Your search found 708 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 205-311:

nostra excoleremus; tamen, quia specie rerum quas sensibus percipimus ita implicamur, eisque inhaeremus, ut erroribus corrupti optima Naturae semina hebescere sinamus ac paulatim obliterari, fit, ut, cum animum ad discendum adjungimus, id aegre a nobis ac cum labore fieri experiamur: proinde ea studia, queis alitur animus, cito fastidimus ac repudiamus, nisi suavitate aliqua noster hic levetur atque imminuatur labor. Quapropter probanda mihi videtur veterum Philosophorum ratio, qui in Academiis ac lyceis satis ornate eleganterque disserendo ad audiendum excitabant homines tum

negligere videntur, atque ad inanissimam consuetudinem ab optima institutione deflectere? Nam Veteres humanissimam artem non ad delectandum tantummodo (ut nunc ea abutimur) adhibuerunt; sed idcirco praeclare invenerunt, ut, quae maxime jucunditate traheret, eadem esset ad juvandum aptissima. Proinde seu Patriae commodum seu cujusquam rei utilitas postularet, et in Rebuspublicis constituendis et in condendis legibus et in popularium animis ad fortitudinem excitandis eam praesertim usurpaverunt. Eo consilio ipsam etiam Philosophiam carminibus et coli coeptam et mox traditam quis ignorat?

fuerit, recordor. Quae enim fuit ab iis, qui tum temporis eam professi sunt, ratio adhibita in hac rerum universitate consideranda atque investiganda Natura? An Experientiam, qua maxime res geri potuit, excoluerunt? At nefas (opinor) putaverunt religiosi homines tentare atque scrutari Naturam; proinde experimentis omnino pepercerunt. In scholis potius detenti sunt, ut causas rerum, quas ignorarent, ipsi fingerent, et disputando ac disserendo Naturae opera intelligerent, quae mehercule, nisi manibus contrectentur atque usurpentur oculis, nunquam cognoscuntur. Accedebat ad haec Unius

intelligerent, quae mehercule, nisi manibus contrectentur atque usurpentur oculis, nunquam cognoscuntur. Accedebat ad haec Unius auctoritas, cui omnium animi obsequebantur. Erat hic velut positus Veri quaerendi finis, ut quae mens unius videre non potuisset, ea consequi jam se quisque desperaret. Proinde quid mirum, si effectum est his artibus, ut nihil tandiu procederent in rerum investigatione, imo ut paulatim obscurarent omnia et confunderent? Vidit enimvero Vir doctissimus patere latius Naturae amplitudinem, quam ut eam unius mens omnem capere posset; proinde hujusmodi circumscriptos

jam se quisque desperaret. Proinde quid mirum, si effectum est his artibus, ut nihil tandiu procederent in rerum investigatione, imo ut paulatim obscurarent omnia et confunderent? Vidit enimvero Vir doctissimus patere latius Naturae amplitudinem, quam ut eam unius mens omnem capere posset; proinde hujusmodi circumscriptos rationi fines repudiavit, sustulit, abjecit: eam autem iniit Veri quaerendi viam, quae Naturam ipsam quodammodo propius oculis admoveret; Geometriam enim et ducem ac magistram rerum Experientiam velut duo lumina Philosophiae adjunxit. Quarum beneficio et ille auxit

percipitur, verum esse agnoscit, omnium proin certissimarum cognitionum principium esse hujusmodi claram distinctamque perceptionem. Summae perfectaeque Naturae notitiam inesse menti et eandem a nobis clare percipi docet a vers. 420. deducit inde hanc excellentem Naturam Deum esse, proinde ipsum existere, Unum esse sine partibus, Immutabilem, cui denique summa sint omnia, quaecumque ipsi attribui necesse est. A versu 657. Corporum existentiam probat ex eo, quod eorum speciebus afficitur Animus; propterea suum Animum alligatum esse uni corpori, in qua conjunctione

in extensione probet, ex ejusdem Corporis dissolutione Animum, qui simplex sit, disolvi atque interire non posse concludit; aliisque id argumentis confirmat ad versum 1349. Deinde respondet iis, qui sibi objicere possint, Animum pro varia corporis affectione varie affici, proinde illius interitu interiturum: explicat legem conjunctionis inter Animum et Corpus, qua, quomodo altero affecto alterum allici oporteat, sancitum sit; ubi et Leibnizii Harmoniam praestabilitam exponit ac rejicit; dataque opportunitate in ejusdem

LIBRI SECUNDI ARGUMENTUM Nihil Homini jucundius esse ait, quam in caelestium rerum contemplatione versari. De Mundi dispositione se acturum pollicitus praemitit explicationem naturae corporis, quae in hoc sita est, ut in longum latum et profundum extendatur; proinde et spatium; cui triplex semper hujusmodi dimensio convenit, a corpore non differre afferit: quamobrem vacuum omne a rebus excludit. Quo pacto res in Pleno moveri possint, explicat; ubi et corpora sine ullo termino secari posse ostendit. A Versu 270. agit de motu, cujus

574. quo discrimine fixae ab eriantibus stellis distinguantur, pronunciat: quaeque aptior ratio fit ad harum motus explicandos proponens inquirere ad Copernicanum Systema delabitur. Docet Solem fixum immotumque esse, vi vero sua caeli partes, quas fluidas ait, circa se rotare; proinde innatantes hoc fluenti aethere Planetas circumagi; Terram quoque eodem impetu raptam ferri. Viciniores Soli partes celerius, remotiores vero tardius, ut in vorticibus sit, moveri; propterea, ut quique ei propior Planetarum est, citius orbes suos

A vers. 783. varias lucus et figurae mutitiones in Luna explicat. Tum ut Lunae et Solis defectus demonstret, annuum Terrae circa Solem motae cursum per duodecim Eclipticae signa describit. Orbem, quem Luna suo motu conficit, ab Eclipticae via variae hinc atque inde declinare ostendit, proinde ab hoc orbe Eclipticam intersecari in duobus punctis, qui vocantur Nodi. Fit itaque Lunae defectus, cum ea e regione Solis in Nodo vel prope Nodum versatur, terra interposita umbram in eam projiciente: Sol vero deficit, cum Luna item in Nodo radios ejus interjecta nobis intercipit. Ab

vim a medio Vortice recedent habent; non recedunt tamen, cum superiores semper impedimento sint in ferioribus: in quo particularum effugere contendentium nisu naturam lucis ait esse positam. Tum a Vers. 210. declarat unius Vorticis polum contigui Vorticis Eclipticae obversum esse; proinde primi Elementi materies elabens (potest enim ea per sphaerularum intervalia exitus sibi viam reperire) per unius Eclipticam in alterius polos influit. Ea, ubi per polum utrumque largius immissa in medium confluit, subito occursu moveri simul celeriter et rotari debet; hinc Astrum in centro

quibus haec nuncupat, recordatione, iisque placendi fluido excitari. Protinus, ut aquae aeris et ignis, de quibus hoc libro acturus est, utilitates commemoravit, singillatim eorum naturam explicare a Ver. 84. aggreditur. Aquam igitur docet laevibus oblongis ac flexibilibus particulis constare; proinde facile fluere, et madefacere corpora, et in vapores resolvi, tum in planitiem se componere, et aeque undique librari. Porro a vers. 180. cur Maris aquae salibus corrupta sit, inquirit; et cur eadem fluat ac refluat, hanc affert explicationem: ut in fluminum alveis, ubi a pontium

et cur duobus oculis singulae res non duplices appareant. A vers. 1784. Affectum originem tradens, Admirationis, Amoris, Odii, Desiderii, Tristitiae, et Gaudii naturam essectus describit. Postremo dissolvi oportere Hominum corpora ex ipsa eorum constitutione deducit, omnibusque proinde obeundun esse. LIBRI SEXTI ARGUMENTUM NATURA rerum hactenus explicata ad Morum doctrinam transit; atque ut in re maxime

eas esse immutabiles, quippe quae non ex hominum consensione, sed ex ipso Ordine et summa Ratione nata sunt; inde nobis conscientiam esse, quae semper recta suadeat, et a pravis avertat: oportuisse vero homines, cum Naturae legibus non obsequerentur, aliquo praesentioris poenae metu cohiberi; proinde humanas leges esse constitutas. A vers. 886. ad 1114. de Affectibus, quantum ad Mores ipsos referri possint, agens contra Stoicos disputat, qui omnes Affectus esse malos afferebant, animi proinde morbos appellabant. Porro Virtutis definitionem, ejusque partitionem in Prudentiam,

homines, cum Naturae legibus non obsequerentur, aliquo praesentioris poenae metu cohiberi; proinde humanas leges esse constitutas. A vers. 886. ad 1114. de Affectibus, quantum ad Mores ipsos referri possint, agens contra Stoicos disputat, qui omnes Affectus esse malos afferebant, animi proinde morbos appellabant. Porro Virtutis definitionem, ejusque partitionem in Prudentiam, Justitiam, Fortitudinem, et Temperantiam tradit; et sejunctim singulas ad vers. 1988. fusius describit. Tum ut Virtutibus ait honcitari animos atque ornari, ita foedari

quam nos Numenque vocamus.

490   Postremo Summi, cujus nos intus habere
491  Sentimus speciem, ad naturam pertinet esse:
492  Quod non extat enim, nihil est; distantia proinde est
493  A nihilo certe summa infinitaque Summi.
494  Ergo extare Deum debes Numenque fateri.

495   Neu tibi sit fraudi, quod nos Numenque Deumque

522  Adde, quod hoc fines nullos habet, unde recedat
523  Egrediens; nec habet, quo se deferre, quod ipsum
524  Non sit idem, possit: quare immutabile Summum est.
525  Et pariter debes proinde immortale fateri.

526   Qui tibi possit item Pulchrum Verumque Bonumque
527  Non id, quod Summum est, summa ratione videri,
528  Si quidquam est usquam pulchri

quare Sapientia summa est
577  Infinitaque Mens, hujus cui scena Profundi
578  Tota quidem paterit, quam vasta est quantaque tota.
579  Haec rerum formas cunctarum continet in se.
580  Proinde quidem, semper cum se tueatur, oportet,
581  Quarum habet exemplar, videat res semper ut omnes,
582  Quaecumque existunt, quaecumque existere possunt.

583   Da

ab illo
858  Natura; siquidem naturam utriusque patebit
859  Perpetuo in motu consistere particularum.
860  At contra Summum longe longeque remotum est
861  Rerum a non summa natura; proinde videri
862  Si queat haec pariter semperque aeterna fuisse,
863  Nonne pari ratione queat quoque summa videri?
864  Quod quoniam pugnat, pariter pugnare, creatae
865  Quae fuerint

praecisa a corpore toto.
1505  Quapropter liquido deprendis, vita quod omnis
1506  Corporis et sensus fons omnis principiumque
1507  In parvo capitis media regione cerebro
1508  Insit, proinde magis Mens illa parte tenetur:
1509  Sentit, et externos impulsus excipit illic,
1510  Illinc, quos libut, motum dispertit in artus.
1511  Quare Animae est sedes cerebrum, a quo sensus in omne

non signaverit, illam
1601  Qui formis rerum ditavit pluribus, Auctor?
1602  Quique, sua, fecit, videantur ut omnia luce,
1603  Ipsam non dederit Mens lucem ut cernere possit?
1604  Proinde potest etiam naturam agnoscere Summi.
1605  Non tamen hinc credas posse id comprendere Mentem.
1606  Non secus ac, quae sit triquetra aut quadrata figura
1607  Sive rotunda, tenent omnes, clareque

1649  Praesit, subsit item melioribus omne, quod infra est.
1650  Quapropter quoniam non tali lege creatam
1651  Dicere fas, quid jam superest, nisi solvere poenas,
1652  Dicendum, quas proinde aliquod scelus esse secutas
1653  Est opus? at nullum potuit scelus esse, nisi omni
1654  Parte recusârit sese illa, ut postulat aequum,
1655  Subjicere Auctori: quae sic violaverat ergo

91  Quid? nisi quod spatium est, metiri quod valeamus.
92  Et quia adhuc corpus compellimur esse fateri,
93  Propterea spatii natura et corporis una est.

94   Proinde videre licet non mixtum rebus inane;
95  Nam foret extensum, spatio quod convenit atque
96  Corporeae pariter naturae: ergo omnia plena.
97  Si porro nihilum est illud, quod inane vocamus,

reperitur inane.
101  Neve putes clausum vas omni corpore posse
102  Intus inaniri spatio tamen intercepto;
103  Nam si, quidquid id est, inter latera intima tollas,
104  Nil tum proinde, quod intersit, superare necesse est,
105  Propterea spatio quoque, quod fuit ante, vacabit.
106  Quapropter laterum coëuntes undique costae
107  Jungentur, quoniam medium nihil esse videtur.

143  Implexas partes inter se, unaque teneri,
144  Quin sint intermixta foramina multa viaeque
145  Exiguae quamvis rerum inter texta relictae.
146  Sponte tibi hoc possum concedere, nec mea proinde
147  Victa labat ratio, supera neque dicta vacillant:
148  Intervalla etenim multo subtilior aura
149  Ingressa est, repletque vias cujusque figurae
150  Multimodis varians: fieri

valeant oculorum lumina, partes,
172  Ut vicies centum ad millenas perveniatur,
173  Nequaquam exhaustis numerandum restet et ultra.

174   Par auri quoque pondus ( erit quod proinde videnti
175  Mole perexigua) tam longum ducere possunt
176  In filum Artifices tenuando, ut denique passus
177  Plus quam centum aequet, stadio et prope congruat uni:

loca, quaslibet undae
205  Particulas certo contingens undique fuco;
206  Quandoquidem nulla est tenuissima guttula, possit,
207  Si bene pervideas, quae non fucata videri;
208  Quae non proinde salis corpuscula multa receptet.

209   Praeterea piper humectum si vitrea serves
210  Septa per, ut faciunt, nostros qui cernere gaudent
211  Quae sunt infra

est frangendae ut reddere finem
265  Possis materiae, minimas neque fingere partes
266  In rebus solida constantes simplicitate,
267  Unde sibi avelli quidquam Natura reclamet.
268  Proinde nec est credas immixtum ut rebus inane,
269  Omnia ne variis plena undique motibus obstent.

270   Namque in Natura motum quis perneget

esto lex; semper eadem
326  Corpoream naturam omnem ratione necesse est,
327  Qua semel extiterit, perstare; nec excidere illa
328  Per se unquam externis nisi causis victa valebit.
329  Proinde, quod immotum est, corpus fervabit eundem,
330  Sic poscit Natura, statum, immotumque manebit.
331  Ut nunquam per se queat incipere ire repente
332  Externa sine vi: contra si forte

ita viribus acti
350  In placidam properare videntur sponte quietem.
351  Quod procul a vera quam sit ratione repulsum,
352  Percipe. Tranquillae res est oppôsta quieti
353  Motus, proinde nequit fieri ejus propter amorem,
354  Nec res ulla sui valet in contraria ferri.
355  Praeterea cur missa arcu stridente sagitta
356  Evolat, et longe nervoque manuque relicta

aspiceretur ab oris,
485  Aut nihil aut tenui puncto par esse videres.
486  Non igitur poteris tam parvo a corpore Terrae
487  Metiri spatium, quo astrorum scena recessit.
488  Et quis proinde vetet, falsique redarguat, illa
489  Pene infinitis spatiis disjuncta recêsse?

490   Proin quoque quis dubitet Solem, si desuper altis
491  Longe a Sideribus

in corpore quid sunt
526  Nigrantes maculae? nisi magnae corpus in ejus
527  Projectae hinc illinc umbrae: nam collibus illam
528  Extantem multis et montibus esse putandum est:
529  Proinde illam adversa Solis de parte necesse est
530  Projicere in valles magnis de montibus umbras.
531  His accedit, uti vario quoque corpore constet,
532  Scilicet et terra et lapidum gravitate vel undis;

constantia sodera mole;
712  Nec propriam jactant lucem, sed Sole receptam.
713  Hanc opus est valde tenuem jactarier ad nos;
714  Nam nudis oculis illa usurpare nequimus:
715  Prisca proinde Viros omnes aetate latebant:
716  Donec per vitreos tandem conspecta tuborum
717  Anfractus: vidit primum Vir gentis Hetruscae:
718  Inclitus ille novis finxit nomina stellis.

Quapropter debet Tellus immota videri.

1165   Nonne vides contra cum pervolat aequore puppis,
1166  Si gravis a malo deorsum lapis excidat alto,
1167  Subduci non proinde locum, quo concideret, si
1168  Tranquillo ratis in portu religata maneret?
1169  Proin queat ut Nautis recta cecidisse videri;
1170  Et tamen obliquo cadit ille per aëra motu;

1183  Cum nidis nemora effugerent, praeterque volarent,
1184  Nonne hoc delirum est? Nihil est tibi namque, quod obstet
1185  Concipere, ejusdem vi turbinis aëra raptum,
1186  Cumque auris volucres, nec proinde amittere nidos.

1187   Addunt praeterea, quibus haec nova perculit aures
1188  Res animumque, quod in Terrae sit corpore motus,

spatio non semper eundem
1205  Illa tenere locum, nec eodem tramite ferri:
1206  Nempe ut Mensorum Caeli Terraeque sagaces
1207  Perspiciunt oculi; non virtus omnibus haec est:
1208  Proinde situm queat ut Tellus variasse videri.

1209   Adde, quod interdum diviso lumine quaedam
1210  Apparere solent Stellae; velut Arjetis una
1211  Phryxei visa in

caeco,
1435  Ut primum inciperet jam deficere, angulus umbrae:
1436  Scilicet haud foret in conum porrecta per auras,
1437  Pyramidi sed par in Lunam excurreret illa;
1438  Rectum proinde latus simul aspiceretur et umbrae
1439  Angulus in Lunae facie, cum deficit, atra.
1440  Quod quoniam non fit, Terram par dicere non est
1441  Quadratam aut triquetram aut cujusvis esse figurae,

1439  Angulus in Lunae facie, cum deficit, atra.
1440  Quod quoniam non fit, Terram par dicere non est
1441  Quadratam aut triquetram aut cujusvis esse figurae,
1442  Hoc genus, alterius, tantum sed proinde globosam
1443  Consimilemque pilae magnae sateare, necesse est.

1444   Praeterea Tellus si plana pateret ab ortu
1445  Littus ad occiduum, Sol omnibus exoriretur

velut certo de semine Sidera Caelum
119  Undarumque sales liquidi Tellusque videri
120  Possit, et unde omnis demum Natura coorta,
121  Quamvis non ita res exortas esse reamur?
122  Proinde magis, quae sit rerum Natura, patebit,
123  Quam cum constat, uti fuerit res quaeque creata.

124   Porro cum summa potuissent Numinis arte
125  Haec infinitis

148  Non opus idcirco minus est fateare, quod omnis
149  Pars ea debuerit prostantes e latere omni
150  Excutere angululos (parti pars officiebat
151  Quandoquidem motu), fieri tum proinde rotunda,
152  Ut pila, quam Pueri volvunt per strata viarum.
153  Quod sic exciderat de partibus, esse necesse est
154  Id minimum et quascumque potens variare figuras;
155  Ut

propellitur; omnis in axem
229  Non medium cogetur, et inter septa Pilarum
230  Haerebit semper: verum quia corpore constat
231  Subtili atque auctu tenui nimis, effigiumque
232  Proinde potest reperire per intervalla Pilarum;
233  Idcirco rapidi vi turbinis egredietur
234  Per partes elapsa, polis quae longius absunt.
235  Vix elapsa tamen

es diro agitata per orbem
267  Protinus offensu circa se turbine magno
268  Volvetur, liquidumque illa ratione fluensque
269  Constituet corpus; debet quod proinde rotundum
270  Esse: rotatur enim se circa; hoc dicimus Astrum:
271  Quod circumpositas quia turbinis impete magno
272  Impulsuque Pilas, Elementa secunda, valenti
273  

et astra per orbem.
298  Idcirco tellus unam quoque serius orbis
299  Absolvit magni partem, pluresque dierum
300  Actos circuitus aequatis Veris ab horis
301  Ad medium Autumnum proinde enumerabis, ab ipso
302  Quam conta Autumno nimirum ad tempora Veris.
303  Nec tibi propterea est illud mirabile habendum,
304  Quare Terra magis, cum

magnos circa Solem rapiantur in orbes,
632  At non circuitus media in regione manentem,
633  Verum vicinos nunc illi accedere, contra
634  Abductos spatiis nunc longe immanibus ire.
635  Proinde ubi jam longeque a Sole recessit
636  Astrum, haud a nobis lumen, quod tenue reflectit
637  Ob longinqua, quibus distat, loca, posse videri:
638  Posse tamen, proprius cum Soli accessit; ab ejus

742  Non erit, ut possit descendere: namque vel ultra
743  Si descendat, eas in partes materiaï
744  Protinus incurrens, quae constant mole minori,
745  Proinde minus solidae sunt et minus usque valentes,
746  Astrum perceleri motu resilire repente
747  Debet: item supera neque contra ascendere possit
748  Hinc, ubi libratis agitatur viribus aequo

paulum sustentent transgrediendo,
985  Particulas in se subtilis materiaï.
986  Propterea solido vis est gravitatis in auro,
987  Quam nivis in floccis aut lanae glomere, major.
988  Proinde aliis alias rebus praestare videmus
989  Pondere res; quoniam non omnia respuit aeque
990  Vis ea materiae; sed, quae plus densa, premuntur
991  Fortius et citius, contextus quam quibus extat

1033  Vis ea, qua partes nituntur abire rotundae,
1034  Et quia libratis nituntur viribus aeque
1035  Undique, libratis pariter premere undique debent
1036  Viribus hanc Terrae molem, quae proinde rotunda est.
1037  Noscere ut hinc possis mirum non esse, quod illi,
1038  Quos retro in terra scimus requiescere pôsta,
1039  Recidere e Terris non possint in loca Caeli

1060   Hujus nec ratio est impervia differitatis,
1061  Omnis quae a motu mihi nempe petenda videtur,
1062  Quo Terram proprio volvi super axe probatum est.
1063  Proinde quidem immoti quae corpora finibus axis
1064  Sunt propiora, minus celeri correpta rotatu,
1065  Quam media quae sunt terrae in regione, feruntur.
1066  Qui quoniam oppositus Gravitati est motus (ut

1168  Non aequae sed molis, in undas mergere tentes,
1169  Argentum velut atque aurum, plus ponderis illud,
1170  Est opus, amittat, minus hoc; quia scilicet illi
1171  Major inest moles, minor auro: proinde fatendum est,
1172  Quod tantum argenti gravitas vincatur ab auro,
1173  Amissum liquidis illius pondus in undis
1174  Id quantum exsuperat, quod in isdem perdidit aurum.

excedat, ab ipsa
1196  Quam lapidis gravitate manus vis atque potestas
1197  Exsuperatur; erit momentum fortius ista
1198  Parte, premens quam dextra urget; lapidemque moveri
1199  Proinde gravem quamvis et vasta mole videbis.
1200  Et quo est longa magis, quae pars procurrit in auras,
1201  Hoc saxum leviore potes convertere nisu.
1202  Hac etiam montes hac Terram posse moveri

1358  Participare chalybs debet: nam materiaї
1359  De Magnete fluunt quae tenuia corpora, ferri
1360  Possunt ire vias; medium quapropter oportet
1361  Aëra disjiciant; tergo qui proinde receptus
1362  Exagitat plagis lapidem ferrumque, locoque,
1363  Unde abiit, medio jungi compellit utrumque.
1364  Mutuus inde amor est, ut dicunt, ortus, et illa
1365  Cum Lapide

iter auris indupeditum
1408  Perplexaeque viae: quapropter ubi excitus extra
1409  Egreditur fluctus, multas illapsus in auras
1410  Aëris extemplo parat intra tecta reverti;
1411  Proinde recurrenti, quidquid leve, turbine secum
1412  Corripit, atque illo nexum cum corpore jungit.
1413  Multa etiam sunt, quae simili vi praedita constant,
1414  Si caleant, ut Ebur Lapis Ossa et Marmora

Flexu intervallum vario replere locumque.
1730  Intus cum vero penetrantia corpora nitri
1731  Suscepere, fluensque gelu jam sistitur unda;
1732  Inter proinde suas multa intervalla receptet
1733  Particulas, et se spatium dilatet in amplum,
1734  Et molem subito majorem acquirat, oportet.
1735  Propterea tenerae rumpuntur frigore plantae;

1799  Rore prius tenui per parva foramina lapso,
1800  Intus quam spatium sese in minus illa coarctet.
1801  Nec mirum, quoniam partes se flectere possunt
1802  Undique, qua locus est, vixque ullum proinde relinquunt
1803  Inter se spatium, nisi qua pervadere possit
1804  Aether, quem non est excludere viribus ullis.
1805  Possumus hinc varios vario de corpore succos

1944  Abdita sed contra tellure metalla sub ima
1945  Conduntur, plumbum grave nimirum aeraque ferrumque
1946  Aurum atque argentum; quoniam solidissima multo
1947  Pondere sunt, nequeant ut proinde attollier ima
1948  Altius a terra: sed nos praestante labore
1949  Eruimus, vique in superas educimus auras
1950  Quaerentes in eis quoque dulcis commoda vitae.
1951  Commoda

arcte connexas esse columnas
125  De fundo ad summum surgentes, quae, quia constant
126  Omnes materia liquidi ex humoris eadem,
127  Ponderis ejusdem pariter sunt: quaelibet harum
128  Proinde premunt aequa subtus gravitate; nec aequis
129  Sustentant ideo non sese viribus omnes.
130  Altera non igitur subsidit, et altera surgit
131  Tantundem; sed, uti doceo, exaequantur Aquarum

aliquid tum temporis horis
235  Sex addit, quarta Tellus dum parte recedit)
236  In se a littoribus refluit mare: cernimus ergo
237  Uno circuitu prope Terrae et proinde diei
238  Bis fundi scopulos super, et lavere aequor arenas;
239  Bisque vado labente relinquere littus, et Aestu
240  Decrescente retro ferri, et sorbere lapillos.
241  Non

videret;
328  Semper enim prima contractum in origine virus
329  Illa tenet, semperque suus servatur amaror.
330  Nec, si sub terris acri spoliata sapore
331  Unda sit, et salso levior proinde aequore constans
332  Paulum attollatur super ipsas aequoris undas,
333  Unquam erit, eductos in caelum scandere montes
334  Ut queat, atque adeo immani se attollere sursum

350  (Nam rapidis etiam Tellus furit ignibus intus),
351  Qui levitate sua sublati in concava montis
352  Parjetibus caecis sistuntur, frigida queis est
353  Natura: exiguas undarum proinde necesse est
354  Solvier in guttas constrictos frigore saxi,
355  Quarum perpetuo sudant humore cavernae;
356  Et jam majores, semperque recentibus auctae
357  Discurrunt flexos

dare certa petenti
387  Montanis responsa jugis specubusque cavatis
388  Naturam, clamosa fugit quae saepe Lycea,
389  Uberibusque colit stillantes undique guttis
390  Speluncas: haec proinde cupit qui certa doceri,
391  Montibus et solis Naturam interrogat antris.
392  Quapropter superis rupti de nubibus imbres,
393  Et tabescentes extructae in montibus altis

ab aestu,
485  Ut mare, quod certas refluitque fluitque per horas,
486  Flumina: nam, moto pelagus cum tollitur aestu,
487  Fit via declivis minus Amnibus; unda necesse est
488  Proinde minus celeri pede defluat; atque ita sursum
489  Aestu attollatur; verum refluente videbis
490  Aequore declivi post volvi Flumina cursu,
491  Et celerare viam, et rapidas submittier undas.

614  Jamque graves cadere ut possint volvique deorsum.
615  Fit quoque, uti ventus saepe inter nubila vehemens
616  Exortus tenues impulsu jactet aquarum
617  Inter se bullas; has illo proinde necesse est
618  Rumpi ex conflictu, inque graves quoque solvier undas
619  Guttarum; quas tum facit aëris aura rotundas
620  Parte premens omni; non aequo hae tempore deorsum

632  Quandoquidem in terras praeceps per vasta locorum
633  Aëris e caelo ruit intervalla liquentum.
634  Ast hieme aut in aquam subito se nubila solvunt,
635  Emittunt guttas et aquarum proinde minutas;
636  Altius aut paulo si forte evecta ferantur,
637  Plus ubi crudescunt stipantia frigora, ninget.
638  Nam fit, uti ningat, cum corpora parva vaporum
639  Inter se

pluviae contincta colore
706  Plurima gutta cadit caelo; quia mixta cadentem
707  Undarum pluviam salium natura colorat,
708  Quae, quia tam varia est, varie ipsas inficit undas.
709  Proinde pluisse ferunt lacte aut rubigine flava,
710  Sulphureumque etiam cecidisse e nubibus imbrem.
711  Interdum et guttis perterrita corda cruentis;
712  Nam

768  Namque ubi marmoreum celeri pila eburnea casu
769  Lapsa pavimentum subter ferit, ilicet illam,
770  Qua tetigit, partem subito complanat in ictu;
771  Materiaeque vias constringit proinde meanti:
772  Protinus obstructum sibi iter connititur illa
773  Latius efficere, et clausos aperire meatus;
774  Quod facere haud certe possit, nisi prorsus eburnae

suspensa manebit.
950  Auras nonne graves igitur fateare, necesse est?
951  Auras porro aliquo compressas vase videbis,
952  Quam non compressas, plus pendere; proinde fatendum est
953  Aëra, qui propior nos ambit, et undique circum
954  Funditur in terras, spissumque gravemque superno
955  Esse magis, quia ab hoc urgetur, comprimiturque.

1018  Qua secat Aequator mediam: quapropter oriri
1019  Partibus his Ventum motu celerante necesse est
1020  Perpetuum, quoniam Tellurem segnior aër
1021  Insequitur; contra videatur proinde moveri
1022  Est opus: ut, celeris Sessores alite cursu
1023  Cum rapiunt equi, concertantesque repente
1024  Transmittunt campos, fit, uti contraria Venti
1025  Verbera, stet

1288  Sursum flamma levis fertur, quia particularum
1289  Corporis accensi vis fortior aëre constat,
1290  Et levior, primo quia raptae sunt Elemento:
1291  Quare opus est aër deorsum tum proinde prematur,
1292  Illa leves contra sursum eluctetur in auras:
1293  Dum salit, imminui tenui sed acumine debet,
1294  Propterea, quia jam contritae turbine partes
1295  Corporis

1522  His accedit, uti plerumque e nubibus altis
1523  Devolet obliquo vis Fulminis ignea cursu
1524  Desuper ejaculata in terram; ideoque fit altis
1525  Vis ea corporibus prius obvia; proinde superbos
1526  Comminuit montes, et culmina turribus aufert.
1527  Quin et sancta petit Divûm delubra, suisque
1528  Discutit exurens praeclarans ictibus

quae contat et aspera multis
296  Annellis, magis atque magis quam posse fatendum est
297  Faucibus arctari summis contraque recludi,
298  Ut per inaequalem fugiens e pectore ventus
299  Proinde viam, sonitus non aequos edere possit,
300  Sed quoscumque libet, majores atque minores),
301  Protinus ille vapor tenuis per jussa viarum
302  Intervalla fluens linguam perniciter atque

359  Spiritus exortis persaepe humoribus, extra
360  Sive animae vis haec partim dispersa recessit:
361  Dissolvuntur enim tum demum tenuia fila
362  Fibrarum, nervique fluunt: nec proinde putandum est,
363  Mentem alienigenis jam rebus posse moveri
364  Per sensus; quoniam laxatis undique nervis
365  Cum cerebri regione manent commercia nulla
366  Sensibus, ut

Mens, in seque redit, de sanguine puro
405  Suppeditatus ubi est purgatae spiritus aurae
406  Multus, et intendit nervos, fibrasque rigavit,
407  Et proinde in sensus commercia reddidit omnes.
408  Tunc hilares ad opus consurgimus, atque receptis
409  Viribus ad magnos properamus sponte labores.
410  A perturbato motu horum saepe vaporum

416  Dum se multiplices vertunt: simul ipsa videtur
417  Ire domus circum et circum atria versa moveri:
418  Stare quidem immoti tanta in vertigine rerum
419  Non possunt, terraeque petunt sola proinde cadentes.
420  Tum quoque pallenti multos languore videmus
421  Deficere, exangui cum corpore collabefiunt
422  Omnia membra, velut mortis prope limen ad ipsum:
423  Aurarum

451  Quod facile atteritur, quod multis undique circum
452   Afflicitur plagis, sua detrimenta, necesse est,
453  Saepe cibo reparet, vitam ut producere possit.
454  Proinde cibus capitur; quem primo dente molari
455  Fractum et contritum simul humentemque saliva
456  Reddimus aesophago (perhibent hoc nomine Graji):
457  Hic tubus est, qui se vicibus dilatat, et idem

hoc potumque cibumque
459  In stomachum transfert: humorem ubi ponere multi
460  Fermentum veluti quoddam voluere, quod omnem
461  Dissolvat rodens paulatim, et concoquat escam.
462  Proinde Fames oritur, stomacho cum nulla vacante
463  Pabula sunt; quoniam membranam vellicat ejus
464  Tum liquor, et sensu Mentem ciet ille molesto:
465  Res ea latrantis stomachi acres excitat iras.

810  Si videas sub aqua vel clausi fornice vitri
811  Omnibus exhausto, quantum licet, aëris auris;
812  Nullum exaudiri propius quoque posse videbis
813  Murmur; namque carent auris loca: proinde fateri
814  Est opus omnino Sonitus et vocis inesse
815  Naturam, ut vinco, in commotis aëris auris.
816  Adde quoque his, circum quod si reboantia

lumina tectis;
821  Conturbetur item vini liquor inque citetur.
822  Omnia quae peragi num qua ratione valerent
823  Aurarum sine concussu tremuloque sine ictu?
824  Corpora proinde Sonum tantum sunt apta ciere,
825  Quae concussa queunt vibrari et contremere ictu,
826  Et facere aëriae pariter vibrentur ut aurae:
827  Mollia quapropter vix opportuna tremori

motus subit aër anteriorem
1086  Auris, qui conchae cavus extat more, meatum
1087  (Amplus hic est, circum ut resonantes colligat auras;
1088  Una proinde tubum multi applicuere patentem
1089  Parte, sed angustum, surdae qua jungitur auri):
1090  Inde per anfractus varios spirasque retortas
1091  Pervenit extensae membranae ad tympanum, ut ajunt,

utraque
1161  Convexum, radios non recto desuper omnes
1162  Excipere incursu poterit; verum undique fractos
1163  Colliget, et puncto, faciet, jungantur in uno;
1164  Appellant quem proinde Focum; quia protinus illic
1165  Materia admota radiorum viribus ignis
1166  Conjunctis oritur: quod si pars utraque contra
1167  Concava sit vitri, opposita ratione necesse est

1320  Insiliunt, fracti quoniam mage, languidiores:
1321  Inferiora tenent, luci quibus acrior extat
1322  Vis, fractique minus. Quapropter lucis in ipso
1323  Lumine sunt multi natura et proinde Colore
1324  Distantes radii; nitidum quod reddere cernis
1325  Candorem, cum sunt confusi mutua, ut Album
1326  Est radii jubar, ingreditur cum tenue

1424  Spicula, quae caelo labi post saepe notatum est
1425  Nubibus e densis, ubi forte liquescere paulum
1426  Incipiunt, et stant gutta pendente deorsum
1427  Recto proinde situ, phaebeos desuper ad nos
1428  Reflectunt radios, Oculo qui denique juncti
1429  Assimilem Soli pigunt, geminantque figuram.
1430  Accipe nunc, quanam lucem ratione tuamur

refelli;
1469  Obstructis foribus semota luce diei
1470  Coeca domus tenues tantum per tenue foramen
1471  Admittat radios; qui protinus excipiantur
1472  Convexo hinc illinc a vitro: proinde videbis
1473  Haud procul inter se collectos jungier una,
1474  Pingereque in cana rerum simulacra papyro,
1475  Illapsi quarum radii per tenue foramen,
1476  Errantesque greges

lucis ut ictus
1533  Distractique minus, poterunt post denique multos
1534  Humorum anfractus supremae in fronte coire
1535  Membranae, et species variarum ibi pingere rerum.
1536  Proinde Senes longe positas res atque remotas
1537  Clarius aspiciunt; propiusque admota tueri
1538  Corpora vix possunt, geminis nisi lumina vitris,
1539  Convexa hinc atque hinc facies quorum utraque,

nimium inclinare tuendo.
1547  Hujus causa mali pariter contraria debet
1548  Esse, quia anterior nimium convexa tumescit
1549  Pars Oculi, longeque intus membrana recessit
1550  Ultima: proinde minus distracti a corpore longe
1551  Amoto radii venientes ante coibunt
1552  Refracti variis Oculorum humoribus, ipsam
1553  Quam tangant tunicam. Quapropter corpora debent

vi luminis uberiori,
1570  Est opus, haec niteant, et multa luce diei
1571  Collustrata: minus sed lucis egere fatendum est
1572  Contra, qui possunt tantum propiora tueri:
1573  Illi proinde vident quoque coeca nocte vagantes,
1574  Queis praesertim amplum pandit Pupilla foramen.
1575  Tum debere putes Oculos variare figuram
1576  Pro variis rebus, quas cernunt: cominus illae

uterque,
1743  Ex Oculis prius ac cerebri pertingat ad oras:
1744  Atque ita Mens aeque pariter vi et tempore eodem
1745  Percita utrinque unam vim tempore sentit eodem:
1746  Binis proinde videns Oculis rem percipit unam.
1747  Una videbatur nec tum minus Inachis Io,
1748  Illam Oculis centum Custos cum cerneret Argus;
1749  Quam tu Trinacriam ludens Galatea per actam,

corpus Mens concipit unum.
1765  Non aliter, quam si dextrae laevaeque duobus
1766  Conjunctis tangas digitis rem quamlibet, una
1767  Esse, licet sensu duplici tractata, videtur.
1768  Proinde, hos quo scribo versus, si lumina tantum
1769  Utraque defigo in calamum, duplicata videntur
1770  Caetera tum circum, libri lumenque lucernae:
1771  Nam quoniam coëunt Oculorum, conveniuntque

audax conatibus instet,
1890  Rebus uti victor tandem potiatur amatis.
1891  Magna facit quoque Spes, inhiat dum saepe cupitis
1892  Ardenter, vapor ut vi multa pectus inundet:
1893  Proinde cruor cursu properantior usque citato
1894  Circuit, et pulsus crebros ciet: ergo ubi magna
1895  Spes animum attollit, fidensque Audacia surgit,
1896  Crebra salit cor, pectus ab hoc distenditur

odimus, atque
1928  Verba recusamus, quae non sint apta dolenti
1929  Suaviter unam animo, quae laesit, commeditantes
1930  Rem, neque ab hac patimur distracti avellier unquam
1931  Proinde Dolor magno tantum medicina Dolori est:
1932  Nam facile aurarum est et sanguinis ire secundis
1933  Motibus; at contra pugnando obsistere velle,

cum cernimus inque merentem
1964  Fortunamque pati tristem, turbaque malorum
1965  Saeviter urgeri; fortem Miserescimus ejus
1966  Indigno affecti gemitu, pariterque dolemus:
1967  Proinde levare malis et vim lenire dolorum
1968  Auxilio instamus miseramque attollere vitam.
1969  Denique nos contra si quis stetit asper, in acres,
1970  Nec

100  Quam quod avent sitiuntque Boni namque acris egestas
101  Turpis item fama et contemtus vitaque coeno
102  Se velut involvens letho pejora videntur:
103  Proinde putant finem cunctorum hoc esse malorum.
104  Nil faciunt Homines in vita denique, quidquid
105  Illud sit, fieri quod ab his tueare, vel in te
106  Experiare, Boni nisi summi propter amorem.

196  At quoque non Tituli Fasces Insignia, quidquid
197  Attonito vulgus crepat ore, atque evehit astris,
198  Efficiunt dignos hoc, quo funguntur, Honore,
199  Ut poscit natura Boni, nec proinde beatos.
200  Si facerent, nullas foret unquam audire querelas,
201  Saepe quod ingenti Gens extollatur Honore
202  Impia, praeclaro quam indignam munere

facerent, nullas foret unquam audire querelas,
201  Saepe quod ingenti Gens extollatur Honore
202  Impia, praeclaro quam indignam munere rentur.
203  Quin et proinde malis praeclari majus Honores
204  Dedecus adjiciunt; quoniam magis impia facta
205  Sublimem multa patefactae luce diei
206  Nequitiam illustrant, melius quae ignota lateret.

285  Cui cervice super pendebat fulgidus ensis
286  E tenui filo; pallebat morte propinqua
287  Attonito similis. Nunc regnis fide, Potentem
288  Quae te jam faciant, et reddant proinde beatum.
289  Nunc et Amicitiam Regum pete; scilicet illa
290  Una saepe suos evertit lapsa ruina,
291  Saepe quoque incolumis (res est male tuta) Potestas.
292  Praeterea clarum

degere vitam?
803  Est quiddam in nobis, quo nos cognoscimur ipsi
804  Teste velut, prave quod agentes increpat usque,
805  Laudat et innocuos contra culpaque carentes.
806  Semper proinde Bonis hinc gaudia suppeditantur;
807  Opprimit at contra malus impia pectora moeror,
808  Conscinduntque Animum Furiarum Acheruntia Monstra.
809  Utque canis levisomna solent tibi pectora fidi

833  Supremae violari, et verti cuncta tuemur,
834  Et res ad summam faecem turbasque redire:
835  Nam cum saepe sui sit amans plus scilicet aequo
836  Maxima pars Hominum; Mortales, proinde necesse est,
837  Erga alios quivis ut eorum constet iniquus,
838  Fortunam invideat, praeclaraque facta malignis
839  Commaculet verbis, et perfida pectora gestet,
840  Gaudeat

Comprimerent, diros fraenarent protinus ausus,
848  Facta coërcerent immania, corrigerentque,
849  Denique in officio sponte ingratîsque tenerent:
850  Proinde Magistratus si paulum cura remittat
851  Semper pro culpa poenis intenta ferendis,
852  Sub pedibus Vulgi Legum contemta jaceret
853  Quidlibet ausuri vis pristina, fractaque jura.

cum concitat aestus;
1016  Tunditur atque gravi Mens oppugnata procella,
1017  In res ipsa alias si vertitur, atque ita motus
1018  Si ciet oppositos; primos tum proinde retundet,
1019  Vique nova magni minuet vim saepe tumultus.
1020  Silvestres sic saepe feras per devia lustra
1021  Venator canibus capit ad sua jussa paratis.
1022  Atque ita

valido contendere nisu
1070  Debeat et contra vi magna obstare Voluntas,
1071  Inclinata in eam ne tandem prodita partem
1072  Concidat, atque truci sternatur victa sub ictu.
1073  Proinde per assiduos longum durosque labores
1074  Est opus huic mentem violento assuescere bello,
1075  Et vigilem semper vires adhibere per artem,
1076  Ne non forte pares unquam nos inque paratos

1242  Nam neque saepe Viros aliorum inquirere mentem
1243  Rebus in ambiguis puduit quoque. Saepe quod uno
1244  Lumine non videas oculorum, utroque videtur
1245  Recluso. Quantum Sapientum proinde petitum
1246  Consilium multis saepe attulit emolumenti!
1247  Praeterea Prudens animo pollere sagaci
1248  Debet, ut in certum quae sint mage idonea finem,
1249  Multis inveniat

1296  Virtutis medio contra Mens excidit ejus
1297  Deficiens; quasvis temere illa et praecipitanter
1298  Nimirum aggreditur cum res, neque cogitat ante,
1299  Quid sit opus facto; proinde et mutatur in horas
1300  Sive levem ob causam seu nullam, nec sibi constat;
1301  Nec non et rebus quoque cum pigratur agendis:
1302  Nempe prius quam res ipse aggrediaris agendas,

qui urgetur iniquis,
1381  Quam qui injustitiae; namque hinc injuria manat,
1382  Obruit indigno foedans se crimine; pejus
1383  Quo nullum queat esse malum, nec reddere possit
1384  Proinde magis miserum: quare fatearis oportet,
1385  Vulnera quo graviora animi, quam corporis extant
1386  Nimirum, laedi tanto crudelius illum,
1387  Qui scelus infelix faciendo suscipit in se,

auxiliatus
1440  Praestentur quaecumque ferendo incommoda: nunquam
1441  Par quit enim his Soboles quantumvis grata referre.
1442  Illos Eumenidum cretos de sanguine credas,
1443  Proinde et vipereo potos pro lacte cruore,
1444  Quicumque ingrati Genitoribus inventi sunt,
1445  Et sanctum ausi sunt Nomen violare Parentum.
1446  Si licet, atque aliis si mos sua saepe Poëtis

1532  Cujus Fama Viri per magnas inclita Gentes
1533  Fertur, et aeterno laudum praefulget honore?
1534  Justus is est quoque, qui pluris non aestimat aurum,
1535  Quam par sit: rectos proinde elargitur in usus,
1536  Munificaque manu, quantum licet, haud sinit ullos
1537  Dura in pauperie tristem producere vitam.
1538  Hos et fortuna, Superi, donate manenti,
1539  Hos

libidinis aestus.
1755  Bellua propterea, qui non sibi temperat istis,
1756  Dicitur, ejusdem quoniam e genere esse videtur
1757  Naturae, pariter dum moribus utitur isdem.
1758  Proinde cibis nimiis haec abstinet, ingluviemque
1759  Atque avidos Virtus moderatur sobria potus;
1760  Quandoquidem tantum Ratio concedit utrosque,
1761  Corporis ut vires reparentur; at opprimit illas,

1780  Virtuti; siquidem id, quod dicimus, ipsa Decorũ est.
1781  Nam quaedam ipsius species ut amabilis extat
1782  Corporis, inter se partes cum suaviter omnes
1783  Una conveniunt nimirum, et proinde videntum
1784  Delectant oculos quodam capiuntque lepore;
1785  Sic lepor est quidam vitae morumque venustas;
1786  Ordine quae constat factorum convenienti
1787  Dictorumque

1805  Vertitur, ex animoque illis conjungitur omni.
1806  Scilicet hic Animae status est, media extet ut inter
1807  Corpus et ipsa Deum, simul et jungatur utrique:
1808  Alterutri si proinde libens accedat amore
1809  Arctius amplexa; ex alia tum parte necesse est
1810  Abscedat simul, atque infirma ea foedera reddat.
1811  Quare corporeis quo sensibus illaqueatur

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report