Your search found 1375 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 981-1030:

quoque exempla occurebant, nostraque memoria multos esse Reges noveram, quorum singularis in Philosophiam amor praedicaretur. Sed me movet praesertim atque excitat praestantissimum Sapientiae specimen, quod in BENEDICTI XIV Pontificis Optimi Maximi laudibus percurrendis recensendaque vita elucet. Jam enim ipsam Veritatis arcem illo ad summae Dignitatis fastigium divinitus evecto quadam doctrinae ac scientiae luce circumfusam nobisque propositam videmus. Tua quoque eximia ac praestans excitat me Virtus, CARDINALIS AMPLISSIME, quem cum idem Pontifex optimo judicio elegerit

fructus a te percipi norunt omnes, qui sermonibus aliquando tuis interfuerunt. Equidem ipse, cum primum te salutandi venerandique gratia adiissem, ad reliqua animi ornamenta tantum a te philosophiae studium adjunctum esse comperi, quantum, qui te ignorarent, nunquam in tam occupata impeditaque vita esse posse arbitrarentur. Cum enim philosophari tibi mecum placuisset (quem Philosophum fortasse esse crederes, cum meum de Philosophia tibi librum obtulissem), tam gravibus verbis sententiisque tam apte et composite de obscuritate

et terras circumfusumque peragro
80  Aëra, sidereique vagor per moenia mundi.
81  Invenies etiam, teque hoc longe omnibus unum
82  Plus capiet, per quae felix consistere possit
83  Vita hominum, et rerum rectus quid flagitet usus,
84  Quae finis sit summa Boni, quo tendere oportet.

85   Gallus Homo nobis ea mente animoque sagaci
86  Omnia pervidit: non

quies motu variatur ab ullo,
557  Temporis est expers etiam aeternumque repertum:
558  Scilicet immotum non unquam elabitur illinc
559  Praesens, dum felix et tota simul fruitur se
560  Vita carens pariter fine omni principioque.

561   Hinc quoque perfacili poterit ratione patere
562  Esse infinitum, quod Summum est; non numerorum
563  More, quibus serie

existunt in rebus, certaque constant.

690   Tum, quando sensu semper constante vigemus
691  Res circa, rerum si nil existeret harum,
692  Et nos perpetuo proin tota denique vita
693  Erraremus eas revera extare putantes,
694  Gauderet nostros falsis illudere sensus
695  Numen imaginibus; ratio quod vera refutat,
696  Qua prius esse Deum docui Verumque

756  Distinctis, facient, merito dicantur ut esse
757  De genere humano; quoniam nil detegit horum
758  Intus inesse animam; nam posse hos ire videtur
759  Corpus item in motus, sine vita quamlibet extet.
760  At neque quod vitae nimirum inimica videntur
761  Longe aversari fugiendo incendia dira
762  Serpentumque truces iras malasque leonum
763  Sanguineas

provida Mentis
1148  Consilia aeternae, atque antiquo more Gigantum
1149  Conari rerum Dominum exturbare potenti
1150  E solio, rapere et mundi quas flectit habenas,
1151  Scilicet ut vita sic liberiore fruantur
1152  Impia Gens; tanta est scelerosae audacia mentis:
1153  Quod metuunt, tollunt Numen, longeve remotum
1154  A nostris arcent rebus nil scire volens, ne

mortalia saecla
1183  Posse a suprema curari Numinis arte,
1184  Dum vitae celeres annos hic ducimus aegri;
1185  Nam quis non animo morbis languente laborat?
1186  Postquam autem functi vita frigentia terrae
1187  Corpora liquerimus, tunc omnia denique reddi
1188  Debent pro meritis, queis vita anteacta potita est.
1189  Neu quis ab hac usquam rationum indagine possit

1185  Nam quis non animo morbis languente laborat?
1186  Postquam autem functi vita frigentia terrae
1187  Corpora liquerimus, tunc omnia denique reddi
1188  Debent pro meritis, queis vita anteacta potita est.
1189  Neu quis ab hac usquam rationum indagine possit
1190  Evasisse loci, penitusque ex parte perire
1191  Omni Hominem dicat, nihil ut super illius extet;

1305   Porro cur vitae frustra felicis amorem
1306  Inseruit Natura animis nil provida nostris,
1307  Cur Veri desiderium succendit inane,
1308  Si ruit nihilum vita privata futura
1309  Mens votis frustrata suis? hic namque, quod optat,
1310  Anxia quo ingenti trahitur dulcedine, Verum
1311  Invenit haud unquam; qua pleno flumine manat,

districtus pendeat ensis
1325  In caput, inter opes ea tetro angore laboret?
1326  Nimirum quia nos agnoscere praeque videre
1327  Ipsa facit Natura, quid haec post fata futuro
1328  Pro vita anteacta cujusque paretur in aevo.
1329  Adde Viros, sanctae qui Relligionis amore
1330  Justitiaeque truces iras odia improba saepe
1331  Exhaurire Tyrannorum potuere ferendo

1502  Nam si de cerebro in certam commercia partem
1503  Impediantur, opus, non sensu polleat ullo
1504  Pars, erit, ac si sit praecisa a corpore toto.
1505  Quapropter liquido deprendis, vita quod omnis
1506  Corporis et sensus fons omnis principiumque
1507  In parvo capitis media regione cerebro
1508  Insit, proinde magis Mens illa parte tenetur:
1509  Sentit, et

sequendo,
35  Veri propter eum sed, quo mens ardet, amorem:
36  Namque facem Veri praefers, lucemque ministras.
37  Tu sapiens rerum Inventor, tu munera nobis
38  Inclita suppeditas et vita digna perenni.
39  Nam simul atque tuis evolvimus aurea chartis
40  Aurea dicta, quibus penitus Natura retecta est
41  Omni ex parte patens, occultaque prodita vis est
42  Causarum,

1997  Et major desiderium succendit habendi
1998  Copia. Pro miseros! quos haec sitis arida torret,
1999  Quae super effuso magis usque accenditur auro.
2000  Denique mortali dum vita tempore parvo
2001  (Namque manet cita Mors omnes) conceditur uti;
2002  Vitam quaerendis omnem consumere rebus,
2003  Et multas animi magno cumulare

adimat tot denique vitae
2009  Commoda, pro! tanto dudum quaesita labore?
2010  Nam neque divitiis capitur Mors, tardior annis
2011  Ut saltem veniat feris; neque longior usquam
2012  Vita tibi congesto argento venit et auro.
2013  Praeterea quae sunt vitaï commoda demum
2014  Nata ex divitiis? nimirum vestibus uti
2015  Magnificis, mensaque diu discumbere opima,

50  Hoc genus est Unda atque Aër et mobilis ignis
51  Caeteraque, ex illis quae pendent, conque sequuntur.
52  Scilicet haec rebus magis omnibus utilitatem
53  Egregiam praestant vulgo; nam vita manere
54  His sine jam nequeat: quin et solatia multa
55  Praeterea in vita substernunt dulcia nobis.
56  Temperat Unda sitim Mortalibus, Unda feraci
57  Telluris gremium pluvia

pendent, conque sequuntur.
52  Scilicet haec rebus magis omnibus utilitatem
53  Egregiam praestant vulgo; nam vita manere
54  His sine jam nequeat: quin et solatia multa
55  Praeterea in vita substernunt dulcia nobis.
56  Temperat Unda sitim Mortalibus, Unda feraci
57  Telluris gremium pluvia foecundat, et herbis
58  Sufficit humorem, atque aestivos temperat ignes
59  Per

71  Ducere, seu varios libeat quoque fundere in usus.
72  Denique res igni multas tractamus, ut illo
73  Sublato e terris artes quoque protinus omnes,
74  Commoda tot vitae, demum vita ipsa periret.
75  Propterea, ut memorant, mortalia saecla Prometheus
76  Finxit ubi e limo, vitamque animamque daturus
77  Protinus in caeli correptus templa volavit,
78  Admovitque

79  Detulit in Terras; sine flamma namque videbat
80  Non posse humanam Mortales ducere vitam.
81  Par rerum quapropter, eo quibus usque juvamur,
82  Prorsus uti nequeat consistere vita sine ipsis,
83  Par erit illarum rationem inquirere rerum.
84  Et primo, quoniam pertusa foramine constat
85  Interior vario Tellus, fateamur oportet
86  Undantes etiam atque

durius istis.
889  Non tamen hac possunt Animantum vivere saecla:
890  Si namque exhausto quaevis Animalia vitro
891  Sint inclusa, simul cum deficientibus auris
892  Deficiet quoque vita: cita nam morte repente
893  Exhalare animam, vitamque efflare videbis.
894  Invento sed ab hoc ut possis noscere quanta
895  Sese expandendi vi constet praeditus Aër;
896  Rugosam

683  Commotae haud aliter, quam si manus adsit: oportet
684  Quapropter, dolor in digitis videatur et ipsa,
685  Quae trunco est avulsa, manu, longeque relicta.
686  Nunc qui fiat, ut hac vita defuncta relictis
687  Corporis exuviis Animae vis igne cremetur,
688  Sentiat et dirum misere combusta calorem,
689  (Supplicia haec etenim saeva atque infanda manere
690  Credendum

obstans,
1872  Reddit inaequales et pulsus cordis, et ipsum
1873  Efficit ut pectus frigescat: denique sensus
1874  In nobis Odium tristes et concit amaros,
1875  Tristis uti nobis vita et videatur amara.
1876  Praeterea Desiderio percellimur acri,
1877  Cum quae conveniunt nobis bona, et abesse videmus,
1878  Quaerimus, atque avidis ardemus poscere votis,

1976  Propterea pallent, solvuntur membra, tremit vox.
1977  Fit quoque Tristitiae vim propter sanguinis omnis
1978  Motus ut interdum penitus sistatur, eoque
1979  Tempore deficiat quoque letho vita recepto.
1980  Saepe etiam Tristes suffundere lumina flammis
1981  Insuetis, artus tremere, ora rubere videbis:
1982  Scilicet irati cum sunt, hos Ira colores
1983  Excitat hos

101  Turpis item fama et contemtus vitaque coeno
102  Se velut involvens letho pejora videntur:
103  Proinde putant finem cunctorum hoc esse malorum.
104  Nil faciunt Homines in vita denique, quidquid
105  Illud sit, fieri quod ab his tueare, vel in te
106  Experiare, Boni nisi summi propter amorem.
107  Aspice dentatam, quae signat tempora, molem,
108  Quam

149  Principio Dites felicem degere vitam
150  Qui putat, hic non est opulentae, nec fuit unquam
151  Numine Fortunae aut Pluti laetatus amico,
152  Quandoquidem, quid sit dives nummataque vita,
153  Ignorat. Veras utinam de pectore voces
154  Ejicerent illi, quibus est res ampla; fateri
155  Deceptos rerum a specie et fulgoribus auri
156  Protinus audires, miseros quibus

ferrent.
158  Scilicet haud Hominum dives Fortuna quit unquam
159  Naturam mutare, Deûmque in conditionem
160  Vertere praeclaram, nihil ut miserabile prorsus
161  Accidere in vita queat et tubare dolore.
162  Non fulvo morbi et febres reverentur in auro
163  Fulgentem, neque Mors donis captatur opimis.
164  Ast ea, naturae quae sunt communia nostrae,
165  Ut

180  I nunc, posse puta Dites nullius egere,
181  Queis, quo plura tenent, atque auri pondera crescunt,
182  Crescit opum desiderium, et proin crescit egestas.
183  Praeterea ut felix prorsus sit vita necesse est,
184  Tempore perpetuo constet mansura, nec ullos
185  Formidet tristes, qui vertant omnia, casus.
186  Ergo felicem veli possint caetera vitam
187  Reddere Divitiae,

305  Hoc igitur subdit stimulos hos Gloria motus
306  Scilicet ardores hos excitat; illa laborum
307  Oblitos facit atque fui; dat prodiga vitae
308  Pectora, dum cupiunt potiori vivere vita:
309  Usque adeo ignari sectamur inania rerum!
310  Ac si jam quidquam vitaї munere functos
311  Ad nos pertineat, nostri num Fama supersit,
312  Nostraque num vivant aeternis

inimica Voluptas.
371  Te facere hanc igitur felicem posse rearis?
372  Denique te in quamvis, age, partem verte bonorum,
373  Suppeditare tibi quaecumque haec vita videtur;
374  Haud unquam summa votorum in fine quiesces;
375  Semper erit, quod deficiat, semperque quod optes.
376  Vis ea nimirum, qua nos impellit agitque
377  In summum Natura

cubanti:
396  Sic quoque de votis transimus in altera vota.
397  Dum, quod avemus, abest, longe id superare videtur
398  Caetera; post aliud, cum contigit illud, avemus;
399  Et sitis in vita semper nos torret hiantes.
400  Haud tamen hoc ipsum longe non utile nobis;
401  Quaerere nimirum semper, quod deficit, aegroque
402  Esse animo, nullisque diu requiescere rebus,

vota.
430  Ille Boni Fons omnis et omnis nostra Potestas
431  Gloria Divitiae Decus omne et plena Voluptas,
432  Nostrorum ille Quies Animorum denique summa est.
433  Quare tum vita dabitur gaudere beata,
434  Cum summo Mens nostra Bono potietur; at illo
435  Non valet hae ulla certe ratione potiri,
436  Ni videat, quod amet, summoque in amore quiescat.

434  Cum summo Mens nostra Bono potietur; at illo
435  Non valet hae ulla certe ratione potiri,
436  Ni videat, quod amet, summoque in amore quiescat.
437  Scilicet haec misera defunctis gaudia vita
438  Ultima debentur; neque enim contingere tanta
439  Possumus in terris, nec summo hic Fine potiri
440  Haud minus at miseros inter magnosque labores

beatos,
443  Etsi non summa, et felici vivere fato.
444  Id fit, ubi sana et tranquilla mente vigemus.
445  Sana quidem Mens est, cum recte judicat ipsa,
446  Quodcumque ad nostros in vita pertinet actus;
447  Ut bona sectetur, fugiat contraria quae sunt:
448  Tranquillae pariter laetatur pace quietis,
449  Stultis si careat votis et inanibus, atque
450  Temperet

et de nolente volentem
518  Reddit. Item Metus est, quo nos plerumque coacti
519  Quid facimus; veluti deprensi forte latronum
520  Insidiis multum redimenda effundimus aurum
521  Pro vita. Non est penitus tamen ut videamur
522  Id facere inviti, siquidem pejora volentes
523  Declinare: velut merces cum projicit altum
524  In mare, quod nigris ferviscens aestuat undis,

757  Tollebant magnis, veluti pro re bene gesta,
758  Fortiter insidiis qui grassarentur, et auro
759  (Magna erat haec virtus) possent ditescere rapto:
760  Nimirum moresque feri corruptaque vita
761  Barbarie aeternae poterant confundere formam
762  Legis, et umbratum Rationis condere lumen.
763  Si tamen iterea vel dira in Mente latentem
764  Lucis inocciduae voluissent

tum concita protinus acri
944  Mens desiderio ferviscit, funditus ipsam
945  Rem, novitate sua quae perculit, inspiciendi.
946  Inde tibi multae manârunt utilitates,
947  Queis vita certe expertes essemus in omni
948  Nil admirando: tamen hic quoque saepe cavendum,
949  Ne desiderium Ratio non temperet: illa
950  Nam sine saepe solet

devius erret,
1103  Audiat adductas neque tum Rationis habenas,
1104  Pro! quam multiplices metuet Mens saepe ruinas.
1105  Nimirum desiderium metus ardor amoris
1106  Caeteraque, in vita, genus hoc, queis saepe ciemur,
1107  Convertant animum si in terram, projiciantque,
1108  Semper ut in vita nos prave errabimus omni
1109  Non sine pernicie! quod si in caelestia motam

ruinas.
1105  Nimirum desiderium metus ardor amoris
1106  Caeteraque, in vita, genus hoc, queis saepe ciemur,
1107  Convertant animum si in terram, projiciantque,
1108  Semper ut in vita nos prave errabimus omni
1109  Non sine pernicie! quod si in caelestia motam
1110  Corripiant Mentem, Ratio indulgebit, et omnes
1111  Effundens, nam recta via est, laxabit habenas,

1109  Non sine pernicie! quod si in caelestia motam
1110  Corripiant Mentem, Ratio indulgebit, et omnes
1111  Effundens, nam recta via est, laxabit habenas,
1112  Et sic innocuo tibi cursu vita feretur,
1113  Pulchraque tranquillo regnabit pectore Virtus.
1114  Ipsa mihi Virtus porro quid constet, ad ipsum
1115  Denique quid faciat Finem, quo tendimus omnes,
1116  Dicendum,

1212  Scilicet haec vitae Virtus Ars certa regendae
1213  Claraque lux Animo est; illa quodcumque peractum
1214  Est duce, vix ullas fraudes vix ulla timendum
1215  Errorum, quibus haec offendat vita, perîcla.
1216  Ipsa caput merita cingit Regina corona,
1217  Ipsa tenet sceptrum, Virtutibus imperat ipsa:
1218  Quantum magna tamen reliquas supereminet omnes,
1219  Eloquar

Mens cumque parabat.
1262  Propterea variam quia rerum conditionem
1263  Scit Prudens, nunquam, cum fecerit omnia, certus
1264  Secura eventus expectat mente futuros;
1265  Prorsus ut in vita rerum nihil accidat omni
1266  Ullarum, non posse quod accidere ipse putârit.
1267  Vidimus, ingentes aliqua persaepe paratus
1268  Belli cum fierent de parte, et cogeret amplis

1429  Saecla Virûm, ut voluit Natura, ea quaeque coluntur.
1430  Praestat item Pietas, quoque ne Genitoribus ipsis
1431  Sit Proles injusta, quibus vitamque referre
1432  Et bona, cum vita quae sunt ea cumque recepta,
1433  Omnia debemus: quoniam non lumina clari
1434  Alma sine hic unquam possemus cernere Solis,
1435  Saepe nec humanos nec rectos discere mores.

ferimur, lateque per omnem
1527  Ausoniam, et Latius qua sermo est cumque, volamus
1528  Te laudes vulgante, quibus mea carmina tantum
1529  Tollis, ut affectent vita gaudere perenni.
1530  Ambiri quid enim queat hac praeclarius in re,
1531  Quam prope divino celebrarier illius ore,
1532  Cujus Fama Viri per magnas inclita Gentes
1533  Fertur,

1537  Dura in pauperie tristem producere vitam.
1538  Hos et fortuna, Superi, donate manenti,
1539  Hos et inexhaustis auri cumulate metallis,
1540  Publica perpetua vivant in commoda vita.
1541  Haud tamen ingentes subito profundere nummos,
1542  Atque ubi non sit opus, Ratio suadebit: egere
1543  Namque Homines, constant queis prodiga corda, necesse est:
1544  Cum

Atque ubi non sit opus, Ratio suadebit: egere
1543  Namque Homines, constant queis prodiga corda, necesse est:
1544  Cum vitanda prius (Ratio sic suadet) egestas
1545  Sit propria, alterius quam sit tibi vita levanda.
1546  Et quoniam exhaurit fontem quoque Prodigus ipsum,
1547  Et facit, ulterius ne possit; saepe liberet
1548  Quod facere; idcirco sese praestare benignum
1549  Plus juvat

1570  Illud enim in quovis si conspiciamus Honestum,
1571  Nos ratione movet mira, ad seseque repente
1572  Allicit, atque ipsum, cui sit, proin reddit amicum.
1573  Tum quid amabilius, similis quam vita? voluntas
1574  Nam si eadem, par et studium sit utrinque, necesse est,
1575  Quisque suo haud aliter tum delectetur Amico,
1576  Ac foret ipse alter: fieri hoc de pluribus unum est.

1615  Atque animum Virtute, queat quae reddere Fortem;
1616  Quandoquidem superanda manent tot dura laborum,
1617  Totque pericula sunt tot magna incommoda vulgo,
1618  Queis misere vita semper tentamur in omni.
1619  Provida nimirum Mens Numinis, exilii hujus
1620  Vili forte capi ne nos possimus amore,
1621  Sed Patriae expectata in gaudia suspiremus

1624  Infestam segetem; morsu quae suscitet acri,
1625  Admoneatque animum, quaerendum scilicet illud
1626  Esse Bonum, summum quod constat perpetuumque.
1627  Propterea quantis, dum tanto in turbine vita est,
1628  Hic Animus curis, corpusque doloribus aegrit,
1629  Quisnam erit, ignoret qui vivens, quamlibet idem
1630  Dives honoratus sanus Rex denique

erit, ignoret qui vivens, quamlibet idem
1630  Dives honoratus sanus Rex denique constet?
1631  Quare, cui tantum restet transire malorum
1632  In vita, Sapiens forti se pectore debet
1633  Munire, ut magnos victor dirosque repulset
1634  Incursus animo; vel si non illa repelli
1635  Vis queat, immites tum saltem fortiter ictus

quae sint consequa, prorsus
1847  Noscere; nimirum quanti vexare fluentes
1848  Ex illo possint animum corpusque dolores;
1849  Omnem qui dira superent gravitate bonorum
1850  Laetitiam, vita queis Mens gavisa priore est.
1851  Jamne vides, agitur quanto vesana furore
1852  Mens hominum, dum saepe viis lassatur iniquis,
1853  Queis graditur, vitae propter felicis amorem,

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report