Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: cum Your search found 31215 occurrences
First 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 Last Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Occurrences 2164-2195:2164. Nikola Modruški. Oratio in funere Petri Riarii,... [Paragraph | Section]
habita a reuerendo patre domino Nicolao episcopo Modrusiensi.
Cum in omni funebri celebratione duo praecipue dicendi genera a maioribus nostris
usurpari soleant, amplissimi patres, alterum quo tristes amicorum animos merore
leuarent, quibus, cum amici uita suauissima extitit, mors ipsa iocunda esse non potuit,
alterum quo extremum amici munus rebus ab eo bene gestis uirtutumque ipsius copia ac
splendore amplissimis laudibus exornarent, illud ego prius consolationis genus ita
prorsus in omne tempus
studiosorum praecipuus fautor, cultor bonorum, curiae splendor, ornamentum ciuitatis, et
huius urbis diligentissimus restaurator. Corruit praeclarum magnanimitatis exemplar,
cecidit munificentiae, gratitudinis, et totius liberalitatis alumnus. Cuius iactura cum
uniuersis lugenda sit, tum mihi praecipue atque his infelicissimis conseruis meis,
quibus haec crudelis et dira mors tam benignissimum abstulit dominum, interuertit
benefactorem, ademit praesidium, et unico atque eodem piissimo patre nos acerba orbauit.
intueor et me ac totam hanc miserandam familiam, quoad uixerimus, fore necesse
est uobis adimam. Quin potius pro uestra clementia dabitis dolori meo ueniam, si eius
acerbitate abductus nec rerum ordinem seruare ualeam nec uerborum tenere modum,
praesertim cum ea culpa libentius ego carere uellem quam illam a uobis deprecari si mihi
impositum onus detractare licuisset; agam tamen ut potero, et minus temeritatis quam
ingratitudinis notam subire uerebor.
Dicturus igitur de laudibus reuerendissimi domini
iustitiam; quae quales in eo fuerint, breuiter explicare conabor.
Qua igitur pietate primum erga deum fuerit quamque magnificus cultor ipsius, si
aduixisset, futurus erat, in primo uitae suae limine clarissime demonstrauit. Annos
natus duodecim, cum orbatam patre familiam tanta prudentia regeret ut nec mater,
matronarum praestantissima, nec fratres eius parentis sentirent desiderium, coepit deo
dicatum pectus zelo religionis feruescere.
assumpserat quo se facilius magistro suo insinuaret,
multis eum hortatus est ut ad suos remearet et matris fratrumque curam, ut coeperat,
ageret uel maturiorem domi praestolaretur aetatem, quae pati
melius iugum Christi posset. Sed cum pueri constantiam nullis blanditiis, nullis
persuasionibus, nullis denique minis euincere posset, diuinum, ut erat, in eo aliquod
munus arbitratus, hortantibus fratribus diui eum Francisci sacris
praeterea
stupendo ingenii acumine, cuius perspicacitate facile in abditissima quaeque naturae
secreta penetrabat, et ex perceptis semel principiis difficillima quaeuis uel
philosophiae
summus pontifex erat
designatus; ubi et seipsum accepturum ab eo cardinalatus decus et alios uniuersos
honores, quibus eum functum uidimus, mira asseueratione praedicebat. Cerno hic nonnullos
praelatos et ex aliis ordinibus uiros praestantes a quibus magna cum attestatione audiui
singula haec, quae gessit, multis ante annis ab ipso praedicta fuisse. Itaque
repugnantem magistrum et se tanto fastigio indignum reclamantem urgere non destitit
donec multis et signis et prodigiis euictum propulit Romam proficisci, in
Petrus igitur per hunc modum in principatu constitutus qui solet uiros ostendere, talem
sese exhibuit qualem uix optare poteramus, non sperare. Assumpsit enim cum sublimi
magistratu sublimes animos et spiritus tanti imperii maiestate dignos, simulque cum eis
magnanimitatem, clementiam, munificentiam, et caeteras, quas prius
commemorauimus, imperantium uirtutes; quibus et ausus est cum regibus et principibus
magna gloria
et spiritus tanti imperii maiestate dignos, simulque cum eis
magnanimitatem, clementiam, munificentiam, et caeteras, quas prius
commemorauimus, imperantium uirtutes; quibus et ausus est cum regibus et principibus
magna gloria non segnius contendere quam si in illis natus educatusque fuisset, ut
coepta eius declarant aedificia, totque magnificentissimo cultu celebrata conuiuia, et
suppellex imperialibus
munificentiae liberalitatisque eius largitatem quis est qui
ignoret nisi qui illa uti uel noluerit uel nescierit. Ea ipse ita
flagrabat ut illos etiam, quibus iustis de causis aliquando
irascebatur, muneribus tamen ornare non cessaret. Non semel neque solus interfui,
cum quosdam familiarium merito
obiurgasset, deinde uestimentis et magistratu donauit. Et cum
aliquando a magistro domus suae, in cuius diligentissima fidissimaque
cura merito conquiescebat, liberius argueretur quod nimia
uel noluerit uel nescierit. Ea ipse ita
flagrabat ut illos etiam, quibus iustis de causis aliquando
irascebatur, muneribus tamen ornare non cessaret. Non semel neque solus interfui,
cum quosdam familiarium merito
obiurgasset, deinde uestimentis et magistratu donauit. Et cum
aliquando a magistro domus suae, in cuius diligentissima fidissimaque
cura merito conquiescebat, liberius argueretur quod nimia
non dubito qui me uera praedicare nouerunt, et qui post
acceptos ab eo non paruos honores multa insuper dona tulerunt.
Vidi illum quodam uesperi non sine graui stomacho lacrimis suffusum
oculos
ab eo non paruos honores multa insuper dona tulerunt.
Vidi illum quodam uesperi non sine graui stomacho lacrimis suffusum
oculos
. Itaque, ut propositus ordo postulat, nunc ipsius
prudentiam contemplemur, quamuis eius excellentia iam per ea, quae
narrauimus, magna ex parte potuit esse manifesta. Quamobrem tantum eam
partem attingam qua ita sese inter principes christianos gessit ut,
cum unius erga eum beniuolentiam consideres, credas ab aliis minime
dilectum.
Lex quippe amicitiae ita habet ut amicos inimicorum minime
diligamus; hic tamen sua prudentia consecutus est ut aeque carus
omnibus haberetur, nec ullus esset qui
decertarunt studiis quisnam eum
amplioribus honoribus exciperet et
aliis oblectamentis poterat diuelli, huius delectabatur gustu, huius
solius escis pascebatur. Omnium saluti die noctuque inseruiebat, et
tamen a nonnullis negligentiae
parcus, excepto hoc piissimo fratre comite Hieronymo; quem
domesticorum amicorumque euictus precibus aut litteris aut nunciis multos iudicibus commendaret, id tamen
ecclesiae. Supplicabitis tamen meo nomine summo pontifici ut aes alienum, cuius maiorem partem pro redimendis ecclesiae rebus contraxi, pro sua benignitate dissoluat.
Cogor hoc loco potissimas eius praetermittere laudes, cum temporis exclusus angustia, tum ipsarum rerum multitudine superatus. Qualem se erga amicos, qualem erga parentes, et praesertim qualem erga ipsum summum
pontificem gesserit, malo haec omnia in aliud tempus differre quam
aut nunc mortui
perquam magnifice instauratum;
testatur Taruixii maior basilica non
uincat uniuersa. Testatur Papie Maioli
subtraheret, et pro adimpleto bene
ministerio, cuius
pertulit. Delicta, quae uel aetatis uel fortunae
potuit. Maius restabat nihil, quicquid
supererat, merito mihi suspectum metuendumque
fuisset.
licet cupiam dissolui et esse cum Christo, uror
tamen sola uestrarum rerum cura.
mei memores et, quam caduca sit huius mundi
Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
|
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.