Your search found 1509 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 97-142:

11.177  Filius Oceani, Neptuni pastor in alto
11.178  Carpathio, immanes phocas, armetaque pascens.
11.179  Tunc obiter Iesus procul haud a limine templi
11.180  Postquam hominem uidit de matris origine caecum,
11.181  Visu infoelicem, terrae pede fixus inhaesit.
11.182  Tum socii incipiunt scitari oracula Christi.
11.183  O, rabbi hic orbus quod sic in luminis oras
11.184  Prodierit, cuius uel forsan causa parentum?
11.185  Vel cladis quae culpa fuit de stirpe recoeptae?

tecta Capharnas,
11.779  Et uectigalem Petro petiere didragmam,
11.780  Quo meditante loqui, prior hunc praeuenit Iesus.
11.781  Dic modo Petre tuae quae sit sententia menti?
11.782  Regia num proles, aut extera iure tributum
11.783  Pendeat his terrae dominis? ille extera, Christus
11.784  Rursus ait, proles igitur stat libera regum,
11.785  I, modo, littoreasque hamum demitte sub undas,
11.786  Nos et enim sic esse decet procul obiice litis.
11.787  Tum tibi piscis aquis qui primus adhaeserit

iam iamque diescet,
13.278  Coelica lux hominis clarescet funere proles.
13.279  Amen amen nisi iacta ceres emortua gleba
13.280  Subter erit, ea sola manet, sin soluere fibris
13.281  Prodiga se incipiet, segetes dabit alma beatas.
13.282  Qui terrae incumbit, genioque indulget amator
13.283  Ipse sui, ruet ille meae ruet ubere uitae.
13.284  Qui ueri cohibet se se, castigat, et odit,
13.285  Inter coelicolas uita huic aeterna paratur.
13.286  Militat, et nostro si quis mihi Marte ministrat,

recumbere mensis,
13.538  Atque salutari a populo, rabbique uocari.
13.539  Sed ne uos inter sibi nomen arroget ullus.
13.540  Vnus adest et enim ueraci luce Magister,
13.541  Estis et in una uos omnes arbore rami.
13.542  Neue uocate patrem terrae, pater unus amoris
13.543  Est uobis almi, superis qui praesidet astris.
13.544  Dicere neu libeat uos ullo iure magistros,
13.545  Namque magister adest hic unus origine Christus.
13.546  Et qui uos inter praestat, sit ut ille minister.

tartara cauros,
13.672  Coelicus unde gelu passim coit humor acuto.
13.673  Sed quicunque suae perstabit ad ultima uitae
13.674  Tempora labe procul, superas euadet in oras.
13.675  Hocque euangelion, cuncto celebrabitur orbi,
13.676  Omnibus ut terrae populis sit teste futurum.
13.677  Tunc horrenda quidem multorum meta laborum
13.678  Rebus adest, utroque ruent a cardine mundi.
13.679  Nam quum laeua lues, atque execrabile monstrum ❦
13.680  Stabit in aede sacra

quos in regna dedisti,
14.434  Sint (ut nos) unum, tecum quos ipse tuebat.
14.435  Nemo ex his periit, nisi tetri filius orci.
14.436  Non precor ut tollas hos orbe, sed hoste maligno
14.437  Eripias, et enim gens haecfuit incola terrae,
14.438  Sicut ego, sanci hanc igitur uirtute suprema.
14.439  Et genus hoc sanctum pater hac uirtute foueto,
14.440  Et quaecunque tuo surgent e semine gentes,
14.441  Quaeque meo credent in nomine, protege, serua.
14.442  Vt sint una domus,

more sequuntur.
14.463  Ille noua uirtute nouis inuictus in armis
14.464  Ibat, in audito qui praelia Marte gerebat,
14.465  Tartara quo, et totum terrarum uincere orbem.
14.466  Iuit et alcides inuictae robore clauae
14.467  Terribilis, stygis et terrae fera monstra donauit,
14.468  Solus et immensos tenuit ceruicibus axes,
14.469  Brachia magna super magnis, et numina diuum.
14.470  Nec tamen est magnus Christi per clauiger umbrae.
14.471  Iam deus irriguae nemorosa per aequora uallis

ego te cernam Iesu mea uita dolentem?
15.91  Sola quies animae potuisti linquere matrem?
15.92  Afflictam matrem potuisti linquere Iesu?
15.93  Ast ego te (quamuis miserae data copia matri
15.94  Extremum affari) nequeo sine uiuere nato.
15.95  Heu terrae ingratae manibus data praeda profanis.
15.96  Siccine nate libet? prius heu cur non tua mater
15.97  Aut saltem hoc tecum laeto decumbat acerbo?
15.98  Quo periturus abis. Matrem miserescite uos, o,
15.99  Iudaei, miseram nato me iungite Matrem,

et omne decus niuea de carne relucet.
15.297  Atque illum adductis manibus post terga reuinctum
15.298  Alligat haerenti duplicata fune columnae.
15.299  Syderium pulchro qui coelum lumine uestis,
15.300  Floribus et terrae sua quaeque uirore decoro,
15.301  Omnia qui uestis. qui prata coloribus ornas,
15.302  Cui nihil infractum, nec extricabile quicquam,
15.303  Heu scelerum te uincla ligant, et flagra meorum
15.304  Ah tibi dura parant spoliato in uerbera multa.

Enatat ad lignum Iordane emersa securis.
15.414  Apprensaque humero graditur cum claue sacerdos,
15.415  Duxque noui populi Moses nouus, et noua uirga.
15.416  Hoc ligno dulcescit aquis Marathus amaris,
15.417  Omnia quo Christus suspendit crimina terrae.
15.418  Concursus populi tota ruit urbe frequentis,
15.419  Hinc ignominiam uariis insultibus augent.
15.420  Et duo supplicii ducuntur in aequa latrones
15.421  Exitia, ut fures inter sit

sedabit ab aestu
15.435  Commotum belli? Lunam quis luce carentem
15.436  Sole laborante, et moerentia sydera toto
15.437  Placabit coelo? tunc has super ethera uoces
15.438  Ore ferens, imo gemitus a corde ciebat.
15.439  Vos, o, qui pedibus loca terrae, seu mare uastum
15.440   Pupibuspuppibus, euentu rerum penetratis in omni,
15.441  Huc oculos, uestraeque acies aduertite mentis,
15.442  Si qua meo par est similis ue aerumna dolori?
15.443  In me tela dei

16.308  Sic erat infatis, ea Christum ferre necesse,
16.309  Inde redire suos hodierno lumine in artus,
16.310  Est celebranda meo pro nomine uita, nouato
16.311  Delendis candore malis, et morte fuganda
16.312  In populos omneis. inque ultima littora terrae,
16.313  A medio solymae, Dominique a monte uidentis.
16.314  Spectato sociis Christo dum gaudia surgunt,
16.315  Pax inquit uobis, ut me pater aequus in omnem
16.316  Sic ego uos mitto terram, discrimen in omne.

Imperat, aque illos agmen ceu missile librat
16.450  Tendite, terrarum mea gesta referte per orbem,
16.451  Vocibus omne meis ex alto implete creatum,
16.452  Hisque fidem quicunque dabunt, quos unda piabit,
16.453  Optato summae potientur littore terrae,
16.454  Credentes haec signa mea cum luce sequentur.
16.455  Daemonas eiicient hoc fulmine, nomine Iesu.
16.456  Ora modis agitata nouis, et uoce loquentur
16.457  Insolita, tolent hydrae et genus omne Draconis,
16.458  Pocula, mortiferumque

aliae pestes labefactare potuerunt, nihil sordidum, humile, caducum, sed unumquodque magnificum excelsum immortalitate dignum consiliis mentis agitasti: nihil aggressus es quod foeliciter non expugnaris, perruptis omnibus terrae marisque difficultatibus: impetus subuertisti, uires perfregisti, consilia dissipasti: in summa nihil humanum potuit obsistere tuis conatibus. Caeterum ne quisquam uideatur integram foelicitatem assecutus, a maleuolis,

succubuisse? Haec uidelicet fiebant Homeri temporibus et Hesiodi: nunc uero uel omnes dii confecti bellis perierunt, uel non audent amplius in terram deuolare: nullum enim aetate nostra uidimus aut audiuimus: quamquam et terrae grauioribus armorum ruinis quatiebantur, et quotidie pluribus aris litabatur. Dii quidem quum sint immortales, sempiternisque sedibus sempiterna gloria fruantur, auctores bonorum omnium quae aut oculis hominum aut mente

nox paulo post cum imbribus effusissimis est subsequuta, multis mortalibus saluti fuit. Duravit iustum certamen per unam fere et mediam horam. Sunt non pauci et illa palustri voragine absumpti, nam regis corpus, quem et ipsum ibi periisse nonnulli dicebant, fuit postea repertum in hiatu quodam terrae praerupto supra Mohachium milliario medio sub pago, quem Chiele vocamus, qui locus tunc Danubii inundatione aquam solito maiorem habebat, ibi simul cum equo ita, ut erat, armatus ab aquis fuit suffocatus, quo in loco plures etiam alii perierunt, atque ab eo loco non procul repertum est

Ioannes, seu uerius unus de septem Angelis, Ioanni uisionem, quam uidit super damnatione mulieris meretricis, sub nomine Babylonis intelligit hanc urbem. Mulier inquit, quam uidisti, est ciuitas magna, quę habet regnum: Quod de regno spirituali uult intelligi, super reges terrae . Apc 17, 18 Roma ab antiquis appellabatur Septemcollis Dicit illam sedere super

gentes, ac uarias linguas, ex quibus magis quam ulla alia, in orbe praesertim Christiano collecta est haec Vrbs, ut uidemus. Et propterea dicitur communis patria omnium undecunque uenientium. Dicit pręterea plenam esse nominibus blasphemiis, matrem immunditiae, fornicationum et abominationum terrae. Haec quippe uerba demonstrationem huius uerbis magis specificam non exigunt, cum haec flagitia (etsi ubique fere regnent) hic tamen sedem et Imperium habent. His tot et tantis flagitiis praeuaricationibusque illius enumeratis, subiungit seuerissimam Dei sententiam, quae

reliquiae, aperta imo fracta mortuorum sepulchra, et denique quod animus luctu abhorret, dicere, sacratissimum saluatoris corpus, uasculis pro more aureis argenteisue reuerenter conditum, cum ob praedam uasorum, tum propter contemptum (proh dolor, proh nephandum scelus omnibus seculis detestandum) terrae collisum pedibusue plus quam sacrilegis calcatum. Heu nos miseros, uisio Apostoli in Apocalypsi poenas minatur huic urbi, ut diximus, admodum graues, at certe his nostris quas passi sumus longe mitiores. Magna est profecto ira, quando in sua castra, in sua tentoria, in suos

Is 1, 16-17 Postremo diligite iustitiam uos qui iudicatis terram. His mundissimis holocaustis, si iratum nobis Dominum placauerimus, absque dubio, et hic (prout ipse pollicetur) bona terrae comedemus, et in futuro pro bene gestis sempiterna praemia consequemur. Quod nobis omnibus praestare dignetur idem Dominus, qui est benedictus in saecula, AMEN. ORATIO DE CAPTA ET DIREPTA VRBE

68  Et pecori faciunt, faciunt cultoribus umbras,
69  Et nunquam deserta manent loca sola per aestus,
70  Ventorumque minas laturae robore firmo
71  Haerent, nec terrae metuunt coelive ruinam:
72  Sic virtus experta virum quodcunque ferebat
73  Tempus, et impulsu fortunae haud mota ruebat.
74  Sed prior insanos furibundae

171  Illico sarcinulas componit et aptat habendo
172  In navim, merces tota regione coemptas.
173  Invadit portum, dat carbasa protinus auris,
174  Et varios terrae flexus legit inde iacentis.
175  Ecce sinus cernit, quos hinc Germania pandit;
176  Mox secat, Oceano tribuunt qua nomina Celtae,
177  Pyrenem superat, Tartesia littora radit.

Flectit iter, qua iam Calpen disiunxit ab Hila
179  Alcides, dedit Oceano cum libera iura
180  Intranti, et cano fluctu iuga nigra prementi.
181  Hic demum geminae cernit confinia terrae,
182  Europam et Lybiam, medius licet evolet alto.
183  Evectus pelago spumantes illicet undas
184  Et secat, et rapta pontum tellure polumque

quondam quam fundauere coloni.
320  Namque ferunt (longis fama est obscurior annis)
Ascraeos olim, postquam fata impia Vatem
Ascraeum rapuere suum, tum protinus omnes
Deseruisse domos, atque execrasse Penates.
Hic ergo (incertum capti dulcedine terrae
325  An potius fessi longarum ambage viarum)
Constituunt certam celsis in montibus vrbem.
Quae tamen vt longum sibi nomina chara referret
Ascriuium Ascraei Vatis de nomine dicta est:
At quoniam

non sanctae conversationis Christianorum. Quod vero maius piaculum reperias, quam eos inter se distingui cognationibus et spaciis terrarum, ac numero alienorum ducere; quos Christus ipse coniunxit fide, religione colligavit, unum in charitate esse voluit? Nihil autem refert in hac vel alia terrae particula gigni: unius patriae incolae sumus et cives, mox coelestes futuri. Proinde Socrates ille, sapientissimus mortalium iudicatus, interroganti cuidam cuias esset, non dixit se Graecum esse, non Atheniensem, sed plane mundanum: quo significavit, mundum esse cunctis patriam

excelsas virtutes, animumque gerentis adversus cupiditates, et fortunae blandimenta semper invictum; et dedisse vobis clarissimas victorias de hostibus, et hanc diuturni otii peperisse huic regno tranquilitatem. Quod quidem vobis non magis fructu, quam recordatione iucundum esse debet. Quum enim terrae mariaque per hos annos armis streperent, quum arderent bello in Europa regna omnia, quum furor Martius ubique grassaretur, sola Polonia secura bellorum profunda pace fruebatur. Sed quoniam rerum humanarum aliquis finis est, ac mortalium vitam natura terminis perangustis

hostium incursionibus, sed omnia quieta esse domi et foris; quid repente accidit mali, quod te peregrinum offendat, ut tantopere sollicitus esse videare de aliena republica? Ut primum autem ad illud respondeam, quod de alienigena obiicitur; non debet quenquam offendere, si quis vel ab extremis terrae partibus quippiam animo iuvandi res vestras in memoriam vobis revocet: magis habenda est illi gratia, quod voluit prodesse. Nam in vestra situm est potestate, admonitionem eius vel sequi, vel non admittere. Tametsi consilia quidem non perinde probantur a sapientioribus eorum causam, qui ea

IesussaKristussa creatoremcoelietterrae,etinIesumChristum tsina

Bartholomaeus,
Neritio errauit per loca plura duce,
Hic Asianorum, atque Arabum distractus in oras,
Quae tulit est testis dura comes.
Ille Ithacen inter iactatus, et Ilion inter,
Clarior ingenio est factus Homere tuo.
Hic maris et terrae discrimina maxima sensit,
Ille sed expertus sola pericla maris.
Hunc Mehemetaeus prensans canis ore minaci,
Esse canem uoluit, noluit esse canis.
Illius at socijs in monstra latrantia uersis,
Circaeis philtris forma canina manet.
Vt Plato barbatus

sceptra tenentes
Vulgus eos simplex admirabundus et excors
Horreret plausumque frequens geminaret ut amens,
Perpetuo superi nos damnauere labore
85  Assiduisque dies statuerunt degere poenis.
Quid memorem ingentes terrae pelagique procellas?
Inuictae lacerant curae, dolor, ira, cupido,
Praesertim mortis timor inuidiosaque multis
Imperii malesana Corr. ex malesona fames et cognita paucis.
90  Si regere

et septemplicis ostia Nili
Deflexere caput: manibus tua sacra prophanis
Sunt monumenta, pater, quae polluit improbus hostis,
Et natale solum, et, quas tu legeris, urbes.
Haud Asia contentus erat, Lybiamque parauit,
100  Atque Europaeae seruit sibi frigida terrae
Taurica, et Euxini resonantia littora Ponti,
Armiferam Thracem, ditis populosaque regna
Aemoniae, Pellamque ducum deuicit alumnam.
Quid memorem Thebas, quid claro sanguine Achaeos,
105  Pierios colles, et amena cacumina Cyrrhae,
Eximiam

marmore clara Paros,
2.3.17  Et, quae Myrmidonas sacrae de stipite quercus
2.3.18   Progenuit, comites fortis Achille tuos,
2.3.19  Innumeraequae aliae, quas longum est dicere terrae,
2.3.20  Quas pater immensis Aegeus ambit aquis.
2.3.21  Tum late Aegaeae domitis cultoribus undae
2.3.22  Iam parat in nostros vertere signa lares.

erit, et patrios ad remeare lares.
3.1.7  Iam mihi nescio quid laetum sub corde resultat,
3.1.8  Et reficit sensus gratior aura meos.
3.1.9  Iam videor patriae colles discernere terrae,
3.1.10   Et notos celeri puppe subire sinus:
3.1.11  Iam videor patriis retinacula tradere saxis,
3.1.12   Et subito e summa desiluisse rate.

sint nostrae fata secunda viae.
3.1.67  Talia, dum meditor, placido mea carbasa vento
3.1.68   Plena trahunt celerem per freta vasta ratem:
3.1.69  Iamque propinquamus terrae. Da tuta Palemon
3.1.70   Littora, Da placidos coerule Glauce sinus.
3.1.71  At vos humanos semper miserata labores
3.1.72  Ferte pedem votis Numina magna meis;

Da placidos coerule Glauce sinus.
3.1.71  At vos humanos semper miserata labores
3.1.72  Ferte pedem votis Numina magna meis;
3.1.73  Ut tandem patriae contingam littora terrae,
3.1.74  Et fidos redeam salvus ut ante lares. AD AMNEM GURDUM
3.2.1  Dic mihi: sic vitreis nunquam

4.1.36  Audentes, tumida victricia tumidas foelicia signa per undas
4.1.37  Vecta Palestinae fixere in littore terrae;
4.1.38  Tantus erat pietatis amor, CHRISTIQUE recepto
4.1.39  Intermissa diu renovarunt sacra sepulchro.
4.1.40  Si te nulla movet priscae virtutis imago;

veniet victoria velis. AD PONTIFICIAE CLASSIS PRAEFECTUM MARCUM GRIMANUM. PROTHEUS
4.4.1  Forte Parethoniae pertaesus pabula terrae,
4.4.2  Qui pascit tumidum Neptunia monstra per aequor,
4.4.3  Cunctarum cui rerum ingens sapientia Protheus,
4.4.4  Ibat, agens prae se meliora ad pascua Phocas:

populos, foelicia saecula, quae te
4.4.84  Suspicient Mundi sublimia frena regentem;
4.4.85  Ducenturque tuae sacro moderamine virgae
4.4.86  Non per harenosae deserta incommoda terrae,
4.4.87  Sed per iter placidum, quo numquam pabula, numquam
4.4.88  Deficiant vitrei per prata virentia fontes,
4.4.89  Quo mollis tegat umbra gregem, non frigus adurat,

aestu respiret anhelo,
4.5  Alternetque vices, et nunc se fluctibus arctet,
4.5  Nunc tumeat, lateque patentes obruat agros;
4.5  Utque hinc ima cavae se se per viscera terrae
4.5  Insinuans gustus paulatim linquat amaros,
4.5  Et nova per varias emittat flumina partes.

confise maligno:
4.6.29  Nam te, dum chari trans aequora vasta vocaret
4.6.30  Fratris amor, propriae nulla est tibi cura salutis:
4.6.31  Sed ruis ignotae in manifesta pericula terrae:
4.6.32  Nescio quam Veneris Paphom, et vix cognita fama
4.6.33  Cypria regna petis: non illic commoda terrae
4.6.34  Temperies, non delitiae, celebrataque priscis

est tibi cura salutis:
4.6.31  Sed ruis ignotae in manifesta pericula terrae:
4.6.32  Nescio quam Veneris Paphom, et vix cognita fama
4.6.33  Cypria regna petis: non illic commoda terrae
4.6.34  Temperies, non delitiae, celebrataque priscis
4.6.35  Ocia carminibus, sed noxia sydera coeli,
4.6.36  Et quae perpetuis male sint toleranda colonis:

habitata, in sinistra oppidum est Pathay, Bajá castellum nuper ab agriensi praesidio concrematum, et Zeremlenium vicus non obscurus priscis temporibus, nunc parvo admodum possessus homine. Deus bone, quam ubique optimae et foecundissimae terrae tristis nobis facies apparuit, quam inculta omnia, quam et agri et vineae veprium horrore insessae, quam omni in loco rarus agricola, rarum pecus et crebra solitudo. Noster nauclerus, homo Rascianus, referebat, quod qui olim salvo

olim fuere amplissima monasteria, sic enim parentes suos a majoribus accepisse, illudque, quod in primo fuerat monticulo, quamprimum Philippopolis in Turcarum potestatem devenerat, sine ullius tempestatis et terraemotus interventu, hiatu terrae ipso in vertice patefacto haustum fuisse monasterium. Et nunc eo loci cavum extare, ac videri murorum summersorum summitates, ipsumque monasterium divae Mariae virgini fuisse dedicatum. Monachi intus existentes expertes fuisse

a marito, ut Telemachus filius communis utrique extrema justa persolvat, quum dicat:
"Ille meos oculos claudat et ille tuos." Verum prius, quam exeam e campis Philippicis, dicendum mihi est nоnnihil de hac ora terrae: debeat ne Thraciae ac Macedoniae ascribi. Ptolomaeus enim lib. III. tab. Europeae X. Strymonem amnem oriri in montibus, qui Thraciam dividunt a Macedonia; Strabo quoque Ptolomaeo vetustior, idem videtur sentire in VII.

veneratione accepta, eos muneribus amplissimis in patriam remittit. Haec Aristeas cum cognitione dignissima censeret, literis excepta, fratri Philocrati exponit: interim magnificentiam donorum a rege pontifici missorum, civitatis Hierosolymitanae situm, terrae Iudaicae fertilitatem,templi formam, arcis munitiones, et habitum vestis pontificalis quam elegantissime describens. Transtulit ex hoc autore Iosephus ea quae sunt lib. 12. Antiquit. Iudaicarum, capite 2. ubi convivii mentione facta, tandem lectorem ad hunc

dimensione condiderunt: sed sapienti hoc consilio fecerunt. Nam regio est ampla et bona. versus quidem Samaritas, et qua attingit Idumenaeos, magna ex parte est campestris: in nonnullis etiam aliis locis est montosa, ubi agricolatione et diligenti terrae elaboratione indiget. Sed fere sit, ut etiam hi cultores ob suam industriam et diligentiam, abundantiam frugum habeant. ex quo sane sit, ut omnia excolantur: et ubique in regione sit magna fructuum affluentia. At vero quae civitates sunt amplae, et pacem

Bibliographia locorum inventorum

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1527], Dialogus Sylla, versio electronica. (), Verborum 15372, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - dialogus] [word count] [andreisfsylla].

Brodarić, Stjepan (1490-1539) [1527], De conflictu Hungarorum cum Solymano Turcarum imperatore ad Mohach historia verissima, versio electronica. (), Verborum 959, Ed. Arnold Ipolyi [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - historia] [word count] [brodaricsmohach].

Štafilić, Ivan; Ioannes Staphileus (1472-1528) [1528], Oratio ad Rotae auditores excidii Vrbis Romae, sub annum Christi 1527. causas continens (, Roma), 4294 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - oratio] [word count] [stafilicioratioroma].

Beneša, Damjan (1476-1539) [1534], Epicedion in morte Jacobi Boni, versio electronica (, Dubrovnik), 263 versus, 1707 verborum, Ed. Đuro Körbler [genre: poesis - carmen; poesis - epicedion] [word count] [benesadepicedbun].

Bolica, Ivan (c. 1520 – 1572) [1538], Descriptio Ascriviensis urbis, versio electronica (), 2842 verborum, 331 versus [genre: poesis - epica; poesis - descriptio] [word count] [bolicaidesc].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1545], Ad optimates Polonos admonitio, versio electronica (, Cracovia; Polonia), Verborum 8436, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - oratio; prosa oratio - epistula] [word count] [andreisfpolonos].

Đurđević, Bartul (c. 1506 - c. 1566) [1545], De Afflictione, Tam Captivorum Quam Etiam Sub Turcae tributo viventium Christianorum : cum figuris res clarè exprimentibus ; Similiter de Ritu, deque Caeremoniis domi, militiaeque ab ea gente usurpatis ; Additis nonnullis lectu dignis, linguarum Sclavonicae & Turcicae, cum interpretatione Latina, libellus (, Leuwen), Ed. Đurđević, Bartul [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - libellus; poesis - epigramma] [word count] [djurdjevicbafflictio].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1550], Carmina Tranquilli Andronici in ms-to Budapestensi H46, versio electronica (), 229 versus, verborum 1547, Ed. Bratislav Lučin [genre: poesis - carmen; poesis - epigramma] [word count] [andreisfcarmh46].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1550], Carmina in manuscripto Budapestensi H46, versio electronica (), 462 versus, verborum 3075, Ed. Bratislav Lučin [genre: poesis - carmen; poesis - epigramma] [word count] [andreisfcarminavd].

Paskalić, Ludovik; Camillo, Giulio; Molza, Francesco Maria; Volpe, Giovanni Antonio (c. 1500–1551; c. 1480–1544; 18. 6. 1489 – 28. 2. 1544; 1515–1558) [1551], Carmina, versio electronica (), 2642 versus, verborum 17191, Ed. Sanja Perić Gavrančić [genre: poesis - elegia; poesis - sylva; poesis - epigramma] [word count] [paskaliclc].

Vrančić, Antun (1504-1573) [1553], Iter Buda Hadrianopolim, versio electronica (), Verborum 10368, Ed. László Szalay [genre: prosa oratio - itinerarium; prosa oratio - diarium] [word count] [vrancicaiter].

Grbić Ilirik, Matija (1503/1512 - 1559) [1559], Aristeae historia cum conversione Latina, versio electronica (), Verborum 3353, Ed. Nino Zubović [genre: prosa oratio - historia; prosa oratio - versio] [word count] [grbicmaristea].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report