Your search found 31215 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 26232-26251:

cantus gregoriani seu choralis Approbatio censoris Postquam librum, cui titulus: Fundamentum cantus Gregoriani, seu choralis etc. perlegissem, ac cum probatis authoribus contulissem, occurrit quod de Platone olim Poëta dixit, dicam ego de libro hoc: Hic unus instar est omnium. Sive enim cantum choralem omnium ritus Romani ecclesiarum, sive chori nostri cathedralis ecclesiae Zagrabiensis antiquissimam

claritati suavitas, nec suavitati deesset claritas, quibus et magister et discipulus, tanquam delectabili vinculo, tenerentur. Quo in scriptionis genere quantum profecerim, intelligentis censoris fuerat iudicare. Verum ea moderni temporis est corruptela, ut cum multi sint, qui novis operibus legendis delectantur, longe plures esse, qui iis carpendis linguas suas intentent aliosque censurare, cavillare, iudicare audeant, praesumant, etsi fors nec opus auctoris viderint.

inaequalium malleorum sono, diversas consonantias composuit atque ita per musicam simplicem divina providentia ad harmonicam pervenit eamque posteritati tradidit. Discipulus: Novum genus quaestionis facis, magister. Nonne quasi omnes Adae posteri cum suis artibus diluvio deleti sunt? Quomodo ergo Iubal musicam posteritati tradere poterat? Magister: Provide equidem poterat. Nam antequam Deus sceleratum mundum punivisset, Iubal in spiritu praevidit igne vel

deleti sunt? Quomodo ergo Iubal musicam posteritati tradere poterat? Magister: Provide equidem poterat. Nam antequam Deus sceleratum mundum punivisset, Iubal in spiritu praevidit igne vel aqua puniendum. Ne ergo cum malo mundo bona quoque musica periret, Iubal inventae a se artis servantissimus custos duas columnas erigi curavit, marmoream unam, latericiam alteram, utramque musicae principiis ideo insignitam, ut si marmorea igne absumeretur, latericia maneret. Vicissim, si

alteram, utramque musicae principiis ideo insignitam, ut si marmorea igne absumeretur, latericia maneret. Vicissim, si latericia aqua dissiparetur, marmorea superstes servaretur. Inundantibus ergo super terram aquis diluvii destructa ac dissipata est columna latericia, ac sola marmorea cum impressis musicae principiis integra inventa est per Noe. Quae (ut refert Samber in Elucidatione musicae choralis) hodiedum in Syria pro aeterna memoria, tamquam pretiosissimus thesaurus vigilantissime custoditur.

Multum, venerande magister, multum debemus Mathematico pro notis, multum Graecis pro inventis litteris; cui autem referendas grates censeres pro vocibus? Magister: Patri Guidoni Italo, ordinis s. Benedicti Monacho Aretino. Hic enim cum anno Domini 1019. die sacro s. Ioannis Baptistae, primum ex hymno versum cantari audivisset, nempe:
Ut queant laxis
Re-sonare fibris
Mi-ra gestorum
Fa-muli tuorum,
Sol-ve polluti
La-bii reatum,
Sancte Ioannes. Is

Is haud aliter, quam a Deo illuminatus, ad sex capita versus reflexione facta, totidem ex iis deduxit syllabas, quibus omnis in cantu nota apte exprimi posset, servata in reliquo Graecorum auctoritate, quod primae eorundem litterae. id est gamma sive G. iunxerit ut: deinde A. iunxit cum re: B. cum mi: C. cum fa: D. cum sol: E. cum la. Utrumque tam amico copulavit foedere 2 , ut nec Graecorum derogaret authoritati, nec tyronum deesset facilitati. Discipulus: Nihilne amplius nostra dignum memoria celeberrimus Monachus

haud aliter, quam a Deo illuminatus, ad sex capita versus reflexione facta, totidem ex iis deduxit syllabas, quibus omnis in cantu nota apte exprimi posset, servata in reliquo Graecorum auctoritate, quod primae eorundem litterae. id est gamma sive G. iunxerit ut: deinde A. iunxit cum re: B. cum mi: C. cum fa: D. cum sol: E. cum la. Utrumque tam amico copulavit foedere 2 , ut nec Graecorum derogaret authoritati, nec tyronum deesset facilitati. Discipulus: Nihilne amplius nostra dignum memoria celeberrimus Monachus reliquit?

quam a Deo illuminatus, ad sex capita versus reflexione facta, totidem ex iis deduxit syllabas, quibus omnis in cantu nota apte exprimi posset, servata in reliquo Graecorum auctoritate, quod primae eorundem litterae. id est gamma sive G. iunxerit ut: deinde A. iunxit cum re: B. cum mi: C. cum fa: D. cum sol: E. cum la. Utrumque tam amico copulavit foedere 2 , ut nec Graecorum derogaret authoritati, nec tyronum deesset facilitati. Discipulus: Nihilne amplius nostra dignum memoria celeberrimus Monachus reliquit?

Deo illuminatus, ad sex capita versus reflexione facta, totidem ex iis deduxit syllabas, quibus omnis in cantu nota apte exprimi posset, servata in reliquo Graecorum auctoritate, quod primae eorundem litterae. id est gamma sive G. iunxerit ut: deinde A. iunxit cum re: B. cum mi: C. cum fa: D. cum sol: E. cum la. Utrumque tam amico copulavit foedere 2 , ut nec Graecorum derogaret authoritati, nec tyronum deesset facilitati. Discipulus: Nihilne amplius nostra dignum memoria celeberrimus Monachus reliquit?

ad sex capita versus reflexione facta, totidem ex iis deduxit syllabas, quibus omnis in cantu nota apte exprimi posset, servata in reliquo Graecorum auctoritate, quod primae eorundem litterae. id est gamma sive G. iunxerit ut: deinde A. iunxit cum re: B. cum mi: C. cum fa: D. cum sol: E. cum la. Utrumque tam amico copulavit foedere 2 , ut nec Graecorum derogaret authoritati, nec tyronum deesset facilitati. Discipulus: Nihilne amplius nostra dignum memoria celeberrimus Monachus reliquit?

Siquidem b. rotundum vocem fa, ex natura sua mollem, et quadratum vocem mi, ex natura sua duram repraesentet, vox igitur mi tibi dura datur, fa mollis mellificatur. Discipulus: Satis, venerande magister, satis miscuisti quadrata rotundis, dedisti durum cum molli, signasti claves. Iam, quaeso te, exple sitim meam, quomodo reliquas litteras suis in locis locare potero? Magister: Hoc poteris ex sola clavi signata. Nam vides, quod claves invicem (excepta.) tribus tantum lineis distent. His vero

diapason. Antequam tamen singulas examinemus, imprimis videamus exempla primae consonantiae seu unisoni. Discipulus: Vellem mihi diceres, magister, quid sit secunda? Magister: Secunda est distantia vocis a voce cum uno intervallo, quod fit, quando a linea ad proximum spatium vel vicissim fit transitus, sive id fiat perfecte, veluti ab ut ad re. Vel imperfecte, a mi ad fa. Discipulus: Quare dicis perfecte vel imperfecte? Prima sive unisonus

a mi vel la ad proximum fa et vicissim. Accipe exempla utriusque. Discipulus: Interrogare te ausim, magister, quid sit tertia? Magister: Tertia est distantia vocis a voce per proximas tres notas, sive saltus, cum duobus intervallis. Haec si componatur ex duobus integris tonis erit maior, et proprie ditonus. Si vero componatur ex tono et semitono erit minor, semitonus dicta. Habet autem species solmizationis sequentes. Secunda Discipulus:

ex tono et semitono erit minor, semitonus dicta. Habet autem species solmizationis sequentes. Secunda Discipulus: Digneris magister exponere quartam. Magister: Quarta est distantia quattuor vocum cum tribus intervallis estque duplex, vera una, et falsa alia. Vera, proprie diatexeron dicta, componitur ex duobus tonis et uno semitono. Falsa autem ex tribus integris tonis, unde a quibusdam tritonus vocatur, ab aliis vero superflua vel prohibita quarta, quia nullam gratam

facit, sed durum quid et asperum auribus obtrudit. Utramque probabis canendo. Tertia Quarta Discipulus: Quartam ordine sequitur quinta, quid autem haec sit? Magister: Quinta est distantia quinque vocum cum quattuor intervallis. Haec, si componatur ex tribus tonis et uno semitono, vera et perfecta erit consonantia, dicta diapens. Si vero componatur ex duobus tonis et duobus semitonis, erit falsa, imperfecta et dissonans, dicta semidiapens; utriusque species exponunt

et duobus semitonis, erit falsa, imperfecta et dissonans, dicta semidiapens; utriusque species exponunt exempla: Discipulus: Audiamus, magister, aliquid de sexta. Magister: Sexta est distantia sex vocum cum quinque intervallis de nota ad notam faciens saltus sex. Haec si componatur ex quattuor tonis et uno semitono, vera et perfecta erit, Graece exachordon dicta. Si vero componatur ex tribus tonis et duobus semitonis, erit falsa et imperfecta, cuiusvis species considera in

componatur ex tribus tonis et duobus semitonis, erit falsa et imperfecta, cuiusvis species considera in exemplis: Quinta Discipulus: Soluta sexta via aperitur ad septimam. Magister: Septima est distantia cum sex intervallis per septem notas; aeque duplex vera, sive maior, et falsa, sive minor. Maior, Graece ettachordon componitur ex ditono et diapense, hoc est ex quinque tonis et uno semitono: minor vero ex quattuor tonis et duobus semitonis. Cuiusvis species dant exempla:

hoc est ex quinque tonis et uno semitono: minor vero ex quattuor tonis et duobus semitonis. Cuiusvis species dant exempla: Discipulus: Superest exponenda octava. Magister: Octava est distantia octo vocum cum septem intervallis. Haec si constet ex quinque tonis et duobus semitonis, erit vera et perfecta Sexta Septima diapason. Secus, si constet ex quattuor tonis et tribus semitonis, erit falsa et imperfecta. Sed nulla sine exemplis: Discipulus:

tonum quintum. Fa, sol, sol, fa, per secundam denotant sextum. Septimum advertes quando introitus finem accipiet in ut, et versus initium in fa, vel ut, fa, mi, fa, sol. Octavum tandem habebis si et illi finalis et huic initialis fuerit ut. Etsi vero octavus eiusdem sit intonationis cum secundo, non sunt tamen idem, quia initialis secundi toni est C. ut. Octavi autem toni est G. ut. Quod perspicies in substratis exemplis: Discipulus: Adhuc unicum est, quod impensius te rogo, Magister:

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report