Your search found 2467 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 2050-2078:

rediere in regia tecta, 440
441  Ac soliis late se composuere coruscis.
442  Interea sese violentae ostendere pubi
443  Penelope statuit, nato jam conscia letum
444  Triste feri: namque omne Medon recluserat ipsi
445  Consilium fraudemque. ergo comitata puellis
446  Ingreditur, propiorque viris ut candida venit,
447  Constitit ad postes aulaï innixa superbos
448  Aurea praetendens roseis velamina malis;

hastile columnam,
33  Interiora domus subiit penetralia. nutrix
34  Heic illum fida ante alios, ut forte tegebat
35  Pellibus instratis ornata sedilia circum,
36  Euryclea prior subeuntem adspexit, et ipsi
37  Adstitit uda genas lacrimis, ac deinde frequentes
38  Advenere aliae, famulantia corda, puellae,
39  Complexaeque haerent humeris, dantque oscula collo.
40  Ecce autem idaliam Venerem Phoebique

coram juvat illum audire loquentem.
603  At juvenes variis traducant otia ludis
604  Ante fores, mediave aula: stant omnia cuique
605  Tuta domo frugesque, et dulcia munera bacchi,
606  Queis famuli gaudent: ipsi autem aliena frequentes
607  Semper tecta colunt, pecudesque armentaque caedunt
608  Lecta boum, nostrisque epulis, vinoque fruentes
609  Nequidquam. dilapsa petit res funditus omnis, 610
610  Nec

179  Illa invita quidem risit, conversaque tali
180  Affata Eurynomen voce est. insueta cupido 180
181  Nescio quae surgens trepido mihi pectore gliscit:
182  Suadet adire procos dirum genus, insuper ipsi
183  Consulere et nato, sese ne credat Achivis
184  Insidias veritus, vafri qui mollia semper
185  Dicta ferunt, tacitoque agitant in corde furorem.
186  Eurynome contra: sic o, sic numina poscunt;

patria haec usquam vidit? non jura procorum
303  Haec fuerant quondam, non mos, quum ducere nympham
304  Ingenuaque domo ac diti genitore creatam
305  Ambirent studiis sese certantibus inter.
306  Ipsi ultro e stabulis tauros accire paternis,
307  Lanigerumque pecus laeta in convivia sponsae
308  Cognatis sociisque, et splendida ferre solebant
309  Munera; non impune aliena vivere mensa.
310  Talia

perfeci haud sponte laborem
165  Victa minis. fors nulla mihi se ostendit amica,
166  Nec valeo quidquam moliri pectore, taedas
167  Quo fugiam has misera, et detestatos hymenaeos.
168  Ipsi etiam poscunt connubia nostra parentes,
169  Iratusque super gnatus furit, omnia rapto 170
170  Vasta videns. jam quippe valet Jovis auctus honore
171  Consilioque domum regere, et curare penates.

est utcumque ferendum
99  Nempe malum, cui luce urit praecordia luctus,
100  Dein placidus sub nocte venit sopor, ille malorum, 100
101  Laetitiaeque ferens jucunda oblivia menti;
102  At me etiam terrent ipsi per somnia manes.
103  Namque mihi talis per noctem accumbere visus
104  In thalamo nuper, qualis, quum Pergama primum
105  Classe cita peteret, fuerat meus ille vir ipse
106  Infelix: laetum tentabant

pugnae
120  Stat pretium, qualem nec vidit Achaïca tellus, 120
121  Nec Pylos, ac fortes Argi, ditesque Mycenae,
122  Non Ithaca, Epirusque ferax late ubere gleba:
123  Haud ignota loquor; coram vos cernitis ipsi.
124  Sed quid ego matrem laudo? quin ocius arcum
125  Accipite experti pariter, nec tarda morantes
126  Impediat vis ulla metu, segnesque fatiget.
127  Et me etiam tentare juvat: si

desueta diu tineisque adrosa fatiscant
447  Cornua. respiciunt diversi, ac protinus inquit
448  Sic aliquis: viden, ille ut sumpto captus ab arcu
449  Haeret miranti similis furtumque paranti?
450  Aut ipsi tales fuerant in sedibus olim, 450
451  Aut facere et molitur: ita huc atque improbus illuc
452  Versat agens torquetque dolis instructus et astu.
453  Contra alius juvenum: semper sibi talia posthac

175  Arma procis celerans. quem postquam Eumaeus euntem
176  Viderat, his propior dictis affatus Ulyssem est.
177  О Laërtiade sate claro e sanguine divum,
178  Ille malus rursum, quem nos jam duximus ipsi,
179  In thalamum scandit. tua sit mihi nota voluntas:
180  Exstinguine jubes, melior si robore vincam, 180
181  An vivum adduci coram, quae plurima fecit,
182  Supplicio ut longo tandem scelera omnia

ait, insontem Stygias detrude sub umbras!
400  Quin et praeconem libeat servare Medonta, 400
401  Cura mei fuerat primo cui plurima in aevo,
402  Ni fors Eumaeusve, acerve Philetius illum
403  Perdidit, aut ipsi tibi dira in caede furenti
404  Obvius advenit. sic ille: at callidus hausit
405  Dicta Medon; solio subter nam tergore tauri
406  Abdiderat sese tectus, pavitansque latebat.
407  Sed tunc prosiluit,

o! surgas, inquit, visura, quod optas
6  Noctes atque dies: tuus ille advenit Ulysses,
7  Desertasque adiit longo post tempore sedes
8  Ultus caede procos, ausos vastare nefandis
9  Omnia flagitiis, atque ipsi haud parcere nato.
10  Excita Penelope cui tum sic ore vicissim 10
11  Orsa refert: di te vesano errore fatigant,
12  O nutrix, curis etiam qui pectora stultis
13  Fallere gnara valent, sanosque avertere

adstat
80  Ante focum; semper mens haec infida resistet? 80
81  Verum age, ne dubites, jam certa et signa docebo:
82  Namque ipsa ablutum puro dum fonte rigabam,
83  Fulminei vidi dentis vestigia, et ipsi
84  Visa tibi volui narrare; sed ille prehensam
85  Continuit vafer, et clamantis guttura pressit.
86  Jamque veni: quod si mendax atque improba fallam,
87  Haud renuo, infando sontem quin funere

vafra per annos
157  Distulit in longum speratae gaudia taedae.
158  Verum ubi jam quartum venit labentibus horis
159  Annus, et ignaros mulier bene conscia fraudis
160  Admonuit, nos et demum deprendimus ipsi 160
161  Texta retexentem, jussa est invita laborem
162  Perficere, ostenditque palam. manus ultima postquam
163  Imposita est, puroque abluta in gurgite palla,
164  Splenduit assimilis Triviae Solisque

monstrabas, et me tua dona docebas.
376  Bissenas mihi sponte piros unamque dedisti
377  Praeterea, malosque decem, ficosque feraces
378  Quadraginta, aequo plures tum limite sulcos.
379  Quinquaginta ipsi, si rite recordor, et omnes
380  Frugiferi: varioque illic in palmite turgent, 380
381  Quum Jovis incumbit tempestas laeta, racemi.
382  Vix ea. Laërtae, dum certa in mente volutans
383  Signa

Pro se quisque viri condunt frigentia membra:
466  Ast alios alias properant deducere ad oras
467  In patriam celeri vectos per caerula cursu
468  Luctum infelicem lacrimasque parentibus orbis.
469  Ipsi in concilium perculsi pectora curis
470  Processere; ingens stimulat dolor ossibus ardens, 470
471  Praecipitatque moras. postquam venere frequentes
472  Surgit ibi Eupithes; namque huic praecordia luctus

nullae minae, nulla invidia flectere aut labefactare potuerunt? Sed quid ego vetera atque externa, licet praeclarissima, exempla referam? Habuit ecclesia Ragusina viros fortes studio, ingenio, virtute praestantissimos et (ut omittam qui ab hac nostra aetate longius abfuerunt) cives nostros quos ipsi novimus, quorum ora aspeximus, quorum gesta sumus admirati, Gallani, Franchi, Miglcovich, Lupi, Pugliesi, quorum laudem et gloriam nulla temporis diuturnitas nec ulla rerum vicissitudo delere aut extenuare poterit. 2 nonnumquam etiam potentibus dimicandum A, B:

pro aris et focis decertet? Aut hoc statuere voluisti quod exteri, qui de rebus Sclavonicis scripsere, Authores fabulam hanc jam profligarint, gentilitii tamen Croatiae scriptores pro eadem tanquam pro aris et focis decertant? Utcunque statuas, palmarem aut genti ipsi, aut certis gentilitiis scriptoribus nostris injuriam intulisti. Si gentem intelligis, prome publicum aliquod Instrumentum quo doceas quod Croatica Natio Diplomate hoc unquam usa sit quodve aliquod Iurium suorum praesidium in eodem collocarit. Verum tu id quidem

Iurium suorum praesidium in eodem collocarit. Verum tu id quidem nunquam praestabis. Si gentilitios Scriptores nostros putas, cur, quaeso, laetis Lucii et Kerchelitii nostri manibus hanc labem falso appingis quando Lucium primam ipsi Hungaricae historiae facem praetulisse tuto inficiari non potes. Vide, quam injurius sis in nostros scriptores; nec Author Slavus qui saeculo undecimo, cum nulli adhuc apud nos Anonymi Belae Regis Notarii, aut Thuroczy extarent Vernaculo Idiomate Historiam

erunt dubio procul Testes minime idonei, erunt idiotae qui nec quid sit de Systemate Legum nostrarum Locus credibilis, nec quando M. Alexander vixerit, nec quis esse potuerit inter ejus Cancellariam et Tabularium Capituli Chasmensis nexus noverunt; jam vero Tibi ipsi expendendum relinquo quam insigni caetera operi tuo labem per id adsperseris, quod Plebejis ejusmodi Testimoniis uti non dubitaveris. Cum tamen Fabellis his Te occupare tantopere gestias, quid in re ipsa subfuerit? Cape: percrepuerant in

fabulam Chehi et Lehi, frementibus licet Croatis, qui pro Diplomate Alexandri M. tanquam pro aris et focis decertant . Tu haec verba mea intricato sane ac prolixe Dilemmate sollicitas quod in Suma nihil aliud continet quam me verbis illis palmarem injuriam intulisse aut genti ipsi aut gentilitiis Scriptoribus vestris, Lucio, Kerchelichio, Ladanio, Marcellovichio. Neutrum ex Verbis meis inferri potest; nam equidem neque hic, neque alibi scripsi fabulam seu Chehi, seu Diplomatis Alexandrini a tota gente Croatica ab omnibusque Scriptoribus Croaticis recipi, sed a

non amplius dicent Isidori figmenta generatim falsa illa monumenta in illius collectione contenta, eo quod certum sit, non omnia ab illo esse fabricata? Nunquid te auctore non imposterum Te auctore vocare licebit Historicis fabulatores Bonfinium, Thurocium, eo quod plurimas tabulas non ipsi procuderint, sed ex aliis exscripserint? Cum itaque exploratum sit Diplomatis Alexandrini et Chehi fabulam a vestris Scriptoribus non nullis, minutis illis quidem in Illyris esse praeseque propagatam, erroresque adeo feliciter an infeliciter dissemminatos ut Teste nuperno

denique alibi, contra tamen sentiunt Hungari Majores suos ad Cimerias damnari Tenebras, aegro animo ferentes, quare ostentant, Diploma Attilae; poterasne Tu, poteratne alius quiscunque Vir gravis me sic declamantem sustinere? Ego certe talium (ut Tu appellas) salium veniam mihi ipsi nunquam tribuissem. In particulari singulam tuam propositionem Tu ita lenire contendis: postquam Te provocassem ut remonstres ipsarum illarum, quas exposuisti, fabularum primos authores Croatas fuisse, Tu periculosam videns arenam maluisti nescio quod inter figmenta

author tibi sum ut praevenias tuamque typographiam 5,13 typographiam Kolanović ] typogr. MS sponte ad tuum fundum transferas. 14 Quoad secundum, scire cuperem an resolutio, qua ipsi proba imponitur, iam effective — et si ita, quando — publicata, et an eidem aliquis terminus praefixus sit? 15 Secus enim ille hoc negotium in annum extrahet. 16 Utinam res eo perduci possit ut is iuxta opinionem Consilii actione coram nobis

fratribus uterque, vel tantum senior debeat evocari; an viduae in genere, in specie vero tales, quae nulla propria bona habent, sed maritalibus iure tantum viduali immanent, evocari debeant? 11 Porro personale titularium magnatum votum constitutioni ipsi adversari videatur; haec enim exigit ut omnes Status iisdem iuribus, iisdem praerogativis utantur. 12 Praelatis, Baronibus et Supremis Comitibus non ex respectu personae, sed legalium, quas gerunt, dignitatum ius singularis

dignitatis attribuit. 2> Deinde omnia promiscue capitula evocari coeperunt. <3 Tum possessionati abbates, et praepositi, sensim superiores etiam possessionatorum religiosorum ordinum, denique ipsi absentum magnatum nuntii ius suffragii obtinuerunt, ita ut iuxta stylum modernum Inferior Tabula omnes quattuor Regni Status complecti censeatur. 4 Verum id quidem ipsi constitutionis Hungaricae naturae repugnat; haec enim, ut illam, quae

etiam possessionatorum religiosorum ordinum, denique ipsi absentum magnatum nuntii ius suffragii obtinuerunt, ita ut iuxta stylum modernum Inferior Tabula omnes quattuor Regni Status complecti censeatur. 4 Verum id quidem ipsi constitutionis Hungaricae naturae repugnat; haec enim, ut illam, quae Statibus competit, legislationis partem debite aequilibret, e primis duobus Statibus unum, e posteriori alterum corpus efformavit. 5 Non possunt itaque primi duo Status ita dividi ut

votis Status magnatum reputari deberent, vel connumerari ad vota Status nobilium ideo quia Ablegati hi absentum ex hoc Statu leguntur. 11 Primum stare non potest quia secus Status magnatum duplici voto gauderet, uno in Superiori, altero in Inferiori Tabula, quod ipsi constitutionis naturae repugnat. 12 Sed nec alterum subsistere potest; quid enim magis inconsequens quam ut magnas, si ipse adsit, intra suum Statum, si repraesentantem mittat, intra Statum nobilium votum emittat? 13 Deinde pro absentum Ablegatis

2 Iam vero status quaestionis non in eo versatur an comitatus et civitates eam, quam ipsis libet, activitatem tribuere adeoque eam vel ampliare vel restringere possint; id enim tritum illud axioma, quod mandatarius non nisi eam habeat potestatem, quam ipsi mandans concedit, extra dubium ponit; verum in eo quaestio versatur an reipublicae intersit ut simul constituta potestas legislativa restrictos tantum ad praescripta puncta mandatariatus acceptare observareque debeat, et an ipsi Ablegati a praescripta sibi sententia,

Bibliographia locorum inventorum

Kalić, Arkanđeo (1739-1816) [1778], In adventu Domini Gregorii Lazzari oratio, versio electronica (, Dubrovnik), Verborum 3698, Ed. Relja Seferović [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [kalicaadventu].

Škrlec Lomnički, Nikola; Szalágyi István (1729-1799; 1739-1796) [1778], Epistolae Nicolai Skerlecz ad Stephanum Salagi et responsorium Salagi (, Zagreb; Pečuh), Verborum 7797 [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [skerlenepistsalag].

Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1782], Operum omnium tomus II, versio electronica (), Verborum 46753, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - oratio; prosa oratio - tractatus] [word count] [skrl2].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report