Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: fuit Your search found 5790 occurrences
First 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 Last Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Occurrences 1245-1391:1245. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Venerabili Presbytero Francisco Lucensi Cantori ecclesiae Venetae sancti Marci. M. Marulus. S. P. D. Librum, quem de imitatione Christi ędidi, Tibi mittere pollicitus fueram, et certe misissem, sed is mihi (ut nosti) ab illo fuit interceptus, cui reluctari non potui | neque si possem debui. Scriptum est enim: In tota anima tua time Dominum et sacerdotes illius sanctifica! Ne uero ista tua expectatione a me omnino frustratus uideare, mitto Tibi aliud opus, quod nuper composui, similis
1246. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] II
Cęterum nisi rectę religionis fides semel suscepta constanter teneatur,
uirtutes quoque effluere ac dissipari necesse est.
Conuulso quippe fundamento |
quicquid superędificatum fuerit, corruet.
Firma sane fides fuit cęcorum illorum,
qui increpati ut tacerent, magis clamabant:
1247. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
1248. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] potuerint,
quin longe late-que reuelatę diuinitus ueritatis uerba disseminarent.
1249. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] ex quo fit arbor magna.
Magna igitur fide opus est, ut magna operemur, et credentibus nihil impossibile sit.
Etenim perfecte credentes nihil inutiliter petent |
ideo nec montes transtulisse feruntur,
non quia nequiuerint,
sed quia non expedierit.
Non minus autem mirabile fuit |
mortuos suscitasse, quod quidem fecerunt,
quam montes transtulisse; quod fecissent, si utile fore censuissent.
Vnde alibi etiam Dominus ait:
1250. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
Hoc in illa fici arbore apparuit quę quoniam fructibus carebat,
maledicto Domini arefacta etiam folia quę sola habebat amisit.
Exiccato autem omni humore |
nulli usui apta nisi ignibus fuit.
Ita nonnulli
1251. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] caput Deus, Christus autem caput nostrum est.
Rursum siquem circa humanitatem
eius errare senseris,
eum sic existima, quasi qui ipsum uestibus exuat et nudum extentum-que
affigere cruci non dubitet.
heretici.
1252. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] ea ipse fecerit, ueraces et sanctos fuisse non negant,
dicant quis unquam illorum | se uel Deum | uel Dei filium esse confessus sit?
Et si eum se esse Christus affirmauerit, cur ei non credunt?
cur eius uerbis fidem non pręstant?
cum etiam ipsi homines, quibus
1253. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] ut tale aliquid cernant: Signum inquit non dabitur ei nisi signum Ionę prophetę. Quęri potest, cur dictum sit: et signum non dabitur ei , cum Iudeis incredulis multa signa data fuerint? Sed qui signo, id est miraculo Dominicę resurrectionis, cuius typus Ionas fuit, non crediderunt, quod maximum erat , multo minus aliis non ita magnis credere poterant. Maius est enim semet a morte reuocare ad uitam quam alios, et ad uitam incorruptibilem atque immortalem | quam ad corruptibilem et mortalem. Non
1254. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
Hoc certe optimum uinum in fine conuiuii reseruauit nobis benignissimus sponsus, cui dicitur:
1255. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Luc12
Sunt etiam duo gladiii, quos in medium proferentibus apostolis |
satis esse dixit Dominus,
cum utriusque Testamenti doctrina satis super-que sit aduersus quasque
repellendas diaboli insidias |
ac prauas ab animo abscindendas cupidines.
Vetus tamen Testamentum fuit Agar ancilla in seruitute generans,
et Nouum Sarra liberę
prolis mater,
qua libertate donauit nos Christus.
1256. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] qui per adulationem ita allucinantur ut se peccatores esse non agnoscant cum laudantur! Cares pręterea mentis fortitudine, si te iracundia occupat et furere compellit. Talis fuit sacerdotum ille princeps, qui cum audisset Iesum confitentem se a dextris Dei sedere, in rabiem concitatus uestimenta scidit | et in clamorem prorupit | blasphemum eum uocans, qui assertor erat ueritatis. Neque enim potuit quod uerum erat intelligere ira prępeditus | aut quod
1257. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] affecti erant apostoli, cum inter flagella gauderent, quoniam digni habiti sunt pro nomine Iesu contumeliam pati. Et cum sęuissimi tyranni tormenta proponerent, necem minarentur, ne Iesum euangelizarent, tacere omnino non poterant. tanto illis nomen Domini sui iocundius fuit | quam uitę pręsentis usus | aut doloris per supplicia infligendi euasio. Tales itaque esse debent qui uolunt montem excelsum conscendere cum Petro | et operarii fieri uineę Domini | et abiecta seculi huius sarcina per foramen
1258. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] in manibus habeant. Lucernę in manibus opera iustitię sunt, quorum fundamentum castitatem esse uoluit, dum lumbos prius, in quibus generandi uis est, restringi iubet baltheo castitatis. Veteri uero Lege ideo concessum sacerdotibus fuit matrimonium, quia sola tribus Leui et domus Aaron sacerdotalis erat. nec aliis licebat hoc fungi officio. Ne igitur Leuitarum genus in paucis conclusum deficeret, reparandum per connubia erat. At nunc non carnis quęritur successio sed spiritus, translato-que sacerdotio ad
1259. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] non carnis quęritur successio sed spiritus, translato-que sacerdotio ad tribum Iuda, id est ad Christum, quicunque Christianus est, nisi uxori alligatus fuerit, potest eligi in sacerdotem. Omnes tamen qui Christo in sacerdotio succedunt, castos esse decet, sicut et ipse castus fuit. ut noui sacerdotii tanto purior successio sit quam ueteris, quanto et sacerdos noster Christus omnibus qui ante illum hoc munere usi sunt, noscitur esse pręstantior. Neque enim arietum ut olim aut uitulorum
1260. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Domus mea domus orationis est, uos autem fecistis eam speluncam latronum . Merito igitur talium cathedras euertit | et cum principibus populi sui in cęlestibus considere prohibet, utpote quibus non cęlestis boni adipiscendi sed terreni abutendi cura semper ac studium fuit. Nihil pensi habuerunt prodesse commissę sibi plebi, delinquentes corripere, bonos fouere, afflictos consolari, dubiis consulere. sed ignauię atque ocio dediti magis uentrem suum quam gregem Dominicum pascere soliciti fuere. Malus item est sacerdos, qui uidet
1261. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
1262. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | Section] Maria Magdalena dictum |
an de quadam alia incertum est.
1263. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] et alicuius honestę artis laboribus diem illum conterere | quam per ocium ad tam nefanda flagitia conuerti? Profecto minus offenderetis nullum omnino diem festum agere quam hunc quem agitis tot uitiorum obscoenitatibus prophanare. Concessus fuit olim Iudeis repudii libellus, ne in uxores quę displicuissent | ueneno sęuirent, sed potius uiuas dimitterent. Age iam permittatur et uobis, ut omnes dies profesti sint, nullus festus, ut potius manuum labore occupetur animus quam nihil agendo male agere assuescat.
1264. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
1265. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] improuiso mors occupat.
Neque enim diu uiuere queunt,
qui multo somno dediti marcent.
tument uultus lurido colore infecti |
putrescentia-que uiscera repente inuadens ualitudo dissoluere festinat.
Et quoniam nulla his cura fuit sanctis actionibus inuigilare,
quibus nixi in cęlum euolarent,
peccatis pręgrauati ad inferos descendunt.
Quod sibi ualde metuens Propheta orabat cum diceret:
carcere erat,
somnia interpretatus est,
diuersę quidem sortis,
sed certissimi euentus |
ac nihil prorsus ab interpretationis sententia discrepantis.
Pręterea in Iudicum libro Gedeonis uictoria aduersum Madianitas ante
per nocturnam imaginem fuit uulgata quam euenisset,
quodam somniante,
quod ordeaceus panis castra Madianitarum suo ictu subuertisset.
Regum quoque historia testatur |
Salomoni dormienti apparuisse Dominum |
fuisse-que locutum,
et sicut petierat,
rerum scientiam ac sapientiam
Pręterea neque eorum ad impetrandam gratiam proficit oratio,
qui quanuis benefecerint,
iactanter tamen facta sua prędicant,
cum teste conscientia contenti esse deberent |
et quicquid laudabiliter egissent,
non sibi sed Deo tribuere.
Talis fuit phariseus ille, qui ingressus templum, ut oraret,
deprimere aliorum mores coepit,
suos uero insolenter efferre.
Deus, gratias tibi ago, inquit,
quia non sum sicut cęteri homines:
raptores,
iniusti,
adulteri,
uelut etiam hic publicanus.
Ieiuno bis in sabbato,
decimas
Nonnulli uero satis cupide orant,
sed fide dubia adhuc atque nutanti,
ueluti ille in Euangelio,
qui filium secum attulit ad Iesum,
ut a demonis uexatione liberaretur,
et ait:
Siquid potes,
adiuua nos misertus nostri!
Quamdiu suspenso animo fuit,
possit-ne id sibi a Domino pręstari,
quod rogabat, non accepit.
Postquam autem firma stabili-que fide opus esse ad impetrandum didicit
et se iam uere credere
nihil-que de Domini uirtute dubitare respondit,
filium, pro quo orabat, sanum recepit.
Hanc dubię et fidelis
expedita intrat in domum fortis ipsa iam fortior,
et quę ante a diabolo ligata fuerat,
nunc diabolum ligat uas-que eius diripit,
nihil in se relinquens quod ille suum esse possit dicere.
quamdiu autem serua peccati fuit,
et domus et uas diaboli erat |
postquam peccare desiit |
et quod peccauerat poenitendo deleuit,
facta est domus orationis et uas iustitię.
atque ita pręualuit aduersarii sui potentię
suę
obrutus periit.
alter mente alienatus urbe-que eiectus |
et cum brutis computatus,
quia Deum contempserat,
inter aduersa animo resipiscens Deo se submisit |
et poenitudine ductus ueniam ab eo petiit.
quo miserante calamitatibus liberatus et in regno fuit receptus.
Diuina igitur prouidentia cum poenitentibus clementer ignoscit,
tum in uitio pertinaces diu frustra puniens,
iuste postremo disperdit.
et quos temporali animaduersione ad emendationem uitę compellere
nequit,
angustias uolens patitur,
pilis camellorum uestitur,
zona pellicea pręcingitur |
et in tam uili habitu uilius nutritur |
locustas et mel syluestre comedens |
et aquam bibens,
a uino autem et sicera se abstinens.
Si ergo electorum Dei talis in terra uita fuit,
nullius pene culpę consciorum,
quos labores,
quas uigilias,
quę ieiunia,
quas asperitates |
nobis tot criminum inquinatione foedatis non ultro subeundas dixerim,
ut mundemur?
Veruntamen quorum durioris uitę
Dauid
Si adulterium,
si homicidium perpetrasti,
utrunque Dauidi,
cum se peccasse doluisset,
est remissum.
Matth. Zacheus
Si foenore et usuris rem quęsisti,
hoc Mattheo Zacheo-que fuit condonatum.
Paulus
Si persecutus es Ecclesiam Dei,
de hoc facta est gratia Paulo.
Petrus
Si pernegasti Dei Filium,
de hoc Petro fuit uenia data.
Manasses
Si stellas
Matth. Zacheus
Si foenore et usuris rem quęsisti,
hoc Mattheo Zacheo-que fuit condonatum.
Paulus
Si persecutus es Ecclesiam Dei,
de hoc facta est gratia Paulo.
Petrus
Si pernegasti Dei Filium,
de hoc Petro fuit uenia data.
Manasses
Si stellas adorasti,
si diis alienis templa aras-que posuisti,
si obseruasti somnia maleficiis-que credidisti,
si in Dei seruos cędibus es grassatus,
ista omnia Manasses fecerat |
et tamen, cum eum
Voluit itaque Deus a primo homine confessionis inchoare mysterium,
ut ostenderet |
nulli posterorum claudi confugium ad ueniam,
quod apertum esset primis.
Quamobrem et ab his descendentium
Israhelitarum mos fuit,
quoties erumnis oppressi essent,
Dei opem implorare,
cilicio contegi,
cinere conspergi,
ieiunio corpus affligere |
et pręter hęc peccata confiteri.
sic humiliati Deo miserante angustiis liberabantur |
et a peccatis quidem absoluti abibant,
pręter originis culpam,
qua
pasceret,
ad patrem supplex confugiens |
ac se peccasse confitens |
amplexum osculum-que patris accipere meruit |
et stolam |
et anulum |
et calciamenta |
et conuiuium.
nihil quod male egerat exprobratur ei,
sed humilis confessionis merito in hęreditatem cum omni lętitię ambitu fuit admissus,
ingenti calamitate in summam beatitudinem commutata.
In integrum itaque restituitur gratia,
cum peccator per poenitentiam et confessionem humiliatur.
Postremo quicquid diximus de poenitentia,
idem de confessione est
in sacrificio panem et uinum obtulit.
Inde tu diceris |
in ęternum sacerdos,
non secundum ritum eorum qui pecora sacrificabant,
sed secundum ordinem Melchisedech,
qui pane uino-que litauit.
Illius tamen sacrificium signum et umbra fuit,
tuum autem ueritas est et lux.
tuum istud et prophetę futurum
prędicauerunt |
et figurę significarunt,
ut in eo credendo,
quod et uetustas promitteret |
et nouitas exiberet,
fides nostra stabiliretur atque firmaretur
sacrificium Melchisedech sacerdotis,
manna in deserto,
agnus paschalis,
hostia sanctorum oblata pro peccato,
hostia pacificorum oblata Domino,
subcinericius panis Elię in itinere,
panes propositionis in templo.
Quicquid in his fuit significatum,
in tui Domine glorificati corporis sacramento credimus impletum.
atque ideo non quod uidemus in eo,
sed quod credimus adoramus.
ut Petri apostoli tui promissum te donante nobis persoluatur dicentis:
In quem nunc non uidentes creditis,
credentes
Proditum est in annalibus regum Iuda,
quod Palestini arcam Testamenti captam Azothum detulerint |
et in templo idoli Dagon collocarint.
protinus corruisse simulacrum dicitur |
et capite ac manibus fuisse truncatum.
Azothios quoque graui admodum ualetudine laborasse,
donec Israhelitis arca fuit reddita.
Arca ista typus Christi erat |
cuius corpus qui indigne contrectat,
Palestinus est;
qui in gulam male affectam mittere non metuit,
in templo Dagon illud collocat.
Corruet igitur ipse
Sic enim in Leuitico scribitur:
Anima polluta,
quę ederit de carnibus hostię pacificorum,
quę oblata est Domino,
peribit de populis suis.
Periit et Oza infelix,
qui prophanam manum arcę sanctę,
licet labenti supponere fuit ausus.
percussit eum Dominus (ut ait Scriptura) super temeritate et mortuus est.
Atque ut apertius intelligas distantiam digne et indigne ad
sacrosanctum libamen accedentium,
disce quid in Esaia scriptum sit:
Hęc dicit
In morte ergo eris.
Quidni? Si uetus quoque Lex id testetur dicens:
Daniel 1
1282. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] quod nulla re impediti nisi gulę uitio, ieiunare ne iussi quidem uolunt? Sed si uiro Dei misso in Bethel, cui mandatum fuerat, nequid ibi gustaret, donec redisset, semel pręterisse mandatum non fuit impune | quomodo hi non punientur, qui nunquam parent? Ille sedens adhuc ad mensam a Domino sibi dictum audiuit: Quoniam non obedisti sermoni meo, non infereris in sepulchro patrum tuorum | cum-que rediret, a leone in uia oppressus occiditur | et ab hominibus ibidem
1283. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] quo die uasis, quę de templo Hierosolymitano sublata fuerant, in celebri conuiuio perpotauit, eodem occisus est | sacrilegio-que addita ebrietas finem uitę fecit. Olophernem Assyriorum ducem, qui uiris armis-que tam potens fuit, ut quocunque se uerteret, urbibus, prouinciis, regnis terrori esset, epulis uino-que grauem unius foeminę manus interemit, et quem uincere externorum uires non poterant, crapula uictus tam ignominiosa nece periit.
1284. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Saturaui eos et mechati sunt, et in domo meretricis luxuriabantur | equi amatores in foeminas et emissarii facti sunt; unusquisque ad uxorem proximi sui hinniebat. Et in Ezechiele: Ecce inquit hęc fuit iniquitas Sodomę: superbia, saturitas panis | et abundantia, et ocium ipsius. Quanto igitur melius penuriam pati | et continentię uirtute abundare | quam copia rerum affluere et turpis luxurię sordibus inquinari? Quanto
1285. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] inquinari? Quanto pręstabilius obseruandis ieiuniis operam dare | et abstinentia superbiam fastum-que contundere | quam crapula inflatum neque bonorum neque malorum quę futura sunt meminisse | et a Deo recedere? Quod crimen illorum fuit, in quos per Amos prophetam exclamat Deus: Vę uobis qui opulenti estis in Syon | et confiditis in monte Samarię, optimates, capita populorum, ingredientes pompatice domum Israhel! Quod hic de
1286. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] uectigal principi tenebrarum, non iam quomodo oportet sed quomodo ille suaserit uiuens. Lucerna eras lucens omnibus qui in domo sunt | extincto lumine multorum de te obloquentium morsibus pares. Cęli denique stella uidebaris, et in terram cecidisti, ut fulgorem qui in te fuit, in tenebras conuerteres | et de te quoque dici posset: Quomodo cecidisti de cęlo Lucifer qui mane oriebaris? corruisti in terram, cęlestibus terrena, ęternis caduca pręferendo. Spiritu enim coeperas, et carne consummaris. Supra firmam petram ędificabas, ut
1287. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] se iussit, Deum reliquit, idola simul cum suis coluit. quamobrem illi ab inimicis uicti poenas dedere, ipsum uero dum in lecto distentus recumberet, serui inuadentes trucidarunt. Quid Iuda Scariotho felicius, cum ad apostolatum fuit electus, cum potestatem accepit morbos curandi, mortuos suscitandi | demoniis imperandi? Quid eodem illo deinde miserius, cum ex fideli coeperit esse infidelis, ex domestico fugitiuus, ex apostolo proditor? Auaritia superatus Dominum suum uendidit, et qui demonia pellebat,
1288. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] conuersus ab iis non discedat. Cum pręsertim pręter iam dicta exempla etiam scriptum sit: Qui transgreditur a iustitia ad peccatum, Deus parauit eum ad romphaeam, hoc est ad uindictam. Romphaea enim teli genius fuit apud Thracas, ut scriptores tradunt. Et si iam ad supplicia destinatus sit, qui sic transgressus est, quomodo euadet? Quoties ergo ab ipso sanctioris uitę curriculo ad impudica inhonesta-que diuertimur, ualde quidem
1289. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] idolorum cultura probauere. Totis enim imperii uiribus falsorum deorum religionem defenderant. uicti autem non armis, sed eorum qui cędebantur patientia Christum susceperunt, qui ab ipsis prędicatus fuerat. Atque hęc fuit uictoria quę uicit mundum, fides nostra. Pugnantes non repugnantibus cessere, inermibus armati | et quod mirabilius est | interemptis interemptores. Ab alteris in medium prolata Christi religio
1290. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
scriptum est:
1291. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] proficere incipimus | et addito discendi labore sapientiam in mysterio absconditam | et credulis tantum humilibus-que reuelatam ex diuinis uoluminibus haurimus. Hanc si alibi quęsieris, nusquam inuenies. Latuit philosophos, ignota fuit omnibus gentilium sapientibus, tradita autem prophetis Christi-que discipulis. unde ait: Vobis datum est nosse mysterium regni Dei | illis autem incredulis uidelicet et humana tantum scientia nitentibus non est datum. In sanctis ergo Scripturis duntaxat quęre tibi Dei
1292. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Apostolus ait) factus est nobis sapientia et iustitia et sanctificatio et redemptio, ut quemadmodum scriptum est: Qui gloriatur, in Domino glorietur. Quis enim hominum comparandę uerę beatitudinis rationem potuit per se cognoscere, si hoc solius Dei erat docere, cuius solius fuit ipsam beatitudinem tribuere. Quę Dei sunt, inquit, nemo cognouit | nisi Spiritus Dei. nos autem non spiritum huius mundi accepimus, sed Spiritum qui ex Deo est, ut sciamus quę a Deo donata sunt nobis. quę et loquimur non in
1293. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] humana sed diuina doctrina institutis cum Saluatore nostro, Dei Filio, gratię agendę sunt | sic dicente: Confiteor tibi, Pater, domine cęli et terrę, quia abscondisti hęc a sapientibus et prudentibus, et reuelasti ea paruulis. ita Pater, quoniam sic fuit placitum ante te. Qvod sola dei sapientia efficit beatos. Caput VI Et quoniam sola Dei sapientia | non uana sed uera est, per quam solam patet aditus ad beatitudinem:
1294. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] bonis omnibus affluit semper, malis uacat, desyderium implet. denique ad summum bonorum peruentum est, cum ad illam peruenitur. Huc accedit quod Christianorum sapientia non ita rigide neque inhumane circumscripta sit, sicut fuit illa Stoicę sectę philosophorum, qui docebant | sapientem animi passionibus prorsus carere oportere ut beatus sit. Nos enim e contrario definimus | non posse sapientem fieri beatum, qui adhuc in corpore uiuens futurę beatitudinis desyderio non ducitur qui pro eo quod aliquando
1295. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] siue secularis dicitur,
de qua Apostolus:
1296. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] stellarum influxibus pendere iudicant | et incantationibus diaboli magis quam piis Ecclesię precibus delectantur. In his omnibus stultus sit oportet, qui apud Deum sapiens esse desyderat. Fuit et alia inter gentiles sapientia, ueri quidem inquirendi supra quam dici queat studiosa, sed plane inanis cassi-que laboris, cum inuestigare illud nequaquam potuerit, quod nisi Deo monstrante scire nemo poterat. Ista autem erat philosophorum professio
1297. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Quare inquiet aliquis creatus est demon, si tam malus erat futurus | atque homini ad similitudinem Dei facto tam inimicus ac tam infestus ? Factus fuit quidem angelus Dei, ut cum reliquis beatis eiusdem generis in cęlo spiritibus beatitudine frueretur ęterna. Et licet futuri prescius Deus nosset illum per arrogantię uitium a statu suę conditionis repellendum, sciebat tamen iustis expedire ut crearetur.
1298. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Ducem ergo Iesum sequamur, atque aduersus regem Gai bellando pręualebimus | et si nos uexillum ferre crucis uiderit, in qua Iesus noster semet crucifigendo illum confixit, metu perculsus concidet | uel in fugam conuertetur. De quo per Esaiam fuit prędictum: A facie Domini pauebit Assur, uirga, hoc est, cruce Domini percussus . Vrbs autem eius cui dominabatur, gentiles erant. quę tunc quidem concremata est igni, cum gentiles ad Christum conuersi. Ignem, inquit, ueni mittere in terram, et quid uolo
1299. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] placuit ei fideles suos laboribus,
fatigationibus,
erumnis,
persecutionibus,
malorum odiis iniuriis-que experiri.
Vnde angelus ad Tobiam:
1300. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
1301. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Nocuit Israhelitico populo habitasse cum Aegyptiis. Inde enim Moyse duce egressi ritu eorum uiuere uolebant, crapulari, ludere, diis gentilium sacrificare . atque hęc causa fuit, ut posteri quoque eorum toties inimicis subiecti seruirent. Recte itaque dicitur: Filii abominationum sunt filii peccatorum, et qui conuersantur secus domos impiorum. Contagione
1302. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
Quis diuitum talem elemosinam dare unquam potuit,
qualem tunc hi pauperculi dedere,
ut claudus qui baiulabatur,
statim ambularet?
Denique de ipsa apostolorum inopia,
quod Euangelia testantur,
olim in prophetis fuit prędictum.
ut illud plurimi faciendum scias,
de quo neque noui scriptores |
neque ueteres tacuerunt |
In Esaia legitur:
1303. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] necessaria, ne forte satiatus illiciar ad negandum et dicam: quis est Dominus? aut egestate compulsus furer et periurem nomen domini mei. Sed quoniam supra modum locupletatus fuit, in id quod timebat incidit. Diuitiarum copia delinitus uoluptatibus seruiuit, mulierum quas adamauerat, diis templa posuit. Et si uir alioqui sapientissimus sic insaniuit, quis confidit continentem se fore, si diuitiis
1304. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] aqua effluxit. Helias. vidua Elias cum hominum subsidia non haberet, a coruis pascitur. et uiduę quę se filios-que suos defraudans panem prophetę porrexerat, hydria farinę non defecit nec lecythus olei fuit imminutus. Helias Idem propheta, qui fuit Elias Thesbites, cum Iezabelem fugeret | et fame siti-que fatigatus mori optaret, somno experrectus reperit ad caput subcinericium panem et uas aquę, et refocillatus est. Idem uiginti panibus ordeaceis
1305. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] subsidia non haberet, a coruis pascitur. et uiduę quę se filios-que suos defraudans panem prophetę porrexerat, hydria farinę non defecit nec lecythus olei fuit imminutus. Helias Idem propheta, qui fuit Elias Thesbites, cum Iezabelem fugeret | et fame siti-que fatigatus mori optaret, somno experrectus reperit ad caput subcinericium panem et uas aquę, et refocillatus est. Idem uiginti panibus ordeaceis centum uiros Deo pręstante satiauit, ita ut etiam superesset.
1306. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | Section] deleuit | atque ipsum confitentem, ut ceteris pręesset dignum reddidit. Sunt et alia in Euangelio amoris eius argumenta, quę consulto prętereo, ne prolixior sim. Illud tantum commemorabimus, quod ei cum aliis fuit commune. Omnes quippe apostoli omnibus quę habebant relictis secuti sunt Dominum, magis eligentes in paupertate cum Christo uiuere | quam in diuitiis cum hoc mundo | et persecutiones et uerbera et necem cum illo sustinere | quam cum
1307. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | Section] quam cum terrę regibus honorari,
cum semel gustassent,
quam suauis |
quam dulcis est Dominus animę quęrenti eum.
Sanctę mulieres.
Sed nec mulierum illarum modica charitas fuit,
quę cum animo tum corpore eum secutę de propriis facultatibus (ut
euangelista ait) ministrabant ei.
1308. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | Section] opus esse in amando.
1309. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] publica bene ac prospere succedet, dum copiam pręstat inopię subueniendi alienę | Deum-que demerendi. Pax priuata Pax autem priuata illa dicitur, quę singulis iungit singulos | reddit-que concordes, ueluti fuit Dauid et Ionathas, Elias et Eliseus, Paulus et Barnabas. Hac tu iocunde frui poteris, si omnibus facilem mitem-que se pręstabis, si neminem lędes | et omnibus quantum in te est, prodesse studebis. si iniuriam magis pati quam inferre
1310. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] cernimus |
ab iis qui Christum apostolos-que eius imitantur.
Pręterea in Lege ueteri nomen pacis celeberrimum fuisse apparet,
et res ipsa ante omnia optabilis ac iocunda.
1311. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] pacis celeberrimum fuisse apparet,
et res ipsa ante omnia optabilis ac iocunda.
1312. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
1313. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] ostendendo peccauerat,
per prophetam audiuit |
illam eidem genti prędam futuram.
et humiliatus:
Bonus inquit sermo Domini |
sit tantum pax et ueritas in diebus meis.
Cum itaque non tam pro thesauro quam pro pace esset solicitus,
calamitas dilata fuit ad posteros,
ipse in pace,
quam diuitiis prętulerat quieuit.
1314. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] insidiis incautos aggredi parat. Blando uultu delinificis-que uerbis beniuolentiam ostendit, et in corde meditatur carnificinam. Saul Talis pax Saulis fuit erga Dauidem. cui se pacatum ideo respondebat, ut occasionem nancisceretur ipsum perimendi. quod certe perfecisset | nisi lanceę ictus ab eo, qui petebatur, fuisset euitatus. Ioab Talis pax et Ioabi in Amasam, collegam suum, fuit. erant enim ambo
1315. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
Talis pax Saulis fuit erga Dauidem.
cui se pacatum ideo respondebat,
ut occasionem nancisceretur ipsum perimendi.
quod certe perfecisset |
nisi lanceę ictus ab eo, qui petebatur, fuisset euitatus.
Ioab
Talis pax et Ioabi in Amasam, collegam suum, fuit.
erant enim ambo Dauidici exercitus duces.
amice ac familiariter ipsum alloquendo pugione transfixit.
Ismahel
1316. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
amice ac familiariter ipsum alloquendo pugione transfixit.
Ismahel
1317. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] |
et iam uino epulis-que graues inuadens repenti cęde sustulit.
1318. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] cum iurasset nihil se ei nociturum, de asylo euocatum trucidauit. nec tamen impune huic fuit. Ipsum enim rex capite plecti iussit, comperto quod ab Onię emulis pecunia corruptus id egisset. Nonne pax istorum omni fuit detestabilior bello? omni aperta simultate deterior? Iudas Superata est tamen (ut ad nostra ueniamus) Iudę Scariothi scelere: Dominum suum, qui est omnium Dominus, omnium
1319. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] quem tot miracula fecisse iam uiderat, quem iustum, quem pium, quem semper innocentem et in omnes beneficum nouerat, eum (proh nefas) ad necem prodidit | et in manibus querentium sanguinem eius dedit, triginta non amplius argenteorum precio allectus, quos a Iudeis accepit. Non fuit ergo ueritus tam prophano animo, tam mente impia ad talem Dominum accedere | et ei osculum pacis offerre, quem tam paruo iam uendiderat. Sed uide huiusce nefandi flagitii terribilem exitum. conscientia pulsatus ueniam desperauit. quam certe si petiisset impetrasset, et qui pro
1320. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Et non ueni inquit ministrari, sed ministrare. et cum dominus esset, seruum se fecit. Pręterea semetipsum abnegare | et aliorum subdi imperio, consummatę uirtutis est. quia et ipse obediens fuit Patri usque ad mortem crucis. Ad hęc non solum amicos sed etiam inimicos diligere, quia et ipse pro illis a quibus tormenta patiebatur orauit. Repudiatis etiam nuptiarum copulationibus perpetuam seruare castitatem, quoniam et ipse castus fuit, de casta matre genitus, de casto
1321. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] uirtutis est. quia et ipse obediens fuit Patri usque ad mortem crucis. Ad hęc non solum amicos sed etiam inimicos diligere, quia et ipse pro illis a quibus tormenta patiebatur orauit. Repudiatis etiam nuptiarum copulationibus perpetuam seruare castitatem, quoniam et ipse castus fuit, de casta matre genitus, de casto seruo baptizatus. Postremo pro amore Dei nullum laborem recusare, nulla refugere pericula, nullo supplicii necis-que genere terreri, omnia prius aduersa perpeti malle quam Dei mandatum preuaricari.
1322. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] deperibant ,
remedio fuere.
1323. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] eorum qui sub Euangelio sunt | quam qui olim sub lege erant? Quis enim nescit | eum magis teneri | qui iam accepit beneficium | quam qui promissum adhuc expectant? Illud autem quod ab Israhelitis multo tempore fuit speratum, nobis in aduentu Christi est persolutum. Tanto igitur plus ingratitudinis committimus mandatis Domini non obtemperando, quanto plus accepimus gratię. Ex his quę dicta sunt, liquido apparet |
1324. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] non malorum est. Cum ergo ille qui cuncta fecit ualde bona, hominem quoque bonum fecerit, quis eum ex bono malum reddidit | nisi uoluntas mala de libero procedens arbitrio? Itaque idem ipse, qui ex Deo bonus erat, ex se factus est malus. Integrum illi fuit | naturam bonam, sicut a Deo acceperat, ita et conseruare, sed noluit | neque curauit. Voluntate igitur non natura mali efficimur, cum peccamus. Et quia peccando naturam ipsam lędimus, naturę quoque conditorem Deum simul offendimus.
1325. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] dissolutioris. Tanto itaque maius merebuntur supplicium, quanto in pręsentibus uiuendo deliciis uidentur sibi esse feliciores. Male quidem Lazaro pauperi erat, bene diuiti epuloni, sed cito et malum illius in bonum commutatum fuit ęternum | et huius bonum in ęternum malum. Debemus ergo etiam malum hoc quod bonis in uita accidere solet, non malum sed bonum iudicare. et bonum illud quod malis blanditur, non bonum sed malum potius arbitrari. Quam uere
1326. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] ex homine pecudem effici |
et eo qui proprius humanę atque angelicę
mentis est,
intellectu carere?
Peccatum uitę spatia minuere dicitur.
Sic enim de Her, Iudę filio, in Genesi legimus:
1327. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] sed de operibus ex intentione animi profectis.
1328. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
Gula Sodomitas et Gomorreos prius in nefandos
egit concubitus,
deinde igne et sulphure de cęlo pluente extinxit.
gulę uitio id illis accidisse Dominus testatur in Ezechiele dicens:
animam perimet.
Pecunię quoque crebra contrectatio animum ad auaritiam stimulat.
Quamcunque enim rem tangere delectat,
eius largius copiosius-que potiundę auiditas crescit.
postulemus ut possimus.
Iudith
Iudit quę Olophernem Assyriorum ducem sua concidit manu,
ieiunando simul et orando uiduitatem seruauit |
et inter inimicos tuta, immo etiam inimicorum uictrix fuit.
Anna
Anna in Euangelio Phanuelis filia,
et ipsa amisso uiro perpetuam uouerat castitatem.
qualiter autem eam conseruarit,
euangelista declarat dicens;
periculo liberam reddidit.
Anna
Sit patiens et humilis ut Anna Helcanę coniunx |
quę cum sterilitatis exprobrationem ęquo animo tulisset,
mater esse meruit Samuelis,
qui et iudex populi extitit et propheta.
In hac itaque unica prole multo felicior fuit |
quam illa in multis cuius procacitate incessebatur .
Vasthi regina
Sit in omnibus quę honeste fieri possunt,
obediens uiro |
uitet-que Vasthi reginę insolentiam |
quę cum Assueri, Persarum regis, mariti sui imperium
multorum saluti consulas,
qui eius doctrina et institutis erudiuntur ac proficiunt.
susciperetur.
Ob hoc cum uirum senem haberet |
et ipsa esset sterilis,
orante Heliseo |
meruit esse masculę prolis mater.
et cum defunctum filium lugeret,
uitę restitutum recipere atque consolari.
Marta
Imitemur Marthę solicitudinem,
quę digna fuit hospitio suscipere Christum.
Discipuli.
Vę pastoribus Israhel,
qui pascebant semetipsos.
nonne greges a pastoribus pascuntur?
Lac comedebatis et lanis operiebamini,
et quod crassum erat occidebatis,
gregem autem meum non pascebatis.
Et quia magis pecunię quam animarum lucro inhiant,
quod infirmum inquit fuit non consolidastis,
et quod ęgrotum non sanastis,
quod confractum non alligastis,
et quod abiectum non reduxistis,
et quod perierat non quęsistis.
Talium auaritiam et per os Malachię prophetę arguit dicens:
et locupletatus,
et nullius egeo;
et nescis,
quia tu es miser et miserabilis,
et pauper et cęcus et nudus.
Quis enim finis luxurię diuitum nisi quem eodem libro legimus:
coepit.
Primus poenitentibus paradisi ianuam aperuit,
quo primus deuicta morte cum corpore ascendit,
ut sequentibus pararet locum |
et post se per sua incedentes uestigia clementer susciperet |
omnium-que bonorum,
quę homini tribui decens fuit ,
faceret consortes.
Tot tantis-que beneficiis dignam referre gratiam non est opis humanę.
quibus etiam Propheta se imparem confitetur dicens:
Interim si grati esse uolumus,
nunquam patiamur excidi memoriam collatorum in nos beneficiorum.
Ingratus est qui non reddit.
audeo dicere non minus ingratus est qui non meminit.
quoniam ne tunc quidem gratus fuit,
cum acciperet.
Quod enim libenti animo accipimus,
id non facile obliuiscimur.
Illa uero facillime obliterari solent,
quę minimi ęstimantur.
Qui ergo
erga devm in testamento veteri.
Caput II
Abel
ait enim:
Respexit Deus ad sacrificia Abel,
ad Cayn autem sacrificia non respexit.
Maledixit quoque Cayno Dominus,
quia ille ob hoc ipsum fratri inuidens,
quod sibi pręferretur,
ad se euocatum interfecerat.
Enos
Gratus fuit Enos.
primus quippe cantica quędam hymnos-que composuit,
quibus nomen Domini inuocaret.
pro quo dedit ei Dominus,
ut filios gigneret |
et nongentos quinque uitę annos absque offensa impleret.
Enoch
neque enim diceretur ambulasse cum Deo,
nisi ei semper obsequentissimus fuisset.
Morum itaque sanctimonia meruit,
ut uiuens ad beatiora quam est mortalium habitatio loca transportaretur.
Noe
Morum itaque sanctimonia meruit,
ut uiuens ad beatiora quam est mortalium habitatio loca transportaretur.
Noe
|
et perfectus iustus-que fuisse.
Proinde dignus fuit,
qui mundo per Diluuium pereunte solus cum filiis ac nuribus fieret superstes |
et omnium quę aquis deleta fuere,
reparator existeret.
Abraham
denique ut Domino obediret,
filio non pepercit.
Ob hoc quidem cum Deo colloquitur,
pater multarum gentium constituitur,
in semine eius quod est Christus benedicendę omnes nationes Deo promittente nascuntur.
Loth
Loth.
ut enim Deo placeret,
domi peregrinos acceptauit.
quare meruit fieri hospes angelorum |
et superesse Sodomitis inter quos habitabat,
igne et sulphure de cęlo pluente ob scelera consumptis.
Isaac
cum sementem fecisset,
centuplum collegit,
geminos genuit,
in quibus benedicendis errare non est permissus.
non enim cui uoluit,
sed cui debuit benedixit,
ut Abrahę patris genus in Christum dirigeretur.
Iacob
hoc est,
Deum uidens.
et,
vidi inquit
Dominum facie ad faciem.
In Aegyptum transmigrans multiplicatur.
Liberis quę euentura erant moriens prophetauit.
Ioseph
in Aegyptum urgente fame profectos benigne suscepit largiter-que aluit.
Erat enim secundus a rege,
cuius uisa obscuritatibus inuoluta Spiritu Sancto reuelante plana fecerat.
Moyses
|
nemo tam ardenter ab eo ad idola desciscentes puniuit.
Ipso saxum percutiente fluxerunt aquę.
ipso orante Amalech superatus est.
Iosue
aquę.
ipso orante Amalech superatus est.
Iosue
uiuus excoriari,
Thomas lanceis perfodi,
Iacobus Maior decollari,
Minor fuste fullonis interimi,
Stephanus lapidibus obrui,
Laurentius igne cremari,
omnes denique per tormenta consumi.
Hoc idem propositum fuit reliquorum sanctorum omnium,
necem uidelicet a persecutoribus inferendam subire potius |
quam a Christi fide deficere.
Illos quibus hoc contigit,
Apostolus ad Hebreos scribens pulchre percenset cum ait:
nisi et magna essent beneficia,
in quem commissum est.
Non tam enim ex se |
quam ex meritis eius qui offensus est,
ingratitudinis culpa pensari debet.
Itaque,
quam grauiter peccauerint,
poena indicat |
quę quidem ad posteros omnes fuit propagata,
propter corruptam radicem,
de qua generantur.
Cayn
ad posteros omnes fuit propagata,
propter corruptam radicem,
de qua generantur.
Cayn
generatione,
ut prius annos multos aduersa sustineret maledictionis,
deinde quod fratri intulerat,
ipse ab aliis ferret.
ab indulgentissimo rerum largitore Deo pręstita fuerint bona.
deinde quam ingrate ipsi ex aduerso se gessere,
et simul quę postea passi sunt mala.
Iudei
Solis unius Dei ueritas fuit reuelata,
solis leges de cęlo datę,
monstratus cerimoniarum ritus,
oracula futurorum indulta,
Dei uoces palam locutę,
ingentium miraculorum operatio concessa.
Deo fauente timuit eos
Moyse orante (ut ante diximus) uictus est Amalech;
buccinis clangentibus Hiericuntis moenia corruerunt;
Iosue inimicos persequente lapidibus pluit de cęlo super fugientium ceruices,
ac ne noctis interuentu elaberentur,
sol et luna motum suum continuerunt.
Nulla unquam fuit longior dies |
quam ista in qua quinque regum Cananeorum prostratus est exercitus.
Balaam pręterea prophetes asinę loquentis uoce prohibitus est eis maledicere,
et pro maledicto induxit super illos benedictionem,
benedictos a Deo esse non dubitans,
pro quibus mutum animal uocem
sibi deputat,
quę seruis suis indigne infertur.
Quando quidem sic ultus est eos,
qui Moysen et Aaronem minaciter impetere ausi fuerant.
Post hęc profecti de monte Hor per uiam quę ducit ad Mare rubrum pertesi itineris laborem rursum reclamant.
sed neque hoc fuit illis impune.
Ignitorum serpentum ictibus percussi moriebantur.
Hinc tandem humiliatis ac ueniam poscentibus |
Moyses Domino iubente serpentem ex ęre formatum suspendit in ligno,
quem uulnerati aspiciendo conualescebant.
quę sequuntur,
Regum continet historia.
Mala decem tribvvm.
Caput VII
Tempore regum
Ob idolatriam, quę maxima in Deum ingratitudo est, diuisum fuit Iudeę regnum.
decem tribus in Samariam secessere sub rege Hieroboam, duę reliquę sub Roboam Hierosolymis manserunt.
In Samaria quidem perseuerauit impietatis crimen | Hierosolymitę magis fideles inuenti sunt.
Vitulos ęneos adorabant Samaritę, quos pro diis colendos posuerat
facti sunt.
Tunc enim et regis domus direpta |
et eius uxores liberi-que capti.
Ipse autem Ioram,
quia ab impietate non recesserat,
alui profluuio consumptus est.
Ob idem crimen Ioa regnante ingentes militum copias parua Syrorum manu prostratas amisere.
ipse Ioas a seruis domi fuit interemptus.
Rursum sub Amasia rege deos alienos adorabant,
cum a Ioa Samaritarum rege superati sunt.
pars Hierosolymitani muri diruta,
thesauri ablati,
ipse Amasias captus,
nobilium liberi pro obsidibus abducti.
Tunc etiam
(!)
Sola quidem adhuc Machumetana heresis extat,
et uiribus aucta |
sęuit in Christianos,
ut qui Christi sunt,
calamitatum patientia probentur,
donec et illa sua corruat impietate ac dissoluatur.
Quemadmodum autem Iudeorum olim fuit in Deum ingratitudo ad idola conuerti,
ita nunc nostrorum par flagitium erit |
de Christo parum pie sentire.
Iudas.
(!)
Quod si tam ingrati sint,
qui solo errore
prędictum fuerat :
diuinę esse conuiuam,
sed magnificentius ab ipso mensę domino dignum iudicari,
ut sis conuiuarum inuitator et ad Sponsi nuptias conuocator multorum atque collector.
Cui hoc fuerit concessum,
dici de illo poterit quod de Ioanne Baptista fuit dictum:
|
uel qualiter illustrari debeant,
morum sanctitudine demonstrat.
Gaudete igitur omnes euangelicę disciplinę doctores.
de uobis ista memorantur,
non de philosophis,
non de oratoribus,
non de poetis.
Nulla in illis uerę lucis lux fuit,
qui Christum ignorarunt.
Vobis data est potestas,
quam illi non habuerunt,
curandi infirmos,
eiciendi demonia,
mortuos suscitandi.
Infirmos enim curatis,
quoties eos qui errant,
in uiam ueritatis dirigitis.
demonia expellitis,
cum
Iosiam,
Esdras populum,
ita ut illo monente
repudiarint uxores |
filios-que abdicarint,
quia contra dei Legem alienigenas acceperant |
prolem-que cum his multam susceperant.
Difficile fuit uxores dimittere,
difficilius ex se genitos a se separare |
utrunque tamen factum sacerdotis adhortationibus historia sacra testatur.
tantum ergo prodest idoneum habere doctorem,
qui uitia increpet et ad uirtutem accendat,
ut ipso audito etiam ea quę incorrigibilia uidentur
labore doctorum maius esse credatis,
hoc labore fundata est Christi Ecclesia,
hoc ędificata,
hoc permanet et aduersum hereses inuicta |
et aduersum uitia immobilis.
Nisi enim scripsissent illi,
quibus datum fuit nosse mysterium regni Dei,
quis nunc quę uera sunt disceret?
quis doceret?
A prophetis,
ab apostolis,
a reliquis Ecclesię sanctę magistris didicimus,
quę nunc docemus.
Ipsorum profecto qui discipulus non fuerit,
non poterit esse utilis pręceptor aliorum.
de palmarum foliis texuit;
Hilarion qui ligna concidit;
Serapion qui cum suis discipulis messis tempore operam locabat,
ut inde haberet quod ipsorum uictui annuo sufficeret;
Archebius qui suis manibus cęllas construebat quas aliis donaret;
Pacomius cui cum suis monachis propositum fuit manuum labore uictum quęrere;
Dorotheus qui diuenditis quas texuerat sportulis |
precium quod uictui superesset,
pauperibus erogabat.
Non prauis cupiditatibus resistere,
non ad perfectionem uitę peruenire potuissent,
si succisiua
ad quęque turpia facile se pertracturos,
quasi piscem hamo sperarent,
donec ad interitum usque deducerent.
In hunc enim interitum corruit et Sodoma,
de qua dicitur:
Solus non sinebat sibi a Domino lauari pedes.
postquam autem se cum illo partem non habiturum nisi lauaretur intellexit,
non solum inquit pedes,
sed et manus et caput.
Prima uox humilitatis fuit,
secunda charitatis.
A quo nolebat lauari |
ab eo separari pertimuit.
quęrebatur,
a magis adorabatur,
et tamen ipse contemptibilis et despectus apparere uolebat.
Adultus non habuit ubi caput reclinet suum.
alienis impensis sustentatus est,
alieno usus hospitio.
Qui cęlum terram-que fecerat |
et quę in eis sunt,
hic die ac nocte in laboribus fuit |
docendo,
sanando,
orando.
miracula operabatur et latere uolebat.
Super asinam sedens intrauit Hierosolymam,
cuius sedes cęlum |
et terra scabellum pedum erat.
Lauit discipulorum suorum pedes,
cui angeli seruiebant.
Cum innocens
tantę elationis causas infertur,
quod tradendus alienigenis esset |
spoliandus atque interficiendus.
Senacherib
supplicibus et ignoscit.
Ezechias
Esa. 1
ut uidelicet poena delicto respondeat |
et,
quanto quis altius errigitur,
tanto inferius labatur et corruat.
Hinc est ille angeli in Apocalypsi clamor:
defecit.
ob hoc Caldei capta urbe |
ipso-que cum suis comprehenso |
et ad regem perducto |
liberos eius trucidarunt |
et ipsi oculos erruerunt |
atque catenis uinctum Babylonem una cum reliquis omnibus adduxerunt.
tantę illi calamitati fuit Domini monitis non obedisse.
Cęterum non minoris criminis reus est,
qui non paret illis,
qui a Deo destinantur uel constituuntur,
ut instruant nos aliquid ac doceant,
siue ut pręsint nobis atque imperent.
Domino placuit,
ita factum est |
sit nomen Domini benedictum.
quam audisset:
Dispone domui tuę,
quia morte morieris tu,
et non uiues.
Lazarus
Christo pati mauult mala quam reddere.
Martyr es,
si bonum reddis pro malo.
sin uero malum malo rependis,
Christi aduersarius es,
qui iubet et inimicos diligere.
Hic nempe gloriosissimus fuit martyrum triumphus:
pati iniuriam |
et pro iniuria referre beneficium,
uitam impendere |
et animas lucrari Christo.
Videbant impii quam illi constantes essent in proposito,
quam parati ad omnia extrema subeunda prius |
quam ut Christum desererent |
et
His quidem et huiusmodi uerbis illos uel locutos |
uel loqui potuisse quis dubitat?
nisi qui Euangelio non credit,
et peruersę mentis aure non admittit ueritatem.
Ipsorum enim omne studium fuit |
Domini sui uestigia obseruare |
cum morum integritate |
tum patientia persecutionum.
Prębuit ille se nobis in exemplum,
et qui resistere poterat uiolentię hominum atque omnes simul uno uerbo oris sui interficere,
maluit iniurias
Nobę impie perimi imperauit,
quia illi pii erga Dauidem extiterant.
Asa quoque Hierosolymę rex,
quoniam ascito sibi Syrorum exercitu ab inuasione Baasę Samarię regis se defenderat,
coargutus ab Anani propheta,
quod fiduciam habuerit in rege Syrię et non in Domino,
iussit illum mitti in neruum,
et Dei nuncium in uincula coniicere non fuit ueritus.
Sed male illi cessit ista audacia:
plurimi de populo perierunt,
ipse anno deinde tertio pedum dolore consumptus est.
Sed male illi cessit ista audacia:
plurimi de populo perierunt,
ipse anno deinde tertio pedum dolore consumptus est.
spei plenus,
charitate feruidus,
et ad bona tandem perueniat sempiterna |
benedicat-que ei Dominus ex Syon,
qui fecit cęlum | et terram.
lingua mea iniquitatem |
nec in labiis meis stulticia personabit.
Beatus es,
si tibi ad Dominum conuerso cum Hieremia gloriari licebit dicente:
Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
|
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.