Croatiae auctores Latini: inventa  
   domum |  qui sumus |  textus |  auxilia |  tolle, lege! |   
Bibliographic criteria: none (All documents)
Search criteria: id

Your search found 15178 occurrences

More search results (batches of 100)
First 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 14630-15054:


14630. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


1.40.4   Aut viridi sanctum cingere fronde caput.
1.40.5  Nunc templo Regina color, fulvamque coronam,
1.40.6   Venit Romulea quae mihi ab urbe, gero.
1.40.7  Scilicet id merui benefactis (plurima testor
1.40.8   Haec aram circum pendula vota meam);
1.40.9  At nunc largibor majoraque, pluraque: crescit
1.40.10   Quam cultus, mea tam crescere dona


14631. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tuo, Virgo, coleris quae proxima, casum
1.42.4   Effugi duri funeris auxilio.
1.42.5  Gratus ob hoc memori fateor; testorque tabella,
1.42.6   Quod spiro et vivo, munus id esse tuum. 43. Ad Virginem Dei Matrem cultam in Esquiliis
1.43.1  Diva, meo cujus tollunt se adversa cubili
1.43.2   Et turre et


14632. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

In Ponticum de Deo prima rerum causa
1.73.1  Primum aliquid moveat nisi res, immota manebit
1.73.2   Summa haec haud ullo concita principio.
1.73.3  Unum id si dederis, dabis omnia, Pontice; menti
1.73.4   Sponte sua occurret conditor ille Deus;
1.73.5  Ille prior cunctis, rerum fons, unde habet ortum
1.73.6   Quidquid vi propria non


14633. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


2.6.4   Vel semel ignavis fugerit ex oculis,
2.6.5  Daphnis odoratis tibi spondet bina ligustris,
2.6.6   Binaque puniceis plena canistra rosis.
2.6.7  Si proprium id fuerit, florum sibi quidquid in hortis
2.6.8   Proveniet verno tempore, sola feres. 7. Ad somnum
2.7.1  Haec tibi, somne, fero


14634. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tuo, Virgo, coleris quae proxima, casum
2.17.4   Effugi duri funeris, auxilio.
2.17.5  Gratus ob hoc memori fateor, testorque tabella;
2.17.6   Quod spiro et vivo, munus id esse tuum. 18. Pholoes votum ad deos agrestes
2.18.1  Liba Pali, flores Nymphis, thyrsumque Lyaeo
2.18.2   Dat Pholoe; multum lac


14635. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

19. (Non est Cunichii. Vide inter votiva in Anthol. Graecor.) Krša Nisae votum ad Paphiam (id est Venerem) Krša
2.19.1  Nisa dico speculum hoc Paphiae, quod me ipsa videre
2.19.2   Qualis sum nolo, qualis eram nequeo.


14636. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.2.1  Quod tibi opus, tibi disce; aliis discenda relinque,
3.2.2   Esse opus, Antoni, quae sibi quisque putat.
3.2.3  Discere qui cupide vult omnia, denique nescit
3.2.4   Id, sibi quod fuerat scire opus eximie;
3.2.5  Et dici prudens alienae dum studet artis,
3.2.6   Turpiter ignarus dicitur ille suae.


14637. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

omnem perdit stultitia una hominum. 30. Ad Avitum. De vigilia.
3.30.1  Quam potis es, vigila: quod somno demis inerti,
3.30.2   Id vitae apponis tempus, Avite, tuae. 31. De senectute.
3.31.1  Quidquid id est, juvenum quo mens tumet, ira, cupido,


14638. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

potis es, vigila: quod somno demis inerti,
3.30.2   Id vitae apponis tempus, Avite, tuae. 31. De senectute.
3.31.1  Quidquid id est, juvenum quo mens tumet, ira, cupido,
3.31.2  Gliscentes trepido in pectore laetitiae,
3.31.3  Discordes veluti fluctus, posuere. Senectus
3.31.4   Scilicet hoc tantum mi


14639. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.37.3  Esse malum nec te dico, nec dicere fas est,
3.37.4  Sed neque mi videor dicere posse bonum.
3.37.5  Non bonus est, nimium sibi qui confidit et audet
3.37.6   Id, fieri multos perspicit unde malos;
3.37.7  Non bonus est, cura qui non sibi providus omni
3.37.8   Prospicit, esse diu possit ut, Aule, bonus.


14640. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.48.2   Unde virum immanis flectitur ille rigor.
3.48.3  Non odia exercent urbes vesana domosque,
3.48.4  Saeva nec alterno sanguine tela madent.
3.48.5  Id fateor, saeclum nec laudo molle, ferinus
3.48.6  Nequitia nam dum flectitur ille rigor,
3.48.7  Heu, sine quo nil fit magnum, pulchrumque, virilis
3.48.8   Nequitia pariter


14641. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

49. Ad amicum.
3.49.1  Durum est ingenue, quod peccas, dicere velle;
3.49.2   Durius est multo dicere velle nihil.
3.49.3  Durius hercle mihi est multo id mage. Praestat amico
3.49.4   Displicuisse etenim, quam nocuisse tibi. 50. De Amore litterariam palaestram ingresso.


14642. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

(proh superi!) horrificat. 79. Ad Cinnam, libidini obsistendum.
3.79.1  Quod per prona trahit correptum dira libido,
3.79.2   Id non turpe tibi est, Cinna, sed est miserum.
3.79.3  Quod tristi obsequeris monstro per prona trahenti,
3.79.4  Id miserum est etiam, sed mage turpe tibi.
3.79.5  Sta contra,


14643. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.79.1  Quod per prona trahit correptum dira libido,
3.79.2   Id non turpe tibi est, Cinna, sed est miserum.
3.79.3  Quod tristi obsequeris monstro per prona trahenti,
3.79.4  Id miserum est etiam, sed mage turpe tibi.
3.79.5  Sta contra, contende animis, pugnamque capesse:
3.79.6   Turpe nihil fuerit, nil fuerit miserum.


14644. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.93.2   Nequidquam filum rumpere velle puer.
3.93.3  Et secum admirans: proh, dixit, quam leve vinclum
3.93.4   Fert infelici quam grave servitium!
3.93.5  Quidquid id est, parvum quantumvis, atque pusillum,
3.93.6   Ingens, libertas si perit inde, malum est. 94. Ad Varronem, de adversa fortuna interdum utili.


14645. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

108. Ad Herophilam. De Quinto amatore ac philosopho.
3.108.1  Et sophiam et fatuos exercet Quintus amores,
3.108.2   Idem et, ais, mire desipit, atque sapit.
3.108.3  Id pote si fieri credis, tu nil sapis ipsa,
3.108.4   Crede mihi ac tantum desipis, Herophila.
3.108.5  Jungetur glacies igni prius hercle, quietae
3.108.6   Jungat amor quam se


14646. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Iisdem oculis eadem cernitur, anne alia?
3.112.5  Fallit, quod procul est? An quod prope? Luce juvatur
3.112.6   Clara spectantis visus, an obteritur?
3.112.7  Quidquid id est, praestat variae non credere formae,
3.112.8   Nec pulchri haud stabili fidere judicio. 113. Ad Hermogenem sero sapientem.


14647. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

petis, heu, morientem, cui nihil isto,
3.116.2   Francisce, amplexu vilius esse potest.
3.116.3  Quod regi carus vixit, fuit utile; regi
3.116.4   Quod carus moritur, nil habet id pretii.
3.116.5  Nempe illuc properat, nulla est ubi gratia regum,
3.116.6   Nec regi distat sutor et agricola. 117.


14648. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

alto,
3.131.8   Sic genitrix clamat mortua de tumulo. 132. Ad Ponticum absenti detrahentem.
3.132.1  Absentem culpas; num jure? Id, Pontice, dicam,
3.132.2   Quem culpas, Varum si prius audiero.
3.132.3  Unam nempe dedi judex tibi, quae superest mi,
3.132.4   Servo aliam Varo, cum volet, auriculam.


14649. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.144.2   Quod te nimirum dictitat esse malam.
3.144.3  Quid? Famam praeter ventosam et nomen inane,
3.144.4   Virtutis nullum, Galla, putas pretium?
3.144.5  Id si forte putas, digna es quam quisque, popelli
3.144.6   Dicta probans, passim dictitet esse malam. 145. Ad Cinnamum uxore uti nescientem.


14650. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

149. Ad Pollam. De Cinna.
3.149.1  Cinnam Polla pati potis es pudibunda protervum,
3.149.2   Te mulcet blandis cum toties manibus?
3.149.3  Id juveni de te liceat? Nec comprimis ausus?
3.149.4   Nec famae saltem consulis ipsa tuae?
3.149.5  Quippe aliquis, nondum satis es cui cognita, quod fit,
3.149.6   Turpiter id


14651. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

juveni de te liceat? Nec comprimis ausus?
3.149.4   Nec famae saltem consulis ipsa tuae?
3.149.5  Quippe aliquis, nondum satis es cui cognita, quod fit,
3.149.6   Turpiter id fieri te tibi velle, putat. 150. De Varo specie, quam re meliori.
3.150.1  Varus mel loquitur, nullam at sibi speret ab illo,


14652. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.159.2   Et juvenis patitur foemina pulchra manum,
3.159.3  Praetexit morem, plerumque at servit amori
3.159.4   Ipsa suo tacitae conscia nequitiae.
3.159.5  Id verbis negat usque suis, at mente fatetur
3.159.6   Plurima more isto facta puella nocens.
3.159.7  Ergo manum retrahit quod Gellia, Postume, laudo;
3.159.8   Non laudo, si quae,


14653. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.162.2   Contendis curis omnibus assidue.
3.162.3  Hac servari una clamas bellique, domique,
3.162.4   Hac una magnos re fieri populos.
3.162.5  Id tibi ego credam, multos cum feceris, idem
3.162.6  Arte bonos aliqua si potes efficere.
3.162.7  Sin minus, aucta magis numero, quid denique prosit,
3.162.8   Haud video, miseris


14654. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

163. Ad Tullum, de se in amicitia nihil dissimulante.
3.163.1  In te, displicuit si quid mihi, Tulle, monere,
3.163.2   Quidquid id est, soleo dicere et ingenue.
3.163.3  Odi in amicitia, qui pectoris intima celat,
3.163.4   Servat et in tacito vulnera caeca sinu.
3.163.5  Quod dolet, expromo, nec te


14655. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

dolet, expromo, nec te convincere noxae,
3.163.6   Convinci erroris sed magis ipse volo.
3.163.7  Si verum objeci, prosum tibi; sin mage falso
3.163.8   Quid timui, prosum, doctus id, ipse mihi. 164. Ad Antigenem, de multiplici artium studio.
3.164.1  Orator, medicus, pictor simul omnia mire
3.164.2  Vis fieri;


14656. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

165. Ad Quintillam, Bacchanalibus scurrantem.
3.165.1  Et vultum et morem scurrae, Quintilla, protervi
3.165.2   Induis: id Bacchi festa decere putas.
3.165.3  Festa malas habeant leges Bacchaea; pudicis
3.165.4   Inconcussa manet lex bona virginibus,
3.165.5  In facto, dictoque omni servare


14657. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

184. [183.] De Quinto sibi uni se vivere falso profitente.
3.184.1  Non aliis, sibi se tantum inquit vivere Quintus.
3.184.2   Cui Lyda: id nequeo credere, Quinte, tibi.
3.184.3  Nam qui nunc nulli es non carus scilicet, esses
3.184.4   Invisus tali cuilibet ex merito.


14658. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.186.1  Ut semel injecit froenum, te, Postume, conjux
3.186.2   Qua lubet, arbitrio versat, agitque suo.
3.186.3  Fer bene servitium saltem, facilisque volensque
3.186.4   Id patere, invitus quod patiere tamen. 187. [186.] De fatua Leonillae pulchritudine.
3.187.1  Ingenium vultu prodat, mihi si qua placere


14659. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

248. [247.] Ad Lentulum, de filio munditias negligente.
3.248.1  Quod male composuit vestem, compsitque capillum,
3.248.2   Ingens id reris, Lentule, flagitium,
3.248.3  Et dulci haud dubitas convicia dicere nato,
3.248.4   Dedecus ut vestrae si foret ille domus.
3.248.5  Ne saevi: cultus nunc istos negligit,


14660. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.250.5  Nec, virtus quem fecit, amor consistere possit,
3.250.6   Ni teneat, virtus quem jubet, ipsa modum. 251. [250.] Haud raro displicet id, quod subito placuit.
3.251.1  Qui tibi tam placuit, placeat mihi, Polla, necesse est;
3.251.2  Hoc doleo tantum quod placuit subito,
3.251.3  Ac tacitus vereor, longo ne cognitus usu,


14661. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.251.2  Hoc doleo tantum quod placuit subito,
3.251.3  Ac tacitus vereor, longo ne cognitus usu,
3.251.4   Atque tibi, atque mihi denique displiceat.
3.251.5  Posse id non reris fieri. Fit, Polla, profecto
3.251.6   Multum ubi quis placuit, sed placuit subito. 252. [251.] Mens culta in corpore culto.


14662. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.265.1  De amore cum sapientia conjungendo.
3.265.2  Quidquid amas, sapienter ama, si, Galla, perennis,
3.265.3   Quo gaudes, maneat vis tibi semper amor.
3.265.4  Ni facis id, parvo post tempore, vel tibi amicus,
3.265.5   Illi erit aut contra tu minus ut placeas,
3.265.6  Inque locum stulti succedat denique amoris
3.265.7   Aut odium, aut pravi


14663. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.273.1  Prodendum pectoris ulcus ut sanari possit.
3.273.2  Cur tacitus moesto defigis lumina vultu,
3.273.3   Elinguem vincis mutus et Harpocratem?
3.273.4  Quidquid id est, intus quod saevit, prode sodali;
3.273.5   Crede mihi, fiet jam tibi cura minor.
3.273.6  Corde gerit tacito qui curam, saucius optat
3.273.7   Fixa suo condi spicula dira


14664. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

turba pudica decet. 279. [278.] Facta virum clarant.
3.279.1  Facta virum clarant, mores, prudentia: natus
3.279.2  Unde sit, id vulgus viderit ac procerum
3.279.3  Pars vulgo haud melior. Non quaero quis pater illi,
3.279.4   Qui fugit in primo pulvere victor equus.


14665. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

282. [281.] Mulier publice impudica venia caret. Mulierem quae pudoris expers sit, venia carere Krša
3.282.1  Casta, velim, fias: id non potes? aelia, saltem
3.282.2   Effroenis, procax ne videare, cave.
3.282.3  Parce viros oculis venari, parce virorum
3.282.4   Quemlibet injecta velle tenere


14666. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

dives. Paucis contentum, satis divitem esse. Krša
3.308.1  Parva domus, vilis mihi vestis, parcaque mensa est.
3.308.2   Id satis est; reges divitiis supero.
3.308.3  Multa illis desunt: aliquid mihi semper abundat:
3.308.4   Multa illi; sanus nil cupio esse mihi.


14667. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

similem multi dicere jam incipiunt. 312. In idem argumentum.
3.312.1  Incestos inter castam te vivere dicis.
3.312.2   Juratae id nequeam credere, Galla, tibi.
3.312.3  Nec vulgus credit; sed, quod res cogit, amicis
3.312.4   Esse tuis prorsum te putat assimilem.
3.312.5  Et merito; nec enim milvis gaudere


14668. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | Section]


4.1.7  Copia nec rerum deest omnis. Docta carinis
4.1.8   Currere nam ponti gens vada velivolis
4.1.9  Quidquid in externis terrarum nascitur oris,
4.1.10   Id natum sibi cur non putet esse domi? 2. Rogerio Boscovichio Roma discedenti Cunichius.
4.2.1  Cur te iterum reducem conspexi, magne Rogeri,


14669. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.30.7  Cura patrem camposque inter sylvasque secuta,
4.30.8  Cura gravis, patri sed tamen apta comes. 31. [30.] Ad Romanam Arcadiam, cum Auronti, id est Clementi XIII.tio ob datam pecuniam ad Parrhasii nemoris instaurationem gratiae agerentur.
4.31.1  O nemus Arcadiae, pastorumque aurea sedes,
4.31.2   Foeda modo et densis vepribus horridula,


14670. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.69.3  Dente nec illa tamen periit: peritura sed aevo
4.69.4   Jam foede laceris artubus, heu, fuerat!
4.69.5  Quod vivit, vivetque omnes servata per annos,
4.69.6   A Sexto id se se dicit habere Pio. 70. [68.] Ad Pium VI. Pontificem Maximum, de ludo alearum.
4.70.1  Alea Romulea nusquam non fervet in urbe;


14671. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

orbis late qua patet historia. 77. [75.] Ad cardinalem Flanginium.
4.77.1  Romano clarus quod fulges denique in ostro,
4.77.2  Id, Flangine, tibi gratulor ex animo;
4.77.3  Sed magis hoc, tibi delato quod gaudet honore
4.77.4  Clarior ob titulos Roma futura tuos;
4.77.5  Nemo tua Sexto quod cessat plaudere


14672. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.82.1  O, flos Italiae, pubes generosa, beatam
4.82.2   Si quis Loyolae dicere vult sobolem,
4.82.3  Quod multa illorum cumulastis laude parentem,
4.82.4  Dicturum id vere non ego diffiteor.
4.82.5  Illa tamen multo esse beatior est mihi visa,
4.82.6  Tales eduxit sedula quod juvenes,
4.82.7  Praestantes Phoebi, praestantes Palladis arte,


14673. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

en eadem grata et jucunda videri,
4.108.6   Et dici verno tempore laeta magis:
4.108.7  Nimirum, ut carmen possit convertere mentem,
4.108.8   Audieram; nunc re doctus id experior. 109. [107.] Ad Balthassarem Odescalchium, Cunichius de se audiente carmen ab eo carmen ab eo] ab2 eo3


14674. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

134. [132.] Ad Homerum, de ejus carminibus.
4.134.1  Te multi caecum perhibent, sed carmen, Homere,
4.134.2   Illi quod perhibent, id negat hercle tuum.
4.134.3  Te te ipsum et clamat nil non vidisse prius quam
4.134.4  Nostris, quae cantas, subjiceres oculis.
4.134.5  Tot variam rerum speciem, formasque,


14675. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.165.2   Lucida Sidonio murice lana teget;
4.165.3  Forsitan et niveo mutabis rubra colore
4.165.4   Texta, premetque tuum trina corona caput.
4.165.5  Id si contigerit, gaudebo nempe, juventae
4.165.6   Sed memor in primo limine qui fueris,
4.165.7  Laetitia in tanta nil mirans; debita, dicam,
4.165.8   Debita erant illis talia


14676. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.169.1  Torquati carmen Latio donare, Philippe,
4.169.2   Quod potis es, vates diceris eximius.
4.169.3  Rem fieri sed quod tam parvo tempore tantam
4.169.4   Vidimus, id vere reddidit attonitos.
4.169.5  Hoc verum est. Laudi quidquam nec detrahit, usus
4.169.6   Fraude aliqua es si fors, aemulus ille tuus.


14677. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Ad nobilem Venetum juvenem cognomento Pisanum. Krša
4.171.1  Tam juvenem ad tantos quod patria tollit honores,
4.171.2  Pisane, id pulchrum quis neget esse tibi?
4.171.3  Pulchrius at multo est quae defert, omnia credit
4.171.4  Nondum etiam meritis quod satis aequa tuis.


14678. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

qui plaudunt, pariter tibi plaudere gaudent,
4.210.6  Itque tuum sedes nomen ad astriferas,
4.210.7  Quidquid et heic sensus, mentesque capitque beatquae,
4.210.8   Grimalde, id munus dicitur esse tuum. 211. [209.] Ad comitem Alferium. De Antigonae scriptore et auctoribus.
4.211.1  Actores digni palma, dignusque poeta,


14679. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

248. [246.] Ad puellam laudabiliter festivam.
4.248.1  Quod laeto exhilaras, Aegle, sermone sodales,
4.248.2  Quidquid id est, laudis non reor eximiae.
4.248.3  Eximiae hoc laudis reor, Aegle, laeta sodales
4.248.4   Exhilarans frugi, quod tamen esse facis;
4.248.5  Inque joco morem prodens veneranda


14680. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

iste, viget. 250. [248.] De Polla, pulchra et proba.
4.250.1  Mollia corda virum quod pulchra incendit amore
4.250.2   Polla suo, id laudem non reor eximiam.
4.250.3  Pollae nemo suos audax quod narrat amores,
4.250.4  Id demum, id laudem, pol, reor eximiam.
4.250.5  Non magnum flammas formoso est ore


14681. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.250.1  Mollia corda virum quod pulchra incendit amore
4.250.2   Polla suo, id laudem non reor eximiam.
4.250.3  Pollae nemo suos audax quod narrat amores,
4.250.4  Id demum, id laudem, pol, reor eximiam.
4.250.5  Non magnum flammas formoso est ore ciere;
4.250.6   Magnum est innocuis moribus opprimere.


14682. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.250.1  Mollia corda virum quod pulchra incendit amore
4.250.2   Polla suo, id laudem non reor eximiam.
4.250.3  Pollae nemo suos audax quod narrat amores,
4.250.4  Id demum, id laudem, pol, reor eximiam.
4.250.5  Non magnum flammas formoso est ore ciere;
4.250.6   Magnum est innocuis moribus opprimere.


14683. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Amarinthius vocabatur. Kr š a in aestu
4.283.2   Scandere Parrhasium me jubet ecce jugum.
4.283.3  Id mihi ne febrim misero ferat, optime, curru,
4.283.4   Antoni, tu me tollis in alta tuo.
4.283.5  Ergo illic superis pro salvo principe, at una
4.283.6   Solvam pro salvo me quoque


14684. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

manus. 289. [287.] Ad Phoebum, de ejus imagine a Meuccio picta.
4.289.1  Quod debet cantor tibi, Phoebe, Meuccius, omne
4.289.2   Id pictor solvit largiter ille tibi.
4.289.3  Tu liquidam iuveni vocem, numerosque dedisti,
4.289.4   Ille tibi hanc, qua nil pulchrius est, faciem,
4.289.5  Qua visa poterat


14685. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

310. [308.] In idem argumentum.
4.310.1  Quaenam haec picta puella? Venus ne, an pulchra Lagois?
4.310.2   Utrique est similis; cui magis? Id dubito. 311. [309.] Ad Lagoidem Roma Neapolim proficiscentem.
4.311.1  Sebeto mutas Tiberim, formosa Lagoi,
4.311.2  Digressu


14686. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

majorem. Laudat Tullam quam illa spreverat. Krša
4.314.1  Parva Tulla domo est, magna tu, Gellia; nec tu
4.314.2  Id circo Tullam, Gellia, sperne tamen.
4.314.3  Estis clarae ambae; sed tu, ceu luna, tuorum
4.314.4   Luce nites, ceu sol fulgurat illa sua.


14687. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.317.2   Grataque prae Roma est Parthenope usque adeo,
4.317.3  Expers ut vitae prius omnis, vivere tandem
4.317.4   Vecta istuc niveis coeperis alitibus?
4.317.5  Quidquid id est, decuit celari; Martia Roma
4.317.6   (Cum se posthabitam turpiter audierit,
4.317.7  Teque mori sciet hic, istic et vivere tantum)
4.317.8   Huc reduci tristes ne paret


14688. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Kr š a
4.327.1  Quod molles ductare choros te, dia Lagoi,
4.327.2   Non decet, id laudis nil tibi demeruit.
4.327.3  Illa etiam, in coetu fulget quae prima dearum,
4.327.4   Pallas lascivis nil valet in choreis,
4.327.5  Atque leves aliis lusus concedere


14689. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

mirum est, Helenae pulchro, inquit, concita vultu
4.336.4   Millia tot saevas conseruisse manus!
4.336.5  Cui Leucon: Tam pulchra Helene, quam pulchra Lagoi es,
4.336.6   Si fuit, id mirum non reor, inquit, ego. 337. [335.] Ad Alexandrum cognomento Re.
4.337.1  Dictus Alexander se digno est nomine: pastor


14690. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.339.2   Atque pari extinctam funere Sextiada,
4.339.3  Audivi attonitus; nec vana est fabula, dixi,
4.339.4   Posse feras duci saxaque carminibus.
4.339.5  Credo equidem id factum, credo, si Thracius Orpheus,
4.339.6  Grajus et Amphion his cecinere modis. 340. [338.] In nuptiis Octaviae Odescalchiae.


14691. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Mulierem virtute praestantem abunde dotatam esse. Krša
4.354.1  Indotata Macro fertur nupsisse Lycoris;
4.354.2   Falsum id: quae mores namque habet egregios,
4.354.3  Ingeniumque, manus et doctas et bona quotquot
4.354.4   Vel natura indit, cura vel assiduo
4.354.5  Adjungit cultu, nummum licet haud


14692. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.359.3  An parva juvi quod te stipe saepe rogantem,
4.359.4   Quo frigus posses et tolerare famem?
4.359.5  Idne pudet nunc te jam ditem? Nec subit esse
4.359.6   Eximiae id laudi, dulcis amice, tibi;
4.359.7  Quod tua te virtus fortunae obnixa prementi
4.359.8   Illis ex vitae sordibus eripuit?


14693. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

alia epigram. de Minzonio n.o 128, & 123. Radelja De Onuphrio Minzono clarissimo concionatore.
4.369.1  Minzonum dicis tantum, Corvine, docere.
4.369.2   Id fieri quanam possit, ego haud video.
4.369.3  Non etenim ludicra docet, nec inania rerum,
4.369.4   Verum aeterna homini pendeat unde salus:
4.369.5  Quidnam servatum coelo queat


14694. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Krša In idem argumentum.
4.371.1  Virgilio magnum magno componis Homerum,
4.371.2   Quisnam sit major, Postume, uti statuas.
4.371.3  Id video et ridens miror, mi Postume, tantos
4.371.4   Tantilla poni tam fatue in trutina.
4.371.5  Ut velit in gemina si quis suspendere lance
4.371.6  Hinc Haemum, hinc celsis


14695. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

(ponendum inter satyrica) Krša In idem argumentum.
4.372.1  Magnum Virgilium, majorem dicis Homerum,
4.372.2  Nec falso dicis forsitan id, Licini.
4.372.3  Sed certe dicis temere; metitus utrumque
4.372.4   Vatem namque tuis exiguus modulis,
4.372.5  Non potis es, quam sit magnus, deprendere, uterque,


14696. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.4.1  Spondebat decimo, quarto edidit aelia prolem
5.4.2   Mense tibi, postquam ducta marita domum est.
5.4.3  Esse tuum, clamas, quod natum est, Marce; sed hercle
5.4.4   Id quorsum clames, haud equidem video.
5.4.5  Non etenim uxorem purgas; tute ipse fateris
5.4.6   At probri tantum causa fuisse tui.


14697. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.8.2   Atque cupidinea fervere corda face,
5.8.3  Custodem ducis Varum, Quintilla, pudoris;
5.8.4   (Sensi equidem) credi casta, nec esse cupis.
5.8.5  Ni foret id, nolles uti custode, pudori
5.8.6   Insidias primus qui struat ipse tuo.
5.8.7  Pelle istum; dein sola ito quocumque libido est:
5.8.8   Crede mihi, longe tutior ire potes.


14698. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

11. Ad ineptum rempublicam administrantem.
5.11.1  Nempe tumes, rerum tractas quod multus habenas,
5.11.2   Nullaque non per te publica res geritur.
5.11.3  Id levis ostentas; nec te pudet, improbe, pessum
5.11.4   Quod male das, per te tam male quod geritur.
5.11.5  Quas geris, Aule, nequis rebus prodesse: gerendis
5.11.6   Abstineas


14699. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

nimium. 16. Aliud. In idem argumentum.
5.16.1  Cara cupis fieri, nec fis tamen, aelia; quaeris,
5.16.2   Qui fieri possis? Si minus id cupias. 17. Aliud.
5.17.1  Aelia dum cunctis passim blanditur inepte,
5.17.2   Hoc fit cara minus, quo studet esse magis.


14700. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

non turpis, Glaucia, flagitio,
5.27.3  "Quod volo", ais, "facio". Vis felix, ut reor, esse,
5.27.4   Inque diem felix es minus atque minus.
5.27.5  Ipsum te perdis misere miser; id facis ipse
5.27.6   Dum tibi, quod non vis, "Quod volo", ais, "facio". 28. In Quintum astronomum.
5.28.1  Quae Caper atque Aries,


14701. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

44. [  Lud. 99] Cur praesente Corvino taceat Polla.
5.44.1  Cur taceat, Pollam rogitas, Corvine. Recede
5.44.2   Tu procul; id quisquam non erit ut rogitet. 45. [  Lud. 98] De Phyllidis felicitate in fatuis ac foedis amandis.
5.45.1  Phyllis amat mentem fatuos et corpora foedos.


14702. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

59. Ad Varum venientem atque omnia se videre dicentem.
5.59.1  Adveniens video, dixti, Vare, omnia. Quid? Quam
5.59.2   Non gratus venias, id quoque, Vare, vides? 60. De Glycone secreto Tullam alloquente.
5.60.1  Multa, Glyco, Tullae secretam dicis in aurem,
5.60.2   Cui


14703. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

67. In Antigenem malum poetam.
5.67.1  Nescio quod pulchrum narras te scribere scribere] corr. ex scriberere carmen.
5.67.2   Id re si vera scripseris, Antigene.
5.67.3  Mirabor, fieri quod scis vix posse, parente
5.67.4   Formosam e foedo surgere progeniem.


14704. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

112. De Polla parum castigata jocante.
5.112.1  Esse probam dicunt Pollam, castisque pudicam
5.112.2   Moribus, at verbis ludere turpiculis.
5.112.3  Id miror; pandunt nam mores verba, vetusque,
5.112.4   Si memini, dictum est "Te, ut videam, loquere". 113. De Polla et medico.


14705. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

125. Ad Quintum nihil cuiquam donantem.
5.125.1  Scis, quae donantur, non perdi, Quinte; pusillis
5.125.2   Magna trahi haud raro munera muneribus.
5.125.3  Id tibi ubi fiat, si quid des, pol reor esse
5.125.4   Turpe, animo dignum nec satis ingenuo.
5.125.5  Turpius at, vel cum spe lucri, nil dare cuiquam
5.125.6   Velle tamen foedam


14706. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

habe tacitum; pandis cum vulnera, Quinte,
5.127.6   Pars vocat enervem, pars vocat improbulum:
5.127.7  Enervem, Idaliis quod figeris usque sagittis,
5.127.8   Ultro id quod narras omnibus, improbulum. 128. (post hoc, scribendum epigr. sub. n.o 169, lib. 4.) Krša


14707. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ego mi caveo parcus narrator, at ipse
5.134.4   Narrandum quidvis qualibet aggrederis.
5.134.5  Crede mihi, pars est non ultima laudis, inepte
5.134.6   Cum facias aliquid, parciter id facere. 135. In inficetum narratorem.
5.135.1  Tam male quod narres, non miror; miror at, ultro
5.135.2   Quod narras, narres tam


14708. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.151.4   De foeda quaerat nil populus facie?
5.151.5  An facies oculos quam laedit foeda tuentes
5.151.6   Pulcher ut assidue tam juvet ille nitor?
5.151.7  Quidquid id est, luce in media nox displicet ista,
5.151.8   Mire ubi rixantur lumina cum tenebris. 152. Ad Aulum, nosci cupientem.


14709. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

152. Ad Aulum, nosci cupientem.
5.152.1  Aule, hominum nullis non vis notescere; quanto
5.152.2   Sed notus magis es, sperneris, Aule, magis.
5.152.3  Id nihil est; cursas, teque offers omnibus ultro,
5.152.4   Fama placet, veniat seu bona, sive mala.
5.152.5  Et mala pol veniet: digito monstrabere vecors
5.152.6   Captator, fingis


14710. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

me dicam promere, dico:
5.153.8   Hoc Varro carmen judicat esse malum. 154. Ad Quintum de ejus sodali garrulo.
5.154.1  Quidquid id est, ludens quod scribo, Quinte, sodalis
5.154.2   Nec legat id, scriptum nec sciat iste tuus.
5.154.3  Rimarum est plenus; quidquid deponis in aure,
5.154.4   Effundit turbam


14711. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

malum. 154. Ad Quintum de ejus sodali garrulo.
5.154.1  Quidquid id est, ludens quod scribo, Quinte, sodalis
5.154.2   Nec legat id, scriptum nec sciat iste tuus.
5.154.3  Rimarum est plenus; quidquid deponis in aure,
5.154.4   Effundit turbam garrulus in mediam.
5.154.5  Hoc quoque, rimosum quod dico, si


14712. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ratio cui tantum hoc praestat, ut, omni
5.160.6   Dum malus est culpa, se sciat esse malum. 161. Ad Ponticum, narrantem, se dicto laesisse virum optimum; neque id aegre tulisse.
5.161.1  De te quod narras, turpe est tibi, Pontice. Quid nam
5.161.2   Vis faciam, cupio qui tibi consulere?
5.161.3  Credam? Non credam? Mendacem praestat


14713. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.163.7  Nimirum hoc superest unum, postquam omnia frustra es
5.163.8   Expertus, fari nescius ut taceas. 164. In molestum, id minime suspicantem.
5.164.1  Esse ulli dicis nunquam te, Cinna, molestum;
5.164.2   Vera loqui si vis, dic magis id te agere.
5.164.3  Hoc scis tute: tua pulsati voce sodales,


14714. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

164. In molestum, id minime suspicantem.
5.164.1  Esse ulli dicis nunquam te, Cinna, molestum;
5.164.2   Vera loqui si vis, dic magis id te agere.
5.164.3  Hoc scis tute: tua pulsati voce sodales,
5.164.4   Nimirum quod agis, scimus an efficias. 165. [


14715. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Radelja In garrulum.
5.169.1  Illato vesci cupiunt sermone sodales,
5.169.2   Atque suam partem sumere quisque sibi.
5.169.3  Non licet id per te; sermonem conficis omnem,
5.169.4   Nullam alii linquis, Postume, particulam.
5.169.5  Hinc odio es coetu in quovis: laedi sua jura
5.169.6   A te, qui tacitus cogitur


14716. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Aut ventrem, aut quidquid denique collibuit.
5.175.3  Nec mora, nec requies; ultro citroque sonanti
5.175.4   Abradens squamas it redit unque manus.
5.175.5  Non pudet id toties medio in sermone? Vereris
5.175.6   Nil coetum, circa qui sedet, ingenuum?
5.175.7  Nil Lydam, offendi quam tanta sorde necesse est,
5.175.8   Qua nulla est unquam lauta


14717. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

deseritur! 179. Ad Amyntam, putantem omnes esse malos.
5.179.1  Improbus esse tibi quod quisque videtur, Amynta,
5.179.2   Moribus id debes improbus ipse tuis.
5.179.3  Mores in melius, moneo, converte; bonorum
5.179.4   Tam passim occurrent millia multa tibi.
5.179.5  Ut sumus, esse omnes nimirum credimus;


14718. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

186. Ad Pollam. De amore.
5.186.1  Quod tibi Amor saevis tentat praecordia flammis,
5.186.2   Et malus Idalio calfacit igne sinus,
5.186.3  Id doleo, vitio nec do tamen; improbus ille,
5.186.4   Quo vult, incestas conjicit usque faces.
5.186.5  Ipsa malo at facilem quod te permitis amori,
5.186.6   Polla, mihi hoc nequam


14719. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

193. De Vari amoribus.
5.193.1  Exercet Varus, Plato quos laudabat, amores,
5.193.2   In pulchro pulchrum corpore amans animum.
5.193.3  Credam equidem id fieri, ni foedo in corpore nactus
5.193.4   Quantumvis pulchrum dispuat usque animum.
5.193.5  Pol magni quae fit, medio cum fulget in auro,
5.193.6   Gemma, nec in medio


14720. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

modo supplicium? 196. Ad Rufam mori novo plus aequo tribuentem.
5.196.1  Mos novus instituit si quidquam, Rufa, licere
5.196.2   Id clamas; quod fit, nec dubitas facere.
5.196.3  Quid? Novus instituat si mos contemnere leges?
5.196.4   Quid, si fraena omni solvere nequitiae?
5.196.5  Idne etiam fieri


14721. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.196.3  Quid? Novus instituat si mos contemnere leges?
5.196.4   Quid, si fraena omni solvere nequitiae?
5.196.5  Idne etiam fieri contendas, Rufa, licere?
5.196.6   Id patrare etiam, Rufa, nihil dubites?
5.196.7  Nec dubites (mos iste novus si duxerit illuc)
5.196.8   More novo et Stygias laeta subire domos.


14722. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

posse datum est. 198. De Lycoride pulchra et injucunda.
5.198.1  Cur nulli placeat nulli non pulchra Lycoris,
5.198.2   Quaesitum id frustra dicere nemo potest.
5.198.3  Possumus hoc, omnes hoc uno dicimus ore:
5.198.4   Pulchra est, pol, nulli sed tamen illa placet.
5.198.5  Foeda etiam, quaevis, vel paucis,


14723. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.198.4   Pulchra est, pol, nulli sed tamen illa placet.
5.198.5  Foeda etiam, quaevis, vel paucis, vel placet uni,
5.198.6   Non paucis, uni pulchra nec illa placet.
5.198.7  Id quinam fiat, quas vita laedit in omni,
5.198.8   Iratae norunt, credo equidem, Charites. 199. Ad quemdam de Hermogenis medicina stulta et improba.


14724. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

201. Ad formosam. De inepto laudatore.
5.201.1  Quam sis pulchra, vides, speculo quae affixa nitenti
5.201.2   Nugatrix totos perdis inepta dies.
5.201.3  Nil opus id dici semper tibi; dicit amator
5.201.4   Ut Ut] Id Krša tuus, et, dempto fine, iterat Chariton;
5.201.5  Dempto fine, queat


14725. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

speculo quae affixa nitenti
5.201.2   Nugatrix totos perdis inepta dies.
5.201.3  Nil opus id dici semper tibi; dicit amator
5.201.4   Ut Ut] Id Krša tuus, et, dempto fine, iterat Chariton;
5.201.5  Dempto fine, queat nemo ut jam ferre nec illum,
5.201.6   Nec te, nec formam, quae tibi cunque, tuam.


14726. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.202.2   Ipsa omnes multis putida blanditiis.
5.202.3  Hae miseram perdunt, has propter futilis audit,
5.202.4   Penditur et parvi, penditur et nihili.
5.202.5  Jure quidem id: nulli quae se non venditat ultro,
5.202.6   Nulli non merito foemina despicitur. 203. De Tullae amoribus.
5.203.1  Tulla amat


14727. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.203.2   His tantum rebus sese ait illa capi.
5.203.3  Qualiscumque tamen, nemo illi posse placere
5.203.4   Speret, ni fuerit praeterea juvenis.
5.203.5  Id verbo licet usque neget pudibunda, fateri
5.203.6   Ore, oculo, signis cogitur omnigenis. 204. Ad Quintum causidicum, inanibus officiis distentum.


14728. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

204. Ad Quintum causidicum, inanibus officiis distentum.
5.204.1  Nusquam non cursas, nullum non, Quinte, salutas,
5.204.2   Et teris assiduo limina magna pede.
5.204.3  Officium id dicis; falso: nam munus omittis
5.204.4   Ipse tuum tali multus in officio.
5.204.5  Officium est, quidquid fueris, prorsum esse: diserte
5.204.6   Officium est causas dicere


14729. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Fabulle] corr. ex Fabelle ,
5.211.2   Es nimium meriti nam memor usque tui.
5.211.3  Et quidquid cuivis fecisti forte benigne,
5.211.4   Id tibi magniloquo semper in ore sonat.
5.211.5  Hoc mihi ego metuens caveo, semperque cavebo,
5.211.6   Dent tua mi magnum ne benefacta malum.
5.211.7  Magniloquus mihi ne fias,


14730. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

hujus lib. nec non sub n.o 236) Krša Ad Cinnam Aristothelis et Platonis contemptorem.
5.220.1  Temnis Aristothelem, divinum, Cinna, Platonem
5.220.2   Temnis et id passim dicere non dubitas?
5.220.3  Nil opus est ultra: satis hoc audire, superque est,
5.220.4   Noscare ut, sanae mentis habere nihil.
5.220.5  Legistine ambos? Non lectos


14731. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

223. Ad Levinum poeseos contemptorem.
5.223.1  Spernere te sacram dicis, Levine, poesim;
5.223.2   Te ut spernam, dici nil opus est aliud.
5.223.3  Id satis est unum, noscare ut durus et asper,
5.223.4   Hirsuto et foede barbarus ingenio,
5.223.5  Et fatuus, qui non dubitas tua probra fateri,
5.223.6   Sponte tua et narras


14732. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

224. Ad Tuccam, cur ejus de suis carminibus judicium contemnat.
5.224.1  Esse aliquid videor quod carmine, Tucca, Latino,
5.224.2   Non mihi tu id, saeclo sed magis huic tribuis,
5.224.3  Quo Latias pauci tractant, noruntque Camoenas,
5.224.4   Inter quos fieri sit facile eximium.
5.224.5  Id quidem ego credo; credo at mihi,


14733. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.224.2   Non mihi tu id, saeclo sed magis huic tribuis,
5.224.3  Quo Latias pauci tractant, noruntque Camoenas,
5.224.4   Inter quos fieri sit facile eximium.
5.224.5  Id quidem ego credo; credo at mihi, non tibi, Tucca,
5.224.6   Cujus nempe reor futile judicium,
5.224.7  Qui mea, dispeream, tanto quae carmine fastu
5.224.8   Spernis, metiri si


14734. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

est satyra. 234. Videndum, ut scribamus potius apte, quam nove.
5.234.1  Esse putas magnum, quod nemo dixerit unquam,
5.234.2   Id tibi si soli dicere contigerit;
5.234.3  Continget, credo, si, quae res postulat ipsa,
5.234.4   Haec tibi tu statuas dicere cuncta nefas,
5.234.5  Sic ulli non picta, volet qui


14735. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

248. Ad Quintum de novitate in scribendo.
5.248.1  Posse novum scribi nil dicis, Quinte, priorum
5.248.2   Acre virum quod non scripserit ingenium.
5.248.3  Difficile id prorsum est, multo mage sed tamen illud
5.248.4   Est, ni me fallunt omnia, difficile;
5.248.5  Lectorum in stulta nancisci denique turba,
5.248.6   Quae nova scribuntur, qui


14736. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

in stulta nancisci denique turba,
5.248.6   Quae nova scribuntur, qui sciat esse nova,
5.248.7  Nec veterum ignoras, quod promas cunque diserti,
5.248.8   Thesauro id promi censeat e veterum. 249. Ad Quintum epigrammatum scriptorem.
5.249.1  Laudo, quod condis carmen breve; pol mage, Quinte,


14737. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

fit, uti dicam interdum, quod dixit Homerus,
5.253.4   Aut alius vatum tot veterum e numero.
5.253.5  Tu melior, quidquid scribis, ne scripserit ullus
5.253.6   Aut vetus, aut novus id jure tibi haud metuis.
5.253.7  Sic graditur quicumque via, vestigia eodem
5.253.8   Ponit saepe, alii quo posuere, loco:
5.253.9  At spreta quicumque via, per confraga


14738. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.254.2   Humano quidquam dicere more putas.
5.254.3  Et semel ut celso vinxisti crura cothurno,
5.254.4   Dignum aliquid succo promere, Tucca, pudet.
5.254.5  Id forsan laudare queam: verum occinit unus,
5.254.6   Unum quem multis millibus antefero:
5.254.7  "Et tragicus plerumque dolet sermone pedestri":
5.254.8   Scis qui vir quondam id


14739. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

forsan laudare queam: verum occinit unus,
5.254.6   Unum quem multis millibus antefero:
5.254.7  "Et tragicus plerumque dolet sermone pedestri":
5.254.8   Scis qui vir quondam id scripserit; esse viri
5.254.9  Scis et dicta magis vera illius omnia, quam quae
5.254.10   Respondit sacro Pythia de tripode.


14740. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

multi, subito quod carmina fundis;
5.261.2   Mirer ego, fundas tam male ni subito.
5.261.3  Nil magis est pronum, quam quod bene; plurima frustra
5.261.4   Expertus, nequeas id facere, Aule, cito. 262. De inani grandiloquentia.
5.262.1  Nostri magna sonant vates, at magna sonantum
5.262.2   Dicta bonae


14741. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.266.4   Sprevissem indomito caecus amore tui:
5.266.5  Non me Vesta parens, non Juppiter ipse teneret,
5.266.6   Sacris te victor ne raperem ex adytis."
5.266.7  Id brevius potuit dici, nec apertius: in te
5.266.8   Uror, io, foedis, pulchra, cupidinibus:
5.266.9  In media possit quod vix audire Suburra,
5.266.10   Si qua sibi mulier corpore


14742. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

quaerit opes. 267. Ad Aulum poetam extemporalem.
5.267.1  Si pulchrum est carmen, subito quod concinis, istud;
5.267.2   Cur non id fidis subjicis, Aule, oculis?
5.267.3  Si pulchrum non est, quid mirum res habet ista;
5.267.4   Carmen vel subito fundere posse malum?


14743. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

nullo dignus haberi,
5.268.8   Primo qui dignum se putat esse, loco! 269. De Varo, malo scriptore, famae cupido.
5.269.1  Quidquid id est, Varus caepit quod scribere, dixit
5.269.2   Victurum saeclis innumerabilibus.
5.269.3  Quid? toties quae jam scripsit, non omnia vidit
5.269.4   Uno, quo fuerunt nata, perire


14744. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.274.1  "Tullius hoc nusquam scripsit?" bona verba bona verba] seu meliora loquere Radelja ; vereris,
5.274.2   Non tibi ne id memori fugerit ex animo?
5.274.3  Multa cadunt oblita, olim quae legeris: aevum
5.274.4   Delet praeduro sculpta vel in lapide.
5.274.5  Quid, cerebro in molli quae sunt vix


14745. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.277.2   Quid, si audita magis, Postume, displiceant?
5.277.3  Et coetu dicare virum ad tua verba vocato,
5.277.4   Stultitiae testes ipse vocasse tuae?
5.277.5  Id mihi ego metuo, vix soli et solus amico
5.277.6   Interdum, timide pol, mea scripta lego. 278. In malum scriptorem.
5.278.1  Cur


14746. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

nunc pollet, nomine quidque vocas?
5.282.3  Nonnato est nomen Raymundo. Dic mihi, Coeso
5.282.4   Unde iste in fastis tam vetus exoritur?
5.282.5  Cognomen mutas; cur non et nomen? Id usquam
5.282.6   Non vidi antiquo nomen ego in lapide.
5.282.7  Expecto, nequid non prisco more loquaris,
5.282.8   Christi etiam e fastis nomen ut ejicias.


14747. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.298.2   Pergo ego laudanti credere, Polla, nihil.
5.298.3  Somnus amor, somni est vel frater, somnia cernit
5.298.4   Falsa sibi, narrat somnia falsa aliis.
5.298.5  Id bene qui norim, somno dum stertis in alto,
5.298.6   Nil possum verbis credere, Polla, tuis.
5.298.7  Credam, ubi discusso fugient tua visa sopore,
5.298.8   Si qua voles vigili


14748. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.299.8   Ille tuis sed te dedecoret tenebris. 300. Ad Gelliam, dicentem, se nescire, quid sit amor.
5.300.1  Quid sit amor, nescis? Nemo id, pol, Gellia, nescit,
5.300.2   Te coram flavus cum stetit Antigenes.
5.300.3  Flagrant ora, oculi ignescunt, se dextera dextrae
5.300.4   Implicat, omnigena vox scatet


14749. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

311. Ad Quintum de amici rebus minime sollicitum.
5.311.1  Seu bene contingat quidquam mihi, seu male, Quinte,
5.311.2   Neutra tibi risum res ciet, aut lacrymas.
5.311.3  Quidquid id est, animo sortem audis aequus utramque,
5.311.4   Nilque meum quod sit, credis, amice, tuum.
5.311.5  Hoc merui, de te cui semper plurima cura est?
5.311.6   Hoc merui, mihi te


14750. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

equidem, rapto maeret Leonilla marito,
5.330.2   Cor penitum ingenti saucia tristitia,
5.330.3  Multus at exangui est viduae quod pallor in ore,
5.330.4   Fit (laudem id quisnam dixerit eximiam?).
5.330.5  Haud luctu, sed quod metuens convicia vulgi,
5.330.6   Non audet minio pingere, ut ante, genas.


14751. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.331.4   Obtrivit, sceleris dux malus atque comes.
5.331.5  Ingenium possem saltem damnare pusillum,
5.331.6   Partem aliquam et culpae dicere stultitiam!
5.331.7  Id fieri haud pateris, cum coeli ad sidera tollis
5.331.8   Mirandum immodicis laudibus ingenium. 332. Ad Aulum de Phyllidis levitate.


14752. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

334. Ad Aulum, cur eum fugiat.
5.334.1  Cur male te fugiam, quaeris? Quia displicet, Aule,
5.334.2   Quidquid agis rerum, quidquid et eloqueris.
5.334.3  Id cur displiceat, quaeris? Pol dicere causam
5.334.4   Haud possum, possum at dicere, sic fieri;
5.334.5  Et nolim et doleo fieri, sed plurima conans,
5.334.6   Ne fiat, possum non


14753. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Furtivum tergo devius arte parat. 342. Ad Gelliam, post longum tempus sciscitantem, quid soror peperisset?
5.342.1  Quid soror ediderit, nescis, tua? Stulta rogare id
5.342.2   Tempore post multo, Gellia, nec dubitas?
5.342.3  Edidit illa marem se dignum; quam tua vincit
5.342.4   Te soror et natos vincat ut ille


14754. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

multa nimis, nil non vis scire: Quid ergo?
5.344.2   Attingis rerum plurima, pauca tenes.
5.344.3  Indoctum nec te possum, nec dicere doctum,
5.344.4   Horum sed quiddam, quidquid id est, medium.
5.344.5  Quidquid id est, certe perparvum, perque pusillum,
5.344.6   Quod de te nolis dicere sponte tua,
5.344.7  Quodque alii de te cum dicunt, cogeris, Aule,


14755. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.344.2   Attingis rerum plurima, pauca tenes.
5.344.3  Indoctum nec te possum, nec dicere doctum,
5.344.4   Horum sed quiddam, quidquid id est, medium.
5.344.5  Quidquid id est, certe perparvum, perque pusillum,
5.344.6   Quod de te nolis dicere sponte tua,
5.344.7  Quodque alii de te cum dicunt, cogeris, Aule,
5.344.8   Irasci ac totis erubuisse


14756. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

mnemosynon, juvenem quod dedecet Radelja munus, juvenem quod dedecet hercle,
5.349.2   Per te, Polla, vides posse decere senem,
5.349.3  Et tamen id juveni defers; non te subit ulla
5.349.4   Cura, decor quidnam postulet et quid amor.
5.349.5  Cui munus placeat, non deligis: ipsa placere
5.349.6   Cui malis, vero deligis ex


14757. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

cecidit baculo. 353. Ad Hermogenem de medicae artis inconstantia.
5.353.1  Quae scimus vere, stant omnia; quod male nutat
5.353.2   Id sciri haud quaquam dixeris, Hermogene;
5.353.3  Hinc medica sciri nil prorsum apparet in arte,
5.353.4   Quae mire formas vertitur in varias,
5.353.5  Et laudata olim damnat,


14758. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

video. 356. Ad Glauciam, monenti amico irascentem.
5.356.1  In te quod culpo, dicam tibi, Glaucia, non vis.
5.356.2   Quid? Scripto id dicam carmine vis aliis?
5.356.3  Ni damnare licet, te judice, quod male factum
5.356.4   Est tibi, damnabo judice jam populo.


14759. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

377. In idem argumentum
5.377.1  Lapsus equo es tantum conspecta, Cinna, puella,
5.377.2   Quae tibi te apparens obvia surripuit?
5.377.3  Nimirum id stulte causaris: non tibi lapsu est
5.377.4   Quam profers, lapsus causa pudenda magis.
5.377.5  Foedum, equus excussit quod corpus; bruta libido,
5.377.6   Quod mentem excussit,


14760. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

378. De Leonilla virum regente.
5.378.1  Cinna suae imperitat domui ferus et jubet omnes
5.378.2   Esse sibi soli morigeros domino.
5.378.3  Id ridet Leonilla, viro nec saeva repugnat,
5.378.4   Effraenem blandis at capit illecebris,
5.378.5  Et captum ducit quo vult et cassa jubentis
5.378.6   Numquam non tandem fit


14761. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

381. Ad Tullam Tullam] Gallam sua culpa male audientem.
5.381.1  Tulla, malam populus vulgo te dicit: id audis,
5.381.2   Sed tibi te dicis credere, non populo.
5.381.3  Atqui, si nescis, populus tibi credidit ipsi,
5.381.4   Quodque illi ostensum est, scilicet id loquitur.


14762. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

vulgo te dicit: id audis,
5.381.2   Sed tibi te dicis credere, non populo.
5.381.3  Atqui, si nescis, populus tibi credidit ipsi,
5.381.4   Quodque illi ostensum est, scilicet id loquitur.
5.381.5  Stultitia est de te famae nil credere, quum tu,
5.381.6   Quidquid ait, famae dixeris ipsa tuae.
5.381.7  Peccet idem, speculum si quis culpaverit et se


14763. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

credere, non speculo. 382. Ad Leonillam de amoribus Lycidae.
5.382.1  Quod te incestus amat Lycidas, Leonilla, pudori,
5.382.2   Id nullum dicis dedecus esse tuo.
5.382.3  Hoc fateor, sed quod vesanos narrat amores
5.382.4   Ille tibi multis non sine deliciis,
5.382.5  Tuque audis toties tam lenta fronte,


14764. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.382.3  Hoc fateor, sed quod vesanos narrat amores
5.382.4   Ille tibi multis non sine deliciis,
5.382.5  Tuque audis toties tam lenta fronte, pudori,
5.382.6   Dedecus id magnum pol reor esse tuo. 383. Ad Pollam, divitias ostentantem.
5.383.1  Divitiis ne, Polla, tume: despectior urbi es,
5.383.2  


14765. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

sola desipis Herophila. 389. Ad Phyllin de Lycida ejus opera stolido.
5.389.1  In lapidem Gorgo fertur mutasse tuentes,
5.389.2   Id pulchra in docto, Phylli, facis Lycida;
5.389.3  Te visa, ipse sui stupet immemor et sine sensu
5.389.4   Torpet, nec bruto discrepat a lapide.
5.389.5  I nunc, tolle animos: laus


14766. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

quod multas tibi laudat Rufa puellas,
5.412.2   Judice te, simplex audit et ingenua;
5.412.3  Si nescis, duplex et vafra est, laudibus istis
5.412.4   (Mule, nec id sentis?) rem gerit illa suam.
5.412.5  Quod male fert, alio quovis transferre laborat,
5.412.6   Nempe tuae ingratum pondus amicitiae.
5.412.7  Arte abigit, dura quem vi depellere


14767. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

opibus vincis, nulla non vinceris at re
5.415.2   A servis alia, Cinna beate, tuis.
5.415.3  Vincunt ingenio, te vincunt moribus, ipsa
5.415.4   Te longe vincunt, si quid id est, facie;
5.415.5  Quos ego cum video, Fortunae irascor iniquae,
5.415.6   Servo uni quae tot subdidit heu dominos!


14768. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

metus. 417. Ad Aulum, scurrae partes agentem.
5.417.1  Scurram agis ad populum; nec te pudet, Aule, tuorum,
5.417.2   Quos dolet id fieri, nec pudet, Aule, tui.
5.417.3  Rideri gaudes, clamas, rixaris, ineptis
5.417.4   Ore, habitu, dictis, quam pote, stultiloquis.
5.417.5  Istaec caesaries, quam dedecet,


14769. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

jam prope bella pati. 420. Ad Cinnam, cur ab eo secedat.
5.420.1  Quod comitem assiduum fers me, Cinna optime, grande
5.420.2   Id fateor grato pectore promeritum.
5.420.3  At durum est, tantum tam longo tempore ferri,
5.420.4   Seque gravem multis noscere ab indiciis.
5.420.5  Ergo vale: hoc demo pondus tibi


14770. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

421. Ad Quintum de ejus in comptu ac vestitu elegantia.
5.421.1  Quam coma te deceat, quam vestis, Quinte, rogasti,
5.421.2   Id tua Polla tibi dixerit, aut Lalage.
5.421.3  Dicam ego pol, curare virum quod praestat, omisso,
5.421.4   Ista sequi te quam ludicra dedeceat.


14771. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

423. De Gellia nihil non probante in Varo.
5.423.1  Quidquid agit Varus, miratur Gellia; nil est,
5.423.2   Illa, quod Varum, judice, dedeceat.
5.423.3  Nil prorsum est. Ipsam id quam dedecet, ipsius acre
5.423.4   Cogar ut in Varo quaerere judicium? 424. Ad Fabullum de novo sodali veteribus antelato.


14772. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Officii trux ad rigidas expendere leges,
5.434.2   Aule, soles, quidquid dicimus, aut facimus.
5.434.3  Reprendis, paullum si quid peccavit amicus,
5.434.4   Nec potes id miti dissimulare animo.
5.434.5  Tam ferus officii exactor, tam ferreus, Aule,
5.434.6   Praecipuo es vitae mutus in officio;
5.434.7  Nemo etenim officium laedit magis, omnia


14773. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

435. Ad Phaonem, somnia narrantem.
5.435.1  Somnia mi narras tua plurima; somnia dicis
5.435.2   Tota te assidue cernere nocte, Phaon.
5.435.3  Id quidem ego haud miror, cernis quod somnia nocte;
5.435.4   Miror, quod cernis somnia vana die.
5.435.5  Spesque, metusque tui quid sunt, nisi somnia vana?
5.435.6   Quid vigili


14774. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

et nigram fronti se effundere nubem,
5.438.4   Testantem in tacito vulnera facta sinu.
5.438.5  Hoc vitae praesentis amor facit, improbe; felli est
5.438.6   Quidquid id est, vitam quod monet esse aliam. 439. Ad Postumum clamatorem odiosum.
5.439.1  Quid clamas? Validam praestat submittere vocem,


14775. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

443. Ad Postumum de Varo inani amico.
5.443.1  Varus amat blando vultu, blandaque loquela,
5.443.2   Et blandis tantum, Postume, te manibus.
5.443.3  Id satis esse putat, vere ut se Thesea possit,
5.443.4   Teque suum ut vere dicere Pirithoum.
5.443.5  Quaere fidem, officium, quidquid re jungit amicos,
5.443.6   Quidquid id est,


14776. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

satis esse putat, vere ut se Thesea possit,
5.443.4   Teque suum ut vere dicere Pirithoum.
5.443.5  Quaere fidem, officium, quidquid re jungit amicos,
5.443.6   Quidquid id est, nugas, verbaque vana putat.
5.443.7  Postume, tu tali socio laetaris? Imago
5.443.8   Dulcis amicitiae te levis ista capit?


14777. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

444. Ad Cinnam, bonis ac malis placentem.
5.444.1  Cinna, places aeque cunctis; hoc displicet in te,
5.444.2   Passim te laudat quod bonus atque malus.
5.444.3  Id fit enim, similem sibi te quod credit uterque,
5.444.4   Inque tuis cernit moribus ipse suos.
5.444.5  Audit fari eadem atque eadem sentire putat te,
5.444.6   Verum unus falsa


14778. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.449.4   Ostentat vires scilicet ipsa suas.
5.449.5  Et putat hoc magnum, frustra contemptus amator
5.449.6   Quamlibet invitam quod tamen usque fovet.
5.449.7  Quidquid id est, fugio Phyllin: pol non erit unquam,
5.449.8   Me vere, aut falso dicat ut illa gravem. 450. Ad Quintum. De catella, ut putabat, amicorum fraude


14779. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

461. In Coecilianum hominem molestum et illiberalem.
5.461.1  Dives ego verbis, tu nummis: verba rogantem
5.461.2   Quid, si te nummos, Coeciliane, rogem?
5.461.3  Turpe ais, id, fateor; multo at mage turpe, rogando
5.461.4   Quem vexas, illi reddere nolle vicem. 462. [  895]
5.462.1  De Tucca homine


14780. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.484.2   Nil herbis, succis nil opus est variis:
5.484.3  Ut fullo maculas, sic omnem smegmate morbum
5.484.4   More novo sapiens eluit Hermogenes.
5.484.5  Scilicet id solum restabat, dira venena
5.484.6   Postquam verti usus vidimus in medicos. 485. [484.] In idem argumentum.
5.485.1  Arte nova


14781. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

et quiddam pertimuit capiti. 501. [500.] In medicos.
5.501.1  Cur valeat Quintus, vacuos ut venit in agros,
5.501.2   Quaeritis? Id lenes non faciunt Zephyri,
5.501.3  Non dulces avium cantus, umbrosaque Tempe,
5.501.4   Puraque de gelido lympha voluta jugo.
5.501.5  Nempe valet, quod, quos hic semper


14782. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

quam valido, quam firmo robore, Phylli, es
5.515.2   (Mitto alia) hoc certe noscimus indicio.
5.515.3  Consulis assidue medicum, paresque jubenti,
5.515.4   Et tamen (id fieri qui pote?) vivis adhuc. 516. [515.] De Phyllide.
5.516.1  Omnes dum spernit, dum vitat Phyllis ineptos,
5.516.2   Nullo non


14783. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

[534.] De Cinna clamante: "O tempora! O mores!"
5.535.1  Clamas "O mores!", clamas "O tempora!", ferri,
5.535.2   Cinna et tu clamans forsitan ista potes;
5.535.3  Verum eadem clamant (id quis ferat aequus?) et illi
5.535.4   Moribus haec si qui tempora dedecorant. 536. [535.] In hominem loquacissimum.


14784. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

536. [535.] In hominem loquacissimum.
5.536.1  Permagnum hoc peccas; ne disrumpare, vereris,
5.536.2   In buccam, si, quod venerit, id taceas.
5.536.3  Interdum et, dictum ne perdas, perdis amicum,
5.536.4   Et mordax famam prodigis ipse tuam.
5.536.5  Foedius hoc multo est, quam si quis fine sine ullo


14785. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.536.3  Interdum et, dictum ne perdas, perdis amicum,
5.536.4   Et mordax famam prodigis ipse tuam.
5.536.5  Foedius hoc multo est, quam si quis fine sine ullo
5.536.6   Id Is enim, ut sibi quemdam amicum, hominem crebra ejusdem carminis recitatione perquam molestum esse declararet, dixit, Italico ac vulgari modo locutus, eum sibi culum rumpere. Radelja


14786. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.543.4   Dum ne sit quo non tempore dicat: EGO. 544. [543.] De Quinti arrogantia.
5.544.1  "In puteo verum", dixit Democritus; id tu,
5.544.2   Ceu pateat claro in lumine, Quinte, vides.
5.544.3  Nec metus, incautum ne quis malus auferat error,
5.544.4   Ne quid te falsis ludat imaginibus,


14787. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

munera, frustra
5.545.6   Potat, Nicaeum, dulcis amice, merum. 546. [545.] De Aulo.
5.546.1  Quod facis, Aule, tuum jacta genus: id nisi jactes,
5.546.2   Crede mihi, nullo proditur indicio indicio] Krša: ingenio Radelja .


14788. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

565. [564.] Cur certi honores Lollium maneant.
5.565.1  Pulchellus, dives, claro de sanguine cretus,
5.565.2   Quinte, rogas, quo sit Lollius ingenio.
5.565.3  Nil opus id quaeri: culmen pertinget honorum
5.565.4   Ille tamen quoquo praeditus ingenio. 566. [565.] In Corvinum mortalium omnium contemptorem.


14789. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.569.6   Hanc tibi, ego fateor, stultitiam invideo. 570. [569.] Ad Postumum, rarius et serius se venisse excusantem.
5.570.1  Quod rarus venias, venias quod serus, id aequa
5.570.2   Phyllis ut ignoscat, Postume, saepe rogas.
5.570.3  Illa quidem ignoscit, sed multo ignoscat, opinor,
5.570.4   aequa magis, nullus, Postume, si venias.


14790. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

In Quintum, summa tantummodo probantem.
5.575.1  Summa probo tantum, quaeris mediocria sperno,
5.575.2   Quintus ait; credo, nos ubi quid facimus.
5.575.3  Ipse ubi quid fecit, quale est id cunque, remotum
5.575.4   A summo certe, quam probat immodice! 576. [575.] In Quintum, dicentem: Nil sibi placere, nisi perfectum.


14791. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

[576.] In Aulum, honores nequaquam sibi debitos poscentem.
5.577.1  Egregie fungi quo dicis munere Cinnam,
5.577.2   Deterior cupide cur petis, Aule, tibi?
5.577.3  Idne putas verum? Potes id deposcere? Cedant
5.577.4   Pubblica privatae ut commoda gloriolae,
5.577.5  Nec, quod opus, fiat, dum tu dicare sodales
5.577.6   Inter delectus qui facias aliquid?


14792. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

attigeris? 579. [578.] In hominem molestum.
5.579.1  Adventum accedens tardum celeremque recedens,
5.579.2   Dein abitum excusas; id quid quid] Krša: quod Radelja opus, Licini,
5.579.3  Quem nemo est, quacumque hora veniasve, abeasve,
5.579.4  


14793. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.585.2   Usque tuo suetus fidere judicio,
5.585.3  Nec metuis, tibi te ratio qua ducere visa est,
5.585.4   Error ne illusum devius abstulerit.
5.585.5  Verum id non metuis quod tu tibi, saepe videmus
5.585.6   Multo cum risu, Pontice, nos fieri,
5.585.7  Quosque tuo credis mirari mentis acumen,
5.585.8   Miramur solam, Pontice,


14794. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

[587.] De perversa Cynnami sapientia.
5.588.1  Quonam isthaec hauris tua scita e fonte, refutat
5.588.2   Quae mos et sensus, vitaque tota hominum?
5.588.3  Haec tria quod falsum clamant, id, Cynname, pura
5.588.4   Haud usquam veri profluit: e scatebra.
5.588.5  Nec rectum est, resti specie sed fallit inani,
5.588.6   Error quos pessum devius abstulerit.


14795. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tibi tu gaude sapientum octavus; ineptum,
5.589.10   Et fatuum quod te dicimus eximie,
5.589.11  Et Veri expertem ante alios, cassumque vocamus,
5.589.12   Turba levis, nihil id scilicet esse puta.
5.589.13  Sperne, decet, solus tam clara in luce locatus,
5.589.14   Nostrum, nox caecat quos nigra, judicium.


14796. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

600. [599.] In molestum.
5.600.1  Parce queri, celant homines quod sensa, loquuntur
5.600.2   Nec, quidquid volvunt mentibus in tacitis.
5.600.3  Id multis prodest; prodest tibi, Postume, certe,
5.600.4   Laeva queat pessum quem dare simplicitas.
5.600.5  Quae tibi vita foret misero, si dicere quisque,
5.600.6   Quanto sis


14797. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

603. [602.] De Quinti natura.
5.603.1  Magnus, Quinte, foris; perparvus, perque pusillus,
5.603.2   Nullius et pretii diceris esse domi.
5.603.3  Id quanam dicam causa contingere? Num quod
5.603.4   Persona eripitur, res manet ipsa domi? 604. [603.] In contemptorem styli cultioris.


14798. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

617. [616.] Tempus cum Corvino amissum reparat.
5.617.1  Quidnam solus agam, quaeris, Corvine? Profudi
5.617.2   Quod, te dum foveo, temporis id reparo. 618. [617.] In Eunum, aliena, non sua, curantem.
5.618.1  Tamne domi nihil est, quod cures, Eune, mearum
5.618.2  


14799. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

nihil. 623. [622.] In Pupum, parvo vocis murmure loquentem.
5.623.1  Apta loqui perhibent, Pupi, te; credo ego vere
5.623.2   Id dici atque istis scilicet invideo,
5.623.3  Queis natura aures adeo concessit acutas,
5.623.4   Tam parvum vocis murmur ut excipiant.
5.623.5  Ipse quidem culicem soleo exaudire


14800. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

loqueris, Pupi, malo nescire, labore
5.624.2   Quam nimio intentis auribus excipere.
5.624.3  Apta loqui, perhibent, nec sperni digna; necesse est,
5.624.4   Credam aliis verum id, qui nihil audierim,
5.624.5  Cujus, crebra tibi video dum labra moveri,
5.624.6   Verborum haud quidquam venit ad auriculas.
5.624.7  Nec tam longe absum, paucis disjungimur


14801. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

625. [624.] In Pollam morbos suos continuo narrantem.
5.625.1  Aut caput, aut pectus, aut quidvis denique, Polla,
5.625.2   Assidue narras condoluisse tibi.
5.625.3  Id pulchrae interdum faciunt, nec dedecet illas;
5.625.4   Est quiddam in questu languidulo illecebrae.
5.625.5  Sed te non pulchram (crede hoc mihi) dedecet: iste
5.625.6   (crede


14802. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

644. [643.] Ad Phyllida amoris furores minime cohibentem.
5.644.1  Percita vesano quod mens tibi fervet amore,
5.644.2   Non turpe id Phylli est, sed magis est miserum
5.644.3  Insanum quod non cohibes at, Phylli, furorem,
5.644.4   Atque ruis, mentem quo malus urget amor.
5.644.5  Id non tam miserum, quam turpe


14803. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.644.2   Non turpe id Phylli est, sed magis est miserum
5.644.3  Insanum quod non cohibes at, Phylli, furorem,
5.644.4   Atque ruis, mentem quo malus urget amor.
5.644.5  Id non tam miserum, quam turpe est; unde mereri
5.644.6   Non veniam possis, at magis opprobria.
5.644.7  Illud naturae vitium est; hoc (desine Amoris
5.644.8   Caussari stulte


14804. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

docta quisquis in Arcadia. 676. [675.] De Tulla et Aulo.
5.676.1  Irrides miserum quod se putat Aulus amari;
5.676.2   Jure quidem, id nullo si putat indicio.
5.676.3  At si multa tibi sunt dictaque, factaque, amorem
5.676.4   Quae vulgo haud parvum prodere, Tulla, solent,
5.676.5  Haud aequum est illum videri,


14805. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.682.5  Natus et ad laudem, perversa mente, nefandis
5.682.6   Dedecoras probris te, genus et patriam. 683. [682.] Id placet, est proprium quod cuivis.
5.683.1  Nec duram soleo stulte laudare puellam,
5.683.2   Nec mollem possum ferre patique virum.
5.683.3  Id placet, est proprium quod cuivis: hoc tibi in


14806. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

683. [682.] Id placet, est proprium quod cuivis.
5.683.1  Nec duram soleo stulte laudare puellam,
5.683.2   Nec mollem possum ferre patique virum.
5.683.3  Id placet, est proprium quod cuivis: hoc tibi in aurem
5.683.4   Pace tua dictum, Glaucia inepte, volo,
5.683.5  Quem nil non laedit, cujus audire molestas
5.683.6   Nullo non cogor


14807. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

686. [685.] In hominem, se vitiis magis magisque polluentem.
5.686.1  Quod semel abripuit male cautem caeca libido,
5.686.2   Ignosco; humanum est scilicet id facinus.
5.686.3  Quod semel abreptus luto magis et magis alto
5.686.4   Te mergis, nullam, Pontice, do veniam.
5.686.5  Qui cecidit, fleri est dignus; non dignus at, ultro


14808. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

[735.] De Cinnamo mutuum dare recusante
5.738.1  Mutua Corvinus sextertia pauca rogavit.
5.738.2   Tu tibi ais quod des, Cinname, at esse nihil.
5.738.3  Dii faciant quod nunc foede mentiris, id olim
5.738.4   Incipias vere dicere et ex animo. 739. [736.] De Phyllide amatores nullos respuente.
5.739.1  Ut laeva est, nullum


14809. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Coetibus ingenuis at male displiceant. 759. [756.] In Aulum atheum.
5.759.1  Nullum nosse deum dixit te Cinnamus, Aule;
5.759.2   Id nigram dictum dicis ob invidiam.
5.759.3  Dicis, sed cuivis possit quis fidere dicto
5.759.4   Illius, haud ullum qui putet esse deum?
5.759.5  Vita face id clamet simul omnis,


14810. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.759.2   Id nigram dictum dicis ob invidiam.
5.759.3  Dicis, sed cuivis possit quis fidere dicto
5.759.4   Illius, haud ullum qui putet esse deum?
5.759.5  Vita face id clamet simul omnis, detque videndam
5.759.6   Quidquid ages vulgo se tua relligio. 760. [757.]
5.760.1  Abs te nescio quid nuper


14811. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

760. [757.]
5.760.1  Abs te nescio quid nuper mihi, Marce, poposci,
5.760.2   Nec magnum ut rebar, nec tibi difficile.
5.760.3  Id mihi tam laeve tribuisti, Marce, negatum
5.760.4   Ut posset credo displicuisse minus. 761. [758.] In Nearchum beneficia sua commemorantem.


14812. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tam bona stultitiam! 774. [771.]  1151. In Eunum ingratum.
5.774.1  Jam bene promeritum de se fugit Eunus, ob ipsum
5.774.2   Id, credo, quod sum tam bene promeritus.
5.774.3  Nempe pudet, cunctos gestit qui vincere, tantis
5.774.4   Se toties victum quod videt officiis.
5.774.5  Atqui, turpe putat si


14813. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.788.1  Nescio quid magnum premit alto in pectore Varus;
5.788.2   Quod ni jam coetu proferat in socio.
5.788.3  Disrumpi metuit. Profer jam denique, Vare,
5.788.4   Quidquid id est, misere te miser haud crucia.
5.788.5  Naturae frustra pugnas. Da protinus istud,
5.788.6   Garrule, postremo quod tamen evoluas.


14814. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tamen evoluas. 789. [785.] Ad Cinnamum sibi soli servire praedicantem.
5.789.1  Officio dicis nunquam te, Cinname, duci;
5.789.2   Id sectari uni quod libitum est animo,
5.789.3  Non aliis, tibi sed soli servire, parantem
5.789.4   Assidue vitae commoda grata tuae.
5.789.5  Haec facere, haec audes tam prava et


14815. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

cives isto patriamque juvare
5.825.6   Haud renuat, credo, vel Catilina modo. 826. [820.] Esse sapientis posse videre id quid pulcri in foedo lateat. Krša
5.826.1  In pulcro foedi si quid se se obtulit, ipsum
5.826.2   Id lippis vulgus perspicit omne oculis.


14816. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Esse sapientis posse videre id quid pulcri in foedo lateat. Krša
5.826.1  In pulcro foedi si quid se se obtulit, ipsum
5.826.2   Id lippis vulgus perspicit omne oculis.
5.826.3  In foedo pulchri si quid latet, id mihi cernas,
5.826.4   Aule, volo, dici si mihi vis sapiens.
5.826.5  Zoilus in magno sic nevos


14817. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.826.1  In pulcro foedi si quid se se obtulit, ipsum
5.826.2   Id lippis vulgus perspicit omne oculis.
5.826.3  In foedo pulchri si quid latet, id mihi cernas,
5.826.4   Aule, volo, dici si mihi vis sapiens.
5.826.5  Zoilus in magno sic nevos vidit Homero,
5.826.6   Sic gemmas Enni in stercore Virgilius.


14818. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

colere dicente. Krša
5.848.1  Non amat Albinus, mittit cui saepe salutem,
5.848.2   Quam toties Aeglen visit et alloquitur?
5.848.3  Id vocat officium. Toties ut nominet Aeglen,
5.848.4   Dicite, quo tandem cogitur officio? 849. [843.] (vid. epigr. sub


14819. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Excultum, nil non est nitidum eximie;
5.856.3  Ergo placent, inquis; quin mire ingrata legenti
5.856.4   Aut somnum, aut iram, Quinte, ciere solent.
5.856.5  Qui fieri id possit, quaeris. Dic: fercula qui fit,
5.856.6   Ut, sale ni spargas, omnia displiceant? 857. [851.] De Polla nil


14820. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.874.2   Quod mentes hominum, quod juvet auriculas.
5.874.3  Proxima laus huic huic] Krša : hic Radelja est id saltem posse tacere,
5.874.4   Quod mentes hominum laedat et auriculas.
5.874.5  Qui neutrum praestare potest, secedat ab omni,
5.874.6   Expelli coetu ni cupit ingenuo.


14821. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.875.1  Mira sui est Quinto fiducia. Nil putat esse
5.875.2   Non gratum rerum, quas facit, aut loquitur.
5.875.3  Felix! Ingratus vivat licet omnibus, hercle
5.875.4   Id nescit, vivit gratus et ipse sibi. 876. [870.] De Pyrrha et Lyco. Krša


14822. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Krša
5.887.1  Foemineo e coetu visis quamcumque, Nearche,
5.887.2   Dicis "Cognato sanguine juncta mihi est".
5.887.3  Credo quidem; id miror solum, has tibi sanguine junctas
5.887.4   Esse, quibus forma contigit esse bona. 888. [882.] Tuccam satyra


14823. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Krša [  12]
5.896.1  Quae primum in buccam veniunt, canis, Attale, raptim,
5.896.2  Inde tumes, vates mirus et esse putas.
5.896.3  Falleris: id nomen potis est vix ille mereri,
5.896.4   Acri qui expendit singula judicio;
5.896.5  Quem limae exercet durus labor, usque retractat
5.896.6   Carmina qui cura pervigil


14824. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

In Antigenem minime reprehendi patientem. Krša
5.898.1  Qui te non culpet, nemo est; qui dicere coram
5.898.2   Audent id, frustra quaeritur, Antigene.
5.898.3  Hoc tibi ego munus nullo non carius auro;
5.898.4   Nullis non gemmis, carius en tribuo.
5.898.5  Primus et ingenue, fuco procul


14825. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

dicentem. Krša
5.912.1  Nomine quidque suo dicit, nec turpia pulchris
5.912.2   Obvolvens verbis contegit Antigenes.
5.912.3  Id putat ingenuum. Ingenuum sed nil reor esse,
5.912.4   Unde pudor foede laeditur ingenuus. 913. [907.] Quare Lycoris


14826. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

923. [917.] In Bolanum hominem iracundum. Krša
5.923.1  Nemo, ais, haud aliquid peccat, Bolane; fatemur
5.923.2   Id verum, at peccant qui modice, his aliquid
5.923.3  Hocce tuum quadrat. Te nil juvat hercle, decorum
5.923.4   Qui contra peccas usque adeo immodice;


14827. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

nihil. 933. [927.] In Quintum libidinem suam minime celantem
5.933.1  Quod te, Quinte, urit vesanum foeda libido
5.933.2   Naturae id possim fors tribuisse tuae;
5.933.3  Sed quod non celas, quae te urat foeda libido,
5.933.4   Haud possum vitio non tribuisse tuo.


14828. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.941.2   Tarda nec ingenio, parca nec eloquio,
5.941.3  Sola domo in vacua moeres; te visere nemo
5.941.4   Gaudet, nemo tuam curat amicitiam.
5.941.5  Id curnam fiat, taceo: pacata monenti
5.941.6   Aurem si posses nam dare, non fieret. 942. [936.] Insanus amore somnia sibi condit.


14829. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

vere senserit esse probas. 952. [946.] Ne quid nimis.
5.952.1  Ingentes narras sumptus; mira omnia, nil non
5.952.2   Eximium. Id fateor, nec tamen, Aule, probo.
5.952.3  Adde: "nihil nimium", quod ni potes addere, quem tu
5.952.4   Dicis magnificum, dico ego monstrificum.


14830. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.958.2   Posse, opus est, opus est aut, Lupe, velle minus. 959. [953.] In Maximum male opinionis suae tenacem.
5.959.1  Cum vulgo pugnas, id pulchrum est, si modo tecum
5.959.2   Illa hostis vulgi, Maxime, stat ratio.
5.959.3  Hoc dolet, hoc foedum est, mutatis partibus, in te
5.959.4   Facta comes vulgi stat simul et


14831. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

960. [954.] Olim sapiens, modo, Cinname, ineptis.
5.960.1  Nempe levem dicis me, Cinname, quod tibi amicus
5.960.2   Esse, ut eram, verso pectore desierim.
5.960.3  Id fateor, verti si me ventosus et idem
5.960.4   Nunc odio es, nuper qui mihi carus eras.
5.960.5  Sin male vertisti tu te, nec jam tibi quidquam
5.960.6   Illius, placuit qui mihi,


14832. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

jugum posse, nec excutere. 965. [959.] Futilia esse amatorum judicia.
5.965.1  Nulli non dicis Tullam praestare puellae;
5.965.2   Id vero dici pol reor ex animo,
5.965.3  Nec tamen et vere dici reor, Eucrite, amantum
5.965.4   Scis etenim, quam sit futile judicium.
5.965.5  Scis aliis, nescis uni tibi: cuncta,


14833. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.967.2   Vidisti, fratris dicitur esse loco.
5.967.3  Atque manu arripitur, longo ceu cognitus usu,
5.967.4   Jampridem et multa junctus amicitia.
5.967.5  Id scitum ac lepidum reris. Non est, mihi crede,
5.967.6   Sed magis inscitum, sed magis illepidum.
5.967.7  Ante opus est nosci, fieri dein, Quinte, sodalem:
5.967.8   Luxurians


14834. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.982.3  Omnia si desint, forma fugiente, recessit,
5.982.4   Inflabat pulchram qui prius, ille tumor.
5.982.5  Commodus et si quid facias, dicasve benigne.
5.982.6   Id tibi, non meritis imputat omne suis. 983. [977.]
5.983.1  Foemineum spernuntque genus, spretumque sequuntur
5.983.2   (Spernunt


14835. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.984.3  Sic mulier magnoque eadem sapientibus usu,
5.984.4   Esse gravi fatuis et solet exitio.
5.984.5  Foemina culpetur frustra: quem foemina perdit,
5.984.6   Stultitiae id vecors imputet ipse suae. 985. [979.] In idem argumentum.
5.985.1  Si nihili est mulier, qui se vir subjicit illi
5.985.2  


14836. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

992. [986.] In idem argumentum.
5.992.1  Ignotus medicis novi me, Pontice; saepe
5.992.2   Hoc mihi ego medeor, quod nequeant medici.
5.992.3  Id male si cedet, tulero mihi scilicet ipse,
5.992.4   Innumeri innumeris quod tulerunt medici. 993. [987.] Si fucum arceas, saepe servi dominis suis meliores.


14837. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1029. [1023.] In Quintum, nimium stulte sibi ipsi placentem.
5.1029.1  Visere quod vetulam juvenis, foedamque venustus
5.1029.2   Gaudes, Quinte, equidem cur id agas video.
5.1029.3  Nempe times, melior si qua est, tibi scilicet illa
5.1029.4   Multo, quam tu illi, ne sit amabilior.
5.1029.5  Mirari nec enim vis quemquam, mirus at


14838. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1035. [1029.] "Non dicam ingenue quod tibi displiceat".
5.1035.1  Dic, ais, ingenue quae pecco: dicere possum,
5.1035.2   Quando, Cinna, rogas, id tibi ego ingenue.
5.1035.3  Sed ferus atque irae impatiens et laudis amator
5.1035.4   Tu me audire, scio, non potes ingenue.


14839. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

In Glauciam, dicentem, se more saeculi mulierum manum deosculari. Krša
5.1057.1  Oscula quod figis muliebri plurima dextrae,
5.1057.2   Scilicet id saecli, Glaucia, more facis.
5.1057.3  Oscula qui sequitur, quum faedo insanis amore,
5.1057.4   Idne etiam saecli, Glaucia, more facis?


14840. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Marcum monet, ut caveat, ne Leonillae propior displiceat. Krša
5.1063.1  Ne tibi displiceat propior Leonilla, vereris.
5.1063.2   Id quoque, ut es laevus, Marce, potest fieri.
5.1063.3  Sed certe fiet, quod tu nil, Marce, vereris,
5.1063.4   Illi displiceas ut male tu propior.


14841. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1064. [1058.] In machinam volantem, ejusque opificem.
5.1064.1  Fumea quod cassa nubes inclusa papyro
5.1064.2   It campos alte missa per aerios,
5.1064.3  Attonita id spectant stupefacti mente Quirites,
5.1064.4   Magnum et se credunt cernere prodigium.
5.1064.5  Quid mirum est, fumus tenues quod surgit in auras?
5.1064.6   Quid mirum est,


14842. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1065. [1059.] In navem aeriam.
5.1065.1  Dii bene quod, ponti quae tranant caerula, puppes
5.1065.2   Non nisi vesanus ducit in alta labor.
5.1065.3  Ni foret id, miseram quae nunc male terret, in ipsum
5.1065.4   Ausoniae pestis glisceret acta sinum.
5.1065.5  Quam nunc vix sistit, possit quae sistere cura,
5.1065.6   Aera si ansu


14843. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Krša
5.1066.1  Non ego me primum volui, non esse secundum:
5.1066.2   Esse aliquem volui me, Fabiane, tibi.
5.1066.3  Id quando haud licuit, mihi longum culte, valeto:
5.1066.4   Spe ludi falsa tempus in omne piget,
5.1066.5  Conari et frustra, nec posse placere, superbus
5.1066.6   Cui Labeo,


14844. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

minus et populum. 1077. [1071.] In idem argumentum.
5.1077.1  Laudibus attolli dicis tua carmina coelo;
5.1077.2   Credo equidem, id fieri sed reor immerito.
5.1077.3  Et soleo non te solum persaepe, sed una
5.1077.4   Et laudatores temnere, Quinte, tuos.


14845. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1082. [1076.] In malum poetam.
5.1082.1  Difficiles optas numeros, ultroque molestas
5.1082.2   Ipsum te vates induis in pedicas.
5.1082.3  Id magnum reris. Fatear, vestigia ferres
5.1082.4   Libera, si duris implicitus pedicis.
5.1082.5  Nunc video crebro lapsantem ac tarda meantem
5.1082.6   Sic ire, ut quivis sentiat


14846. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

scribo dicis communia; forsitan et sunt;
5.1086.2   Communis, credo, quod mihi sensus inest.
5.1086.3  Tu, quem communi sensu ajunt, Aule, carere,
5.1086.4   Scribe; id erit, quidquid scripseris, omne, tuum. 1087. [1081.] Ad virum, cum quo continuas uxor rixas habebat. Ad quemdam, cum quo continuas uxor rixas


14847. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

in Ausonia? 1107. [1101.] "Ipsum pone opus in trutina".
5.1107.1  Nec cito, nec lente, quae scribo, scripta putato.
5.1107.2   Id nihil est. Ipsum pone opus in trutina.
5.1107.3  Hoc, si pondus habet, vel tu me dicito lentum,
5.1107.4   Vel celerem, pretii defluet inde nihil.


14848. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

narrantem, Gallis non placuisse carmina, quae Grajis placuerent.
5.1111.1  Quae Grajis placuere, Glycon, insulsa putari
5.1111.2   Gallorum narras carmina per populos.
5.1111.3  Id fateor; remque hanc, si desint omnia, ob unam
5.1111.4   Gallorum insulsos esse reor populos. 1112. [1106.] In ineptum de Ulysse scribentem.


14849. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1124.2   Quod, credo, numnam sint bona, Quinte, nequis. 1125. [1119.] In idem argumentum.
5.1125.1  Pol malus es vates. Qui norim id, Cinname, quaeris?
5.1125.2   Hoc uno: versus despuis usque bonos.
5.1125.3  Scire piget, quidnam scribas. Quod scribis, opinor,
5.1125.4   Est his, quae toties despuis,


14850. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Est his, quae toties despuis, absimile. 1126. [1120.] In malum poetam.
5.1126.1  Tu tua contemni miraris carmina; contra
5.1126.2   Id te mirari, Glaucia, miror ego.
5.1126.3  Tam mala sunt etenim, magnum rear ut prope monstrum,
5.1126.4   Illa vel authori posse placere suo.


14851. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

et Grajum culpas, quod scilicet illum
5.1128.4   Sic sculpsit, facies non satis ut deceat.
5.1128.5  Nec sentis, doctum indoctus quod carpere pergis,
5.1128.6   Id te quam certo, Postume, dedeceat. 1129. [1123.] Cur vati displiceant carmina Antigenis.
5.1129.1  Antigene, quiddam fecisti carminis, idque


14852. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1129.2   Dixi ego simpliciter displicuisse mihi.
5.1129.3  Tu nullum, clamas, verbum non esse Latinum,
5.1129.4   Nullum legitimos non cadere ad numeros.
5.1129.5  Ne clama; id fateor, sed carmen displicet istud,
5.1129.6   Communi sensu quod caret, Antigene. 1130. [1124.] In Phidippum divitem superbum, ingeniique pauperem.


14853. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1147. [1141.] In Aulum foemineas manus deosculantem.
5.1147.1  Foemineas petis, Aule, manus: incesta libido
5.1147.2   Si jubet, esse vides id, puto, flagitium.
5.1147.3  Sin amor innocuus, fatuum puto, quisquis amorem
5.1147.4   Testari solis scit fatue manibus;
5.1147.5  Bruta velut puerorum aetas, cui


14854. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

In Eunum poetam, de se bene promeritum fugientem. Krša
5.1151.1  Tam bene promeritum de se fugit Eunus, ob ipsum
5.1151.2   Id, credo, quod sum tam bene promeritus.
5.1151.3  Nempe pudet, cunctos gestit qui vincere, tantis
5.1151.4   Se toties victum, quod videt officiis.
5.1151.5  Atqui turpe putat si


14855. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Krša
5.1154.1  Quod coelum incluso follis petit actus ab igne,
5.1154.2   Inventum jactat Gallia docta suum.
5.1154.3  Quidquid id est laudis, totum sibi vindicat illa;
5.1154.4   Vidit, inexpertum primaque fecit opus.
5.1154.5  Nil tibi jam superest. Aliena inventa referre,
5.1154.6   Ut magnum, toties non


14856. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1159.1  Cinna senex, vetula et Pholoe junguntur: uterque
5.1159.2   Conjugio peccat, plectitur atque suo. 1160. [1154.] "Cui nocet id soli, sola videre nequis". In Gelliam seni blandientem. Krša
5.1160.1  Isti quam vetulo blandiris, Gellia, inepte,
5.1160.2   Si


14857. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

quam vetulo blandiris, Gellia, inepte,
5.1160.2   Si videas, fias jam, puto, blanda minus.
5.1160.3  Quorum nil refert, sed enim quod cernimus omnes,
5.1160.4   Cui nocet id soli, sola videre nequis. 1161. [1155.] In praeceptorem potius ineptum. In praeceptorem potius ineptum


14858. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1166.4   Et vocum blandis duceris illecebris?
5.1166.5  Saltantum et pubem potis et laudare jocosam,
5.1166.6   Dum laetos molli ducit ab arte choros?
5.1166.7  Ignoscam id: veniae sed qui nihil, Orphyte, cuiquam
5.1166.8   Largiris, veniam praestruis ipse tibi. 1167. [1161.] "Quod mihi non tribuo, tribuam tibi?"


14859. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

suarum dotum. In Phyllidem nimis blandam. Krša
5.1189.1  Dotibus eximiis Phyllis praestare putatur,
5.1189.2   Et praestat (nempe id, Postume, confiteor).
5.1189.3  Sed juvenes non tot se circa Phyllis haberet,
5.1189.4   Donaret dotes ni facile eximias.
5.1189.5  Largus opum colitur vulgo; raroque


14860. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1202.4   Quod pergis (fateor), Postume, non video:
5.1202.5  Interdum et vereor, ne sit sapientia, quam tu
5.1202.6   Desinis haud unquam dicere stultitiam.
5.1202.7  Id quoque tu possis, mi Postume, crede vereri,
5.1202.8   Te vetulum si jam videris in speculo. 1203. [1197.] Ad Aulum. Tullae non vox, sed Lycidam placet.


14861. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1211. [1205.] In foemineam vafrae In foemineam Aeglae artem Aeglae artem.
5.1211.1  Ut teneat miseros Aegle male torquet amantes
5.1211.2   (Foemineae id credit scilicet artis opus)
5.1211.3  Nec tenet, abscedunt multi; saevumque superbae
5.1211.4   Irati fugiunt servitium dominae.
5.1211.5  Ire modo quo res coepit si pergat,


14862. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1214.2   Sensa suis substent an satis apta modis.
5.1214.3  Quid si discordet cantu sententia? Quid si
5.1214.4   Res dura et molles dissideant numeri?
5.1214.5  Scilicet id nihil est: captus dulcedine vocis
5.1214.6   Non quaeris, quidnam vox sibi, Quinte, velit.
5.1214.7  Nec ratio quidquam, verum omnia judicat auris,
5.1214.8   Cassus mente omni


14863. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1226.4   Cogit et, ut nolis, perpetuo adspicere.
5.1226.5  Posce tamen: ventosus amor quam pingit, imago
5.1226.6   Nam cita foemineo diffugit ex animo.
5.1226.7  Id tibi quum fiet, saltem spectabis Iolam
5.1226.8   Neglecta interdum forsitan in tabula. 1227. [1221.] (pon. inter


14864. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

In Gelliam dicentem, se multos efflictim amari. Krša
5.1229.1  Multos efflictim tibi, Gellia, dicis, amari;
5.1229.2   Dicis, at id fieri vera negat ratio.
5.1229.3  Nam quae amat efflictim, curas consumit in uno
5.1229.4   Omnes; nil, aliis quod tribuit, superest.
5.1229.5  Quare, ni dici vis mendax, dicito


14865. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1229.4   Omnes; nil, aliis quod tribuit, superest.
5.1229.5  Quare, ni dici vis mendax, dicito amare
5.1229.6   Unum aliquem efflictim, vix bene velle aliis.
5.1229.7  Id tibi ego credam: fortasse negabit, amari
5.1229.8   Te te unam efflictim qui tibi Tucca putat. 1230. [1224.] In Flaccum vitio vitium vincentem.


14866. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1236. [1230.] Cur Lycoris dicat rudem Eunum. In Eunum. Krša
5.1236.1  Esse rudem dicis, te quod fugit, Eune, Lycorin;
5.1236.2   Id pol ni faciat, tunc reor esse rudem. 1237. [1231.] In Glauciam senem blandiloquum senem blandiloquum] blandiloquum2


14867. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Nulli ignotum scit sola Gellia. In idem argumentum. Krša
5.1244.1  Soli quam peream dixi tibi, Gellia: nulli
5.1244.2   Ignotum id nescis, Gellia, sola tamen. 1245. [1239.] In Gelliam facilem et difficilem. In Gelliam facilem, eamdemque difficilem. Krša


14868. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

esse. Krša
5.1246.1  Mercurium eloquii vates dixere parentem,
5.1246.2   Pinniger eloquium sed, puto, gignit Amor.
5.1246.3  Id tua, Quinte, docet me Lesbia, te sine torpet
5.1246.4   Cui semper multo frigida lingua gelu;
5.1246.5  Dein tibi ut assedit, facundo e pectore verbis
5.1246.6   Volvit Nestoreis


14869. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1249.1  Esse rudem solus dicis tu, Postume, Phyllin,
5.1249.2   Qua perhibent alii, cultius esse nihil.
5.1249.3  An rudis est uni tibi, Postume? Scilicet esse
5.1249.4   Id reor; id circo nec reor esse rudem. 1250. [1244.] (pon. inter varia) Krša Querimonia in


14870. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

rudem solus dicis tu, Postume, Phyllin,
5.1249.2   Qua perhibent alii, cultius esse nihil.
5.1249.3  An rudis est uni tibi, Postume? Scilicet esse
5.1249.4   Id reor; id circo nec reor esse rudem. 1250. [1244.] (pon. inter varia) Krša Querimonia in Tullam.


14871. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

An tibi jam toto pectore deciderim?
5.1250.5  Prome odium, si quod celas: fac denique aperte
5.1250.6   Norim, quo tandem sim tibi, Tulla, loco.
5.1250.7  Malim hercle (id certis liceat mihi noscere signis)
5.1250.8   Ferre odium, assidue quam timuisse, tuum. 1251. [1245.] In Lesbiam amantem formam Flacci.


14872. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

In Tullam non amantem sed amare simulantem. Krša
5.1258.1  Esse tibi nunquam correptum pectus amore
5.1258.2   Dicis et id laudi tu tibi, Tulla, putas?
5.1258.3  Quid? Tibi quum simulas correptum pectus amore,
5.1258.4   Id quoque num laudi tu tibi, Tulla, putas?


14873. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1258.1  Esse tibi nunquam correptum pectus amore
5.1258.2   Dicis et id laudi tu tibi, Tulla, putas?
5.1258.3  Quid? Tibi quum simulas correptum pectus amore,
5.1258.4   Id quoque num laudi tu tibi, Tulla, putas? 1259. [1253.] "Quae jactas, nescis, Gellia, quid sit amor". Ad Gelliam profitentem se nunquam amasse.


14874. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1302. [1296.] In Artemidorum pulchra facie, eumdemque malis moribus.
5.1302.1  Quod te conspectum primo deceptus amavi,
5.1302.2   Id fronti debes, Artemidore, tuae.
5.1302.3  Quod bene prospectum fugio cane pejus et angue,
5.1302.4   Moribus id debes, Artemidore, tuis.


14875. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1302.1  Quod te conspectum primo deceptus amavi,
5.1302.2   Id fronti debes, Artemidore, tuae.
5.1302.3  Quod bene prospectum fugio cane pejus et angue,
5.1302.4   Moribus id debes, Artemidore, tuis. 1303. [1297.] Lusus.
5.1303.1  Qui canis albent, solet his prudentia inesse;
5.1303.2   Albent qui


14876. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Krša
5.1315.1  Glaucia, scis, de te multos mala dicere. Multa
5.1315.2   Quid tum, ais, ora hominum an mi licet obstruere?
5.1315.3  Non licet id, verum licet hercule, quae mala dicunt,
5.1315.4   Omnia ne dicant ex merito, efficere. 1316. [1310.] In Licinium, nescientem parta tueri.


14877. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Lasciva carmina indicere, poetae vitam esse impudicam. Krša
5.1330.1  "Musa", inquis, "male foeda mea est, sed vita pudica":
5.1330.2   Id tibi si credam, Postume, desipiam;
5.1330.3  Fumus ut ex igni, sic foedo carmine gaudens
5.1330.4   Musa etenim e foedis moribus exoritur.


14878. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

illum ineptum auctor dixerit.
5.1340.1  Quod dixi nugas tua carmina, cur furis, Eune?
5.1340.2   Non tua tu nugas carmina saepe vocas?
5.1340.3  Cur mihi non liceat de te tibi credere? Cur id,
5.1340.4   Quod credo, tecum dicere non liceat?
5.1340.5  Sed quoniam haud pateris, restat, tua carmina nugas
5.1340.6   Tu sine me dicas, te sine at ipse putem.


14879. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

beneficiorum acceptorum immemorem, eumdemque memorem, datorum. Krša
5.1353.1  Nil meminit Laurens auditaque lectaque et illi
5.1353.2   Si bene quid facias, id quoque nil meminit.
5.1353.3  At bene si quidquam contra tibi fecerit ille,
5.1353.4   Id nunquam oblito defluit ex animo;
5.1353.5  Sed meminit, memoratque, iterumque iterumque


14880. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Nil meminit Laurens auditaque lectaque et illi
5.1353.2   Si bene quid facias, id quoque nil meminit.
5.1353.3  At bene si quidquam contra tibi fecerit ille,
5.1353.4   Id nunquam oblito defluit ex animo;
5.1353.5  Sed meminit, memoratque, iterumque iterumque molestus,
5.1353.6   Et monitum assidue te meminisse jubet.


14881. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tumidum esse, ajunt, vulgo et contemnere cunctos,
5.1372.2   Atque hominum prae te despuere omne genus.
5.1372.3  Hoc passim dicit quisquis te, Postume, novit,
5.1372.4   Sed vere id dici ne rear id, faciunt
5.1372.5  Multa quidem, in primis illud, quod nempe, tumere
5.1372.6   Unde queas, in te, Postume, nil video.


14882. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ajunt, vulgo et contemnere cunctos,
5.1372.2   Atque hominum prae te despuere omne genus.
5.1372.3  Hoc passim dicit quisquis te, Postume, novit,
5.1372.4   Sed vere id dici ne rear id, faciunt
5.1372.5  Multa quidem, in primis illud, quod nempe, tumere
5.1372.6   Unde queas, in te, Postume, nil video.


14883. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1380. [1372.] In Orphytum Mamurrae maledicentiam narrantem.
5.1380.1  Quid Mamurra tibi male dixerit, Orphyte, narras,
5.1380.2   Quid tu Mamurram laeseris ante, taces.
5.1380.3  Id postquam audiero, dicam, mordaxque, feroxque,
5.1380.4   An contra justo mitior ille fuit.
5.1380.5  Quis magnam possit messem, vel dicere parvam,
5.1380.6   Ni, quid sit jactum


14884. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1389. [1381.] In Tullum, nimis laudantem suum magistrum In Tullum, nimis laudantem magistrum
5.1389.1  Usque tuum quod tam dilaudas, Tulle, magistrum,
5.1389.2   Id ne agis, ut vulgus te putet esse aliquid?
5.1389.3  An magis, ut noscant omnes, nihil esse, magister
5.1389.4   Omnem in quo mirus perdidit ipse operam?


14885. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1397. [1389.] In malum oratorem.
5.1397.1  Orator malus obtundis me saepe rogando,
5.1397.2   Qua multum cunctis arte placere queas.
5.1397.3  Id facile ac pronum est: multum, Corvine, placebis,
5.1397.4   Paucula si dicas, plus quoque, si taceas. 1398. [1390.] In Rullum cuidam oratori


14886. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1399.4   Vina queunt prorsus, quo caret, ingenium. 1400. [1392.] In malum scriptorem.
5.1400.1  Scripta Bavi doctus nemo probat unus; id ergo
5.1400.2   Ulturus doctos despuit ille viros,
5.1400.3  Et quidquid scriptum est cuivis, quamvis bene, pulchre,
5.1400.4   Suaviter, argute, nil tamen ille probat.


14887. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ponendum inter Varia. Radelja Ad Varum, ne celet, si quid mali acciderit.
5.1426.1  Si gravius quid forte tibi, Vare, incidit, omne
5.1426.2   Id mihi ego notum scilicet esse volo.
5.1426.3  Nil opus est angique meis te luctibus, inquis,
5.1426.4   Atque meis frustra fletibus adgemere.
5.1426.5  Porro opus est: mihi cum


14888. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

[1420.] In viatorem. Senis cujusdam simulacrum.
5.1427.1  Siste gradum, fractumque annis, lacerumque, viator
5.1427.2   Aspice me, rarae suspice et artis opus.
5.1427.3  Nondum etiam id sentis? I porro: sensi ego, sensi,
5.1427.4   Te prorsum in Grajis artibus arte rudem. 1428. [1421.] In Varronem pluries eadem dicentem.


14889. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

esse gravem. 1429. [1422.] Uxorem ducturus quid velit Fabullus.
5.1429.1  Uxorem quaerit grandi cum dote Fabullus;
5.1429.2   Id satis: haud illum caetera sollicitant,
5.1429.3  Quali sit forma, queisnam sit moribus, ipsam
5.1429.4   Dos modo sit, possit ducere Tisiphonem.
5.1429.5  Et ducet, credo, tandem,


14890. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ut amabilior. 1444. [1437.] In improbum de malevolentia querentem.
5.1444.1  Usque odia incurrens multorum tristia, fato
5.1444.2   Id quodam fieri dicere, Cinna, soles.
5.1444.3  Quidni etiam fato dicas patrata, mereris,
5.1444.4   Improbe, queis odium, tot mala flagitia.


14891. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1477. [1470.] In hominem ineptum se magni facientem.
5.1477.1  Nullum hominum nuper laudabat Flaccus, haberi
5.1477.2   Quod solus vellet mirus et eximius.
5.1477.3  Id postquam vidit male cedere spretus, inepte
5.1477.4   Nullum non cumulat laudibus omnigenis.
5.1477.5  Nil tamen assequitur laudis, nec solus habetur
5.1477.6   Quod, nec cum


14892. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


6.52.5   Si quidquam in dulci carmine flexanimum,
6.52.6  Si quidquam sapiens, quod menti affundere lucem
6.52.7   Possit museis implicitae illecebris,
6.52.8  Heu, totum id periit tecum: vesana furentum
6.52.9   Nil restat praeter somnia, stultiloquos
6.52.10  Nil praeter sonitus et cassos mente fragores,
6.52.11   Et fucum et gerris omnia plena


14893. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


7.47.6  Sed nullus primum te semel atque iterum. 48. Ad Corvinum ludo victum de ejus responso parum officioso.
7.48.1  Vici deterior meliorem; fassus id ipse
7.48.2   Sum, Corvine, animo, pol, nimis ingenuo.
7.48.3  Fassus ego quod sum, te dixti haud posse negare,
7.48.4   Me spernens animo non satis ingenuo.


14894. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


7.56.3  Vis multa incipiat jam coelo attollere laude,
7.56.4  Atque ipso dignum dicere Moeonida?
7.56.5  Cujus amat faciem, Musam et se credit amare,
7.56.6  Dic pulchro id scriptum carmen ab Antigene. 57. Ad Corvinum, de malo carmine ab eo scripto.
7.57.1  Scribere te ut velles carmen, Corvine,


14895. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

te ut velles carmen, Corvine, Corvine] corr . ex Cervine rogavi,
7.57.2   Id tu es, facturum te, mihi pollicitus;
7.57.3  Nec fecisse reor. Quod mittis carmen, amice,
7.57.4  Non carmen, nugas at video esse meras.
7.57.5  Quod potes ergo, velis modo si


14896. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


7.64.2   Hic Venus, Alcides dicitur illa mihi.
7.64.3  Pulchri ambo, faciem si possint vertere, Varus
7.64.4   Si Pollae, Varo Polla foret similis.
7.64.5  Num quando id fieri nequit, ambo turpibus aeque
7.64.6   Censendi in monstris: haec vir et hic mulier. 65. Ad Antigenem. De ejus carmine.


14897. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


7.72.2   Cujus tu carmen scribis in auriculum.
7.72.3  Foeda oculis, foeda illa genis et foeda labello est,
7.72.4   Una cui laudem quaeris ab auricula.
7.72.5  Formosum id solum dicens, lepidumque, ubi nullus
7.72.6   Aut minimus formae possit inesse lepos. 73. Ad Quintum.
7.73.1  Foemineae cur,


14898. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

76. De Gellia canente vultu semper ad risum composito.
7.76.1  Risu diducit rictum, cum Gellia cantat,
7.76.2   Interdum id fieri confiteor lepide.
7.76.3  Sed lepide interdum quod fit, semper facit illa,
7.76.4   Semper et idcirco nil magis illepidum est.


14899. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Optat, carminibus nec valet ipse suis,
7.87.3  Asdenti carmen sublegit, nec tamen ullo
7.87.4   Se adstrinxit furto, quod miser arguitur;
7.87.5  Invito nec enim domino id fecisse videtur,
7.87.6   Ipsis qui, credo, gaudet in Elysiis,
7.87.7  Sextum, quem vivus mirari nempe solebat,
7.87.8   Ornari extincti qualibet ingenio.


14900. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


7.93.3  Ingenium, quod quid melius natura creavit?
7.93.4   Quid sibi mens possit fingere amabilius?
7.93.5  Nil minus, at magnos prope ne videare pusillus,
7.93.6  Id metuis: miror jam nihil, Aule; sapis. 94.
7.94.1  De Aegles mutabilitate in exercendis amoribus.
7.94.2  Mopse, doles Lycidam


14901. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

99. [ = Sat. 44]
7.99.1  Cur praesente Corvino taceat Polla.
7.99.2  Cur taceat, Pollam rogitas, Corvine. Recede
7.99.3   Tu procul; id quisquam non erit ut rogitet. 100. De Phyllidis in amantes mutabilitate.
7.100.1  Fallere quae fertur, Phyllis non fallit amantes;


14902. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


7.103.1  Ad Quintum, aleae damna Lydae narrantem.
7.103.2  Quantum nummorum tibi dempserit alea pernox,
7.103.3   Quod Lydae narras, non erit ut noceat.
7.103.4  Verum id, Quinte, aliis noli narrare puellis,
7.103.5  Excussum nummis ne male despiciant. 104. Ad Varum, ob honores Romanae togae intumescentem.


14903. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

sunt medicos carpit, culpatque Coranus;
7.120.2   Omnibus ignotam solus it ille viam.
7.120.3  Rectum et forsan iter solus tenet, ipse periclo
7.120.4   Sanus at id metuam discere velle meo. 121. [ = Sat. 47]
7.121.1  De pulchritudine.
7.121.2  Forma quid est? Fulsit quae mira tempore


14904. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

128. In Ponticum Iliadem dono postulantem.
7.128.1  Mi versam Iliadem, poscis tibi, Pontice, dono;
7.128.2   Credo lecta tibi quod placet eximie.
7.128.3  Verum id quod credo, certo ut pernoscere possim,
7.128.4  Blanditim dono quam tibi poscis, eme. 129. In hominem imperiosum.
7.129.1  Nullo


14905. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

141. De falso Tullae judicio.
7.141.1  Qui ferus est aliis, comis tibi Flaccus; habeto
7.141.2   Comem, Tulla; ferum dici aliis sinito.
7.141.3  Id si ferre nequis: dic illi, praebeat ut se
7.141.4   Talem aliis, qualem praebuit usque tibi. 142. De insulsis salibus Plauti.


14906. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

(ut supra) Quare timeat Postumo, ne uxor ejus malefida fiat. Krša
7.172.1  Uxorem dicis malefida, Postume; ob ipsum
7.172.2   Id tibi nec, fiat ne malefida, times? 173. (inter varia) Krša


14907. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Res sperata placet, reperta sordet.
7.178.1  Qui sibi desponsam te miro ardebat amore,
7.178.2   Fastidit junctum te sibi conjugio.
7.178.3  Parce queri: humani commune id, Gellia, rebus,
7.178.4   Sperata ut placeant, partaque displiceant. 179. (ut supra) Krša


14908. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ratio ni fallit ni fallit] fallit2 ni1 , Pontice, messes
7.190.2   Jam numeras, bonus et diceris esse puer.
7.190.3  Id tibi habe laudis; messes mihi displicet ante
7.190.4   Bisdenas qui non desiit esse puer. 190. In hominem nasi immanis.


14909. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

In idem argumentum.
7.196.1  Oratus decies fecisti denique serus
7.196.2  Nescio quid parvi scilicet officii.
7.196.3  Constitit id magni: pluris nihil arbitror emptum,
7.196.4   Quam quod tam longa venditur, Aule, prece. 196. Ad Ornitum et Accam.


14910. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

scripsisse. Krša
7.213.1  Quinte, tuum, dulces inter dum ludis amicos,
7.213.2   Effusum parvo tempore carmen ais.
7.213.3  Id quod opus dici? Nihil ut tu dixeris, ipsum
7.213.4   Se parvo effusum tempore carmen ait. 213. Cur Postumus puer optima scripsit et senex deteriora carmina


14911. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


7.218.4   Ante alias, omnes dulcior ante alias.''
7.218.5  Quid frustra gliscunt certamina? Vera fatebor
7.218.6   Dicere quemque, addat si modo quisque ''mihi''.
7.218.7  Id magnam verbum componet denique litem:
7.218.8   Tres vincent Veneres, quaeque suo Paridi. 218. [217.] (pon. inter


14912. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

226. [225.] In Battum, qui auctoris moecenas dicebatur.
7.226.1  Diceris esse meus moecenas, Batte: negare
7.226.2   Ipse quidem id soleo, nec, reor, immerito.
7.226.3  Scis Moecenatem nam, credo, Batte, fuisse
7.226.4  Dulce decus vati praesidiumque suo.
7.226.5  Te decori esse mihi fateor; sed res ubi


14913. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.14.4   Ille nec e membris, qui fuit ante, lepos,
8.14.5  Spreta jacet; nam quis possit perferre, patique
8.14.6   In foedo foedam corpore stultitiam?
8.14.7  Id, mea Lyda, tibi ne jam contingere possit,
8.14.8   Priscae si vivas saecula Deiphobes,
8.14.9  Dia rapi nequeunt ulla quae oblata senecta,
8.14.10   Cecropiae curant munera multa


14914. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

est: vinci (quod, Jane Jane] Radelja : Tana Krša , laboro)
8.23.2   Sic, ut te credas vincere, difficile.
8.23.3  Id tamen efficiam; dulci laetabere palma,
8.23.4   Desinet atque tuam Lyda dolere vicem.
8.23.5  Marte tuo invictus, mea jam victoria laedat
8.23.6   Ne Lydam, vincar denique Marte


14915. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.24.4   Vix possit, quot res me male distineant;
8.24.5  Quot sit opus monitis, subeant ne oblivia mentem,
8.24.6   Immemori officium ne fluat ex animo.
8.24.7  Id certe sic fit: qua fiat denique causa,
8.24.8   (Confer te Lydae) forsitan invenies. 25. Ad Lydam. De garrulo.
8.25.1  Sermonem


14916. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Cogitur exemplo credere Lyda suo. 27. De Lydae responso.
8.27.1  Forte meum carmen dum gestat Lyda, rogata
8.27.2   Quid foret id, dixit scilicet, esse nihil.
8.27.3  Me Me] corr. ex Mae miserum! Quae scribo illi, donoque dicatus
8.27.4   Illi uni vates, haec putat illa


14917. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.28.12   Heic desiderium nos, bona Lyda, tuum. 29. In Aulum, affirmantem, Lydam laudes prodigere.
8.29.1  Prodiga, ais, laudum Lyda est; id credere possim,
8.29.2   In te si laudes prodigat, Aule, suas. 30. In Cervinum, affirmantem, Lydam laudes prodigere.


14918. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

30. In Cervinum, affirmantem, Lydam laudes prodigere.
8.30.1  Inveheris Lydam contra, quod prodiga multis
8.30.2   Laudibus impertit quamlibet immeritos.
8.30.3  Id dolet an, nullis, quantumvis prodiga, quod te
8.30.4   Laudibus impertit quamlibet immeritum?
8.30.5  Hoc miserum, hoc urit, Corvine, haud prodiga laudum
8.30.6   In te si laudes


14919. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

carmina, Lyda valet. 49. Ad Lydam, quod eam tardius inviserit.
8.49.1  Ad te venturum fugiens quod me hora fefellit,
8.49.2   Miror id ut magnum, Lyda, ego prodigium.
8.49.3  Quippe mihi, visam de more ut limen amicum,
8.49.4   Nunquam non tardis gressibus illa meat,
8.49.5  Et solet ignavo tam lenta incedere


14920. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.49.4   Nunquam non tardis gressibus illa meat,
8.49.5  Et solet ignavo tam lenta incedere motu,
8.49.6   Cessantem iratus semper ut increpitem.
8.49.7  Quidquid id est, ignosce morae: te, Lyda, parumper
8.49.8   Quod carui, solvi sat grave supplicium. 50. Ad Lydam, de se, suisque carminibus.


14921. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

non reddit et eloquium? 65. Ad Lydam rusticantem.
8.65.1  Quam fuerat, melius multo est tibi, Lyda, salubre,
8.65.2   Nec facere id coelum, rura nec alma reor.
8.65.3  Causa patet. Medico nullis non sueta diebus,
8.65.4   Mense uno vixti jam procul a medico.


14922. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Multiloquam jam parce, oro, te dicere, Lyda;
8.69.2   Nescis, quam soleam dicere multiloquam?
8.69.3  Multiloqua est Phyllis, verbis quae fatur ineptis,
8.69.4   Quidquid id est longum, vel breve, putidula,
8.69.5  Quam, simul ac caepit, nemo non protinus optat
8.69.6   Exorsu in primo, si pote, desinere.
8.69.7  Te, nemo haud gaudet quam fantem


14923. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

77. De Lyda nulli se anteferente.
8.77.1  Dotibus eximiis praestas, Lyda optima; dixi,
8.77.2   Laudari et plene te mihi credideram.
8.77.3  Nunc id cum solum dixi, mihi laudis omissam
8.77.4   Esse tuae partem praecipuam video.
8.77.5  Nullam quod prae te contemnis, tu licet una
8.77.6   Nulli non praestes dotibus


14924. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

dicere parva nimis. 79. Ad Postumum. De Polla et Lyda.
8.79.1  Et Pollae et Lydae me, Postume, dicis amicum;
8.79.2   Dici equidem id facili pectore perpetior.
8.79.3  De Polla nemo credit, nemo improbat unus
8.79.4   De Lyda, esse nihil qua scit amabilius,
8.79.5  Quam colat omnimodis devota mente, necesse


14925. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.83.4   Scit, te post luces huc rediisse duas;
8.83.5  Qui voces audit, laetantum qui videt ora,
8.83.6   Credit, post annos te rediisse decem.
8.83.7  Id scit amor, breve dissidium qui, Lyda, videri
8.83.8   Possit, vel saeclis longius innumeris. 84. Ad sodales, de Lydae celeri reditu.


14926. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.90.2   Quem posuit ratio, ni tenet usque modum.
8.90.3  Nec tamen insector, pulchrae virtutis ineptus
8.90.4   Trans finem studio qui ruit immodico.
8.90.5  Non placet id: nostro sed ferri sed ferri] ferri2 sed1 Radelja possit in aevo, 5
8.90.6   Quo virtus alga est vilior


14927. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Uni, Lyda, tibi parca es, non respicis unam
8.92.2   Te, dum large aliis commoda multa paras.
8.92.3  Laudo multum, alios quod curas; quod nihil ipsam
8.92.4   Te curas, id, me judice, laude caret.
8.92.5  Nam quae multa paras aliorum commoda, frangis
8.92.6   Omnia, dum te unam negligis interea.
8.92.7  Quam sibi nemo unam non praefert ac magis


14928. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

96. Ad Quintum, Lydam, eo quod multos laudet, reprehendentem.
8.96.1  Quod multos laudat, quod nullum spernit et odit,
8.96.2   Id Lydae vitio vertere, Quinte, soles?
8.96.3  Et potes hanc saevis culpam reprendere verbis?
8.96.4   Et potes hanc toties tam ferus objicere?
8.96.5  Culpam ego mi talem cupio


14929. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

100. Ad Lydam moestam.
8.100.1  Quid telo miserum pectus tibi figit acuto?
8.100.2   Quid ciet invitas ex oculis lacrymas?
8.100.3  Quidquid id est, exprome, tuoque affare sodali,
8.100.4   Cujus amor, cujus nota fides animi,
8.100.5  Ante omnes laeta qui te laetatur et ipse,
8.100.6   Te moesta ante omnes moeret et ipse


14930. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Quod tibi convaluit frater tuus, optima Lyda,
8.102.2   Mi penitos hilarant gaudia laeta sinus.
8.102.3  Adversae quidquid sortis; sortisve secundae
8.102.4   Tu fers, id pariter tecum ego nempe fero.
8.102.5  Nec mihi tam doleo (crede hoc) nec tam mihi laetor,
8.102.6   Quam doleo, laetor quam, mea Lyda, tibi.


14931. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

104. Ad Lydam. Jocus de Aulo omnibus antelato.
8.104.1  Unum, Lyda, foves Aulum, nos despicis: eheu!
8.104.2   Unus, neglectis omnibus, ille placet.
8.104.3  Id meruit, credo, quod multis abfuit annis,
8.104.4   Quaque videt nos hic dum tua luce domus.
8.104.5  Anne jubes, quondam ut parili dignemur amore,
8.104.6   Nos quoque ab his


14932. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

107. Ad Lydam, res adversas aequo animo ferentem.
8.107.1  Res tibi ego cupio cursu, Lyda, ire secundo,
8.107.2   Et laetos pura luce nitere dies.
8.107.3  Id mores meruere tui, candor tuus iste,
8.107.4   Et forma et quo nil suavius, ingenium,
8.107.5  Adversas at res dura pulsata procella
8.107.6   Usque adeo forti pectore cum


14933. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

laudis habere loco. 126. Ad Lydam, curnam exquirat, quam valeat?
8.126.1  Quod rogo, quam valeas, adiens tua limina mane,
8.126.2   Id mihi ego ut prosim, non tibi, Lyda, rogo.
8.126.3  Nil fero opis; nam si valeas minus, aut bene si res
8.126.4   Se se habeant, cura liberor ipse gravi;
8.126.5  Nec cogor pendere


14934. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.129.1  Lesbidos historiam legi, mea Lyda, magistram
8.129.2   Hanc certe vitae nec reor historiam.
8.129.3  Idalio nimium tribuit nam robur amori,
8.129.4   Id nemo ut possit vincere terrigenum.
8.129.5  Haec pueri, haec teneri praetexent scripta puellae,
8.129.6   Ne sit flagitii quis reus ipse sui.
8.129.7  Quidquid agent nequam, ne


14935. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.135.2   Quod fatuos gaudet spernere, Lyda, choros,
8.135.3  Orgia bacchantis quod vitat foeda popelli,
8.135.4   In tacita mavult solus et esse domo.
8.135.5  Id te mirari, mirum est mihi, Lyda. Teneri
8.135.6   Illa non stultus quis pote stultitia?
8.135.7  Quis pote (tantillum sapiat modo corde) videre
8.135.8   aequa mente urbem tam


14936. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

nugis omnibus abstineat? 137. Ad Lydam, cur pingi nolit.
8.137.1  Lyda, senex pingi nolo: quid displicet, uno,
8.137.2   Quidquid id est, cerni sat reor esse modo. 138. Aliud.
8.138.1  Lyda, senex pingi nolo, doliturus, imago
8.138.2   Seu mihi dissimilis, seu


14937. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

est Romulea par Lydae foemina in urbe",
8.143.2   Non magnum est, suevit dicere quod Lycidas.
8.143.3  Hoc magnum est, quotquot Lydam novere, fatentur,
8.143.4   Omnes id vere dicere quod Lycidam.
8.143.5  Magnum hoc, Lyda suam quod laudem respuit una,
8.143.6   Jurat et id falso dicere, quod Lycidam.


14938. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Hoc magnum est, quotquot Lydam novere, fatentur,
8.143.4   Omnes id vere dicere quod Lycidam.
8.143.5  Magnum hoc, Lyda suam quod laudem respuit una,
8.143.6   Jurat et id falso dicere, quod Lycidam. 144. De suo in Lydam, atque in Lagoidem officio.
8.144.1  Lyda, ut te visam, visamque Lagoida flavam,


14939. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.145.1  Quae mihi, Lyda, placent in te, sint digna placere,
8.145.2   An contra et fallar judicio, dubito.
8.145.3  Sed mire tua facta mihi et tua dicta placere
8.145.4   Id scio et ipse mihi conscius experior.
8.145.5  Quare ubi te laudo, non vere ut plurima, nil mi
8.145.6   Non vero certe dicitur ex animo.


14940. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

vias. 157. Ad Lydam, de ejus patrono mercedem recusante.
8.157.1  Qui te defendit, mercedem noluit ullam
8.157.2   Accipere, id mirum tu, mea Lyda, putas.
8.157.3  Non ego: mi merces magna et praeclara videtur
8.157.4   Te talem officio quod sibi demeruit.
8.157.5  Re tibi servata, quod tota est carus in


14941. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

judicat agricola. 159. Ad Lydam. In idem argumentum.
8.159.1  Quidquid agis, quidquid dicis, mea Lyda, probare
8.159.2   Dicor, et, id vere dici, ego confiteor.
8.159.3  Nimirum cara es prae cunctis hanc pol ob ipsam ob ipsam] corr. ex obipsam
8.159.4   Rem, quidquid dicis,


14942. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

173. In Cinnam, objectantem nimias Lydae et Lagoi datas laudes.
8.173.1  Quae bona sunt, quae pulchra, feror quod, Cinna, probare,
8.173.2   Non probro id, laudi sed reor esse mihi.
8.173.3  Quare non Lydam, non tu mihi jure Lagoin
8.173.4   Objectas, pulchras eximie, atque bonas.
8.173.5  aequus in his quid ni lauder! Reprende,


14943. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.175.2   Arescat sicca ne macie, medicus.
8.175.3  Quod primum est, unum quod res sibi poscit, omittit,
8.175.4   Nimirum ut vesci largius incipiat.
8.175.5  Non videt id, natura ultro quod monstrat et ipsae
8.175.6   Sponte sua macrae quid faciunt pecudes. 176. Qua re nolit diutius laudare Lydam.


14944. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.203.1  Intempestivus veni. Simplex sine fuco
8.203.2   Me procul actutum cedere Lyda jubet.
8.203.3  Sic, oro, jubeat crebro; nolitque, molestus
8.203.4   Si fuero, id tacito pectore lente pati.
8.203.5  Non erit, ut metuam, ne sim gravis; haud erit ultro,
8.203.6   Forsitan interdum non gravis, ut fugiam.


14945. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.209.1  Sunt eadem nobis nigra, alba, ingentia, parva,
8.209.2   In pulchro mire judicium vanat.
8.209.3  Nec formosa eadem mihi, quae tibi, Lyda, videntur;
8.209.4   Id cur nam fiat, dicat Aristoteles.
8.209.5  Fit certe, atque tua, quam tu contemnere sueta es,
8.209.6   Mi nihil hercle usquam pulchrius est facie.


14946. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.214.5  Noscis, veracem dici, non qui semel, at qui
8.214.6   Perpetuo, verum quod putat, eloquitur.
8.214.7  Scis aliis, pulchre scis, quot sunt, omnibus: uni
8.214.8   Id soli nescis mirifice Antigeni. 215. Se prae Lyda non posse colere Lagoidem.
8.215.1  Commodus esse tibi mallem si, Lyda, Lagoin,


14947. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

226. Non esse, ut, si Lyda adsit, vel Lycoridis, vel ipsius Helenae Spartanae adventus desideretur.
8.226.1  Expectata diu est, nec venit pulchra Lycoris;
8.226.2   Uni equidem id Lydae displicuisse puto.
8.226.3  Namque mihi, atque aliis, reor, omnibus, optima rerum
8.226.4   Lyda ut adest, ipsa non opus est Helena.


14948. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

es cuilibet esse gravis. 232. De mira Lydae in dicendo sapientia.
8.232.1  Omnia quod dicor tua dicta probare, meum ne
8.232.2   Id vitium est, laus est an mage, Lyda, tua?
8.232.3  Laus tua; tangis acu quae si rem quamque, probare
8.232.4   Ut verum haud possim, ni tua dicta probem.


14949. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

haud possim, ni tua dicta probem. 233. In idem argumentum.
8.233.1  Dicor perpetuo, quae sentit Lyda, probare,
8.233.2   Nec vero id dici, Postume, diffiteor.
8.233.3  At quid agam? Mire solerti est, crede, puella,
8.233.4   Mire subtili est praedita judicio,
8.233.5  Nil usquam falsi praebet, quod carpere


14950. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

235. De Lyda, eximie suos amante.
8.235.1  Laudo, Lyda, tuis quod tantum impendis amorem,
8.235.2   Externis parva ut pars superesse queat.
8.235.3  Id placet ac volupe est mihi: amarem, possis amare
8.235.4   Si me, Lyda, magis, te, mea Lyda, minus. 236. Ad Lydam, quid sibi in Albanos agros excurrenti


14951. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

affulgens denique longa dies.
8.242.7  Tandem longa dies affulsit, veraque novi,
8.242.8   Quae metui falso ne mihi visa forent;
8.242.9  Quodque leve incertumque sui nutabat, id alte
8.242.10   Sedet pacato in pectore judicium. 243. Nil rus habere, unde possit se a Lyda avellere.
8.243.1  Tulle, jubes


14952. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

248. Ad Lydam. Qua possit se ab homine molesto extricare.
8.248.1  Ingratum possis qua pellere, Lyda, requiris?
8.248.2   Ingratum se, fac, sentiat esse tibi.
8.248.3  Sentiet id certe, fuco procul ablegato,
8.248.4   Non dispar menti si tibi vultus erit.
8.248.5  Non labor est ullus, non ars opus ulla videri
8.248.6   Si modo, qualis eris, te patiare, sat


14953. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

255. Lydam mire ipsam, mire sua dicta proboque.
8.255.1  An tua dicta probem, quod te probo; Lyda, probare
8.255.2   Te magis an soleam, quod tua dicta probo;
8.255.3  Id quidem ego haud possim, possim hoc sed dicere tantum:
8.255.4   Te mire, mire pol tua dicta probo. 256. Quid sit quo vere fieri pote foemina


14954. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

quidquid erit laudandum, Lyda; caveto
8.265.2   Virtuti adjungas ne tamen et vitium.
8.265.3  Nec, quod erit dignum tantum una ex parte probari,
8.265.4   Ex omni (non fas id tibi) parte proba.
8.265.5  Plurima sunt bona mixta malis quodcumque malorum est,
8.265.6   Sperne, bonis positum sit licet in mediis.


14955. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.269.2   Num me, Calliope num mea deseruit?
8.269.3  Ut sacer ille animi posuit calor! Ut mihi dudum
8.269.4   Torpent insueto frigida corda gelu!
8.269.5  Quidquid id est, mea Lyda meum dum carmen amabit,
8.269.6   Qualencumque, aliquod sed mihi carmen erit. 270. Ad Lydam, ne nimis Phyllim laudet.


14956. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

279. Nil esse, quod Lyda invidere, vel odisse possit.
8.279.1  Non te odio, invidia dicis non, Lyda, moveri.
8.279.2   Credo equidem, mirum nec reor id fieri.
8.279.3  Quemnam odisse queas cara omnibus? Unaque praestans
8.279.4   Laude omni, cuinam quod decus invideas?


14957. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.280.2   Tollam ego te ad magnos laudibus usque deos,
8.280.3  Et, mala Poeoniam quae scripsi carmina in artem,
8.280.4   Imponam ardenti, dona cremanda, foco.
8.280.5  Id tibi erit sacrum, ceu divo. Epigrammata centum
8.280.6   Centeno poteris praeposuisse bovi. 281. Ad Lydam, ut sibi caveat a medicis.


14958. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

284. Ad Lydam aegroto uno ex filiis moerentem.
8.284.1  Quam te maternus deceat dolor, optima Lyda,
8.284.2   Olim vidi acta mirifice in Merope.
8.284.3  Nunc magis id video, vero cor fixa dolore
8.284.4   Mater dum palles, dum gemis ipsa tibi.
8.284.5  O me, ceu praesens juvit dolor ille tuentem,
8.284.6   Sic juvet hic memorem, cum procul


14959. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

potius dicere cogar ego? 301. Cur a Lyda spretus sibi doleat poeta.
8.301.1  Me sprevit nuper Ceselia, nec mihi spreto
8.301.2   Id doluit; spernat si mea Lyda, dolet,
8.301.3  Quid causae est? Illam quod sperno scilicet; hujus
8.301.4   Ipse meo longe judicium antefero.


14960. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

304. Ad Salicetum archiatrum, de epigrammate ad eum a Maria Pizzelia misso.
8.304.1  Quod scripsi de te carmen, Salicete, pusillum,
8.304.2   Donavi Mariae, misit at illa tibi.
8.304.3  Id placuit, nec pol miror. Si mitteret illa,
8.304.4   Vel Bavii carmen posse placere puto. 305. Quando sibi scribendi onus leviter, quando graviter


14961. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

307. Se rus nunquam iturum, si sciret, se Lydae non esse molestum.
8.307.1  Ne caream te, Lyda, urbem non linquere mens est,
8.307.2   Id tibi sed potius ne grave sit, metuo.
8.307.3  Forsan et invitus linquam, teque ipse carebo,
8.307.4   Tu me tantisper scilicet ut careas.


14962. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.313.2   Dulce tuum mi fit dulcius eloquium.
8.313.3  Lyda ut abest, maeror mentem gravis occupat aegram,
8.313.4   Horrent cuncta, minus cuncta leporis habent.
8.313.5  Id curnam fiat, nec possum dicere; aperte
8.313.6   Si possim, dici nec sibi Lyda velit. 314. Se Lydae, nisi quid aliud illa jusserit, perpetuo


14963. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

323. Sibi pulchrum et decorum esse Lydam colere.
8.323.1  Abs te quod nusquam dicor secedere, Lyda,
8.323.2   Non probrum id, laudem sed reor esse meam.
8.323.3  Pulchrum est, si placeo; pulchrum, gravis illa severae
8.323.4   Virtutis cultrix si mihi, Lyda, places;
8.323.5  Pulchrum, fama vetus de me


14964. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.324.1  Antistare aliis, quot sunt, te, Lyda, puellis,
8.324.2   Iste ait in laudes prodigus usque tuas.
8.324.3  Hoc tibi ne placeas: de te quod dicit, inepta
8.324.4   Id solet ille itidem dicere de Pholoe,
8.324.5  Et quamcumque probat, laudem fert foemina eamdem,
8.324.6   Ac multo est aliis omnibus una prior.


14965. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Monet Guascum, nullam viam illi longam futuram ad Lydam venienti.
8.328.1  Guasce, domus longe tua dicitur esse, venire
8.328.2   Ad nos ne creber scilicet huc valeas.
8.328.3  Ipse quidem id fatear, nos inter ni sit et illa,
8.328.4   Nusquam nancisci cui potes assimilem.
8.328.5  Ad quam cum venies quamvis de parte remota,
8.328.6   Nulla tibi, credo, longa futura


14966. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

mea jam super astra domum. 331. Se jussu Lydae carmen scribere.
8.331.1  Garrulus haud placui, tacitus fortasse placebo.
8.331.2   Id tentare juvat; Musa molesta, sile.
8.331.3  Sic mecum et posui calamum, sed me mea Lyda
8.331.4   Impulit ac coeptum pergere jussit iter,
8.331.5  Et nugas garrire omnes et ludere


14967. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

placere meae. 332. Cur Hirtio misso, Lydae legat Livii Historias.
8.332.1  Inscite si quid scriptum reor, o mea Lyda,
8.332.2   Id tecum invitus perlegere aggredior.
8.332.3  Nam timeo, scriptor dum displicet, aeque alieno
8.332.4   Ne tibi displiceam lector ego vitio.
8.332.5  Hoc causae est, Hirti jussus


14968. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

337. Quanti faciat Lydae judicium.
8.337.1  Judicium quandoque meum si forte requiris,
8.337.2   Occule judicium mi, mea Lyda, tuum;
8.337.3  Namque id cum prodis (tanti es mihi) spernere cogor
8.337.4   Ipse meum, atque tuo fidere judicio;
8.337.5  Nec secus ac speculum, resonae vel vocis imago,
8.337.6   A te quae veniunt sola


14969. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

saltem velle placere mihi. 340. Cur amat Lydam.
8.340.1  Me, quod amo Lydam, quae dicit cuncta probare,
8.340.2   Quintus ait; vere id nec, puto, Quintus ait.
8.340.3  Non quod amo nam cuncta probo; quod cuncta probare
8.340.4   Cogor, quae prudens doctaque dicit, amo.


14970. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

342. Ad amicum de Lyda ejus carmine mota.
8.342.1  Carmine quae nullo dixit se Lyda moveri,
8.342.2   Esse tamen motam carmine, amice, tuo,
8.342.3  Id tibi cum dixit me coram, quid mihi eadem
8.342.4   Illa opera misero dixit, amice, vides. 343. Se officii causa molestum fuisse Lydae.


14971. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

351. In inurbanum, eumdemque importunum.
8.351.1  Nempe domum Lydae veritum te, Postume, dicis
8.351.2   Jurgantem verbis abstinuisse malis.
8.351.3  Id semel auditum decies audire necesse est,
8.351.4   Obtundi et nota semper ab historia.
8.351.5  Laudo, quod veritus tecta es: si fas tamen, oro,
8.351.6   Si fas, tandem aures ut


14972. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

355. Optat pluviam, ut Lyda secum domi maneat.
8.355.1  Et mansura domi Lyda est, lecturaque mecum,
8.355.2   Ut solet, effusa si cadat imber aqua.
8.355.3  Id misso docuit famulo me; luce serena,
8.355.4   Venturus frustra, ne sua tecta petam.
8.355.5  Di faciant, saevos Auster ferat horridus imbres,
8.355.6   Sit mihi ut haec clara


14973. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

quo crucior, tandem, oro; deme pudorem,
8.359.4   Atque aliquid, possim gratus ut esse, jube.
8.359.5  Si facias, inscripta meo quae in pectore servo,
8.359.6   Adscribam meritis id quoque, Lyda, tuis. 360. Cur Lyda saepius Nearcum visat, quam Quintum.
8.360.1  Saepius invisat, quam te, cur Lyda Nearcum,


14974. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

pectore sic premit ignem,
8.363.4   Agnosci nullo nullo] Krša: multo Radelja possit ut indicio?
8.363.5  Quidquid id est, equidem laudoque et miror utrumvis
8.363.6   Naturam, mores vel, mea Lyda, tuos. 364. In Alexin Lydam in Tullam incitantem.


14975. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

fuerit quo modo induta Lagois;
8.381.4   Nec mentem adverti, visum ego nec memini,
8.381.5  Qua fuerit forma, quam vultu grata decoro,
8.381.6   Quam pulchras inter pulchrior, id memini. 382. De se carmina Terentii cum Lyda legente.
8.382.1  Sic mihi suavidici mulcent cor verba Terenti,
8.382.2   Sirenum


14976. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.382.2   Sirenum cantu dulcia verba magis,
8.382.3  Ut, si quid peccat, videam nihil; omnia mira
8.382.4   aeque vesano caecus amore putem.
8.382.5  Id mihi ego ignotum nuper contingere sensi;
8.382.6   Admonitu et duplici, Lyda, cavere tuo. 383. Laudes Lydae.
8.383.1  Ingenium


14977. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

388. Ad Lydam de tonitru.
8.388.1  Optavi toties tibi quod, mea Lyda, virili
8.388.2   Esse animo tandem fortis ut inciperes,
8.388.3  Id tibi perfectum laetor, quae, dum tonat axis,
8.388.4   Non cessas doctae fila movere Lyrae;
8.388.5  Fortis, seu tanto nihil es tremefacta fragore,
8.388.6   Tam bene dissimulas


14978. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.393.3  Verum iterum atque iterum si dicet, Lyda, molestus
8.393.4   Jam fiet nostris auribus, atque animis.
8.393.5  Cantari toties, nec mentes laedere et aures,
8.393.6   Id vix divinae contigit Iliadi. 394. Ad Postumum, aegre ferentem, se a Lyda prae Celso contemni.
8.394.1  Quod te prae Celso contemnit Lyda, molestum est,


14979. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

usque dolor. 397. Dolet, si Lyda a se aliquando dissentiat.
8.397.1  Tulla ubi quid mecum pugnat, diversaque fertur,
8.397.2   Id lenta facilis mente animoque feror
8.397.3  Irascor, mecum pugnas cum, Lyda, videntur
8.397.4   Et vera interdum quae mihi, falsa putas.
8.397.5  Id quinam fiat, possum tibi


14980. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.397.2   Id lenta facilis mente animoque feror
8.397.3  Irascor, mecum pugnas cum, Lyda, videntur
8.397.4   Et vera interdum quae mihi, falsa putas.
8.397.5  Id quinam fiat, possum tibi dicere verum:
8.397.6   Ut nemo dicat, sat, reor, ipsa vides. 398. De se Lydae irato.
8.398.1  Asperius


14981. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.402.1  Cunctas pol vincis longe, Victoria, matres,
8.402.2   E cunctis Lydam sed tamen excipio:
8.402.3  Esse parem cui te soli reor et reor esse
8.402.4   Id plus, quam cunctas vincere longe alias. 403. In Leonillam. Poeta spretus ob senectutem.
8.403.1  Est aliquid viridem praeter, Leonilla, juventam,


14982. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

417. Ad eamdem.
8.417.1  Quod caput esse artis dicebat Roscius, unum Cic. de Orat. lib. 1. cap. 29. "Roscium saepe audio dicere, caput artis esse decere; quod tamen unum id esse, quod tradi arte non possit". Radelja
8.417.2   Quod non posse ulla tradier arte tamen,
8.417.3  Id pol ego, quid sit, didici, Pizzellia, dum


14983. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

esse decere; quod tamen unum id esse, quod tradi arte non possit". Radelja
8.417.2   Quod non posse ulla tradier arte tamen,
8.417.3  Id pol ego, quid sit, didici, Pizzellia, dum tu
8.417.4   Sollicitam curis nuper agis Meropen.
8.417.5  Vultu etenim ex omni, motuque, statuque tuo se
8.417.6   Prodebat, palmam cui


14984. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

424. [423.] De eadem.
8.424.1  Nulli non magni fis, o Pizzellia, nulli
8.424.2   Non laude omnigena tolleris astra super.
8.424.3  Id pulchrum est, fateor; multo sed pulchrius illud,
8.424.4   Interea quod te despicis ipsa tamen. 425. [424.]
8.425.1  Egisti e


14985. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

431. [430.] De imagine Mariae Pizzelliae a Leucone picta.
8.431.1  Egregie Leucon te pinxit: pingere quiddam
8.431.2   Pulchri, ego quod video, non tamen evaluit.
8.431.3  Id sentire magis quid sit, quam dicere possum.
8.431.4   Suada? Venus? Multo gratia plena sale?
8.431.5  Anne decor miro componens cuncta lepore?
8.431.6   Ipsa ne mens pulchra


14986. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

443. [442.] Laudat Lydam, quod communi sensu prae ceteris foeminis praedita sit.
8.443.1  Foemina communi quod sensu est praedita Lyda,
8.443.2   Non parvam id laudem, sed reor eximiam.
8.443.3  Cetera si desint, quod pulchra est, quodque diserta,
8.443.4   Dote omni et praestans corporis atque animi;
8.443.5  Cuncta haec si desint,


14987. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

si desint, quod pulchra est, quodque diserta,
8.443.4   Dote omni et praestans corporis atque animi;
8.443.5  Cuncta haec si desint, magnum est quod contigit uni
8.443.6   Certe id, foemineum quo caret omne genus. 444. [443.] Cur dijudicante de carminibus suis Lyda poeta semper gaudeat.
8.444.1  Lyda probat semper mea carmina. Quae bona si


14988. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

cum Lyda visne ire? Locumque parabas
8.464.2   Dicere; respondi sed prior ipse, volo. 465. [464.] In illud Terent. Andr. III. 1., "Quoniam id fieri quod vis non potest, velis id, quod possit".
8.465.1  Quae tibi vis, quando non fiunt, quod potes unum,
8.465.2   Tu fac quae fiunt ut tibi, Lyda, velis.
8.465.3  Seu tibi


14989. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.464.2   Dicere; respondi sed prior ipse, volo. 465. [464.] In illud Terent. Andr. III. 1., "Quoniam id fieri quod vis non potest, velis id, quod possit".
8.465.1  Quae tibi vis, quando non fiunt, quod potes unum,
8.465.2   Tu fac quae fiunt ut tibi, Lyda, velis.
8.465.3  Seu tibi res, rebus seu te submiseris ipsa,


14990. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.468.1  De laudibus Lydae senescentis.
8.468.2  Nondum, Lyda, tibi venit rugosa senectus,
8.468.3   Nec formae rarus fugit ab ore lepos.
8.468.4  Ut tamen id fiat, quis te contemnere possit?
8.468.5   Quisnam te idcirco possit amare minus?
8.468.6  Quem tua non tentat facundia, quem, tibi mentem
8.468.7   Qui ciet, ingenii vividus iste


14991. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ut vincas Deiphoben numero. 469. [468.] De laudibus Lydae.
8.469.1  Foemineo generi quidquid natura decori
8.469.2   Indidit, omne id adest, o mea Lyda, tibi.
8.469.3  Foemineo generi, quidquid mos pravus inepti
8.469.4   Addidit, omne id abest, o mea Lyda, tibi.
8.469.5  Ergo cuncta placent, ulli nil displicet


14992. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Foemineo generi quidquid natura decori
8.469.2   Indidit, omne id adest, o mea Lyda, tibi.
8.469.3  Foemineo generi, quidquid mos pravus inepti
8.469.4   Addidit, omne id abest, o mea Lyda, tibi.
8.469.5  Ergo cuncta placent, ulli nil displicet in te;
8.469.6   Nulla est grata magis, nulla molesta minus.


14993. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

[472.]
8.473.1  In idem argumentum.
8.473.2  Segnius irritant animos demissa per aurem,
8.473.3   Flaccus ait, quam quae subdita sunt oculis.
8.473.4  Id fateor, quoties alii, mea Lyda, loquuntur,
8.473.5   Sed cum tu loqueris, tum prope diffiteor. 474. [473.] De Lydae in virtute constantia.


14994. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Hoc mores meruere tui, Lyda aurea, vitam.
8.479.6   Jure tuam ut vitae quisque suae anteferat.
8.479.7  Quidquid et est parvi quamvis tenuisque pericli,
8.479.8   Parvum id tam caro non putet in capite. 480. [479.] Ad Lydam. De se rusticante.
8.480.1  Rura colens, quid agam, quaeris mea Lyda. Revolvor


14995. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Krša
8.508.1  Accusas Lydam, quae sentit corde sub alto
8.508.2   Quod premit ac nulli mentem aperire solet.
8.508.3  Quinte, utinam id faceret! Non tam mea damna viderem,
8.508.4   Angerer et maesto pectore, spretus ego. 509. [508.] Ad Flaccum. Commendat Lydam vel facientem pluris viros,


14996. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

513. [512.] Cur, dum tonat, metuat sibi et Lydae.
8.513.1  Cum nigro intonuit dirus fragor aethere, primum
8.513.2   Lyda tibi metuo, dein metuo ipse mihi.
8.513.3  Id fieri video, factum et jam saepe recordor:
8.513.4   Cur fiat, dicat Laelius ac Cicero. 514. [513.] Lydae fides placet auctori, etiamsi illi displiceant sua


14997. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Lusus. Purgat se Lidae, quod dixerit, se ab illa contemni. Krša
8.517.1  A te contemni me dixi quod, mea Lyda,
8.517.2   Id juras dictum displicuisse tibi.
8.517.3  Quidnam displicuit? Me falli? An denique verum,
8.517.4   Celatum velles quod mihi, dispicere?


14998. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.523.1  Me ne putas, gravior si quis dolor attigit ossa,
8.523.2   Pieriis animo posse vacare modis?
8.523.3  Mene tibi spretum si vere, Lyda, putarem,
8.523.4   Suavidico id lentum carmine posse queri?
8.523.5  Crede mihi, jam nec numeri, nec verba subirent;
8.523.6   Pol magis elingui mutus et Harpocrate
8.523.7  Haererem attonito similis, curamque


14999. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.524.4   Pierius, quem scis, deserit ille calor.
8.524.5  Quidnam, inquis, cum Lyda rogat? Contra omnia fiunt,
8.524.6   Mens calet, omnigeni sponte fluunt numeri.
8.524.7  Id cur nam fiat, causam tu quaerito: quod fit,
8.524.8   Id fieri verax tantum ego confiteor. 525. [524.] Laudat Lydam consilio mire praestantem.


15000. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

inquis, cum Lyda rogat? Contra omnia fiunt,
8.524.6   Mens calet, omnigeni sponte fluunt numeri.
8.524.7  Id cur nam fiat, causam tu quaerito: quod fit,
8.524.8   Id fieri verax tantum ego confiteor. 525. [524.] Laudat Lydam consilio mire praestantem.
8.525.1  Consilio mire praestas, mea Lyda; quod aetas


15001. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Monet Pollam ut, qua possit, Lydam imitetur. Krša
8.526.1  Matris, Herae, uxoris, quodcumque et foemina munus
8.526.2   Fungitur, id fungi si cupis egregie,
8.526.3  Non ego praeceptis te, Polla, onerabo; sit unum
8.526.4   Pro cunctis: Lydam, qua potes, usque refer.


15002. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

fregerit aegra timet;
8.529.5  Interea incestos praeceps exercet amores,
8.529.6   Nulla putat sanctae jura pudicitiae.
8.529.7  Quid monstri hoc? Eadem cur tam tibi dissidet? Id sic
8.529.8   Lyda, mihi, mirum ne rear, expedio.
8.529.9  Quod nequam est, quae prima homini, quae maxima in omni
8.529.10   Sunt vitae foede negligit officia.


15003. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

542. Cur Violanta canens mirus solito placuerit.
8.542.1  Peccasti cantu quiddam, Violanta: pusillum
8.542.2   Continuo nostras laesit id auriculas.
8.542.3  Culpa tua est: suetae perfecta audire, recusant
8.542.4   Si quid perfectum non satis exciderit.


15004. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

591. Ad Violantam. De bonis, quae illi Morandus testamento donaverat.
8.591.1  Morandus, patrio qui te dilexit amore,
8.591.2   Donavit moriens quod, Violanta, tibi,
8.591.3  Id patri, matrique tuae, fratrique molesta
8.591.4   Hoeres Morandi lite avet eripere.
8.591.5  In superum tu magna foro tua jura tuere,
8.591.6   Tu serva, tibi quae sunt data, dona


15005. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Krša
8.598.1  Qui ferus est aliis, comis tibi, Lyda, vocatur;
8.598.2   Comis sola ferum dici aliis sinito.
8.598.3  Id si ferre nequis, dic talem praebeat ille
8.598.4   Se se aliis, qualem praebuit usque tibi. 599. De Flacco sperante


15006. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

607. Ad Lydam absentem.
8.607.1  Tecum, Lyda, loqui, lustras quae Tuscula tempe,
8.607.2   Urbis Romuleae cultor ego cupio.
8.607.3  Id quando cupido nondum licet cupido nondum licet] nondum liceat mihi Radelja ; quod quod] Krša: hoc Radelja


15007. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

613. [614.] Laudat Lydam, eo quod se ipsam non novit.
8.613.1  Nosse ipsum se, Lyda, ingens sapientia fertur,
8.613.2   Pythius et gentes id docuisse deus.
8.613.3  Pace tamen Phoebi liceat mihi dicere verum:
8.613.4   Quod te non nosti, tu mihi, Lyda, places.


15008. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

seu, ut melius: Ad Lydam, quid de illa sentiat. Radelja
8.617.1  Quod, mihi displiceas ne quando, Lyda, laboras,
8.617.2   Id gratum est; multo gratius at fuerit,
8.617.3  Si tibi, quidquid ages, haec sit fiducia semper,
8.617.4   Posse nihil fieri, quo mihi displiceas.


15009. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.632.3  Miror at has propter dotes quod corporis idem
8.632.4   Miro etiam fertur praeditus ingenio;
8.632.5  Dixerit et quidquid chartisque illeverit, esse
8.632.6   Dicitur id dulci dulcius ambrosia.
8.632.7  Deme genas, formamque olli, nitidamque juventan,
8.632.8   Qui deus est, fiet scurra tibi ac nebulo.


15010. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

pars sequitur Venerem. 4. Catullum vel peccantem amat.
9.4.1  Quaeris, cur blandi culpetur Musa Catulli,
9.4.2   Non me verum alios id, mea Lyda, roga.
9.4.3  Nam me sic blandi coepit sibi Musa Catulli,
9.4.4   Ut quae vel peccat cogor amare tamen. 5.


15011. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

quae castos potis est corrumpere mores,
9.10.4   Tolle hinc, quae famam laedit imago tuam.
9.10.5  Qua visa, qui te non norunt, dicere possint:
9.10.6   Quod videt iste oculis, id cupit iste animo. 11. De poesi extemporali.
9.11.1  Si temere fundi possunt bona carmina, vatem
9.11.2   Esse bonum statuo laudis


15012. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

23. Ad Aulum, quali corpore vellet esse virum nobilitate generis praestantem.
9.23.1  Candidus et membris mollis languentibus, Aule,
9.23.2   Id clari credis sanguinis esse notam?
9.23.3  At non tale fuit, pernici corpus corpus] Krša: clarus Radelja Achilleo,


15013. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.34.3  Blanda esto, quam vis, Corvino; mille modesto
9.34.4   Si tribuas, unum vix tamen accipiat.
9.34.5  Hic sibi enim, quod das, donari cogitat; ille,
9.34.6   Quidquid id est, meritis arrogat omne suis. 35. Ad Ponticum, de suis monitis.
9.35.1  Pontice, quae peccas, moneo; nec turbidus insto


15014. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.37.1  Cinna, seni hoc superest, ne sit gravis omnibus, unum,
9.37.2   Se juvenum ut laetis coetibus abstineat;
9.37.3  Ut potis est nulli qui fęda aetata placere,
9.37.4   Id teneat saltem, ne male displiceat.
9.37.5  Haec mihi ego soleo jamdudum; non minus haec te,
9.37.6   Cinna, decet tibi jam, si sapis, occinere.


15015. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Quos nolis famulas forsitan esse tuas. 40. De amore Thyrsidis.
9.40.1  Dicitur Euryllae Thyrsis correptus amore,
9.40.2   Nec tamen id certis noscier indiciis.
9.40.3  Non est Euryllae Thyrsis correptus amore;
9.40.4   Verus amor certis noscitur indiciis.


15016. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.49.1  Esse malum dixi cum Tuccam, Quinte, poetam,
9.49.2   Nil facere hunc dixi flagitii, aut sceleris.
9.49.3  Ergo bonum tamen esse virum ne, Quinte, repone;
9.49.4   Id nec opus quaeri est, primus ego et fateor.
9.49.5  Atque bonus quod vir, gaudet malus esse poeta;
9.49.6   Non morum culpam, sed reor ingenii.


15017. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.55.5  Aspice, num doceam brevius, num rectius ipse
9.55.6   Complexus geminis omnia versiculis:
9.55.7  "Missa arte ac phaleris, in saxo quidquid et aere
9.55.8   Scribes, id paucis scribito simpliciter." 56. [55.] (v. epigr. sub n.o 76.) Krša Ad Aulum, cur, eo


15018. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.57.4   Versari quovis vectus in aeriis;
9.57.5  Ut multo possit propelli remige; quanta est
9.57.6   Mole opus immensum crescat ut iste globus!
9.57.7  Id nisi fit, fieri quod res vetat, heu nihil actum,
9.57.8   Magna tibi invento est, Gallia, Daedaleo. 58. [57.] Ad scholam rediens.


15019. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

80. [79.] Ad Postumum, de suis cum eo litibus.
9.80.1  Lis mihi cum Varo nulla est; mihi, Postume, tecum,
9.80.2   Quidquid agam, crebro lis tamen exoritur.
9.80.3  Id fieri doleo qui fiat, dixerit ille,
9.80.4   Iras igne suo qui ciet, acer amor. 81. [80.] Ad Tullum. De carmine oblato inique, atque acerbe.


15020. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

82. [81.] Ad Tullam, de ejus querela, quod aequo tardior venerit.
9.82.1  Nec prope si fuerim, gaudes, nec, si procul, absim,
9.82.2   Tulla, doles: multis id scio ab indiciis.
9.82.3  Nec miror; mihi nec placeo sic ipse, cuiquam
9.82.4   Ut quidquam credam posse placere meum.
9.82.5  Ergo, quod dicor venisse huc tardior aequo,


15021. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

nunc alio saepe modo ingenue.
9.83.3  Frustra: nil audis, nulli prorsum tibi curae
9.83.4   Est, mihi quid placeat, quid mihi displiceat.
9.83.5  Hoc miror: mihi dum quod displicet, id facis usque,
9.83.6   Qui mihi nondum etiam, Gellia, displiceas. 84. [83.] Ad Gelliam. Querela.
9.84.1  A te, qua laedar, monui


15022. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

86. [85.] Ad Postumum, aegre ferentem, quiddam verso nomine de illo scriptum.
9.86.1  Nescio quid de te, mutato nomine, scripsi;
9.86.2   Id tibi cur lectum, Postume, displicuit?
9.86.3  Cur tibi non placuit potius, te laedere, amice,
9.86.4   Cum possem, noxa quod tamen abstinui?
9.86.5  Quod telum in vacuas missum


15023. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.107.2   Vir bonus, orator sed malus, Aule, tuos.
9.107.3  Velle nihil prodest, quod non potes, irrita cura est
9.107.4   Omnis, ubi curam deserit ingenium.
9.107.5  Id verum expertus toties, jam desine, dici.
9.107.6   Ne mihi, ut orator, vir malus incipias. 108. [105b] Ad Ponticum, morbos suos continuo narrantem.


15024. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

suos. 110. [107.] Ad Postumum. Phyllidi melius esse soli, quam cum illo.
9.110.1  Vidisti solam si quando Phyllida, tute
9.110.2   Id miserans, illi, Postume, das comitem:
9.110.3  Atqui te comitem quoties habet, esse videtur,
9.110.4   Credo equidem, illa sibi, Postume, sola magis.


15025. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

sonat. 118. [115.] In idem argumentum.
9.118.1  "Quo me cumque feram, resonant", ais, "omnia questu".
9.118.2   Adde: "meo"; verum id, Postume, nemo neget. 119. [116.] In Quintum, non tantum ingenio, sed communi sensu carentem.
9.119.1  Non caret ingenio, doctrina et Quintus abundat;


15026. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

119. [116.] In Quintum, non tantum ingenio, sed communi sensu carentem.
9.119.1  Non caret ingenio, doctrina et Quintus abundat;
9.119.2   Communi sensu quod caret, id doleo;
9.119.3  Communi sensu, quo dempto scilicet uno,
9.119.4   Nil doctrina illum, nil juvat ingenium.
9.119.5  Quippe etenim docte quae scribit, scribit acute,


15027. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

129. [126.] Non legem violat, qui se vinclo eximit.
9.129.1  Non legem violat, qui se vinclo eximit, at lex
9.129.2   Quae vetat id, verae legis honore caret:
9.129.3  Quam tibi tu serva, si res feret; haud erit ullum
9.129.4   Ut tibi tam sapiens invenias comitem.
9.129.5  Nemo erit incerta deceptus lege,


15028. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Colatini Radelja
9.138.1  Plus timuit credi, fieri quam moecha Lucreti
9.138.2   Filia, Romanae fama pudicitiae;
9.138.3  Ni foret id, Sexti ferro intemerata perire
9.138.4   Pol mallet, propria quam temerata manu. 139. [136.] Qualem amicum sibi velit.


15029. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.145.2   Saevit et immani pondere corda premit
9.145.3  Non me deiecti vultus, defixaque fallunt
9.145.4   Lumina, nec verso nullus in ore color.
9.145.5  Quidquid id est, cela ne, Postume. Ferre juvabit
9.145.6   Vel tibi opem, misero vel miserum adgemere. 146. [143.] Ad Quintum, arbitrio uxoris omnia gerentem.


15030. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.169.4   Nobis quod sordes nunc placet occulere. 170. [167.] In Aulum novos mores consectantem.
9.170.1  More novo fieri quidquid videt, id probat Aulus.
9.170.2   Tamne, etiam ut morem legibus anteferat?
9.170.3  Tamne, ut more novo toties jam perditus, ultro
9.170.4   More novo perdi se tamen usque velit?


15031. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

[174.] In amici discedentis digressu.
9.177.1  I felix, tibi nec, flentem quem linquis, amicus
9.177.2   Oblito prorsus defluat ex animo.
9.177.3  Ipse meum quoties cor nam alloquar (id pote amoris
9.177.4   Vi fieri) tecum, dulcis amice, loquar. 178. [175.] De carminibus Jungi tristitiam cientibus.
9.178.1  Ante


15032. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Maximi pertinacia. Krša
9.200.1  Quod placuit, seditque animo, non, si ruat orbis,
9.200.2   Mutatus flectas, Maxime, judicium;
9.200.3  Id pulcrum ducis. Non est, mihi crede, superbum,
9.200.4   Sed magis et stultum quamlibet ac fatuum.
9.200.5  Flectere iter ceu si nolit, malitque viator
9.200.6   In rupem praeceps


15033. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.207.2   Nil aget inventis Gallia docta suis,
9.207.3  Attolli aëriis at pondera vasta carinis
9.207.4   Posse, tenet cupidos irrita spes animos.
9.207.5  Id fieri donec rerum natura negabit,
9.207.6   Aërium fuerit nil, nisi lusus, iter iter] Krša: erit: Radelja .


15034. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ne, dum ipse rusticatur, vatem sui oblitum credat.
9.211.1  Quamvis rura colas ipsa vicina sub urbe,
9.211.2   Nec longa et facili quo licet ire via,
9.211.3  Attamen, id cupiens, potui te visere nunquam,
9.211.4   Adspectuque tuo colloquioque frui.
9.211.5  Quippe iter ingressum Boreae vel flabra furentis,
9.211.6   Vel gravis effusa terruit


15035. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

241. [238.] Monendum esse amicum ne peccet, si melior fieri potest.
9.241.1  Quod peccat caro, dic primum, Quinte, sodali,
9.241.2   Id modo si peccat, quod pote corrigere.
9.241.3  Ni potis id facere est, quidquam ne dicito: rectum
9.241.4   Non etenim, tantum sed facies miserum.


15036. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

[238.] Monendum esse amicum ne peccet, si melior fieri potest.
9.241.1  Quod peccat caro, dic primum, Quinte, sodali,
9.241.2   Id modo si peccat, quod pote corrigere.
9.241.3  Ni potis id facere est, quidquam ne dicito: rectum
9.241.4   Non etenim, tantum sed facies miserum. 242. [239.] De asino alienis honoribus superbiente.


15037. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

qui male cautus
9.250.14   A parvis magnos transilis ad socios. 251. [248.] Dic hosti sibi aliquid fuisse boni;
9.251.1  Dic amico id quod est et erit boni. Quidquid cuique est boni cum amico communicandum esse. Krša
9.251.2  Quinte, boni si quid fuit, hosti dicito;


15038. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Quidquid cuique est boni cum amico communicandum esse. Krša
9.251.2  Quinte, boni si quid fuit, hosti dicito; amico
9.251.3   Id quod erit, quod et est, dicere ne dubita.
9.251.4  Alter ne possit quidquam tibi demere; partem
9.251.5   Alter ut accipiat, si velit, inde suam.


15039. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.283.1  Non, quod me damnas (judex non displicet aequus,
9.283.2   A culpa nec me semper abesse reor),
9.283.3  Sed quod me damnas indicta, Pontice, causa,
9.283.4   Id doleo, id de te, Pontice, saepe queror.
9.283.5  Cur delatori das ambas, cur mihi neutram
9.283.6   Servas, dum crimen diluero, auriculam?
9.283.7  Vix audita una dumtaxat parte,


15040. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Non, quod me damnas (judex non displicet aequus,
9.283.2   A culpa nec me semper abesse reor),
9.283.3  Sed quod me damnas indicta, Pontice, causa,
9.283.4   Id doleo, id de te, Pontice, saepe queror.
9.283.5  Cur delatori das ambas, cur mihi neutram
9.283.6   Servas, dum crimen diluero, auriculam?
9.283.7  Vix audita una dumtaxat parte,


15041. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

290. [287.] In Decianum.
9.290.1  Felicem ingenii, nullum non posse molestum
9.290.2   Quantumvis, dicis, te, Deciane, pati.
9.290.3  Miror id, at multo mirer magis hercle, molestum
9.290.4   Quisquam si possit te, Deciane, pati.
9.290.5  Felici nempe ingenio tibi commodus uni
9.290.6   Quam coetu degis, solus ut, in


15042. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

laudantem Bembum, qui scripserat, naturam timuisse mori mortuo Raphaele Urbinate. Krša
9.294.1  Morte mori timuit pictoris maxima rerum
9.294.2   Illa parens! Id tu scribere, Bembe, potes?
9.294.3  Id scriptum laudare potes tu, candide Stay?
9.294.4   Quod scripsisse, scio, non tamen ipse velis,
9.294.5  Cuius in aureolis sapiens veraxque


15043. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Raphaele Urbinate. Krša
9.294.1  Morte mori timuit pictoris maxima rerum
9.294.2   Illa parens! Id tu scribere, Bembe, potes?
9.294.3  Id scriptum laudare potes tu, candide Stay?
9.294.4   Quod scripsisse, scio, non tamen ipse velis,
9.294.5  Cuius in aureolis sapiens veraxque libellis
9.294.6   Haud usquam verum


15044. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.308.1  Nulla sui est Varo fiducia; nil putat esse
9.308.2   Gratum ulli rerum, quas facit, aut loquitur.
9.308.3  Infelix! Quamvis mire placet omnibus hercle;
9.308.4   Id fieri ignarus displicet ipse sibi. 309. [306.] Quare poeta fleverit, dum fratrem sororemque inter se flentes videret. Krša


15045. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

"Nil te nil mulier laedet, ni sponte sequare." Krša
9.310.1  Visa trahit mulier pulchro te, Pontice, vultu.
9.310.2   Id nihil est: tractus tu modo ne sequere.
9.310.3  Illa quidem nil te laedet, ni sponte sequare,
9.310.4   Vinclaque des faciles captus in arcta manus.
9.310.5  Si piget obniti


15046. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.314.2   Tyndaris obscoeno trans mare vecta duci,
9.314.3  Quae te prima patrem dixit miseranda puella
9.314.4   Innocuos sparget coesa cruore focos?
9.314.5  Id superis gratum est! Tam foedo crimine se se
9.314.6   Placari Danais laesa Diana cupit!
9.314.7  Aeolus hac ventos mittet mercede ferentes?
9.314.8   Haec probat ille deûm sacra


15047. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

339. [336.] Quid sibi velit ab amico.
9.339.1  Es mihi jucundos inter qui primus amicos,
9.339.2   Esse tibi cupio, Postume, vel decimus.
9.339.3  Id mihi quum posco, nimium si poscere credor,
9.339.4   Esse tibi cupio, Postume, saltem aliquis:
9.339.5  Esse, inquam, dici nam tantum nil moror hercle,
9.339.6   Nec verbis soleo


15048. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

possum, re quemque juvo, facioque benigne
9.342.2   Queis licet, ut vultu, sic animo hercle hilari.
9.342.3  Quod meruere, illis, quod non meruere, libenter
9.342.4   Naturae id tribuo, moribus atque meis. 343. [340.] De iis, qui parvo contenti sunt. Vid. T. Lucr. Car. De rerum natura Lib. V. Vers. 1117, ubi haec


15049. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.345.5  Muneris hoc Phoebo debet. Deus ipse revinxit,
9.345.6   Errantem in medio continuitque mari;
9.345.7  O utinam, patriae unus quod contulit, idem
9.345.8   Ille vago id vatum conferat ingenio:
9.345.9  Nec sinat, huc illuc ferri certa sine lege
9.345.10   Instabiles animos, quo levis cura tulit!


15050. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.349.2   Veris nec parcit, Postume, nominibus.
9.349.3  Rides. Quid? Populum saxis petat improbus, aut si
9.349.4   Arrepto in turbam prosiliat gladio?
9.349.5  Id ne etiam dignum videri, Postume, credas?
9.349.6   Id ne etiam plausu laetifico excipias?
9.349.7  An capiti et scapulis metuis modo; quamlibet omnis
9.349.8   Jacturam famae


15051. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.349.3  Rides. Quid? Populum saxis petat improbus, aut si
9.349.4   Arrepto in turbam prosiliat gladio?
9.349.5  Id ne etiam dignum videri, Postume, credas?
9.349.6   Id ne etiam plausu laetifico excipias?
9.349.7  An capiti et scapulis metuis modo; quamlibet omnis
9.349.8   Jacturam famae reris et esse nihil?


15052. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

. 351. [348.] Ad Gelliam.
9.351.1  In me displicuit tibi quiddam, Gellia (sensi,
9.351.2   Sensi equidem). Id quid sit, me licet excutiam,
9.351.3  Exquiram et penitus, quae factaque dictaque mi sunt,
9.351.4   Omnia, ne vivam, si queo dispicere.
9.351.5  Tu dic, cuncta placent in qua


15053. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

dic, cuncta placent in qua mihi, Gellia; cogar
9.351.6   Unum hoc e cunctis ne tamen excipere,
9.351.7  Quod me sic miserum torques, renuisque docere,
9.351.8   Quidquid id est, in me quod tibi displicuit. 352. [349.] [ = 78] De Polla. et Tulla.
9.352.1  Insulsum quid sit, si nescis, Polla docebit,


15054. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.356.2   (Di mihi sunt testes), Postume, discupio.
9.356.3  Quid causae est, inquis? Vito fastidia, quae non
9.356.4   Exit, qui tali est multas in officio.
9.356.5  Quidquid id est, timido potes ignovisse clienti,
9.356.6   Qui te saepe caret, ne tibi displiceat. 357. [354.] De Aulo et Tulla.


Bibliographia locorum inventorum

Kunić, Rajmund (1719-1794) [1794], Epigrammata, versio electronica (), 20870 versus, verborum 170058, Ed. Irena Bratičević [genre: poesis - epigramma] [word count] [kunicrepigr].


More search results (batches of 100)
First 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report


Powered by PhiloLogic

Creative Commons License
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom
Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.