Your search found 4620 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 4563-4608:

evolveret, ac meditaretur indefesso studio, factum est, ut gesta quaelibet et eventa paulo illustriora, eorumque causas et tempora ordine teneret omnia, et quas quisque vir partes personamque in iisdem factis sustinuisset, nominatim reminisceretur. Quare nihil ejus convictu dulcius, nihil ejus sermonibus eruditius. Ajunt, Restium adhuc adolescentem ex Italica in Latinam linguam vertisse Reipublicae Ragusinae historiam, quam Junius ejus avus a primordiis gentis Ragusinae ad annum MCCCCLI perduxerat, eamque orsum hisce

studio, factum est, ut gesta quaelibet et eventa paulo illustriora, eorumque causas et tempora ordine teneret omnia, et quas quisque vir partes personamque in iisdem factis sustinuisset, nominatim reminisceretur. Quare nihil ejus convictu dulcius, nihil ejus sermonibus eruditius. Ajunt, Restium adhuc adolescentem ex Italica in Latinam linguam vertisse Reipublicae Ragusinae historiam, quam Junius ejus avus a primordiis gentis Ragusinae ad annum MCCCCLI perduxerat, eamque orsum hisce verbis, Huc usque avus

impudenter propugnarunt Boulangerius, Dussius, Volneius, ceterique hujusmodi furfuris homines, aggressus est, et patefecit. In Bruckerum maxime exarsit ira, qui veteres philosophos Deum, et providentiam quamdam admitttentes atheos fuisse omnes professus est. Nihil vero temere et inconsulto, sed sapienter omnia de religione. Hinc accidit, ut religionis cognitio, et tuta veritas eo magis eum in senectute commoveret, quo liberius adolescens perscrutatus fuerat ea omnia, quae ad illam quoquo modo referebantur. Quamobrem de

si magna commendatio oboritur in primis ex argumentorum delectu, copia et varietate, in hoc etiam Restius sibi optime consuluit. Quamvis enim integrum de humanis affectibus tractatum non exhibeant ejus Satyrae, quod olim Theophrastum molitum esse novimus, attamen nihil eorum, quae huic poeseos generi conveniunt, in ipsis desideratur. Longum esset et supervacaneum singularum Satyrarum argumenta et pulcritudines tamquam pictas tabulas in suo lumine collocare. Cum id quisque per se sibi praestare facile possit, satius erit

subtilis, sed candidus et venustus, errant profecto, qui versus amant in Satyris grandes ac numerosos. Quo enim versu magna bellorum eventa, resque publice gestas caneres, si epicum sibi Satyra vindicaret? ubi vero vel in Satyra occurrat grande aliquid et magnificum, nihil vetat, quominus lepores et sales cum numerorum concentu et magniloquentia conjungas ab Horatio monitus:
»Interdum tamen et vocem comoedia tollit.« Quod certe a Junio abunde factum videmus non in Satyris modo, sed etiam in

modo serius, modo facetus, semper vero acutus, solers, ingeniosus, ad audiendum aeque ac dicendum paratissimus. Numquam excident memoria amicorum et familiarum suorom quaedam ejus effata. Ut erat veritatis opprime studiosus, ita assentationis hostis acerrimus. Nihil umquam de se gloriosius, rebusque suis praedicavit, at modeste semper, ut constat legentibus ejus Satyras, ubi verba facit vel de libro suo, vel de vitae studiorumque ratione. Sua carmina libero amicorum judicio subjiciebat, legendaque non solum, sed etiam

Illud non subdis quem adversarium habueris, quam partem, cujusque sectae defensionem susceperis; quae omnia, si vacas, fac, ut non me diutius lateant. Non enim hujusmodi res adeo parvi pendendae sunt, quemadmodum nonnullis persuasum est, quos ego nihil sapere semper putavi. An parum erit, ingenium attente meditando in subtilissimis rebus defixum habere? Quod si subtilitas non placet admodum, vide, quid ea una dempta, ceteris disciplinis relinquatur, praeter crassam quamdam Minervam, quae ipsa an

Supersunt adhuc quatuor argumenta, quatuor Satyris singillatim a me pertractanda. Has in proximam aestatem rejeci, si vita suppetet, et cum Zephyris, et hirundine prima stylum resumemus: in ea exercitatione totus autumnus abibit. Tum nihil reliqui erit, nisi omnes Satyras ad trutinam revocare, lima polire, et pleraque spongia delere. Postquam quatour, quas dixi, Satyras absolvero, intelligis profecto, nihil amplius mihi praemeditati argumenti superesse, quod peculiari Satyra tractari

stylum resumemus: in ea exercitatione totus autumnus abibit. Tum nihil reliqui erit, nisi omnes Satyras ad trutinam revocare, lima polire, et pleraque spongia delere. Postquam quatour, quas dixi, Satyras absolvero, intelligis profecto, nihil amplius mihi praemeditati argumenti superesse, quod peculiari Satyra tractari possit, nisi quid fortuito objiciatur ex insperato, quod hercule nunc nullo modo divinare possum. Visne ergo mihi in limando totam in posterum aetatem traduci, aut in nihil

nihil amplius mihi praemeditati argumenti superesse, quod peculiari Satyra tractari possit, nisi quid fortuito objiciatur ex insperato, quod hercule nunc nullo modo divinare possum. Visne ergo mihi in limando totam in posterum aetatem traduci, aut in nihil agendo? Vide, quaeso, quid in mentem venerit. Consilium est scribere Satyram perpetuam, quae una mihi, quoad vixero, perscribetur, ita ut eadem mors vitae, et Satyrae meae finem imponat: argumento erit vario, omnis generis, ac paene infinito: quidquid

utemur quoque stylo vario, nunc ad Horatii, nunc ad Persii, nunc ad Juvenalis, aliorumque morem, non ex unius scriptoris mente, sed ex omnium penu conflato, dummodo sat acutum ad configendum vitium, ligneo ne, an ferreo gladio, risu, vel acrimonia, nihil interest, sed prout quaeque se res dabit. Erit operi sapor ille, ut ego puto, quo tantopere praedicatur Hispanicum illud ferculi genus, quod ex omnis generis eduliis simul commixtis conflatum est, et aromatibus, oleribus, leguminibus, carne omnigena,

1.1.121  Argumenta jacent communis in ordine vitae.
1.1.122  Si dabitur pedibus soccos aptare decenter,
1.1.123  Urbanumque salem a lautis quaesisse Carinis,
1.1.124  Si nihil obscurum, durumque morabitur orsi
1.1.125  Coepta operis, si laeva excludat lucidus ordo,
1.1.126  Si facilis brevitate sua sententia constet,
1.1.127  Non ego te, Cilni,

1.2.38  Omnibus haec sordet, senioque effeta videtur.
1.2.39  Atque adeo indicit Naturae Ars nescio quaenam
1.2.40  Horrida bella, velut Romano Punicus hostis.
1.2.41  Jam nihil est Natura: Ars, omnia vincat, oportet.
1.2.42  Inficit hinc nigro flaventem pulcra colore
1.2.43  Galla comam, ferroque secat malesana capillos,
1.2.44  Horridulam affectans

nemo: nemo audeat hiscere verbum:
1.2.122  Sed tantum inflexa paulum cervice salutem
1.2.123  Reddat, et accipiat. Statua taciturnior ipsa
1.2.124  Assidet illa toro, sed opis nihil indiga vestrae,
1.2.125  Attulit in loculis non parva viatica secum,
1.2.126  Exiguum, lepida forma, lepidumque libellum.
1.2.127  Hunc legit, inque hunc sollicitis incumbit

premis: tibi quae tanta est sententia de re?
1.3.171  Ille refert. Triduum elapsum est; haud inficior: sed
1.3.172  Quaelibet imprudens esset sententia nobis,
1.3.173  Cum nihil attulerit cursor, Gessoriaco utrum
1.3.174  Galli vela Notis dederint, an credita portu
1.3.175  Classis servet adhuc litus: speranda videtur
1.3.176  Pax, donec bellum

normam, et respondere Sabini
1.6.27  Doctus ad exemplar de jure: aderitque disertus
1.6.28  Higia, quem medicae prorsus sapientia multa
1.6.29  Artis humo tollit, doctrinaque, sed nihil aeque ac
1.6.30  Simplicitas animi, et praesens in pectore candor.
1.6.31  Nuper rure redux veniet Betondius acer,
1.6.32  Et bonus agricola, et caesa bonus helluo porca:

1.8.72   Multa queas prudens mature anteire monendo,
1.8.73  Atque rudes peccandi ad frugi effingere vitam:
1.8.74  Ut puerum monitor si circumducat, et olli
1.8.75  Dum nihil haeret adhuc animo, dum purus adhuc, et
1.8.76  Integer est maculae, docilem sic occupet aurem.
1.8.77  O puer, ut matura tibi cum adoleverit aetas
1.8.78  A pravis olim facile

de genere hoc prudens permulta silebo
1.12.40  Ulcisci properans, insanum me atque poetam
1.12.41  Quod dicis. Quotnam, nullos quod praebeat usus,
1.12.42  Enixe curant! Nihil esse insanius. Ajo:
1.12.43  Nil merito magis insanus quod rideat omnis,
1.12.44  Qui modo aperta queat vitare pericula, rupem,
1.12.45  Strictum ensem, et quot habet narrantem

nefas, cui vita discrepat et re?
1.12.84  Quod si praesidium ratio fortasse negarit,
1.12.85  Nativo dabit opportuna superbia fastu.
1.12.86  Aut Catiae, aut insanae estis. Nihil extudit isthinc
1.12.87  Tertium Aristoteles, rabulae vel nasus acuti.
1.12.88   Permultis emitur Meliboeo purpura cocco,
1.12.89  Sericaque argento placet illita vestis et

plenus tibi sacculus, et dum
1.12.161  Fenora non unum cumularet nomen in arca:
1.12.162  Sed tibi munditiis solis fors constat amoris
1.12.163  Pignus. An idcirco nil donas? an nihil a te
1.12.164  Corradit? tu continuo non munera mittis,
1.12.165  Nunc soleas, nunc fasciloas, modo crinibus aurum,
1.12.166  Aut capiti mitram? Das nummos saepe, domumque

pars hominum nunc nostro est carmine tacta?
1.12.191  Eheu quot restant! quos optans parcere chartae
1.12.192  Praeterii indictos: puta eos, qui philosophantur,
1.12.193  Ut sapiant nihil: aut peregre disjuncta profecti
1.12.194  Per loca qui currunt, alio fastida caelo
1.12.195  Dira sui, et longo sperantes fallere cursu.
1.12.196  Adde negotia curantes aliena,

1.16.13  His morum exemplar vita respondet in omni,
1.16.14  Fida repercussae crystalli ut fronte renidet,
1.16.15  Nec quidquam a veris simulata abdudit imago;
1.16.16  His nihil in rebus certi est: nil posse negari
1.16.17  His placet, aut affirmari, sed partem in utramque
1.16.18  Omnia perpendi. Curvo dignoscere rectum
1.16.19  Horum manca negat

si quis juvenum pluma pulchellus ab ista
1.17.49  Urbana tunicae ventosus honore recentis,
1.17.50  Vociferans peregrinum ore increpitabat inane, et
1.17.51  Ridiculus ridere nihil ridenda subiret
1.17.52  Conclavi, et primum pedibus vix limen iniret,
1.17.53  Tum leviore statim saltu supera alta petebat
1.17.54  Flavescens

1.17.81  Si doluit Phyllis, si quo est laetata lepore,
1.17.82  Qualiscumque fuit vitae color, ira, voluptas,
1.17.83  Aut amor, aut odium, arbitrio nihil illa cerebri
1.17.84  Sensit, sed dicas oculis servire coactam
1.17.85  Vitam egisse ferae cicuris prope more modoque.
1.17.86   At lanci impositum innata levitate videres

ne Latine coram istis orabis? et illis
1.18.125  Rusticiore tuo hoc speres illudere cultu?
1.18.126  Quam cito deprendere, styloque notabere verso!
1.18.127  Verum ut dem, te uno nihil esse urbanius usquam
1.18.128  In veteri Latio, sed adhuc quae, et quanta supersunt,
1.18.129  Queis sine concessum est extra prorepere nulli?
1.18.130  Cur, quod scripsisti,

tibi donaverit, et cur?
1.19.141  Quis peregrinantum tulerit mendacia, inepti et
1.19.142  Gloriolam fumi, gentes, loca, factaque nugis
1.19.143  Cum male corrumpunt puerilibus, et nihil ore
1.19.144  Emittunt praeterquam reges, atque tetrarchas?
1.19.145  Forte superveniens haec inter Galba facetus
1.19.146  Enarret. Luxu deperdita Phryne ab eo, qui

modo lenius, interdum acrius, at non
1.21.124  Hercule dissimili multum ratione, vetustis
1.21.125  Aenea quam reboant cum tintinnabula tempis.
1.21.126  Usque adeo nihil est lacrymas potuisse movere?
1.21.127  Corporea tantum dolor hic ratione cietur,
1.21.128  Non animo elicitur: nec tu potis arte popellum
1.21.129  Fallere, nec falsis miscere

tu aufers aere soluto;
1.22.22  At de te nemo quaerit, quis tu, unde et es. Ergo
1.22.23  Si tua non hilum mihi nosse negotia curae est,
1.22.24  Si nihil exquiro de te, jam disce, licere
1.22.25  Perbelle Satyram scripsisse mihi, licet usque
1.22.26  Ignorem, qualis, qua sura, dente, capillo
1.22.27  Obtingat mihi Lector. Tu

1.23.181  Musaeos flores, lectum et sibi visa leporem
1.23.182  Ferre manu, infelici impressas aere papyros
1.23.183  Congerit urbanos imitari insana lepores,
1.23.184  Illa nihil sani potis, et nihil assequi honesti.
1.23.185  Aonio summi, miserae vix vertice clivi
1.23.186  Stipatae objiciunt extremo in tempore pectus,
1.23.187  Ut periturae, acri et

flores, lectum et sibi visa leporem
1.23.182  Ferre manu, infelici impressas aere papyros
1.23.183  Congerit urbanos imitari insana lepores,
1.23.184  Illa nihil sani potis, et nihil assequi honesti.
1.23.185  Aonio summi, miserae vix vertice clivi
1.23.186  Stipatae objiciunt extremo in tempore pectus,
1.23.187  Ut periturae, acri et contendunt Marte

Rebus in humanis o quantum vidit acuti:
1.24.2  Quicumque ille fuit, primus qui protulit illud:
1.24.3  »O nugas hominum, o quantum est in rebus inane!«
1.24.4  Quale Nihil misero urgemus, struimusque labore!
1.24.5  Si dubitas, animo, et paulisper mente moratus
1.24.6  Mortalis mecum perpende negotia vitae.
1.24.7  Quo curas acuant causae

2.1.15  Phoebe, fave, majusque mihi modo suggere carmen,
2.1.16  Elaphis ut nostra sit mage nota lyra,
2.1.17  Inter Elaphites Elaphis pulcherrima trinas,
2.1.18  Qua nihil in toto pulcrius est Hadria.
2.1.19  Si caelum spectes, caeli blandissima smeper
2.1.20  Temperies puro haud invidet Elysio.
2.1.21  Arcent interjecti Aquilonem et frigora

IN DISCESSU THOMAE DE BASILIO ET MARIAE BOMIAE EJUSDEM CONJUGIS
2.3.1  Eloqar, an sileam? Vos o, vos parcite, quotquot
2.3.2   Incorrupta estis pectora juncta fide.
2.3.3  Eloquar: Humanis nihil est in rebus acerbum,
2.3.4   Integer ut penitae sensus amicitiae.
2.3.5  Scilicet ille meas lento moerore medullas
2.3.6   Pascitur, atque acri viscera figit acu,

Hoc Venus imposuit signum regina, suoque
2.7.24  Hanc fore subridens de grege dixit Amor.
2.7.25  Eja age! jamque malo vale dic, nova nupta, pudori:
2.7.26  Crede mihi: nihil est jam tuus iste pudor.
2.7.27  Gaudia quin licito propera decerpere fructu,
2.7.28  Tot Divûm magno tuta patrocinio.
2.7.29  Cur dubitas etiam? An formae diffisa

2.9.34  Signa sub indomiti cogit Amoris ita.
2.9.35  I nunc, ingenuas penitusque excurre per artes,
2.9.36  Exacuasque tuum pervigil ingenium,
2.9.37  Tu nihil invenies tam pulcrum, ut pulcra puellis
2.9.38  forma viri est, utque est pulcra puella viris.
2.9.39  Scilicet hanc nobis legem Venus aequa, ferisque
2.9.40  Dixit, et

2.9.42  Purpureasque genas, flammeolosque oculos
2.9.43  Accendatque facem flammis, et temperet aurea
2.9.44  Spicula materni arbiter imperii.
2.9.45  Liberius nihil est quam regna Cupidinis: illo
2.9.46  Vere libertas regnat in imperio.
2.9.47  At vos interea vestro date praemia vati:
2.9.48  Sunt vobis multis praemia divitiis.

EPISTOLA I. AD GEORGIUM FERRICHIUM FABULARUM AUCTOREM
3.1.1   Gallica Teutonicis contraria castra maniplis,
3.1.2  Sarmaticasque acies, et pinguia caedibus arva,
3.1.3  Et quaecumque nihil didicisse juvabit, omitto
3.1.4  Quaerere, inutilium non segnis transfuga, contra
3.1.5  Impiger utilium sectator; moribus et me
3.1.6  Noscendis totum addico. Sic fiet, ut

3.3.61  Arte homines, Veneremque illis permittere foedam,
3.3.62  Eripere officium, moremque negare pudoris?
3.3.63  Cur diversa struit varia sic arte laboris,
3.3.64  Quae nihil incassum, nihil et molitur inepte,
3.3.65  Posset utrisque unam pariter cum imponere legem?
3.3.66  Dicam. Sed modo nescio quam praevertere praestat
3.3.67  Erroris nebulam, ne

homines, Veneremque illis permittere foedam,
3.3.62  Eripere officium, moremque negare pudoris?
3.3.63  Cur diversa struit varia sic arte laboris,
3.3.64  Quae nihil incassum, nihil et molitur inepte,
3.3.65  Posset utrisque unam pariter cum imponere legem?
3.3.66  Dicam. Sed modo nescio quam praevertere praestat
3.3.67  Erroris nebulam, ne caecus

3.3.122  manavit fonte, et naturae linea victrix
3.3.123  Nulla alia est usquam, pecudumque quae immania lustra
3.3.124  Secrevit nobis, nisi casto nuptiae amore.
3.3.125  Ah! nihil officium, nihil ipsa est denique virtus
3.3.126  Praeterquam vox, et sonitus, vel nomen inane,
3.3.127  Connubii si forte velis concludere fines
3.3.128  Tanrum inter nostra

fonte, et naturae linea victrix
3.3.123  Nulla alia est usquam, pecudumque quae immania lustra
3.3.124  Secrevit nobis, nisi casto nuptiae amore.
3.3.125  Ah! nihil officium, nihil ipsa est denique virtus
3.3.126  Praeterquam vox, et sonitus, vel nomen inane,
3.3.127  Connubii si forte velis concludere fines
3.3.128  Tanrum inter nostra haec humanae

scurrili vana colore,
3.4.48  Et tragicam quarit matronae imponere larvam
3.4.49  Omnia magna crepans? Magno hanc constare labore,
3.4.50  Et vulgare nihil fungi, sed sanguine pasci,
3.4.51  Fortunis, fama, et cruciatu affirmat amici.
3.4.52  Quorsum tam vanis certant illudere tricis?
3.4.53  Praesertim facilem cum usum natura

Rebus at humanis quam consulit ille maligne
3.4.132  Utile qui certat secernere falsus honesto!
3.4.133  Hic omnes una causas evertit honesti.
3.4.134  Quod, si nimirum nihil ulli contulit unquam,
3.4.135  Interius nulla fungi bonitate necesse est,
3.4.136  Qua nos ad sese alliciat, blandeque retentet.
3.4.137  Deme rei

3.4.196  Latius est, atque huic pestis contraria pesti
3.4.197  Caecus adulator: foedum, servileque probrum!
3.4.198  Forsitan hoc etiam prosit novisse: suopte
3.4.199  Ut nihil arbitrio curat vixisse! alienos
3.4.200  Ut sese vafer ad mores accommodat! utque
3.4.201  Iram, odium, luctus, terrorem, gaudia, amores
3.4.202  Explorat, vultumque, et lumina

3.4.287  Qualis Pisonum minor est, quem candida culti
3.4.288  Simplicitas animi, morumque urbana supellex
3.4.289  Illa virtutis sublimem in sede locavit,
3.4.290  Ut nihil elato verear promittere versu?
3.4.291  En tibi, tantopere quem frustra quaeris, amicum,
3.4.292  Si modo te stimulis natura exercet eisdem,
3.4.293  Atque parem sentire dedit

Atque parem sentire dedit virtutis amorem.
3.4.294  Quare in amicitia hic tibi murus alienus esto,
3.4.295  Te dignum legisse virum, teres atque rotundus,
3.4.296  Qui nihil in vita cupiat purgasse priori.
3.4.297  Omnis amicitiae solido fundamine semper
3.4.298  Prima basim jaciat virtus: virtute remota
3.4.299  Tendere non ultra possis, praestare

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report