Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: autem Your search found 9849 occurrences
First 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 Last Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Occurrences 7294-7543:7294. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] rebus, quae in hoc iure nostro desiderantur, supplementum sint allatura; subservient etiam legum Hungaricarum studiosis, et in foro spirituali apud domesticos, et tam in illo, quam in civili etiam apud exteras nationes. Totum autem hunc librum, in duodecim capita, ea vicissim in certas quaestiones distribui, neque illum qui in foro spirituali, neque illum qui in comitatibus iudiciorum processus haberi solet,
7295. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] versatur ignorare. Qua reprehensione Sulpitius motus, adeo Iuri operam dedit, ut merito inter Iurisconsultos, palmam assecutus fuerit. Ioannes Franciscus de Pavinis, in praefatione Extravagan. D. Ioannis Papae XXII. Apud Persas autem pueros Ius a Magistris, sicut alibi Grammaticam, didicisse; refert Osorius libro 7. de Institutis Regis. Quidni igitur apud nostrates, quibus omnia in quotidiano Iuris strepitu posita sunt; ilud addiscere debeant?
7296. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | Section] iudicium. Sicque erit prima materia, seu origo totius litis ac controversiae: quae dum proponitur, dicitur actio; dum discutitur, iudicium; et cum definitur, iustitia, quae est lex ipsa. Communiter autem statuitur duplex: propinqua, quae est ratio immediata rei; ut dum quis dat operam rei illicitae, per quam talis effectus necessario sequitur, et haec semper imputatur ei. Remota, quae et occasio dicitur; ut dum quis dat
7297. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | Section] quidem, quae ex
intentione, hoc est, ut usus iam obtinuit, ex deliberato animo, et
praeconcepta malitia agentis proficiscitur:
7298. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | Section] interesse non obligatur: ad aliquid tamen adstringitur, idque praevia
bona cautela, quia occasionem dedit ad talem effectum, seu eventum rei. Unde
si tali casu fortuito nobilis occidat nobilem, homagium nobilis exsolvit. Si
autem nobilis rusticum, tantum rustici homagium deponit, passim. Sic et in
actibus potentiariis nobilis rustici verberati, vel vulnerati homagium
exsolvit.
7299. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] et continue celebranda Posonii, art. 20.
anni 1553. Et art. 2. anni 1555. Licet art. 70. anni 1609.
restricta habeatur iam solum pro partibus Cis et Ultra Danubianis,
pro Dominica invocavit. Olim autem diversis duravit temporibus, videlicet
per dies viginti:
item Dotum, ac paraphernorum, nec non Appellationum, ex
recepta iam consuetudine, in omnibus terminis, ad instar Causarum
Appellatarum, extra seriem levantur, et adiudicantur: 4. Vlad. art.
16. In Sclavonia autem, bis Octava celebratur, pro octavis diebus
festorum Sancti Iacobi Apostoli, et Epiphaniarum Domini, in Civitate
Zagrabiensi Montis Graecensis dictae Octavae, ab octavo die, praenotatorum
festorum, quo inchoati solent, si
inseri solita sit; idcirco ad id breviter sic respondendum duxi: posteaquam
enim facta praedicta clade Mohachiensi, Regnum Rege orbatum, partim a Ioanne
Rege assumptum, partim autem Divo quondam Ferdinando Imperatori et Regi
delatum, in diversas partes distrahi coeperat; atque tam hinc, quam illinc,
variae violentiae, bonorum occupationes, et reliqua violentiarum genera
patrata fuerant; ad tollenda
praemissorum
Iudiciorum, et generalis etiam Diaetae Regni, discuti soleat. Et haec
indifferenter, per praenarratos iam tres terminos Iuridicos currit, licet
interdum extra illos etiam ventilari consueverit, potissimum autem ubi
publica constitutione, ita conclusum fuerit: veluti art. 35. anni
1601. Estque propria Fisci Suae Maiestatis Regii, super
acquisitione bonorum, deficientium in semine, dominorum duntaxat magnatum,
in 2. Verrina.
Similiter et Ausonius, teste Andr. Gail. lib. 1. obs. 20.
Indeque Fiscus, propria duntaxat Principis, et non alterius pecunia
erat, quam usu capere nemini licebat, longo tempore. Aerarium autem publicae
pecuniae, Conservatorium potius dicitur. Sic apud nos quoque iam, retento
hoc Romanorum veteri nomine, Fiscus proprie dicuntur omnia illa bona, sive
iura possessionaria, quaecunque per defectum seminis, vero ac
QUAESTIO QUINTA / Tertio, quotuplex potest esse Causa ex parte Ordinis?
Itidem multiplex: alia privilegiata, pro pauperibus quae Feriis sextis, et
diebus Sabbatinis adiudicatur,
non suis diebus levatae
exstitissent:
ac viduae; prouti et citatus
articulus iam iuris nostri continet. Tertio, secundum
alios, etiam senes decrepiti, et religiosi, nec non diuturna quoque
captivitate apud hostes fatigati. Horum autem, et praesertim saecularium,
tres recensentur species, secundum Panormitanum, teste Sylvestro, par.
2. vocabulo miserabiles: quidam enim non sunt miserabiles, nec
actu, nec habitu, quia non habent
in praefatione
3. Decreti Vlad.
Secundo: Lex in primis triplex est; Naturalis, Humana, et Divina. Quarum
duae priores, dirigunt hominem in ordine ad finem naturalem. Postrema autem,
in ordine ad finem supernaturalem. Deinde Humana, est duplex: Saecularis,
quae vulgo Civilis dicitur, et spectat ad Ius Gentium, et Civile maxime;
statuiturque a potestate saeculari, ut Imperatore, Rege, vel alio
6.
Prologi. Ex quibus praemissis colligitur, ius longe latius
patere, quam legem: quod ius, sit nomen generale, tam scilicet legibus, quam
moribus, hoc est, iure scripto, et non scripto constans: lex autem species
iuris, et tantum iure scripto comprehensa.
Tertio, mores sunt actiones humanae, hoc est, actiones hominum liberae,
praesertim consuetae et saepius iteratae. Vel, mos est longa consuetudo, a
est. Ut apparet ex
antiquo quodam libro, intitulato, Ritus explorandae Veritatis, in
dirimendis Controversiis; in Sacrario summi Templi Varadinensis
reperto, et recuso Colosvarini, anno 1550. Iam autem prae
manibus Generosorum Dominorum Francisci Loranth de Inke, et alterius
Francisci Nagy-Mihály de Petrócz, Sacrae Caesariae et Regiae Maiestatis,
inclytae Camerae Hungaricae Consiliariorum habito. Ex quo, qui volet,
et Leges Civiles per ipsum eo insertas,
manere tantum Leges Civiles; et non reputari pro Canonibus; teste
Marantha, parte 3. de origine Iudicii. Atque ita communiter
sumptum, magis natura, quam moribus, maxime autem fide supernaturali
constat. Dictum Divinum, quod vel immediate spectet ad Deum,
vel etiam observatores sui, divinos, hoc est, beatos efficiat. De quo haec
dixisse, hoc loco sufficiat, plura a theologis, et
aliquid dupliciter fieri intelligitur; uno modo, ex
ipsa natura rei, quod iam dictum est Ius Naturale. Et alio modo, ex quodam
statuto inter homines, quod similiter praemissum est, Ius esse Positivum.
Tertio: differt autem Iustitia, a Iure, et Iurisprudentia, in tribus: I.
Quia Iustitia, est virtus moralis: Ius, eius executivum: et Iurisprudentia,
scientia illius Iuris. II. Iustitia, inter virtutes est summum bonum: Ius,
medium: et
scientia illius Iuris. II. Iustitia, inter virtutes est summum bonum: Ius,
medium: et Iurisprudentia, infimum.
omnibus, uberius vide Prologum Tripartiti, Gratianum, et Iustinianum, in
principio Operum suorum.
QUAESTIO DECIMA QUINTA. / Quae autem ex Antiquis Iudiciis, vel omnino
sublata, vel vero inusitata tantum facta sunt?
Primo: haec quatuor omnino sublata sunt: Iudicium generale, sive Palatinale:
in Curia Regia, Inhibitio, et Repulsio
(nisi sola Iurium, et Literalium instrumentorum productio, ad secundas
tantum
Octavas) admitti non deberent, potissimum autem in divisione, in qua et
Contradictio,
Octavas) admitti non deberent, potissimum autem in divisione, in qua et
Contradictio,
quia alias, et contra naturam
suam, et contra dicta Iura Regni, unico termino Octavali non terminarentur.
Ex quo, non alia de causa Maiores nostri, Inhibitionem etiam in Literis
Divisionalibus praecluserunt: Repulsionem autem in partibus statim fieri
admiserunt, quam ut postea in Curia Regia, locus ipsis non daretur;
prout et Quadrip. 2. tit. 14. continet. De quibus vide etiam
infra, Quaest. 2. cap. 5.
uti praemissum
est, immediate vocati, vel aliter interessati in Diaeta, vel Octavis iam
constituti, in personis et rebus penes eos habitis, impediti fuerint:
deberet: 1. tit.
80. Et nemo sane unquam, praeteritis hoc modo apertis Iuribus
Regni ex paucorum hominum ingenio, Leges ipsas addiscere poterit. Ergo neque
Inhibitio, neque Repulsio in iis (tanto minus autem in hac personali
Citatione) ut prior tenet opinio, admitti deberet. Quod idem in aliis quoque
observari debet, cum ratione huius personalis Citationis,
omnes
habetur. Postea vero iterum ad
Iudicia Brevia, sive Locumtenentiae solum reducti sunt. Art. 25. anni
1563. uti iam et Quaestione 7. cap. 1. dictum est.
Nunc autem vicissim praeteritis, et dicto Statuto VVladislai, et praenotata
Constitutione anni praescripti 1563. uniformiter, tam in
terminis Maiorum, quam etiam Minorum Octavarum, uti et antiquitus solebant,
levantur;
VVladislai, et praenotata
Constitutione anni praescripti 1563. uniformiter, tam in
terminis Maiorum, quam etiam Minorum Octavarum, uti et antiquitus solebant,
levantur; cum hac subsumptionis clausula: Quia autem huiusmodi novi
Actus potentiarii, per quoscunque patrati, iuxta contenta Articulorum,
novarum Constitutionum publicarum (anni 1527. art. 5.) in Curia regia,
per nos caeterosque Iudices regni ordinarios pro
secum, quae personalem
assumentis interessentiam: Missis et destinatis, quae
mittentis, in casibus contingentibus, domi praesentiam; in deliberatis,
etiam absentiam denotant. Iussio autem et Commissio
ad absentem quoque refertur. Secundo, hae voculae (In et
ad) quibus assumentis, aut missi et destinati, nec non etiam ex
commissione patrantis accessus, invasio, et in loco
quarum ratione evocandae sint, in bonis ipsas
concernentibus, patratae sunt, et cum Tutricum officio suorum liberorum
perfunguntur: alias non, sed pro eis Mariti evocantur: 4. Vlad. art.
14. In aliis autem communiter evocantur. II. Quod Evocationes cum
clausula; de consensu et voluntate emanatae, abrogatae sunt: quodque uxores,
matres, filiae, et sorores Nobilium non soleant evocari: 6. Matth.
art. 13. Et 1. Vlad.
fieri debet?
In genere, Personaliter: si citandus personaliter reperiri poterit: alioquin,
de domo habitationis, seu loco solitae
suae residentiae. Specialiter autem, nolens assumere pecuniam, et remittere
pignus, vel levare dotem, quartam, paraphernum, non personaliter, nec de sua
Curia (alioquin Actor, in homagio contra Evocatum convincetur) sed de Iure
possessionario, aut
in Tabula Suae Maiestatis
Regia, quam etiam coram Illustri Domino Comite Palatino admissum est: ubi
causa in parte, ratione scilicet commissi homicidii, appellata in
praesentiam quondam Domini Locumtenentis; in parte autem, ratione non
admissae Statutionis, sed factae bonorum statuendorum occupationis, ad
communem exmissa fuerat: et tamen nullae Literae authenticae superinde
extiterant confectae, plus minus a viginti annis. Neque vero
Semper hac voce (Nemo) addito illi Adverbio numerali, Primo, Secundo,
vel Iterum, Tertio, et Quarto, in primis
Quatuor diebus. In aliis autem sequentibus, semper Tribus tantum diebus.
QUAESTIO DECIMA.
Sed in hac Proclamatione Forensi, quomodo fit Prohibitio, si Reus non
QUAESTIO DECIMA.
Sed in hac Proclamatione Forensi, quomodo fit Prohibitio, si Reus non
comparuerit?
Primis tribus diebus, eodem tamen semper die, fit sine onere: Quarto autem,
cum onere, Trium scilicet florenorum. At aliis sequentibus diebus, semper
duobus, ac duobus, sine onere: Tertio autem, cum onere. Ubi Nota: quod
literae Sententionales, per non-venientiam Rei emanatae, ante Decem dies
comparuerit?
Primis tribus diebus, eodem tamen semper die, fit sine onere: Quarto autem,
cum onere, Trium scilicet florenorum. At aliis sequentibus diebus, semper
duobus, ac duobus, sine onere: Tertio autem, cum onere. Ubi Nota: quod
literae Sententionales, per non-venientiam Rei emanatae, ante Decem dies non
debent extradari:
pretii Literarum, interim forsan conscriptarum,
Sententionalium (quia, ut vulgus Iuristarum iam loquitur, Pernoctarunt
apud Magistrum Protonotarium) sine Inhibitoriis destrui possunt.
Post Decem dies autem, Literatorie, hoc est, vigore literarum
Inhibitoriarum, per testimonium Capituli, vel Conventus, in cuius processu
scilicet Actor extiterit, vel saltem inventus fuerit, inhiberi consueverunt.
In quibus, licet Reus
Actor extiterit, vel saltem inventus fuerit, inhiberi consueverunt.
In quibus, licet Reus sententiam conscriptam ad se, recipit: nihilominus
tamen ad primordia regrediendo, Paria Praesentium, et Iudicialium accipit.
Tertia autem, praemissis modis, neque destrui,
neque ulla ratione inhiberi potest, sed vadit ad Executionem; cui Repulsionis
velamine obviari solet: tum, quia de antiqua consuetudine, id iam tertia
et Prohibitarum, statim tempore Publicatae,
debent deponi, absque ulla temporis procrastinatione. Prohibitarum vero,
virtute dictarum Inhibitoriarum, respondente Reo Prima Levata, per
(Deponit hodie) Secunda autem, subiungente etiam (Per
totum) tandem eadem secunda Levata, et eodem die, debebit totum
onus deponi, absque ulterioris prorogationis confidentia. Ita iudicatum est,
in causa Andreae Vjfalusi, ratione
alias omnes causas levari debeat: 1.
Vlad. art. 52.
Ubi Nota: quod Onus harum sententiarum, facit florenos Duodecim: quod idem,
Pretium etiam literarum dici consuevit. Prohibitionis autem onus, a singula
persona, quotquot convictae fuerint, singulos Tres florenos constituit.
CAPUT QUARTUM. / De
QUAESTIO SECUNDA. / Omniumne productorum in Sede, Paria petuntur?
Non omnium saepenumero, sed tantum dictarum Praesentium et Iudicialium:
aliorum autem, si necesse foret, in hospitio apud Magistrum Protonotarium
videntur. Unde cautus esse debet Reus, ut sic petat Paria, et inspiciat
productas, quod amplius non sit sibi integrum, eadem vel petere, vel
inspicere.
QUINTA. / Quot modis Paria soleant peti, et extradari?
Duobus: iudicialiter videlicet, et collateraliter. Iudicialiter: dum Iudex
danda decernit, cum futuro termino, sine ulla praesenti responsione.
Collateraliter autem: dum quidem statuit danda, sed ut simul ac penes illa
tamen, et tanquam ad latus ipsorum, statim et de
praesenti respondere quoque debeat. Utraque vero authentice sub Sigillo
QUAESTIO OCTAVA. / Quid est; et quotuplex Exceptio.
Est per Reum elicita, ex defectu alicuius necessariae ad Causam
Circumstantiae, potissimum autem loci; temporis, et personae; ac priusquam
ad meritum causae respondeat, contra Actorem in defensionem sui, facta
obiectio. Et communiter Duplex dici solet: alia Simplex tantum; propter quam
Causa condescendit solum. Et
ita ut in Actione
aliud dicatur, in commissione aliud committatur, vel nihil; et in Citationis
Relatione aliud referatur, propter quam difformitatem, sive disparitatem,
vel Citatio et eius Relatio, vel Commissio, vel autem Actio condescendi
debebit: vel si quid aliud reperire licebit, quod ad Condescensionem Causae
facere videbitur.
QUAESTIO DECIMA. / Quid est
Non. Quia Condescensio, est per Iudiciariam deliberationem, ex aliqua
obiectione in processu per Reum facta, Causae annihilatio, absque ullo onere
plane:
talibus Decretalibus diebus, non fuerunt observata: tamen cum
postea usus. Non celebrationis Iudiciorum, in ea quoque derivatus sit, non
incommode per continuum et realem usum huc referri possunt: 2. tit. 2.
Talia autem Festa sunt: Circumcisionis Domini, Conversionis S. Pauli,
S. Matthiae Apostoli, S. Gregorii Papae, Annunciationis Beatae Mariae
Virginis, Corporis Christi, Visitationis B. Mariae, S. Margarethae Virginis
et Mart.
Dummodo excusatio ipsa, probabili documento fulciatur:
2. tit. 59. Et infra, quaest. 4. cap. 10. Nec non
Captivitate interdum alicuius domestica. Quia captivi pro mortuis
reputantur. De Captivitate autem hostili, vide infra, quaest. 22.
Item tempore
Diaetae, Iudicia, neque in Curia, neque in Sedibus Spiritualibus, neque vero
in Comitatibus celebrantur:
juxta suas aetates, hoc est, antiquitatem, a prima die
Citationis sumendam, levari debent: art. 51. anni 1550. Et 4. Ulad.
art. 3. et non novae, vel recens motae, priores et antiquiores
praecedere. Serie autem; ut Causae vel unius generis, inter Causas alterius
generis confuse; vel etiam unius ejusdemque generis anticipative aliae ante
alias non leventur, sed omnes in sua propria serie et ordine, nullo
discrimine Iudicum, vel
posteriores, ante alias, obiiciendae erunt.
Ubi Notandum: Quod dictae legitimae Prorogationes, dantur solummodo in
Causis, ratione Iurium Possessionariorum, et productionis Literarum, ac
literalium instrumentorum; non autem ratione Actuum Potentiariorum, in
quibus productio Literarum subsequi non debet:
in qua
incurrunt, perimere, hoc est, prorsus destruere solent. Unde ab aliquibus,
Praescriptio, dicitur Exceptio, proveniens ex lapsu temporis lege definiti,
qua infestatio Actoris submovetur.
Iuxta autem Tripartitum nostrum; Praescriptio est temporalis termini, de
Iure statuti, ad Iuridicam tum retentionem, tum reacquisitionem Bonorum,
completio:
Atque sic, dum aliquis
putat se in alterius Bonis, ratione quorum impetitur ab illo,
praescripsisse, allegare solet Praescriptionem: quae si incurrisse
probabitur, Allegans absolvitur, ab ulteriori impetitione Actoris. Sin autem
non constabit de incursu Praescriptionis, Allegans statim cadit causa, et
Actor triumphat:
videtur) quia sic nunquam Praescriptio incurreret. Quod esset contra naturam
illius et Iura Regni, quae maximam vim Praescriptioni tribuunt; neque unquam
finis litis esset, quod absurdum foret.
Civitatenses autem, ne Praescriptionem admittant, a die ipsius Prohibitionis
inclusive computando, rursum quolibet anno, infra alterius anni curriculum,
et diem praedictum prohibitionem facere debent: citato tit. 15. part.
3.
transcenderunt, inefficaces, nulliusque firmitatis sunt censendae, atque;
committendae.
Verumenimvero, cum Dans, et Recipiens, sint correlativa, correlativorum autem
eadem ratio sit, secundum Dialecticos: verius existimandum puto, contra
neutrum admittendam esse. Quia sicut in talibus Bonis repetendis, ex parte
Dantis non praescribitur: ita et Recipiens eadem, etiam post binariam,
homines; ubi in pacifico dominio, aliquorum Bonorum, Ius Foemineum non
concernentium, per Triginta duos annos fuerint: praescribunt contra Fratres
masculini sexus, quia hac in parte, pro alienis et extraneis reputantur. Ubi
autem extra possessionem Bonorum fuerint; Ius suum, portionem scilicet
congruentem, aut Quartalitium, in terminis Octavalibus, a Fratribus eorum
masculini sexus, iuridice requirere possunt: art. 36. anni
1545.
erit obiicienda Praescriptio temporis, ubi necessitas interest hostilitatis:
16. quaest. 3. cap. 13. Et lib. 2. Decret. Tit. 26. cap.
10.
Est autem Postliminium, Ius amissae rei, iterum ab extraneo recuperandae, et
in statum pristinum restaurandae; actione, uti iidem Civiles vocant,
Rescissoria tantum; quod idem est, atque apud nos, Praescriptione non
obstante.
potestate constituti.
Contra neminem agere possint: ita vicissim, neque aliis contra eosdem
procedere permittitur; ex eoque nullae actiones in eos cadere, vel contra
eos fieri interim possunt: sed illis, Iure Postliminii; his autem fictitio
quodam Iure suspensivo, et pendenti, donec vel eliberentur, vel Iuris ordine
convincantur, ex benignitate naturae succurri solet, quae ex se aliis
compati et indulgere consuevit; iuxta illud Terentianum, in
intra hos
dies, ubi producti sunt: quibus tandem elapsis, libere dimitti, et discedere
possunt. Quod communiter inter Negotiatores observari consuevit.
Sexta, est Quadraginta dierum, ut maiorum Octavarum semper; minores autem
paucioribus celebrantur diebus: De quibus vide Quaest. 3. cap.
1.
Septima, est Quinquaginta dierum; ut dum alibi, ex antiqua loci
consuetudine,
Claustrorum, aliorumque locorum
et Beneficiorum sacrorum, per Dominos duntaxat Barones, Magnates, Proceres,
et Nobiles, Praelatosque inter
se se invicem (non autem per Fiscum Suae Maiestatis Regium) praescribitur:
Magnates, Proceres,
et Nobiles, Praelatosque inter
se se invicem (non autem per Fiscum Suae Maiestatis Regium) praescribitur:
durat, non obstante
quavis praescriptione:
In causam-attractus talia Bona possidet, et Actor
acquirere non possit. Ubi valde caute respondendum erit, et post alias omnes
Exceptiones, hae allegandae sunt.
Quia autem, saepe occurrunt hae voculae, Cautela, Cautio, Caute,
Cautus, Cavere, et Cautum esse; ideo operae pretium existimavi,
declarare paucis, quidnam significent.
leviores et minoris
momenti, quales iam dictae sunt Depulsoriae et Dilatoriae, ac saltem pro
unaquaque Levata unam, cum prioris repetitione allegare, ut semper ex iis,
pro aliis etiam Levatis et Iuridicis remediis, potissimum autem reales,
Praescriptionis, Calumniae vel aliarum fortissimarum et invincibilium
rationum responsiones, post factam Repulsionem, quando reddendae Repulsionis
rationem dare, vel aliter etiam ad meritum Causae, respondere
si nec per se, nec per alium, in
iisdem Iudiciis antea adhuc comparuit, aut visus est; neque quisquam, eius
nomine egerit, aut Literas Procuratorias eiusdem in Iudicio produxerit:
sumit. Actor quoque dictae Sententiae, Paria petit; et dantur
eidem, de Iure et consuetudine Regni. Quia iam Sententia conscripta, non
illius est, sed In-causam-attracti. Et sic uterque ad primordia Causae
regreditur. Ubi autem (I) vel Inhibens, cum Inhibitione procedere nolit:
tunc (A) ex Paribus Inhibitionis, modo proxime praemisso, extractis,
procedere solet; ne scilicet
negligentia, vel
/ Quid est Prohibita?
Est iuridicum Remedium, quo causa post Convictionem, ab expeditione ipsius,
coram Iudice, etiam extra faciem Sedis Iudiciariae, in hospitio illius,
eodem die, sine onere Tribus diebus: cum onere autem Quarto die, ante sex
ultimos dies Iudiciorum, prohibetur;
in hospitio illius,
eodem die, sine onere Tribus diebus: cum onere autem Quarto die, ante sex
ultimos dies Iudiciorum, prohibetur;
responsione fieri
Prohibita?
Non potest: sed semper necesse est aliquid respondere, dando aliquam rationem
vel prius dictam repetendo, vel novam aliquam potius subnectendo
responsionem; alioquin autem prior Convictio manebit: Ibidem.
Ubi Nota: I. Quod in Causis Capitalibus, seu Criminalibus, non est bonum
silere, ut Prohibitam facere intendat; quia qui se ulterius non defendit,
Octavali, Tres simplices, et sine
onere, ac Quarta; cum onere, eodem
semper die; et ante sex tantum dies ultimos Iudiciorum, art. 52. anni
1550. Iam autem Novella Constitutione, solum Duae admissae sunt;
una absque, et altera cum onere:
eiusdem parte, ut ab iis quoque tales Festi dies excludantur. Sicut et
proxime citatus Articulus 52. anni 1550. expresse innuit,
huiusmodi prohibitas fieri debere, ante Sextum diem, ultimi diei Iudiciorum.
Festi autem dies, non sunt dies Iudiciorum, prout dictum est supra,
Quaest. 12. cap. 4. Aliud item est, quod plures quoque
Causae, Sex iudiciariis diebus, quam hoc modo permixtis, absolvi possent.
Ergo
terminantur cum tanta severitate, ut vulgus Iuristarum, eosdem
Extremum Iudicium appellare consueverit, quod scilicet
amputatis omnibus cautelis, solum stricto Iure res in illis iam agitur. In
quibus autem nulla prohibita facta est; reiiciuntur: quia non esset bonum,
si quis iusto suo Iure, ante tempus destitueretur. Et ita praecavendum, a
Prohibitis; uti alibi quoque dictum est.
anni 1550.
7364. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] Capitulum, vel Conventum, ut quidem Iuramentalem depositionem exigere, et acceptare minime praesumat; neque literas suas Testimoniales, super non depositione praetacti iuramenti, quocunque modo extradare audeat. In Communi autem Inquisitione, ut Testimonium suum, ad Executionem eiusdem exmittere non audeat; literasque suas, super non celebratione ipsius Attestationis, parti Adversae extradare nequaquam praesumat: quin potius, in utraque suum
7365. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] videri possint: Nihilominus tamen, non
nisi Novum Iudicium cum Inhibitione fuisse, verius existimandum est. Tum,
Quia Decreta Regni, Inhibitioni tantum Novum adiungunt: 6. Vlad. art.
14. Prohibitioni autem, non Novum, sed Evocationem (quae
etiam absque Novo Iudicio fieri potest)
7366. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] visum fuit, quod et Inhibitioni convenit; sicque indifferenter utique Novum Stylus adiecerit. Vel forte iste Articulus intelligi debet, solum de tali casu, in quo nulla Inhibitio praecessit, vel admitti deberet. Citatum autem Exemplum; etsi quippiam in contrarium faceret; potius referendum videtur, ad Praeiudicium, secundo modo sumptum, infra quaest. 13. cap. 10. Caetera vide infra, quaest. 19. cap.
7367. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] vulgo dicitur, Tyltás. Et inter has quoque Prohibitio generalior est, quam Inhibitio, quia illa et rem coeptam iam, et nondum coeptam significat; haec autem solum coeptam. Vallae lib. 5 Elegan. cap. 4. Prohibita, vero, si Adiective pro Participio praeteriti temporis sumatur, effectum potius rei, seu
7368. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] et commetanei, ibi esse non soleant. Aliud item est, quod pars Actorea, ab ingressu bonorum quae in partibus sunt, et non in talibus Locis credibilibus, dici solet violenter repulsa; huiusmodi autem violentia, et violenta Repulsio, non solet fieri in Locis credibilibus. Idem quoque et Stylus continet; ubi Iudex Executori mandat, ut ad facies bonorum ipsorum accedat. Neque vero similis ratio esse videtur
7369. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] Idem quoque et Stylus continet; ubi Iudex Executori mandat, ut ad facies bonorum ipsorum accedat. Neque vero similis ratio esse videtur Inhibitioni, quia illa, uti iam praemissum est, extra dominium fit: Repulsio autem omnino de dominio fieri debet, si cum violentia quadam: repellit Actorem a bonis suis, eorundemque ingressu. Vel si etiam non repelleret, sed solum in Arcem, Caput utpote bonorum litigiosorum
7370. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] Executio; atque ita neque repellens, sine praevia Citatione, in faciem sedis; legitime attrahi potest; siquidem nemo, nisi legitime citatus, comparere debeat, 1. titul. 9. In priori autem iam dudum citatus est, et proinde id iterato facere, neque de lege, neque de necesse est; imo petitione parium huiusmodi Citationis, in Novum processum abiret, quod Actori damnosum esset.
7371. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] eo, quod Divisor nolit stare rationibus allegatis per Repellentem; ideo necesse habet repellere, ut praetactas suas rationes, suo loco et tempore, velut per viam appellationis, maturius revideri faciat. Prima autem non sic; sed, ut novam omnino, relictis aliis omnibus prioribus rationibus, sive allegationibus, cur repulerit, reddat rationem; alioquin Repulsio nulla erit, sed prior sententia manebit; ac debitae Executioni demandari
7372. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] sed, ut novam omnino, relictis aliis omnibus prioribus rationibus, sive allegationibus, cur repulerit, reddat rationem; alioquin Repulsio nulla erit, sed prior sententia manebit; ac debitae Executioni demandari debebit. Sin autem ratio stabit, nullum onus exsolvere tenebitur, etsi depositum quoque iam id fuerit, eidem restitui debebit, nisi ut in proverbio est, mortuum suo loculo repositum referre, piaculum foret.
7373. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] 6. cap. 3. Tandem non stante exceptione oneris Repulsionis, Depositio promittenda, Una Levata: his verbis tantum: (deponit hodie) quae responsio pro Una Prohibita reputatur. Altera autem Levata, sic omnino dicendum erit (deponit hodie per totum) quae vicissim pro Altera Prohibita habetur. Atque ideo, illo eodem die, totum onus deponendum erit, quia pluries non admittitur idem repetere; licet
7374. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] Adiudicatoriarum attestatoriarum, certa declaratio; ac ex eodem
Capitulo, vel Conventu, virtute literarum superinde Relatoriarum, legitime
emanatarum ad eundem Iudicem, reportatio. In casibus autem occupationem fit
praecise In facie Loci; nisi partes aliter convenerint.
7375. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section]
7376. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] proprie Communis Inquisitionis, Oculatae Revisionis, et Collateralis Attestationis esse dicitur, utuntur: Non item duobus illis Coniecturali, ex quo suspiciones quaedam solum, et praesumptiones deducuntur, non autem rerum probationes; et Quaestionum sive torturae, per propriam scilicet confessionem equuleo extortam, atque elicitam. Definitivus est, qui declarat, quid Nominis, et
7377. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] Prouti huic instituto deservire videntur: Suspicio est, levis opinio contra aliquem, de re aliqua; quasi per ipsum patrata, concepta ex Propriis illius signis, Antecedentibus, Concomitantibus, vel autem Consequentibus illam. Praeasumptio autem est fortissima opinio, similiter contra aliquem, de re aliqua, Quasi per ipsum patrata concepta ex praemissis circumstantiis, et fere proxima ad facti evidentiam
7378. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] videntur: Suspicio est, levis opinio contra aliquem, de re aliqua; quasi per ipsum patrata, concepta ex Propriis illius signis, Antecedentibus, Concomitantibus, vel autem Consequentibus illam. Praeasumptio autem est fortissima opinio, similiter contra aliquem, de re aliqua, Quasi per ipsum patrata concepta ex praemissis circumstantiis, et fere proxima ad facti evidentiam accessio. Ut cum quispiam visus sit,
7379. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] violentis, et indiciis indubitatis et
vehementissimis, non potest devenire ad condemnationem, ac sententiam
Definitivam In Causa Capitali, absque aliis probationibus, ut
Corporaliter puniat; secus autem pecuniariter.
Vivius
7380. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] confessum, etsi in eadem confessione, usque ad finem extra torturam permanserit, Quaestione proxime sequenti. Secundum Canones autem Praesumptio est Triplex. Violenta; ut si reperitur suspectus cum suspecta, nudus cum nuda, in eodem lecto: et haec inducit condemnationem, tanquam sufficienter probatum sit. 23. quaest. 1.
7381. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] debet; Siquidem ut Ulpianus scribit; neminem liceat ex suspicionibus condemnare, satiusque esse nocentem absolvere, quam innocentem condemnare; et probationes luce meridiana clariores exigendas, crimina autem non praesumenda esse. Andr. Fachin. lib. 9. cap. 16. Nisi forte Iudex promittat impunitatem delinquenti, et tunc si delictum confessus fuerit, non tenetur promissum servare, sed ex tali
7382. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] Tum quia fidem in malis promissis, non expedit servare. Tum quod pacta, contra publicam utilitatem; minime servari debent. Quarto, confessionem coram Iudice incompetente, non valere quidem Iudicialiter, valere autem ut extra Iudicialem, et facere indicium ad torturam, per Iudicem ordinarium inferendam. Quinto, confessionem factam, absente parte, in favorem absentis, inducere semiplenam probationem. Atque sic cognitis his, securior
7383. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] imponitur? Soepe enim post reportatam communis Inquisitionis seriem, alterutri partium, iuramentum imponi solet, his modis. I. Quod si Actor, pro parte sui sufficientem reportabit comprobationem, In-causam-attractus autem per omnia defecerit, vel etiamsi modicum quid probaverit: tunc (A) ad caput ipsius (I) quinquagesimo se iurabit. II. Si utraque pars, pari
7384. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] Ubi Nota
quod praemissi isti Quinque modi iurandi, observantur tunc
tantum, quando sententia aliqua, ex responsionibus partium, ad communem
Inquisitionem exmissa, sed nondum satis comprobata fuerit. Paragraphus autem
sequens,
7385. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | Section] QUAESTIO DECIMA TERTIA. / Quid est Iuramentalis depositio? Est in dubia aliqua causa, per Iudicem alterutri partium, vel sola sua in persona, vel autem definito numero coniuratorum sibi similium, coram eodem Iudice in eadem sede, aut extra sedem coram Regio, aut Palatinali hominibus, et testimonio alicuius credibilis loci, in cuius processu extiterint, praefixo eidem ad
7386. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | Section] debet, hac clausula (Super eo) declarari consuevit. Styl. Quod alias Iuramentum conceptis verbis dici solet, hoc est, dictatis et praenotatis a deferente Iudice, vel adigente ad tale iuramentum. Est autem Iuramentum Affirmatio vel Negatio, sacrae rei, quod Iurisiurandi sacratione, sive religiosa affirmatione geritur. IV. Quod omissio huiusmodi iuramenti, de communi Iuris Regula, et loquendi consuetudine, est amissio
7387. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] Hac videlicet: quod si Actor in Iudicio contradictorio, unicas literas Inquisitorias, contra Reum producebat: tunc duodecimo se: Si binas vigesimo quinto se, Si autem tres, quinquagesimo se iuramentum eidem Reo, adiudicabant. Vel ut iam viceversa per modum sublevandi, dici solet: quod si tres literas Inquisitorias Actor in iudicio producebat contra Reum,
7388. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] iam viceversa per modum sublevandi, dici solet: quod si tres literas Inquisitorias Actor in iudicio producebat contra Reum, tunc reo quinquagesimo se, si binas, vigesimo quinto se si autem unicas, duodecimo se, Iuramentum adiudicabant 2. tit. 32. QUAESTIO DECIMA QUINTA.
7389. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] addendo numerum
saltem earundem, adauxit Iudici modum ad aggravandum In-causam-attracto
iuramentum. Alii item dicunt, fuisse diversas literas Compulsorias, a
diversis Iudicibus extractas, primo ad Comitatum, postea autem ad aliquod
Capitulum vel Conventum, quarum vigore iidem testes, iterato examinabantur,
et deinceps tertio ordine Evocatorias ad citandum Reum. Author vero operis
Tripartiti
7390. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] adeo inopes antiquitatis sumus, ut etiam decrepitos fugiat, nedum Iunioribus succurrat. QUAESTIO DECIMA SEXTA. Moderni autem quomodo imponunt Iuramentum ad factas responsiones partium? Difficile sane est, certa determinatione, omnes imponendi iuramenti formulas, comprehendere; tamen uti hactenus animadvertere potui; his potissimum uti
7391. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] praeassumpsit. Ubi hoc interesse videtur, inter istas duas formulas, quod in Hac (I) causae suae diffidens, sibi metuat, et proinde ne (A) admonitus praeassumat, ipse potius sua sponte, assumit tale iuramentum; in Priori autem videtur potius ignarus respondendi, quam Causae diffidens, et sibi metuens; quia si fortassis intellexisset, quomodo debuisset, respondere, breviori aliquo sequenti compendio respondisset. Tertia, (acI)
7392. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] Iudicium; ex tunc (I) propter hanc suam submissionem, defalcata media parte homagii, solum cum altera media abiurare tenebitur. Secus est tamen in casibus Notae infidelitatis: nam etsi (I) se ad caput submittere vellet, Actor autem non acceptaret, sed actionem probare assumeret, tunc non datur iuramentum, sed probatio Actori imponitur, quia solus sic voluit. Quarta, si responderit, (I) negat, et cupit doceri per (A)
7393. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] assumenti potius, quam nondum deferenti Reo tribuat, necesse est: ut et praecedenti quaest. 12. dictum est. Et alioquin tale Iudicium potius redditur nullum, ut infra quaest. 18. videre licebit. Si autem non acceptaverit, tunc iterum eodem modo, ut in tertia, (I) se diminuto iuramento expurgabit. Quinta esse potest, ubi (I) in primo statim responsionis termino, sed iuramento Actoris ad caput suum iuxta
7394. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] tamen modus, seu formula utilis esset pauperibus (I) ut se facile abiurarent: sed sic admitteretur fortassis tanto maior occasio malis, ad perpetranda quaevis maleficia. Sexta, Ubi autem (I) se, vel quod idem est, totalem actionem iuramento solius (A) submiserit, et neque hoc acceptaverit; tunc Reus simpliciter absolvitur, nec potest (A) actionem suam, in ipsum (I) reiicere. In quibus omnibus
7395. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] iudicio, absolvendus venit. Quae respondendi formulae, inter Nobiles duntaxat, in Maioribus casibus, atque etiam Criminalibus actionibus observantur, simplicesque seu Pares inter partes, intelligendae sunt. In minoribus autem, hoc est, minoris potentiae casibus. Solum tertio se abiurat. (I) 2. tit. 32. De causis vero Magistratuum, vide infra cap. 9. quaest. 31. 32. et 33.
7396. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] Ubi Nota, Quod nova constitutione Posoniensi Anni 1613.
art. 23. Rustica persona contra Nobilem in Quinque casibus,
vigesimo se abiurare tenetur, in Minoribus vero tertio
se. Si autem uterque tam scilicet Actor, quam Reus Rusticus fuerit,
inter quos iudicium administrabitur, tunc modus et ordo Loci ac Patriae, ubi
Reus moram trahit observatur.
7397. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] responsionem suam, vel Qualificative respondere ad actionem; atque tunc Iudex super hac qualificata sua responsione, iudicium fert, ut eam, prouti et respondit, sic et probet, vel literali documento, vel autem humano testimonio, usque ad sexaginta annos, et non amplius, 1. tit. 47. et 82. Ubi Nota, I. Quod hoc modo qualificative respondens, duo facit; alterum videtur
7398. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] ipsam Decreti aspiciendam (quae de primis contrahentibus personis, et non de succedentibus, intelligi videtur) quam laesionem conscientiae praecavendam, et veritatem rei magis attendendam necessario esse. De experimento autem restantis quantitatis in huiusmodi debito, vel mutuo, si praesertim Actor sic voluerit, poterunt sibi invicem, tantum solas suas in personas iuramentum deferre; neque ita volentibus, ulla fiet iniuria, vel etiam legum
7399. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] se libentius aliis communicare, quam ab aliis participare velit? Certe Pagani nos superant beneficio mutui, adeo iam refrigescit charitas Christiana, et aes latebris potius conditur, quam ut usu proximi splendere deberet. Est autem Mutuum, creditum certae quantitatis, ea lege datae, ut eadem ipsa quantitas reddatur in genere, sed non in specie, ut decem floreni, non illa eadem pecunia, sed in alia. Commodatum est, quod gratis datur ad certum tempus,
7400. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] potius Attestationes dicuntur, quam testificationes. Testificor vero potius refertur ad principalem, qui talibus testibus, intentionem suam firmare solet. Appellatur autem diversis nominibus, antiquitus Superstes, quod super statu causae adhibebatur; nunc Nominatus, quod quando principalis intentionis suae probam praeassumit, illico testes nominare consuevit,
7401. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] adhibebatur; nunc Nominatus, quod quando principalis intentionis suae probam praeassumit, illico testes nominare consuevit, quibus probare velit; vel quod ex certitudine rei denominatae venire soleat; coniurator autem quasi sorte occurrat. Et Maior omni exceptione, quod superet omnem contra se obiectam exceptionem, ita ut, a testando moveri non possit. Coniurator autem, nihil scit plane de re, sed saltem praesupponendo
7402. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] ex certitudine rei denominatae venire soleat; coniurator autem quasi sorte occurrat. Et Maior omni exceptione, quod superet omnem contra se obiectam exceptionem, ita ut, a testando moveri non possit. Coniurator autem, nihil scit plane de re, sed saltem praesupponendo principalem suum iuste iurasse, ipse quoque super id iurat, quod is iuste iuraverit. Quod tamen iuramentum, an verum sit et iustum, soli Deo cognitum est. Nihilominus,
7403. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] iustum, soli Deo cognitum est. Nihilominus, tamen huiusmodi principalis, mediante ipso, vel asserit suam causam, vel alienam a se depellit. Et dicitur a Con: et Iuro, quasi simul cum Principali iuret. Uterque autem appellari consuevit, de Iure admittendus, quod scilicet ad coniurandum, vel testandum, ius ipsos tanquam legitimos et idoneos admittere soleat. Iure autem Canonico, dicitur Compurgator, quasi
7404. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] et Iuro, quasi simul cum Principali iuret. Uterque autem appellari consuevit, de Iure admittendus, quod scilicet ad coniurandum, vel testandum, ius ipsos tanquam legitimos et idoneos admittere soleat. Iure autem Canonico, dicitur Compurgator, quasi simul cum Principali purget. 2. quaest. 4. QUAESTIO VIGESIMA
7405. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] Fiunt maxime duobus praecipue hisce modis. Primo si uti Nobiles
attestati fuerint, vel deposuerint; et tamen veri Nobiles non
extiterint. Ubi Nota, quod bene Nobilis, pro, et contra Ignobilem, non autem
e contra, iurat.
7406. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] non
extiterint. Ubi Nota, quod bene Nobilis, pro, et contra Ignobilem, non autem
e contra, iurat.
7407. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] graves viros. Et statuunt esse triplicem Facti, propter quam repelluntur a dignitatibus, testimonio in causa criminali, legitima accusatione, postulatione, promotione ad ordines, et testamento officioso: tollitur autem, vel per contrarium factum, vel etiam dispositionem Principis: licet apud nos, non nisi per propulsionem iuramento mediante, ut proxime sequitur. Iuris Civilis, quae incurritur, vel per Iudicis ordinarii definitivam
7408. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] Principis vel Regis gratia, Imperatori non subiecti; alioquin solius ipsius Imperatoris, aliquando relaxatur. Quod tamen Iure nostro, non videtur esse usitatum. Iuris autem Canonici est eadem, cum proxime praecedenti; quia omnes infames, secundum leges, etiam secundum Canones sunt infames. Et haec tollitur vel per Papam, vel per purgationem Canonicam, non quidem simpliciter, sed quando quis
7409. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] vel convinci non potest, vel
probatio contra ipsum est semiplena, vel etiam aliis modis, quibus adhuc
aliqua suspicio remanet; et nec semper quidem etiam ab offerentibus est
recipienda; cum scilicet crimen notorium est, vel autem accusator adest,
offerens probationem.
7410. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] esse censent?
Quanquam Maiores nostri, super praemissa infamia, sine ulla plane huiusmodi
distinctione, ius suum ita strinxerint, ut simpliciter propellendam esse
arbitrati fuerint.
7411. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] sentiunt. Quod videlicet talis Infamia facti, debet provenire, ex communi locutione hominum bonorum et gravium, quales sunt homines bonae famae, et gravis opinionis, vel etiam Antiqui et senes viri plures; non autem ex procacitate paucorum vel etiam multarum levium personarum, aut invidorum et malevolorum, qui ex affectu potius erga personam, quam ex detestatione criminis, de hominibus male loquuntur. Ideoque huiusmodi illorum
7412. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] sed saltem expurgatio necessaria ponitur. Ac sic Priori notatus (si tamen contra ipsum statim et in continenti literali documento, vel humano testimonio sufficientibus, probata fuerit) simpliciter reiici debet. Alias autem reiectio non stabit, et obiiciens in emenda linguae merito convincitur. Quanquam Iure Civili huiusmodi excipiens, non teneretur actione iniuriarum. Andr. Fachin. lib. 9. cap. 13. quia
7413. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] convincitur. Quanquam Iure Civili huiusmodi excipiens, non teneretur actione iniuriarum. Andr. Fachin. lib. 9. cap. 13. quia scilicet animum iniurandi non haberet, sed defendendi se tantum. Posteriori autem aspersus, se expurgare, et illam propellere tenebitur, non obstante eo, quod directe ad hoc citatus non extiterit; quia cum se sponte sua, in talem causam immiscuit, solus sibi ad id occasionem dedit; ideoque qui
7414. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] ex isto textu decreti colligi, quod vicini et commetanei possunt esse homines Nobiles, et ignobiles, utriusque sexus, illius Comitatus, in quo bona occupata adiacent propinquiores et quibus de re constat. Comprovinciales autem solum Nobiles, et ex aliquo Comitatu, dicto alteri Comitatui in quo talia bona occupata sita sunt, viciniore; eo quod Nobiles etiam plurium Comitatuum maiorem inter se coniunctionem, et ad invicem congressum habent, ex
7415. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] Nisi forte referatur ad modum
Tertium, ubi dicitur: Si (I) meliori modo, quam (A) probaverit, tunc ipsi
iurandum erit, et non (A.) Tertio, quod haec fere solis occupationibus, in
eodem Comitatu factis, deservit: illa autem etiam ad res mobiles, ut damna,
et alias omnes iniurias inquirendas extenditur, et per plures Comitatus
vagatur, ut patet suis locis.
7416. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | Section] per vicinos, commetaneos, et comprovinciales utriusque sexus, Nobiles et ignobiles, Spiritualesque et saeculares homines, Comitatuum quorum exponens voluerit, sub iuramento quidem saecularium corporali, Spiritualium autem ad conscientiae puritatem, necessaria exploratio. Ubi Nota, exponentem locum assignare solere, ubi scilicet singulorum testium residentias ostenderit, uti paulo post dicetur, vel alias ipsos demonstraverit.
7417. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] vero literis, etiam humano testimonio,
ad sexaginta annorum curricula, sed non amplius,
7418. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] et AEneades Troianus, dici valeat. Quod ipsum similiter dici potest, de Serenissimis Principibus quoque D. D. Alberto Principe Belgii Fratre Germano, ac Ferdinando II. Rege Hungariae D. N. C. Patrueli Suae Maiestatis; Filio autem Domini olim Caroli, itidem Archiducis Austriae, Filii quondam dicti Ferdinandi I. Imperatoris et Regis felicis reminiscentiae. O foelix Genealogia, quae multis centenis iam clares annis, et tam densissimis nepotum ramis
7419. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] neque valebit.
Tertium, debebit illi, pro rata portione sua, expensas hucusque in causam
factas, iuxta bonorum virorum limitationem, statim et de facto deponere,
alioquin nihil effecerit,
7420. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section]
QUAESTIO VIGESIMA TERTIA.
In quibus causis admittitur Ingessio?
Solum in causa super haereditate, et perpetuitate Iurium possessionariorum
mota; non autem ratione Impignorationis, vel Occupationis aliquorum bonorum,
7421. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] malum, hoc est, amissionem Appellationis, ipsis adferre consueverunt, quod intra praefinitionem eorundem, non revisa Appellatio, pro deserta habeatur. Fiunt autem tali modo: Appellatori datur primus annus integer ad causam finiendam; et si iusto impedimento interveniente, aut etiam Iudice appellationis negligente, causa finita non fuerit, etiamsi impedimentum fuerit unius diei,
7422. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] revocaverit, amplius non licet illi appellare, et
neque transmittitur, sed quomodocunque Vice-Comes, et Iudices Nobilium
diiudicaverit, illorum adiudicatione contenta esse debet. Altera autem pars,
quae nondum appellaverat, bene potest appellare.
7423. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] fieri debere; interdum tamen ab Exceptionibus quoque illam fieri posse, non est inconveniens. Quod ipsum et usus antiquus sic ostendere videtur, cum soepenumero huiusmodi Appellationes admissas esse, videamus. Simplex autem Exceptio, plane non transmittitur; sive, ut alii dicunt, ab interlocutoria sententia, non appellatur, neque transmittitur.
7424. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] quod ex antiqua consuetudine, a prandio, posteaquam iam in extradatione parium Iudices processerint, levari soleant. Secundum, quod absque literis Procuratoriis in revisione earum, quis Transmissionem declarare potest. Si autem, Novum iudicium petere, vel ex Tabula ad Dom: Palatinum appellare voluerit, non nisi virtute Procuratoriarum, id facere valebit. Licet nonnuli Novum iudicium peti posse admittant absque Procuratoriis; Quod tamen fieri
7425. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] appellatio, modo praemisso transmittenda, sine Procuratoriis non conceditur; multominus Novum concedi debet; cum hoc, cum longissimo termino, ad partes referatur, magnamque et diuturnam moram secum trahat; illa autem sub eodem termino iudiciorum reportetur. Aliud autem est, extra Iudicium contradictorium, ad partem, et absente parte adversa. Nam hic non videretur adversarium defraudare velle, sed ibi omnino. Tertium, quod in iis
7426. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] non conceditur; multominus Novum concedi debet; cum hoc, cum longissimo termino, ad partes referatur, magnamque et diuturnam moram secum trahat; illa autem sub eodem termino iudiciorum reportetur. Aliud autem est, extra Iudicium contradictorium, ad partem, et absente parte adversa. Nam hic non videretur adversarium defraudare velle, sed ibi omnino. Tertium, quod in iis quoque dum revidentur, duae admittuntur prohibitae. Una
7427. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] defraudare velle, sed ibi omnino. Tertium, quod in iis
quoque dum revidentur, duae admittuntur prohibitae. Una simplex
et sine onere, et altera cum onere,
eodem tamen die. Iam autem Novella constitutione, una tantum cum onere,
7428. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] fit in praesentiam alterius 3. tit. 7. eadem cum Praescripta iam Transmissione? Non est eadem; quia haec fit de sedibus Iudiciariis Comitatuum post factam convictionem, cum poena Appellantis centum florenorum; illa autem fit in Curia, saltem per modum translationis, ab uno Iudice ad Alterum, sola partis voluntate ita postulante, sine omni onere eiusdem, idque semel tantum, tam per Actorem, quam Reum, cum omni plenitudine Iuridicorum
7429. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] quoscunque terminos competentes, huiusmodi causae in Curiam Regiam deductae,
per Iudices suos ordinarios, in quorum praesentiam transmitti solebant,
revidebantur.
7430. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] 55. Nunc
autem solum vel in ipsis terminis Octavalibus, vel etiam Diaetalibus,
revideri solent,
7431. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] ubicunque illa fuerit in toto Regno Hungariae, vel Iudicia in ipsa celebrabuntur, recte huiusmodi Appellationes, in ipsa revideri possunt; quandoquidem ad nullum certum locum, sed tantum ad dictam Curiam appellantur. Regni autem Hungariae Iudicia, ad certa duo loca, alterum Posonium, et Eperiessinum, ex publicis Regni constitutionibus, alligantur; ut iam dictum est, supra quaest. 3. cap. 1.
7432. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] proficua esse cognoverit, peragere valeat, atque possit.
7433. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] ex debito regiminis sui officio,
unicuique largiri et concedere solet, post factam Repulsionem, vel
Procuratorum malam responsionem, non obstante errore, vel lata exinde
sententia,
7434. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section]
7435. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section]
reportare debeat? Alii dicunt, quod ad secundum, ad quem scilicet causam
transtulit, et coram quo convictus fuit, quia alioquin si ad priorem
referret, Calumniam evitare non posset. Alii autem dicunt, quod
ad primum, quia
7436. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] maturius revideat. Citatus quoque locus, sonaret praecise de iudiciis Liberarum Civitatum, et de tali casu, in quo iam coram eodem Iudice quis convictus fuisset, coram quo et causa ipsa primitus mota extitisset. In praesenti autem casu, non esset coram primario motae, sed coram secundario iam translatae causae Iudice, convictus: et ideo ad eundem, uti praemissum est, tale Iudicium referri debet.
7437. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] SEPTIMA. / Quando est usus eorum? Quarti, sive postremi cum Gratia nuncupari, post executam latam et definitivam sententiam, hoc est, extra dominium bonorum, ut communiter dici solet. Aliorum autem priorum, intra dominium bonorum fieri conceditur, ante latam scilicet et pronunciatam definitivam sententiam. Imo vero, etiamsi non fuerit ex allegatis et responsis, sed solum per non venientiam pronunciata
7438. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] 29. anni 1518. Similiter et qui Novum iudicium cum Inhibitione impetraverit, nec literas Relatorias infra terminum exceperit, qua poena sit puniendus, vide supra quaest. 3. cap. 5. Quid autem vocula (de facto) et similes, importet, vide supra quaest. 10. cap. 1. QUAESTIO
7439. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] remanebit. II. Videtur fieri debere, vel sub eodem termino, vel ante ipsum, etiam extra sedem Iudiciariam, et non de termino, ad terminum differri. Tum quia revocans per huiusmodi revocationem imbuit personam Actoris: Actor autem semper paratus esse debet. 2. tit. 84. Tum quia priori modo facta, et nunquam posteriori de termino ad terminum dilata fuisse dignoscitur. Styl. Tum quia in longis causis, non est opus ipsam fieri per Novum iudicium, quod
7440. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] responsio, revocanda esse videtur, quia pro eo reputatur, ac si constituens solus eam, ex praemeditato animo, et determinata veritate certitudinaliter dixisset. Non autem errore aliquo interveniente, ut ratio huius revocationis expostulare videtur. Tum quod communis etiam omnium gentium consuetudo ita dictat, qua de summis rerum ac imperiorum, virtute huiusmodi plenipotentiae, per suos
7441. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] expostulare videtur. Tum quod communis etiam omnium gentium consuetudo ita dictat, qua de summis rerum ac imperiorum, virtute huiusmodi plenipotentiae, per suos legatos invicem agere, et concludere consueverunt: alioquin autem nulla fides inter eas esse posset, si huiusmodi plenipotentiae rescindi deberent. passim. QUAESTIO VIGESIMA QUARTA. / Coram quo Iudice fieri debet?
7442. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] quo Iudice fieri debet? Si adhuc causa coram Iudice est, coram quo responsio illa, quae retractari debet, facta fuit, tunc ibidem coram eodem Iudice, aut homine suo, ad id per eundem Iudicem specialiter deputato. Si autem causa ipsa in alterius Iudicis praesentiam, iam est transmissa, tunc coram eodem Iudice, vel homine eius fieri debet: supra citato titulo 79. Ubi Nota, quod quando fit extra sedem, coram aliquo Iudice tantum, tunc onus
7443. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] Octavarum, et brevium Iudiciorum celebrationem, dempta duntaxat extrema die ipsarum Octavarum, et hoc quoque si calumniose et fraudulenter agere praetenderet, semper cum minori onere, sex scilicet flor. auri facien. ultimam autem diem praenotatam, verum esse intellige. Si revocans ille calumniose et fraudulenter agere praetenderet, ut videlicet terminum solummodo ipsum Iuridicum, hac cautela revocationis praeteriret, et alteram partem ulteriori
7444. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] ipsarum altera se per responsionem sui Procuratoris, gravatam esse, vel gravari debere sentiens et agnoscens, non expectato huiusmodi termino Iudiciariae ipsius commissionis, Procuratoris sui responsionem revocare potest. Quod autem videatur posse fieri etiam in facto, hoc est, in rebus iam ipsis, uti praemissum est, colligitur ex dicto tit. 80. ubi habetur; quod tam in longius causis, lite adhuc pendente, et ante solam iam definitivam sententiam,
7445. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] communem Inquisitionem, super ea deliberationem, vice-iteratam Executionem, et Repulsionem, usitatum praebet exemplum. Decius quoque in suo Syntagmate ita sentit. Et aliud item est, quod talis responsio Procuratoris, (non autem exceptio, sive obiectio) refertur ad propositam rem, ex qua veritas iam, vel comprobando actionem Actoris, vel non firmando suam praeassumptionem, elucere videtur. Atque sic,
7446. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] QUAESTIO VIGESIMA SEXTA. / Anne simpliciter, et sine Novo Iudicio fieri possit huiusmodi Revocatio? In proxime dictis causis longi processus, fit omnino absque gratia Principis. In brevibus autem post latam et pronunciatam sententiam definitivam, in iis videlicet causis, in quibus mox et immediate per primariam responsionem partium finalis conclusio, et definitiva sententia sequitur. Qui casus rarus est, et
7447. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] Fit, etiam post latam sententiam coram Comitibus, aut Vice-comitibus, et Iudicibus Nobilium, vel altero eorum, cum tribus florenorum in duabus Iudiciariis, in tertia parte adversae. Post factam autem in Curia Regia eiusdem Causae ratificationem, et post remissionem ad eosdem Comites, vel Vicecomites, ac Iudicialium, propter huiusmodi approbationem per Iudicem superiorem factam, tale onus duplicatur et in sex florenis
7448. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] Decreta 6. Matth. art. 4. et 19. Item I. Vlad. art. 54. et quomodo intelligendi illi termini? Hoc pacto nimirum; quod illi termini intelligantur solummodo de cursu Iuris ordinario, qui admittitur in Dominio bonorum, non autem extra illud, ubi solum Novum Iudicium militare cum gratia solet; et sic quintus quoque terminus extravagans, praedictis quatuor superaddi consuevit. Praeterea ut praefatus ordinarius Iuris cursus, praetactis quatuor
7449. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] quia post Repulsionem, non simplex, sed cum gratia debeat impetrari Novum iudicium, 2. tit. 77. Tum quia, iam cum Inhibitione semel concessum est, et amplius neque in hac tertia, neque in quarta concedi debet. De Revocatione autem Procuratoris iam dictum est, supra quaest. 23. num. 2. Sicque videntur solum duae priores formulae admittendae, posteriores vero reiiciendae. Quarta, si in termino Octavali, dabitur simplex Novum ex cessione
7450. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] hoc pacto non quatuor, sed quinque terminis finiri debebit aliqua causa, contra finitos iam illos quatuor terminos. Ubi Notandum. I. quod in hac quoque quarta formula, vel simplex Novum non debet admitti, uti et in tertia, vel autem Inhibitio, cum haec duo inter se coincidere videantur, et ita bis id ipsum in una eademque causa concedi neque debet, neque potest. II. Nullam maiorem rationem affirmandi Novum iudicium cum Inhibitione dari posse, quam
7451. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | Section]
7452. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] determinare, uti iam et supra quaest. 15. cap. 5. dictum est. Nec mirum quidem, cum ut et ipse scribit in secunda sua praefatione, ex sola theoria, et nulla ex forensi praxi, totum illud opus compilarit: usus autem nedum artium omnium, sed et facultatum, ac quarumlibet doctrinarum, optimus esse soleat magister. Secutus ut apparet, in dicto opere suo opus Quad. Nondum usitatum, quod inhibitionem facit duplicem et alteram ponit pro
7453. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] refertur, ad quam ita se habet, atque stolones ad arborem, ex cuius radicibus enascuntur; siquidem et Ingessio ex principali actione oritur, cum alioquin nunquam fieret, nisi Principalis actio mota fuisset. Remoratoria autem est sola Reiecta, quae nullum plane habet processum, sed solum partem triumphantem, a debita obtentae causae Executione, remoratur et retardat. Atque ideo solum ex hominum malitia provenit soepe.
7454. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] conferunt. Ubi Nota, quod literae huiusmodi sententiae, debent in sede Iudiciaria perlegi, ac per omnes Magistros Protonotarios subscribi, sicque de sede extradari palam et publice, non autem private in hospitiis. 6: Matth. art. 20. et 1. Vlad. art. 99. et 4. eiusdem art. 12. QUAESTIO
7455. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] agitur. De quibus vide 2. tit. 77. et 83. et supra quaest. 15. cap. 8. de quadruplici similiter Novo. Et priores vocantur intermediae, sive interlocutoriae; sola autem ultima dicitur definitiva sententia, quia sola illa omnem litem finit. QUAESTIO QUARTA. / Sed haec lata et definitiva sententia, quotuplex esse
7456. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] copulative, sive simul ad semel, sed disiunctive, ita videlicet, ut si sententiatus, poenam subierit, bona seu iura possessionaria ipsius, salva manebunt, pro suis haeredibus. Si autem gratiam Regiam meruerit, et executio sententiae nihilominus per adversam partem peracta fuerit; tunc eadem Iura possessionaria filii, vel fratres aut alii legitimi successores, aestimatione communi, in termino per Iudicem
7457. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] Procuratoris sui,
statim et de facto etiam absque literis
sententionalibus, per Iudicem detineri, captivarique et puniri, libertate
Nobilitatis non obstante, poterit.
7458. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] fuerit, tunc ubicunque reperiri et deprehendi poterit, vigore literarum sententionalium, non quidem per Actorem, propria sua authoritate, sed per Iudicem suum ordinarium, vel hominem ipsius, post Executionem semper, ante autem Executionem, ante anni duntaxat unius integri revolutionem, a die emanationis ipsarum literarum sententionalium, in persona sua detineri, captivarique, et ad domum Iudicis deduci poterit. Ubi ipsum Iudex tribus diebus,
7459. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] continebuntur, nihilominus stabit in voluntate ipsius (I) ad aliquas earundem respondere et in aliquibus, contra personam Actoris excipere, quia de voluntate solum ad respondendum ipsi se intromisit, de Iure autem ultra cogi non potest, Nec obstat quod communiter dici assolet; volenti iniuriam fieri nullam, scilicet in volitis, ast in non volitis sane permagnam, si ad ea cogatur.
7460. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] secus est, ubi scilicet omnes simul talibus debitis, mutuis, et depositis coutuntur; ideoque propter huiusmodi communem usum, satisfacere debent. Aliud item est; quod illae sententiae sunt personales, hae autem reales, quae aliis etiam communes esse possunt. Quam denique portionem suam in dictis Iuribus possessionariis filii, vel fratres, aut alii successores sui de manibus Iudicis, et adversae partis,
7461. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] gladio non feriuntur, neque captivantur, sed pro capitis redemptione homagium, hoc est, precium ipsius solvunt, puta Praelatus et Baro florenos quadringentos, Nobilis autem florenos duntaxat ducentos. Verum bona (rebus mobilibus, per Iudicem, et partem adversam libere distributis, atque in usum suum conversis) uti in capitali modo redemptibili amittunt, in duabus Iudiciariis, in tertia parti
7462. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] Iudiciariis, in tertia parti adversae dividenda, proprietate eorundem
bonorum Fisco Regio, salva remanente, et condigna aestimatione redimen.
7463. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] Infidelitatis subiiciuntur,
illata. Quae definitio magis proprie convenit huic loco; cum hic iam de
sententiis tanquam de finibus, seu effectibus causarum; et non de causis,
seu materiis ipsarum agatur. Est autem dicta Calumnia, a calvo,
calvis, quod est decipio, frustror. Et sumitur
dupliciter. Minus generaliter, ut hic de ea loquimur, et
generalissime pro omni malitia,
quod licet Contradictor, ante praemissam admonitionem bonae fidei possessor
fuerit; tamen posteaquam super levanda pecunia sua admonitus, eandem non
levaverit, malae tandem fidei possessor esse caepit. In secundo autem
simpliciter violentus occupator fuit, et nondum praescripserat; ideoque
praemissa ei allegare, nihil prodest. De quo vide supra, quaest. 23.
cap. 4.
Inhibitione et Repulsione uti
poterit? Et quod sic, arguunt Multi ex eo, quod contrariorum
ratio et consequentia esset eadem; idcirco aeque Actori, ac Contradictori,
praedictis Iuridicis remediis uti licet. Quod autem non, dicunt
Alii non stare istam paritatem inter eos, ob expressa Iura Regni; Alterum
quod Actor semper paratus esse debet.
causae, et Convictio Actoris in quinquaginta marcis homagialibus,
ducentos florenos facientibus, in duabus Iudiciariis, in tertia partibus
adversae solvendis
quod iam facta est: et non, ut adhuc fieri possit, vel quod Tabula
Regia, in qua praecise discutitur, literaria est, ideo allegans eam (I)
nihil efficiet, nisi literis defacto ipsam probare potuerit. In Comitatibus
autem si aliquando occurrerit, non tanquam Calumnia iudicatur, sed tanquam
Emenda linguae, eo quod Comitatus, non possunt ultra centum florenos
iudicare, amissio tamen causae perpetua, pronunciatur. Si tamen causa in
Curiam
hoc ipso dicitur falsam fecisse querelam
contra Reum, unde recte huc referri solet: Quae apud nos iam centum florenis
recompensatur; licet olim apud Athenienses decima parte litis, temere motae
rependi solebat. Apud Romanos autem depositio, fiebat certae pecuniae, per
utramque partem et quae causa cadebat, illius pecunia in mulctam veniebat.
Secundo, quod specialiter Dicatores, vel etiam alii, qui alios indebite
vexant, poenam talionis incurrere
Dicatores, vel etiam alii, qui alios indebite
vexant, poenam talionis incurrere
soleant,
amissio causae, sed tantum condescensio, ita ut possit
iterum de novo per Actorem, si voluerit, resuscitari, sed convictio ipsa,
Nobilibus quidem in viginti quinque marcis centum florenos
facientibus; rusticis autem in viginti tantum florenis in
duabus Iudici, in tertia parte adversae, est omnino persolvenda.
Ibidem. Quae poena vulgo etiam vivum homagium
dici solet; et tamdiu in ea
communi lege et consuetudine
hominum, infamibus factis proveniens, ad obeundam omnem honestam functionem,
et perpetuam vitae conditionem transfigendam; Vide supra quaest. 26.
cap. 6. Dicitur autem Infamia, a praepositione, In,
quae si sumatur pro particula privativa (sine) dicetur
quasi sine fama: Sin autem pro particula (intentiva) denotabit
cap. 6. Dicitur autem Infamia, a praepositione, In,
quae si sumatur pro particula privativa (sine) dicetur
quasi sine fama: Sin autem pro particula (intentiva) denotabit
valde famosum. Unde infames dicuntur, quasi sine bona fama, vel valde
famosi, propter famam, iuxta illud. Vergilii. Aeneid. 4.
Fama malum, quo non aliud velocius
7475. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] alterum fallere conatur; qui autem mendacium dicit, ipse tantum ex sua imprudentia fallitur. Secundo, quod mentiri incidit in hominem, ast mendacium dicere, in rem; et ideo bonus vir praestare debet ne mentiatur, prudens autem ne mendacium dicat, Gell. lib. 11. cap. 11. Tertio, mentitus, convictus pudefieri, sed mendacium dicens, postea recollectus, mirari solet; quare hic venia dignus, ille vero vapulandus venit. Sic
7476. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section]
7477. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] respectu sive correlative ad Maiores, puta iam declaratas, Capitalem, vel Emendae capitis, ac aliarum; quae non solum pecuniariam aliquam mulctam continent, sed etiam bonorum et capitum amissionem, aut emendam: haec autem solum in pecuniaria mulcta centum florenorum et damnorum refusione consistit. Et est convictio, quae potissimum in casibus simplicium violentiarum, iniuriarum, et damnorum,
7478. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] potissimum in casibus simplicium violentiarum, iniuriarum, et damnorum,
praeter iam declaratos, aliarum sententiarum, casus, patratori usque ad
centum florenos infertur; primum de rebus mobilibus, ipsis
autem non existentibus, etiam de Iuribus possessionariis, in una directa, et
aequali medietate Iudici, in alia autem ipsi Actori, cum totali refusione
damnorum et expensarum; cedentibus,
7479. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] sententiarum, casus, patratori usque ad
centum florenos infertur; primum de rebus mobilibus, ipsis
autem non existentibus, etiam de Iuribus possessionariis, in una directa, et
aequali medietate Iudici, in alia autem ipsi Actori, cum totali refusione
damnorum et expensarum; cedentibus,
7480. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] satis iniuriosum
est ipsi Actori, nec onus huius sententiae deponi posse cum levi onere,
7481. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] esse cognoscantur. Nam sine dolo malo alterum laedens, hoc modo non dicetur iniuriam facere, ut dum verbi gratia, ioco vel casu contingenti aliquid horum fiat. Quid autem sit dolus, vide infra quaest. 25. cap. 10. Quarto cum contingat soepe huiusmodi Iniurias, damna, et simplices violentias, per plures personas fieri solere, ideoque omnes simul in Ius attrahi,
7482. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] personas fieri solere, ideoque omnes simul in Ius attrahi, iuxta usitatum illud; facientes, et consentientes pari poena puniendos esse; ut intelligatur, an dicta sententia, ita simpliciter et stricte intelligi debeat, vel autem aliquo pacto limitari, et in aliquibus casibus vel mitigari, vel aggravari, et non semper pari modo sumi, cum forte non eadem sit omnium ratio, sed diversa. Nota Hic. Quadruplicem consensum esse, et neque
7483. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] ex parte eorundem, si praesentes sunt, et comprehendi possunt, Iudicium et
Iustitia impendatur, et sic eisdem debita poena infligatur, Iure mediante.
7484. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] Maleficiorum? Est per legitimum seu competentem Iudicem, servatis de Iure servandis, ad subeundum supremum capitis supplicium ipsis maleficis, seu talia maleficia patrantibus, in poenam temporalem, aliis autem terribile in exemplum, ut ab huiusmodi maleficiis absterreantur, unicuique pro demeriti sui qualitate; pronunciata condemnatio, forensique brachio, medio cuius interest punitio,
7485. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] si quae habuerint, pro ipsorum liberis, fratribus,
et aliis successoribus. Quorum maleficiorum nonnullae poenae specificantur,
7486. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] id solum continet, quod bona furum, latronum, praedonum, et aliorum maleficorum, donationi Regiae non subiaceant; et non, quod praedicta Actorum damna ex iis, vel etiam rebus mobilibus eorundem, rependi non deberent. Regum autem articuli sonarent de aliis diversis casibus, et non de criminalibus. Ex quibus certe altera opinio non obscure elicitur, ex eoque stare deberet, cum et alioquin multis in locis contraria consuetudo observari cernatur non
7487. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] quo ad mobiles et immobiles, de ea quae est rerum immobilium, sive Iurium possessionariorum, Ius nostrum citato titulo 22. solum notabile incommodum, violenti occupatoris continet, et non mortem. De rebus autem mobilibus, omnino silet, nisi forte praedonem, vel furem nocturnum pro defensione rerum suarum occidere, tacite admittat. Secundam Personae, seu Vitae maxime, quia vim vi omnes leges repellere
7488. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] exstirpandis iis,
Inquisitio simul, et debitae poenae Executio, sine omni gratia, fieri
solebat.
7489. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] QUAESTIO TERTIA. Quotuplex esse solet? Duplex. Alia enim fit immediate de Curia suae Maiestatis Regiae, in iis causis, quae vel ibi inchoantur, et debito fine clauduntur. Vel autem eo per viam Appellationis deducuntur, et statim revisa Appellatione, si nulla annexa habuerint birsagia, quae Iudicibus pedaneis, sive prioribus cederent, ad Executionem per Regium, aut Palatinalem homines, de dicta Curia
7490. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] Fide
dignitates dicuntur, (aut etiam per eundem Magistrum protonotarium
passim) ad partes exmittitur.
7491. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] Excusatio contra huiusmodi sententiarum Executionem? Datur clausula iustificatoria in literis Iudicialibus, et sententionalibus, ex iis confectis huiusmodi, (si se rationabiliter excusare non poterit.) Haec autem rationabilis excusatio fit ex eo, quod talis Reus in praesentiam Iudicis sui, venire, non potuerit, vel propter vehementem aquarum inundationem, vel gravem infirmitatem, vel invincibilem inopiam, vel latrones in via
7492. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] ita, ut etiam Gratia Regia ipsis suffragari nequeat. art. 32. Novizol. anni 1543. Et qui Iudiciis ac Iudicibus Regni non parent, in personis et bonis puniuntur. Poson. art. 31. anni 1546. Si autem haec Coloni fecerint, Domini se superinde iuramento expurgent, et ipsi Coloni proscribantur; ac si profugerint, perquirantur ab illis, in quorum bonis fuerint, et si eos statuere non possent, in homagiis ipsorum
7493. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] vel Conventibus, ad
Executiones exmittuntur?
Debent esse de Capitulis ad minus Canonici, aut personae in beneficiis et
officiis constitutae. De Conventibus vero Monachi Conventuales Sacerdotes;
non autem rectores altarium, vel Capellani, vel Scholares, aut mendicantes,
et quidem seriatim debent transmitti.
7494. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] Quid salarii debent habere in diem huiusmodi Executores? Regius, sive Palatinalis homo, et testimonium Capituli aut Conventus, in singulos dies, per denarios viginti quatuor art. 74. anni 1609. Vice-Comes autem, ubi nullum birsagium habere poterit, in singulum diem florenum unum, Iudices Nobilium vero, et Iurati assessores, per singulos dies, singulos denarios duodecim. art. 75. praenotati anni
7495. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] et ex suis dotibus satis idonea, et publica authoritate, omni ad
id iurisdictione aucta, ut possit quamlibet causam coram se propositam,
iusto Iuris tramite, legeque et consuetudine patriae discutere, et
diiudicare. Dicitur autem Iudex, quasi Ius dicens, aut Iure
disceptans, id est, iudicans iuste, et secundum leges; et quod secundum
allegata et probata iudicare debeat, non autem secundum conscientiam, patet
et consuetudine patriae discutere, et
diiudicare. Dicitur autem Iudex, quasi Ius dicens, aut Iure
disceptans, id est, iudicans iuste, et secundum leges; et quod secundum
allegata et probata iudicare debeat, non autem secundum conscientiam, patet
litigantibus; sed
tenentur partium allegationes, et responsiones, sufficienter exaudire,
exauditisque et diligentes discussis, ex merito illarum, verum et iustum
iudicium, et non aliquale praeiudicium pronunciare. Dicitur autem
praeiudicium, quasi prius iudicatum, et sumitur
tripliciter. I. Pro causae alicuius
consilium et informationem dare
debeat? Et quod sic, multos arguere ex hoc, quod videlicet nemo melius et
utilius consulere et informare possit, quam qui secundum consulta sua postea
iudicabit, et sententiam proferet. Quod autem non, dicunt alii, Iudicem esse
tertiam personam, inter Actorem, et In-causam-attractum, quos exaudire,
neque uni magis autem, quam alteri accommodare; nedum consulere, debet; quia
alioquin iam, non tres personae,
et informare possit, quam qui secundum consulta sua postea
iudicabit, et sententiam proferet. Quod autem non, dicunt alii, Iudicem esse
tertiam personam, inter Actorem, et In-causam-attractum, quos exaudire,
neque uni magis autem, quam alteri accommodare; nedum consulere, debet; quia
alioquin iam, non tres personae, prouti
in omni Iudicio esse deberent, cap. 13. Prologi, sed una tantum
vel
suggerendo, id est nutu, dicto, aut scripto, spiritum Procuratorium
insufflando, vel communiter consultando, hoc est, commune Ius declarando, et
obscuriorem legem interpretando. Ideoque illud semper vetari, hoc autem
admitti solere; quia apud omnes nationes, in rebus dubiis, libera est semper
consultatio. Quemadmodum et apud Romanos olim habebantur certi Iurisperiti,
quos speciali nomine Prudentes vocabant, qui huiusmodi
Lex quidem divina, 2. paralip. cap. 19. dicit: non enim est,
apud Dominum Deum nostrum iniquitas, neque personarum acceptio, nec cupido
munerum. Ius nostrum,
et promittant sub illo stricto
iuramento de Rakoss, unicuique iustum, rectum, et divinum
facere Iudicium, et idcirco stabit in beneplacito, cuiuslibet causantis, si
illis munera dare velit, nec ne? Legistae autem omnino vetant, ob Iuris
retentionem vel
redemptionem, aut ad corrumpendum Iudicem, ipsi munera dare; quanquam
aliquando pro amicitia, esculenta, et poculenta, eaque
Dominus Iudex Curiae, et Dominus Secretarius
Cancellarius, tanquam personalis Regiae Maiestatis praesentia. art.
15. anni 1536. (qui hodie est, Dominus Archiepiscopus
Strigoniensis) si praesens fuerit; sin autem non, Locumtenens illius, hoc
est, qui sigillum Iudiciale Regiae Maiestatis pro tempore tenet, quem nunc
Personalem vocamus.
Vice-gerentes, et qui etiam Magistros Protonotarios, et
an semper integro numero Iudiciis interesse debeant?
Duo habent Vice-gerentes, Dominus Palatinus, Vice-Palatinum, et Dominus Iudex
Curiae, Vice-Iudicem Curiae; omnes autem habent suos Magistros
Protonotarios, videlicet Dominus Palatinus unum suum, Dominus Iudex Curiae,
similiter unum suum, et Dominus Personalis praesentia duos suos; ac quando
etiam Locumtenens suae Maiestatis Regiae,
Iudex Curiae,
similiter unum suum, et Dominus Personalis praesentia duos suos; ac quando
etiam Locumtenens suae Maiestatis Regiae, persona Spiritualis erat, et ille
quoque habebat suum, ita ut universe quinque fuerint. Quod autem Magistri
Protonotarii, semper Iudiciis Octavalibus, integro numero interesse debeant,
patet
litigantes aspiciant, deliberationesque versa
ad eos facie pronuncient, vel ne a frequentia astantium protrudantur; vel
vero ne liceat partibus, vel aliis astantibus, literas, vel signaturas,
coram ipsis a tergo inspicere. Ubi autem aliquis ex primariis Dominis
Iudicibus Regni defuerit, sed solum Locumtenens eiusdem extiterit: tunc
talis Locumtenentis Vice-gerens, et Protonotarius, Vice-gerentem et
Protonotarium dicti primarii Iudicis sequitur: quia
Coniudicibus;
et Dominus Locumtenens, a Dominis Consiliariis, incipiendo ab eodem Domino
Personali, eo quod et is Consiliarius sit, vel quod interrogatus tantum, et
non sua sponte respondere debeat, sententias rogant. Quomodo autem
sententiae rogabantur apud Romanos, vide Gell. lib. 4. cap. 10.
Circa quod NOTA, quod pro eo, quod hic dicitur, dicere
vocem, vel votum, latine et eleganter dicitur, dicere
quoque Extraordinariis, sive
Fiscalibus) penes Dominum Locumtenentem, interesse debent; Item et Domini
Praelatus, et Baro, in tabula suae Maiestatis Regia, in singulos dies per
florenos duos. Assessores autem sedis Iudiciariae, non
solum tempore ordinariorum Iudiciorum; verum etiam dum revisioni aliorum
diversorum, a Sua Maiestate, Domino Locumtenenti iniunctorum negociorum
necessarii adhibentur, in singulos dies, per
Iudicium non fecissent;
vetus lex habetur,
observatam consuetudinem,
exsurgere et exire debent.
terrificum;
quia Iustitia forma, filoque virginali, aspectu vehementi et formidabili,
luminibus oculorum acribus, neque humilis, neque atrocis, sed reverendae
cuiusdam tristiciae; dignitate pingi solet. Areopagitae autem Athenis, in
Areopago vico existentes, noctu absque luce iudicabant, ut neque videre,
neque attingere possent, indeque postea caeci et manci dicebantur; et in
multorum consistoriis pingebantur. Imovero exordiis et epilogis
iam dici solet; Audi Et Alteram Partem, etc.
Tantum in illis naturalis luminis puritas valebat, et adeo huiusmodi
affectus exosos habebant? De quibus etiam supra quaest. 2. cap. 8.
Romani autem caput velabant, ut refert Cicer. pro domo
sua, et Livius. Quos iam ex Christicolis, soli Domini Bohemi imitantur, qui
in
criminalibus, nigro velo
QUAESTIO VIGESIMA TERTIA.
Quid est Actor, et unde dicitur?
Est ea persona, quae contra aliam, quacunque Iuris via agit, vel acquirendo
sibi aliquid, vel autem vindicando se, per se; vel per Advocatum, quem vulgo
Procuratorem vocamus. Dico per Advocatum, quia etsi aliquando sciret, et
posset aliquis sola sua in persona, pro se ipso agere, tamen quia humana
natura, potissimum
satius est
ut semper per alterum agat, quem etsi necesse foret, etiam revocare valeat;
ut iam dictum est superius de revocatione Procuratoris quaest. 22.
et sequen. Cap. 8. Dicitur autem a verbo
Ago, quod inter alia sua significata, significat accuso, inde
agere Reum, id est accusare, et peragere Reum, id est perficere ut
condemnetur.
accusare, et peragere Reum, id est perficere ut
condemnetur.
QUAESTIO VIGESIMA QUARTA.
Quid autem Advocatus, seu Procurator, aut Orator?
Cicero definivit esse virum Bonum, dicendi peritum; ubi sub nomine
(Bonum) intelligitur qualis deberet esse; nimirum iustus,
verax et omni virtute praeditus; cum
intelligitur qualis deberet esse; nimirum iustus,
verax et omni virtute praeditus; cum bonum, iustum, et honestum, ut idem
disputat in libris Officiorum suorum, sint inter se aequipollentia, et ad
invicem convertibilia. Per id autem quod dicit. (dicendi
peritum) debet intelligi eius scientia, eloquentia, et omnis apte, ac
apposite dicendi facultas, etiamsi aliquando propositum finem non
consequatur, ut proxime dicetur.
praesenti adest in causa, officii gratia, etiamsi nihil agat, aut
dicat palam, ut multi volunt, sed tantum paratus sit, defendere, et Patrono
Ius
igitur huiusmodi Procurator, in Actione, quam agendam suscipit,
potissimum intendere, et sequi debet?
Haec quinque nimirum. Primo, nunquam sine mandato, hoc est, vel
Procuratoriis vel Revisionalibus, vel autem Plenipotentialibus literis,
prouti scilicet causae meritum postulabit, ad agendum accedet, art.
34. anni 1575. quia alias in Emenda linguae
convincetur; veluti et Franciscus Pinkoczi
Franciscus Pinkoczi Eperiessini, Anno
1611. Et si pro Actore fuerit, causam amittet, ipsumque
principalem suum, in Iudicio Regali convinci faciet, et In-causam-attractum
absolvet.
Causae statu ita exposcente, et Iudice
adiudicante Coniuratores de Iure admittendos. Atque si quae alia huiusmodi
fuerint, utpote si praemissa urgenda iudicabit, et si iudicium expectandum
putabit, diligenter pensitet. Sin autem incertus et dubius litis exitus, vel
potius praesentanei mali metus, ipsum percellit, id magis evitandum; et alia
via atque ratio consopiendi illius, ineunda, principalique suadenda, dummodo
tamen fraus et dolus absit ab
hoc est, Dominis Ordinariis Regni Iudicibus, et
eorundem Magistris Protonotariis vel in locis credibilibus, uti Capitulis et
Conventibus; et talis a data praesentium, durat per anni circulum.
Verbalis autem potest fieri etiam coram Vice-gerentibus,
Palatinali, et Iudicis Curiae, et haec durat pro eo tantum termino, nisi ad
relationem eorundem, per Magistrum Protonotarium, in formam literarum
redigatur, quae similiter, uti et
fieri non potuit, hinc missus Scriba de
Curia Regia, ad illas, huiusmodi Procuratoriam constitutionem, audivit ab
illis, et postea retulit coram Iudice Regni, literasque in solita forma
superinde idem Iudex extradedit. Melius autem omnino foret, huiusmodi
Procuratoriam constitutionem, coram publico Notario facere, dummodo in
solita forma literae ab ipso extrahi poterint.
alterum adiuvat, prodita causa sui Principalis, dum scilicet proprias
eius probationes dissimulat, falsas vero Rei excusationes admittit, ut ab
impetitione Actoris absolvatur. Et Iure Canonico, punitur extra ordinem;
nostro autem illi poena Aucariorum, si Iuramento calumniae
astrictus fuerit,
ab
impetitione Actoris absolvatur. Et Iure Canonico, punitur extra ordinem;
nostro autem illi poena Aucariorum, si Iuramento calumniae
astrictus fuerit,
poterit conveniri, vel in causam Facti honoris, ratione dictae et
expositae causae, ad secretas aures,
a Iudice sponte data, vel impetrata; quae tamen in
Iure nostro, non est necessaria, et punitur in maleficiis infamia; ac in
Iudicio Ecclesiastico, in quinque libris auri 2. quaest.
3. Nostro autem Iure, si Actor actionem suam, prosequi noluerit,
tunc Reus se ex paribus illius, simpliciter absolvi faciet, convincendo
ipsum Actorem, in iudicio Regali, et amissione causae. 2. tit. 86.
quam si resumere
ratione, et
praetextu, quarumcunque rerum mobilium, vel immobilium, ac factorum, et
dictorum agit. Unde recte dicitur a Re, quod alicui huiusmodi
rei obnoxius sit, vel saltem esse praetenditur. In-causam-attractus autem
dicitur ex eo, quod in Causam attrahitur.
Ubi Nota, quod si (I) mutus, vel surdus fuerit, quomodo respondere
videbitur? Dicendum, quod ubi non voce, sed praesentia opus est, mutus si
iis egisse easque distinxisse, ut tanto facilius quilibet
postea in reliquo processu procedere potuisset. Finis vero, quia triplici
poena ipsius Rei terminari solet, vel scilicet amissione bonorum, quae forte
possederat; vel autem pecuniaria aliqua mulcta, aut tandem Capitis etiam
supplicio. Ideoque
cum hoc, duabus prioribus, maius sit, tanquam scilicet propriae personae
ipsius Rei peculiare,
et perpauci omnino addiscamus: sicque per totam vitam
discentes prius emoriamur, quam ad cognitionem eius perveniamus, quod
profecto quotidiano iam usu, non cum parvo damno nostro, et rerum nostrarum
iactura experimur. Haec autem correctio, ut ex praemissis colligi potest, ad
summum tribus punctis, seu articulis facile fieri posset.
Primo, ut Citationes seu Evocationes, per Insinuationem, et simplicem
Evocationem factae, in suo statu,
multiplicanda,
ne res, non necessaria multitudine superfluant: tamen cum in istis
processibus sit quaedam, et identitas, et diversitas, non abs re foret,
quaedam specialiter, de hoc quoque sequenti processu, dicere. Quantum autem
ad processum Iudiciarium, seu Iuridica remedia attinet; non est valde
dissimilis; quia eodem modo fere hic quoque, atque ibi proceditur, saltem
quod authoritas Iudicum Pedaneorum, seu Comitatuum, non extendit se aeque ad
Citatio?
Per Iudices Nobilium, in nonnullis amplioribus Comitatibus per Vice-Iudices
Nobilium, de domibus quidem habitationum, sive solitis residentiis
citandorum, solum per eos in quorum processibus sunt; personaliter autem in
solito loco communi sedis Iudiciariae, vel congregationis, indifferenter,
per quemcunque Iudicem Nobilium, vel Vice-iudicem Nobilium fieri assolet.
Ubi Nota, quod si aliquando contingat, huiusmodi Citationem fieri
SEPTIMA. / Similiter et procuratoria constitutio, quot modis, et
coram quibus fieri consuevit in Comitatibus?
Fit duobus modis. Verbaliter. Et Literatorie. Verbalis, durat
tantum per tres sedes. Literatoria autem per integrum annum, in eodem tamen
Comitatu solum,
annotatur
praetactis literis commissionis; et sic denique, ex omnibus simul fiunt
integrales literae Evocatoriae. Ac huius posterioris Citationis exemplum
tale esse potest, in Coniuratu Mosonien: in aliis autem ita
scribitur; sicut ibi proceditur.
QUAESTIO DECIMA. / Da exemplum aliquo huius Citationis?
N. Vice-Comites Comitatus Mosonien. Nobili.
et Inhibitione non obstante. Item Sopronien. anni 1553. art.
21. Inhibitione et Repulsione non obstante. Quanquam in Comitatibus, haec
omnia Iuridica remedia admitti soleant, iuxta quorundam opinionem.
Posteriores autem omnes huius farinae articuli et constitutiones, super
talibus occupationibus sequentes, post praefatum Novizoliensem, ad ipsum
praecipue referuntur, usque ad annum 1563. Tertio, eodem anno 1563. art. 48.
statutum erat, ut
et calculata Iudicium fiebat; ac postea
abscissis omnibus Iuridicis remediis intra Dominium bonorum, necessaria
sequebatur Executio, quoad bona; sed convictio, si pars succumbens instabat,
in Curiam Regiam transmittebatur. Ubi autem dicta Citatio, intra anni
revolutionem, a die praetensae occupationis, non reperiebatur esse facta,
tunc quidem causa non condescendebat, sed reiiciebatur ad processum dicti
articuli Novizoliensis. Quinto, novissimarum
huc spectantia, ad pleniorem processus huius
cognitionem, petenda sunt semper ex primo processu, qui in Tabula Suae
Maiestatis Regia, observari solet; et comprehenditur decem prioribus
capitibus.
Hic autem specialis processus in Comitatibus observari consuevit.
CAPUT DUODECIMUM. / De Processu Causarum Spiritualium, in Foro
Diocoesanarum et Metropolitanarum, idque
semper in prima instantia, seu per querimoniam. Neque licet relicto
Diocoesano, vel ad Metropolitanum, hoc est, Archi-Episcopum, vel ad eius
Vicarium, vel ad Nuncium Apostolicum, vel autem in Curiam Romanam querulatum
ire; sed solum per viam Appellationis, ad eos causam deducere, maturioris
revisionis gratia,
reductae sunt.
Ubi Nota, Primo, praetactas causas, diversa ratione, ad diversa pertinere
fora; ita videlicet; ut quando pure de iniuriis, vel violentiis, deque rebus
mobilibus sonant, ad forum Ecclesiasticum, quando autem in iis Ius
possessionariorum, vel haereditas acquiri videtur, etiamsi promissio, vel
testamentum intercesserit, debent iudicari in foro saeculari, 1.
Matth. art. 3. Item
sint Calumniator, Praevaricator, et Tergiversator, ac
quomodo quilibet puniendus, vide quaest. 27. cap. 10.
QUAESTIO OCTAVA. / An autem etiam indigenae seu domestici Procuratores,
cum Vicariis, in iis causis, in quibus ipsi agunt, in sede simul sedere
possunt?
Nequaquam, sed de sede, consequenterque de domo Iudiciaria, pro tunc prorsus
et temere, in longum protrahere unquam
intendam; sed neque ullo pacto, cum adversa parte, in damnum principalis
mei, colludam. Sic me Deus adiuvet, et omnes Sancti.
Civilium autem
contra
huiusmodi Actorem, semper hoc modo actionem suam reformantem; nemo recte
diiudicare poterit.
Tertius si comparet (I) petitque par Actionis, et Procuratoriarum ipsius
Actoris, datur eidem. Si autem non comparet, accipit (A) valvales contra
ipsum, applicandas valvis templi, habentque istae valvales vigorem iteratae
Citationis.
Quartus si In-causam-attractus comparet, non loquitur, priusquam deponat
Iudices factum Iuris possessionarii,
iudicare non possunt; uti praenotata quaestione dictum est.
Undecimus, prouti iam declaratum est, causa discutitur, coram Vicario, iuxta
leges Regni, ubi haberi poterint; ubi autem non, iuxta Canones, seu quod
idem est Canonicas sanctiones; quae a celebrioribus Canonistis, sive
Summistis peti debent, veluti sunt, quibus potissimum in sede Metropolitana
Strigoniensi utuntur, Hostiensis, Antoninus,
considerantes, experiemini. Equidem
cupivissem ut et mihimet ipsi aliquando licuisset, et vobis iam liceret, ex
Aliorum limatiorum scriptis et laboribus, hoc ipsum delibare, sed cum, iniuriane
temporum, vel negligentia hominum, Vel autem quod nemo nostratium, etiam tam
levi et minuta opella Patriae, et Amicis, nescio quare prodesse voluerit,
cognoscere non licuerit, neque liceat, dolendum potius est, quam invidendum, Et
optandum adhuc, atque expectandum, ut Aliqui
Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
|
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.