Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: simul Your search found 3035 occurrences
First 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Occurrences 2412-2501:2412. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 9 | Paragraph | Section]
2413. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 49 | Paragraph | Section] immotos Phoebus prospectat et oras
2414. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 59 | Paragraph | Section] pollet conamine nisus.
2415. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 81 | Paragraph | Section] immani nec proinde subire
2416. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 87 | Paragraph | Section] servant.
2417. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 91 | Paragraph | Section] terris tunc tantum accedere possint,
2418. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 91 | Paragraph | Section] ut corpore Phoebum.
2419. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 93 | Paragraph | Section] dum jungitur atque novatis
2420. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 97 | Paragraph | Section] quo diva emergit in auras
2421. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 99 | Paragraph | Section] potest fratrisque relinquere callem,
2422. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 113 | Paragraph | Section] noctemque inducat opacam.
2423. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 113 | Paragraph | Section] ac late aetherias circum inficit auras.
2424. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 115 | Paragraph | Section] inde erue et omnem
2425. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 121 | Paragraph | Section] jungant se denique fundo
2426. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 125 | Paragraph | Section] jam progressa triformis
2427. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 129 | Paragraph | Section] ignes
2428. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 131 | Paragraph | Section] positus motumque per aethera, quantum
2429. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 131 | Paragraph | Section] Phoeben spatii, quo diva recedit
2430. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 131 | Paragraph | Section] spatii, quo diva recedit
2431. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 137 | Paragraph | Section] proxima nodo,
2432. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 145 | Paragraph | Section] fidibusque canoris.
2433. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 145 | Paragraph | Section] idem spectant simul: omnibus una
2434. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 149 | Paragraph | Section] incedere ab alto
2435. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 167 | Paragraph | Section] jubar ac percellere acutis
2436. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 171 | Paragraph | Section] dum fervidus imbuit imbre
2437. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 175 | Paragraph | Section]
2438. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 179 | Paragraph | Section] medium fugere et procul ire per auras
2439. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 191 | Paragraph | Section]
2440. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 215 | Paragraph | Section] 6
autem, objecti qua proxima corporis umbra
2441. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 217 | Paragraph | Section] jam caetera sponte patescent.
2442. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 219 | Paragraph | Section] tenebris
2443. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 257 | Paragraph | Section] domina progressus ab urbe laborem
2444. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 257 | Paragraph | Section] perque fenestras
2445. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 265 | Paragraph | Section] viae, ut certa vice, si nova sese
2446. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 267 | Paragraph | Section] lusus tenuesque capilli
2447. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 271 | Paragraph | Section] flexus
2448. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 271 | Paragraph | Section] colores
2449. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 277 | Paragraph | Section] impellet acutas.
2450. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 277 | Paragraph | Section] variorum fila colorum.
2451. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 279 | Paragraph | Section] feraeque et celsa domorum
2452. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 279 | Paragraph | Section] cumulata altaria donis,
2453. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 287 | Paragraph | Section] ab aequore dorsum.
2454. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 287 | Paragraph | Section] 51
si se binae contingant vertice lentes
2455. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 293 | Paragraph | Section] orbes regione reflectent,
2456. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 293 | Paragraph | Section] color: ille rubebit,
2457. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 295 | Paragraph | Section]
2458. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 299 | Paragraph | Section] metalla.
2459. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 301 | Paragraph | Section]
2460. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] in astronomiam provenire possunt, vulgavit. Habetur autem et alia observatio cum ingenti elogio ipsius Halleyi libro V. (VI.). In eodem lib. II. fit mentio de horologiis oscillatoriis Grahami, qui primus id instrumentorum genus mirum in modum perfecit, et artifex egregius simul et observator. In lib. I. occasione arrepta ab inaequalibus Lunae motibus exponitur gravitas generalis mutua Newtoni, a qua plurimae perturbationes oriuntur in Lunae motibus, quae itidem innuuntur. Liber quintus (sextus) totus versatur circa
2461. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] Latinos non valeat idem, quod nunc apud astronomos, ea vox, et omnia alia artis vocabula apud veteres non usitata, in hoc poemate evitantur. Satis autem hic exprimitur gradus orbis aetherii, nimirum circuli coelestis, cum dicatur quarum ter decies bissenas occupat orbis. Nam si multiplicentur simul ter decem, sive 30, et bissex, sive 12, fiunt 360, quod nimirum sunt circuli gradus. At ea aequalitatis apparentia provenit ab immani distantiarum discrimine. Nam Sol ita est magnus, ut ejus diameter sit plusquam triplo major quam distantia Lunae a Terra. Nam
2462. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] nunc, dum ego haec Londini scribo. Is autem vir plane summus, qui tantam sibi suis poematis comparavit laudem per universam Europam, in omni alio et sacrae et profanae eruditionis ac solidae doctrinae genere ita excellit, ut in admirationem rapiat animos eorum omnium, quibuscum vivit, quos simul et probitate summa et suavitate morum devincit sibi. In quo quidem me nec amicitiae, quae mihi cum eo intercedit maxima, nec communi patriae et communibus, quos habemus, consanguineis plus aequo tribuere novit sane Roma in primis et Italia universa. Ex his
2463. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] a gradibus 5 ad gr. 5, min. 18. Idcirco est dictum spatio paullo majore patescit et spatio paullo majore recedet. 42(41) Eodem tempore, quo Luna, habet hunc motum circa Terram, simul cum ipsa Terra translata debet transferri itidem motu communi circa Solem, sed is communis motus a nobis non percipitur. Revera autem in Newtoni theoria non est ipsa Terra, quae describit ellipsim circa Solem, sed centrum commune gravitatis Lunae ac Terrae. Quia immo nec ea est accurata
2464. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] planum orbitae lunaris transeat per Terram ipsam. Hinc et ex iis, quae superius sunt dicta, facile colligitur id, quod hic enunciatur et quod erit usui infra, ubi ad eclipses ipsas deventum fuerit. Nimirum, si una quaedam conjunctio Lunae cum Sole facta fuerit in aliquo nodo, in quo ea fuerit simul cum Sole in ecliptica, non posse iterum conjungi cum Sole in nodo, seu potius prope nodum, nisi in septima lunatione, incipiendo numerationem ab illa prima. Nam secunda conjunctio fit in coeli puncto remoto ab illo priore circiter per unum signum, tertia per alterum, et ita porro, ut
2465. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] movetur hoc systema binorum corporum circa ipsum Solem. In quo motu, si Terra et Luna urgerentur viribus aequalibus et eandem directionem habentibus, eorum positio respectiva nihil omnino turbaretur. Nam motus communis statum respectivum non turbat. Sed vires, quibus in Solem gravitant, nunquam simul et aequales sunt et cum eadem directione. In noviluniis luna posita inter Solem et Terram est propior Soli quam ipsa Terra, et e contrario in pleniluniis remotior. Hinc in iis casibus directio virium est eadem, sed vires ipsae sunt inaequales: circa quadraturas distantia est
2466. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] quaedam lucidiores observantur quandoque, quas plures astronomi appellarunt faculas. Porro per ipsas maculas et faculas deprehenditur etiam motus Solis circa proprium axem,
de quo agendum nobis erit libro
2467. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] quandoque, quas plures astronomi appellarunt faculas. Porro per ipsas maculas et faculas deprehenditur etiam motus Solis circa proprium axem,
de quo agendum nobis erit libro
2468. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] Terrae totus, in locis proximis apparet falcatus eodem momento temporis. Et quo remotiora sunt loca, eo minor ejus pars deficit, ita, ut in locis satis remotis totus appareat lucidus de more. Facile est ex astronomicis principiis demonstrare illud, nunquam posse in toto hemisphaerio Terrae simul apparere eclipsim Solis, ne partialem quidem. Sed hic provocatur ad observationem, et quidem ad ipsa nova publica, in quibus saepe imprimatur id etiam, quod ad ejusmodi phaenomena pertinet, ex quibus idcirco potest rei veritas innotescere.
2469. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] qui
per totam Angliam, Galliam, Italiam, Germaniam et apud Sinas observationem
instituent, habebuntur profecto densae observatorum catervae.
Porro tanto observatorum numero est opus, ut, si alicubi nubes observationem
turbaverint, alibi serenum sit coelum, quod ubique simul esse nubilum aut vix
potest aut ne vix quidem.
15 Anno 1752*
2470. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] eclipses Solis vulgo cognitas, de quibus hic agimus, non esse tribuendas ipsis cometis. Primo quidem raro admodum cometae adveniunt ad partes inferiores orbitarum, quae se ad ingentia intervalla sursum protendunt juxta adn. 12. lib. I. Deinde nullus fortasse adhuc extitit simul in conjunctione cum Sole et simul satis prope nodum. Saltem nullam ejusmodi observationem habemus huc usque, sed omnium cometarum, quorum orbitam novimus, conjunctio ejusmodi est celebrata, cum admodum procul distarent a nodis. Verum, quod caput est, si id etiam
2471. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] quibus hic agimus, non esse tribuendas ipsis cometis. Primo quidem raro admodum cometae adveniunt ad partes inferiores orbitarum, quae se ad ingentia intervalla sursum protendunt juxta adn. 12. lib. I. Deinde nullus fortasse adhuc extitit simul in conjunctione cum Sole et simul satis prope nodum. Saltem nullam ejusmodi observationem habemus huc usque, sed omnium cometarum, quorum orbitam novimus, conjunctio ejusmodi est celebrata, cum admodum procul distarent a nodis. Verum, quod caput est, si id etiam accideret, non idcirco Sol deficeret et
2472. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] agemus de eclipsibus totalibus et annularibus. 21 Quae diximus huc usque, ostendunt posse Solem a Luna tegi atque id debere accidere sub conditione hac, ut Luna in novilunio sit simul proxima nodo alteri. Hic vero incipiunt jam proferri argumenta, quae positive evincant, revera ex interpositione Lunae oriri absolute Solis defectum. Primo quidem eo die, quo eclipsis Solis accidit, Luna nusquam apparet, licet singulis diebus fiat integra coeli
2473. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] oculo. Hinc, ut in eo etiam casu haberi possit visio distincta, adhibetur lens convexa, et objectum ex majore illa vicinia visum apparet multo majus, quae est origo microscopiorum simplicium. Verum etiam si non ita multum admovetur oculus objecto, potest per lentem vitream videri distinctum simul et auctum. Sed immensum esset ea omnia persequi, ad quae hic innuenda tantummodo poeticus me quidam impetus abripuit, ob nexum mutuum horum omnium inter se ita arctum. 11(II
2474. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] harum semidiametrorum. Diameter Lunae est circiter dimidii gradus, quae est pars quarta unius e quindecies bissenis. Nam 15 x 12 sunt 180; adeoque ejusmodi pars totius circuli sunt duo gradus. Et hujus pars quarta est dimidius gradus. Diameter umbrae est circiter tripla. Quare ambae diametri simul sunt duorum graduum. Adeoque semidiametri simul sunt unius circiter gradus, qui est pars una e tricies bissenis, cum 30 x 12 sint 360. 28(II 60) Si igitur Luna in plenilunio
2475. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] dimidii gradus, quae est pars quarta unius e quindecies bissenis. Nam 15 x 12 sunt 180; adeoque ejusmodi pars totius circuli sunt duo gradus. Et hujus pars quarta est dimidius gradus. Diameter umbrae est circiter tripla. Quare ambae diametri simul sunt duorum graduum. Adeoque semidiametri simul sunt unius circiter gradus, qui est pars una e tricies bissenis, cum 30 x 12 sint 360. 28(II 60) Si igitur Luna in plenilunio distet ab ecliptica minus quam uno gradu,
2476. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] 35(II 67) Quamobrem si quoddam novilunium vel plenilunium sive conjunctio quaedam vel oppositio accident in ipso nodo, sequens novilunium vel plenilunium accidet in puncto paullo magis remoto ab eodem nodo quam per unum signum, additis nimirum simul arcu, per quem progressus est Sol, et arcu, per quem regressus est nodus. Haec distantia a nodo duplicabitur in secundo mense lunari, triplicabitur in tertio, et ita porro. Quare post menses lunares sex fiet conjunctio vel oppositio in puncto remoto a priore nodo paullo plus quam per sex
2477. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] accuratiores numeri, periodus nodorum est ex Elementis Caillii an. 18, dier. 224, hor. 5. Quod exprimitur per illud dum novies binis novus additur annus. Periodus apogei lunaris est an. 8, dier. 309, hor. 8, min. 20. Adeoque duo ejusmodi periodi sunt an. 17, dierum 254 proxime. Quae cum simul nondum adaequent unam periodum nodorum, idcirco tempore unius nodorum periodi apogeum Lunae non redibit accurate ad idem coeli punctum, sed ad ulterius quodpiam. Et idcirco dictum est Restituet sese atque eadem prope signa reviset, addito illo prope. Menses lunares 223 requirunt quam
2478. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] Quin immo aliis eodem momento temporis Sol latet totus, aliis totus cernitur sine ulla eclipsi, ut diximus adn. 3 (lib. II). Ratio discriminis est manifesta. Quia nimirum eclipsis Lunae est defectus luminis in ipsa Luna immersa in conum umbrosum Terrae. Quem idcirco omnes simul vident, qui Lunam vident. At eclipsis Solis est defectus luminis emissi a toto disco Solis vel ab aliqua ejus parte, et intercepti a Luna interposita. Quae visa e diversis punctis superficiei terrestris refertur ad diversa loca regionis solaris. Incipitur autem hic a
2479. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] ipsis versibus praecipua tantummodo quaedam capita attigimus. 44(II 76) Longitudo geographica loci cujuspiam facile definitur per observationem eclipseos lunaris, si ea observatio simul instituta fuerit in eo loco, cujus longitudo quaeritur, et in alio quopiam, cujus longitudo jam innotescat. Satis est conferre inter se horas astronomicas eorum locorum, quibus horis observatum est initium, vel finis, vel certa phasis eclipseos. Horae enim singulorum locorum numerantur ab
2480. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] 45(II 77) Initium et finis eclipseos difficilius satis accurate determinari solent ob confusum umbrae terrestris marginem, qui observationem turbat, potissimum, ubi non videtur simul ingens arcus ipsius umbrae. Phases etiam difficulter admodum intra satis arctos temporis limites observantur, potissimum si Luna non incedat nisi per marginem umbrae terrestris. Quo casu lente admodum aliquanto post initium et ante finem phases augentur et minuuntur. Hinc potius adhibentur
2481. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] ejus hora pro quavis data hora loci ejusdem, et idcirco ejus positio in suo parallelo respondens positioni centri umbrae mobilis, et distantia, ac ex ea solaris eclipseos quantitas, quae idcirco praenunciari potest. Erit autem centralis in iis locis, quae delata per suos parallelos appellunt simul cum centro umbrae mobilis ad aliquam intersectionem viae rectilineae ejus centri et paralleli ipsius loci, pro quo loco distantia illa erit nulla. Ac si loci longitudo non innotescat, observata autem sit phasis, ex hora observationis innotescit positio ipsius loci in
2482. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] et multo magis margo Lunae obscurus intra Solem in eclipsi solari apparent admodum aequales et politissimi. Sunt nonnullae observationes, in quibus visa sit una vel altera inaequalitas in limbo Lunae intra Solem. Sed rarissimae sunt et aliquando ab uno observatore sunt visae, dum alii simul viderunt limbum admodum laevem. (On a vu depuis quelque tems plusieurs de ces petites inégalitées avec des lunettes acromatiques très-fortes; mais cela ne prouve rien contre mon fluide, car on devroit voir toujours et par-tout des inégalitées beaucoup plus grandes: il peut se faire que
2483. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] nubibus, omnes radios praeripiat. 43 Ostenditur hic, cur id phaenomenum debeat esse rarissimum: quia nimirum, uti etiam diximus lib. II. adn. 14, non potest in tam ingenti tractu simul ubique coelum esse nubilum. Deest enim fere materies tam multis nubibus simul procreandis et desunt ea, quae ad vapores inflandos requiruntur, qui in nubes dilatentur. Atque idcirco, dum alibi obductum est coelum et imbres decidunt densissimi, alibi solet esse purus aer et Sol
2484. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] 43 Ostenditur hic, cur id phaenomenum debeat esse rarissimum: quia nimirum, uti etiam diximus lib. II. adn. 14, non potest in tam ingenti tractu simul ubique coelum esse nubilum. Deest enim fere materies tam multis nubibus simul procreandis et desunt ea, quae ad vapores inflandos requiruntur, qui in nubes dilatentur. Atque idcirco, dum alibi obductum est coelum et imbres decidunt densissimi, alibi solet esse purus aer et Sol vividissimus.
2485. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] zonas, quod satis patet. Et quidem si Luna sit in ipso aequatore, is circulus transit per ipsos polos. Notum est autem, dum in altero hemisphaerio est hyems vel autumnus, in altero esse aetatem vel ver. Adeoque si alibi in eo circulo coelum est nubilum, admodum probabile est alibi simul esse serenum, et proinde fere semper aliquod lumen ad Lunam deveniet. 45 Hoc episodium sponte mihi obvenit ex occasione ipsa nec unquam magis quam tum expertus sum illud
2486. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] praeside, praepositum generalem appellamus, qui in Brasiliam navigarent et mappam delinearent regionum cum Hispanis commutandarum ac limites definirent. Ego me ad opus obtuleram ei, qui regium legatum agebat tum Romae apud pontificem eratque itidem e Societate nostra, ea conditione, ut mihi simul liceret metiri meridiani gradum, quem cum Quitensi conferrem definito paullo ante a Parisiensibus academicis. Et quidem non solum annuerat ipse, sed facultatem illico ab ipso praeposito generali mihi impetraverat. De discessu cogitantem cardinalis Valentius continuit in Urbe et pontificis
2487. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] cernitur in umbra ipsa, esse lumen refractum in atmosphaera terrestri. Ac additur et fila retexat ad indicandam Newtonianam luminis theoriam, in qua lux plena, ut infra videbimus, componitur e diversis coloratis filis, quae, ubi ab aliis separantur, suum singula colorem exhibent, omnia vero simul unita album efficiunt. Porro jure Newtonus ipse hic invocatur, a cujus immortali theoria repetuntur rationes hujus phaenomeni. Illud autem Tu decus Angligenum atque humanae gloria gentis, quod ante hosce novem annos conscripsi in Italia inscius inscriptionis ejus
2488. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] immobile, ut innuimus lib. I, adn. 42(41) juxta elegantissimum theorema a Newtono inventum: quod, si quotcumque corpora impellantur utcumque et agant in se invicem viribus mutuis contrariis et aequalibus quibuscumque, debeat illud punctum, quod appellatur centrum commune gravitatis omnium simul vel quiescere perpetuo vel moveri uniformiter in directum. Hinc in Newtoni theoria movetur etiam ipse Sol motu absoluto non rotationis tantummodo circa proprium axem, sed etiam translationis circa illud commune centrum gravitatis. In quo ejus theoria differt a Copernico, Galileo et reliquis
2489. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] caetera fundamentum totius calculi directi et inversi fluxionum, sive calculi
differentialis et integralis. Mirum autem, quam multa alia habeantur in tot aliis ejus
opusculis, in arithmetica universali, in enumeratione curvarum secundi generis,
in tractatu de quadratura curvarum et aliis, quae simul collecta prodierunt Lausannae*
2490. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] illorum mediorum vis in lumen non sit prorsus eadem, quod vix eveniet in mediis heterogeneis. Ea vis, caeteris paribus, est major in mediis densioribus et itidem, caeteris paribus, major in mediis magis sulphurosis et unctuosis. Quamobrem posset e binis mediis alterum esse ita densius altero et simul ita minus sulphurosum vel unctuosum, ut vis utriusque esset prorsus eadem. Quo casu in transitu ab altero ad alterum utcumque obliquo nulla haberetur refractio. Verum rarissima sunt corpora, quae eo pacto accedant ad aequalitatem virium, et fortasse nulla omnino sunt, quae ejusmodi
2491. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] in secunda parte meae disertationis de lumine puto me demonstrasse id non pendere a sola diversa celeritate, sed et illud facile demonstratur velocitatem post quamvis diversam refractionem fore diversam, etiam si ante eam aequalis fuisset. Hinc est admodum probabile haberi utrumque simul etiam in eo lumine, quod per tenuissimam aetheris substantiam primo emissum deferatur ad primum medium refringens. 24 Haec fila ita separata per refractionem, si ad oculum
2492. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] iterum color albus. Si autem plura, et non omnia, tunc oritur color aliquis ex eorum mixtione compositus. Et huc pertinet illa Newtoni constructio, de qua egimus adn. 16. Color autem compositus aliquando est admodum similis cuipiam e simplicibus ita, ut oculus discrimen non agnoscat, si eos simul intueatur sibi etiam invicem proximos. Sed ad eos discernendos opus sit nova refractione, quae compositum dissolvit in sua fila primigenia, simplicem autem relinquit semper unicum sine ulla nova distractione. At aliquando color compositus differt plurimum ab omnibus simplicibus.
2493. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] proximos. Sed ad eos discernendos opus sit nova refractione, quae compositum dissolvit in sua fila primigenia, simplicem autem relinquit semper unicum sine ulla nova distractione. At aliquando color compositus differt plurimum ab omnibus simplicibus. Ubi conjungantur simul duo vel tres non ita a se invicem remoti, oritur color intermedius inter ipsos. Sic caeruleus et flavus commixti aequis partibus exhibent intermedium viridem, viridis et aureus flavum itidem intermedium. Ac ex extremis, rubeo nimirum et violaceo, oriuntur colores quidam purpurei admodum
2494. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] quod alterum adimit omnem positivam actionem in oculos, alterum relinquit unicam uniformem. 37 Si pro uno foramine in illa papyro fiant plura, poterunt transmitti plures simul radii simplices quicumque et in quacumque quantitate, quae dabitur ex data magnitudine et positione singulorum foraminum. Hi radii pergent separati et divergentes a se invicem ultra illa foramina. Sed si adhibeatur lens altera ultra foramina illa ipsa, poterunt colligi simul, et tum
2495. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] transmitti plures simul radii
simplices quicumque et in quacumque quantitate, quae dabitur ex data magnitudine
et positione singulorum foraminum. Hi radii pergent separati et divergentes a se
invicem ultra illa foramina. Sed si adhibeatur lens altera ultra foramina illa ipsa,
poterunt colligi simul, et tum constabit, qui ex data mixtura oriatur color compositus, et an solutio problematis, quam Newtonus proposuit,
2496. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] ultra foramina illa ipsa,
poterunt colligi simul, et tum constabit, qui ex data mixtura oriatur color compositus, et an solutio problematis, quam Newtonus proposuit,
2497. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] et dispergantur per spatium omnium maximum, rubei vero omnium minime. Ascendendo a Tellure per axem coni umbrosi primo quidem haberetur umbra totalis sine ullis radiis. Tum primi occurrerent soli radii violacei, superata jam quinta axis parte; deinde violacei et indici simul commixti, tum superius violacei, indici et caerulei; tum ii terni et virides; deinde ii quaterni et flavi, tum ii quini et aurei, ac demum omnes simul. Is autem locus omnium simul adhuc est inferior eo loco axis, ad quem Luna appellit. Et quoniam adhuc ascendendo sursum semper debet
2498. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] haberetur umbra totalis sine ullis radiis. Tum primi occurrerent soli radii violacei, superata jam quinta axis parte; deinde violacei et indici simul commixti, tum superius violacei, indici et caerulei; tum ii terni et virides; deinde ii quaterni et flavi, tum ii quini et aurei, ac demum omnes simul. Is autem locus omnium simul adhuc est inferior eo loco axis, ad quem Luna appellit. Et quoniam adhuc ascendendo sursum semper debet occurrere mixtum quoddam ex omnibus coloribus, in Lunam incurrunt omnium colorum fila. Sed quoniam rubea minus distrahuntur et disperguntur per minus
2499. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] ullis radiis. Tum primi occurrerent soli radii violacei, superata jam quinta axis parte; deinde violacei et indici simul commixti, tum superius violacei, indici et caerulei; tum ii terni et virides; deinde ii quaterni et flavi, tum ii quini et aurei, ac demum omnes simul. Is autem locus omnium simul adhuc est inferior eo loco axis, ad quem Luna appellit. Et quoniam adhuc ascendendo sursum semper debet occurrere mixtum quoddam ex omnibus coloribus, in Lunam incurrunt omnium colorum fila. Sed quoniam rubea minus distrahuntur et disperguntur per minus spatium, ipsa in ejusmodi mixtura
2500. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] invenit illud,
in aliis substantiis aliam esse, paribus omnibus caeteris, illam distractionem extremorum colorum ita, ut in quibusdam vitris sit major quam in aliis in ratione 3 ad 2.
Et ex iis vitris construxit bina objectiva vitra alterum cavum, alterum convexum et
curvaturae majoris. Quae simul conjuncta radios omnium colorum colligunt in unicum punctum.
ut aliud filum
habeat duo, vel decem, vel centum, ac etiam mille intervalla plura quam aliud
quodpiam coloris ejusdem.
Quamobrem si lamina massae perspicuae fuerit satis crassa, ut ingens habeatur in ea numerus intervallorum, inter fila coloris ejusdem cujuscumque simul
ingressa primam superficiem alia mutabunt dispositionem vicium numero pari,
alia impare; illa habebunt in fine laminae dispositionem eandem quam in ingressu,
haec oppositam. Adeoque omnium colorum fila alia transmittentur per secundam
superficiem, et alia regredientur reflexa,
Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
|
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.