, quod non licuit prophetę. Nos uero ideo etiam pro obstinatissimis rogamus, quia nescii futurorum speramus ad poenitentiam redituros. Certum est tamen cassas uanas-que esse preces, per quas aliis id postulatur, quod non merentur accipere. Illorum etiam inefficax et inutilis erit deprecatio, qui lingua quidem mansuetudinem atque humilitatem pręferunt, dum Deo supplicant, et in corde aduersus proximum odii
1447. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] non expetunt, cum iam receperint gloriam hominum, quam concupierant. Vtuntur et hi quidem Dominica oratione, sanctorum psalmis precibus-que ab Ecclesia constitutis | Dominus tamen non attendit uerba, sed animum intentionem-que orantis, et magis irritatur quam placatur, cum id, quod bonum est, proposito usurpatur non bono. Tale quippe facinus et Hieremias deuouet dicens: Maledictus, qui facit opus Domini fraudulenter! Cum ergo hic quoque fraudulenter agat,
1448. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] uero satis cupide orant, sed fide dubia adhuc atque nutanti, ueluti ille in Euangelio, qui filium secum attulit ad Iesum, ut a demonis uexatione liberaretur, et ait: Siquid potes, adiuua nos misertus nostri! Quamdiu suspenso animo fuit, possit-ne id sibi a Domino pręstari, quod rogabat, non accepit. Postquam autem firma stabili-que fide opus esse ad impetrandum didicit et se iam uere credere nihil-que de Domini uirtute dubitare respondit, filium, pro quo orabat, sanum recepit. Hanc dubię et fidelis postulationis inter se
1449. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Contraria his agamus oportet, si uolumus, ut petita nobis concedantur; ut uidelicet ista per quę peccantium labor irritus efficitur uitemus | et illa faciamus, quę nos, cum precamur, uoti compotes reddunt. Quoties autem id, quod orando poscimus, non euenerit, aut dilatum credamus, ut aptiori detur tempore, aut non fuisse profuturum, si datum esset, aut, ne daretur, peccata nostra obstitisse. Si uero ex sententia successerit petitio, gratias Deo agamus
1450. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] corripiant, iustitiam seruent. Deus irasci desinet, si illi quibus nunc irascitur, correcti sanctius uiuere incipient; alioquin penitus delendi, nisi se corrigant. Pharao. Nabuchodo. Id testantur duorum regum diuersi exitus, pharaonis et Nabuchodonosor. alter toties flagellatus duritiam cordis non dimisit. ideo-que cum toto exercitu, qui ipsum sequebatur, fluctibus obrutus periit. alter mente alienatus urbe-que eiectus | et cum brutis computatus,
1451. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] itaque in sanguine Agni, qui in Christum credentes eius misericordiam poenitendo et sperando implorant | et eodem miserante | bonum quod cupiunt, consequuntur. Neque enim nisi fideles forent, quos peccasse poenitet, per portam, id est, per ipsum qui ait: Ego sum ostium ouium, ciuitatem illam patriam beatorum perpetuam atque perennem ingredi potuissent. Quanta conferat nobis poenitentia diximus, nunc qualis esse debeat, ut ea
1452. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Intrate inquit Dominus per angustam portam, quia angusta porta et arcta uia est, quę ducit ad uitam. Quod si per uiam istam sanctos ac pios homines cęlum ascendisse credimus, quomodo qui peccarunt id assequi posse sperant, nisi et ipsi per eam incesserint? Iob iustus nullius mortiferi delicti conscius | et qui summi Dei uerbis laudatus fuerat, pręter illa quę ad patientię probationem pertulit:
1453. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] | viso tandem Domino | totum quod foenore quęsitum erat, distribuere pauperibus coepit | et illis quos aliquid defraudauerat satisfacere. eodem itaque die, quo finem criminum fecit, Christum domi suę hospitem meruit habere. Multa id genus exempla tibi de Scripturis possem proponere, si in his recensendis occupari uellem. Currentem per consueta uitia rotam affixo poenitentię paxillo sistere non uales, si alii non pauci ualuere? Serum est dices. at etiam
1454. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] ueniam-que orasset, exauditus est | hostili-que iugo liberatus regnum recuperauit quod amiserat. Nullum ergo tam immane facinus committi potest, quod poenitentibus miseratio non ignoscat diuina. Et cum ita sit, nonne stultissimum est id desperare, quod plurimis concessum fuisse non ignoras? Cęterum neque poenitentia ipsa peccati quicquam prodest ueniam desperanti, cum hęc ipsa desperatio peccatum tale sit, ut omne poenitudinis meritum euacuet atque irritet.
1455. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] ueteribus quam nouis hominibus
commune est.
1456. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] est enim :
1457. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] parturientis uenient ei. Talis itaque merces illius erit, cuius peccatum nunc absconditum est, nolentis illud secundum diuinę humanę-que legis pręscriptum confiteri palam-que alteri facere. Nam siue timore | siue pudore id faciat, non excusabitur. Magis enim Deum timere debuit quam homines | et potius contempto rubore purificari uelle | quam subtracta confessione sordescere. Porro sicut hi qui nunc scelerum suorum poenitentes propria confessione se
1458. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] mendax, tu solus uerax, tu ipsa ueritas, quę nec decipi potest nec decipere. Nos itaque corpus tuum, clementissime Domine, et tuum sanguinem aliena specie uelatum fideliter accipimus | nec omnino qua ratione id fieri possit quęrimus | aut quomodo panis uini-que substantia in substantiam corporis et sanguinis tui transeat, cum accidentia non mutentur, scrutamur. Maius est enim miraculum istud | quam ut humano ingenio uel scientia comprehendi possit | te tamen tradente
1459. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] psalmista testatus est dicens: Educis panem de terra, et uinum lętificat cor hominis. Cum ergo mysticum alimentum istud tantum ac tale sit, merito quidem eucharistiam, id est, bonam gratiam uocant. Se enim pie sumentibus magnam multiplicem-que confert gratiam | et ad summam usque prouehit beatitudinem. Te quippe in ipso sumimus, qui totius boni largitor es, totius distributor
1460. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] pręparatus communicare nolueris,
(uide quantum tibi incommodi inde oritur)
uitam in te non habebis.
In morte ergo eris.
Quidni? Si uetus quoque Lex id testetur dicens:
1461. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] non fuit, et non fecit Phase, exterminabitur anima illa de populis suis. Quia sacrificium Domino non obtulit tempore suo, peccatum suum ipse portabit. Tam Lege igitur quam Euangelio, ut Christo communices compelleris. id ipsum insuper Ecclesię sancte edictum tibi confirmat: Qui pro sceleribus suis inquit, duobus uel tribus annis non communicant , excommunicandi sunt, donec poenitentiam agant . Valde etiam expauescenda est illa Domini sententia in illos qui ad
1462. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] sanguinem Testamenti pollutum dixerit, in quo sanctificatus est, et Spiritui gratię contumeliam fecerit? Profecto qui non credunt | conculcant Filium Dei, non pedibus sed infidelitate, et sanguinem eius pollutum dicunt, non uerborum prolatione (quis enim adeo impius est, ut id audeat dicere?) sed mentis infidę auersione ab eo a quo redempti sunt. Et Spiritui Sancto contumeliam faciunt, erga tanta beneficia ingrati et illiberales. Nos demum cum ab istorum perfidia qui eucharistiam nolunt admittere, tum
1463. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] uos audit, me audit, et qui uos spernit, me spernit, et qui me spernit, spernit eum qui me misit . Dum igitur uentri suo quam Deo nostro malunt obedire, deus eorum uenter est. quod hic suadet id sequuntur, quod autem Deus noster iubet contemnunt. neque eos pudet gulę suę fieri mancipia, cuius dominos esse conuenerat. Quid tandem, impune-ne id sibi futurum sperant, quod nulla re impediti nisi gulę uitio, ieiunare ne iussi quidem uolunt?
1464. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Dum igitur uentri suo quam Deo nostro malunt obedire, deus eorum uenter est. quod hic suadet id sequuntur, quod autem Deus noster iubet contemnunt. neque eos pudet gulę suę fieri mancipia, cuius dominos esse conuenerat. Quid tandem, impune-ne id sibi futurum sperant, quod nulla re impediti nisi gulę uitio, ieiunare ne iussi quidem uolunt? Sed si uiro Dei misso in Bethel, cui mandatum fuerat, nequid ibi gustaret, donec redisset, semel
1465. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Ad hęc inter compotantes frequenter leuissima de causa exurgunt rixę, concertationes, uulnera, cędes. Vnde Salomon in Prouerbiis ait: Qui dimittit aquam, id est qui mero uino utitur, caput est iurgiorum, et antequam patiatur contumeliam, iudicium deserit. Cui sententię congruit, quod in Osee propheta legitur: Fornicatio et uinum et ebrietas auferunt cor.
1466. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] quod in Osee propheta legitur: Fornicatio et uinum et ebrietas auferunt cor. Cum autem sola ratione distemus a brutis, ea sublata, quid reliquum est, nisi ut bestiis annumeremur | et amisso corde | uecordes excordes-que id est dementes dicamur et simus. Teterrimum est in uita talem notam pati, sed longe infelicius uita mox defunctos ad ęterna destinari supplicia. Apostolus enim ad Corinthios scribens affirmat, quod ebriosi regnum Dei non possidebunt.
1467. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] može bez pokojeg antičkog citata, samo što navodi misao, ali ne i ime autora. Iccirco Apostolus: Bonum facientes inquit non deficiamus! Audi quid pręterea tibi Salomon sapientissimus de muliere forti id est anima constanti et in proposito boni honesti-que firma, in qua cor uiri sui Christi Domini confidit, nobis exponat ac prędicet: Reddet inquit ei bonum et non malum. Qui enim Deum timet | qui-que beneficiorum eius est memor, ne ingratitudinis
1468. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] beatitudinem consequendam aspirans | quibus uitę meritis illam adipisci possit ignoret. Et nemo usque adeo prudens sit | ut carnalia tantum curet | et spiritalia omittat. ne prudentiores appareant filii huius seculi in generatione sua filiis lucis, id est, infideles fidelibus, dum illi diligentius cautius-que humana exequuntur negocia quam hi diuina. Hęc de prudentia et simplicitate. nunc de sapientia, quę et has et reliquas omnes amplexa est uirtutes, aliquid est
1469. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] | et tunc demum beatos fore, cum illud adepti fuerint. sed quamdiu in expectatione eius sunt, nondum esse beatos constat, quanuis ob quandam spei certitudinem nunc quoque beati dicantur. Sapiens, inquiunt, et in tormentis beatus est. Recte id quidem si de nostris diceretur | et non de illis, qui a uera religione alieni erant. Nostri enim uere beati, quos nulla compellere tormenta potuerunt ut Christum negarent. Porro hi non sola uirtute contenti erant, quę prope uana esset, si nihil eam post mortem sequeretur, sed
1470. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] illa perdam sapientes de Idumea | et prudentiam de monte Esau? Peribunt utique heretici et Dei iudicio condemnabuntur, qui terrena sapiebant. hoc enim Idumea interpretatur. et Iudei qui cum Esau aduersabantur fratri eius Iacob, id est, cum synagoga Ecclesię Christi, ad quam credentem primogenita credere nolentium benedictiones-que transierunt. Illud quoque ad hereticorum infidelitatem spectare arbitror quod Salomon ait: Ciuitates munitas occupabit sapiens | et destruet
1471. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] me! Qvod sapiens docere alios debet. Caput VIII Docuimus et quę sequenda sapientia et quę fugienda sit. reliquum est ut eos, qui uera, id est diuina sapientia pręditi sunt hortemur, ne creditum sibi salutaris eruditionis talentum in terra defodiant, sed illic dispensent, unde cum usuris exigi possit | et Domino cui negociantur, plurimum lucri accedat. Laxent igitur retia sua
1472. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] non hoc tamen in omnes homines, sed in illos duntaxat, qui tenebrę sunt. In illos uero qui lux sunt, ius nullum habent, nisi tentandi incitandi-que ad peccandum, ut et ipsi relicto bene agendi lumine malignę actionis tenebras diligere incipiant, et cum id fecerint, tunc etiam ipsis dominentur ac pręsint. Aequum est enim ut qui ab innocentia recedendo sub potestate Dei esse noluerit, diaboli subdatur potestati. Potestas autem illius tanta est, quantam Deus permiserit, qui eorum opera
1473. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] in Scripturis,
quam uarie aliquando appellati fuerint |
et ipsa nominum diuersitas diuersa illorum uitia monstrabit.
atque ut a propriis peculiaribus-que incipiamus.
demon
Demones uocantur,
non quia daemones, id est scientes sint,
sed dimenin,
1474. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Quia factus est ad malorum uindictam, probationem uero bonorum. Belzebub Beelzebub muscarum deum sonat. Nam cum omnibus retia intendat, muscas tantum, id est infirmos capit, fortioribus non pręualet. Mammona Mammona Syrum Hebreo mixtum uocabulum est, et diuitias uel cupiditates designat. His ille imprudentium mentes implicat, ne
1475. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Diabolus puer est, quia non senescit | nec ętatis damna sentit | Vę autem est terreno homini, qui immundi spiritus imperio paret. Pharao Idem pharao est rex Aegypti, rex tenebrarum. id enim interpretatur Aegyptus. Pharao ergo est, qui populo Dei est molestus, nolens eum dimittere, ut sacrificium offerat Deo, sed ut sibi seruiat, ad terrena et lutea opera compellens. Seon Est et Seon rex Amorreorum. Seon arbor infructuosa
1476. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] poeniteat. Rex autem est Babylonis, in illos exercens imperium, qui errore aliquo confusi sunt. nam Babylon confusio dicitur. Hic obsedisse Hierusalem describitur, hoc est homini fideli tetendisse insidias | propriis tamen uiribus ciuitatem capere nequiuit, donec rex Ioachin, id est, rationalis animę pars ultro se illi tradidit. Captus igitur Ioachin iste, quia capi uoluit, de Hierusalem transfertur in Babylonem, de uirtutibus ad uitia. Itaque nisi nostra sponte manum dederimus diabolo | et eius malignę
1477. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] eius, qui est primogenitus omnis creaturę, ad nos peruenire minime potuisset. Qui ergo non uult cum primogenitis Aegypti percuti, permaneat in benedictione primogeniti Christi, ut saluus sit. Hi etiam Sydonii nominantur, id est uenatores. Qui autem homines erunt et non bestię, Sydoniorum istorum uenatione capi non poterunt. Ad bestiarum enim non ad hominum capturam pertinet uenatio. Ille tamen ex homine in pecudem uertitur, qui peccat, dicente Propheta: Homo cum in
1478. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Aethiopes. horum interpretatio tenebrarum et caliginis est. quam ergo miserum est, quam omni calamitate infelicius | seruire tenebris | et a Deo qui lux est recedere? Demones pręterea sunt Gigantes, quos in Esaia aduersus Babylonem, id est, animam in peccatis confusam a Domino suscitandos legimus. Sunt etiam calumniatores, ut in psalmo: Humiliabit calumniatorem. Vir etiam iniquus | et homo inimicus est demon, ut in psalmo: A uiro iniquo erripies me. et in Euangelio: Inimicus homo in medio
1479. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Rursum in Ezechiele mons Seyr nuncupatur: Hęc dicit Dominus Deus: Ecce ego ad te, mons Seyr! Et extendam manum meam super te, et dabo te desolatum atque desertum. Seyr interpretatur hispidus | et pilosus. Diabolus quippe Esau pilosi partes secutus aduersus populum Iudę, id est, confessionis, illos uidelicet qui Christum confitebantur, sese errexerat | et montis instar superbia elatus regnabat inter infideles. His autem ad Christum conuersis | ille desolatus est et desertus. quod futurum de eodem monte Zacharias quoque uidit cum diceret: Quid tu,
1480. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Si habueritis fidem ut granum sinapis, dicetis monti huic: Transi hinc , et transibit. Non itaque montes per fidem transferendos dixit Dominus | quid enim id iuuaret? sed diabolum repellendum. Reor hunc ipsum ab Apostolo profundum dici, ubi ad Ephesios scribens ait: Vt possitis comprehendere quę sit latitudo et longitudo et profundum et altitudo, hoc est, ut queant intelligere et ista
1481. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] sanctos enim | nullum ius ultra diabolo erit, ne tentandi quidem. Quoniam hi cum Christo ibunt in uitam ęternam, diabolus autem et angeli eius et omnes impii in ignem ęternum. Ac ne plura id genus perquirere ociosi sit, hic ille est, cui nomina mille, mille nocendi artes. Cuius uiribus quis resistet? cuius insidias quis euitabit?
1482. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] offendere poterit hominem nisi Deus uoluerit. Bono igitur animo simus | et certissima uincendi spe ad pugnam accingamur. Dominus noster non sinet nos tentari supra id quod ferre possumus, sed faciet (ut Apostolus ait) cum tentatione prouentum, ut possimus resistere. Iob Permisit sane etiam patientissimum uirum Iob tentari et calamitatibus affici, non ut diabolo faueret, sed ut hominis uirtutem manifestam
1483. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] inter carnem et spiritum, cum alteri uitia, alteri tribuantur uirtutes. In medio istorum anima libertate sui arbitrii utens in quam partem uoluerit, potest conuerti. Sed si carni consenserit, regnum Dei non possidebit. sin uero spiritum suum, id est innatum sibi rationis lumen secuta carnis appetitionibus repugnauerit, uicto aduersario mercedem capiet ęternę beatitatis. Quamobrem: Spiritu, inquit, ambulate, et desyderia carnis non perficietis; hoc est, bonum quod ratio suadet, mali
1484. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] ori tuo frenos, ne in uerbo labaris | neque gulę aliquid ultra necessitatem indulgeas. Naribus odoramenta luxurię subtrahe. Manus contine, ne quem iniuste offendas | ne-ue quid impudice tangas. denique modis omnibus obserua et caue, ne extranei portas Hierusalem ingrediantur, id est animę tuę domicilium. Et si ingressi fuerint, cura ut expellantur. neque malignos cogitatus ibi remorari sinas, ubi cum inualuerint, perniciem generant. Veruntamen sępe fit, ut ipsi cogitatus etiam inuitis nobis
1485. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] interpellent, repelli debent. Quę enim propter se licita sunt, si una cum illis meliora periclitantur, illicita erunt. Quod si ea etiam quę dextra sunt, quoties impediunt, abscindi iubeantur, quanto magis illa quę sinistra sunt, id est quę mala sunt, declinare ac fugere debemus | et eisdem neque oculum intendere | neque manum porrigere, ut neque cogitemus aliquid prauum ac detestabile | neque faciamus. Restat igitur ut et malis pręferantur bona
1486. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] ps. 143 Benedictus Dominus Deus meus, qui docet manus meas ad pręlium | et digitos meos ad bellum. misericordia mea et refugium meum, susceptor meus et liberator meus | in ipso speraui; qui subdit populum meum sub me; id est, qui carnem meam meo seruire spiritui compellit. Nisi enim ipse certare doceret, ipse protegeret, ipse liberaret, ipse aduersarios nostros nobis subiiceret, fragilitas nostra neque carnis passionibus pręualere | neque demonum laqueos euadere unquam potuisset.
1487. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] iniuriam exardescis, cui nulla iniuste queat irrogari, cum quotidie Domino tuo pecces? nec tantum offensę passus es, quantum delicta tua atque peccata merebantur. Quoties ergo mali aliquid patimur, protinus ad conscientiam scelerum nostrorum recurramus. et cum non immerito id nobis accidere cognouerimus, patienter toleremus | et Domini nostri exemplo pro inimicis etiam nostris oremus, pro malo reddentes bonum, pro iniuria beneficium. Sic nostra nobis remittentur peccata, et patientię uirtus pręmio maiore compensabitur, et mala quę passi sumus in
1488. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Pręcepta dedit discipulis in monte, in planitie plebi, ut discas altiores mysteriorum sensus illis qui magis capacis ingenii sunt prędicare. simplices uero simplicibus uitę pręceptis instruere. Ac ne forte precii alicuius gratia id agas, sed affectu salutis eorum quos doces: Gratis accepistis inquit, gratis date. Accipere tamen ab offerentibus quantum uictui necessario satis sit, si indigueris, ne nefas putares ait: Dignus est operarius mercede
1489. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] ad uitę sanctioris cultum nosse, quorum consuetudine uti debeas, quorum non debeas. cum quibus conuiuere, colloqui, conuersari, quos declinare ac fugere oportet. Relinquendi sunt, quorum tibi nota fuerit peruersę mentis pertinacia, id est, qui uel errorem suum deposituri non uidentur | uel a scelere in quo perseuerant recessuri. Nocuit Israhelitico populo habitasse cum Aegyptiis. Inde enim Moyse duce egressi ritu
1490. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Deo?
1491. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] uestra in medio filiorum Israhel. Possessionem itaque non sunt sortiti sacerdotes, et tantum decimas ac primitias quibus sustentarentur, et loca in quibus habitarent habebant. Nouis uero, id est, Christi discipulis dicitur: Nolite possidere aurum neque argentum neque pecuniam in zonis uestris! Et: Qui non renunciauerit omnibus quę habet, non potest esse meus discipulus. Et: Qui uult uenire post me, abneget semetipsum et sequatur me! Et:
1492. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] ne forte satiatus illiciar ad negandum et dicam: quis est Dominus? aut egestate compulsus furer et periurem nomen domini mei. Sed quoniam supra modum locupletatus fuit, in id quod timebat incidit. Diuitiarum copia delinitus uoluptatibus seruiuit, mulierum quas adamauerat, diis templa posuit. Et si uir alioqui sapientissimus sic insaniuit, quis confidit continentem se fore, si diuitiis affluere sibi
1493. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] quoque animi erga diuina succensi tepescat.
1494. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] disputans, cęteris diebus arte scoenofactoria se exercens. Quod si ad uictum labor non suffecerit, aliunde id quo indiges tibi adiicietur. Licet enim et ab illis accipere quos doces, quia dignus est operarius cibo suo, et qui altari seruit, fas est ei uiuere de altari, id est de his quę templo offeruntur. Omnis enim rerum utendarum oblatio pauperum census est, non eorum quibus sua satis sunt. Cum autem omnia defuerint, tunc demum manum suam porriget Deus | et qui mundo quoque seruientes alit, sibi seruientibus deese
1495. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | Section] uidelicet Deo |
eius-que conspectu perpetuo perenniter-que fruendi.
1496. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | Section] post eum nauigio applicuisse dicuntur.
Et quoniam semper pręcipui erga Dominum suum
amoris ardore flagrauit,
dignus iudicatus est,
cui cura Dominici gregis committeretur.
1497. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] pro uobis passus est, nobis relinquens exemplum, ut sequamur uestigia eius. Sed memento quia sicut dictum est | nullam esse maiorem charitatem erga proximum | quam pro illo animam, id est, uitam istam ponere, ita maioris charitatis maius esse meritum | et apud dilectionis remuneratorem Deum excellentius pręmium. Vnde Saluator noster notum esse uolens, quare mulieri peccatrici multa dimisisset peccata, causam intulit et ait: Quia
1498. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] ad illum qui solus potest omnia confugiat. et ab ipso gratiam postulet, sine qua perfecti esse non possumus. Porro quemadmodum superius diximus | proximum esse diligendum, eodem fine et inimicus erit diligendus. Id enim ei potissime optandum censeo, id pręstandum, ex quo ab iniuria cessando melior fore speratur | et correctis tandem moribus creditur salutem consecuturus. Cęterum si illum qui tibi infensus est, tam peruersi inhumani-que ingenii esse
1499. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] et ab ipso gratiam postulet, sine qua perfecti esse non possumus. Porro quemadmodum superius diximus | proximum esse diligendum, eodem fine et inimicus erit diligendus. Id enim ei potissime optandum censeo, id pręstandum, ex quo ab iniuria cessando melior fore speratur | et correctis tandem moribus creditur salutem consecuturus. Cęterum si illum qui tibi infensus est, tam peruersi inhumani-que ingenii esse non ignoras, ut cum ei benefeceris,
1500. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] ad quenque amandum animo alliciamur. De malo odii. Caput IIII Opus Dei odit, qui hominem odit. quomodo autem potest Deum diligere, qui id quod ab illo factum est ualde bonum non diligit? Porro Deum nolle diligere, qui prior dilexit nos, quid est aliud | nisi reprobos imitari spiritus | et ab eo a quo conditus es, desciscere atque alienari?
1501. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] quibus corrupti multorum animi, dum externam pacem fouent, domesticam perturbant | et inter se dissidere incipiunt, postquam foris hostem diu non senserunt. Quod ne tibi contingat, summopere erit prouidendum. id est, pax quę prodesse debet, ne tibi noceat. Cum ergo et prędiorum tuorum prouentus nullo diripiente integer intactus-que seruabitur | et ex commercio liberę negociationis plurimum lucri accedet, Deo gratias age | et ea quę benigne
1502. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] pace super terram. Vera igitur certa-que et stabilis pax est | in Dei seruitio adunatorum | diuina-que sequentium pręcepta Legem-que colentium. Eorum rete plenum magnis piscibus, id est eorum concordia uirtutibus perfectionis referta non scinditur. eorum pacis tunica inconsutilis, quam a Christo acceperunt, non diuiditur, neque scissuras patitur rixarum | nec tineas inuidię sustinet, sed Domini pręsidio munita inuiolata illęsa-que perdurat. tunc felicius et
1503. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] secundo IIII Andronicus Andronicus quoque, Antiochi regis pręfectus, Oniam sacerdotem, cum iurasset nihil se ei nociturum, de asylo euocatum trucidauit. nec tamen impune huic fuit. Ipsum enim rex capite plecti iussit, comperto quod ab Onię emulis pecunia corruptus id egisset. Nonne pax istorum omni fuit detestabilior bello? omni aperta simultate deterior? Iudas Superata est tamen (ut ad nostra
1504. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Et quoniam ex his quę diximus colligitur | pacem prodesse omnino non posse | nisi bonis, nisi honestis, nisi iustis et uirtuti sanctitati-que deditis, opportunum uidetur de bonitate ipsa nunc disserere. Bonum igitur id esse dicimus, quod iustum ac honestum censetur | quod-que ut fiat lege diuina iussum est. sic e contrario id esse malum quod turpe, quod iniustum | et a ratione alienum | quod-que fieri cęlesti interdicto prohibitum apparet.
1505. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] pacem prodesse omnino non posse | nisi bonis, nisi honestis, nisi iustis et uirtuti sanctitati-que deditis, opportunum uidetur de bonitate ipsa nunc disserere. Bonum igitur id esse dicimus, quod iustum ac honestum censetur | quod-que ut fiat lege diuina iussum est. sic e contrario id esse malum quod turpe, quod iniustum | et a ratione alienum | quod-que fieri cęlesti interdicto prohibitum apparet. Cętera uero quę neque iussa neque uetita neque consulta esse
1506. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] quod sustentandę uitę satis est appetes | ut Christo seruias. Offendet autem si per impatientiam Deum probro aliquo lacessieris | uel ad furtum rapinam-que auaras porrexeris manus. Cuncta igitur id genus bona erunt, si admixta illis uirtus fuerit, mala uero si adhęserit nequitia. Ad bona autem mala-que diiudicanda sapientum acquiescendum esse consilio ratio admonet. Sed sapientia in quam nullus cadere potest error, Deus est.
1507. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
ut Iacobus apostolus ait,
in quem iustius decentius-que omnes bonę animi atque corporis actiones
referri poterunt |
quam in eum a quo sunt?
et pro quibus ipse se tibi donat dicens:
1508. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
Benedictio Domini super caput iusti.
Quam rem latius quidem explicat psalmista dicens:
1509. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Porro bonitatem ipsam magis ac magis expetemus, cum peccati quoque mala consyderauerimus. Quicquid legi diuinę aduersatur, quicquid uirtutibus contrarium est rationi-que repugnans, peccatum est. Inter peccatum et delictum quidam discernunt | delictum-que leuius esse aiunt. Id enim delictum dici, cum non facimus quod debemus, peccatum uero cum committimus quod non debemus; in illo boni omissionem esse, in hoc perpetrationem mali. utroque tamen uocabulo Scriptura pluribus in locis indifferenter indistincte-que utitur. Cęterum non parua inter se
1510. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] aliquis malus diu uiuat,
quandiu in peccato est,
in morte est.
testatur hoc Paulus apostolus dicens:
1511. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
miser esse probatur?
Maiore enim sui parte,
hoc est animo miser est.
tametsi uulgi opinione,
qui nihil nisi corporis fortunę-que bona
mirari didicit,
felicissimus feratur.
In Apocalypsi angelus, id est, antistes Laodicię ecclesię gloriatur,
quod sit diues et locupletatus et nullius egens |
et tamen dicitur ei:
1512. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] De quinque sensibus. Caput XIX Et quoniam sensus nostri uię sunt, per quas illa, quę animę bonum corrumpunt, intus penetrare solent, quali custodia muniendi sint, ne id patiantur, nunc docere conabor. Sensuum nostrorum impar numerus est. Impar autem numerus in Scripturis diuinis mundus habetur, par uero immundorum dicitur. Animalia quę bina in arcam Noe
1513. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Ab omni malarum passionum iniuria tuti erimus, si quoties oppugnamur, ad arma institutionis diuinę sanctorum-que exemplorum protinus recurremus. Tunc nempe Iesu duce quinque illi reges, id est, quinque corporis sensus, qui nobis imperando regnabant, ad speluncam conscientię nostre compulsos mori sibi cogemus, ut iam uiuere Deo discant obedire-que spiritui, serui eius facti, cuius antea domini fuerant. Tunc in Euangelio quinque talenta nobis a Domino credita alia
1514. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] superatus animus per lubricum
gulę callem crapulam illabi permittet.
uentri-que fauere incipiens,
temperantię renunciabit.
Tactus
Omnibus autem aduersariis istis eorum-que similibus uiam tactus
patefaciens,
quicquid per alios sensus affectauit,
id per se tandem opere complere maturabit.
et tunc demum animus ipse perditę uitę conscientia pulsatus cum
Hieremia queri poterit |
flens-que ac lugens exclamare:
1515. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] interimendum obiecit.
Gula Holophernem, Assyriorum ducem, unius mulierculę manu perire fecit.
Gula Sodomitas et Gomorreos prius in nefandos
egit concubitus,
deinde igne et sulphure de cęlo pluente extinxit.
gulę uitio id illis accidisse Dominus testatur in Ezechiele dicens:
1516. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [page 504 | Paragraph | SubSect | Section] recolere quicquid Saluatorem nostrum sponte in hac uita passum nouimus. Visus Igitur si te uana spectandi uoluptas prouocauerit, qualem ille uoluptatem capiebat cogita, cum Iudeorum cerneret perfidiam | et ob id flere compelleretur | cum-que eosdem contra se insurgere uideret, quos ipse saluare uenerat. Auditus Si tibi aurium delectatio blandiri coeperit, attende quodnam illi delectamentum erat | quotidie ab impiis conuitia audire | se-que probris maledictis-que
1517. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [page 505 | Paragraph | SubSect | Section]
Ac ne iam grandioris ętatis eam arctam uiam ingressum dicas,
audi ipsum in psalmo confitentem:
1518. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Quid enim non illis patere crediderimus in patria sursum, qui dum hic peregrinarentur, nulli obscoenę cupidini patuerunt | et in carne pręter carnem uiuere perseuerarunt, ut magis Deo placerent? Fidelissimorum enim seruorum est | semper id maxime conari, quod domino suo maxime gratum fore animaduertunt . Itaque non solum attendunt quod ipse imperet, sed etiam pręter imperium quod ipsum delectet.
1519. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
1520. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Porro cum foeminarum frequentiam conspectum-que fugeris, teipsum fugere non potes. Quocunque locorum perrexeris, cum tua tibi carne pugnandum est. Caro semper ad uoluptates prona compellit hominem id cogitare, a quo mens Deo dedita abhorret et declinat. ne forte dum carnali suggestioni assentitur, Domino suo delinquat. Luctam istam uincere non poteris, nisi armis opportunis atque
1521. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] tentet uos Sathanas propter incontinentiam uestram . Sed quod suadet metuens, ne uolens iubere uideatur ait: Hoc autem dico secundum indulgentiam non secundum imperium. uolo autem uos omnes homines esse sicut meipsum , id est cęlibes, continentes, castos | et a seruitute coniugalis necessitatis prorsus alienos. Atque ita aliud est quod indulget propter incontinentiam, aliud quod uult propter uitę perfectionem. Vt ergo
1522. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] De viri vxorisqve officio. Caput VII Meminerint pręterea uxores reuereri maritos, priorem honoris locum eis cedere | eorundem-que subdi imperio. Id quidem exigit et autoritas diuina (ut dictum est) et apostolicum pręceptum | et lex ipsa naturę. cum etiam inter gentiles et a religione alienos constet | uiros quam foeminas honorabiliores esse atque liberiores.
1523. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] dictum sit:
1524. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] subscribi affectat. Talem corruptor simplici mulierculę largitur, ut ipsam suę libidini consentire compellat. Quicquid autem mali finem habet, malum sit necesse est. Nunc ad id quod proposuimus, nostra redeat oratio, ut de uerę elemosinę ratione atque fructu disseramus. Qvibvs danda est elemosina. Caput XIII Omne beneficium quod necessitatem
1525. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] est res familiaris,
tantum indigentibus eroga quantum uictui tuo superesse poterit,
ne et ipse egere incipias.
Ita enim Apostolus Corinthiis consulens ait:
1526. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] eroga quantum uictui tuo superesse poterit,
ne et ipse egere incipias.
Ita enim Apostolus Corinthiis consulens ait:
1527. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
Hinc est pręceptum illud Salomonis:
1528. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] |
se-que iusto Dei iudicio mox damnandum uidens.
1529. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Respicite igitur ac perpendite diuitiarum mala diuites, et iam non ad luxuriam his utimini, sed ad liberalitatem. Si diuitię affluant nolite cor apponere, si desunt nolite concupiscere. Quę-nam stulticia est id appetere, quod neque seruos repudiat | neque reges satiat, et tot malorum quod diximus, immo plurium quam diximus causa sit? Aut si nihil ex opulentia mali metuitis, hoc saltem negare non potestis, quod omnis terrena possessio fluxa
1530. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Ingratus est qui non reddit. audeo dicere non minus ingratus est qui non meminit. quoniam ne tunc quidem gratus fuit, cum acciperet. Quod enim libenti animo accipimus, id non facile obliuiscimur. Illa uero facillime obliterari solent, quę minimi ęstimantur. Qui ergo oblitus est, is profecto testatur | se pro uili habuisse quicquid accepit.
1531. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] ne reddant. et quanto cupidius acceperunt, tanto in reddendo lentiores existunt | nihil-que se fecisse lucri arbitrantur si paria reddiderint. quasi uero gratum esse non uirtus sit sed uitium. Quod enim turpe est id utile putant, et quod honestum est, hoc sibi incommodo esse existimant. Ideoque alterum respuunt, alterum affectant | et ingratitudine pro quęstu utuntur. Duo autem ista, arrogantia uidelicet et cupiditas, cum
1532. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] serpentum ictibus percussi moriebantur. Hinc tandem humiliatis ac ueniam poscentibus | Moyses Domino iubente serpentem ex ęre formatum suspendit in ligno, quem uulnerati aspiciendo conualescebant. (crucifixus) ICXC Id autem portendebat, quod olim in Christum crucifixum credentes a diaboli morsibus liberandi essent. Ignitus enim serpens diabolus est, Christus ęneus, nihil in se ueneni habens et ueneno peccati infectos clementer sanans. Porro ut quod
1533. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Palestinis oppressi sunt seruitutis iugo per annos quadraginta. Post Sansonem uero inter se dissidere coeperunt, quando tribus Beniamin ob stupratam cuiusdam Leuitę coniugem | et per uim in una nocte multorum coitu lassatam atque extinctam pene interiit, dum a reliquis tribubus indigne id ferentibus impugnantur . Primo tamen de his qui illos oppugnatum uenerant cecidere uiginti duo milia. iterum altero congressu octodecim milia. et ipsi enim offenderant suis uiribus magis quam Dei auxilio freti. sed tertio tandem
1534. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] amissę dignitatis umbram recepistis? Iam mille quadringenti et octuaginta anni sunt, ex quo incerta sede uagi per omnes orbis partes errastis, sine lege, sine sacrificio, sine duce, sine rege, sine propheta. dicite si potestis quo crimine, qua culpa id patimini? non idola (ut olim sępe contigit) colitis, non execrandos gentilium ritus exercetis | unum Deum, unum cęli terrę-que Dominum adoratis, et tamen nullus est miserię uestrę finis. Cur ita? profecto cum alia causa omnino nulla queat afferri,
1535. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] suum, ut inuestigaret legem Domini, et faceret | et doceret. Et apostoli ante Spiritu Sancto replentur, deinde prędicationis officio fungi iussi sunt. Porro quod aliis pręcipiendo ędificabant, ne aliter agendo destruerent, id etiam ipsi pręstare studuerunt, non minus exemplo docentes quam sermone. Nam impudens admodum pręsumptio est | hoc alios monere, quod ipse non facias, imponere aliis onera grauia, quibus ipse dorsum non supposueris.
1536. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Horum igitur scientiam ille qui populum docet habeat, ut mundum cibum esurientibus offerre queat | et mentes ad audiendum intentas alere uerbo salutis. Cęterum meminerit eos lacte alendos esse, id est moralibus duntaxat pręceptis instruendos, qui proficere incipiunt, solidum autem cibum profectorum esse et ad altiora nitentium. his mysteriorum ardua explananda erunt, ut ad concupiscenda cęlestia magis inardescant,
1537. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] alicui corporis labori accingat.
1538. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] ab indignato fratre extorsit pietatem.
ita ut ille quem perdere decreuerat,
in eius collum ruens amplexaretur oscularetur-que dulcius quam dici queat |
et fraterna teneritudine superatus fleret.
Vnde rursum benedictionem accipit a Domino |
et inditur ei nomen Israhel,
id est uir uidens Deum.
Deum ergo uidere meretur,
qui se propter Deum hominibus humiliat atque submittit.
1539. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Deum hominibus humiliat atque submittit.
1540. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] deinde propter Christum humilitate se deiecit.
filius orabat dicens:
Filius autem hominis non habet ubi caput reclinet suum.
Alteri enim terrenis negociis dediti auaritię student.
alteri nihil magis curant |
quam ut fama honoribus-que emineant.
ut-que id assequantur,
neque homines |
neque Deum offendere uerentur.
Destituit enim eos ratio,
ac ueluti pecora pręsentia tantum aspiciunt |
et futura quę ęterna sunt non recogitant.
Quod si quid etiam bene fecerint,
suę uirtuti non
Amant primos recubitus in coenis,
et primas cathedras in synagogis,
et salutationes in foro,
et uocari ab hominibus rabbi.
Qui ergo talia amat peccat.
non quod non liceat homini primo loco sedere,
si id dignitas ipsa in qua est exigit,
sed quod ex eo uoluptatem capere |
arrogantię uitium sit.
Itaque non erit nefas ei qui iussus est pręsidere,
primam tenere cathedram,
sed hoc affectare inanis glorię gratia |
nefas erit.
Quin immo si
Ezechias
Qualis autem superborum poena futura sit,
pręsentia demonstrant.
Nam si in uita quoque grauissime plectuntur,
haud dubium quin multo acerbiora passuri sint |
post mortem in inferno,
nisi decedentium comes fuerit humilitas.
Id quanquam ex his quę diximus perspicue apparet,
addamus tamen et alia quędam de Scripturis,
ut quo plures aduersus uitium istud sententias didicerimus,
in euitando efficiamur diligentiores.
Per Esaiam superbis minatur
flagello nostra percutitur superbia,
et tamen adhuc humiliari negligimus.
Infidelium arma sine intermissione sęuiunt |
et sęuiendo prosperantur,
quia christiani principes inter se dissident,
inter se digladiantur,
et cum iunctis uiribus communi periculo simul occurrere deberent,
id agunt,
ut facilius quicquid reliquum est christiani imperii dissipetur |
et in impię infidę-que gentis ueniat potestatem.
Cęterum siquis hanc quam imminere cernimus calamitatem effugerit |
et tamen scelere atque superbia sese efferre non desierit,
dicens:
fuit,
tantum date illi tormentum et luctum!
Et cum hęc ita sint,
nonne fidelissimo cuique ab arrogantia fastu atque superbia maxime abhorrendum sit |
et enitendum,
ut humilitatem mansuetudinem humanitatem-que sequatur?
Id demum ita seruare poterit,
si in omnibus ei qui omnibus pręsidet parebit.
Quam rem ut impensius pręstet,
nunc de ipsa obedientię uirtute Spiritu Sancto fauente aggrediemur .
Cuius unius sapientia nunquam errat |
et bonitas a sui perfectione deflectitur.
Cuicunque igitur ita ut oportet de Deo persuasum fuerit,
non inquiret quare sic aut sic aliquid ille iubeat siue mandet,
sed tantum quod imperatum est,
id persequi atque perficere curabit.
Abraham
quibus post Deum obediendum sit uiderimus.
Qvorvm imperio parendvm sit.
Caput X
Omnibus illis qui nobis iure pręsunt,
obedire nos oportet,
dummodo id iubeant,
quod diuinę non aduersatur iussioni |
neque eorum qui pręsidibus pręsunt imperio;
ut semper maioribus honor deferatur in obediendo.
dicente Apostolo:
est:
fortuita mala nuncupantur,
cum nihil sit quod non prouidentia diuina contingat.
Ea sunt terrę maris-que pericula,
proscriptiones,
exilia,
carceres,
tormenta |
cędes |
incendia |
cętera-que id genus multa.
Quę ut fortiter perferantur,
primo sciendum aduersa quęque in hac uita necessario euenire |
et tam bonis quam malis esse communia.
sed iustis bona esse iniustis uero mala,
si modo castigati non se correxerint.
Porro
non mortis periculo deterritus,
ut a proposito desisteret |
tanto amore flagrabat Christum omnibus quibus poterat euangelizandi,
decernens non ante a prędicatione eius cessare,
quam in corpore uiuere cessasset:
neque solum Paulus,
qui plus omnibus laborauit,
certum ac deliberatum id habuit,
sed plane omnes illi,
qui supplicia necem-que pati maluerunt |
quam fallacibus diis libamenta offerre.
Verba sanctorvm martyrvm ad tyrannvm in ipsos saevientem.
Caput XXI
Hoc nempe illud est,
quod Salomon in Prouerbiis ait:
|
et linguam a contumelia coerces,
reus es iudicio.
quia quod iracundię motus intra te deliquit,
hoc rationis iudicium,
ne foras erumpat refrenauit.
Grauius autem peccas,
cum iratus in uerba opprobrii prorumpis |
tanto-que magis,
quanto furiosius id egeris.
Racha Hebreum est |
et uanum designat.
fatue autem turpius dictum est.
Illa ergo impatientię indignatio rea est concilio,
ubi adhuc pendet sententia,
donec uel progrediaris irascendo ut damneris |
uel regrediaris
inimicicię est,
sed beniuolentię et dilectionis.
De remediis iracvndiae.
Caput XXVII
Non possumus efficere,
quin aliquando plus etiam quam oportet irascamur.
Quando quidem id sanctitate quoque pręditis hominibus interdum contigisse satis constat.
Moyses
obtemperabant,
egestates,
angustias,
persecutiones passi sint |
et post illos apostoli Christi,
martyres alii-que fideles?
Quia certe illa terrena bona ciuitates,
prouincię,
regna solent appetere,
turba uidelicet in perferendis angustiis minus fortis,
ne tententur supra id quod possunt.
Sanctos uero atque perfectos,
ut appareat quam constantes,
quam firmi sint in contemnendis omnibus quę diu stare nequeunt,
et in illis quę eterna sunt diligendis,
necesse est
aduersitatibus erumnis-que probari.
Neque ideo fit illis iniuria
Bona igitur et dicamus omnibus |
et optemus,
ita tamen,
ut semper animę ratio habeatur magis quam corporis.
ut quod cuique ad beatitudinem adipiscendam accommodatius futurum sit,
hoc etiam in pręsenti tempore contingat,
siue id triste putatur,
siue lętum.
cum nihil tam graue sit,
ut id non eleuet spes bonorum quę promissa nobis expectamus.
Sic igitur benedicatur omnis homo qui timet Dominum,
ut exhuberet frugibus uirtutum,
ut bonorum operum
ut semper animę ratio habeatur magis quam corporis.
ut quod cuique ad beatitudinem adipiscendam accommodatius futurum sit,
hoc etiam in pręsenti tempore contingat,
siue id triste putatur,
siue lętum.
cum nihil tam graue sit,
ut id non eleuet spes bonorum quę promissa nobis expectamus.
Sic igitur benedicatur omnis homo qui timet Dominum,
ut exhuberet frugibus uirtutum,
ut bonorum operum foecundus sit,
ut animę sanitate perfruatur,
ut hostes
et illos de quibus dicta sunt,
si impatienter tulerint.
Ipsi tamen qui detrahunt,
multo magis sibi quam aliis nocent.
domino per Osee prophetam succlamante ac dicente:
Siquando in eiusmodi hominem incidere contigerit,
non pręstemus aures,
ora auertamus,
ut non delectari nos sed offendi suis sycophantiis malignus nugator cognoscat,
et pudore confusus obmutescet.
Id quoque Salomon testatur dicens:
Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
|
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.