Your search found 1513 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1485-1513:

vires, ac nervorum robur, in altero evolvit leniores, ac tranquilliores animi sensus doctrinae luminibus temperatos. Argumentum eius operi suppeditarunt bella aevi decimi septimi principio, anno praesertim 1621 inter Polonos, et Turcas gesta, in cuius exitu evasere primi victores summa immortali gloria Regis Sigismundi III et eius filii Principis Vlaudislavi supremi exercitus Ducis, quodque talem extremum finem habuit, ut Osmanus I Othomanidum Caesar solio ceciderit, violentamque hinc mortem Ianicerum seditione coorta anno 1622, suae aetatis XXI miserrime

LIBER I. ARGUMENTUM.
1  Sarmatici Osmanum perturbat gloria regni,
2  Illata Odrysiis memorat dum tristia damna,
3  Imperii hinc cupidus late protendere fines
4  Constituit, vastas

eius mortis caussas, et tristia fata.
34  Clari progenies regis, sed clarior ipse, 35
35   VLADISLAVE, etenim replet tua gloria terras,
36  Nostros ad cantus vultum converte benignum,
37  Dextrae invicta tuae referunt qui gesta potentis,

43  Agmina Sarmaticis sua tot periisse sub armis,
44  Rursus et imperii famam cessisse potentis,
45  Victoris nomen dum gloria tollit ad astra. 45
46  Aut celeraret equo terrae per lata viator,
47  Navita seu pelagi ratibus freta vasta secaret,

53  Orbem per totum praenuncia fama volabat,
54  Ut rex OSMANI gladios, et fregerit hostes.
55  Sol vero auratis nomen, quod gloria servet, 55
56  Inscripsit radiis caeli super aethera summa,
57  Nempe monens Eoum, ut sterneret ille draconem,

125  Alter at armigeris, et multis cinctus amicis 125
126  Insidet altus equo, caput erigit, atque superbe
127  Despicit, herois se iactans gloria inani,
128  Totus in adspectu, verbisque sonantibus, idem
129  Verâ re nullus. Quoties hoc lumine cernens

Inclytus es Caesar, Deus at supereminet omnes.
127  Morte tuâ Othmanidûm trepidat domus alta potentum.
128  Ne sine, Rex regum, pereat sua gloria tecum.
129   Nulla etenim sobolem, te decedente, relinquis.
130  Ignosce, o Princeps, audax si forte

37  Cassoviae in campis qui Muratum ense peremit,
38  Grandibus et coeptis regali nomine clari
39  Marci vivat adhuc insignis gloria parta,
40  Illaque Svilovkum Michaelem tollat ad astra, 40
41  Evehat et Lausum, regis diademate cinctum

53  Sarmatiae reges, clarant quos grandia coepta.
54  Te Sigismunde canunt hoc ternum nomine, regem,
55  Prìma in Sarmaticis fulges qui gloria campis, 55
56  Quod tentata prius Germano a Caesare frustra
57  Nunc tibi praecingit frontem data iure corona.

65  Hic quamvis reges fastu supereminet omnes, 65
66  Te solum veritus legatum mittit, et orat
67  Pacem, sed maior fulget tibi gloria, nato,
68  Quod Vladislavo gaudes, o maxime regum,
69  Cui mundi imperium crescenti fata reservant.

117  Si tres nostra viros habuissent agmina tales,
118  Odrysia haudquaquam, memorarem damna Polona,
119  At manet aeternum decus illum, et gloria lethi, 120
120  Nam Vladislavi dextrâ fuit ipse peremptus.
121   Ocyus intorto falco secat aethera

adhuc, ubinamque meus Korevskius heros? 280
281  Reddit cui Princeps: bellatrix inclyta quanam,
282  Orbis parte tuae non cognita gloria laudis?
283  Namque tuum lustrat terras qua lumine Titan,
284  Nomen pervolitat, tua grandia bellica gesta,

prolem! 50
51  An mors ulla datur vitâ crudelior istâ?
52  Cara o libertas, quis te sat diligit unquam;
53  Iacturam ante tui, sit quam ipse expertus iniquam?
54  Virginei floris, praeclarae et gloria stirpis
55  Raptae abducuntur formâ praestante puellae. 55
56  Lugent cognati, gemitus tolluntque parentes,
57  Et crinem scindunt foedantes unguibus ora.
58  Ingeminant quaestus, miseros

196  Dextrâ urbem Pellam linquens, laevâque Philippos,
197  Libertati olim Danaûm posuisse Philippum
198  Est iuga compertum, magis at sua gloria fulget,
199  Magnus ALEXANDER fuerit quod natus ab illo.
200  Victrices acies hic dux, victricia signa 200

dextrâ clavam minitante coruscat.
287  Hic Battor Stephanus, nomen sat discere, vulgat
288  Gloria nam reliquum, terris et fama superstes.
289  Qui circum aggesti armorum tolluntur acervi,
290  Sunt raptae exuviae Russenis, atque Borussis. 290

ARGUMENTUM.
1  Legato Osmani retegunt aulaea superba
2  Sarmatici belli saeva arma, ducesque potentes,
3  Prisca unde Odrysiae decessit gloria gentis;
4  Pace hinc compositâ retro vestigia flectens
5  Moenia Byzanti legatus celsa revisit.

5  Serica parietibus pendent aulaea rotundis. 5
6  Hîc ficta effulgent belli simulacra Poloni,
7  Ante annum Odrysiae cessit quo gloria gentis.
8  Dium opus attonito miratur lumine quisquis.
9  Desuper aethereum caelum, terra undique circum,

146  Inquit legatus, miror mihi robore notum?
147  Albo fertur equo procerum stipante coronâ,
148  Gloria fronte micat, sortem sua dextera flectit,
149  Victrices palmas portendit et ore sereno.
150  Reddit Sborovskus; spirans, quam cernis,

281  Odrysiisque novas rapuistis robore palmas.
282  Christiadum reliquis Caesar si nempe potitus
283  Est nondum regnis, vestra est ea gloria tota.
284  Ille hinc a vobis, Rex inclyte, lecta corona
285  Poscit amicitiam, speratae et foedera pacis. 285

6  Quam VLADISLAVUS peperit sibi victor ab hoste
7  Littore ab occiduo resonantem ad littus eoum,
8  Invidiae morsu laceratum gloria torquet.
9  Grandia Sarmatici spectans quin gaudia regni
10  Mugit, laesus uti crudeli vulnere taurus, 10

125  Nostra experta fuit virtus, perspectaque caelo. 125
126  Victrices palmas aliis si fata dedere,
127  Ausi aeterna manet nobis sed gloria facti.
128  Quid iuvat incassum iactare at coepta vetusta?
129  Verba aurae rapiunt, nobis sunt facta necesse.

KOREVSKUM periisse, hinc pacis foedera rupta: 150
151  Cunctandum haud ultra doctis iam magna parare.
152  Vester honos, stygii vos urget gloria regni.
153  Irae, nequities, luctus, curaeque, metusque
154  Nubilus offusi, flammâ, et caligine mixti

72  Ah sine mox redeat genitori filia rapta,
73  Quam flere absistat, natos ceu luget ademptos!
74  Aeternâm stabit generosi gloria facti,
75  Totum diffundet volitans quod fama per orbem. 75
76  Si te non miseret, traho quae suspiria corde,

66   OSMANO pronus DILAVER subdidit ista.
67  Post noctis tenebras splendet sol aureus aeque.
68  Caesaris an nebulam formidet gloria splendens?
69  Sol ille, eois rutilans qui surgit ab oris,
70  Qui niveis totum radiis amplectitur orbem, 70
71  Et licet

64  Communem aerumnam quin adde, e sanguine claro
65  Surreptas Caesar mandat sibi ducere sponsas. 65
66  Alter dein sequitur, fuimus, sed gloria cessit
67  Ianicerûm, coeunt e milite lecta recenti
68  Agmina, nos veteres caedit, nos pellit inique.

144  Quin mortem temnens prostrarem morte scelestum,
145  Nam qui servitio natalem vindicat urbem, 145
146  Caedentem, aut caesum manet hunc par gloria facti.
147  Si iuga nos cohibent, nostri quae habuere parentes,
148  Non est libertas quaerenda incognita nobis.

270  Undique et invadit Dervisum, sternat ut illum, 270
271  Parcite sed, comites, clamat Vezirus, et uni
272  Mi sinite istius servetur gloria lethi.
273  Protegit hinc hostem fortis defensor, et ictus
274  Exceptans clypeo fato hunc subducit acerbo.

156  En, quam cernis, adest dulcis tua sponsa venusta,
157  Cur rapis haud illam, praedoni at linquis iniquo?
158  Quo tua nunc virtus, quonam tua gloria cessit?
159  Te ut vici, reliquos labor haud mihi vincere cunctos.
160  Hinc progressus equo, quavis pietate repressâ, 160

234  Nimirum ut populi mage vis, et copia crescant,
235  Pubem ac sufficiat numerosam in tristia bella. 235
236  Iam vetus at periit tua gloria clade peractâ,
237   Vladislavus enim vicit, duxitque triumphum.
238  Felix adveniet tempus labentibus annis,

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report