Your search found 4620 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 3820-3887:

annos ad conscribendas Pontificias ad Principes Viros Litteras conscendit. Hoc munere etiamnum fungitur, ac septimus ac decimus jam in exitu est annus, ex quo PIO VI Pont. Max. suam hanc navat operam, atque ita navat, ut nihil sibi potius, atque honorificentius esse ducat, quam ut doctissimo satisfaciat Principi, cujus immortalia sunt in omni laudum, meritorumque genere monumenta; ut omnino existimandum sit Divino plane consilio ipsius Pontificatum in ea

quam aut ego expectabam, aut ipse receperas, praestitisti; remissius enim acturum te putabam, neque ea tam facile traditurum, quae nimia septa essent explicandi difficultate. Nunc omnia fuse, copioseque persequutum esse te video, nihil ut fere in summa rerum obscuritate aut sit praetermissum, aut a carminum cultu, atque humanitate detractum. Ain vero? Pergin tu Musas, omnino ut sapiant, adigere? miror equidem illas tantopere morigeras esse factas,

cum legerem, et exornari numeris res a te agnoverim, atque ipso splendore, ac varietate carminis in claritate, ac luce collocari, idque ut confirmarem, pluribus e locis repetere exempla possem, tamen ne gratiae aliquid tribuere videar, nihil quidem de te ipse amplius, at de universo potius hoc scribendi genere ea dicam, quae sentio. Ac primum hoc facile concesserim Musas profecto delicatioris cujusdam esse fastidii atque offensionis, ut solemnes quasdam disciplinae

formam reddita, quam unquam antea obtinuisset. Incredibilem enim ille vim, ac praestantiam addidit istiusmodi investigandi artibus, cum illam etiam adjunxisset, cujus ipse fuisset auctor, atque inventor, Infinitorum disciplinam, qua nihil ad res cognoscendas opportunius. Quapropter mihi quidem non ille tantummodo exquirendae naturae commonstrare viam caeteris, verum etiam expugnandae quodammodo comparare instrumenta atque admovere machinas videri solet. Hinc minime

corpora, ut in ellipsi ferantur, aut in parabola, determinet. Expositurus porro Cometas quoque eadem, qua Planetas, teneri gravitatis in solem vi, eas primum describit, quales observari solent, a sideribus ceteris distinguens; nihil mortalibus, ait, funesti ab iis significari, cum vulgo jampridem timori essent, neque Telluri proximas perstare, neque ab ejusdem Telluris illos, ut nec a Planetarum, aut Solis exhalationibus exoriri posse: esse igitur

evictum est, nunc a vers. 1696 ea dissolvit, quae contra eandem gravitatem a plerisque objici solent, praecipue, cur stellae fixae ad se invicem, atque ad Solem accedere non videantur, cur ipsius gravitatis naturae ignoratio nihil efficiat, quin ea possit existere, cur demum aetheris resistentia caelestes motus a gravitate ortos non perturbet, ubi et spatium materia ubique stipatum ac plenum a Natura prorsus excluditur; unde ad vortices Cartesianos

posse videatur. Quae omnia usque ad v. 1329 pertractat. Ac tum, ut viam sibi paret ad certiora simplicioraque corporum principia, legem continuitatis, ut vocant, a natura ubique servatae considerat, quae in eo posita est, ut nihil ab una magnitudine ad aliam transire possit, quin per omnes alias, quae in medio sunt, magnitudines transeat, ita ut nusquam ulla sit interruptio, aut saltus ullus. Quod variis exemplis probat, per inductionem scilicet,

in lucem edi separatim, quo facilius parari, atque expeditius legi, haberi, quo libeat, deferri possit. Id ita fieri placet, si modo annuerit, Reverendissimus Pater Th. M. Mamachius S.P. A. Magister; cui quidem confirmamus nihil esse in hoc praeclaro opere non consentaneum religioni ac bonis moribus. Raimundus Cunich Rhetoricae et linguae Graecae in Collegio Romano professor.

annos
30   Floreat egregius fama, et praestantibus orsis,
31  Cui vigili haec nitens instauro munera cura.
32  Hunc licet ILLE sibi moderando adjunxerit orbi,
33  Quo nihil in terris usquam divinius extat
34  Legibus, imperio, doctrina, exundat in omnes
35   Pectore quae sacro populos, lumenque profundit:
36  Ipse tamen saepe ad Musas deducit ab altis

83  Quae sensus, ducunt aut unde exordia sensus,
84  Vitaque, quodcumque est, quod mens, et spiritus audit.
85   At quod nec corpus, nec mens sit, cum nequeamus
86  Scire, quid esse queat, multi nihil esse fatentur;
87  Hic veluti quiddam prohiberet, tertia constet
88  Ne natura etiam, aut vario fors ordine plures,
89  quin praesto nobis sistant se, et nomina poscant.

visasque revolvant?
172  Quod facerent utero clausi, nova germina matris,
173  Artubus infantes teneris, multaque venirent
174   Doctrina imbuti ad vitales aeris auras.
175  Sin nihil esse velint: has formas, notitiasque,
176  Primitus insculptas quas dicunt mente, nisi ipsam
177  Vimque, potestatemque videndi plurima rerum;
178  At cur non etiam sic omnia, scilicet omni

rapaces:
574  Quin etiam nulla purum rubigine tingi,
575  Sordibus et nullis nativam offundere lucem.
576  Praeterea, quoniam his inventis tempore longo
577  Nil fuit adjectum, nihil addi posse putatum est.
578   Tot variis auri tentata per omnia demum
579  Cum fuerit natura modis (ut scilicet omnes
580  Semper erant avidi mortales divitiarum)

tempore; proinde
920  Mobilitas crescat, vel diminuatur, oportet.
921   At metimur eam minimo tum in tempore quovis
922  Correpto spatio, minimo nam tempore lapsum
923  Augeri nihil, aut minui finxisse licebit;
924  Temporis ad primum minimi si scilicet ortum,
925  Auctum quidquid erit, referamus, quidquid ademptum.
926   Denique se celerans aequaliter, atque retardans

1245   Cunctarum rerum rationem, haud vera profecto
1246  Si sit, et instabili nitentem prodere arena.
1247  Proin cum quaeque tuae rationi ex omnibus una
1248  Pars bene consentit, vulgo nihil ut sit eorum,
1249  In mundo peragi quaecumque ubicumque videmus,
1250   Quod non conveniat positis cum legibus, atque
1251  Non fluere ex illis videatur; nonne necesse est

1293  (Intervalla licet non possint ista videri)
1294  Saepe metalla etiam penetrant intrinsecùs undae,
1295   Vitraque sic tenuis lux, et perlabitur undas.
1296  Ergo, quandoquidem nihil est, quo vincere possis,
1297  Ipsa inter sese penetrari corpora; legem
1298  Par erit hanc etiam generatim ad corpora quaeque,
1299  Quo sint cumque loci, distendere, quaeque nec unquam

de coetibus uni
442  Prorsus divitias fingentes esse, alieno
443  Ipsum aut aere premi contra, multoque gravari
444  Foenore, tum siquidem geminorum foedere juncto
445   Vel nihil in cumulo superabit, si referendo
446  In medium fuerit par, quod debebitur, auro;
447  Sin minus, aut majus contra, vel uterque, necesse est,
448  Summa aliquid ferat ex illa non prorsus inani,

706  Terram pellit equus pedibus, dum promovet artus,
707  Et lapidem, recipitque impulsum puppis ab auris;
708  Propterea celer ille magis procurreret, atque haec,
709  Si nihil a tergo retineret deproperantes:
710   Se pedibus movet ipsa retrorsum terra repulsa,
711  Atque hinc, atque illinc terrae par motus, equoque est:
712  Quaeque ferunt aurae puppim, deperdere motus

deinde secundo
884  Tripliciter spatii tantundem fiat, oportet;
885   Quandoquidem primo finito tempore crevit
886  Tanto mobilitas labentis corporis auctu,
887  Ut, si praeterea nihil adjiceretur, eadem
888  Iret per duplex, ut diximus, intervallum
889  Corpus idem; sed item, quo possit currere solo
890   Simplex per spatium, superadditur a gravitatis

arvi,
1116  Unus idem quam si per lucem exerceat unam;
1117  Nec cujusque ideo vis ipso a tempore crescit.
1118  Haud minus ast immota gradu pars altera perstat,
1119  Utque nihil rebus facientia tempora in istis
1120   Rejicit, et solis, quocumque ea tempore fiant,
1121  Credit ab effectis caussas debere putari.
1122  Sic et suppositis humeris qui pondera transfert,

1216  Viribus, atque animos ab eis avertere nostros:
1217  Tot nobis patuisse putes ulla sine vivae
1218  Vis opera omnigeno de motu posse reperta
1219  Hactenus, atque ejus nihil esse, ut debuit, actum
1220   Auxilio in rebus, si rerum existeret ipsa
1221  In numero? Qui nos, genus hoc, per plurima duxit,
1222  Quae canimus, quique hac naturam parte reclusit,

1502  Flexibus obsistunt, et corpora pressa vicissim
1503  Desuper haud facili possunt procurrere pacto.
1504  Haec si namque forent laevissima, pressa profecto
1505   Obstarent nihil: at quia constant omnia scabra,
1506  Multos exiguos colles, queis prominet unum
1507  Corpus, in exiguas valles opus insinuari est,
1508  Atque opplere cavas, dum supra innititur, illud,

1519  Duntaxat vi vis obstans erit aucta premente.
1520   Servatum est etenim, facies, queis corpora sese
1521  Contingunt, seu sint amplae, contrave, prementi
1522  Addere vi nihil in restando, atque officiendo:
1523  Servatumque etiam, quibus est in frontibus ipsis
1524  Nec nimia asperitas, nimium neque parva vicissim
1525   Corporibus, motum gignendum vim, prope triplo

1689  Inter sese et agant, et agantur mutuà, vires
1690   Quantumvis variae fuerint, legesque movendi
1691  (Semper ut existant motus tamen aequalesque,
1692  Oppositique) nihil mutandum his motibus esse
1693  Cognosces illud punctum gravitatis, eadem
1694  Ast, ut nuper erat, prorsus ratione manere.
1695   Namque ubi sunt motus aequales, oppositique,

1815   Omnibus in terris, ire in quascumque liberet.
1816  Sed praeter quam quod momenta per omnia nostrae
1817  Mutantur vires (ipsas dubitesne per horas,
1818  Perque dies?), nihil est occultius, atque tenebris
1819  Quod mage se condat, quam nosmet, nostraque nobis.
1820   Sensus confusa nimium ratione per ipsos
1821  Omnia percipimus; tactus tamen omnibus ipse est

34  Propterea ad terram libeat si cuncta referre,
35  Par erit, hanc pariter referas ut ad omnia Terram,
36   Omnia ut ad Solem, sic ipsum et ad omnia Solem.
37  Proficiat nihil in summa sibi denique tantùm,
38  Sed capiat, sed reddat opem. Quodcumque sit, aequum
39  Jus habet, ut pars sit Mundi, vigeatque, suoque
40  Munere fungatur, propriis et regent in oris.

102  Rapti praecipiti per vasta, per invia motu,
103  Sternere iter prius est opus, et vestigia firma
104  Figere paulatim, et post terga relinquere rerum
105  Indomitum, ignotumque nihil, ne fallere possit,
106   Sed gradibus veluti tuto conscendere structis.
107  Sic quoque qui cupiunt metiri sidera quantis
108  Tractibus inter se

constabilivit
1245   Undisque firmatos ita mores: quin magis harum
1246  Aucta fides rerum: quidquid servatur ubique
1247  Nimirum, numerus testantum crescit id ipsum;
1248  Et nihil est quod dissideat, prorsusque repugnet.
1249  Et velut incorrupta, atque optima proinde fatemur
1250   Judicia esse inter Cives, ubi rem neque turbae
1251  Aut favor, aut odium, nec dives copia

1458  Sed tanto major, quanto puncta altera plura.
1459  Vis in congerie quapropter quodlibet una
1460   Qua rapitur punctum, debet pendere trahentis
1461  Punctorum a numero; numerus nihil hic suus addit
1462  Punctorum; properat quoniam unumquodque sua vi.
1463  Et qua mobilitas oritur vi, non ea certe
1464  Materiae raptae respondet, sed rapienti.
1465   Sic

78  Jugera, quae populo quoque magno sint sat alendo,
79  Et potiundi aucti, extensique per omnia fines;
80   Nempe ita servari, quodcumque dat ubere gleba
81  Tellus ipsa, potest, nihil ulla et disperit e re.
82  Sic cui principio potiundi cura, laborque
83  Major erat, magis et servabit; major haberi
84  Idem aliis, longeque potentior, ad sua flectens
85  

496  Aequore procurrens, referatur qua latus istud,
497  Obliquum veluti projecta corpus ab umbra.
498  Haec iterum, atque iterum perage, intervallaque in aequor
499  Projice cuncta, nihil sursum, deorsumque relinquens.
500   Et jam, quod superest, spatia haec projecta, locati
501  Ipsi ut sunt montes, vario serpentia ductu,
502  Inque alias, aliasque plagas pergentia Mundi,

583  Millibus adjunctis invenit, tendere et ultra
584  Plus quater ad centum quam passus, scilicet istis
585   Jam decies septem debes, atque addere binos.
586  Novimus at quoniam lentos nihil esse moratum
587  Sideros illum motus, mensura, necesse est,
588  Claudicet hinc paulum. Verum qui primus in Austrum
589  Incipiens illa mensuram duxit ab urbe,
590  

lumine claram
1576  Extulit, ut cunctas per gentes nota clueret,
1577   Auroram; cui vix olim nomemque, locusque
1578  Constiterat, nunc est ortus, patefactaque causa,
1579  Nunc nihil ambiguum in rara aut mirabile luce est;
1580  Ille ut proinde queat ( sileat licet invida Fama
1581  Caetera, quae saeclis longe noscenda futuris
1582   Transmisit) censeri inter memoranda Virorum

1802  Oppositas, montesque etiam, Terramque movere.
1803   Jam si, quidquid agant immenso sidera tractu
1804  Edita, fixa velut quae caeli in fornice constant,
1805  Negligere ipse velis, nihil inde ut turbet, oportet,
1806  Commune hoc Solisque, Cometarumque, vagantumque
1807  Astrorum punctum, fixum, immotumque vel esse
1808  Constituas semper, vel, si moveatur, eadem

1826   Vel si alio quovis starent expertia motu,
1827  Mutua pulsarent, et in illud cuncta cierent.
1828  Si nunc vel nullos confingimus esse Cometas,
1829  Caetera vel turbare nihil, quia forte tributi
1830  Aeque sunt circum, atque aequali nomine pollent,
1831   Sol minimo motu circa commune feretur
1832  Id medium; circa sed Solem caetera turba

erit vis, proptereaque
2092  Non inter sese Lunam, Terramque meantem
2093  Perturbans; Terraeque orbes, Lunaeque vicissim
2094  Caetera turbati simili ratione ferentur,
2095   Ut nihil intersit, soli si denique Lunae
2096  Attribuatur, ab ambarum quod motibus exit.
2097   Turbantes geminas has Solis dicere vires
2098  Possumus, et Luman proprio de tramite agentes:

jungit,
2505  Pax bona, praesentum pax munus amabile Divum?
2506   scilicet humanae status optimus est Rationis,2510
2507  Pectore pacato constans, vultuque sereno:
2508  Tunc nihil exagitit rerum, quaecumque quietis
2509  Advenisse queant, solido nil pectore stantes
2510  Concutit: usque procax, fac, turba irrideat; ipsi,
2511   Lantrantis vocem catuli ut bos fortis eundo

tremiscat.
195  Sed praeterquam quod latera hoc mutata tremore
196   Solis his causis bene non aptare valebis;
197  Num tibi mens facile haec conjungere tempora possit.
198  Ut nihil intersit, quibus et se Luna revolvit
199  Axe super proprio, et Tellurem menstrua lustrat?
200  Fortisan hic nunquam aequali fit tempore Lunae
201   Circuitus: certe quisque horum dissidet unus

undique, quas tamen ipsis
572  Prorsum ignorandum est? quae tanta insania notis
573  Ut paucis prima in Naturae fronte locatis
574  Debere ignotum nobis nihil esse putemus?
575  At multi causas tot rerum quaerere nuper
576   Tentarunt acri ingenio, plausumque repertis
577  Deinde suis hilares, frustra tamen, ingeminarunt;

ante,
732  Undique jam non sit; dubitesne, ea fluvida partim
733  Cum sit, quin poscat librari, et proinde figuram
734  Induere hanc ipsam, quam circum tota subiret,
735  Si nihil officeret solidum restansque superne?
736   Perfacile evolves jam tutemet, exque plicabis
737  Omnia rebus in his memorata effecta, diurna,
738  Menstruaque, annuaque his causas aptare repertas

1018  Subtrahitur nostro, ducique in carmina nescit,
1019  Certa tamen nihilo minus esse videbitur, illam
1020  Si bene pernoscas, et tutemet ipse revolvas:
1021   Monstrabit siquidem, nihil hic discriminis altis
1022  Esse locis, tumeat sublata val unda, vel aura;
1023  Nam si materia constaret Terra fluenti,
1024  Assimilique sui, velut aer, tota, et abiret,

1025  Quidquid praeterea est, seseque reconderet imum
1026   In medium, in sese conducto corpore; corpus
1027  Hoc ipsum conductum in se, in medioque receptum
1028  Gignendis faceret nihil aestibus, et variandis
1029  Aera per liquidum, nusquam velut esset; et illa
1030  Materies, quam tum, ut sola,.perstare videbis,
1031   Aestiferis aeque se motibus exagitabit,

1870  Perpetuos glomerent sua per vestigia gyros,
1871  Nec fluidus, per quem nant, aether denique longos
1872   Carpendo motus paulatim extinguere possit?
1873  Nimirum spatii nihil usquam prorsus inanis
1874  Si foret in rebus, stipata sed undique in aequis
1875  Materies spatiis consisteret omnibus aeque,
1876  Aequaque iners itidem vis omni in corpore inesset,

1882   Sic etiam, inceptos vix primitus, astra fuissent,
1883  Quae vaga sunt, oblita; sed et gignuntur, et orti
1884  Perstant saepe diu motus, seque aethere volvunt
1885  Praesertim vasto incolumnes, nihil inde videre
1886  Scilicet ut longa decerptum aetate queamus.
1887   Corporibus debes proin mixtum agnoscere inane
1888  Esse, atque aetheriis late diffundier oris,

1889  Astra pati offensus ubi non deprendimus ullos.
1890  Alma licet lux, et phoebeius imbuat aer
1891  Illa loca; usque adeo tenuis natura utrinsque est,
1892   Distare a spatio nihil ut videantur inani.
1893   Sed qui corporibus late spatia omnia complent,
1894  Et spatii rentur naturam, et corporibus unam,
1895  Idem multiplici cunctas res vortice volvunt,

2185  Quo procul inter se distantia corpora nectit.
2186  Sed num cuncta sibi subdat, dominetur et una
2187   In rebus? Cieat, quotquot sunt, undique motus
2188  Sola omnes, nihil ut constet jam denique quovis
2189  Vel tenui in spatio mutatum, in corpore quovis,
2190  Quod non ipsa sua moderatrix conficiat vi?
2191  An potius vires diversa a stirpe receptans

quae reddita, dicam,
91  Munera, qua nobis possint ope deinde patere,
92  E quibus et par sit demum ipsa educere causis.
93   Corpore cum radius fugit a lucente profusus,
94  Si nihil obstet iter facienti, rectus abibit,
95   Semper et immensas transcurret rectus ad oras.
96  Hunc tibi jam rectum persuadent multa meatum.
97  Limina trans patulasve fores, rimasve, sedentes

mutare tenorem
137  Primi posse, nisi adveniat vis extera mutans,
138  Causaque de coepto decedere tramite cogens.
139  Proin quoque per sese diffundi lumen oportet,
140   Si nihil obsistat pergenti, per loca longe
141  Immensa, et spatii tractus sine fine vorare.
142  Propterea a nobis spactari sidera possunt
143  Fixa, licet nostras superent distantia cunctas

lucis, ut ulla
810  Altera non turbet ratio) fateare, necesse est,
811  Sidera non Terrae mutari aspectibus ullis:
812  collatur Terrae proin ad spatia annuus illa
813   Jam nihil est motus, superat nec jam ulla videndi
814  Propterea ratio nobis, quantum alta recedant.
815  Sed motu fingamus ab hoc discriminis esse
816  Tantum vera inter loca visaque, quantula pars est

1891  Flava, et caerulea: at media fac transeat ille,
1892  Qui viridis fulget parvae in regione columnae,
1893  Nil perages; unum viridemque tuebere semper;
1894   Quandoquidem nihil est, concreverit unde, nec ulla,
1895  Queis constet, fucata sui primordia novit.
1896   Non cuicumque tamen vitro his aptissima rebus
1897  Natura est, siquidem divisos ante colores

2254   Quam quae est rubra; vides proin inter lucida fila,
2255  A rebus quaecumque oculos emissa lacessunt,
2256  Puniceis rubicunda minus detorta meare.
2257   Quod superest, quoniam nihil est, quod pectora possit
2258  Ambigua in veri luce uberiore locare,
2259   Excerptae quam si varia res parte, modoque
2260  Multiplici inter se collatae mutua, easdem

1789  Qua non sunt; igitur non molem dirigere illuc,
1790  Non patulum norant convertere molis hiatum
1791  Extemplo; longa ista mora, et fastidia longa
1792  Lassabant oculumque nihil cernentem, animumque.
1793  Propterea haec alio fabricari est machina ritu
1794  Coepta novo, atque aliis praelata est omnibus una.
1795  In fundo speculum quod diximus esse cavatum,

longe
2200  Omnia conatus, aciem exsuperantia nostram;
2201  Scilicet attonitam ut series rerum utraque mentem
2202  Hinc illinc distenta pari ratione relinquat,
2203  Et fassam nihil esse suis non altius orsis. LIBER NONUS
1  Pectora saepe

705  Luminis, aut oculi, natura est particularum
706  Densior, et tenui praecingitur aëris aura,
707  Aut res siqua alia est subtilis, raraque circum,
708  Aut spatio, quo languidius nihil extat, inani.
709  Praeterea quoque scire licet, quam crassa sit omnis
710  Pars ea multiplex, quaevis qua corpora constant,
711  Corpora diversos a se mittentia fucos:

quinos
1296  Ipse velis, vel si ad senos decurrere tentes,
1297  Corporis illius constabit materiaï
1298  Tantum tertia pars et sexagesima; prorsum
1299  Per loca dispersum nihil est nisi caetera inane.
1300  Sic et adhuc poteris sine fine in corpore quovis
1301  Materiem labefactare, exiguamque putare
1302  Usque adeo, offensum ne luci nectere possit.

1504  Verum in corporibus varia haec quaecumque nitentis
1505  Lucis mobilitas fuerit, mutarier unquam
1506  Non queat in nostris oculis, eademque manebit;
1507  Quandoquidem, ut nuper docui, nihil efficit ingens
1508  Tot rerum series mediarum, ut corpus in imum
1509  Ne ratione pari, ac sublatis, ingrediatur,
1510  Corporibus mediis, proin

feraces
2471  Campos, et crassa valles ferrugine complet,
2472  Cunctaque durata consternit, qua via, crusta.
2473  Dum liquefacta meat massa ingens, restat eunti
2474  Jam nihil: objectos lapides convolvit, et urit,
2475  Proruit et muros, et sylvas proterit altas
2476  Abscindens, raptansque suo fervore, levemque
2477  Post linquens cinerem: procul o! armenta, gregesque

amplas
62  natura; his tu hominum voluisti protinus omnem
63  Munificas agitans curas, ditescere stirpem,
64  Atque potestates nostrae distendere mentis
65  Usque adeo, nihil ut non vincere posse putantes,
66  Confisique ausu irrumpamus in omnia magno.
67  Proin etiam aggrediamur post te, quaecumque latere
68  Perpetuis

jungi,
380  Disjungi contra, quae sunt diversa, calore?
381  His aliisque modis miscendo plurima rerum,
382  Hoc genus, atque aliud, torquendoque igne ministro,
383  Jam nihil invenies esse, ut facile evolet auris
384  Sublatum, quin id fixis quoque partibus extet,
385  Queis quocumque volat, sibi junctis adjicit alas;
386  At dimittit eas partes, jungatur amica

in omni
1148  Corpore diffusus tactus, tactuque moventur.
1149  Commotaeque manus, aliique obstantia circum
1150  Senserunt artus, interque obstantia, et artus
1151  Perceptum nihil est luctantes esse; sed artus
1152  Objectis rebus contingier, inque pediri.
1153  Notitia hinc animo prima insinuata recenti est,
1154  Non interrupto extendi circumsita tractu

2514  Propterea exagitata modos tribuentur in aequos,
2515  Atque aequa in spatia, ut crystallus denique fiant
2516  Pellucens; iterum quae fusa solutaque flammis,
2517  Quandoquidem nihil est, quod diversa evolet inde
2518  Natura, nunquam nitidi non igne redibit
2519  Amoto in formam crystalli; haec ultima certe
2520  Est species tortis violento rebus ab igne.

data opera sese ad disciplinas versibus illustrandas convertunt, ab omni fingendi licentia abstinendum statuimus? Nam cum iis quidem, qui leviora ac faciliora argumenta pertractant, indulgentiores esse possumus: in manifestis enim rebus nihil lucis, accessione fabulae, detrahitur, jucunditatis vero non parum adjungitur. Sed hujusmodi festivitates a gravioribus doctrinis omnino removendas censeo, et tanquam inutiles ornatus in palaestra adhiberi solitos, in veris

se comparans illud intuebatur, quanam in re potissimum vim naturamque carminis poneret. Quae si in hoc sita est maxime, ut nos aeque moveat, ac si oculis atque auribus res ipsae in animos influerent, nihil propius ad hanc aurium atque oculorum fidem accedet, quae haec alienae personae ac sermonis imitatio. Atque idcirco, opinor, perfecti poematis exemplar, verasque imitationis sedes tragoedias esse statuit. Nam etsi poetae alias etiam

sed ab alio fonte derivandam singularem illam vim ac praestantiam. Ac si dicendum est, quod sentio, hanc praesertim locandam arbitror in illo poetarum proprio cogitandi ac dicendi genere, quo ita jucunde omnia admirabiliterque exprimunt, nihil ut esse possit nec ad res cognoscendas pulchrius, nec ad legentium delectationem praeclarius. Qui istiusmodi ornatu compti instructique sunt, hi sane in quascumque naturae regiones ingrediantur, sive de hominum actionibus, sive de

nisi nunc musices concentus, ac sonos etiam tribuatis? Quid ni vero, inquit A., tribuamus, et cognatam illam humanis auribus atque animis harmoniae rationem illis potissimum adjudicemus? Si inanes vocum flexiones, et nihil significantes tibiae soni in nobis tam varios tamque jucundos motus excitant, quam validius animis illius harmoniae vis dominabitur, quae sonos verbis, numerosque rebus conjunget, atque hac

dicere, quid esse poterit ad agendum amplius, quid hac mundi universitate majus, quid nobis opportunius? Illae Graecorum concertationes, atque ipsa Romani Imperii constitutio, quam minutae res atque angustae videbuntur, quam ad nos fere nihil pertinentes, si huic tantae magnitudini, totque commodis conferantur. At de illa, inquit A., magnitudine, atque utilitate rerum agimus, quae sensu ipso per se gignitur, suaque sponte nos excitat. Sint enim haec, quae de naturae

eo acrius illius conjunctionis vi capitur, et reliquorum opis atque auxilii indigentem se videns ad opitulandum aliis est propensior. Primo suae ipse civitatis, deinde finitimarum, demum omnium gentium propinquitate devinctus, humani nihil a se alienum putat; regionum etiam remotissimarum res, moresque inquirit, casibus fortunisque movetur, tantum denique caritate ac benevolentia, quantum cognitione progreditur. Verum si idem rerum cognoscendarum limites non terrae

mirabitur! Cumque se non unius loci popularem, sed mundi ipsius tanquam ingentis municipii civem agnoscet, quam illum fere poenitebit rerum atque commoditatum omnium, quae angustis nostrarum urbium ac regionum spatiis coarctantur! Quam nihil majus reputabit, nihil quod nostra magis intersit, quam hunc tam ingentem rerum omnium ac tam praeclarum ordinem! Peragrare tum sibi immensos naturae fines videbitur, ac supra hominis fortunam ac vitae conditionem erigi; neque enim

non unius loci popularem, sed mundi ipsius tanquam ingentis municipii civem agnoscet, quam illum fere poenitebit rerum atque commoditatum omnium, quae angustis nostrarum urbium ac regionum spatiis coarctantur! Quam nihil majus reputabit, nihil quod nostra magis intersit, quam hunc tam ingentem rerum omnium ac tam praeclarum ordinem! Peragrare tum sibi immensos naturae fines videbitur, ac supra hominis fortunam ac vitae conditionem erigi; neque enim annorum brevitate atque

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report