Your search found 416 occurrences

Retrieve all occurrences

Click here for a KWIC Report

Occurrences 350-376:

1397  Tutemet haud ullis finem per te ipse videre
1398  In rebus nostra pertingi a mente, nec ipsa
1399  Sisti ad semina nos pedetentim progredientes.
1400   Semina quae si sint, inquam, et res limite constant,
1401  Magno opus est menti, transmittat ut omnia, saltu,
1402  Et subito (sine fraude tamen transcurrere tantum
1403  Num liceat?) rerum ad primos se sistere fontes

1585   Directos ut post tot motus, atque viarum
1586  Post totidem flexus corpus, quo abscesserat, illud
1587  Ad spatii redeat punctum, atque locetur ibidem,
1588  Agnosces, inquam, si tunc agere undique easdem
1589  Concipias vires simul a regionibus isdem,
1590   Hinc fore, pestet uti nihilo minus illud ibidem,
1591  Et quanquam impulsum, tamen omni a parte

et semper eadem;
866  Quod faciet, lapsùs ima si in parte revolvi
867  Incipiat se per declivia, at usque supina
868  Illa magis, celeri fugiat qua impune volatu,
869  Aspicies, inquam, non quattuor, ut prius, aequo
870   Tempore, at octonas cursum proferre per ulnas,
871  Majorique viae duplo contendere tractu;
872  Quandoquidem duplo quoque major mobilitas est

1878  Aut minus haec medio de puncto, scilicet imo.
1879  Propterea, remanet cum duplo hic longior arcus,
1880   Aut brevior, duplo flexus tunc amplior ille,
1881  Tenuior aut contra est, ille, inquam, quem plaga motùs
1882  Producta ad terram cum terra conficit aequa:
1883  At supera a dictis deduces vim gravitatis
1884  Perpetuò sese obliquantem, ut diximus ante,

2106  Tenuibus, in quae jam dissolveris, ex elementis
2107  Unam compositis in summam (namque elementis
2108  Est opus ex istis constare fluentia cunctis)
2109  Ex hac parte, inquam, quantum ars processerit ista,
2110   Immane est, quantum et late distensa patescat.
2111  Haud minus at nunquam valeat tamen exhauriri,
2112  Cum nova suppeditet semper, potioraque multo,

508  Aurea lampas; in objectam radiantia frontem
509  Spicula quae circum veniunt, exinde remitti
510  Omnia cum sit opus, flexuque remissa redire,
511   Quo venere, pari candente a fronte; sit, inquam,
512  Altero ut in puncto coëant, in eoque coacti
513  Corpora comburant ignis vi, conficiantque.
514  Proin ea puncta a re nomen sortita focorum.
515   His tibi

uti;
1051  Sic quoque, nonne vides, oculis mortalibus ipsi
1052  Deprensi cum sunt spatio in propiore Cometae,
1053  Scilicet in noto Solis discurrere regno
1054  Nonne vides, inquam, vaga ut astra coërcita certa
1055   Sunt gravitate, atque invicta vi Solis aguntur
1056  In Solem, quoque vimque, potestatemque Cometas
1057  Debere illius, nisusque audire trahentis,

1054  Calce licet pondus lapidum, tamen ipse figuram
1055  Inducit, qualem consistere posse fine ullo
1056  Ante putet vinclo, proprioque ut pondere tantum
1057   Sciliet in sese niti putat; Arbiter, inquam,
1058  Sic quoque Telluri talem conflasse figuram
1059  Creditur, aequali qualem in se pondere partes
1060  Libratae poscunt, compressam ab utroque polorum,
1061  Ut docui,

omina vates.
1523  Mactabant populi pecudes, stratique per aras
1524  Numina placabant votis, donisque Sacerdos
1525  Lenitus meliora Deum spondebat ab Aere;
1526  Haec, inquam, priscis quanquam olim lumina saeclis
1527   Prodita, visaque sunt, non omnibus emicuere;
1528  Nimirum saeclis lucis vestigia nulla
1529  Comparent aliis, ut tum neque visa, neque illa

est
1709  Tum quoque corporum item circa se versa trahentum
1710  Corpora materies, quae viribus aequiparari
1711  Jam queat ad tractus collatis scilicet aequos,
1712   Materies, inquam, duplici hac ratione putetur,
1713  Quae ratio constet repetitis tractibus in se
1714  Et semel, et rursum repetitis, at semel ipsis
1715  Temporibus, sed quae inverso sint ordine nexa.

2054  Quantum opus est; contra his protensis longius, arcus
2055  Fit brevior, flexusque adstrictior, area semper
2056  Constet uti sibi par; procul a ratione vagatur,
2057  Talia qui fieri putat, inquam, posse: quis aequo,
2058   Materiae dedit, ut partiri limite campos
2059  Inter se valeat? Se, quo monstrante, peritam,
2060  Mentis inpos cum sit,

1989   Longo dispositos tractu tueare colores,
1990  Est opus: at contra tractum si transpicis ipsum,
1991  Quem prius eduxti de vitr, in fila retextum
1992  Transpicis hunc, inquam, simili ratione locato
1993  Si vitro, mixta in eandorem fila coibunt.
1994   Nam vitrum hoc aliud, quod primum struxerat illud,
1995  Destruet, et junget divisos ante colores.

1551  Majori tanto debent, quam quem sine vitris
1552  Conficerent radii, quanto vicinior extat.
1553  Qui lentes inter geminas focus anteriores
1554  Communis jacet, internae vicinior, inquam,
1555  Quam primae externaeque; igitur sic noscere possis,
1556  Metirique augmen, dimensus ut ante figurae es.
1557  Cumque voles, oculis variis ut idoneus extet,

126  Post aliis distabit, uti distare necesse
127  Est utramque viam trans corpus utrumque abeuntem, et
128  Quae cadit in fines, et quae jam fracta mearet,
129  A regione, inquam, media distare necesse est,
130  Tranat eos fines quae recta, et dicitur axis.
131  Denique si varii flexus, et caetera circum
132  Sint paria, hoc fieri non possit, carmine veram

ad axem
1454  Collatis intervallis atque egredientis
1455  Inter se radii, et collata mobilitate
1456  Tota, quae nova nunc, et quae praecesserat, horum
1457  Percipies, inquam, rationem etiam esse vicissim
1458  Utrorumque parem collatam; proinde necesse est
1459  Aequales cum sint in cunctis mobilitates
1460  Particulis, quibus est eadem natura, sub oras

792  Ut lapides, qui praesertim concrescere suerunt
793  Vesica in molli, tum lignea texta, medullam
794  Quernam praecipue; clausa intervalla recenti
795  Aëre compleri servatum est protinus, inquam,
796  Submotasque locum subter, pressasque dare undas;
797  Aëra sic genitum perstare et tempore longo,
798  Condensans veniat dum causa alicunde, trahensque,

1944  Se capere immani numero crescentia vasta
1945  Corpora, uti nunquam non et sit pluribus aptum.
1946  Decrescens haec, aut crescens sin fine potestas
1947  Notitiam spatii parit, inquam, continuati,
1948  Quod proin immensum, atque aeternum possumus ipsi
1949  Concipere, ut quoddam rebus commune, creatae
1950  Quae sint, hospitium, et valeant quaecumque creari.

quandam illius, quae in Virgilii Bucolicis est, puellae speciem fugere ac latere velle se idcirco simulantis, ut et investigandi sui cupiditatem aliis injiciat, et inveniendi jucunditatem acriorem. Tum Ego, atqui miram hanc omnem, inquam, acuendae intelligentiae vim, quam dicis inesse fabulis, nulla re aptius, quam ipso fabularum exemplo refutari posse opinor. Ne recedam longius, Hesiodi, quem caeteris ad imitandum proposuisti, testibus utar fabulis. Quid enim

et causas rerum aperte ubique explicatas agnosces. Hoc loco B., equidem, inquit, nunquam Virgilium tot locis, tamque constanter in difficilioribus doctrinis refugientem fabulas animadverteram. Tum ego, at eundem, inquam, hunc morem rejiciendae in rebus obscuris fabulae fuisse aeque constanter omnium latinorum poetarum usu comprobatum facile possem ostendere. Sed ad Virgilii auctoritatem unius Ovidii exemplum adjiciam: est enim fortasse caeteris

aperiunt, mutationes omnes ac vicissitudines describunt, caecasque res omnino atque ab aspectus judicio longissime abductas conformatione quadam ac figuris instruunt. Tum ego, sed si Didascalici, inquam, in suis versibus efficere isthaec omnia possunt, quid jam erit ab eorumdem praestantia fabularum decessione detractum? Aut cur non aequo animo fictis illis commentis careamus, cum haec eadem nec minus ubere ornamento

potuisse hanc ipsam inter fabulas, et has formas dicendi affinitatem? Nam neque casu hanc tantam similitudinem extitisse arbitror, neque invenio, cujus studio in hominum sermonem, et in scribendi elegantiam influxerit. Tum ego, quoniam, inquam, in sermonis principiis investigandis conjiciendo progredi oportet, verisimile hunc in modum sese rem habuisse videri potest. In populorum primordiis, atque agrestiore vita cum permulta nomina ac vocabula ad significandas res

una maxime, atque absolvit. Haec est, quae inusitato ardore commovet animos, et quocumque incubuerit, facile pertrahit, quae incredibili jucunditate perfundit, quae plausu, quae clamores efficit. Tunc ego paulum subridens, ain vero, inquam, an vos ex praestantiore quaque arte subsidia ad poetas ornandos colligetis? Neque enim satis habuistis in formis conficiendis picturae imagines ac simulacra illis impertiri, nisi nunc musices concentus, ac sonos etiam tribuatis?

vero divinos, ac humana majore vi praeditos hujusmodi poetas arbitrabimur, qui cum inusitata omnia ac peregrina nobis afferant, tum nos ipsos solito beatiores, ac doctiores pene faciant! Tum ego, video, inquam, didascalici carminis tuendi studio nos esse fortasse plus aequo abreptos. Cum enim Didascalicos in poetarum civitate initio vix retinuerimus, paulatim ad primos subselliorum gradus adducimus, et jam cum ipsis credo majorum genitum

Quid a Virgilio convenientius repertum est epulis Conditorum Romani et Cartaginensis Imperii, quam illud ab Atlante traditum? Nempe ut declararet optimo cuique, doctrinam cum elegantia conjunctam esse jucundissimam. Tum ego, magnifice inquam, haec a te dicuntur; sed si rem ipsam propius intueare, vereor, ne repente dilabi hanc tantam jucunditatem invenias, et hos Sirenum cantus ab auditoribus pene vacuos ac desertos relinqui. Quotus enim quisque ad haec quaeso se

optimis posset, quid jam plurimorum sententias quaereret? Musarum enim cultus ii demum sunt maximi, qui et doctrinis ipsis lucem ac splendorem afferunt, et praestantiora ingenia perficiunt, ac illustriore loco statuunt. Hic ego, vos vero, inquam, egregie Didascalicorum rationes defenditis, et quibus in rebus verebar, ut mihi non satis eorum causam probaretis, ibidem valere eos plurimum persuadetis. Jam enim fateri cogitis singularem inesse posse in eorumdem versibus

Tragicorum opera in fabula rite constituenda, atque in rebus, quas quis gesserit, apte disponendis, quae hoc admirabili rerum contextu a naturae ipsius fonte deducto, ac Musarum comptu exornato non obscuretur? Tum ego, sed vide, inquam, quid hoc constituendae fabulae nomen valeat, ne ejus significationem, quo minime est aequum, trahas, si propriam Epicorum in recta rerum constitutione laudem cum Didascalicis communices. Quid enim quaeso commune habet cum eo, quem

circumscriptos, ipsius videlicet naturae immensitate prorogatos. Sed quid diutius in hac epici et didascalici carminis comparatione insistimus? Quid in his immoramur, quasi dubitemus divina humanis anteponere? Tum ego, Tu vere, inquam, dum Didascalicis tantam rerum magnificentiam tribuis, sublimius quoddam carminis genus ab iis postulas, quam quod hominum ingeniis convenire possit. Si in coetus, et concilia deorum musas introduci oporteret, nullum certe esset,

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences

Click here for a KWIC Report