Your search found 462 occurrences

Retrieve all occurrences

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1-100:

insulas se recepit. cum ecclesia sub Marco Aurelio crudelem in modum exagitari rursus coepisset, patria profugus se recepit in hasce insulas, ab littore Apuliae haud ita late interjecto mari disjunctas, quas olim Veteres appellabant Diomedaeas, quod illuc Diomedes Rex Aetoliae post Trojam excisam appulerit, ibique, postquam aliquot annos regnasset, ut ferunt, diem suum obierit. Deinde vero cum tres numero essent, modico interfluente Euripo discretae, ex eo Trimitum, seu Trimitarum insulae nominari coeperunt; quamquam verius eas hoc vocabulo appellatas dixeris ab una

locorum, quia mare illud ob multitudinem insularum latebrosum et portuosum est ualde. 2Dicta est etiam hec prouintia Illiris a quadam regina Amazonum, que ibi regnauit, de cuius stirpe dicuntur illi populi traxisse originem. Per mare huius prouintie transiuit Antenor Troyanus, qui sue urbis euadens excidium, cum gente Dalmatica prelia multa commisit, ad ultimum peruenit ad partes Venetiarum. Et inde progrediens super oras Padi fluminis edificauit ciuitatem Patauium, que nunc Padua nuncupatur, sicut in Virgilio legitur. 3In istoriis uero

postmodum habitauerunt. Ex quibus Salonitanis ciuibus nati sunt Deo auctore successiuis temporibus nobiles Spalatini. Et ideo uero sunt nobiles et uera fama nobilitatis eorum, quum ortum a nobilibus habuerunt, sicut Veneti, Paduani et alij quam plures nobiles habuerunt eorum antiquam originem a Troyanis et alijs nobilibus huius orbis. De nobili autem ciuitate Salona fit mentio in iure canonico in multis decretis inuestigatis per ipsum dominum Perceualum, ut in decretis Lxxiiij distinctione in capitulo honoratus et

Caput XV. De Origine Civium Civitatis Spaleti. Sciendum est igitur quod Civitas Spalatina contraxit originem a famosa et antiqua ac Nobili Civitate Salonae, quae Salona fuit tempore Trojanorum, et dominabatur totam Dalmatiam et Croatiam usque in Vngariam et dicitur per historias, et Chronicas antiquas ipsam Civitatis Salonae tempore sui status dedisse ad destructionem Trojanorum contra Regem Priamum in subsidium

Nobili Civitate Salonae, quae Salona fuit tempore Trojanorum, et dominabatur totam Dalmatiam et Croatiam usque in Vngariam et dicitur per historias, et Chronicas antiquas ipsam Civitatis Salonae tempore sui status dedisse ad destructionem Trojanorum contra Regem Priamum in subsidium Graecorum galeas armatas numero LXXII. nam Spaletum secundum veram etymologiam, et interpretationem nominis ipsius Civitatis dicitur proprie Spaletum i. Salonae Palatium laetum, vel

vere Nobiles sunt, quia ex generoso sanguine procreati ortum a Nobilibus habuerunt: sicut fuit Severus Magnus, et alii quamplures Nobiles Salonitani, et sicut Veneti, et Paduani, et alii multi Nobiles habuerunt antiquam originem eorum a Trojanis, et aliis Nobilibus hujus orbis, de antiqua et Nobili Civitate Salonae fit mentio in jure Canonico, et in multis decretis investigatis per sapientes, similiter de dicta Civitate Salonae fit mentio

18. mensis februarii disponsata et annullata fuit in abbatissam monasterii Sanctae Mariae monialium de Iadra. Die sabbati 10. mensis martii ultrascriptus dominus abbas Rogove cum duobus nobilibus una cum domino duce Trojae, scilicet domino Perecto, et cum nostris ambasciatoribus, scilicet domino Iacobo de Raduchis et Simone Detrico, in galea praedicti domini capitanei et una cum domino Anzulino, fratre eiusdem domini capitanei, reversi sunt Iadram.

huius insulae. Duodecim sunt villae habitatae, Nerezi, Culmatium inferius, Scrip olim civitas, Dol, Prasnice, Straxevnich, Culmatium superius, Podhume, Mossulla, Dubrovitzza, Gradatium et Podgracischie. Sui primi habitatores, ut excerpsi ex aliquibus membranis, fuerunt Graeci, qui destructa Troia applicuerunt ad hanc insulam. Multi, et Stoissa archipresbyter scripsit, quod hi Graeci fuerunt ex civitate Ambraciae, et ideo insula Bracia fuit appellata. Progressu temporibus hi Graeci aedificaverunt civitatem Braciae, quae vulgo nominabatur Scripea, hodie Scrip, quae postea habitata fuit

87  Trux perimit Mavors, Solymis dum praelia miscet.
88  Hanc irata suis figit Dictynna sagittis.
89  Hippolochi vero me dico e semine cretum.
90  Qui dum me patriis ad Trojam mitteret oris, 90
91  Fortibus ante alios monuit clarescere factis,
92  Nomina magnorum nec dedecorare parentum,
93  Quos Lyciae terra ampla tulit, tulit alta Corinthus.

1.73.1  Dulce nec eloquium linguae, quo Nestora vincis,
1.73.2  Nec qua praecellis Nirea, forma decens, 74. AD TROÏLUM
1.74.1  Vis tua facta canam, nec vis dare, Troïle, quicquam,
1.74.2   Sed dicis: Tua sic fama perennis erit.
1.74.3  Nil de te scribam licet, hoc Tirynthius heros,

1.73.2  Nec qua praecellis Nirea, forma decens, 74. AD TROÏLUM
1.74.1  Vis tua facta canam, nec vis dare, Troïle, quicquam,
1.74.2   Sed dicis: Tua sic fama perennis erit.
1.74.3  Nil de te scribam licet, hoc Tirynthius heros,
1.74.4   Hoc Ithacus nobis, hoc dabit Aeacides,

etiam si me, neglectus omiserit index,
1.74.10   Te tamen insignem pagina tota seret.
1.74.11  Nil ago; cunctaris pretium taxare poetae;
1.74.12  Haec summa est; vel da, Troïle, vel taceo. 75. AD EUNDEM
1.75.1  Troïle, non tantum nostrae mea carmina prosunt,
1.75.2  Sed famae prosunt

ago; cunctaris pretium taxare poetae;
1.74.12  Haec summa est; vel da, Troïle, vel taceo. 75. AD EUNDEM
1.75.1  Troïle, non tantum nostrae mea carmina prosunt,
1.75.2  Sed famae prosunt amplius illa tuae.
1.75.3   Fac tamen amborum ponantur commoda in aequo;
1.75.4  Sic etiam medium iure

etiam medium iure subibis onus.
1.75.5  Pallori nostro sit inanis gloria merces,
1.75.6  At vobis constet, quod venit inde, decus.
1.75.7  Si pro me non vis, vel pro te, Troïle, solvas,
1.75.8  Perdo meam partem, perdere nolo tuam.
1.75.9  Hoc eme de nostro, gratis hoc sume, libello,
1.75.10  Qui sua partitur non vel iniquus homo est.

prius norat; nunc Linus edocuit. 168. DE EODEM
1.168.1  Ite procul supera lapsi de sede maligni;
1.168.2  Formosus nostro est Troilus in gremio. 169. IN EUNDEM
1.169.1  Interpres, Line, codicum sacrorum,
1.169.2  Francisci rigidam secute sectum;

Titus;
1.270.3  Ille sed Inachidas missurus sub iuga, venit;
1.270.4  Hic tibi demturus, Graecia, triste iugum. 271. DE TROIA EVERSA ET ROMA IMPERANTE
1.271.1  Cum gravis Herceas Priamus procumbit ad aras,
1.271.2  Summus sit Lachesis, sit cruor iste Phrygum,
1.271.3  Nam procul Ausonios portus Aeneia

1.271.2  Summus sit Lachesis, sit cruor iste Phrygum,
1.271.3  Nam procul Ausonios portus Aeneia classis
1.271.4  Iam subit aeternae principium patriae.
1.271.5  Quam bene, Troia, iaces, de cuius tanta ruinis
1.271.6  Urbs oritur, mundi quae tenet imperium. 272. DE ACHILLE
1.272.1  Rector bellipotens, sub

1.272.5  Thessalia at nulla est; accede, et dicito Achilli,
1.272.6  Legibus Aeneadum Thessala regna premi. 273. COMPARATIO TROIAE ET PHOENICIS EXUSTI
1.273.1  Non secus e Phrygiis surrexit Roma ruinis,
1.273.2  Morte sua Phoebi quam reparatur avis.
1.273.3  Nam simul ac fessam solvit longaeva senectus,

vias,
1.285.3  Non iam tellurem pedibus contingo, sed alma,
1.285.4  Cum Iove discumbens impleor ambrosia. 286. VERBA TROIAE AD PALLADEM
1.286.1  Parce, precor, Pallas; colui nam semper honores,
1.286.2  Aureis in templis, Troia misella, tuos.
1.286.3   At tu me vastas, et pomi unius ob iram,

ambrosia. 286. VERBA TROIAE AD PALLADEM
1.286.1  Parce, precor, Pallas; colui nam semper honores,
1.286.2  Aureis in templis, Troia misella, tuos.
1.286.3   At tu me vastas, et pomi unius ob iram,
1.286.4  Decerpis tristi, moenia tota, manu.
1.286.5  Pastor ut occideret fuerat satis; improbus, esto,

1.310.4  I nunc, felicem, qui timet, esse puta! 311. IN GRAECIAM
1.311.1  Improba deleta, gavisa est Graecia, Troia,
1.311.2  Postmodo sed dominos pertulit Aeneadas. 312. EPITAPHIUM ANDREOLAE, MATRIS NICOLAI V. PONTIFICIS

Testis Democritus, qui, quo sapientior esset,
1.327.4  Luminibus tenebras intulit ipse suis.
1.327.5   Caecus erat Cyclops, calamis cum dulce creparet,
1.327.6  Cum caneret Troiam, caecus Homerus erat.
1.327.7   Caecus et ille senex, Pyrrho qui pace negata,
1.327.8  Reppulit a Latio dedecus imperio.
1.327.9   Stesichorus sonuit melius, cum lucis

2.94.3   Condicio tua sit stabilis. Nec tempore parvo
2.94.4  Vivere te faciat hic deus omnipotens. 456. VATICINIUM CALCHANTIS DE EXCIDIO TROIAE
2.95.1  Ferte animis et adhuc durate in tempus, amici,
2.95.2  Ut pateat, si vera canit vel inania Calchas.
2.95.3   Pectoribus siquidem facile retinemus, et omnes

secura sedet ramo super arboris ales,
3.3.66  Aspicit implicitos, aucupis arte pedes.
3.3.67  Dum penitus misso gaudebat laeta timore,
3.3.68  Capta fuit Graio Dardana Troia dolo.
3.3.69  Excute de digitis malesanae dona puellae,
3.3.70  Excute; amara sub hoc melle venena latent.
3.3.71  Quis demens adeo, quis tam vesanus et excors,

3.8.55  Nec viridi specie, viridive aetate movetur,
3.8.56  Non fortem ignavo ferius illa rapit.
3.8.57  Nirea Thersitae, Paridem sed iungit Achilli,
3.8.58  Troilus et tremulum mittitur ante patrem.
3.8.59  Hic, hic funereos qui nunc effertur ad ignes,
3.8.60  Quam modo robustus, quam modo sanus erat!
3.8.61  Non illo duras quisquam

homini quoniam non est data tanta potestas,
3.8.184  Accipe de domini, carmina moesta, lyra.
3.8.185  Carmine adhuc Attis, et carmine vivit Adonis,
3.8.186  Carmine Troiades, carmine claret Hylas.
3.8.187  Sume simul lacrymas, fratri paullo ante negatas,
3.8.188  His madeat tua qui contegit ossa lapis.
3.8.189  Tum gemini extremo scribantur

omnes Hyades, Haedi ambo, totus Orion,
4.12.16  Liquitur, et Delphin aequora multa vomit.
4.12.17  Nunc pariter geminas inclinant funditus urnas,
4.12.18  Hinc pater Eridanus, Troius inde puer.
4.12.19  Aut certe suprema alti convexa tegentes,
4.12.20  Aetheris, in terras praecipitantur aquae;
4.12.21  Ingeminant densi, valido sic turbine, nimbi,

sumunt lumbos, et pinguia patres
4.14.56  Ilia, diversum cetera vulgus habet.
4.14.57  Aequarat Phrygiis venatica dona carinis
4.14.58  Naufragus in Libyco littore Troïades
4.14.59  Hic minor in plurimis numerus confertur, et unus
4.14.60  Romanum cervus spargitur in populum.
4.14.61  Tibri pater, tales Hister tibi mittit

cum prosapiam suam, medio vere nascentibus, et primo autumno defluxuris arborum foliis quam simillimam esse cogitaverint; ac nonnulla insuper adnotanda, quae legens tu ipse animadvertes. Sed ut omnia liquidius clarescant, contextum tibi poematis breviter intimabo. Praevalentibus adversum Trojanos in campo Graecis, Aeneam et Hectorem Helenus admonet vates, uti restituta quam primum acie, alter eorum, videlicet Hector, urbem petat, ac Minervam supplicationibus et donis propitiandam curet, cujus favore Diomedes et reliqui Graecorum principes, magnam stragem ediderant. Igitur

cavens, ne forte, quemadmodum paullo ante Veneri et Marti, sic et nunc deo cuipiam, sub humana specie latenti, quamvis ignarus, tamen impie congrederetur. Glaucus vero illi excusationem praefatus, tandem commemorat, se quidem a Sisypho et Bellerophonte Corinthiis regibus esse oriundum; sed modo ad Trojam venisse e Lycia. Quibus auditis confestim a Diomede hospes agnoscitur, et amicitia inter eos, variis pignoribus confirmatur. Proinde, ut ad eam partem unde sequentia dependent, regrediar, Hector quidem, inquit, cohortatis suis, Ilium profectus est.
Glaucus at Hippolocho satus

Quod quidem nobilissimus poetarum in Anchisen ingenue effinxit, cum hortaretur a filio fugam capessere seque incendiis Iliacis subtrahere:
abnegat excisa vitam producere Troia
exiliumque pati. "Vos o, quibus integer aeui
sanguis" ait, "solidaeque suae stant robore uires,
vos agite fugam.
Me si caelicolae uoluissent ducere uitam,

emori, si fieri posset, uellem ut ea, quae dico, mihi liceret inuenire. Quanta delectatione autem afficerer cum Palamedem, cum Aiacem, cum alios iudicio iniquorum circumuentos conuenirem. Tentarem etiam summi regis, qui maximas copias duxit ad Troiam, et Ulixis Sisyphique prudentiam, nec ob eam rem, cum haec exquirerem sicut hic faciebam, capite damnarer. Nec uos quidem, iudices, hi qui me absoluistis, timueritis: nec umquam enim cuiquam bono mali quicquam euenire potest nec uiuo nec

emori, si fieri posset, uellem ut ea, quae dico, mihi liceret inuenire. Quanta delectatione autem afficerer cum Palamedem, cum Aiacem, cum alios iudicio iniquorum circumuentos conuenirem. Tentarem etiam summi regis, qui maximas copias duxit ad Troiam, et Ulixis Sisyphique prudentiam, nec ob eam rem, cum haec exquirerem sicut hic faciebam, capite damnarer. Nec uos quidem, iudices, hi qui me absoluistis, timueritis: nec umquam enim cuiquam bono mali quicquam euenire potest nec uiuo nec

emori, si fieri posset, uellem ut ea, quae dico, mihi liceret inuenire. Quanta delectatione autem afficerer cum Palamedem, cum Aiacem, cum alios iudicio iniquorum circumuentos conuenirem. Tentarem etiam summi regis, qui maximas copias duxit ad Troiam, et Ulixis Sisyphique prudentiam, nec ob eam rem, cum haec exquirerem sicut hic faciebam, capite damnarer. Nec uos quidem, iudices, hi qui me absoluistis, timueritis: nec umquam enim cuiquam bono mali quicquam euenire potest nec uiuo nec

emori, si fieri posset, uellem ut ea, quae dico, mihi liceret inuenire. Quanta delectatione autem afficerer cum Palamedem, cum Aiacem, cum alios iudicio iniquorum circumuentos conuenirem. Tentarem etiam summi regis, qui maximas copias duxit ad Troiam, et Ulixis Sisyphique prudentiam, nec ob eam rem, cum haec exquirerem sicut hic faciebam, capite damnarer. Nec uos quidem, iudices, hi qui me absoluistis, timueritis: nec umquam enim cuiquam bono mali quicquam euenire potest nec uiuo nec

de morte Pallantis consolantem: Tum genitor natum uerbis affatur amicis: "Stat sua cuique dies, breue et irreparabile tempus omnibus est uitae; sed famam extendere factis, hoc uirtutis opus. Troiae sub moenibus altis tot nati cecidere deum; quin occidit una Sarpedon, mea progenies. Etiam sua Turnum fata uocant metasque dati peruenit ad aeui."

Sed magis in curam nostri consurge tuendi exemplumque mihi coniugis esto bonae, materiamque tuis tristem uirtutibus imple: ardua per praeceps gloria uadit iter. Hectora quis nosset felix si Troia fuisset? Publica uirtutis per mala facta uia est. Ars tua, Typhi, iacet si non sint aequore fluctus, si non sint homines ars tua, Phoebe, iacet. Quae latet inque bonis cessat non cognita rebus,

temperat spes lucri; quod intelligens apud apud nobilissimum poetam Aeneas ad socios ait: Per uarios casus, per tot discrimina rerum tendimus in Latium, sedes ubi fata quietas ostendunt; illic fas regna resurgere Troiae. et addit: Durate et uosmet rebus seruate secundis: forsan et haec olim meminisse iuuabit. Hieronymus

fratresque suos et quibus ista contingunt, morientes felices appellant. Contra uero, quibus aut omnia aut plura defuerint, infortunatos et miseros. Vnde Aeneas: O terque quaterque beati quis ante ora patrum Troiae sub moenibus altis contigit oppetere! – beatos appellat quod in patria et in oculis parentum mortui erant et ex eorum collatione suam infeliciorem deflet

Non est enim sapientis dicere 'Non putaram'. "Ex hoc et illa iure laudantur," ut Cicero ait: "Ego cum genui, tum moriturum sciui et ei rei sustuli. Praeterea ad Troiam cum misi ad defendendum Graeciam, sciebam me in mortiferum bellum, non in epulas mittere." et illud Thesei apud Euripidem: Nam qui haec audita a docto

et hac re maestum a dolore poterimus si inicere ei curauerimus spem cuiuspiam non mediocris boni ac persuadere magna ipsum bona nec dubia manere. Quod quidem quantum ualeat, uel ex illo Veneris cognosce: Hoc equidem occasum Troiae tristesque ruinas solabar fatis contraria fata rependens. Quoniam ab Ioue audierat hinc fore ductores reuocato a sanguine Teucri

III.11.5 Postremo ] Porro (corr. ex Profecto) V1 | post hominum delevit dari materiam in qua uir | leuiter addidit III.11.6 Per uarios... Troię Verg. Aen. 1,204-6 | Durate... iuuabit Verg. Aen. 1,207,203 III.11.7-9 (...Hęc Hieronymus) desunt in V1

patriis procul hospes ab oris,
18  Picentum et per te reddita terra nocens.
19  Heu, modo ad Euganeam Troiani Antenoris urbem
20  Fecerat ingenii quanta pericla sui!
21  Ille et pontificum et ciuilia iura tenebat
22  Stabat et Aonii primus in arce iugi.
23  Euocat a studiis Sixtus, torpere nepotem
24  Tam

crudeles, renouatis uulnera, Parcae,
66  Dilectumque iterum sauciat inguen aper?
67  Nunc demum nobis periit Cynareius ardor,
68  Nunc demum uideor uilis et orba mihi.
69  Per te celsus Eryx, per te mihi Troius heros,
70  Et meus, heu! per te saluus Adonis erat.
71  At Ad saltem implesset- decor hic quoque quos debuit- annos,

3.11.30   Mora notant lesi sparsa cruore uiri.
3.11.31   Et Paris infoelix tanto guadebat in ictu,
3.11.32   Sed Paridis flamma, regia Troia, cadis.
3.11.33   Tu capis intactam tenero sub Marte iuuencam
3.11.34   Et tandem blando cogis amore mori.
3.11.35  

ab eo proiecta colligit X . Mydas optauit, ut quicquid tangeret, aurum fieret, pene inedia consumptus est. XI . Polymestor, rex Tracum, Polydorum sibi a Pryamo commissum, ut auro eius potiretur, audito Troye excidio interemit. Hecuba mater in uindictam filii nares illi mordicus auulsit XIII .
Aduersa. Cadmus et Harmonia calamitatum suarum et nepotum tedio affectus fugerunt in

monitus, ut a feris caueret, aprum aggressus periit X .
Anima. Pythagoras deffinit nefas esse animalium carnibus uesci eo quod hominum animę in his transfundantur. Ait memoria tenere bello Troiano se Euphorbum, Panthoidis filium, fuisse, quo a Menelao occiso animam in se tranfusam esse XV . SENECA
Agricola.

Iason in Colcho draconis dentes seminat, armatorum seges prodiit. Iason inter eos monitus a Medea lapidem iecit, et mutuis uulneribus conciderunt. Iaculum sine errore, quo Procis periit VII . Troianorum et Gręcorum primum certamen secus littus. Centhaurorum pugna in nuptiis Perithi et Hyppodamię XII . Bona omnia, sub sęculo aureo I . Numa Pompilius efferatos bello Romanorum animos

in stagnum VIII . Caliroe petenti dedit, ut duo filii eius in ętatem ualidam adolerent, quo patrem Alcmanum per fallaciam Phegei occisum ulcisci possent VIIII . In aquilam uersus Ganymedem, Trois filium, e monte Ideo rapuit in cęlum ministrumque sibi fecit X . Thetim adamauit, sed concubitu abstinuit, cum prędictum esset filium patre fortiorem genituram XI . Aurora rogante Memnonis,

id esse remedium in coniugem amoris deserti. Ea denique indutus Hercules in Euboea, cum filiam regis adamasset, consumptus est ui ueneni. Lycam famulum, qui uestem attulit a Deianira missam, arreptum proiecit in mare. Sagittas reliquit Philotetę, Peantis filio, sine quibus Troia capi non potuit. Exustus pyra, quam ei Philotetes struxerat, deificatus est. Hebben, Iunonis filiam, sibi copulauit; ex qua Iolaum genuit; genitus pręuenit ętatem adultu IX . Hesionen, Laomedontis filiam, belluę marinę expositam

pugnare solebant, ut ipsi testes glorię essent aut honeste morientium aut fortiter uincentium 347. Nascentem laudem comitat fauor, contemptus senescentem 356. Gemitus Cęsaris ad Alexandri statuam 367. Nero deorum emulus 418. Gula. Noe ebrius 2. Troiani mensas comedunt 42. Arpię 42. Vinum foeminis interdictum 70. Mandane micturiens urbem cum tota Asia uisa est inundare 90. Persę non nisi poti consultant. Cyrus Persis prandium apposuit 91. Cyri uictoria in Massagetas crapula graues

posset; in nuptiis Perithoi et Hyppodamię a Centauris truncis arborum obruta interiit. Paris Achillem sagitta in talo fixa interemit, eo ictum dirigente Apolline, in qua parte sola mortalis erat XII . Herculis sagittę fatales, sine quibus Troia capi non potuit. Achilles occidit Memnonen XIII . Cyclops scopulum auulsum proiecit et obruit Athim propter Galatheam XIII . Ęneas occidit Turnum

multitudinem- Alterum , inquit, uidisse te puto hoc admirabilius. Interrogante illo respondit Quod in tanta multitudine nemo sit, qui Giscon appelletur 57 . Duo Attenes eandem fortunam sortiti, duo Acteones, duo Scipiones. Troia ter capta propter equos 142 . LACTANTIVS FIRMIANVS
Naturam nihil aliud esse quam Deum 37 .

Res. Regnum non est summum bonum 57 . Moyses quo tempore Iudeis pręfuit. Item Iosue. Iudices. Reges. Cyrus 77 . Salomon pręcessit Troianum excidium CXL annis 79 . Resurrectio corporum. Resurgent mortui 164 . De carnis immortalitate post resurrectionem 165 . De resurrectione

ex his quę sine labore hominum proueniunt 284 . Italię laus maxima 355 . STRABO
Tedium. Troianę mulieres, postquam eas pelagi perteduisset, suorum naues incenderunt 105 . Tinctura. Aqua tingendis idonea lanis 244 . Purpura Tyria optima 288 .

Ochiroe plura quam dii permitterent prędicere affectans mutata est in equam II . Calchas, Textoris filius, portento draconis, qui ad nidum uolucris deuolutus pullis octo consumptis in saxum dirriguerat, significari dixit Argiuos nouem annos Troiam obsidione pressuros, decimo capturos XII . Tages primus apud Etruscos diuinandi scientiam inuenit XV .
Vindicta. Mynos domitis Atheniensibus, quia

Quando prophetę desierunt 69 . Vrbs. Saturnus primus urbem condidit 6 . Babylonia 62 . Diospolis. Thebę 66 . Quando Troia euersa 68 . Ciuitas in XII diuisa 84 . Vestes magnificę 55 . Venti non ad perniciem, sed ad utilitatem 56 . Pruinę et niues

1.5.37  Ecquisquam uulgo persuadeat ut tibi tradat
1.5.38   Rem sacram, auxilio quam putat esse suo?
1.5.39  An tibi Palladium tribuisset Troia petenti,
1.5.40   Num, precor, aut Phrygios Martia Roma deos,
1.5.41  An Praenestinas posset praestare sorores,
1.5.42   Numquid

3.4.58   Si mores, qui non dedecuere genus;
3.4.59   Quod, puto, Romano est de sanguine, nanque colonos
3.4.60   Huc misit quondam Troia Roma suos.
3.4.61  Hunc tot amicorum ne reice; dignior alter
3.4.62   Nemo sodalitio est, nemo fauore tuo.

tamen ipse loquentem
1.255  Instigat coeptis peragat fata impia dictis.
1.256  At multum miserandus Hylas male cognita ponti
1.257  Numina narrando luctus solatur acerbos,
1.258  Supplicii uelut immeriti sortisque nefandae:
1.259  "Foelix Troianus Phrygia uenator ab Ida"
1.260  Mox ait, "ad caelum raptus, quoi Dardana pubes
1.261  Inuidet et superis qui dulcia pocula praebet!
1.262  Foelix ille puer Phrygiis in montibus Atys,
1.263  Cymbala quoi tollunt moestas resonantia curas

3.334  Herculeas super astra ferunt: ut fata nouercae
3.335  Prodigia atque odium domuit geminumque leonem,
3.336  Aeripedem ceruam, taurum, Stymphalidas, hortos
3.337  Hesperidum: "Tu terrigenas, inuicte, Gigantes
3.338  Deiicis, euertis Troiam, tu Albionas imbre
3.339  Ad Rhodani ripas sternis Nessumque latronemque
3.340  Acer Auentinum, tu templa Lacinia condis.
3.341  Te quoque labentem mundum superosque tenentem
3.342  Atlas obstupuit, te tela trisulca ferentem

17.4   Phasiacas postquam sollicitauit aquas.
17.5   Troius Aeneas, dum conderet altera Phoebi
17.6   Pergama, sidereos transiit ille polos;

37.30  Innumeras misera conditione fores.
37.31  Laomedontis opus Phrygii, lacrimabile regnum,
37.32  Exseret euersum Troia superba caput.
37.33  Num cinerem precor esse putas Carthaginis altae;
37.34  Nil habet ostendat quid superesse sui?

suo nunquam concepit pectore Bacchus
39.40  Gaudia Gangeticis cum traheretur equis.
39.41  Tanta nec, Hectoreae caderent cum moenia Troiae,
39.42  Audiit Haemonium Graiugenumque decus.
39.43  Tanta Giganteus Phlegraea ualle triumphus

10   Sed nec adhuc magnae Thetidis flagrarat amore
11   Nec sociare toros taedasque subire iugales
12   Certus erat. Coeunt proceres cladique precantur,
13   Fatalem Phrygiae terris ut reddat Achillem,
14   Qui populos regat Emathios, quo vindice Troia
15   Hospitii meritas laesi det perfida poenas.
16   Iamque suis thalamis natarum Doridos unam
17   Peleus addiderat: glaucae coiere puellae,
18   Conveniunt superi festumque hymenaea frequentant
19   Sertaque dependent reseratis undique

conferre maritae
309   Graecia nec cursus Pisaea lege petitos
310   Audeat et multa dotatam caede puellam,
311   Illa licet Graias peritura in Pergama vires
312   Moverit et demum in patriam repetita cremarit
313   Laomedonteae fumantia moenia Troiae,
314   Fixerit haec foribus putri squallentia tabo
315   Ora suis victrixque ipsos damnarit amantes
316   Ad Phlegethonteae liventia stagna paludis?
317   O felix, cui te iungent bona fata marito,
318   Felix virgo, tua facies quem prole

fuerat Pannonię quondam Delmatięque confinium. Quomodo, quęso, ista simul stare possunt, ut oppidum aliquod Pannoniam Delmatiamque disterminet, et in Istria sit, cum post Istriam Liburniam esse constet, Liburnię autem iunctam esse Delmatiam? Nisi forte aliquis de stirpe Aeneę Troiani inuentus sit Ilium in Italiam portans uictosque penates, aut tantam habens fidem, ut non solum montes, sed etiam cum montibus prouincias transtulerit, atque ita Delmatiam cum Stridone oppido de loco suo auulsam ultra Liburniam in Istriam usque iusserit euolare, ut Stridon (sicut

1.11  Musa, decus Vatum, liceat mihi suggere fontem
1.12  Ex Helicone sacrum, et si post sitientia labra
1.13  Inspiceres, puros perfundas Virgo liquores.
1.14  Hoc pede non ludam Trojam, olim namque ruentem
1.15  Crimine Tyndaridis, vel Thebas; ossibus haud hic 15
1.16  Implebo Aemathiam Romanis; fonte superbo
1.17  Sed madidus referam quae sanctum sidus adorant.

Quis nunc dignas in carmina uires
Suppeditet? Non Cyrrheę de uertice rupis
Descendens lauroque caput pręcinctus Apollo,
1.5   Non Nysę numen, furiata mente Lyęus,
Pieridumque chorus. Nam non ego dicere Troię
Excidium Thebasue paro nec sparsa cruore
Thessala Romano bellis ciuilibus arua,
Sed cęlo cognatum opus arcanisque sacratum
1.10   Mysteriis. Quorum qui solus crederis autor,
Solus, magne

Egregiam forma niueoque colore nitentem. Acteon
Talem (si ueterum figmentis credimur) olim
Nudam Gargaphii Titanida fontis in undis
9.190   Vidit Aristeides, tales et Troius ille Paris
Arbiter ob speciem certantes atque decorem
Spectauisse deas perhibetur, tempore longo
Incertus, cui prima daret pręconia formę.
Hanc ergo ut

niuibus certantia colla,
Cęsaries auro, geminis duo lumina stellis. Parthenopeus
Pulchior ad Thebas misso duce Parthenopeo, Nireus
Ad Troiam Nireo fuerat Dauidis alumnus.
10.335   Quum tamen ambo una iam uersarentur in urbe,
A genitore duos declinans luxerat annos.
Interdicta sibi pręsentia quippe parentis
Quum foret, exilium grauius tolerabat ibidem

sęcla redisse
Aurea Saturni plebis uox una patrumque
Augusto rectore fuit. Nec cesserat error
Gentis adhuc coluisse deos. Mihi serta ferebant
Laurea Parnasi gemino de uertice Musę.
D75  Arma, uirum cecini Troię qui primus ab oris
Aduenit Danao cecidit quum Pergamon igni.
Sed quę te mala mens tantos iterare labores
Auersum cogit? Montis iuga lęta beati
Scandere quid refugis? Verę, mihi crede, quietis
D80  Hic

et sententiarum figurae, quas alter usurpat elegantissime, apte alter imitatur. Sed ingenue tamen illud oportet fateri, materia superari Vergilium, cum quo certatur oratione. Nam Romanorum res illustriores et magis amplae fuere quam quas Troia profectus in Italia gessit Aeneas. Ac tantum interesse constat, quantum dignitas aetatis ac splendor quidam et imperii maiestas praecelluit superioris saeculi simplicitati, hominibus scilicet nondum aspirantibus ut toti

loquaces,
Vosque, Napeę, uarios, tenellę,
Spargite flores.
Buccina Triton uiridisque Nereus
Personet concha, pariter, falaces
35  Filię, longas choreas relicto
Ducite ponto,
Tuque, Troianę modo rapte in Idę
Vallibus, largum, puer, adde uinum,
Da Maroneum, potius uetustum
40   Funde Falernum.
Lesbios pleni sapiant racemos
Canthari, uel quę Corybantes edunt,
Massica antiquis

/ sed bellicosissimas gentes sibi tamdiu parere coegerunt / Amazonum virtus. donec Hercules Iouis filius Euristei iussu profligatis amazonibus Amazones ab hercule profligatae. Hyppolitem reginam non abduxerit / atque Panthesilea demum bello troiano ab Achille non sit interfecta: Panthesilea ab Achille interfecta. tametsi comperio relatum in monumentis Amazonas vsque in tempora Alexandri Macedonis floruisse. Haud leuiores tumultus fere ab aedem septentrionis plaga ruentium instar turbinum Europam lacerauere:

sic denominata. Is, cum Iolen filiam Herculi despondisset, a filiis dissuasus tradere noluit. Hoc Hercules indigne iracundeque ferens, ipsum et liberos eius internicione deleuit et Iolen raptam atque ablatam ardenter medulitusque amauit. (Troia) Troiam quoque quondam fertur expugnasse, quod testatus est poetarum princeps Vergilius dicens: Vt bello egregias olim euerterit urbes, Troiam Oechaliamque. Nescio an quicquam aliud a poetis de illo relatum habeamus, nisi quod Nessi dolis tunicam (Herculis

denominata. Is, cum Iolen filiam Herculi despondisset, a filiis dissuasus tradere noluit. Hoc Hercules indigne iracundeque ferens, ipsum et liberos eius internicione deleuit et Iolen raptam atque ablatam ardenter medulitusque amauit. (Troia) Troiam quoque quondam fertur expugnasse, quod testatus est poetarum princeps Vergilius dicens: Vt bello egregias olim euerterit urbes, Troiam Oechaliamque. Nescio an quicquam aliud a poetis de illo relatum habeamus, nisi quod Nessi dolis tunicam (Herculis mors) Lerneo

ipsum et liberos eius internicione deleuit et Iolen raptam atque ablatam ardenter medulitusque amauit. (Troia) Troiam quoque quondam fertur expugnasse, quod testatus est poetarum princeps Vergilius dicens: Vt bello egregias olim euerterit urbes, Troiam Oechaliamque. Nescio an quicquam aliud a poetis de illo relatum habeamus, nisi quod Nessi dolis tunicam (Herculis mors) Lerneo ueneno infectam induerit et, cum se moriturum cerneret, Lycam puerum, qui eam mali nescius attulerat, in mare et se ipsum in ardentem

cecidit uel sancta mente chorebus
1.118  Vulnere letifero domuit quam lege sinistra
1.119  Fatorum, Casmilla tuae noua amentia mentis,
1.120  Magnus Arons quondam Troiano sanguine creatus.
1.121  Haec est uirgo pia et uiuae uirtutis imago,
1.122  Hac Gonzaga domus tolletur sidera adusque. Laus a progenie illustrissime Leonore.

auctor, nocturnas ueritati tenebras superinducere consueta et scriptorum apud plerasque gentes penuria, quae late patentia per orbem regna inhabitarunt. Quid quod multae nationes sponte aut uariis agitatae bellis patrias sedes deserentes non minus antiqua cognomina quam auita loca perdiderunt? Sic Troiae incendium clarissimarum urbium populorumque, Troianis pro locorum diuersitate nouas appellationes sortitis Troiani post dispersionem uario nomine appellati. (ut Plinius inquit), Plinius

gentes penuria, quae late patentia per orbem regna inhabitarunt. Quid quod multae nationes sponte aut uariis agitatae bellis patrias sedes deserentes non minus antiqua cognomina quam auita loca perdiderunt? Sic Troiae incendium clarissimarum urbium populorumque, Troianis pro locorum diuersitate nouas appellationes sortitis Troiani post dispersionem uario nomine appellati. (ut Plinius inquit), Plinius libro VI. capite II (2) origo

nationes sponte aut uariis agitatae bellis patrias sedes deserentes non minus antiqua cognomina quam auita loca perdiderunt? Sic Troiae incendium clarissimarum urbium populorumque, Troianis pro locorum diuersitate nouas appellationes sortitis Troiani post dispersionem uario nomine appellati. (ut Plinius inquit), Plinius libro VI. capite II (2) origo fuit, ut hi quidem (sicut Sabellico placet)

Aeneadis (3) prime libro VII. Romani, illi autem Veneti nuncupentur. Nam Venetos (teste Plinio) Pli. li. III. capi. XVIII. (4) Troiana stirpe ortos auctor est Cato. Sic et Tyrii pudicissimam Didonem Dido pudicissima. sequuti (ut idem Sabellicus inquit) Sabellicus Aeneadis prime libro IX.

ibidem productorum suauitate postponuntur. Tanta est autem huius soli salubritas, ut indigenis prodigio simile appareat homines aeris intemperie morbos posse incurrere. Quo fit, ut germinandis populis Dalmatia sit aptissima et proinde pace comite hominum frequentia refertissima. Vnde ferunt ante Troie incendia Dalmatiam sic collonis plenam exstitisse, quod, cum Antenor necnon et Diomedes Illyricum sulcarent salum, nullas in Dalmatia uacuas habitatore sedes inuenerunt. Sed quorsum Antenorem Diomedemque refferro, cum Argonautae longe ante litus

dicitur, Catharum alias Ascriuium. Rixonensium (sicuti Cypicus Coriolanus opinatur) Cypi. Corio. de bello Asiatico. (217) reliquiae uel, ut ipsi Catharenses incerto auctore autumant, populi ex Asia Graecorum Troiam deuastantium furorem declinantis post uaria maris discrimina ultima sedes. Quod (ut praefati sumus) duo uterini fratres ex ordine praedicatorum, Vincentius et Dominicus, Vincentius et Dominicus fratres Catharenses. suis scriptis et indefessis ad populum

6.192  Ii uero socios ui multa, et crimine laedunt.
6.193  Vos igitur prompti miserescite, multaque egenis
6.194  Ferte uiris benefacta, beata cordis ab arca.
6.195  Fronte arcete dolos, simulataque dona Mineruae,
6.196  Troia quibus periit miseris euersa ruinis.
6.197  Sat diuinus honos uobis, aeternaque merces,
6.198  Non uani, seu quos affectat mimus honores.
6.199  Ah tumido multos elata superbia fastu
6.200  Sustulit, ah miseros tristi et pessumdedit orco.

Lucis agens ad bella nouas in nube phalanges,
8.460  Armat et aetherio flagrantibus igne sagittis
8.461  Lucida quae plenis iaculentur tela pharetris,
8.462  Tela facesque simul Iudaea in tecta uolanteis.
8.463  Haud Agamemnoniis arsit neptunia Troia
8.464  Tot facibus, quot ab his flagrarunt ignibus arces.
8.465  Fulmina nec totidem Cyclopum educta caminis
8.466  Perrumpunt altas deiecto uertice turres,
8.467  Tela quot haec apices, et tecta superba domorum
8.468  Deiiciunt excussa,

litterarum, uersabuntur: nam cui non dulce est meminisse Scipiones, Publios, Gneos, Africanos, Asiaticos, Nasicas, aliosque terrores hostium ac reipublicę propugnacula, qui de una domo Corneliorum tanquam de equo troiano prodierunt? Rursus nemo est adeo corruptus ingenio quin a Sicinio, Sp. Melio, Petiliis, Gracchis, Saturnino, Druso mentem auertat, ac huiusmodi turbulentos homines, seditionum faces, sentinam flagitiorum

omnes accepimus: Coegit me magnitudo doloris de fortuna urbis, deque miserrimis temporibus quaeri, praesertim in hoc caetu, apud homines doctissimos, qui intelligunt quantum huic urbi, ex qua literae et humanitas huc importata est, omnes gentes debeant. Quod autem de capta Troia Vergilius praefatur.
Quis cladem illius noctis, quis funera fando
Explicet, aut possit lachrymis aequare labores?

illo [nescio?], quid et de pontifice Romano – quae quidem nisi Ferdinandus faciat, bellum sibi paratum esse intelligat. Ferdinandus nihil iis belli rationibus deterritus bellum et ipse parat, sed ita, ut de eo illud fortasse dicere posses, quod Virgilius de Troili cum Achille congresso dixit Infelix puer atque impar congressus Achilli 51 Ubi Joannes fit certior de tanto belli apparatu Turcico veritus id, quod evenit, consulens non solum reipublice Christianae, sed etiam inimico mittit ad Thurcum medio Ibraym bassa a Christianitate

4.1  Alta ego cantans Maruli nunc carmina ,
4.2  Carmina sublimi calamo celebranda Maroni,
4.3  Qui Troiae pinxit fatum, dignissima Homero,
4.4  Per Lati populos, Graias spargenda per urbes,
4.5  Ore auido legi, mens nec satiata

seu Jovios addam, et reliqua, quibus facile cedunt, Venetos movere maluisses, Ariona vincere et Argum sopire posse haud dubie mihi videbaris; ingenuitatem postremo ac elegantiam actionum, quam in Te tam solidam tam raram cognovi, ut a Trojana nobilitate, a qua multi Reges, plurimaeque nationes remotissimam originem ac fastuosas magnitudines non tam mutuare, quam trahere contenderunt, prodiisse Te censuerim. Hincque est, quod licet externa imagine, gestuque ac decore

1.3.4   Quam semel immiti compede vinxit Amor.
1.3.5  Tu vero, Euganea qua lapsus ab arce Timavus
1.3.6   Fundit in Illyricos ora novenna sinus,
1.3.7  Incolis antiquam Troiani Anthenoris urbem,
1.3.8   Atque Synopaeis moenia iacta viris,
1.3.9  Ardua Cecropii tractans precaepta Solonis,
1.3.10   Et volvens animo grandia Iura tuo.

tibi protensis ad sydera palmis
4.1.91   Commendant patrias post tot discrimina terras.
4.1.92  Quin procul Illiaco te te de littore solum
4.1.93  Hectoris umbra vocat: per te mea Troia ruinis
4.1.94  Eruta, ait, veteres iterum reparabit honores;
4.1.95  Impius Helaei nec Barbarus accola Ponti
4.1.96  Dardanii cineris rumpet clamore quietem.

hic noster in extrema prooemii parte, cum narrationem exordiri vellet, videtur paucioribus quam quinquaginta versibus fecisse. ut satis appareat, nihil opus fuisse ut multa illa, quae de Graeciae dignitate detraherent, in medium proferret: quod scilicet Troiani belli tempore nondum uno nomine universa Graecia appellaretur: quod illi primum, qui cibi inopia laborarent, navibus inter se ultro citroque commeare coeperint; qui si in civitates nondum muris septas, quaeque vicatim habitabantur, incidissent,

et magnum ferat usque ad sydera nomen.
352  Haud equidem plures mentita heroas ab aluo
353  Crediderim prodisse ferae quae nocte silenti
354  Intulit extremas clades et funera Troiae.
355  Illa tamen meditata dolos et noxia ferro
356  Turba fuit, fallax Ithacus, crudelis Epaeus
357  Periuriusque Sinon diuumque irrisor Oileus.
358  Nostram pura fides placidoque modestia uultu
359  Et regale

rempublicam magnae mutationes factae snnt in moribus et vero cultu Christi servatoris. Videmus Romam, urbem gentium ac terrarum principem, quae diu sentina flagitiorum omnium et serva idolorum fuit; unde tanquam ex equo Troiano semina malorum errumpebant in omnes partes orbis Christiani, magno repente miraculo in summam pietatem conversam, exemplum ceteris omnibus caste sancteque vivendi dedisse. Quod si reipsa haererent in vestigiis non dicam

obseravit. Tum caepere alii e manibus res suas deturbare, alii capsas ad portas instruem congerere alii aliis impedimento esse; miserabile erat spectaculum; ita ut in ipso actu senior quidam collacrymans diceret: Haec facies Trojae cum caperetur erat. Praetor autem quamvis familia Venetis dimissa non multam suppelectilem secum aduxisset, tamen et ipse famulam cum universis rebus super navigium in portum portum D: portu

At nova vox venit, quia cingit circulus urbem
et parvi cordis moenia nomen habent.
Quin refero magni speciem pulcherrima cordis
Nam Divus centrum Marcus in urbe tenet. In ea post Bellum Trojanum Antenor se recepit, ut est auctor Dyctis Cretensis illorum temporum miles, et scriptor, quod possibile est Antenorem translatum in pinguiorem glebam ad Euganeos sociis suis Gnidiis reliquisse. In ea...A

ut est auctor Dyctis Cretensis illorum temporum miles, et scriptor, quod possibile est Antenorem translatum in pinguiorem glebam ad Euganeos sociis suis Gnidiis reliquisse. In ea...A recentioribus Z: In eam post Bellum Troianum Antenor se recepit, ut est auctor Dytes Cretensis ( illorum temporum miles, et scriptor, et Oppidum condidit;) quamuis Plinius Gnidiorum Oppidum fuisse testatur quod possibile est, Antenorem translatum in

Bibliographia locorum inventorum

Toma Arhiđakon (1200-1268) [1268], Historia seu cronica Salonitanorum atque Spalatinorum pontificum, versio electronica (, Split), Verborum 40426, Ed. Olga Perić [genre: prosa oratio – historia] [word count] [thomashistsalon].

Perceval Ivanov iz Ferma (c. 1312) [1312], Prohemium statutorum Spalati, versio electronica (), 1216 verborum, 44 versus, Ed. J. J. Hanel [genre: prosa oratio – praefatio; poesis - carmen] [word count] [percevalprohem].

Madijev de Barbazanis, Miha (c. 1280 - post 1358) [1358], De gestis Romanorum imperatorum atque pontificum, caput XV, versio electronica (), 471 verborum, Ed. Ivan Lučić [genre: prosa oratio - historia] [word count] [madijevmdgrip].

Pavlović, Pavao (1347-1416) [1371], Memoriale, versio electronica (), Verborum 12550, Ed. Ferdo Šišić [genre: prosa oratio - chronica] [word count] [paulopmemoriale].

Hranković, Dujam (m. 1422) [1405], Braciae Insulae Descriptio, versio electronica (, Nerezi Braciae), Verborum 899, Ed. Vedran Gligo ; Hrvoje Morović ; Karlo Kadlec [genre: prosa oratio - descriptio] [word count] [hrankdbracia].

Jan Panonije (1434-1472) [1447], Diomedis et Glauci congressus, versio electronica (, Italia; Hungaria), 121 versus, verborum 831, Ed. Samuel Teleki Alexander Kovaczai [genre: poesis - epica; poesis - versio; poesis - fragmentum] [word count] [ianpandiomed].

Jan Panonije (1434-1472) [1447], Epigrammata et elegiae, versio electronica (, Italia; Hungaria), 5735 versus, verborum 37748, Ed. Sándor Kovács [genre: poesis - epigramma; poesis - elegia; poesis - carmen] [word count] [ianpanepigreleg].

Jan Panonije (1434-1472) [1456], Epistulae, versio electronica (, Italia; Hungaria), 1969 verborum, Ed. Sámuel Teleki [genre: prosa - epistula; prosa - versio] [word count] [ianpanepist].

Nikola Modruški (c. 1427-1480) [1465], De consolatione liber, versio electronica (, Italija), Verborum 79291, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [modrncons].

Cipiko, Alviz (1456-1504) [1474], Naenia de clarissimo adolescente Petro Rhiario Sixti summi pontificis nepote, versio electronica (), 124 versus, verborum 799, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - elegia] [word count] [cipikoanaenia].

Šižgorić, Juraj; Marulić, Marko; Mihetić, Ambroz; Tideo Acciarini; Andrea Banda di Verona; Hilarion di Vicenza; Raffaele Zovenzoni; Giliberto Grineo (c. 1445-1509?; 1450-1524; c. 1420-post 1487) [1477], Elegiarum et carminum libri tres, versio electronica (), 1585 versus, verborum 10077, Ed. Veljko Gortan [genre: poesis - carmen; poesis - elegia] [word count] [sisgorgeleg].

Marulić, Marko (1450-1524) [1480], Repertorium, versio electronica (), Verborum 315700, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - loci communes] [word count] [marulmarrepert].

Crijević, Ilija (1463-1520) [1484], Carmina e cod. Vat. lat. 1678, versio electronica (, Dubrovnik), 7675 versus, verborum 46525, Ed. Darko Novaković [genre: poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - lyrica; poesis - epica] [word count] [crijevicarm1678].

Bunić, Jakov (1469-1534) [1490], De raptu Cerberi, editio electronica (, Dubrovnik), 1034 versus, verborum 6750, Ed. Branimir Glavičić [genre: poesis - epica] [word count] [bunicjder].

Božićević Natalis, Frano (1469-1562) [1497], Francisci Natalis Carmina, versio electronica (), 3135 versus, verborum 19055, Ed. Miroslav Marcovich [genre: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [natalisfcarmina].

Andreis, Matej (c. 1500) [1502], Epithalamium in nuptias Vladislai Pannoniarum ac Boemiae regis et Annae Candaliae reginae, versio electronica (), 451 versus, verborum 3143, Ed. Ladislaus Juhász [genre: poesis - epithalamium] [word count] [andreismepith].

Marulić, Marko (1450-1524) [1507], Vita diui Hieronymi, versio electronica (), Verborum 10681, Ed. Darko Novaković [genre: prosa oratio - vita] [word count] [marulmarvita].

Severitan, Ivan Polikarp (1472 - c. 1526) [1509], Solimaidos libri III, versio electronica (), 1154 versus, verborum 9287, Ed. Irena Bratičević [genre: poesis - epica; poesis - epigramma; poesis - carmen; prosa - epistula - praefatio] [word count] [severitanipsolimaidos].

Marulić, Marko (1450-1524) [1510], Dauidias, versio electronica (), 6765 versus, verborum 45407, Ed. Branimir Glavičić [genre: poesis - epica] [word count] [marulmardauid].

Marulić, Marko; Dante Alighieri (1450-1524; 1265-1321) [1510], Principium operis Dantis Aligerii de Fluentino sermone in Latinum conuersum, versio electronica (, Split), 138 versus, verborum 974, Ed. Bratislav Lučin ; Darko Novaković [genre: poesis - epica; poesis - versio; poesis - fragmentum] [word count] [marulmardante].

Beneša, Damjan (1476-1539) [1514], Epistolae dedicatoriae ex opere de secundo bello Punico, versio electronica (, Lyon), verborum 1502, Ed. Rezar, Vladimir [genre: prosa - epistula dedicatoria] [word count] [benesadepistolaededic].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1515], Ode in triumpho reuerendissimi atque amplissimi domini Ioannis de Lasko, archiepiscopi Gneznensis, de uictoria inuictissimi Sigismundi, Polonie regis, contra Moscos habito, versio electronica (), 60 versus, verborum 294, Ed. Bratislav Lučin [genre: poesis - oda] [word count] [andreisfode].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1518], Oratio Tranquilli Parthenii Andronici Dalmatae contra Thurcas ad Germanos habita, versio electronica (, Augsburg), 35 versus, verborum 5015, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [andreisfthurcgerm].

Marulić, Marko (1450-1524) [1519], Dialogvs de Hercule a Christicolis superato, versio electronica (), Verborum 8236, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - dialogus] [word count] [marulmardial].

Severitan, Ivan Polikarp (1472 - c. 1526) [1522], Feretreidos libri tres, versio electronica (), 807 versus, verborum 8510, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica] [word count] [severitanipferetr].

Pribojević, Vinko (mortuus post a. 1532) [1525], Oratio de origine successibusque Slauorum, versio electronica (, Hvar), verborum 14680, Ed. Veljko Gortan [genre: prosa oratio - oratio; poesis - epigramma; poesis - carmen] [word count] [pribojevvor].

Bunić, Jakov; Cortonus de Vtino Minorita, Bernardinus; Petrus Galatinus; Colonna Galatino, Pietro (1469-1534; m. post 1539.) [1526], De vita et gestis Christi, versio electronica (), 10155 versus; verborum 68245, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica] [word count] [bunicjvgc].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1527], Dialogus Sylla, versio electronica. (), Verborum 15372, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - dialogus] [word count] [andreisfsylla].

Štafilić, Ivan; Ioannes Staphileus (1472-1528) [1528], Oratio ad Rotae auditores excidii Vrbis Romae, sub annum Christi 1527. causas continens (, Roma), 4294 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - oratio] [word count] [stafilicioratioroma].

Vrančić, Antun (1504-1573) [1532], Memoriale Antonii Verantii de statu rerum Hungaricarum a morte regis Ludovici II. usque ad finem anni 1529, versio electronica (), Verborum 1364, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - historia] [word count] [vrancicamemoriale1532].

Kabalin, Grgur; Tolimerić, Ilija (m. 1537?) [1536], Epigrammata in codice Natalis, versio electronica (), 93 versus, verborum 644, Ed. Miroslav Marcovich [genre: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [aavvepigrnatal].

Vrančić, Antun (1504-1573) [1543], Magdalenae Millaversiae, versio electronica (, Alba Iulia), Verborum 523, Ed. László Szalay [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [vrancicaepist15430720].

Paskalić, Ludovik; Camillo, Giulio; Molza, Francesco Maria; Volpe, Giovanni Antonio (c. 1500–1551; c. 1480–1544; 18. 6. 1489 – 28. 2. 1544; 1515–1558) [1551], Carmina, versio electronica (), 2642 versus, verborum 17191, Ed. Sanja Perić Gavrančić [genre: poesis - elegia; poesis - sylva; poesis - epigramma] [word count] [paskaliclc].

Dudić, Andrija; Dionysius Halicarnassensis (1533-1589) [1560], De Thucydidis historia iudicium... A. Duditio interprete (), Verborum 18906, Ed. Petra Šoštarić [genre: prosa - epistula; prosa - versio] [word count] [dudicathucydid].

Pir, Didak (1517 – 1599) [1563], Ad Paulum, versio electronica (, Ferrara), Verborum 3486, versus 526, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epistula; poesis - epigramma] [word count] [didacusppaul].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1570], Reverendissimo et observandissimo d. Domino meo Antonio Verantio Archiepiscopo Strigoniensi etc. in Hungaria, versio electronica (, Tragurii), Verborum 1755, Ed. László Szalay Gusztáv Wenzel [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [andreisfepist15700202].

Rozanović, Antun (1524-1594?) [1571], Vauzalis sive Occhialinus Algerii Prorex, Corcyram Melaenam terra marique oppugnat nec expugnat, versio electronica (), 15122 verborum, 255 versus, Ed. Nives Pantar [genre: prosa oratio - historia; poesis - ode] [word count] [rozanavauz.xml].

Retrieve all occurrences

Click here for a KWIC Report