Your search found 74 occurrences

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1-100:

3.4.5  Si quem sensisset de se Maro tanta sonantem,
3.4.6  Signasset vatis conscius ora rubor.
3.4.7  Saxea quin etiam potuissent signa moveri,
3.4.8  Aut si quid saxo durius esse potest.
3.4.9  Irrisitne meas, simulans extollere, nugas?
3.4.10  An potius nostri falsus amore fuit?
3.4.11  Non est tanta eius levitas in pectore, non est,

suum segnior urget opus.
4.6.101  Pessima sed nostro generi interlunia semper
4.6.102  Sunt tua, tunc Lachesis ferrea fila metit.
4.6.103  Aut saltem occuleris nunquam, quin durius aeger
4.6.104  Langueat, et medicus fidat in arte minus.
4.6.105  Quid? quod diversos perhibent te sumere vultus?
4.6.106  Fallor, an idcirco trina figura tua est?

pertinaciorem contulisse. Equidem XVII. Oct. coram facie hostium castra metati sumus, praelii, caedisque, principia inita demum altera, quae sexta feria fuit. Primo mane ordines educti, iustaque acie signa collata. Stetit eo toto die nostrorum invictus animus, minus cedens, quo caedebatur durius. Multa clara funera hinc inde edita, tamque solida et constans pugna fuit, ut maiori pertinacia quam vi bellum fervere videbatur. Nemo usque ad tenebras receptui cecinit, nox ipsa sequens furorem et arma diremit, ubi et si parumper resederint acies, ingeniis tamen et machinis tota nocte

correxi ex Lucillum conscripsit, praeclare ait: Cum mundus prouidentia Dei regatur, quare multa mala accidant bonis uiris? Quod absoluens dicit: Bonus uir discipulus est Dei, aemulatorque et uera progenies, quam parens ille magnificus, uirtutum non leuis exactor, sicut seueri patres, durius educat. nota not. lector A1 in marg. et expand. lector A2 in Π nota bene cur bonis non numquam plura mala accidunt Itaque cum uideris bonos uiros acceptosque diis laborare, sudare, per arduum extendere, malos autem lasciuire,

ultra ceteros aut indigniore iniuria affectos cogitare non possimus, quae duo in casibus aduersis maxima sunt incrementa angoris; horum uero absentia aut ex toto, aut ex maiore parte leuat luctum. Hinc est quod nemo mortalium durius fert humanas miserias, ut puta corporis infirmitates, imbecillitates, labes, spurcitias, fetores, et alios defectus aliasque miserias innumeras quibus nos uidemur obnoxios ac subiectos

Dies Domini super omne quod pulchrum est 194 . Fur maledicitur 158 . Fames. Area et torcular non pascet eos, et uinum mentietur eis 26 . Fame nihil durius 57. 77 . Et uocaui siccitatem super terram 147 . Fames grauissima sub Esdra et Neemia 185 . Fames ex ira Dei 166 . Fames

Saul erga Dauid, quia dicitur: Pecussit Saul mille et Dauid X milia. Percussit Dauid CC Philisteos, ut gratificaretur Sauli. Ille magis timuit eum, et factus est ei inimicus cunctis diebus 45. Viri Israel lamentantur, quod Iudas sibi pręripuerit, ut traducarent regem; illi e contra durius loquuntur ] 54. Ioab, princeps militię, Amasam collegam interfecit indignatus cum illo partiri dignitatem 54. Inuidia Samaritarum de reędificatione templi 83. dificato muro congregati sunt, ut pugnarent contra eos 86. Thobias regi ob pietatem in

incensus non mediocre ordinis Prędicatorum ornamentum Vincentius diem pene totum sermonibus ad populum faciendis noctem multam obsecrationibus lectionibusque, parter eius minimam somno dicitur impendisse; cubitasse autem, cum durius, sarmentis substratis, cum mollius paleis, cum honestius, sacco. Petrus quoque eiusdem ordinis et sanctitatis uir dum etiam ipse interdiu prędicando excubat et noctu deprecando, psallendo legendoque

et laudabis Deum, et gloriaberis in miserationibus illius. Caueat pręterea sacerdos, ne qua nimis acerba increpatione conturbet confitentem, et uulnus, quod leni fotu curandum est, durius contrectans exasperet ac suppurare cogat, ne forte et ipsi contingat, quod contigisse seni cuidam in Aegypto refert Ioannes Cassianus. Qui monachum adolescentem cum in confessione audisset libidinis incentiuis identidem

Nonne ergo satis patet grauiorem esse animaduersionem Dei irascentis quam castigationem diligentis? Verberat aliquis filium, sed ut a uitiis deterreat; uerberat hostem, sed ut interimat. Nonne igitur leuissimus in hostem ictus durius feriet quam maximus in filium? Sic et minima in inferno poena maior est quam quę hic inferri potest maxima, quoniam hic filii, illic hostes Dei sunt. Quanquam multi et hic hostes, sed ita, ut esse possint filii. Hoc

Sit ignominiosum humilitate subiici et se nihili reputare, nisi multo ignominiosius est omnia immundorum spirituum ludibria sine fine sustinere. Sit durum ac difficile contempta carnis lasciuia castitati studere, nisi multo durius difficiliusque est gehennę flammas, abyssi tenebras, demonum iniurias, totius inferni multiplices uariosque horrores atque supplicia semper perpeti semperque perpetienda expectare, nonquam finienda.

18.16  Dalmata iucundae munera pacis habet.
18.17  Hinc suberat Cereris non parua penuria flauae,
18.18  Dura fames, rigido durius ense malum.
18.19  Hanc bonus extinxit propria uirtute Ioannes,
18.20  Ingenio, studio consilioque graui.

31.94  Et nonnullorum, lignea tecta, domos
31.95   (Publica priuatis praeponens commoda damnis,
31.96  Vt faciunt hi quos durius urget onus).
31.97  Ordine dehinc alias recto construxerat aedes,
31.98  Pro quibus ecce lares et noua tecta dedit.

42.10  Non detrectantem frena minus cruciant.
42.11  Vomeris urget onus tenerorum colla iuuencum
42.12  Durius: haud sentit qui patienter arat.
42.13  Charolus Astraea deducens Alpe cohortes,
42.14  Mole canant alii qua uenit Ausoniam.

46.52  Anxietas, dubium, sollicitudo, labor.
46.53  Vndique perturbor, series me longa malorum
46.54  Iactat et ex duro durius urget onus.
46.55  Hinc premit angustae praegrandis inopia uitae,
46.56  Hinc inhiat falsis caeca cupido bonis.

46.78  In laribus propriis non ualuisse mori.
46.79  Ad mala tot nostris accessit partibus ingens
46.80  Terribilisque fames, durius ense malum.
46.81  Monticolae ex altis coierunt rupibus, hi quos
46.82  Quam procul edendi saeuus adegit amor.

Enecet ut captos crudelis meque meosque.
A tam pręsenti tu nos tueare periclo!
Illa tuum toties quę texit dextera seruum,
Nunc potius cunctata nihil nos liberet isto
Ciuili exitio. Nam multo est durius armis
4.160   Cognatę gentis quam externo Marte perire."
Vix hęc ędiderat, quum Saulica substitit ala
Colleque dimisso retro cęssere phalanges Comparatio
Haud

Gaddus, iussa dei portans crudelia, uates:
"Ecce trium tibi, rex, diuino numine rerum
13.290   Optio proposita est, crimen populique tuumque
Vt purgetur,siue annos improba septem
Duratura fames dabitur, seu durius hostes
Vrgentes tua terga suis patiere sarissis
Mensibus ipse tribus, seu morbus pestifer isti
13.295   Incumbet regno et ternis mors sęua diebus
Sanguineo cędet mortalia membra flagello.

Tametsi hoc tibi difficillimum sit, incipe tamen, tenta, experire | quanto magis tardas, tanto rem factu difficiliorem reddes. Neque enim ad hanc difficultatem, quam causaris, nisi per moras dilationes-que conuersionis descendisti. quo longius abieris, durius erit reuerti. oneri quotidie addendo, nisi rursum de illo demere incipias, grauitate crescente opprimeris. Quamdiu ergo poenitentiam agere cunctaris, in dies deterior euadas necesse est. Iesu autem recedente de templo corporis tui

totam ueram. Quomodo conuersa es in amaritudinem uitis alienę? Crebro enim ad gentilium ritus declinabant Iudei, nec tamen ita pertinaciter, quin tandem aliquando ad Deum suum redirent, cum pro peccato ab inimicis opprimerentur. Porro nihil illis immobilius fuit, nihil durius in repellendo perdendoque Christo Saluatore, cum neque prophetiarum indicio, ut susciperent, inclinarentur nec magnitudine miraculorum nec postea, ut in eum, quem crucifixerant, crederent, prędicatione monitisque apostolorum. Hodie quoque plurimi sunt, qui omnia extrema

12.186  Debita redde mihi, iam iam mihi reddita redde.
12.187  Procidit ille genu, miseranda et uoce rogabat
12.188  Inducias, spatium tanto requiemque furori,
12.189  Omnia quae refero tibi mox accoepta rependam.
12.190  Subsilit ille ferox, et durius asper adangit,
12.191  Donec carceribus missum detrusit opacis,
12.192  Debita donec eum ad summam soluisse coegit.
12.193  Regia quo magni commota est principis ingens,
12.194  Omnis enim infremuit facinus super aula

163  Proh, qui cuncta vides, celsi regnator Olympi,
164   Aspice quo mea sint vita pudorque loco.
165   Sylua tenet clausam, laeso candore patebit, (165)
166   Hinc mors, morte premit durius inde nefas.
167  Quid moror: hic mortem potius pia vincat honestas:
168   Hoc pater, hoc genitrix, frater et ipse iubent.
169  Quin non vlla salus, non est mihi Ruscia tanti,
170   Ducar vt in

decimas ut caeteri Turcae, a reliquis tamen oneribus, quibus Christiani premuntur, immunes sunt. DE ILLIS CAPTIVIS QVOS pastores faciunt. DVra uita agricolarum, durius tamen agunt qui ad pastoritias curas emuntur, uiuendum illis in solitudine, perpetuo noctes et dies sub dio agendum: dominus cum uxore solus in tentorio uersatur, et praeter tuendi gregis officia, penulas et tapetia subcisiuis

Nostra vero lex iubet, ut neminem neque dicto neque facto quis laedat. Atque ita quantum brevitas permisit, de his disseruimus, ad ostendendum hoc tibi, omnia in legibus nostris esse statura ad iusticiam: neque quicquam temere aut severius et durius esse ordinatum et propositum, sed ut per totam vitam et in actionibus omnibus exerceremus et usurparemus iusticiam erga omnes homines, et Dei gubernantis omnia nunquam oblivisceremur. Ita ergo, et quae de cibis, et quae de bestiis sunt tradita, omnia

dominatur terrae, ita posthac terra caelo intentet vim suam? Dominari alicui, significat etiam praevalere, ac opprimere eum: Psalm. 19 et 134. Deus dicit Hieremiae 31, Ipsi dissolverunt foedus meum, et ego בעלתי baalthi dominatus sum in eos. pro, durius et acerbius eis imperitavi. Est verbum deductum a nomine Baal, de cuius significatione supra dixi. Pollicetur igitur ibi eis Deus, mitius quoddam dominium in Novo testamento. DOMUS; praeter propriam significationem, usitatissime significat familiam, liberos, potentiam, et opes ut

verba. Psal. 94. Usque quo superbi effutient dura? id est, superba. Psal. 31. Labia quae loquuntur durum Iob 9. Quis dura loquetur, et in pace erit? Sic 1. Sam. 2. Ne egrediatur durum ex ore vestro. id est, superbum, arrogans, iactabundum dictum. 2. Samuel. 19. Durius fuit verbum Iuda, quam verbum viri Israel. pro, superbius et acerbius illis locuti sunt. Sic dura respondere, Genes. 42. Sic Latini dicunt Os durum. Durum verbum aliquando etiam significat quaestionem difficilem, quae difficulter explicari queat. Verbum durum referebat ad Moysen,

videtur esse commodissima versio: Percutiat me iustus, et pius me arguat: oleum autem ראש principis, aut magnatis, non frangat, vel non attingat caput meum id est, longe malim, satiusque mihi esset, a bonis et piis [?: ] stigari, arque adeo etiam durius tractari, quam ab impiis summis deliciis saginari. Hoc enim est [?: argument- ] , ut cupiat longissime abesse ab omni malorum et pravorum, ipsorumque conatuum sodalitio. Significat vero per metaphoram ראש ros caput, principem aut potentem,

absurditas, inconsiderato magis impulsu scriptam fuisse superiorem epistolam, quam spiritus directione. At verbum Poenitendi improprie hic est positum, pro dolorem capere Paulus enim quum moerore afficeret Corinthios, doloris partem capiebat ipse quoque: ac saepe etiam postea, cogitans quod eos durius tractaverit doluit. Verum contra consolatus est se, bona spe fructus inde perventuri. Perinde ergo est ac si diceret: Tametsi invitus vos pupugi, ac mihi doluit quod vobis durus esse cogerer: nunc dolere ob hanc causam desino, dum video utile vobis fuisse. Doluit ergo de ipsorum dolore, sed

ac praemium immortalitatis. Sive, vocavit per doctrinam Evangelicam, iustificavit per baptismum, glorificavit per dona Spiritus. Ad hunc modum Paulus gradibus quibusdam, ab eo quod est omnium primum, pervenit ad id quod est omnium summum, quo res esset firmior et absolutior. Quod si quis durius existimet, me tollere praescientiam hoc loco: sciat ad eum modum interpretatum esse Theophylactum, Graecum interpretem: et, quo quidam credent libentius, recentem, qui hoc putat interesse inter πρόγνωσιν et

eius in iustitia. SCORPIUS, alias malos homines significat: Ezechiel 3. Quoniam increduli sunt tecum et subversores, et cum scorpionibus habitas. Alias est genus flagelli: ut 1. Reg. 12. Pater meus castigavit vos flagellis, ego autem castigabo vos scorpionibus. id est, multo durius vos tractabo. Videtur fuisse proverbiale dictum. SCORTUM et SCORTARI. vide supra MERETRIX. SCRIBO verbum, Scriba, et Scriptura, ordine nunc exponentur. Scribere igitur, quod ad propriam significationem attinet, notum est: nisi quod ista locutio, Si cut

ad gestationem infantum, a parentibus aut nutricibus gestatorum. Sed solent etiam pastores aliquando parvos ac imbecillos agnos ita anterius in pectore aut sinu molliter gestare. nam ipsas oves, ut graviores et omnis gestationis patientiores, in cervice aut [?:-g- ] gestant multo durius. Dicitur quoque uxor in sinu mariti cubare, sicut Gen. decimo sexto Sara dicit ad maritum: Ego dedi ancillam meam in sinum tuum Michaeae septimo: Ab ea quae dormit in sinu tuo, [?: c-di ] exitum oris tui. et 2 Samuelis duodecimo: Ego dedi uxores domini tui in sinum tuum.

salvati non possunt esse simul maximi. VOCABULA A RE PRAESENTI. Posses hunc Hebraismum et sic non minus commode exponere, quod interdum Scriptura ex alia re ad aliam progrediens, multa verba ex illa priori transumat in sequentem, quasi durius aut etiam violentius eis abutendo. Cuius moris praeter praecedentia est illud Iohan. 6 valde illustre exemplum. Ubi quoniam initio miraculose panibus paverat multitudinem, ideo postea in toto capite utitur metaphorice

Iohan. 1. Act. 1. agit de metaphorico baptismate contra Papistas. Videndum vero est, ut diligenter observemus, quando illa vocabula ad aliam rem transire incipiunt. Videndum etiam est, ut illa aliena vocabula pro subiecta materia, non secundum suam naturam intelligamus, etiamsi nonnunquam iusto durius aut etiam violentius ad novas illas significationes pertrahantur. Huius etiam generis est, quod in similitudinibus, parabolis et collationibus aliquo aliqua verba ex praecedenti membro commode in sequens transferuntur: ut in parabola infidelis oeconomi in applicatione dicitur:

et aedificari, quod in superiore Regula ponitur. Itaque illis quasi diversissimis rebus inter se coniunctis turbatur animus non praemonitus. 14 Hisce Regulis commode et illud addi potest, quod Hebraei crebro coniungunt voces multum a se mutuo diversas, quod genus sermonis videtur esse durius aliquanto: ut, Oculi omnium in te sperant: Auribus percipe lachrymas meas: Excindere brachium: Excindere mustum ex ore: Debilitatum esse oleum, Ioel. 1. Populus vidit vocem Dei, Exod. 20. Exaruit gaudium a filiis hominum, Ioel 1. Aliquando ab aliis sensibus ad alios traducunt

iubeat illas iniurias patienter ferre, nec ob ultionis studium (ut crebro fit) caelum terrae miscere, et contentionibus subinde crescentibus Evangelii cursum impedire, aut etiam ob multas iniurias ministerium deserere. Gen. 13, Ne loquaris cum ipso a bono usque ad malum: id est, ne quicquam durius vel agas vello. quaris cum eo. Iohan. 3: Testimonium eius nemo accipit: id est, perpauci, propemodum nemo. Prov. 6: Ne respondeas stulto secundum stulticiam eius, ne et tu fias ei similis. Responde stulto secundum stulticiam eius, ne videatur sibi sapere. Videtur quasi contraria extrema

inde sibi provenientis. Accidit ergo ei id, quod iam olim Scriptura praedixerat, fore, ut impetus furorque impiorum Deo resistentium incideret in hunc eius legatum aut ministrum: ea hisce verbis pronunciat: Opprobria opprobrantium, etc. Sic et alias saepe dicta veteris Testamenti durius applicantur, quantum quidem ad sermonem attinet, ut in Eclipsi ostendi: tametsi idem interdum accidat etiam in aliarum sententiarum connexione. Quod eam dem sententiam constabilire soleam, simul affirmative et negative, in cap. de Affirmatione dictum est.

sit. De Pauli sermone pendente aut tracto alibi dictum est proprio Capite; ut hic eadem repeti non attineat. Verbum substantivum admodum crebro deest in Hebraea lingua, ac etiam in novo Testamento, tametsi etiam apud Graecos bonos autores: sed tamen in Paulo aliquoties cum voce Deus durius subintelligendum venit. 1 Cor. 1, Qui nos confirmat Deus: id est, Deus est is qui nos confirmat in Christum, et unxit. Sic 1 Cor. 4, Deus qui iussit fulgere lumen ex tenebris, qui fulsit in cordibus nostris: id est, is qui fulsit. Sic mox sequente capite: Porro Deus, qui nos ad hoc ipsum

ii, qui dicunt antiquis nihil aliud fuisse ieiunium, quam temperantem ac sobriam vitam. Ieiunaverunt enim quibusdam diebus Moses, Elias, Daniel, Christus, Apostoli, qui hauddubie semper sobrie ac temperanter vixerunt. Quanquam facile est videre ex 2. Sam. 1, Daniel. 10, Ionae 3, ieiunium longe durius quiddam, et tristius fuisse, quam sit vita temperans ac sobria. Sed haec de forma ieiunii sufficiant, quae tamen aliis causis explicatis erit notior. DE CAUSA EFFICIENTE IEIUNII. Iam de causa efficiente ieiunii dicemus. Natura

ad certos dies allegatum in papatu 307. crapulosum 312. cur saepe in sacris literis cum invocatione coniungatur 309 ieiunium et oratio iunctim posita quid significent 310. hypocriticum 312. intensius. ibid. in sacris literis quid 307. longe durius quiddam, quam vita temperans. ibid. meritorium. ibid. miraculosum. ib. ostentatorium. ibid. pium. ibid. piorum hominum cur olim frequens fuerit 310. possibile, si naturale 307. profanum. ibid. quadragesimale quando

immota manent, nullisque obnoxia seclis.
10.1.4  Non sua vis illis, non sua forma perit.
10.1.5  Caetera in interitum vergunt properante senecta,
10.1.6  Ut Tagus, ut pluviis Durius auctus aquis. Socratis consilium.
10.2.1  Consule de facie speculum. nam sive venusta est,
10.2.2  Sive rubet

De templo ab hostibus inviolato.
11.21.1  Cum vicina Mihi consurgant moenia Gaiae,
11.21.2  Moenia, quae liquidis Durius ambit aquis.
11.21.3  Et fremat hinc durius audax Callecus in armis,
11.21.4  Hinc ruat infesto martius Astur equo.
11.21.5  Sola tamen custos deserti littoris asto.

De templo ab hostibus inviolato.
11.21.1  Cum vicina Mihi consurgant moenia Gaiae,
11.21.2  Moenia, quae liquidis Durius ambit aquis.
11.21.3  Et fremat hinc durius audax Callecus in armis,
11.21.4  Hinc ruat infesto martius Astur equo.
11.21.5  Sola tamen custos deserti littoris asto.
11.21.6  Sacra meo populo, coelitibusque domus.

quod uel solus puer suo proprio genio hoc fecisset, ac nobis tales laesos intrudere uoluisset, et quod propter hunc actum statim officio priuatus fuisset, ac supra bonum capitulum habuisset. Occasio istius excusationis fuit, quia dum maleuolum Hungarum ego durius excepissem, allocutus fuit me: „Dicam Patri Regenti". Respondi: „Dicas Prouinciali, nec tuus Prouincialis, nec tuus Regens est meus superior, neque mei Collegii superintendens". Sopito hoc tumultu (nullam enim illi milites schaedam,

defluxit roris, dabo pluribus aequam
3.612  Mensuram rivis; quantum est satis, accipe demens
3.613  Ambitio, chlamydemque para, decorare Thienem,
3.614  Persuasus quo possit honos. Hic durius omni
3.615  Obriguit saxo, praesens affatibus istis
3.616  Ambitio, pressisque labris immota pependit.
3.617   17 Haec postquam vitae sensum,

3.644  Ambitionis honor, Stygii leviora furoris
3.645  Arma, Thieneae metuent encomia dextrae;
3.646  Cui levius fiet vires superare minores,
3.647  Quo vis magna ruit: non durius ipse superbo
3.648  Restitit Alcidi, tacta tellure resurgens
3.649  Fortior Antaeus: nulla illum spicula, Ditis
3.650  Mancipium reddent, Orcina pericula Coelo

Ipse etiam expertus sua promere dona Thiene.
3.791  Hoc tamen exposuit, scriptum quod missile prodit:
3.792  Mirari alpina pectus sibi rupe fuisse
3.793  Durius, immitesque ursas feritate, vel ipsas
3.794  Hircanas superasse tigres, et frigore brumam
3.795  Arctoi minuisse freti, quod lentus, et excors
3.796  Consumi flammis tanti nequisset

octonos pressâ ceruice ferentis
5.455  Tam malè concordes Dominos; vt, iussa capessens
5.456  Vnius, immites Aliorum protinus iras,
5.457  Iurgiaque, infestasque manus, et flagra subiret?
5.458  Durius heu vani quicunque petitor honoris
5.459  Captiuâ fert mente iugum, seruire coactus
5.460  Innumeris, animi, naturaeque indole prorsus
5.461  Oppositâ, Dominis: quot scilicet ipse suarum

fateor, nihilòque remissius, ac dum
6.410  Indomitus primis pullus parere lupatis
6.411  Cogitur, imperiumque pati, nec feruida praeter
6.412  Descriptum volitans vestigia spargere gyrum.
6.413  Durius at quantò, momenta in singula caecis
6.414  Aestibus huc, illuc, sine lege, sine ordine volui,
6.415  Turbinis innati praedam? Per Caerula qualis
6.416  Fluctuat Ionij sulcatrix cimba Profundi,

2.541  Septem annis proprii spernens mandata Patroni:
2.542  Ferro ignique luit, praedata hostiliter. Omne
2.543  Servitium durum: domino servire severo,
2.544  Durius omninò; libertas aurea verè est.
2.545  Sed quia sic voluit fato fortuna potenti:
2.546  Alter sit servus, liber dominusque sit alter:
2.547  Cùm natura modo nasci dedit omnibus

209  Ornatusque meos tu compta Aurora recenses.
210  Montivagas pecudes mea laxa licentia signat,
211  Aequat vita rudes, morumque incuria lucos:
212  Atque haec saxa meum cor longè durius ipsis,
213  Ah, nimis aethereâ refugum mollescere flammâ.
214  Dum sic interea mihi formidanda recurso,
215  Et mors, et Phlegeton, et Judicis urna

1863  Qua semel extiterit ratione, ut perstet eadem,
1864  Victa nisi externis causis, ut diximus ante.
1865  In punctis et quo tanguntur pluribus aptae
1866  Inter se partes, hoc corpus durius extat,
1867  Ut validos ictus penitus contemnere possit.
1868  Cur vero in magnis corpus mollescere flammis
1869  Praedurum queat, et liquefactum fundier

885  Constabit; tamen usque levis tenuisque manebit
886  Aura, potest quae se vas insinuare per ipsum:
887  Transit enim levis aura per aera et saxa per aurum,
888  Et si quid solidum magis est et durius istis.
889  Non tamen hac possunt Animantum vivere saecla:
890  Si namque exhausto quaevis Animalia vitro
891  Sint inclusa, simul cum deficientibus auris
892  Deficiet quoque

unice in examinibus morata, et sive pro eruenda veritate sive pro poena minus reis dictabat, plurimos verberibus baculorum afficiendos, plurimisque dati fuere. Ad monstrandum populo affectum officialibus Kanisam, nisi qui vocarentur, venire fuit vetitum ipsique verbis a praeside durius habiti. Tandem absoluto examine, septemdecim morti adjudicati sunt et Kanisae expediti, Liubojevich proscriptus, universis confiscatis, ac in perpetuos damnatus est carceres cum secretario suo et laitinantio Valacho Boichetta. Quibus absolutis, generalis |

Ibi ob velocitatem negotiorum et multitudinem accurrentium, praecipue cum magnates libertati oppidorum adversari assoleant, raraque sint, quorum confirmata diaetaliter fuisset libertas, sperari posse optatam decisionem. At visum Blasekovichio, ditescere in Szamobor cupienti et imperium affectanti, durius, si diaetae Hungaricae exspectatione is privaretur spebus et dominio, reposuit mihi, se noscere in regno singulos, adeoque si is, si dominus Jursich difficultates illas, quae in meis quaestionibus innuerentur, non observavit, neque paulo ante fatos deputatos observaturos, et se in sententia

legationes et ministeria Europae aularum quam formosissimis deferantur, produxeritque in manifesto suo rex Borussiae unius epistolam, qua instruebatur legatus, videret, ut in lecto noctanti reginae Moscoviae foedus hoc contra Borussum persvaderet, cum Moscoviae ministerium apparent durius. Postquam observasset Brühl, projecta sua secundis vehi ventis, ut Romana curia moveret Hispaniam Galliamque, religionis orthodoxae promotionem et felicitatem per submissum patrem Timoni Jesuitam Romae insusurrabat, et tyrannidis accusabat Fridericum Borussiae regem. Animadvertensque

III. ex domo Holstein, Moscoviae imperatorem, quem superiore anno Elizabethae successisse notavimus, postquam Austriaco foederi renunciavisset, Borusso atque Anglis conjunctus adeo, ut his militis sui suppetias submitteret; postquam item clerum schismaticum Moscoviae durius atque despotice tractasset, ut suas manus regias in archiepiscopi persona percutienda, barbaque vellenda infecisse narraretur, pulsoque schismate, Lutheri dogmata in Moscoviam inducenda procuraret, quin legitimam uxorem suam Catharinam Zerbst Anthaltinam natam,

lenius habere expediat. Atque id quidem experientia iam ostendit nihil eos aeque ac nimiam domini lenitatem extollere insolentesque et ad omne facinoris genus reddere prorsus pronos. Sed mihi natura minime acerbo omniumque, quoad fieri potest, mortalium benevolentiam cupienti durius quidquam hoc in genere constituere non libet, praesertim quod ipse quorundam memini quos minime insolentes domini tamen sui cupidos observavi. Itaque nos quoque eo decet collimare; quamquam difficillimum in re modum esse omnino intelligam, tempus tamen locusque nobis

mulieres sibique ad ea, quae ipsorum sunt, facienda subiectas haberent, nos molles et mulierum plus quam virorum speciem habentes nimirum eiusmodi habere coniuges necessum est quae nobis e contra imperent opusque quod ipsis proprium, quia nonnihil durius est, fastidiant, et ista otii potius refugia quam veros labores consectentur. Eludendam reponunt alii simulacris istis mulierum vanitatem ut integra nobis in rebus seriis auctoritas constet. Nec eas opera sibi propria fastidire, sed non eadem decora omnibus. Continuam

ut memet surripit ille mihi,
2.8.13  Huc istos blande quoties convertit ocellos,
2.8.14   Queis etiam posset vincere vim chalybis,
2.8.15  Aut si quid chalybe ipso usquam pote durius esse.
2.8.16  Vincor io: tantae ferre negant oculi
2.8.17  Mortales lucis flagrantia spicula; nosco
2.8.18   Numen, in humano

Heu propior notas audire et reddere voces?
113  At non sic duro mulier foret altera corde,
114  Conjugis aut fugeret vultus, qui plurima passus
115  Bis decimo tandem patriam contingeret anno:
116  Durius est gelido semper tibi marmore pectus.
117  Illa autem: stupor altus habet me, nate; nec ullas
118  Aut valeo cupido voces expromere ab ore,
119  Aut petere; ipsum etiam nec possum cernere contra.

huic muneri abeundo aptissimum te fuisse dixerim? Quid enim benevolentia tua praeclarius, quid illustrius inveniri aut excogitari potest? Proh Deus immortalis! Quanta humanitas tua et urbanitas, quae verborum et sermonis suavitas, qui amoris et lenitatis sensus! Cujus audita conquaestio a te aut durius exceptum, aut superbe repulsum, aut verborum acerbitate fuisse affectum? Nemo sane est quem non summa facilitate et comitate complexus sis neque enim eos tantum viros nomino qui nobilitate, potentia et dignitate caeteros antecellunt neque etiam familiares et amicos ex quorum societate

Angebatur dolore animus tuus, communi calamitate vehementer afflictus, verum non nihil levabatur spe, fore ut eorum, quotquot supererant sociorum vita diutius fruereris. Verum, proh dolor! cum talia cogitares nec quidpiam fatale suspicari posses, charissimus sodalis e vivis sublatus est. Quid tibi durius, quid acerbius unquam accidere potuit? Sed nondum hoc gravi dolore paululum lenito en alter, en tertius immatura morte eripitur. Quot inflicta animo et vulneribus superaddita vulnera. Testes appello funerum spectatores quique tibi parentalia persolventi praesto fuerunt, quoties dum sacra

863  Quae vicina tuis habitat, prius omnia rite
864  Disquirens, circum ne quid vicinia musset.
865  865 Nil certe melius digna vir coniuge terris
866  Possidet, indigna nil durius. effuge mensas
867  Quae sequitur; frustra facibus sine fortia torret
868  Membra viri, traditque citae defessa senectae.
869  Vsque deos colito veritus, fratrique

in meditullio aestuosum et siccum; aer ergo siccus est aestuosusque, hiems adeo est mitis ut campi florescant. 3 Montes in Hispania non desunt; tria cornua montium Pyrenaeorum se extendunt per totam Hispaniam; non desunt fluvii quam plurimi; Tagus, Durius, Nimius, Anas, Boetis et Iberis, hi fluvii omnes navigationi opportuni essent, sed saxis scatent plurimi. 2.1 Fertilitas Hispaniae praedicata fuit per Romanos jam, hodie tamen non adeo fertilis est; habentur tamen equi, sed non copiosi; muli

hic rapido se turbine versat ahenus,
Attonitus sic ille meo se in limine verset.
Duc, Iynx, duc ipsa mihi tu ad limina Delphin.
Furfuris hoc libo tibi, Delia: flexeris ipsa
Infernumque adamanta, et si quid durius ipso est.
Audistine? canes ululant: Dea furva propinquat;
In triviis Dea furva: aes aes age, Thestyli, pulsa.
Duc, Iynx, duc ipsa mihi tu ad limina Delphin.
Nunc placidum late silet aequor, nunc silet

3.48.10   Virtutem foede nec simul interimat. 49. Ad amicum.
3.49.1  Durum est ingenue, quod peccas, dicere velle;
3.49.2   Durius est multo dicere velle nihil.
3.49.3  Durius hercle mihi est multo id mage. Praestat amico
3.49.4   Displicuisse etenim, quam nocuisse tibi.

49. Ad amicum.
3.49.1  Durum est ingenue, quod peccas, dicere velle;
3.49.2   Durius est multo dicere velle nihil.
3.49.3  Durius hercle mihi est multo id mage. Praestat amico
3.49.4   Displicuisse etenim, quam nocuisse tibi. 50. De Amore litterariam palaestram ingresso.

4.138.5   Illos ni memori mansuros pectore condam, 5
4.138.6   Quippe ego sim ferro durior durior] Krša : durius Radelja et chalybe;
4.138.7  Nam quidquid Charitum, quidquid fert Musa leporum
4.138.8   Pol

versu nil molle tuo est audire, Menippe,
5.86.2   Murmur ego serrae, non tua dicta velim.
5.86.3  Quae calamo ut scribas quali decet, hunc tibi mitto
5.86.4   aeratum, quo nil durius, est calamum. 87. De durissimis Quinti carminibus.
5.87.1  Aerato scribis calamo tua carmina, Quinte,
5.87.2   Carmina sed

5.1087.7  Nec cessat clamor, convicia, rixa, querelae,
5.1087.8   Dum trahat addictum sub sua jura virum.
5.1087.9  Heu bellum miseris deplorandum lamentis,
5.1087.10   Durius, heu, bello et longius Iliaco! 1088. [1082.] In quemdam, Bembum et Casam parvos fuisse vates, dicentem.
5.1088.1  Qui "parvos" dicis "vates" Bembumque,

tuum nondum si Gellia sensit amorem,
5.1242.2   Illa nil unquam stultius esse reor.
5.1242.3  Sin contra sensit, tam fidum et spernit amorem.
5.1242.4   Illa nil usquam durius esse reor.
5.1242.5  Vare, tui certe miseret, seu stulta puella,
5.1242.6   Dura tibi misero seu mage contigerit.

164. De Tulla pulchra, at pingui ingenio.
7.164.1  Qui Tullam vidit, nec laudat captus amore,
7.164.2   Huic pectus duro, durius est lapide.
7.164.3  Qui Tullam audivit, posito nec spernit amore,
7.164.4   Ingenium huic pingui pinguius est larido.

Lyda, potest. 55. Ad Lydam. De carmine illius rogatu scripto.
8.55.1  Durum est, quod poscis, carmen mi condere, Lyda,
8.55.2   Durius at carmen, Lyda, negare tibi.
8.55.3  Turpe est conatu in magno succumbere, nolle
8.55.4   Conari at, placeam quo tibi, turpe magis.
8.55.5  Hoc juvat hoc vitare: meam tibi

tu veste placere studes, nitidusque videri, et
1.12.149  Bellulus: accedas ornatus oportet ad hanc: sed
1.12.150  Non ego nunc patruus fuero tibi, nec meretrices
1.12.151  Durius increpitem juvenumque coarguam amores.
1.12.152  Verum hoc est id, ubi insanis, quam qui pote apertum
1.12.153  Mittere se in puteum, ut laticis cyathum hauriat unum.

Bibliographia locorum inventorum

Vitez od Sredne, Ivan (c. 1405-1472) [1448], Epistolae duo a. 1448, versio electronica (, Servia; Segedinum), Verborum 1682, Ed. György Fejér [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [viteziepist1448].

Nikola Modruški (c. 1427-1480) [1463], Nauicula Petri, versio electronica (), Verborum 6607, Ed. Luka Špoljarić [genre: prosa - tractatus; prosa - epistula] [word count] [modrnnavic].

Nikola Modruški (c. 1427-1480) [1465], De consolatione liber, versio electronica (, Italija), Verborum 79291, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [modrncons].

Marulić, Marko (1450-1524) [1480], Repertorium, versio electronica (), Verborum 315700, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - loci communes] [word count] [marulmarrepert].

Marulić, Marko (1450-1524) [1496], De institutione bene vivendi per exempla sanctorum, versio electronica (, Split), Verborum 186963, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmarinst].

Božićević Natalis, Frano (1469-1562) [1497], Francisci Natalis Carmina, versio electronica (), 3135 versus, verborum 19055, Ed. Miroslav Marcovich [genre: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [natalisfcarmina].

Marulić, Marko (1450-1524) [1510], Dauidias, versio electronica (), 6765 versus, verborum 45407, Ed. Branimir Glavičić [genre: poesis - epica] [word count] [marulmardauid].

Marulić, Marko (1450-1524) [1516], Evangelistarium, versio electronica (), Verborum 155872, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmareuang].

Marulić, Marko (1450-1524) [1519], De humilitate, versio electronica (), Verborum 81625, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmarhumil].

Bunić, Jakov; Cortonus de Vtino Minorita, Bernardinus; Petrus Galatinus; Colonna Galatino, Pietro (1469-1534; m. post 1539.) [1526], De vita et gestis Christi, versio electronica (), 10155 versus; verborum 68245, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica] [word count] [bunicjvgc].

Vrančić, Mihovil (1507 - ante 1571) [1535], Error devius virginis Ruthenae, versio electronica (), 1194 verborum, 178 versus, Ed. Darko Novaković [genre: poesis - elegia] [word count] [vrancicmerror].

Đurđević, Bartul (c. 1506 - c. 1566) [1545], De Afflictione, Tam Captivorum Quam Etiam Sub Turcae tributo viventium Christianorum : cum figuris res clarè exprimentibus ; Similiter de Ritu, deque Caeremoniis domi, militiaeque ab ea gente usurpatis ; Additis nonnullis lectu dignis, linguarum Sclavonicae & Turcicae, cum interpretatione Latina, libellus (, Leuwen), Ed. Đurđević, Bartul [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - libellus; poesis - epigramma] [word count] [djurdjevicbafflictio].

Grbić Ilirik, Matija (1503/1512 - 1559) [1559], Aristeae historia cum conversione Latina, versio electronica (), Verborum 3353, Ed. Nino Zubović [genre: prosa oratio - historia; prosa oratio - versio] [word count] [grbicmaristea].

Vlačić Ilirik, Matija (1520-1575) [1581], Clavis scripturae sacrae, pars prima, versio electronica (), 600000 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - tractatus; prosa - vocabularium; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [flaciusmclavis1].

Vlačić Ilirik, Matija (1520-1575) [1581], Clavis scripturae sacrae, pars secunda, versio electronica (), 600000 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - tractatus; prosa - vocabularium; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [flaciusmclavis2].

Pir, Didak (1517 – 1599) [1596], Cato minor, sive disticha moralia, versio electronica (), versus 5366, verborum 40443, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - ode] [word count] [didacuspcato].

Sidić, Šimun Juda (floruit 1683) [1683], Antonii Judae Sidić, canonici zagrabiensis et rectoris collegii Croatici Viennae, de obsidione Viennensi per Turcas A. 1683. relatio (Viennae, 1683-09-16), versio electronica (, Vienna), Verborum 2322, Ed. Ivan Kukuljević Sakcinski [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [sidicepistola1683].

Vičić, Kajetan (?-ante 1700) [1686], Thieneidos libri sex, versio electronica (), 5415 versus, verborum 33672, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - epica] [word count] [vicickthien].

Rogačić, Benedikt (1646–1719) [1690], Euthymia sive De tranquilitate animi. Carmen didascalicum, versio electronica (), 8211 versus, verborum 111.074 [genre: poesis - epica; prosa - praefatio; prosa - summa] [word count] [rogacicbeuthym].

Ritter Vitezović, Pavao (1652–1713) [1703], Plorantis Croatiae saecula duo, versio electronica (), 2815 versus, verborum 19809 [genre: poesis - epica; poesis - elegia; paratextus prosaici] [word count] [vitezovritterpplorantis].

Đurđević, Ignjat (1675-1737) [1728], Magdalidos liber primus, versio electronica (), versus 426, verborum 2792, Ed. Matea Mrgan [genre: poesis - epica; poesis - versio; prosa - epistula] [word count] [djurdjevimagdalidos].

Stay, Benedikt (1714-1801) [1747], Philosophiae versibus traditae libri sex, versio electronica (), 11229 versus, verborum 82047, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica; poesis - didactica] [word count] [staybphilos].

Krčelić, Baltazar Adam (1715-1778) [1748], Annuae 1748-1767,versio electronica (, Zagreb), Verborum 244601, Ed. Tadija Smičiklas [genre: prosa oratio - historia] [word count] [krcelicbann].

Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1749], Operum omnium tomus I, versio electronica (), Verborum 68552, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - dialogus] [word count] [skrl1].

Zamanja, Bernard; Kunić, Rajmund (1735-1820; 1719-1794) [1768], Navis aeria et elegiarum monobiblos, versio electronica (), 3251 versus, verborum 26001; carmen epicum, hendecasyllabum 1, elegiae 10, idyllia 4, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica; poesis - elegia; poesis - idyllium; poesis - epigramma] [word count] [zamagnabnavis].

Homerus; Zamanja, Bernard (1735-1820) [1777], Homeri Odyssea Latinis versibus expressa, versio electronica (), 13633 versus, verborum 95,658, Ed. Petra Šoštarić [genre: poesis - versio; poesis - epica; poesis - elegia; poesis - carmen; poesis - argumentum; prosa - paratextus; prosa - epistula] [word count] [zamagnabodyssea].

Kalić, Arkanđeo (1739-1816) [1778], In adventu Domini Gregorii Lazzari oratio, versio electronica (, Dubrovnik), Verborum 3698, Ed. Relja Seferović [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [kalicaadventu].

Hesiodus; Zamanja, Bernard (1735-1820) [1785], Hesiodi Ascraei opera, versio electronica (), 2747 versus, verborum 58425 [genre: poesis - versio; poesis - epica; poesis - elegia; poesis - carmen; prosa - epistula; prosa - commentarius] [word count] [zamagnabhesiod].

Barić, Adam Adalbert (1742-1813) [1792], Statistica Europae, versio electronica (), Verborum 91598, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [baricastat].

Zamanja, Bernard (1735-1820) [1792], Theocriti, Moschi et Bionis idyllia omnia (excerpta), versio electronica (), 476 versus, verborum 5000, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - idyllium; poesis - versio - ex Graeco] [word count] [zamagnabidyllia].

Kunić, Rajmund (1719-1794) [1794], Epigrammata, versio electronica (), 20870 versus, verborum 170058, Ed. Irena Bratičević [genre: poesis - epigramma] [word count] [kunicrepigr].

Rastić, Džono; Appendini, Franjo Marija; Zamanja, Marija; Zamanja, Bernard; Ferić, Đuro; Appendini, Urban (1755-1814; 1768-1837) [1816], Carmina, versio electronica (), Versus 6583, verborum 46647, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - satura; poesis - elegia; poesis - epistula; poesis - carmen] [word count] [rasticdzc].

Click here for a KWIC Report