Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: ipsI Your search found 2467 occurrences
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 Last Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Occurrences 70-144:70. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 45 | Paragraph | SubSect | Section] incolis eorum sponsionem effectui perductam, sub meniis et turribus currebant ac cum aduersariis austerrime certantes. Quos Iadertini ita fortissime plaga percusserunt, quod ibi plurimi naturę debitum persoluerent. Quorum maleficorum carcerationes ipsi Veneti penitus ignorabant. Tunc quidem omnes Venetorum galleę, que sursum tecte fuerant, versus galleas inimicorum rogum porrigunt, ut consuptę nihil damni patiantur. Extitit tunc ibidem pestifer defectus Venetorum. Opponunt se anquiromagi Venetorum, sępissimis
71. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 48 | Paragraph | SubSect | Section] agon inter inimicos altercabatur, nullus angromagus Venetorum, forsan pauore perterriti, presidium aliquod prębere curabatur, sic quod omnes reliqui in dicto carabo existentes mari sunt conglutinati, qui erant numero vltra duouiceni, viri omnes natione Venetiarum. Ipsumque carabum cum dicta turri ipsi ciuitatem et iuxta męnia vrbis deduxerunt, vociferantibus quibusdam super męniis ciuitatis aliquibus de inimicis ad Meltam causa offensionis aduenientibus ignorantibus ipsorum conflictionem ac dicentibus, quod festinarent ad defensandam
72. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 52 | Paragraph | SubSect | Section] propugnaculis et turribus ac eam cingi muro cemento linito, a boreali quidem parte turres ligneę seu decem propugnacula, ab australi totidem. Sed ex orientali plaga erant numero quatuordecim et a parte quirinali inane nullaque fortilicia ab hac plaga erat instructa ex eo, quod illic tuti fore ipsi Veneti reputabantur propter ipsorum classes et galleas, quae ibi continue applicabant et sibi portum eligebant. Nam si euentu eos contigisset et nimia oppressione essent hostium conflicti seu aliquorum non posse resistere potentię, eorum erat meditamen in dictas classes fugam
73. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 59 | Paragraph | SubSect | Section] inter plaga sauciatos et morti traditos prope octingenti, ex obsessis quippe numquam excessit numerus bis denarius exceptis vulneratis, de quibus copiosa extitit turba. Fuerunt balistarii et arcuarii, qui in detrimentum vrbis uenerant, octo milia et plus, ex Iadertinis fere ducenti, sicut ipso die ipsi Veneti percussi sunt a suis hostibus plaga magna, prout in huius seriei capitulo breuiter sunt connotata.
74. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 60 | Paragraph | SubSect | Section] ordinis, qui iam primitus pro legato ad Lodouicum regem fuerat transmissus, nunc sero ad eundem festinanter est delegatus et missus, qui regi humiliter exponeret pro parte fidelium, studeat de bello durissimo moto per Venetos, inimicos regii diadematis, et de eorum arcta neccesitate, cum ipsi fideles regalis sceptri hesitent, immo hesitando consummuntur, si euentu serus agon per ipsos maleficos Uenetos exortus erit, eos non posse tam excelse resistere potentie, quin incidant in libitum hostilitatis Venetorum. Qui nuncius vicenoseptimo Madii mensis dictum Lodouicum regem
75. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 60 | Paragraph | SubSect | Section] Nunc Iadertini ueraciter concipiunt rumores de futuro regis remedio, ipsum prestolantur eo ineffabili tripudio, quo sancti et iusti patres in lymbo locati Tartareo pii Saluatoris aduentum flexis genibus, nudatis capitibus et pronis expectarunt. Ex quo igitur ipsi obsidentes concipiunt, quod rex iam properabat succurere Iadertinis, muniunt sticcatum fortioribus propugnaculis et die viceno octauo Madii illa edificia miri decoris, laborata in maiori bastida, quam in vltimo Aprilis seu tertio Madii Kalendas extraxerant, inchoarunt destuere, quod
76. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 61 | Paragraph | SubSect | Section] inchoarunt destuere, quod quarto Kalendas Iunii quicquam ex eis integrum non remansit, et simili modo Kalendis Iunii illos duos trabucellos, qui penes S.
Iacobum fuerant stabiliti, delere fecerunt. Item tertio Nonas Iunii celeriter
illud minus sticatum, situm vltra portum, ipsi Ueneti partem igne combusserunt et partem destruxerunt, quod ipso die post solis occasum locus uacuus ibidem inuentus est.
77. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 61 | Paragraph | SubSect | Section] Qui non semel, immo sępe et crebrius cum iuramento affirmasse visus est, potius suum velle corpus Iadre condere sacrofago quam constantissimos Iadertinos velle desolatos relinquere. De duobus erit vnum iuxta ipsius pronuntiationis sermonem: Aut epithaphium ossa eius Iadrae concludet aut ipsi Iadertini a manibus eruantur Uenetorum. Hęc idem rex suo proprio ore multoties coram multis suis baronibus et nobilibus Iadrę ibidem astantibus attestatus est. Nunc Iadertini decorant vrbem et tres nuntios egregios ad ipsum regem in dicta confinia Selmenici
78. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 64 | Paragraph | SubSect | Section] comitiua huius exercitus Bertandus presbyter, Aquilegiensis patriarcha, qui uiceno die Iunii Iadram uisitare prouidit a ciuibusque honorifice extitit cum exeniis susceptus. Iubetque rex undecim trabuchos, cum quibus maius obsistebant, ex quibus infinitos lapides ex ipsis machinis ipsi marani suscipiebant, ab vrbe Iadrę, quia ibidem fuerant locati, extrahere, quos in bastide obsessum sagaciter erigere imperat. Qui continue vltra duo milia equites exercitus et octingenti Iadertini pedites, qui in custodiam erant deputati, die noctuque non cessabant destruere quidem
79. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 65 | Paragraph | SubSect | Section] et ibi toto die naturali in equis et sonipedibus ascensis ad estum morabantur et interdum recreationis causa in vrbem introibant. Nemo reperiebatur, qui occasione refrigerii guttam liquoris porrigeret seu falerni. Sępius per Venetorum missos rex exquisitus fuerat, ut ipsi possent cum dicto rege aliquos conferre sermones. Quibus rex nec licentiam accedendi tribuebat nec ipsos tantum audire consentiebat. Sed ex quo Veneti cum ipso rege oretenus fari non presummerent, cum sublimioribus Vngaris ac bano Bosnensi
80. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 72 | Paragraph | SubSect | Section] pro ipsius inquietatione numos aureos eis dispenssant Et dum idem regis legatus munus insolubile Venetis percepisset, Iadratini sperantes concordiam fore inter illos iam roboratam, sed per alteram uiam reuersus est in regionem suam. Lentitatem et ineffectum ipsius nuntii ipsi Iadertini infęlices concipientes, eorum exigente demerito, quod liberationem patrię ab illo, qui ut sanctus honorabatur, acceptare nequiuissent, sed ab eo inconstantia verba accipiebant, in uaria seditione pro parte pinguium plebeiatorum aduersus
81. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 73 | Paragraph | SubSect | Section] quam in tali morari uelle discrimine. Denique pretores coacti pro satisfaciendo populo ac plurimi perterriti formidine duos ex egregiis et unum ex illis ad capitaneos inimicorum exercitus destinant in nuntios. Qui constituti coram ipsis capitaneis causam suę legationis pronuntiantes et, dum ipsi legati finem suorum fecissent verborum, quidam eorum consulte in hęc verba prorupit: Paratos nos fore fauorabiliter tractare et habere eos, qui sic a uia rectitudinis deuiarunt, qui tam grandem et humilem veniam exposcunt ex commissis, cum hoc puncto et perpendiculo urbem hanc prebeant, quam
82. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 73 | Paragraph | SubSect | Section] eos, qui sic a uia rectitudinis deuiarunt, qui tam grandem et humilem veniam exposcunt ex commissis, cum hoc puncto et perpendiculo urbem hanc prebeant, quam iniuste possident, expeditam cum cunctis eius vallatis castris et oppidis tam sitis intra ciuitatem quam extra gazas ciuitatis, siue ipsi ciues in sui libitum et commodum conuertant, dummodo fidelitatem condignam subiectionis Ducali dominationi perficiendo retineant. Quodsi aliquis tante temeritatis compertus fuerit, qui potius aliene subiectioni attentauerit se suppetere, pro iustitia cedat arbitrio, cuius Ducalis
83. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 73 | Paragraph | SubSect | Section] erant numero tres, et duodecim oratores Iadrę, in quos tota vrbs pendebat, decreuerunt ex certa scientia potius uelle artus ciuium mandere quam ad tales conscendere uelle conditiones nec eorum patriam tali suppetere uelle imperio. Sed tum grex inflamatiori furore contra illos accenditur, ipsi obtemperare non student. Decuplat audatiam, feruet indignatione et nec saturari ualent, tanta siquidem ipsius dementis gregis geminata erat iniquitas et elatio ac in tanta seditione uniuersa ciuitas est corrupta, quod secundum libitum populi hostes remigantes iuxta littus
84. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 74 | Paragraph | SubSect | Section] capite detruncato per uicos gradiebatur. Sed nemo pretorum seu oratorum in aliquem eorum manum extendere presumebant. Et dum idem dies penes vesperorum cantum appropinquasset, duos trabucellos in metis S. Mathei extra urbem dicti Ueneti erexerunt, quibus inimicos sepius offendebant. Et dum ipsi pretores et cęteri eorum consentanei ac urbis suę fideles in tanta essent agonia positi, quod huius uite tedium iam habebant, nemo eorum putabat a tanto euadere posse discrimine, quin in manibus corruat inimicorum. Sed ille, a quo omne datum et omne donum perfectum dignoscitur habere
85. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 76 | Paragraph | SubSect | Section] nobilem pariter cum filio binosque ex illis vndecim plebeiatis elegantioribus idem pretores iusserunt decolare, quatuor ex illis lumine priuari et reliquos sub perpetuis compedibus pronuntiarunt cruciari. Tale enim crudele commissum ipsi iniqui conceptores decreuerant effectui perducere, ut hostibus illo die, quo iustitiam compleuerunt, aliquas ex turribus maioribus sitis ex boreali plaga urbis hostibus designare ianuasque ciuitatis, per quas Venetorum exercitus ciuitatem ingredi debebat, reserare. Sed nutu permittente
86. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 77 | Paragraph | SubSect | Section] capiendo, immo operando non cessant. Quodam uicenonono Quintilis procurant obsessum statuere contra castrum S. Michaelis de monte ex tribus uentis, sed ex quarto occidentali, scilicet occidentali gallearum cunneo obsessum firmant plusquam sexcenti pugilles et, dum ipsi pugillatores festinabantur transfretare ad locum, iuxta cantum vesperorum eiusdem diei tubicen latenter submisso sono per vicos urbis titubat, ne strepitum sentiant inimici, imperatoque fidelibus ciuibus, ut arma amiciant, versus valuas migrantes properent, et ibidem confestim
87. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 77 | Paragraph | SubSect | Section] obsidentes ad arma, ad defenssandos trabucellos incendunt, quos hostes sentiunt, retrocedere compelluntur et valuas vrbis intrant. Satagunt Veneti trabuchos ignea liberari potentia, sed tanta uis flammę ardoris eos occupauerat, quod eos uix defensarent fere totos lare defectos. Quos et ipsi postmodum et quod residuum incombustum fuerat in ruinam subuerterunt et aduersus ipsi conflicti fasceninas ciuitatis concurrunt, quos hostes a meniis iaculis terribiliter imprimunt quod illi coacti bastidam sunt reuersi. Porro Nonas Sextilis monos capitaneus oppidi S. Michaelis
88. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 77 | Paragraph | SubSect | Section] retrocedere compelluntur et valuas vrbis intrant. Satagunt Veneti trabuchos ignea liberari potentia, sed tanta uis flammę ardoris eos occupauerat, quod eos uix defensarent fere totos lare defectos. Quos et ipsi postmodum et quod residuum incombustum fuerat in ruinam subuerterunt et aduersus ipsi conflicti fasceninas ciuitatis concurrunt, quos hostes a meniis iaculis terribiliter imprimunt quod illi coacti bastidam sunt reuersi. Porro Nonas Sextilis monos capitaneus oppidi S. Michaelis Zoillus de Vrsulino nomine vocatus, cupiditate seductus castrum reliquit et ad
89. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 79 | Paragraph | SubSect | Section] sint scelera Venetorum. Die immediate subsequenti, scilicet solemnissimi Christi athletę Laurentii, dum hostes parauerant se ad aliam pugnam, sponte defensores illius castri S.
Michaelis nullo patiente agone, numo obcecati hostibus tradiderunt castrum incolumesque promissas seruando, quod ipsi gratanter acceptarunt ac eundem fidelem capitaneum cum paucis huic exhibitioni et proditioni tenerrime contradicentibus in compedibus nodarunt et aliquos ex his fidelibus gladio occiderunt.
90. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 81 | Paragraph | SubSect | Section] verba: Studemus, penitus negamus aliquem ad uos legasse nec nostro scitu fuisse ea, quę per uos narrantur, neminique per nos imperatum fuisse aliquem vestrum ad nostri conspectum debere conuenire nec iota vnum ommittere primęue petitioni. Confestim ipsi legati cum obtenta licentia ciuitatem propriam ingrediuntur. Prętoribus reliquisque consulibus aduersariorum verba distincte patefecerunt. Sed quamuis Iadertini tremefacti, nihilominus aliquale gerebant hortamen de quodam auxilio, quod prefatus rex bano totius Slauonię nomine quo ille
91. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 85 | Paragraph | SubSect | Section] Iadertinos curabili vibice sauciatos reliquerunt. Cepit idem Mars ab hora vesperorum, vsque ad Tytanis occasum terminauit. Et etiam ex eadem parte urbis eadem hora vniuersa plebs de sticato conuenit, quos hostes dura plaga percuserunt, quod ipsi retrocedentes ad propria remearunt.
92. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 88 | Paragraph | SubSect | Section] obsides quos in pontificis Nicolai celebritate consignant amplius beniuolo comeatu vtrorumque capitaneorum, scilicet Marci Iustiniano et Andreę Maureceno, sub quorum dominio vniuersus exercitus Venetorum habebatur, in custodia. Ipsi Iadertini sexto Idus Decembris solemnes sex conciues eligunt insignes in missos, quorum nomina sunt hęc: Paulus Stani de Varicassis, Petrus de Matafaris, Bartholus Petri de Sloradis, Nicolaus de Gallelis, Marinus de Calcina et Michael de Cedulinis, ad excelentiam Ducalis imperii flexis
93. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 90 | Paragraph | SubSect | Section] stabilitum et ratificatum fuerat cum sindicis comunis Iadrę effectualiter erit obseruatum, nec aliquis formidet, sed quilibet suis vtatur vt uult et debet. Et dum hęc acta fuissent et completa usque crepusculum, ad grande theatrum comunis ipsi capitanei ascenderunt. Iam gubernatur Iadra, diligentius custoditur et feruentius. Gaudent plurimum Veneti de obtenta victoria et iam per eos diu desiderata suasque constitutiones et nouas ordinaciones in ipsa ciuitate proclamant et statuunt per quosque infalibiliter ac efficaciter
94. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 91 | Paragraph | SubSect | Section] Numquam credas inimico reconciliato. Hoc est illud frenum, de quo miserabiles Iadertini a multo iam elapso tempore formidarunt, hic est ille biceps mucro non solum corpus corruptibile sed etiam animam inmortalem videtur et epar infelicium pertransisse. Quam cito iuramentum ipsi Veneti infringerunt, ac si sine lege vt Caldei vitam ducerent, non ęquum videtur tam stupendum nouum per eos exactum fore. Vniuersa per Iadertinos illis collata inanientes pariter et delentes et nunc recentia fędera contuentur insurgere. Sed non
95. Madijev de... . De gestis Romanorum imperatorum... [Paragraph | Section] et in libro Poetarum vocabatur flumen Salonae, et quia erat delectissima aqua et serena ad bibendum circuibat totam Civitatem Salonae, et consolabatur omnes ibi stantes in ea. Et usque Spaletum per conductos discurrebat, fuit impositum ipsi nomen fluvii Iader. Licet igitur quod Civitas Spaleti sit depressa in temporalibus, tamen in spiritualibus superat, et excellit omnes Civitates de Dalmatia honore, et dignitate, eo quod Archiepiscopus
96. Madijev de... . De gestis Romanorum imperatorum... [Paragraph | Section] Primas totius Dalmatiae habens sub se suffraganeos suos Episcopos X. id est, Traguriensem Sibenicensem Scardonensem Tiniensem Corbauiensem Nonensem Segniensem Pharensem Mucarensem et Dalmitensem. qui tenentur ex vinculo Sacramenti obedire ipsi Archiepiscopo, et respondere Ecclesiae Metropoli Spalatinae et venire omni anno ad festum Sancti Domnii ad Ecclesiam praedictam salvo justo impedimento, quia antiquo tempore Salonitanorum Salona habebat suffraganeos XXIIII. Episcopos
97. Madijev de... . De gestis Romanorum imperatorum... [Paragraph | Section] et venire omni anno ad festum Sancti Domnii ad Ecclesiam praedictam salvo justo impedimento, quia antiquo tempore Salonitanorum Salona habebat suffraganeos XXIIII. Episcopos omnes de Dalmatia superiori, et inferiori, respondebant ipsi Ecclesiae Metropolitanae Spalatensi et obediebant jure Metrico, sed propter invidiam Clericorum et Civium Spalatinorum quae tunc regnabat inter ipsos perdidit ipsa Ecclesia Spalatina XVI. suffraganeos, et Civitas de honore sui status
98. Pavlović, Pavao. Memoriale, versio electronica [page 19 | Paragraph | SubSect | Section] sequenti, expedivimus alteram nostram galeam, scilicet maiorem, cuius patronus seu armator extitit ser Blasius de Soppe, quo die etiam nonnullae aliae barchae illius profectae sunt praemissa occasione.
99. Pavlović, Pavao. Memoriale, versio electronica [page 24 | Paragraph | SubSect | Section] Iadram Adamus castelanus tininiensis et Petricia familiaris domini Nicolai de Gara, Dalmatiae et Chroatiae bani, cum litteris credentialibus scriptis in Toplicia die 13. praedicti mensis et cum duabus litteris regiis, scriptis in Tinino die 3. iam dicti mensis februarii, una quarum directa ipsi bano, alia rectoribus communis nostri, pro intromittendo omnia bona domini archiepiscopi iadrensis, domini Guidonis
100. Pavlović, Pavao. Memoriale, versio electronica [page 28 | Paragraph | SubSect | Section] secura transportatione eius usque Sagrabiam.
exire Vranam, sed clausit se contra exercitum praedictum, habeatur ex tunc pro infideli et quod omnia bona eius sint confiscata pro communi Iadrae tanquam rebellis.
illo merore me vendicavim. Quod autem scribis te magna lętitia affectum quod Tragurium diis continue secundis venerim: id crede mihi ob singularem tuam in me humanitatem etiam te tacente mihi persuasum erat. Ego vero et tibi abscenti congratulor et mihi ipsi gaudeo ac serio triumpho, quum intellexi te ab illis turbulentissimis Patavinis rebus abesse nec salutem tuam illis gravissimis periculis obiectare. Scis enim me sępenumero crebro sermone usurpare te non solum tibi natum esse, verum et patrię, parentibus et amicis. Pluribus verbis te
duce nunc Latiis, en patuere, viris!
in terris Numina nostra colat?
gloriam, laudemque tribuimus. Pridie penultimam Septembris ab Danubio, te vidente, castra mota fuere. Item deinde et provisum de omnibus, demum tam celeriter in hostem ventum est, ut prius perficere, quam sentire laborem videremur; laborem viae dicimus, non pugnae, nam de constantia pugnae, et ipsi hostiles oculi confiteri poterunt, vix unquam pertinaciorem contulisse. Equidem XVII. Oct. coram facie hostium castra metati sumus, praelii, caedisque, principia inita demum altera, quae sexta feria fuit. Primo mane ordines educti, iustaque acie signa collata. Stetit eo toto die
ad horam sextam protracto certamine, tandem armigeri, perduellesque nostri, utpote longo armorum pondere, longiorisque praelii toedio, item vulneribus confecti atque obruti vapularunt, gloria et area belli penes hostes remanente, quam quidem nos armorum potius quam animorum defectu perdidimus, ipsi vero multitudine et super haec omnia peccatorum nostrorum merito, acquisiverunt. Si laeta vel incruenta victoria fuerit, eis iudicandum relinquimus, nobis sufficit supernam animadversionem ad eruditionem potius, quam ad internecionem interpretari. Caeterum de persona nostra, si gloriari
ad respondendum et deliberandum, ac respondisse et deliberasse super
parte capta super predictis amodo usque per totum mensem
Madij proxime futuri, quo termine elapso respondeant et deliberent dictus Rv:mus Dominus Episcopus et suus clerus quoquo
modo ipsi voluerint, tamen annue promissione facte per cives
Sibenici sint casse et nulle, nulliusque valoris et momenti, et
ponatur ista pars in copia sub parte suprascripta capta die 23
martij instantis.
Per loca angusta, qua nemo solitus esset iter facere: hostis collecta manu derepente irrupit in vallem Cetinam: ubi per omnia currens predam ingentem bovium et cuiusque modi pecudum egit: ut qui improviso facile omnia invasisset. Erat forte tum in oppido ipsi valli propinquo bannus: ut primum incursionem hostium accepit: Ratus hostem preda honustum non nisi qua intraverat egressurum: ubi facile parva manu oprimi posset: tum pręter opinionem adversariis obviam datis: tum preda impediente: tum quoque locorum amfractibus prealtis altrinsecus
semoti, — poenas pro inobedientia
etsi insomnio habita tibi luissemus. In eo vero discrimine illico insomnii memini
nocturnaeque visionis recordatus sum
saepius experitur; non quod Deus non cognoscat quales futuri sint (cui tam uentura quam praeterita ac instantia aeque praesentia sunt et qui cuncta ex suo arbitrio ire iubet), Π Deo praeterita ac instantia aeque praesentia sunt not. lector A2 in marg. uerum quo et ipsi sibi et ceteris innotescant, eorumque uirtus et patientia cognoscatur, quas nisi perpessis multis aduersitatibus et angustiis assequi impossibile est. Non est ergo, ut mea fert opinio, uiro bono flagitandum ut eum Deus aduersa pati prohibeat (ceterum potius
Marcescit enim in otio mortalium uirtus, nota not. lector A2 in marg. quod utique sancti uiri optime intellegentes spontanea sibi bella et tribulationes indixerunt inedia, nuditate, uigiliis, uerberibus sese macerando, ut quibus Deus indulgentius pepercisset ipsi sibi non parcerent et intestina bella gererent. gererent] corr. ex gerentes Postquam externa desunt, uirtutes per lasciuiam effluere non patiuntur; etenim nullus diligentior fideliorue humanae probitatis est custos quam
positum arbitrio, quod quali forma producat ac pro libito suo de luto disponat. Illud tamen unum audeo affirmare opificem nostrum numquam consuescere, nisi ob maiora commoda, mala inducere. nota bene not. lector A1 in marg. Siquidem caeci illius nati factum et ipsi caeco et multis aliis occasio sempiterni luminis exstitit, et pueri absque baptismate decedentes plerosque parentes sollicitos ad quaerendam lauacri gratiam effecerunt. nota not. lector A1 in marg.; mala non numquam a Deo inferuntur
Neque enim ętas neque ingenium neque vires aliter suppeterent nobis id, si licet, consequi ac invenire posse et nobis quod legentes intelligimus et quo perlegentes docti eruditique dicimur. O munus deorum, o beneficium inmortale fęlicissimique sudores, quibus nihil incassum umquam fuit. Ipsi nanque solis et lunę cursum, rationem planetarum, signorum ordinem, stellarum numerum, latitudinem terrę, maris profunditatem, revolutionem cęlorum, inclinationes hominum, herbarum virtutes, egritudinum curas, scientiarum omnium dignitates, hystorias bene gestarum rerum, magnatum ac
amplius
umquam comparare. Idcirco quando in discrimen eorum ueniunt, omnibus
illa flagitiis et criminibus defendere non erubescunt, non pietati parcunt, non
amicis, non fratribus, non parentibus, non famae suae, non honori, non ipsi
denique omnium conditori deo: omnia perturbant, omnia subruunt, polluunt et profanant.
Contra uero illi, qui uirtutem colunt eiusque praesidio freti sunt,
nullis omnino
iocundos expleuerunt dies multifaria felicitate
exuberantes. Vt P. Rutilium, Lucium Lentulum, Cn. Cornelium. Quamuis
aptius recentiorum adduci memoria et praecipue eorum,
quos ipsi maerentes cognouerunt. Amplius hoc loco spe meliore inducere
maestum animum non postponas.
Vnde laudatus est Rhodius ille, cui in caueam a tyranno coniecto cum
duriorem disciplinam seuerius educare, quod multorum amicorum Dei factum declarat,
quos nunc prolixitatem euitantes enumerare omittimus.
Nimium uero delicatis gloriam, diuitias, potentiam, honorem, quem ipsi
habent, aut quo perfuncti sunt, et aliorum uel ordinis uel generis eius miseriam,
inopiam, infortunium ad memoriam reducere expedit ac monere uelint potius illis
rebus gaudere et deo, qui eis tanta praestiterit, cum nihil amplius quam alii
doleas uix audebo exigere a te; et esse melius scio.
Sed cui iam ista firmitas contingeret, nisi iam multum supra fortunam elato? Illum
quoque ista res uellicabit. Nobis autem ignosci potest prolapsis ad lacrimas si
non minime decurrerint, si ipsi illas repressimus. Nec sicci sint oculi amisso
amico nec fluant: lacrimandum est, non plorandum."
Sed postquam aliis plurimis medicaminibus fomentisque egregiis, quae in
sicut hic
faciebam, capite damnarer. Nec uos quidem, iudices, hi qui me absoluistis,
timueritis: nec umquam enim cuiquam bono mali quicquam euenire potest nec uiuo nec
mortuo, nec umquam eius res a diis immortalibus negligentur. Nec mihi ipsi hoc
accidit fortuito, nec uero ego his, a quibus accusatus aut a quibus condemnatus
sum, habeo quid succenseam nisi quod mihi nocere se crediderunt. Et haec quidem
hoc modo mihi nihil aliud melius existimo."
concessum fuit, quippe qua nec dulcius nec suauius quicquam in uita humana esse
potuit," – proh pudor! miserandam hominum mentis caecitatem , quae numquam in se curant
descendere, aut quales ipsi sint diligentius examinare, atque ita se componere ut
innocentiae integritatisque suae conscientia ualeant gaudere! Non nos,
ubi sumus, miseri quaerimus: circum fora uolitamus, uulgi insani ora insaniores
oberramus, ex illis
sicut hic
faciebam, capite damnarer. Nec uos quidem, iudices, hi qui me absoluistis,
timueritis: nec umquam enim cuiquam bono mali quicquam euenire potest nec uiuo nec
mortuo, nec umquam eius res a diis immortalibus negligentur. Nec mihi ipsi hoc
accidit fortuito, nec uero ego his, a quibus accusatus aut a quibus condemnatus
sum, habeo quid succenseam nisi quod mihi nocere se crediderunt. Et haec quidem
hoc modo mihi nihil aliud melius existimo."
sicut hic
faciebam, capite damnarer. Nec uos quidem, iudices, hi qui me absoluistis,
timueritis: nec umquam enim cuiquam bono mali quicquam euenire potest nec uiuo nec
mortuo, nec umquam eius res a diis immortalibus negligentur. Nec mihi ipsi hoc
accidit fortuito, nec uero ego his, a quibus accusatus aut a quibus condemnatus
sum, habeo quid succenseam nisi quod mihi nocere se crediderunt. Et haec quidem
hoc modo mihi nihil aliud melius existimo."
sicut hic
faciebam, capite damnarer. Nec uos quidem, iudices, hi qui me absoluistis,
timueritis: nec umquam enim cuiquam bono mali quicquam euenire potest nec uiuo nec
mortuo, nec umquam eius res a diis immortalibus negligentur. Nec mihi ipsi hoc
accidit fortuito, nec uero ego his, a quibus accusatus aut a quibus condemnatus
sum, habeo quid succenseam nisi quod mihi nocere se crediderunt. Et haec quidem
hoc modo mihi nihil aliud melius existimo."
concessum fuit, quippe qua nec dulcius nec suauius quicquam in uita humana esse
potuit," – proh pudor! miserandam hominum mentis caecitatem , quae numquam in se curant
descendere, aut quales ipsi sint diligentius examinare, atque ita se componere ut
innocentiae integritatisque suae conscientia ualeant gaudere! Non nos,
ubi sumus, miseri quaerimus: circum fora uolitamus, uulgi insani ora insaniores
oberramus, ex illis
concessum fuit, quippe qua nec dulcius nec suauius quicquam in uita humana esse
potuit," – proh pudor! miserandam hominum mentis caecitatem , quae numquam in se curant
descendere, aut quales ipsi sint diligentius examinare, atque ita se componere ut
innocentiae integritatisque suae conscientia ualeant gaudere! Non nos,
ubi sumus, miseri quaerimus: circum fora uolitamus, uulgi insani ora insaniores
oberramus, ex illis
concessum fuit, quippe qua nec dulcius nec suauius quicquam in uita humana esse
potuit," – proh pudor! miserandam hominum mentis caecitatem , quae numquam in se curant
descendere, aut quales ipsi sint diligentius examinare, atque ita se componere ut
innocentiae integritatisque suae conscientia ualeant gaudere! Non nos,
ubi sumus, miseri quaerimus: circum fora uolitamus, uulgi insani ora insaniores
oberramus, ex illis
aliquando inuiti aut imprudentes delinquunt, unde postea incommodi quippiam
referunt, cum alios accusare nesciunt, aut in quos culpam reiciant non inueniunt,
in se ipsos conuersi furibundi desaeuiunt et se ipsi uicem suam ulciscuntur. Vltro autem
omnis hac uindicta, ut postea docebitur, semper dolori admixtam habet uoluptatem.
Sed de his alias; nunc sufficit declarasse quomodo homo toleranda
aequo animo mala putat quae iure sibi
secundus rite nascitur, quo itidem mortales curis non
magnopere mouentur nec ea intolerabilia ducunt, puta quae uoluntate Dei
acciderunt. Haec enim patienter ferunt, uel propter hoc quod ea, quae ab ipso
sunt, iusta esse cognoscuntur, uel quia ipsi licet de luto suo disponere uti uult;
quoniam, ut sapiens ait:
Sicut lutum in manu figuli, sic homo in manu eius qui creauit se; nec debet lutum
figulo dicere: quare me ita formasti?
prudenter uxoris aerumnas leuat atque ad
alias etiam grauiores fortiter ferendos scite armat, declarando ex his ipsius
calamitatibus amplissimam dari materiam, in qua uirtus eius cognoscatur eluceatque
si casibus mariti non frangatur; quin immo ipsi in tantis necessitatibus
constituto operam suam uiriliter nauare non cessauerit. Sic et nos
mulieri uiro suo orbatae aut filio, cui parens ademptus est, dicere consueuimus:
"Venit tempus in quo tua uirtus cognoscetur et quid
orator hanc consolandi rationem et
florentibus aetatibus adaptare iuxta illam Philippi praeclaram sententiam:
tunc homini mortem esse pulcherrimam cum omnium bonorum est in culmine, cum
omnibus est carus atque acceptus, cum nondum et sibi ipsi et aliis est odiosus, ut
solet accidere omnibus fere senibus et infortunatis et quacumque aduersa
ualitudine laborantibus, quorum omnium iocundior mors esse consueuit quam uita.
Praestat quoque desiderium sui amicis quam nausiam aut
16 Quartus locus a comparatione alterius mali grauioris
Mali igitur minuitur opinio eiusque angor leuatur si illud ad grauiora
mala conferas; ex talium enim ratione efficies ut hoc, de quo consolari amicum
cupis, leue ipsi suum malum uideatur atque ideo incipiat cruciari minus. Quod
attigit illo carmine Iuuenalis:
Rem pateris modicam et mediocri bile ferendam
si flectas oculos maiora ad crimina: confer
conductum latronem,
momenti decedebat, familiae suae omnis muliebris sexus caput sibi et
uultum oblinibat luto. Deinde relicto domi cadauere ipsae per urbem uagantes se
plangebant succinctae nudatas mamillas et cum eis proxime quaeque, altera ex parte
uiri et ipsi expectorati se uerberabant, ita uagantes quoad mortuus sepeliatur. Interim neque
lauantur, neque uinum aut cibum nisi uilem sumunt, neque uestibus utuntur
splendidis atque id triginta diebus quidam
Ex his igitur locis omnibus lenire malum poteris et minus quam
putabatur persuadere; quae extendere studio breuitatis obmittimus et ne nobilibus
ingeniis fastidium ingeramus, quibus satis est modum gerendi tantum ad mentem
reducere; ipsi uero sollertia sua, quae supersunt, facile assequi poterunt. Itaque
quae de collatione unius mali ad aliud dicenda erat, hactenus attigisse
sufficiat.
Seruius
Sulpicius Tullium compellat:
noli te obliuisci Ciceronem esse et eum qui aliis consueueris praecipere et dare
consilium neque imiteris malos medicos, qui in alienis morbis profitentur se
tenere medicinae scientiam, ipsi se curare non possunt; sed potius, quae tute
praecipere soles, tute tibi subice atque apud animum propone.
Ex hoc eodem loco et ipse Cicero Brutum de morte filii
Non sine uoluptate ac solacio putamus Anaxarchum dentibus suam
praecidisse linguam quam ei tyrannus ille amputare minabatur. Itidem et aliis
plerisque, quos enumerare praetermittimus, iocundam bonorum suorum fuisse non
dubitamus iacturam, quam ipsi sponte fecerunt, ne illa in manus aut potestatem
uenirent inimicorum, et, si eis ex sententia contigit, pro magno solacio habuisse.
Ex hoc genere solacii est et illud quod ei accidit qui insequendo
quempiam aut appetendo
Vltimo enim
loco haud inepte poterimus ad preces descendere et amicum uehementius obsecrare ne
se cruciari uelit, sed et nostra et ceterorum amicorum cura animum cohibere et
sibi ipsi ac nobis indulgere. Sic illa apud Terentium ait: Ne
crucia te, anime mi .
Sed multo melius ac praeclarius Cicero ad Publium Figulum; quo
suis humeris sustinuisse. Orat, et obtestatur Beatitudinem tuam, quanto potest studio, consideret necessitates suas, consideret imminentis periculi magnitudinem, et omnia, quae vel ex virium suarum tanto oneri haudquaquam pari mediocritate vel ex aliorum negligentia sequi possent, ante oculos sibi ipsi proponat, ac maturius et uberius opportunioribus viis, melioribus modis quam caeteri hactenus conati sunt, Reipublicae Christianae, cui praeesse meruit, consulat cum effectu. Quod quum S. T. ultro facturam confidit, more solito, omnes suas et suorum fortunas ac regium insuper caput, id quam
Qua assumpta ita omnia tyrocinii rudimenta libens promptusque et perdiscebat et
exsequebatur ut nemo dubitaret et prudentiam illi et uires ante aetatem non nisi
diuinitus subministrari. Quas ob res omnibus carus, omnibus dilectus esse coepit,
praecipue autem ipsi auunculo suo, qui diuina eius indole mirifice delectatus piissimo
sanctissimoque eum amplectebatur affectu. Vnde sibi curandum statuit ut tam excellens
ingenium per bonas artes excoleretur. Itaque docto cuidam grammatico Latinis eum
litteris Vicheriae
non solum conferre, uerum etiam praeponere priscis illis imperatoribus
atque ducibus debemus gratiasque agere nostris temporibus quae talem tantumque uirum tulerunt? Et quoniam solent pictores alicuius egregi artificis exactum signum atque imaginem ad imitandum proponere ut tales ipsi euadere possint quales auctores illius picturae fuerint, sic etiam huius optimi imperatoris clarissimique principis atque ducis mores et uitam te aemulari uelim ut, cum eius uirtutes assecutus fueris, honores quoque ac dignitates, summum denique principatus gradum in re publica obtinere
sublatis ancoris, promontorium circumremigantes mature se ad imperatorem conferunt. Imperator ilico exponere equites partemque turbae naualis iubet.
Iamque diei hora prima erat; incolae uisa classe imbellem turbam ad montes fugere cogunt, ipsi se ad conserendam manum cum hoste praeparant, uiribus ac asperitate loci freti. Hi enim uiri propter assiduas cum oppidanis consertationes prae caeteris
Quibus peractis, unam ex regiis triremibus cum illo regio nuntio qui cum archiepiscopo uenerat, uti
naualia ac portum catena clausum. Ciues etiam in diuersis prouinciis mercaturam exercentes caeteros
proprietates quędam ita natura comparatę ut multa quę in alio
idiomate apte, apposite lepideque dicuntur in aliud conuersa degenerare uideantur
atque deficere.
Cum tamen hanc tuam postulationem consyderassem non nisi ab animo ipsi sanctę
deiparę Virgini deditissimo proficisci, quod poscebas recępi me facturum. Alioquin
eandem ipsam sanctorum omnium Dominam offendere mihi uiderer et tibi in amore
minus respondere si talibus uotis tuis, tam iustis, tam piis,
Madijev de Barbazanis, Miha (c. 1280 - post 1358) [1358], De gestis Romanorum imperatorum atque pontificum, caput XV, versio electronica (), 471 verborum, Ed. Ivan Lučić [genre: prosa oratio - historia] [word count] [madijevmdgrip].
Pavlović, Pavao (1347-1416) [1371], Memoriale, versio electronica (), Verborum 12550, Ed. Ferdo Šišić [genre: prosa oratio - chronica] [word count] [paulopmemoriale].
Sobota, Ivan (m. 1467) [1438], Epistula ad Mapheum Vallaressum (Tragurii, 1438), versio electronica. (, Trogir), Verborum 255, Ed. Darko Novaković [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [sobotaiepist14380715].
Jan Panonije (1434-1472) [1447], Epigrammata et elegiae, versio electronica (, Italia; Hungaria), 5735 versus, verborum 37748, Ed. Sándor Kovács [genre: poesis - epigramma; poesis - elegia; poesis - carmen] [word count] [ianpanepigreleg].
Vitez od Sredne, Ivan (c. 1405-1472) [1448], Epistolae duo a. 1448, versio electronica (, Servia; Segedinum), Verborum 1682, Ed. György Fejér [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [viteziepist1448].
Grad Šibenik (1449) [1449], Documenta de ecclesia Sibenicensi a. 1449, versio electronica (), Verborum 1210, Ed. Vincenzo Miagostovich [genre: prosa - acta officialia] [word count] [documentaecclsibenic].
Sagudinus, Nicolaus (fl. 1452) [1452], Fragmentum epistulae, versio electronica. (), Verborum 251, Ed. Luka Jelić [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [sagudinusnepist1452].
Augustin Zagrepčanin, Juraj (fl. 1454) [1454], Epistola ad Nicolaum Ostphi, versio electronica (), Verborum 1885, Ed. Ladislaus Juhász [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [augustgepist].
Nikola Modruški (c. 1427-1480) [1463], Nauicula Petri, versio electronica (), Verborum 6607, Ed. Luka Špoljarić [genre: prosa - tractatus; prosa - epistula] [word count] [modrnnavic].
Kotruljević, Benedikt (oko 1416. - 1469?) [1464], Prohemium in librum de navigatione, versio electronica (), Verborum 740, Ed. Damir Salopek [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - praefatio; prosa oratio - prooemium] [word count] [kotruljevicbnavig].
Nikola Modruški (c. 1427-1480) [1465], De consolatione liber, versio electronica (, Italija), Verborum 79291, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [modrncons].
Jan Panonije (1434-1472) [1465], Oratio legatorum Matthiae regis ad pontificem, in publica audientia, versio electronica (, Roma), 1091 verborum, Ed. Ács Pál Jankovics József Kőszeghy Péter [genre: prosa - oratio] [word count] [ianpanoratio].
Nikola Modruški (c. 1427-1480) [1474], Oratio in funere Petri Riarii, versio electronica (, Rim), Verborum 4115, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [modrnoratioriar].
Cipiko, Koriolan (1425-1493) [1477], Petri Mocenici imperatoris gestorum libri tres, versio electronica (), Verborum 16317, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio – historia] [word count] [cipikokpetri].
Marulić, Marko (1450-1524) [1477], Carmina Latina, versio electronica (, Split), 2206 versus, verborum 14802, Ed. Bratislav Lučin ; Darko Novaković [genre: poesis - carmen; poesis - epigramma; poesis - epistula; poesis - hymnus; poesis - elegia] [word count] [marulmarcarmina].
Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
|
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.