Your search found 4316 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 3963-4094:

comparandae instrumenta atque praesidia? sunt corporis sensus, sed breves illi quidem, atque angusti, quibus ea tantummodo usurpare possumus, quae prope nos sunt posita, atque ad eorundem sensuum usum perceptionemque accommodata. Ulla igitur spes erat, ut quispiam universam naturae descriptionem absolveret, quando et rei ipsius summa esset obscuritas, nobis autem adjumenta rerum cognoscendarum omnino deessent? Nam si ingenio, et cogitatione ea persequi velimus, quae sub

aestu, vel gloriae cupiditate abrepti, cum omnem rerum formam, atque ordinem tenere sese, ac perspicere jactarent, ad illa, quae omnino ignorarent, delabi maluerunt, quam ea quaerere, quae in sensus ipsos facile incurrerent. Illi igitur dum initia, primasque causas aequo cupidius consectabantur, a rebus ipsis, quae cognosci quidem poterant, si veri inquirendi viis institissent, longe aberrabant. Tametsi enim imbecilla nostra sint nimisque angusta ingenia, ut causas

vel a summa diametri ipsius extremitate, ad vers. 1617. Jam ut sibi viam sternat ad oscillationes pendulorum, in descensum per lineas curvas inquirit, quam ad rem considerandam Galileus olim casu inciderat. A vers. 1668 igitur demonstrat, descensum per arcus exiguos circuli, sed inaequales, non esse accurate aequidiuturnum, ut falso multi crediderunt, atque hujus erroris originem aperit, et quid animadvertendum sit, docet ad vers. 1731. Ut

motu gravium inspexit; nunc infinita, ait, esse alia curvarum genera, quas in classes distribuit; aliae Geometricae sunt, aliae Transcendentes; ex his unam eligit, quam consideret, Cycloidem, his nimirum rebus pernecessariam. Igitur a vers. 266. Cycloidis genesim explicat, quae describitur motu puncti in circumferentia circuli revoluti super rectam lineam. Tum paulum ad ea, quae ad Cycloidis historiam pertinent, delabitur, et ad aliquas ejus

nihil mortalibus, ait, funesti ab iis significari, cum vulgo jampridem timori essent, neque Telluri proximas perstare, neque ab ejusdem Telluris illos, ut nec a Planetarum, aut Solis exhalationibus exoriri posse: esse igitur Cometas corpora mundo coaeva motu semper constante per caelum labentia. Post Cartei, Bernoullii, et Cassini propositas de Cometis, rejectasque sententias ad Newtonianam transit, vique gravitatis in Solem eorum explicat

et ad Cassinum in Australi redit. Cassinique inde errorem in definienda Terrae figura arguit; quo nihilominus errore detecto, Terrae figura ex observationibus deducta eidem ex aequilibrio reperta non congruebat. Exorta igitur cupiditate accuratius rem cognoscendi praesertim in maxime distantibus Terrae intervallis, ut facilius evitari possint errores, missae sunt illae duae Academicorum turmae, altera in Americam, in Laponiam altera sub

prorsus excluditur; unde ad vortices Cartesianos a vers. 1891 fit transitus, eosque neque existere, neque, si existere, perdurare, neque, si perdurarent, leges caelestium motuum servire posse ad vers. 2147 probatur. Collapso igitur vorticum systemati successit gravitas, qua tot undique in Mundo rerum distinctam perspicuamque reddimus rationem, numerisque subjecta singula singillatim solvimus, atque expedimus; eam quapropter commendans transit ad

inde.
505  Quare in materia sensus, animumque movendi
506  Vires esse quidem has cognoscimus: at quid eadem
507  Sint, aut unde fluant, prorsum ignorare fatendum est.
508   Hos igitur sensus si non largita fuisset
509  Natura, an vires istas constare putares,
510  Tantùm respiciunt quae sensus? proinde queamus
511  Corporis officia haec cujusque, eventa vocare.

631  Quodcumque est, spatium: pariter quoque, corpus ut omne,
632  Extensum est, usquam at nullo se limite finit,
633   Immensumque plagas sese protendit in omnes.
634  Per se igitur spatium quadam ratione videri
635  Esse queat nobis, nam vel sine corpore constat.
636  Tempus item per se quadam ratione videri
637  Cur non esse queat? non velox, atque remissum est,

uno:
747  Quamvis revera minimas has temporis infra
748  Particulas aliae quoque sint sine fine minores,
749  Atque aliae, non ut minima ulla, vel ultima constet.
750  Succedunt igitur sibi certo tempore mentis
751   Notitiae, quo non multo mora possit earum
752  Tardior, aut citior nobis vigilantibus esse.
753  At varios rerum quia motus cernimus extra,

fingis, abire
828  Aspicies, aliique accedere deinde, quietum
829  Quod pariter spectes: neque enim spectare quieta
830  Illa sat est; ast in vera est opus esse quiete.
831   Sic igitur quasvis cum nostro corpore partes,
832  Sic moto nucleum cum cortice, cum rate malum,
833  Aëra cum tellure, opus est, fateare moveri.
834  At veri qui sunt motus, existere primùm

referatur ad illa
842  Si tum corpus, uti queat apparere moveri,
843  Stet licet, ut nautis montesque, urbesque recedunt,
844  Aut tardove, citove magis transire meatu.
845  Non igitur veros referendo noscere motus,
846   Nam non apparent, qua sunt ratione, valemus.
847  Pluribus exemplis manifestum reddere possim
848  Hoc tibi, quae constant quoque non incognita vulgo;

bene, rebus,
1041  Illa sit e cunctis una, et certissima causis;
1042  Cum valeant hoc Omne capaci prendere gyro
1043  Hae melius, quàm cui praeferrier obtigit uni.
1044  Non igitur fas est nosmet contendere primas
1045   Ad rerum causas, mortales, atque minutis
1046  Ingeniis natos, neque menti fidere tantùm
1047  infirmae, tenebris quae, ut caeco in carcere, septa est.

aura.
1458  Utraque causa suo cum motum extinguere possit
1459  Tempore, non aliam quaerendum est corpore in ipso,
1460   Ne causis causas alias addamus inanes.
1461  Ipsum igitur per se non ullo tempore corpus
1462  Quit mutare suos, aut prorsus tollere motus.
1463  Ergo est illud iners, et semper fungitur hac vi.
1464  Proinde globum quoque si magno jaculeris eundem

viribus, illa
1901  Non minus est servare tenax, et juncta tenere
1902  Effectis aliena suis, nec respuit ulla,
1903  Queiscumque adveniant laterum de partibus unquam.
1904   Non igitur pugnant, non vinci, aut vincere possunt;
1905  Cumque repulsantis, cumque impellentis eandem
1906  Vis, modo uti docui, mensuram dicimus esse,
1907  Sub verbone aliud latet hoc, nisi, quae loca

tantos nec sistere motus,
782  Obvia ni fuerint defessis astra, liceret;
783  Totaque paulatim dissolvi terra per auras
784  Deberet, motudisjectis partibus ejus.
785   Haec igitur gravitas, quae terrae corpora jungit,
786  Subjecta humanis fuerit cum sensibus omni
787  Tempore, non tamen ante suas patefecerat orbi,
788  Queis generat motus, atque urget pondera, leges,

oportet,
1386  (Non cessent rami licet inclinarier illi)
1387  Usque aliquid digito medium ut non restet ab uno.
1388  Tertia proscissi est haec forma, figuraque coni.
1389  Tres igitur sunt de cono, cum scinditur, ortae
1390   Hae species grajis multùmque diuque subactae
1391  Ingeniis quondam; proin et, quibus ante vocatae,
1392  Graja ferunt prae se nunc nomina, nempe petita

tenuia: verum
1695   Non ita, si parvis aeque de rebus agatur,
1696  Aut etiam fortasse minoribus; ista necesse est
1697  Non vanescentem tum partem totius esse.
1698  Nunc igitur, chordam quoniam quamcumque per omnem
1699  Pars eadem gravitatis agit tenuissima quamvis,
1700   Aequis mutatur fuga corporis ictibus aeque;
1701  Ast omnem gravitas oritur diversa per arcum,

ductu
1798  Aequora, uti demum curventur plana viarum:
1799  Nil perit e tota, quod constet in ordine rerum,
1800   Mobilitate, quod et nihili non limina tangat.
1801  Nil igitur corpus, dum signat curva viarum,
1802  Perdit ob id, quia curva viarum sunt loca, per quae
1803  Labitur. Idcirco per curvos accidit arcus
1804  Illud idem, accideret quod tum, per plurima lapsus

longe,
2087  Scilicet infinitè in parvo tempore fiunt,
2088  Est expendere opus, quoque ordine, qua ratione
2089  Mutuà sese inter referantur quaeque, videre.
2090   Primùm igitur partes, refert cognôsse, fluentes
2091  Quae, qualesque sient, inter se cum referuntur:
2092  Tum ratione ex hac, qua sese mutuà partes
2093  Respiciunt, infra quae sunt, descenditur illa

2130   Illae quo res sunt, quas tute inquirere tentas:
2131  Nam te aliter turpes errorum, ut diximus ante,
2132  Est opus, immittas in nodos omnia turbans.
2133  Rebus ab his igitur tribus omnis surgat, oportet,
2134  Haec Ars, haec Ratio, qua nostri educitur ingens
2135   Vis animi: simili primùm ordine magna figurat
2136  In parvis, rebusque refert pertenuibus amplas;

261  Sit, quod in aequando commoti tempore prosit
262  Corporis, it currens quod scilicet, atque recurrens;
263  Ut referunt, quibus haec tentata, retectaque primis.
264  Nonne operae pretium est igitur cognoscere, quali
265   Constet natura, quos et referatur ad ortus?
266  Motum propterea currùs expende per urbem
267  Constratam lapide, aequati vel per sola campi:

si utraque starent
550   Unum juncta simul facientia pondera corpus,
551  Virga impulsa pari vibraret tempore sese,
552  Quo nunc se vibrat, cum sic disjuncta recedunt.
553  Hoc igitur puncto confingimus esse recepta
554  Corpora, et hoc finem vibranti ponere virgae.
555   At quoque si corpus tantùm suspenditur unum,
556  Attamen ut filum grave sit, seu virga; locatae,

890   Humida versantes variantibus aequora flabris,
891  Jactantesque ratem, et furtivus, qui mare transfert,
892  Confunditque vias, labentum cursus aquarum.
893  Sola hanc visa igitur facilicrem pendula pacto
894  Virga dare, horarum primùm ut fuit addita moli;
895   Cumque petebantur Minoae littora terrae,
896  Cumque salo puppis fluitabat in Atlanteo.

constant
973  pondera corporibus, non est, ut dicere possis
974  Vim quoque inaequalem gravitatis, dissimilemque
975   Aequales per materiae se fundere partes.
976  Hìc opus est igitur scrutarier, atque videre,
977  Num, quantum numerus punctorum, materiesque
978  Crescit, crescat item pondus: foret aequa per aequas
979  Tum gravitas partes divisaque, disque tributa.

1075   Machina: posse datum est ex hac educere tantum
1076  Aëris, ut nequeat, nostros, quodcumque supersit,
1077  Accidere ad sensus ulla ratione ciendos.
1078  Clausa sub hac igitur deprendimus omnia labi
1079  Corpora non alio, quam cursu scilicet aequo,
1080   Miramurque leves procero a culmine plumas,
1081  Et simul emitti magno cum pondere plumbi,

1092  Ignotamque sequi rationem, percipe, quae par
1093  Te nôsse, et rerum generatim hìc multa recense,
1094  Et varias, quantum licet hactenus, inspice causas.
1095   Res igitur gemina tantùm ratione fluentes
1096  Possunt officere, atque obstare meantibus intra
1097  Corporibus: primùm, liquidae quod semper eundo
1098  Finduntur partes, et iter vi rumpitur illud:

1145   Compositam ex istis rationibus esse fatendum.
1146  Haud bene conveniunt verùm cum legibus istis,
1147  Praeque ferunt nullas leges tentamina certas:
1148  Difficile est igitur dissolvere talia posse.
1149  Esset opus motum deprendere, quantus is omnes
1150   Sit per particulas diffusus, perque, fluentes
1151  Ipsas particulas quod continet, atque receptat,

1279  Hinc, illinc, ut cum madefacta est lamina circum,
1280   Se super effundet subito liquor, et teget omnem,
1281  Paulatimque gravem faciet petere ima deorsum.
1282  Nonne vides igitur, tunc, corpus ut innatet undis,
1283  Corporis externam frustra non esse figuram,
1284  Nempe tenax adeo cum sit liquor, atque repugnet
1285   Disjungi a sese; quod item quoque saepe videre est

cavernas
1287  Ingrederis; longùm madidis suspensa tenetur
1288  Fornicibus, nec non nisi pondere decidit aucto
1289  Guttatim, liquidis quantumvis partibus unda.
1290   Non igitur satis est, ut majus corporis extet
1291  Pondus, uti queat id mergi, quam pondus aquaï:
1292  Ast opus est, discrimen uti quoque ponderis istud
1293  Scilicet exsuperet vires, quibus unda repugnat

1304  Vis undae, ne scindatur; proin saepe figuram
1305   Unam aliquam corpus si praeferat, innatet undis:
1306  Sin ipsam invertat, fundum mergatur ad imum.
1307  Omnis ab his igitur, quas diximus ante, duabus
1308  Obstans vis oritur causis, dum corpus in auris
1309  Aëris est, deorsumque cadit, terraeque propinquat:
1310   Quarum quae prior est, liquidae qua scilicet ipsae

1422  Opposito. Alterutri si tum superaddere tentes
1423  Aut spatii, aut aliquid quoque ponderis, efficies, ut
1424  Pars haec vincat, at illa per auras victa feratur.
1425   Sic igitur quanto corpus vicinius ipsi
1426  Sit puncto, sit idem tanto quoque majus, oportet,
1427  Ut queat immotum consistere, libratumque.
1428  Et jam si plures generatim machina vires

1541  Ut trahere incipiat, tantùm si forte minuta
1542  Corporis, aut aucta est facies, qua tangitur aequor,
1543  Proin vis, mutata hac, manet haud mutata resistens.
1544  Quamvis laeve igitur corpus quodcumque globosum
1545   Vel paulum declinato non marmore possit
1546  Stare; sed, in sese quia volvitur, ire deorsum
1547  Debeat; at possunt, quae lataque scabraque paulum

esse
1773  Terraï formam; quoniam, qua carpitur, umbram
1774  Flectentem curvos se cernimus orbis in arcus
1775   Omni a parte; an eam tellus non projicit umbram?
1776  Est igitur tellus omni de parte rotunda.
1777  Quapropter gravitas dum curvam pondere terram
1778  Desuper elapso rectà ferit; ipsa profecto
1779  Omnibus usque locis non sese dirigit aeque,

est.
1924  Cum solis fuit ille sub orbe ardente, caloris
1925   Tantas virga vices num passa est? exposuitne
1926  Virgam, aut incisum aes, violenti ad verbera solis?
1927  Non igitur, quidquid varium servaverat illic
1928  In virga, possis uni tribuisse calori.
1929  Dicere inexpertumque etiam, ignarumque fuisse,
1930   Remque oculis, manibusque parum tractâsse peritis

tantùm,
38  Sed capiat, sed reddat opem. Quodcumque sit, aequum
39  Jus habet, ut pars sit Mundi, vigeatque, suoque
40  Munere fungatur, propriis et regent in oris.
41   Non igitur Tellus aliis se praeferat ullis
42  Corporibus, si non allis concedere multis
43  Ipsa velit: si nos sumus hic Telluris alumni,
44  Fors alibi alterius variae Telluris alumni

intentata relicta
94  Aeternùm in latebris, contra illa educta superne.
95  Solis ita exortu noctis fugere tenebrae,
96   Atque iter ingressis ductus patuere viarum.
97  Illum igitur placido tranantem sidera cursu
98  Usque fequens, Terra gravitas cum qualis in omni,
99  Vidissem, quod jam superest, an didita constet,
100  Inquiram, aetherias, qualisque, et quanta per oras.

110  Subdunt mensuris, ulnisque, et passibus aequant;
111   Unde etenim inciperent, vel ubi consistere possent?
112  Quid notum foret, ut conferre ignota valerent?
113  Primo igitur terrae varios cognoscere tractus
114  Usus erat, facile et campos, et culmina celsa
115  Metiri, seseque magis distendere semper,
116   Millibus est donec tellus circumdata notis;

ergo paria inter se cum prorsus, et aequa
224   Sint, atque idcirco causa producier una
225  Possint; produci par est, fateamur, ab una,
226   A gravitate igitur, quae lunam, ut corpora cuncta
227  Hic gravia inter nos, semper deflectere cogit.
228  Quapropter gravis esse in terram luna videtur,
229  Haud minus, ac lignam, lapides, ac dura metalla;

326  Corpora, uti Sol est, per vasti concava caeli
327   Immensis dispersa locis, nimiumque remotis
328  Stant circum velut infixa, atque immota vicissim.
329  De genere hoc igitur Sol est quoque, quem loca terris
330  Non adeo disjuncta, illis longe omnibus astris
331  Majorem ostentant, lucis vitaeque parentem
332   Scilicet: hunc obeunt vario famulantia motu

supernas
441   Orbibus invenit, tantùm nisi habentibus ovi
442  Et speciem, et nomen, genus illud, quod libuit jam
443  Essigies secto de cono dicere primas.
444   Quanquam igitur muita effati nos ante viaï
445  Illius de natura, cum terna per auras
446   Eductos conos in segmina divideremus;
447  Hic tamen est aliquid, singillatim addere quod nos,

tunc altera secti.
487  Tertia proveniet, si, postquam evanuit illud,
488  Post infinitos percursos denique tractus,
489  Parte ex opposita claras reddatur in oras.
490  Illae igitur quoque tres formae haec discrimina habebunt:
491   Ut, genus hoc, duo puncta gerat, quae tertia forma est,
492  Partibus oppositis tamen, unum ut nempe receptet
493  Intra se, teneatque sinu, sit id

747  Caetera, quas floret lex tertia cumque per oras,
748  Atque videre, quod hic in Martis, Mercuriique
749  Viribus inter se collatis constat apertum.
750   Assiduisne vides igitur vaga viribus astra
751  Ad solem medium urgeri, pariterque Secunda
752  Praeterea ad sua Prima rapi, nec legibus îsdem
753  Non agere has vires, gravitas quibus ipsa propinquam

792  Ad medium punctum, tenuans quo se area finit.
793  Illa via est certe, quae, quod vis efficit illic,
794  Metitur, prorsusque refert, atque exprimit aeque.
795   Ipse viam hanc igitur variis in flexibus arcus,
796  Inque locis variis expendens, quodlibet astrum
797  Queis errat, speciem dum circum terminet ovi,
798  Crescere, vel minui cernes, velut ordine verso

unde, latebra.
833  Proin simili jam, sunt natura prorsus, et una
834  Hae vires, gravitasque, atque una lege vigentes,
835   Ut gaudere etiam communi nomine possint.
836   En igitur semper Mortales unius esse
837  Telluris quod crediderant, hanc quippe videbant
838  Et trahere, et solam gravitatis fonte potiri,
839  Nempe ut non aliò, grave quod sit, corpus agatur,

omnia fusae,
1031  Vidimus in tenebras nativas cuncta relabi,
1032  Quae steterant prius; ut Lunam pallere tuemur
1033  Ad Solis jubar, et nitidos compescere fastus.
1034  Ille igitur sola gravitate, ut caetera, vinxit
1035   Aethera lustrantes motu variante Cometas,
1036  Orbibus et variis, spatiisque coërcuit idem
1037  Lege rata, et prorsum in communia foedera flexit.

1089  Adventuque novo ad Solem dispellere frigus
1090   Corpore perpetuum, tepidumque haurire vigorem
1091  Partibus, aut foetus unquam, indigenasque fovere.
1092   Prima igitur superest, sed quae est longissima coni
1093  Proscissi effigies, cujus duo puncta focorum
1094  Magno intersita sunt tractu; sic denique multos
1095   Post annos cursus ut flectens, et sua prisca

adjungere rebus
1272  Optantes donent aetatibus haec nova priscis;
1273  Cum Veteres nil non possint docuisse videri,
1274  Ambigua in multis qui sunt ratione locuti.
1275   Haec igitur rentur Veteres novisse reperta,
1276  Qui Sene cum Samio quondam excepisse feruntur
1277  Concentus caeli divinos, harmoniamque,
1278  Si non

ipsis
1306  In sese spatiis repetitis, quae videantur
1307  Proin vice chordarum fungi, queis nempe vicissim
1308  Nexa inter sese mediis sint astraque, Solque.
1309  En igitur ratio concentùs, harmoniaeque,
1310   Qua caeli varios per motus consonat ordo,
1311  En Phoebus vocem inflectens, cytharamque retentans,
1312  Eliciensque melos varium, et discrimina vocum

referre,
1320   Credebant fidis tantum quas auribus, atque
1321  Tentatis animis per dura, per aspera longum,
1322  Scilicet integris vitae, egregiique silent.
1323  Quamvis haec igitur solers magis esse videri,
1324  Quam mihi vera queat ratio, qua creditur aetas
1325   Prisca Virûm Solis vires texisse trahentes
1326  Voce sub harmoniae, quam desuper aethere ab alto

mutuam utrinque,
1569  Quam si utrinque suam conducere se regionem
1570   In mediam fingas ea corpora, nec nisi bina
1571  Ut perstent totas vires servantia puncta.
1572  Legem igitur, duo quam sese inter puncta trahendi
1573  Servant, materiae vel magna a mole necesse est
1574  Servari, in geminos ea si constata sit orbes,
1575   Pro spatio, ut dico, media a regione utriusque.

1855   Quo magis accedet, pendet minus; esse priori
1856  Contra opus, aspicies, in puncto, nempe propinquat
1857  Cum medio, medium crescant ut pondera ad ipsum.
1858   Haec igitur si sit terrae compressa figura
1859  Molis ab effigie paulum diversa globosae,
1860   Prorsus et effigiem coni de segmine primo
1861  Quae ducat, poteris facili pertingere pacto;

longo
2048  Totius est fili tractu minus, advenientis
2049  Ut minor est raptus maris undarumque tumentum
2050   Totius raptu, quam magno est corpore, Terrae.
2051  Hanc igitur raptus rationem scire utriusque
2052  Possis, suspendi clinamen ponderis illud
2053  Si serves, aestus summo cum in culmine pendet.
2054  Terrae ad materiem, quanta est, delabier ex hoc

2246  Fructra culta potest foetus dare; proptereaque
2247  Vectabant, quod opus sibi, per commercia gentes.
2248  At quod commerci vastas genus inter arenas
2249  Esse potest? Igitur substructas has mare propter
2250   Credibile est urbes, resque huc trans aequora vectas;
2251  Quin superest et adhuc ut portus forma cavati.
2252  Condita principio fuit una, et deinde remoto

sunt
33  Commines hominum: repleta est undique succo,
34  Et Natum ad sua quemque vocat velut ubera Mater.
35   Nil proprium est, nostrumque, labor nisi, curaque tantum.
36  His igitur cum percipimus, communia quae sunt,
37  Fiunt nostra: velut qui carpit mitia poma,
38  Jam sua sunt, glandesque suae, quas colligit alta
39  Sub quercu, aut leporem capiens, cervumque fugacem,

cum nucibus brevia, ut serventur in annum,
65   Et collapsuris victuros frugibus agnos
66  Mutare, et pretium hinc variis edicere rebus.
67  Huc igitur nos paulatim traduxit Egestas
68  Multa docens; mox hunc longe, longeque receptum
69  Protulimus morem; pretium confingere quippe
70   Rebus inutilibus libuit tunc, utpote raris,

492  Vertice verum alii constant in utroque minores,
493  Quos valeas, quanti sint, explorare, latusque
494  Hos apices inter notum quoque, quippe repertum est.
495   Invenies igitur, via quae subtenditur imo
496  Aequore procurrens, referatur qua latus istud,
497  Obliquum veluti projecta corpus ab umbra.
498  Haec iterum, atque

denos uno decerpto volvit in annos,
574  Nunc ad Solis iter propius, nunc longius adstans
575   Signiferum, vastoque ad consita sidera Mundo.
576  Hos igitur numeris motus comprendere par est,
577  Cum tuimur, quantum decedat vertice sidus
578  A nostro, variique situs discrimen adimus,
579  Ne spes sollicitos animos deludat inanis.

possit rationibus aeque
651  Aptari, at nequeat, quae jam servata, refingi
652  Forma, et non species ea, quae deprenditur, esse.
653   Certius ipsam igitur servandi exorta cupido est
654  Formam animis, curasque laboribus adjiciendi
655   Exhaustis alias; siquidem minus apta videri
656  Debuit umbra, jacit quam denso corpore Tellus

illuc
1097   Pervenies numeris, quaerendique arte recenti,
1098  Ut videas, progressus in aere rarescendi
1099  Qui sit, dum sursum cumulatum mente sequeris.
1100  Invenies igitur, gravitas dum constet ubique
1101  Non mutata caput super altum, eademque per omne
1102   Aerium pelagus, binis si partibus aura
1103  Decrescat, qua densa, aliquo super edita tractu

et uno
1207   Hos decies supra fenos pede celsior esset;
1208  Conscensisque aliis decies sex, jam duo deerant
1209  Scandendi, digiti rursum ut pars aequa vacaret.
1210  Hoc igitur, quantum valuit tentare, probavit
1211  Ordine depressas argenti mobilis undas
1212   Usque viae magis alta petens; quin credidit istis
1213  Sublimes se posse etiam deprendere tractus,

vicissim
1265  Bellantis veluti comparet lancea Phoebi.
1266  Debile lumen id est, via qualis candida lactis,
1267   Conspicuum nec idem patet omni tempore nobis.
1268  Non igitur lucem hanc cernes, si vespere summo,
1269  Vel nondum rosea Tithoni conjuge cani
1270  Exoriente, eadem non caelo ita perstet in alto,
1271  Ut superet nebulas, fuscantesque ima vapores:

cremari,
1460  Imbuiturque prius quae flammis, altior extat
1461   Ad caelum conversa, aliisque obstructa latescit
1462  Inferioribus, et sistentibus undique visum:
1463  Tantum igitur fili apparet lucentis imago
1464  Circum oras, ubi praeter ea impedientia nigra
1465  Corpora subtiles expansae nant quoque partes.
1466   Tum varios illic fuscos, clarosque videbis

2099  Quarum praeterea quae est altera, proderit ad res
2100   Non paucas velut in geminos disjungere ramos,
2101  Nempe iterum haud simplex in bina retexere filum.
2102  Una igitur pars est, tractum quae devenit illum
2103  Recta super, Terrae, et Lunae qui corpora jungit;
2104  Altera in hoc ipso tractu est: pars prima propellit
2105   Lunam in circuitum, cum transit scilicet

2219  Perpetuo partes, at ad has vertatur, et illas,
2220  Quaerendum est; quin, quo praecesserit inclytus harum
2221   Monstrator rerum, et rationum Inventor, eundum.
2222  Ipse igitur primo discrimen virium earum
2223  Inquirens, fieret per quas immotus, et idem
2224  Mobilis orbis, uti, quem Lunae conterit astrum,
2225  Haud temere esse orbem confingimus, extudit istud

2254  Majoremque etiam fiunt ea furta per arcum.
2255  Tum variatur et hic gravitas, variatur et illic
2256   Mensura, quam quae est spatiorum certa, minori.
2257  Nonne vides igitur, quod opus, cum dempseris illic,
2258  Quod tum exit, minus immutari lege recepta;
2259  cumque hic addideris, magis immutarier illa.
2260  Proin loca conjungens vicina remotaque tractus,

in undis
157  Aequoreis, plusquam nobis Cynosura, Heliceque;
158  Fixa manens etenim, qua sint regione, docebit,
159  Quoque loco positae volitantes per mare puppes.
160   Hoc igitur, Lunae facies quod versa videtur
161   Usque eadem ad Terram, tentant deducere multi
162  Illius a gemino motu, qui tempore eodem
163  Conficitur, nam se proprio super axe revolvit

longo
214  Multiplices ob circuitus quod denique tantum
215  Augeretur, uti Lunae foret altera prorsus
216   Nunc facies, quam quae tum primo tempore visa est?
217   Dicendum est igitur Lunam vel habere suarum
218  Partium inaequalem textum; circum esse figura
219  Vel non conslatam simili sibi; parte sit, omni
220  Ut gravitas non aequa, nec aequo momine pulset.

videtur
390  Sol ad eas caeli partes, quas liquerit anno
391   Anteacto, verum prius, ut praecedere paulum
392  Idcirco dicantur ea ipsum tempora Solem.
393  Nodorum hunc igitur regeressum Lunaque, Solque
394  Viribus efficiunt obliquis in loca circum
395  Edita Telluris, magnoqne tumentia gyro.
396   Sed plus Luna facit longe, longeque propinqua,

proinde nec aequos;
657  Maximus ille tumor flexus jacet inter acutos
658  Undarum, at verso in Lunam vicinor axi,
659  Fitque axis Terrae hac media regione tumentis.
660  Tres igitur. Genus hoc, axes distingue, vocaque
661   Lunae axem, Solisque axem, Terraeque tumentis.
662  Nunc illum Lunae immotum constinge, tuaque
663  Mente sequens alios circum, quocumque ferantur,

1104  Una genus. Multi genus unum nos sumus omnes
1105  Inter nos similes, nisi Pyrrhae ad saecula scandas.
1106   Nostrum multiplicant distantia sidera Solem.
1107  Unica cur igitur Tellus sit et unicus aer
1108  Noster hic? assimilis non circum errantia fusus
1109  Cuncta sit astra? licet non inde lacessere nostros
1110  Ipse queat sensus, nihilo tamen at minus idem

sine auris?
1229  Esset et in quanto degendum frigore contra
1230  Quo non lux Solis pertingeret? ipse calorem
1231  Aer servat enim nobis, quo vita fovetur.
1232   Omnis nox igitur gelida magis algida nocte
1233  Brumali foret, atque domus foret omnis ut acri
1234  Condita de glacie. Nimium dum comprimit aer
1235  Luminis ardorem, bibit ipse, et servat eundem,

ictus lumins acres
1309  Non vidit, partim quae sistunt lucida tela,
1310  Partim rejiciunt; ideo moderantior ille
1311  Debuit esse calor, neque tantas edere vires.
1312   Hic igitur calor e vicino Sole receptus
1313  Servaturque diu, et defertur ab aere vasto
1314  Avia per loca, quo discedunt quippe Cometae
1315  Protinus a medio fugientes Sole; fine ista

loco, quod nomen cumque reposcat,
1392   Illa situ ad Solem, quo ut semper eodem
1393  Perstet, ut oppositas nimirum pergat in oras.
1394  Barbigerum est igitur sidus, cum a Sole recedit,
1395  Caudatum, cum tendit in ipsum, denique crines
1396  Fundit, ubi aut tenues curtatur sumus ob auras,
1397   Exiguumque brevis sit ob aestum, aut nostra Cometam

1538  Et circumlabi, velut aer undique fusus,
1539  Longe et magnificam caudae dissolvere formam,
1540  Nam pollens longe gravitas per inane Cometae est.
1541   Dicendum est igitur mutare, novosque Cometam
1542   Induere ornatus caudae, veteremque per auras
1543  Spargere phoebeas, nullam perstare, nec unquam
1544  Desinere esse aliquam. Non solis in aere debet

vagantum
1909  Astrorum veniunt, transcurrunt saepe vel infra.
1910  Proin si turbineis vaga motibus astra ferantur,
1911  Hi quoque turbineo motu raptentur, oportet.
1912   Non igitur posunt concepto perge cursu;
1913  Raptatosque illos cogi, quo turbinis urget
1914  Vis ea, deducique suo de tramite cernas;
1915  Cum tamen usque suo properent impune meatu.

et vaga circum
2036  Sidera, converti super uno debeat axe
2037  Illo ipso, Solem qui trajicit; omnia certe
2038   Sex vaga debebunt quoque circa hunc sidera volvi;
2039  Cur igitur vario declinant omnia flexu?
2040  De mediique abeunt, quo vis properantior, orbis
2041  Aequore, et huc illuc tentant diversa meatus?
2042  Praeterea qua tum poterit ratione figuram

2397   Indita, justitiae vel corda injusta leporem
2398  Agnoscunt. Virtus fert ludem, et honesta probantur.
2399  Ipsae etiam mentes intra se nonne trahuntur
2400  Mutua? Cur igitur solas tam taedeat esse?
2401  Cur sociale genus sumus haud deferta per arva
2402   Dispersum, vel per sylvas, vacuosque recessus?
2403  Unde tot in populos, tantasque coivimus urbes?

nitore:
87  Scilicet hanc de te spem tandem concipere ausim,
88  Praemia ne longo tua sint non aequa labori,
89  Calliope o requies curarum, hominumque voluptas.
90   Primum igitur, constent luci quae reddita, dicam,
91  Munera, qua nobis possint ope deinde patere,
92  E quibus et par sit demum ipsa educere causis.
93   Corpore cum radius fugit a lucente profusus,

606  Ille videns culpatque manus, arcumque trementem
607  Inscius; ipso etenim praecurrere debuit ictu,
608   Posset ubi fieri celeri celer obvia ferro.
609  Ut queat illa igitur lux pertransire foramen
610  Inferius, tubus ad partem inclinarier illam,
611  In quam defertur, tantundem debet, ut intra
612  Particula ipsa tubum medium transcurrere possit,

614  Et nusquam detenta oculum ingrediatur hiantem.
615  Rem situs iste tubi monstrat; directus at in rem
616  Non est, sed partem, ut dixi, inclinatus in illam,
617  In quam tenditur; ipsa igitur regione videtur
618   Non vera, propriaque, sed in anteriore locata.
619   Hoc etiam facili possis cognoscere pacto
620  Expendens, non intra oculos iter esse meantis

quoque, particulasque
950  Has intus vacuas tumida distendere fronte,
951  Unam dum secti partem circumtegat, una
952  Quaeque suam, spatii, locaque omnes omnia demum.
953   Sic igitur quavis tenui quantumlibet amplum
954  Materia saptium compleri possit, uti pars
955  Nulla vacet, noscas quam sensu, propositaque
956  Major, et hinc videas digito non amplior uno

motum
1072  Omnem jam sit opus, debent protrudere corpus,
1073   Oras, quo tendunt, in easdem, mobilitate,
1074  Quae decima ipsorum est tantum pars mobilitatis;
1075  Tunc igitur corpus totam transcurrere Terram,
1076  Ultra etiam Lunam contendere tempore perquam
1077  Exiguo debet, sextae quod partis in hora est
1078   Pars decima: at corpus cum non videamus abire

sub orbe
1761  Trajice vitro illo triquetro; magis ista refracta
1762  Aequa in planitie distabunt longius illinc,
1763  Nimirum quo venissent, nisi fracta fuissent:
1764   Haec igitur regione suum se flectere in orbem
1765  Debent diversa, quam qua sunt rubra locata:
1766  Sic quoque cuncta suo viridantia fila maniplo
1767  In media statione suo sese orbe coercent:

1819   Conveniant spatio in tenui, propiusque locentur,
1820  Quodque suo junctum generi, pecudumque aviumque
1821  More gregi haerentum proprio, turmaeque suorum.
1822  Tunc igitur species confit non celsa columnae,
1823  Non trabis a variis dubio discrimine fucis
1824   Tinctae, sed brevior multo, atque adstrictior, atque

1835  Servant et propriam vim, qua detorta recedunt.
1836  Ergo cuique colorem intrinsecus indidit illum
1837  Ipsa, et vim certam filo natura nitenti;
1838  Extrorsum haud igitur tunc advenit aut color, aut vis,
1839   Vitrea tranantur cum a lumine septa; videtur
1840  Nullus quin alius filis modus accidere unquam,
1841  Tantum at fila modis septenis esse vicissim

quod obstet
1945  Dein filis, veluti lamellam, aliamve papyrum,
1946  Sed cui sit, quantum par est, tam tenue foramen,
1947  Illac ut nequeat filum transire, nisi unum.
1948  Uno igitur filo egresso quocumque, videbis
1949   Hunc solum, qua candor erat regione, colorem.
1950  Atque id lamellae sursum, deorsumque foramen
1951  Si lente moveas, ut possint omia fila,

fucis.
2045   Juverit hic etiam, quantum, cognosse, recedant,
2046  Alter ab alterius quavis regione, colores
2047  Oblonga in specie, et regio quam cuique sit ampla.
2048  Illum igitur tractum in partes si dividis octo
2049   Omnem; pars harum tantum una rubebit, et una
2050  Aurea erit, scindis si in partes tresque decemque;
2051  Cunctis flavescet de septem partibus una;

in purpurea, contra confusa videbis.
2251  Adducta lenti tabula mutabitur ordo,
2252  Et fient clara hic, illic confusa vicissim.
2253  Purpurea effigies igitur vicinior exit,
2254   Quam quae est rubra; vides proin inter lucida fila,
2255  A rebus quaecumque oculos emissa lacessunt,
2256  Puniceis rubicunda minus detorta meare.

parte tuetur
455  Nocturno prope contectam velamine totam;
456  Nam prope vanescit tum lux ea; Terra aliorsum
457  Nempe jacit lucem, non qua se Cynthia flectit:
458  Illi non igitur propria haec, nativaque constat.
459  Ob Solis radios a Lunae fronte repulsos
460  Non una ratione queas dignoscere, rerum
461  A duris, quae sint ibi fluvida, densaque raris;

586  Mutua vis quaedam, qua se conjungere tentant,
587  Conque ligare; ideo foliis quoque juncta tenetur
588  Gutta, suo compressa licet sit pondere paulum.
589  Dimidia est igitur pars guttae desilientis
590  Exposita ad solis radios, latet altera contra.
591  Hi partim redeunt post ictum, ubicumque rotundam
592  In guttam incurrant, septenaque fila reportant;

tenaci,
738  Flexus erit minimus quidam, vel maximus illo
739  In decrescentum crescentumque agmine, binae
740  Quos fecere viae primo, extremoque meatu.
741  E genere hoc igitur minimus, vel maximus idem,
742  Non erit, ut fiat tantum angulus, est ubi nullo
743  Guttam intra saliens via fili nota repulsu.
744  Nam cum principio (disjungi coeptat ab axe

842  Ducere; quid tali mens unquam more videret
843  Res nova nam, tentes quam prendere non habet ullum
844  Quod latus arripias; aliarum proin ope rerum
845  Quaerenda est: igitur vario torquenda paratu
846  Est natura diu nobis prius, ut sua prodat
847  Consilia, et multos saepe inducenda per usus,
848  Omnis uti demum ratio patefiat aperte.

siquidem subtilior ipsa est
875  In rebus natura suis, et acutior, omnique
876  Argumentorum procul astu libera fertur,
877  Et, genus hoc, artes eludere callida novit.
878  His igitur vitri a bullis fecere sagaces
879  Ad guttas, pluviamque gradum; per roscida nempe
880  Nubila multiplices duci debere colores
881  Videre, et

969  Maximus est rubro, cunctos est maximus unus
970  Inter; at est minimus rubro qui deinde colori,
971  Omnium erit minimus, super Iride nempe secunda
972  Quotquot sunt; igitur qua se rubicundus in ora
973  Collocat, haud ulli e serie advenisse licebit
974  Atque immisceri, rubeasque retundere vires:
975  Aureus ast ubi sit, rubro datur esse colori,

sinistrum;
1114  Judicioque suo longos constante per usus
1115  Externis junxit sic partes partibus illas,
1116  Quasque videre situ ut positas non ambigat apto.
1117  Tunc igitur rerum effigies distincta videtur,
1118  Puncto omnes radii cum conciliantur in uno
1119  Uno ante a puncto digressi, vel prope punctum
1120  Quae simulet, simul exigua in regione locantur:

1151  In media, possunt qui tendi plusve minusve,
1152  Aut paulum adduci quoque, deducique vicissim.
1153  Distantum rerum, vicinarumque fluentes
1154  Per radios igitur fieri tum debet imago,
1155  Parvarumque itidem, ut puncti nigrantis in alba
1156  Signati chartae facie, in regione locare
1157  Quam possis illa, sensus quam, resque reposcunt.

tum quae sunt aliorum fila colorum
1229  Distendent orbes majores desuper, ipsi
1230  Ut distant magis a media regione virentum.
1231  Fila igitur medio reperiri cuncta necesse est
1232  In puncto; extremas sed vis decrescit ad oras,
1233  Majorique minor spatio est vigor, atque potestas:
1234  Quin infinite minor est; proin unica possit

1552  Conficerent radii, quanto vicinior extat.
1553  Qui lentes inter geminas focus anteriores
1554  Communis jacet, internae vicinior, inquam,
1555  Quam primae externaeque; igitur sic noscere possis,
1556  Metirique augmen, dimensus ut ante figurae es.
1557  Cumque voles, oculis variis ut idoneus extet,
1558  Hunc fecisse tubum; potes aut protrudere ternas

rebus:
1786  Transversa regione sitûs, fundoque minoris
1787  Adsistens oculus tubuli uno prospiciebat
1788  E latere, atque plaga res inquirebat in illa,
1789  Qua non sunt; igitur non molem dirigere illuc,
1790  Non patulum norant convertere molis hiatum
1791  Extemplo; longa ista mora, et fastidia longa
1792  Lassabant oculumque nihil cernentem, animumque.

2179  Absona jam videas, informia, scissaque multis
2180  Cuncta viis, neque non huc procurrentia, et illuc,
2181  Denique ni rectum, nil planum, laeve, nec aequum.
2182  Quanto igitur sensus acuas magis, illa profecto
2183  Naturae tanto magis admirere venustis
2184  Compta modis opera, et multam deducta per artem:
2185  Contra quae condunt homines, fateare, necesse est,

2187  Et speciem, crassis quae sensibus obvia, pulchram
2188  Ponere paulatim, et demum in contemptibus esse,
2189  Haud secus ac umbras longe et vestigia rerum.
2190  Nonne vides igitur, vel ab ista parte tuaris
2191  Naturam, qua nos infra descendit, et amplam
2192  Esse, et magnificam nihilo minus, immensamque,
2193  Quam late aetherios supera dum construit orbes,

occulit umbris.
179  Ac nos inde gradus ad consequa multa feremus.
180  Jamque age, per variae subtiles materiaï
181  Lamellas, radios lucentes transpiciamus.
182  Lentem igitur latam, sed cui convexa, tumensque
183  Utraque sit minimum facies, tu delige, qualem
184  Saepe tubis primam longis aptare solemus.
185  Crystalli

617  Finibus incertis saltem ambiguisque vagantur
618  Tum tibi, constringant numeri quas limite certo:
619  Proin bene, qui potuit numeris res prendere, novit.
620  Hi tibi dant igitur numeri, quos lamina praefert
621  Desuper a rectis radiis percussa, colores.
622  Lamellam sic aëriam, quam clausimus inter
623  Vitra, aequatum unum, convexo tergore turgens

1203  Partes sunt, alia nequeat ratione remitti,
1204  Quam quae confusa est, et in omnes spargier oras,
1205  Haud aliter, quam cum quavis de fronte resultat.
1206  Quanam igitur speculum radios ratione repulset,
1207  Quo venere, statim referantur ut ordine certo?
1208  Scilicet est quaedam vis corporis undique totam
1209  Per faciem distenta aeque, sublataque paulum,

se proferet apta
1305  Ingenio: sed quae revera constet in ipsis
1306  Corporibus textura, modus qui partium, et ordo,
1307  Ut latuit semper, semper fortasse latebit.
1308  Est igitur quaevis aditus in corpora luci
1309  Liber, uti partim possit transire meando;
1310  Est et vis privis manans de partibus ipsos
1311  In radios, aliquo tractu ante exercita, eorum

quae corporis in se
1330  Frangendi vires majores, uberiorem
1331  Ipsa potest etiam radiorum vim procul a se
1332  Rejicere, atque omnes retrorsum cogere verti.
1333  Una igitur vis est, lucem quae mutat euntem,
1334  Quo vis cumque modo mutet, quo tramite cumque.
1335  Hinc tibi reflexae, et refractae munera lucis
1336  Cernere erit, de qua nascantur origine cuncta.

scilicet unam
1535  Ex ratione: regit purum trans aethera cursus
1536  Altera labentum filorum, ast altera ad axem
1537  Accessus varios, subiere ubi lumina corpus.
1538  Hoc igitur nequeat fieri unquam, ut mobilitatum
1539  Una tibi ratio diverso in corpore perstet.
1540  Sic neque fortis equus parili vorat impete campum,
1541  cum silice est multa, vel molli stratus arena,

1738  Ambae caeruleae introrsum, exteriusque rubentes,
1739  Pallidulae tamen, et fessos monstrare colores
1740  Vix possunt; sed languidior, quae tertia, multo est.
1741  Fila igitur lucis varie fucata fatendum est
1742  Diffringi varie; proin non aequaliter umbrâ
1743  Distantes retinere situs: hinc simbria servat

1964  Et canibus rabidis praecinctas inguina Scyllas,
1965  Atque alia e genere hoc, nocturno tempore monstra
1966  Sopitae quae saepe solent illudere menti.
1967  Sic igitur leges cum sint, inventaque lucis
1968  Munera, quae docui, finiri limite debet
1969  Quodque suo, ne qua fors ambiguumque vagumque
1970  Excurrat quid rebus in his, erretque; videtur

2146  Ut supera ostendi, verum a lucente profusa
2147  Corpore materies nimirum, et semper inundans
2148  Flumine abundanti circum loca cuncta, replensque.
2149  Tertius ille igitur modus est, quo lumina nostros
2150  Afficiunt visus, ut missi a rebus odores.
2151  Quare cum radiis tot rerum obstantia vincens
2152  Pervenit ad fibras, ubi pingi debet imago,

atque increscens sua flando robora sumat,
296  Igneus et noster cordis calor ut foveatur
297  Aëra ducendoque emittendoque vicissim.
298  Nonne vides igitur multis in rebus inesse
299  Principium quoddam, quod non movet ante quietas
300  Particulas, spatio quam cum breviore vicissim
301  Sunt positae; tunc hinc atque illinc excitat illas,

quotquot sermone sonoque
971  Expressere homines diverso, ubicumque locati;
972  Et tot concentus melici discrimina quae sunt,
973  Ex intervallis paucis venere sonorum.
974  Non igitur mirum videatur corpora mundi
975  Cuncta a principiis vel paucis posse, vel uno
976  Delabi; in rebus nosmet discrimina cum quae
977  Praesertim sentimus, ea intus cuncta genantur

aliamque,
1008  Quodcumque est simile, et confer; jam protinus istam
1009  Agnosces longe longeque excedere partem
1010  Quovis in rerum genere uno; affectat eandem
1011  Hanc igitur Natura viam; et quod distrahit inde,
1012  Opposita propriis veniens ab origine jussis
1013  Perfert, cum nequeat fundo mala gramina ab omni e-
1014  Vellere, quandoquidem est horum infinita propago.

possit,
1116  Quin quassata ruat, nisu, nec, mutua partes
1117  Corporeae quoniam junctae sunt, esse trahenti
1118  A vi connexas, certa ratione probatur.
1119  Arreptum est igitur, duris composta videri
1120  Corpora particulis, etiam quae fluvida constant,
1121  Nam secus in glaciem non possent ista coire;
1122  Quin etiam lucis duras debere quoque esse

1549  Cum sibi, nec saltus notis compareat usquam
1550  In rebus; saltum nec item impellentia sese
1551  Edere jam, quanquam videantur, corpora possint.
1552  Dicendum est igitur non sese impellere pacto,
1553  Impelli vulgo quo remur, corpora, saltus
1554  Ne subito exsurgat: prius ergo corpora sese
1555  Quam tangant, jamjam vicina invertere coeptent

1582  Ergo interjectis spatiis sine fine minutis
1583  Vis ea, quam doceo, crescet sine fine repellens,
1584  Quam non ullum augmen, numerus non terminet ullus.
1585  Haec queat una igitur vis infinita repellens
1586  Particulas a particulis, dum mutua tangi
1587  Deproperant, omnes jam prorsum excludere saltus.
1588  Hanc igitur par est in cunctis esse fateri

ullus.
1585  Haec queat una igitur vis infinita repellens
1586  Particulas a particulis, dum mutua tangi
1587  Deproperant, omnes jam prorsum excludere saltus.
1588  Hanc igitur par est in cunctis esse fateri
1589  Particulis, vasto quotquot sunt undique in Omni.
1590  Ut magnis notum in spatiis gravitatis ubique
1591  Diffundi vires, spatiis hic usque minutis

est,
1798  Vicina ut nimium pellant se, visque ea possit
1799  Contractis spatiis esse infinita, repulsu
1800  Ut puncti quamcumque refraenet mobilitatem.
1801  Natura hinc igitur per se impenetrabilis omnis
1802  Corporea est, nequeunt penetrari; scilicet omnia in
1803  Corpore quae spatii sunt ipsius omnia puncta
1804  Non tantum in sese sunt infinita, sed ipsis

vis
1808  Pellens hoc ipso sit tempore dempta, trahensque,
1809  Ne turbet, prorsum offensu, tum libera ab omni
1810  Hujus et illius puncta inter puncta meabunt,
1811  Non igitur penetrata; etenim infinita vacantis
1812  Sunt spatii puncta, ut transcurri tot freta possint,
1813  Proin infinite prohibentia, materiae
1814  Ne se contingant praeterlabentia puncta,

meare
1838  Perfacile; ut lux est, quae saxa adamantia transit
1839  Omni a parte means, veluti per inane, nec intra
1840  Insinuata viam torquet, distortaque currit.
1841  Haud igitur rectos res impedit ulla meatus;
1842  Immensum hinc etiam spatiorum summa vacantum
1843  Major erit spatiis in quovis corpore plenis.
1844  Et quamvis vires possit sentire valentes

1991  Sed nostros saepe ante oculos, quia lympha priusquam
1992  Durescat rigidam in glaciem, gelida ipsa liquensque
1993  Contrahitur paulo spatia in breviora coacta.
1994  Omnia cum possint igitur densarier in se
1995  Corpora, nec certus densandi finis haberi;
1996  Quamlibet exiguum valeant haec omnia Mundi
1997  In spatium cogi totius corpora, totus
1998  Mundus

arcus,
2119  At non tam magno, qui raptum continet, arcus,
2120  Quem porro excipiat discedens in loca vasta
2121  Tertius, ipse etiam, veluti prior ille, repellens.
2122  Illo igitur summa vi limite puncta resistent,
2123  Ne compressa ad se accedant, itidemque resistent,
2124  Ne quoque discedant, dilatenturque vicissim,
2125  Non tanta sed vi, quae si vincatur, ut ultra

2267  Plusve minusve quidem trahit ipsa, ut plura sub unam
2268  Particulam sunt puncta, aut contra pauca coacta;
2269  Una tamen lex ad spatia, immutataque perstat.
2270  Cunctarum hinc igitur quae sunt discrimina virium
2271  In variis rebus, parvis nos esse videmus
2272  In spatiis; ultra quae res si abducere tentes,
2273  Nulla quidem reliqua est, ni mutua vis gravitatis.

sententiae fuerunt, qui ab illius aetate multo propius aberant. Scimus Zenonem Stoicum in ejus fabulis interpretandis sustulisse omnino receptas illas cognitiones deorum, et rebus inanimatis ac mutis docuisse haec tributa nomina. Quid igitur nostri poetae sibi polliceri nunc possint, quando iste fabulandi usus, tanquam Egyptiorum aenigmata, tandiu obsoleverit? Quamobrem si quis nunc fabulas in rebus praesertim difficilioribus explanandis revocet, meo judicio perinde

genus, quam quo ille difficilem de corporum elementis quaestionem exponit? Quo planius res expediat, nonne arithmeticae etiam numeris, ac geometriae figuris utitur? nonne iisdem verbis explicat, quibus in iis artibus tradi solent? Cujus igitur rectius, quam Platonis auctoritatem nobis vindicemus, qui cum isto consectandae fabulae studio traheretur, omnem fingendi rationem in obscurioribus rebus explicandis deserit atque abjicit, et reipsa identidem dictum illud comprobat,

impeditus, quae vetet doctrinis immisceri fabulas, in medio fabularum aestu instituti sui repente immemor missas facit allegorias, et rem omnem illis fingendi integumentis exsolutam ac nudatam explicat? Hoc loco A., quidni igitur, inquit, controversiam jam omnem sublatam confitemur? et poetis cum data opera sese ad disciplinas versibus illustrandas convertunt, ab omni fingendi licentia abstinendum statuimus? Nam cum iis quidem, qui leviora ac faciliora

bonorum finem statuentium. Ad hanc scientiae vim cum suavitas carminis accedet, quam validiora erunt haec ipsa invitamenta naturae? Quam labentur vehementius, tanquam amentatae hastae, et quam altius intimis sensibus inhaerescent? Hanc igitur scientiae ac humanitatis societatem si Didascalici sequentur, quid est, quod illis singularem movendi et delectandi opportunitatem non concedamus? Quid enim aliud indicant illi Sirenum cantus, qui ab Homero tam valentes ad sapientis

moventur homines, quas intelligunt, videtis, quam pauci sint, qui horum scientia trahantur. Atque hi quidem ipsi, nisi humanitatem litterarum cum doctrina conjunxerint, haud scio, an haec ita versibus exornata facile respuant. Quo igitur recidet ea tam gloriosa suavitas, quae ipsa audientium infrequentia palam refellitur? Quod eo magis in hoc scribendi genere erit reprehendendum, cum Poetae et utilitatem plurimorum maxime spectent et

faciunt, et peritioribus placendi studio hac ipsas a populi judicio removent. Non est necesse commemorare multos. Quis Pindaro in rebus facillimis difficilior? Sed num idcirco non illum inter poetarum principes numeramus? Quanto magis igitur Didascalicis id erit dandum in rebus altissimis, et suapte natura a multitudinis usu abhorrentibus? Nisi forte, quod in levibus etiam argumentis concedimus caeteris, in philosophia non ipsis dabimus, ut peritissimis

eam utilitatis inopiam minus magnifaciet? Aut poetarum labores ob solam dicendi excellentiam, non philosophorum, ac mathematicorum etiam inventis conferat, cum utraque parem animi solertiam in dissimili genere praeseferant. Si ad hanc igitur legem Didascalicorum conatus exigemus, qui in hac ingenii contentione duas habent excellendi partes, duplicemque commendationis causam, alteram a dicendi laude, alteram a rerum praestantia

enitebit. Nunquam enim mihi persuasum erit ullis inopinatis ac mirabilibus hominum casibus nos tam jucunde posse affici, ut ex maximarum rerum ac naturae ipsius agnitione non multis partibus uberiorem voluptatis fructum capiamus. Cum igitur ortus ac principia intelligemus rerum hujusmodi, quarum vim atque effectus ignotis etiam causis mirabamur, cum iisdem subesse legibus, et certo et constantis cum reliquis omnibus ordine nexa atque aptata illa videbimus, quae

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report