Croatiae auctores Latini: inventa  
   domum |  qui sumus |  textus |  auxilia |  tolle, lege! |   
Bibliographic criteria: none (All documents)
Search criteria: usque

Your search found 3592 occurrences

More search results (batches of 100)
First 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 2367-2462:


2367. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 7 | Paragraph | Section]

Tollitur ac vasto exercet commercia ponto.
49  Ad te confugimus: facili nos excipis ore
50  Cumque adeo exiguis tantus nova foedera jungis,
51  Foedera, quae tibi me magis usque addicere pergunt.
52   Non tamen haec veterum mea te monumenta laborum
53  Sola petunt ornata novo nunc denique cultu.


2368. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 13 | Paragraph | Section]

reget imperio, quae bella parabit
172  Assimilis patri 19 , non is protendere fines
173  Ut velit immensos vana ambitione tumescens;
174  Finibus hostiles sed ut arceat usque catervas
175  Tuteturque suos. Quos tanta exempla requirunt
176  Aetherios ignes, quae magnae robora mentis
177  Virtutesque animi! Nulli vigilantia major


2369. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 15 | Paragraph | Section]

nuper campi; vindemia turget
184  Collibus excultis; crescit numerosa juventus
185  Praesidiis vitae crescentibus; aedibus urbes
186  Laxantur magis usque novis duraeque Minervae
187  Exercet plebs ima artes, florentibus addit
188  Se studiis populi pars cultior; omnia fervent
189  Saeclaque decurrunt felicibus aurea Gallis.


2370. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 15 | Paragraph | Section]


202   Haec ait ac tenues se diva attollit in auras.
203  Me novus ardor agit felicia fata canentem
204  Devotumque tibi magis usque, o maxime regum,
205  Incitat atque novis spes certa impulsibus urget,
206  Ad te confugiam et primum te in vota vocatum
207  Aggrediar numenque tuum per carmina


2371. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 25 | Paragraph | Section]

campos vallesque et summa cacumina, montes;
1.168  Evolve ac tenues elatum mente per auras
1.169  Distende in Solem: terris et si caput imis
1.170  Haereat, haud ipsum speres contingere Phoebum;
1.171  Usque adeo celsa consurgit in aethera fronte.
1.172  Ille 10 suos mutat positus coelumque per amplum
1.173  Excurrit longe; jamque his jamque ignibus illis


2372. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 29 | Paragraph | Section]

solatia parva, coronam.
1.227  Huic gemmis distincta chlamys variataque fusco
1.228  Plurima coeruleo praecingit fascia pectus.
1.229  Ergo suae natum vittae patremque corona
1.230  Prodet et intuitu dabit usque agnoscere primo.
1.231  At quamquam in medio quondam bene notus Olympo,
1.232  Mutato contra ignarum mox ore tuentem
1.233  Ludet et astrorum latitabit in agmine Mavors.
1.234  Ille etenim terris


2373. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 43 | Paragraph | Section]

Martemque inter Natura locavit
1.512  Et nimium, ah, miseros spatiis conclusit iniquis.
1.513  Nos unum in pleno circa se insumere gyro
1.514  Sol videt, at geminis Mars lentior indiget annis.
1.515  Eminet usque magis quatuorque minora per auras
1.516  Jupiter aethereas circumvehit altior astra.
1.517  Millia namque, quater bissenis millibus, addit
1.518  Quattuor et placido ingreditur gravis ore hyemesque


2374. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 47 | Paragraph | Section]

se ferre per auras
1.574  Concita, qua primo direxerit impetus ortu,
1.575  Cum subito sinuare viam et procul avia calles
1.576  Ire per obliquos diversaque tendere cursu
1.577  Aspicis et flamma magis usque ardere minaci
1.578  Fumantesque procul caudas protendere, dum se
1.579  Vicinae demum condant in luce diei.
1.580  At contra incurvos gressum sinuare per arcus
1.581  Exortu primo densosque e faucibus


2375. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 49 | Paragraph | Section]

latus et Boreae de parte nivalis
1.608  Adversum obliquo declinant tramite in Austrum,
1.609  Seu redeunt contra et glacialia signa revisunt,
1.610  Semper iter medium tranent Phoebique necesse est
1.611  Usque secent resecentque viam. Sectae atque resectae
1.612  Illa oculis tibi puncta viae mentique sagaci
1.613  Siste vigil. Namque usus est nec parva sequentur
1.614  Commoda quaerentem arcanas cognoscere causas.


2376. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 53 | Paragraph | Section]

qua purior aureas
1.680  Ventilat aura comas propiorque affulget Olympus,
1.681  Dedignatam humiles sedes atque aera crassum.
1.682  Ipse quidem cursu volat impare currus, at illum
1.683  Suspiciens, magis usque alto consistere dorso
1.684  Credideris callemque magis properare per imum.
1.685  Nam fugiunt oculos spatia et breviora tuenti
1.686  Adstringunt sese, quaecumque abducta recedunt,
1.687  Percellunt


2377. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 55 | Paragraph | Section]

cava lintea ventis
1.742  Et media quisquam navi si forte sedentem
1.743  Circum obeat, quamvis celeri tumida aequora prora
1.744  Proscindat ratis et spumas ruat aere recurvo,
1.745   Ille tuos, quamquam usque celer, comitisque tuusque
1.746  Communis cursus sensus eludet et unum,
1.747  Quo te ambit, fas obtutu deprendere motum:
1.748  Jamque tibi celsam puppim leget, ad latus idem
1.749  Jam deflectet


2378. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 59 | Paragraph | Section]

immensum quidquid per inane natantis
1.794  Materiae varias compactum in corpora massas
1.795  Exhibuit primo mundi nascentis in ortu,
1.796  Arcano sese ducit per mutua nexu
1.797  Usque trahens retrahensque atque uno foedere quamvis
1.798  Pars vocat ad sese partem atque adducere tentat.
1.799  Ast eadem dum se circum vis omnia fundit
1.800  Per spatia expandens, sensim languescit eundo


2379. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 59 | Paragraph | Section]

minus intenti pollet conamine nisus.
1.803  Hinc paribus circum spatiis vis aequa trahentis
1.804  Et positum et sequitur mensuram materiai:
1.805  Ducuntur propiora magis, distantia contra
1.806  Usque minus; dat juncta simul causa utraque nisum.
1.807  Scilicet 45 hinc celsis e montibus horrida in imas
1.808  Saxa ruunt valles abrupta; hinc volvitur acri


2380. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 59 | Paragraph | Section]

Lunam gravitate ruunt Martemque cruentum
1.817  Et rutilam Venerem et Maja genitrice creatum
1.818  Satumique Jovisque orbem et quaecunque per auras
1.819  Astra meant, eadem circum compegit et unam
1.820  Usque jubet retinere globi vis mutua formam.
1.821  Ergo idem 46 terrarum orbem fidumque sequentis
1.822  Lunai sydus Phoebi radiantis ad ignem


2381. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 61 | Paragraph | Section]

per auras
1.837  Alternis mutat vicibus: jam 47 scilicet orbem
1.838  Distendit longe laxans, jam contrahit, alto
1.839  Jam pandit gremio et formae magis usque rotundae
1.840   Assimilat, pressum jam contra obliquat et ima
1.841  Adducit latera ac frontem producit utramque.
1.842  Quin etiam, qua se Eoas rutilantia in oras
1.843  Signa ferunt, frontes ipsas


2382. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 67 | Paragraph | Section]

rotatu
1.945  Crinitosque ignes et formidata tyrannis
1.946  Astra procul, longos fundentia pectore fumos,
1.947  Huc ruere et grandes circum exercere choreas.
1.948  Nil tamen usque adeo stupidum percellit et ambas
1.949  Ad se acies rapit atque obtutu figit in uno
1.950  Ut subitus Phoebes fulgor mutataque forma.
1.951  Ad laevam vultus converterat: aethere puro
1.952  Tum forte


2383. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 79 | Paragraph | Section]

Gaudebant multo perfusae lumine; arenas
2.85  Qui Libycas procul, aeternis ac torrida flammis
2.86  Regna colunt, pleno ore deum videre nitentem
2.87  Igneaque assueto vibrantem spicula nisu.
2.88  Usque adeo illaeso Titan fervescit ab igne
2.89  Tum quoque et intactum diffundit ab aethere lumen.
2.90  Sed 5 quid opus longinqua sequi famamque volantem


2384. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 81 | Paragraph | Section]

8 Phoebi fulgent errantia, dium
2.137  Suspectant qua fronte jubar gremioque sub imo
2.138  Aversoque horrent penitus nigrantia dorso.
2.139  Nec vero aethereum usque adeo tolluntur in axem
2.140  Ardua, sed tenues errant propiora per auras.
2.141  At senior pater et natus, regnator Olympi
2.142  Quique ciet rabidas in mutua funera gentes,
2.143  Sanguineus Mavors,


2385. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 95 | Paragraph | Section]

tum diva novat, tum cornua fronti
2.403  Rursum aptat primamque parat prodire per umbram,
2.404  Cum Phoebum assequitur coeloque excurrit eodem
2.405  405 Una acres urgens bijugos currumque volantem.
2.406  Usque adeo Titan cum deficit, illa latenti
2.407  It comes atque una pariter volat aetheris ora.
2.408  Hinc tibi jam divae subeuntis prima parebunt
2.409  Indicia et tanti auctorem cognoscere damni


2386. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 99 | Paragraph | Section]

ora
2.485  Texisse et rutilas dorso fregisse sagittas.
2.486  Nec te 25 dum nitidos Phoebi rapit invida vultus
2.487  Spectantem eludet fallens, licet usque dolosam
2.488  Aversa aethereas frontem dea vertat in oras,
2.489  Si modo velatae subeuntem lampadis umbram
2.490  Suspicias motumque notes formamque locumque.
2.491  Ne


2387. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 103 | Paragraph | Section]

auro aut aere et festis imponimus aris,
2.549  Divinam frontem ac vultum crinesque corona
2.550  Ambit et aetherei cives designat Olympi.
2.551  Nil tamen 28 usque adeo divam tibi prodet opacam
2.552  Ut sedes umbrae et rutila sub lampade motus.
2.553  Si satis humentem bijugos deflectat ad Austrum
2.554  Cynthia, cum Phoebo conjungitur; ille boreis


2388. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 107 | Paragraph | Section]

decrescit ibi. At dea parte in utraque
2.608  In Zephyri sedes agitur propriumque retracta
2.609  Tardat iter, quoque ad medium sublimior orbem
2.610  Accedit magis, hoc pariter mutatur et error
2.611  Usque magis. Proin et fratrem sequiturque fugitque
2.612  Lentior, ac medio cum jam eminet ardua in ipso,
2.613  Dixeris et bijugos humentem flectere in Austrum
2.614  Depressam, illusus conspectae errore viai.


2389. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 107 | Paragraph | Section]

penitus, magna possunt vel condere parte
2.638  Suppositoque jubar tegere atque avertere dorso.
2.639  Scilicet ante oculos quidquid se sistat opacum,
2.640  Ulteriora tegit: gremio res ferveat imo
2.641  Usque licet plenoque jubar diffundat ab ore,
2.642  Haud ferit obtutum et mentis pervadit ad arcem,
2.643  Ni subeant oculos radii fibrasque lacessant
2.644  Et parva expressam pingant sub imagine formam.


2390. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 109 | Paragraph | Section]

affundat opacas.
2.653  Nec tenui haec adeo se cuspide contrahit, arctos
2.654  Ut rutila in facie tractus confundat: in ipsa
2.655  Fronte Jovis maculam licet hinc spectare nigrantem
2.656  Eminus; usque adeo vasto sese augmine tendit.
2.657  Interea et reliqui subeunt. Quam saepe secundus
2.658  Infert se medium ac dorsum supponit opacum!
2.659  Bis rapit ille ignem Phoebeae lampadis, ante
2.660  Quam


2391. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 123 | Paragraph | Section]

tanti pars et quae maxima divae
3.202  Muneris, expediam et calamo properante docebo.
3.203  Imo 16 qua molis gremio se sistit imago
3.204  Spectanti usque adeo propior perque omnia visae
3.205  Assimilis formae, tenuissima tendere suerunt
3.206  Fila decussatim et spatium praetexere inane
3.207  Illa quidem primum figebant plurima, quae se
3.208  Hinc


2392. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 135 | Paragraph | Section]

latus ad Boream aut abducta recedat in Austrum,
3.413  Quod praestat, praestabit adhuc limbumque nitentem
3.414  Fraterni vultus, mediis velut ante tegebat,
3.415  Extremis pariter terris teget usque, Boreo
3.416  Quae procul hinc sive inde Austri sub cardine torpent.
3.417  At sibi 32 bissenis tricies e partibus orbis
3.418  Aetherei prope dimidiam


2393. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 155 | Paragraph | Section]

Irradias, reflua perfundis luce tenebras
4.19  Dimidiaque licet velatus fronte rigentes,
4.20  20 Quantum fas, oculo fibras distendis in imo,
4.21  Huc ades et trepidum praesenti numine vatem
4.22  Usque rege atque novas in carmina suffice vires.
4.23  Si quondam, terris 3 propior dum Luna sub alto
4.24  Fratre meat, medium subeat penitusque recondat,


2394. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 157 | Paragraph | Section]

est lucem et reliqua inter corpora quaedam
4.65  Mutua vis, qua se alternis pelluntque trahuntque,
4.66  Ingens in tenui spatio, quaeque obvia nisu
4.67  Urgeat immani, at majoribus intervallis
4.68  Usque adeo levis, ut sensus eludat inanes.
4.69  Hinc ubi, dum celeri radius volat impete, fibris
4.70  Tenvibus accessit nimium. Tremere ilicet omnes
4.71  Et varios cursus variosque iterare recursus.


2395. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 163 | Paragraph | Section]

una nitentem
4.153  Longe alios ortus evincit habere coronam.
4.154  Scilicet in decies denas si forte resolvas
4.155  Particulas digitum partemque acceperis unam,
4.156  Quamquam adeo tenuem, longe tamen usque minori
4.157  Deficit in spatio nec jam vis ulla citatos
4.158  Sollicitat radios et recto a tramite flectit.
4.159  Ergo etiam intorto qui lumine viribus isdem
4.160  Annulus atratum Lunai cingeret


2396. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 163 | Paragraph | Section]

in spatio nec jam vis ulla citatos
4.158  Sollicitat radios et recto a tramite flectit.
4.159  Ergo etiam intorto qui lumine viribus isdem
4.160  Annulus atratum Lunai cingeret orbem,
4.161  Arctior usque foret digiti centesima quam pars.
4.162  Nullum etenim, incurvo aut Phoebes de margine, punctum
4.163  Sive quod assurgat magis atque a margine distet
4.164  Longius, inflexa percellet luce tuentem.


2397. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 163 | Paragraph | Section]

gyro Tellus immani flectat in orbem.
4.176  Nosti etiam sensim minui ac vanescere demum,
4.177  Dum procul aufugiunt spectatoremque relinquunt
4.178  Quaecumque intuimur molemque proinde minutam
4.179  Usque adeo atque adeo procul a Tellure remotam
4.180  Haud cadere in sensum et mortales fallere visus.
4.181  His tibi perspectis ultro patet hic nihil illis
4.182  Viribus et radiis tribui nil posse retortis


2398. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 165 | Paragraph | Section]

tubo et vitreis speculatus lentibus astra
4.207  In fusca Lunae facie nimbosque sonantes
4.208  Fulguraque et celsas ferientia fulmina turres
4.209  Visa sibi narret, juret quoque: mentem, animumque
4.210  Usque adeo praecepta animo sententia ludit;
4.211  Hanc vero radios partim reflectere, partim
4.212  introrsum torquere auram rutilaque corona
4.213  Nigrantis tristem Phoebes circumdare frontem;


2399. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 175 | Paragraph | Section]

sustentat, queis palleat omnis ubique
4.394  Aut maculis Phoebi vultus spargatur opacis.
4.395  315 Idem autem, aethereas qua se protendit in oras
4.396  Altior a Phoebo assurgens, tenuatur et aura
4.397  Usque levi vacuo vix quidquam distat inani.
4.398  Scilicet ut gremio Tellus densosque vapores
4.399  Particulasque ignis tenues emittit ab alto
4.400  400 Exhalans, illi densantur pondere et imo


2400. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 175 | Paragraph | Section]

humiles dorso, procul evolat ardens
4.402  Halitus et nebulas levior nubesque relinquit;
4.403  Non secus ipse etiam Titan effundit ab imo
4.404  Nigrantesque sinu fumos tenuemque favillam
4.405  405 Usque vomens vacuosque undanti aspergine campos
4.406  Aetheris et totum late circum imbuit axem.
4.407  Haec excussa procul fontem nituntur in ipsum
4.408  Ac rutilum innati repetunt vi ponderis orbem.


2401. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 177 | Paragraph | Section]

vigil; haud equidem vigilasse pigebit.
4.441  Primum igitur 23 quoniam immani per et intima Phoebus
4.442  Viscera ferventesque sinus agitatur ab igne
4.443  Usque furens, quoniam immenso se corpore tantus
4.444  Porrigit, e patulis quae faucibus evomit aurae
4.445  Semina, nigrantes fumi nebulaeque volucres
4.446  Immensum aethereas circum se quaque per oras


2402. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 189 | Paragraph | Section]

et merito celebrarat Felsina plausu,
4.644  Romuleas cum primum arces urbemque Quirini
4.645  Visisti et Maja genitum sub lampade Solis,
4.646  Nam memini, pariter servavimus: ipse nigrantem
4.647  Usque vigil globulum Phoebea in imagine acuto
4.648  Figebas telo et signabas cuspide cursum.
4.649  Ast ego nigrantemque orbem et rutilantia Phoebi
4.650  Laevibus ora vitris transmissa tuboque rotundae


2403. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 191 | Paragraph | Section]

summumque oculis spectaveris axem,
4.706  Protinus, ut media quondam radiantia nocte
4.707  Aspiceres, densam radios vibrare per umbram
4.708  Astra vides caecumque poli distinguere tractum:
4.709  Usque adeo oppressis Phoebi jubar officit astris.
4.710  Sed nec 36 opus pleno Titanis lumine. Namque
4.711  Vix bene fraternae sese subducere fronti


2404. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 201 | Paragraph | Section]


4.869  Se trepidans motu in partem deflectat utramque?
4.870  At primus, valido fibrae qui flexus ab ictu
4.871  Protinus exoritur, non idem impulsibus ipsis
4.872  Consonat usque adeo ac leges ita servat easdem,
4.873  Incurvi motus geminatas dupla sequatur
4.874  Mensura ut vires spatioque impulsa recedat
4.875  Fibra duplo. Est modus et certi sunt denique fines;
4.876  Quos


2405. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 201 | Paragraph | Section]

ubi jam valido attigerint fila incita pulsu,
4.877  Nequidquam vires adjungas viribus atque
4.878  Urgentem ingemines nisum. Vix flectier ultra
4.879  Se sinit ac citius dabitur disrumpere quam vi
4.880  Usque nova extenti textum producere nervi.
4.881  Quod 42 si forte animo titubas atque anxius haeres,
4.882  Parjetibus geminis transversi funis utrumque


2406. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 201 | Paragraph | Section]

exiguum post temporis intervallum
4.893  Incrementa viae terramque accessus ad imam
4.894  Decrescent sensim ac demum vis ponderis ingens
4.895  Longe ubi distractum funem depresserit, ille
4.896  Viribus usque novis vix jam descendere quidquam,
4.897  Vix poterit produci ultra massaeque recentes
4.898  Disruptum potius dissolvent quam mage tendant.
4.899  Ergo 44


2407. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 201 | Paragraph | Section]

in imo,
4.901  Si fors aucta novis sensim nova lumina taedis
4.902  Adveniant visumque petant, tendentur iisdem
4.903  Ipsae etiam gradibus fibrae gradibusque tremores
4.904  Aucti isdem, medium ducentur ad usque cerebrum
4.905  Nec fallent vigilem nova luminis augmina mentem.
4.906  At sua dum Phoebus radiantia spicula mittit,
4.907  Dimidio licet ore latens, lux aurea tanto
4.908  Inflexas nisu fibras


2408. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 215 | Paragraph | Section]

umbram
5.102  Nigrantem limes, radiis concluditur istis,
5.103  Inter utrumque jacens: tristi prior imminet umbrae,
5.104  Contingit pleno loca lumine laeta secundus.
5.105  Illi igitur primo exortu procul usque remoti
5.106  Paulatim ad sese accedunt et culmine in ipso
5.107  Conveniunt flexumque acuunt. Dumque aere aperto
5.108  Pergit uterque suum rectus producere cursum,
5.109  Se fugiunt iterum et


2409. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 217 | Paragraph | Section]

qui limbo humilis prorupit ab imo.
5.113  His animadversis jam caetera sponte patescent.
5.114  Nam quoties rectis consurgit cruribus atque
5.115  Flexus hiat, quo crura apicem producta relinquunt
5.116  Usque magis, magis a sese distracta recedunt
5.117  Ipsa simul latoque magis panduntur hiatu.
5.118  Hinc, quoniam tenui flexu concluditur atque,
5.119  Qui purae densam luci disterminat umbram,
5.120  Margo


2410. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 223 | Paragraph | Section]

cruor et vacuo pereunt in corpore vires.
5.253  Non casum dolet ille suum atque indebita fata
5.254  Conqueritur, gemit effuso sed sanguine mersos
5.255  Ingenii foetus moriens confusaque signa:
5.256  Usque adeo rapiunt animos ea signa notaeque.
5.257  Sed quoniam 13 nodis et dura compede vincti,
5.258  Heu, miseri vates adstringimur atque notarum


2411. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 227 | Paragraph | Section]

in mente revolvas.
5.311  Scilicet ante nigram, pallor quod postulat, umbram,
5.312  Vel postquam densae penitus fugere tenebrae,
5.313  Intervallum horae, frustra deprendere speres
5.314  Intentis quanquam usque oculis. Primusque tuentem
5.315  Postremusque fugit pallor; lucem inter et umbram
5.316  Nam media, igniferi tantum qua respicit orbis
5.317  Cynthia dimidium (reliquum rapit invida Tellus),


2412. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 233 | Paragraph | Section]

aerias jubar et se ostentat ab alto.
5.429  Hoc 23 autem, extremum quod transvolat aera, lumen
5.430  Cur adeo languescat hebes divamque triformem
5.431  Usque adeo tenui squallentem aspergine tingat,
5.432  Accipe. Hyperboreis licet eluctatus ab oris
5.433  Discutiat nubes aquilo coelumque serenum
5.434  Fulgeat, aerias sparsi tamen usque per auras


2413. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 233 | Paragraph | Section]

triformem
5.431  Usque adeo tenui squallentem aspergine tingat,
5.432  Accipe. Hyperboreis licet eluctatus ab oris
5.433  Discutiat nubes aquilo coelumque serenum
5.434  Fulgeat, aerias sparsi tamen usque per auras
5.435  Pervolitant, quamquam tenuata mole, vapores.
5.436  Saepe etenim densis dum nubibus obrutus aer
5.437  Nigrescit circum late coelumque diemque
5.438  Eripit ex oculis, crebris micat


2414. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 241 | Paragraph | Section]

etenim ad conum quo se magis interiorem
5.594  Demittunt radii, hoc densum magis aera tranant
5.595  Et vincunt crassos damno graviore vapores.
5.596  Illi etiam magis atque magis curvantur apertoque
5.597  Usque magis fugiunt sese et panduntur hiatu.
5.598  Inde minus rutilat, medium quod lumen ad axem
5.599  Accedit magis. At rursum dispendia tanta
5.600  Pensantur, brevior dum contrahit annulus, orbe


2415. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 243 | Paragraph | Section]

ex parte retortum
5.608  Colligitur lumen. Radios at plurima binos
5.609  Inter se aversis transmissos aeris oris
5.610  Puncta loci excipiunt; aliisque allabitur uno
5.611  Aeris in puncto flexum jubar. Usque adeo se
5.612  Non aequa radii diffundunt mole per umbram.
5.613  Quod si etiam haec libeat loca contemplarier atque
5.614  Singula sese inter componere mensurasque
5.615  Supposuisse oculis, facili


2416. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 249 | Paragraph | Section]


5.719  Dum graditur, primum tenui squalore nigrescet,
5.720  Tum magis atque magis tenebrae intendentur. At ipsas
5.721   Mollibit rursus duplex jubar in mediaque
5.722  Clarescet magis usque via. Tum deinde tenebrae
5.723  Excrescent, gradibus mox et minuentur iisdem.
5.724  Quod si obliqua 39 meet Phoebe et se flectat ad Austrum


2417. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 249 | Paragraph | Section]

in medio et si forte nitentem
5.727  Non penitus tristi vultum demerserit umbra,
5.728  Illa quidem nusquam duplicati luminis ictum
5.729  Sentiet. Hinc atris postquam squalere tenebris
5.730  Coeperit, usque magis perget nigrescere limbus
5.731  Interior cursum ad medium, tum deinde fugatis
5.732  Sensim perque gradus tenebris emerget eosdem.
5.733  Haec tibi 40


2418. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 253 | Paragraph | Section]

dudum vocat et progressus Aprilis
5.806  Ver notum quaerit frustra Zephyrosque morantes.
5.807  Vix unquam rigidi tantam videre Decembres
5.808  Vim nivium summis in montibus atque perennes
5.809  Usque adeo late campis undantibus imbres.
5.810  Ningit adhuc, crebri pluviis et grandine densa
5.811  Praecipitant nimbi et coelo solvuntur aperto.
5.812  quin etiam posuere suos Austerque Notusque


2419. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 261 | Paragraph | Section]

egressum e discrimine et omnes
5.953  En iterum atque iterum vires Natura furenti
5.954  Impete congeminat, si qua temere minaci
5.955  Scrutantem possit vultu atque avertere demum.
5.956  Incassum tamen usque furit rabiemque minasque
5.957  Auspiciis, Benedicte, tuis tutissimus acri
5.958  Insidiasque animo contemnam: denique cedat
5.959  Ira fessa sua et se victam agnoscat oportet.


2420. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 291 | Paragraph | Section]

fuerit vel queis aditus prohibebitur atque
6.531  Aerias iterum cursus referetur in auras,
6.532  Invenies post aucta aequalibus incrementis
6.533  Emensae intervalla viae mutarier ipsas
6.534  Usque vices positusque novos sortemque redire.
6.535  Haec tibi 55 , si filum certi quodcumque coloris
6.536  Junctis excipias vitris atque aere clauso,


2421. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 291 | Paragraph | Section]


6.549  Fac subeant punctae transmissa foramine chartae
6.550  Ordine quaeque suo. Cernes, ut quodque minori
6.551  Mutat iter flexu, obliquo nova corpora motu
6.552  Cum subit ingrediens, contra majoribus usque
6.553  Intervallorum spatiis gaudere viai
6.554  Maximaque in roseo, in violae tenuissima fuco.
6.555  His ita tentatis multo 57 jam plura, licebit


2422. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 303 | Paragraph | Section]

69 fundit se corpore constans
6.771  Ille color, tenuis quem lamina particularum
6.772  Exhibet, ut fuerit mage crassa ac densa minusve.
6.773  Lamina nam tenuis, licet usque amplissima vastam
6.774  Distendat late frontem, ut memoravimus ante,
6.775  Si spatio minus in denso conclusa minusve
6.776  Materie in pingui jaceat, sua certa repellit
6.777  Filorum genera et


2423. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 305 | Paragraph | Section]

rubeis producunt, tum quoque flava;
6.819  Dein fugiunt virides reliquique ex ordine fuci,
6.820  Purus et amotis pellucet nubibus aer.
6.821  Non tamen 72 usque adeo tenui se mole vapores
6.822  Adstringunt penitus cuncti, ut genus omne colorum
6.823  Possit inoffenso totum procedere gressu.
6.824  Tenvibus admixti semper majore supersunt
6.825  Mole aliqui


2424. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 309 | Paragraph | Section]

jubar Solis demissum a lampade, ad imas
6.899  Quo magis obliquo tulerit se tramite terras,
6.900  Hoc etiam aerias tractu majore per auras
6.901  Se feret et rubeus post plura obstacula fucus
6.902  Usque magis reliquos transmisso in lumine vincet.
6.903  His animadversis 77 longi jam meta laboris
6.904  Arripienda venit: rubet jam prima coloris


2425. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 313 | Paragraph | Section]

Ac Vestam in primis obscura in nocte jacentem
6.976  Sordentemque artus dictis compellat amaris
6.977  Insultans caecamque vocat fumoque nigrantem.
6.978  Ilia deae fastu justoque agitata dolore:
6.979  "Usque adeo furis atque aliena luce superbos
6.980  980 Ostentans," inquit, "vultus male cauta quietam
6.981  Sollicitas nec me majore effulgere nuper
6.982  Lumine, te densis meministi horrere tenebris,


2426. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 317 | Paragraph | Section]

caput et montes consurgit in altos
6.1048  Despectans humilem turrito vertice pontum,
6.1049  Corsorum Ligurumque potens regina per oras.
6.1050  1050 Illa quidem, ut vidit duro exardescere bello
6.1051  Usque magis terrarum orbem et Neptunia regna,
6.1052  Tot campos armis membrisque horrere recisis
6.1053  Quadrupedumque virumque, effusi sanguinis amnes
6.1054  Ire novos, totum consterni classibus aequor


2427. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 319 | Paragraph | Section]

consilioque viri praestante, vigore
6.1065  Et juvenes fervente animi, mille. Omnibus unum
6.1066  Illa tamen paribusque tibi senibusque virisque
6.1067  Antetulit primae vernantem flore juventae.
6.1068  Usque adeo norat, cui fidere posset, et alti
6.1069  Virtutes animi mentemque notarat acutam.
6.1070  Nec vero vana spe fallitur: aula frequentem
6.1071  Excipit hic omnesque videt te impendere curas;


2428. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

omnino ejusmodi positionem. Verum detecti sunt per telescopia quidam satis exigui quarundam fixarum motus, qui nobis videntur exigui ob immanem distantiam, sed fortasse sunt satis magni. Adhuc tamen, cum sub sensum sine telescopiis non cadant, hic habentur pro nullis. Huc usque creditum est nullam haberi methodum ad computandam earum distantiam, cum crederetur nullam haberi ipsarum eam, quam astronomi parallaxim dicunt, ne ab orbe annuo quidem oriundam. At per hos ipsos dies, quibus haec Londini scribimus, dominus Maskelyne, et astronomus et geometra egregius,


2429. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

magis lucidi et fumantes magis, donec ad Solem ita accedant, ut videri ultra non possint ob nimiam diei vel crepusculi lucem. Quanquam aliquos per diem etiam videre licet, quod accidit cometae anni 1744, quem ego prope perihelium vidi aliquoties nudo oculo etiam binis horis post Solis ortum; usque adeo ingenti lumine emicuerat. Ex opposito, ubi in reditu a Sole apparent barbati, initio quidem maxime et lucidi et fumosi habent motum curvilineum. Tum videntur ad rectilineum motum magis accedere ac languescere paullatim ob distantiam auctam et a Sole et a nobis,


2430. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

obfuit plurimum, cum idcirco eos veteres astronomi ita neglexerint, ut nullae eorum observationes antiquae supersint, quarum ope determinari possint orbitae cum orbitis, quas nunc observamus, comparandae, ut periodica tempora eruantur inde et reditus tuto praenuncientur. Atque id quidem huc usque non licet nisi in binis, quorum alterum habuimus superiore anno, (nous avertissons ici une fois pour toutes que cette traduction est faite sur l'édition du Londres de 1760; ainsi l'année passée signifie ici l'année 1759) alterum juniores astronomi videbunt post hosce triginta annos.


2431. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

pertinent. Neque enim Luna aut ipsa deficit aut defectum Solis parit, nisi sit nodo proxima, ut nec Mercurius aut Venus in Sole apparent, nisi eo tempore, quo ipsi conjunguntur, sint in ipsis nodis aut iis proximi. Cum orbita planetae cujusvis et cujusvis e cometis huc usque observatis sit obliqua ad eclipticam, oportet ipsa ejus planum secet et veluti perforet in binis punctis. In quorum altero transitur ab hemisphaerio australi ad boreale, in altero a boreali ad australe. Ea puncta dicuntur nodi. Et prior quidem dicitur nodus ascendens, posterior vero


2432. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

annorum 1048, 1283, 1291, 1518, 1526, 1761, 1769, 1996; rarius quidem ad priorem nodum, quia tum Terra, sita in perihelio, est propior Veneri cum Sole conjunctae, quae idcirco minore indiget ibidem distantia a nodo, ut e Tellure visa in Solem occurrat. Semel autem huc usque id phaenomenum est observatum (depuis que ce poeme a été composé on l'a observé deux fois, c'est-à-dire, en 1761 et 1769) a binis tantummodo mortalibus, hic in Anglia Horoccio et ejus amico Crabtrio, nimirum anno 1639, die, quae ipsis stylo vetere usis erat 24 Novembris, sed iuxta


2433. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

proximis positionibus Veneris in Sole, cum Solis occasus brevi consecutus observationem abruperit. Sine telescopiis ne Venus quidem in Sole observari potest ob exiguitatem diametri apparentis, de qua supra num. 8. Porro, ex quo telescopia inventa sunt, id phaenomenum huc usque bis contigit, annis nimirum 1631 et 1639. Nam telescopia inventa sunt et a Galileo in coelum directa circa annum 1610. Quem annum expressi per illud vix tempore ab illo bis ter septenos, centum numeramus et annos (nimirum 142, cum 2 x 3 x 7 sint 42). Nam hos ego versus conscripsi anno 1752


2434. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

Primo quidem raro admodum cometae adveniunt ad partes inferiores orbitarum, quae se ad ingentia intervalla sursum protendunt juxta adn. 12. lib. I. Deinde nullus fortasse adhuc extitit simul in conjunctione cum Sole et simul satis prope nodum. Saltem nullam ejusmodi observationem habemus huc usque, sed omnium cometarum, quorum orbitam novimus, conjunctio ejusmodi est celebrata, cum admodum procul distarent a nodis. Verum, quod caput est, si id etiam accideret, non idcirco Sol deficeret et nigranti quodam tanquam velo obtegeretur, uti in ejus eclipsibus fieri


2435. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

Solis et ut jaceant fere in directum centra Solis et Lunae cum oculo observatoris. Qua de re iterum infra, ubi agemus de eclipsibus totalibus et annularibus. 21 Quae diximus huc usque, ostendunt posse Solem a Luna tegi atque id debere accidere sub conditione hac, ut Luna in novilunio sit simul proxima nodo alteri. Hic vero incipiunt jam proferri argumenta, quae positive evincant, revera ex interpositione Lunae oriri absolute Solis defectum. Primo


2436. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

exhibere binas ejusdem objecti imagines recedentes a se invicem recessu ipsorum vitrorum. Quam ob causam hic egi de alio micrometrorum genere, quae dicuntur ocularia interna et constant filis quibusdam collocatis intra telescopium. Hoc argumentum a nullo, quod sciam, huc usque Latinis versibus expositum; videtur sane admodum difficile, cum oporteat exhibere constructionem et usum tam telescopii quam micrometri inclusi in ipso. Adhuc tamen conatus sum exhibere hic utrumque, quanquam, quod ad telescopia pertinet, persequor sola telescopia dioptrica, quibus hoc


2437. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

si fuissent digressi a puncto quodam remotiore, quod optici appellant focum virtualem. Focus est positus puncti e regione nitentis, nimirum non accurate, verum quam proxime in recta, quae a puncto radiante transit per medium ipsius lentis. Quae huc usque diximus, requiruntur ad rite intelligendum hunc poematis locum; illud notandum praeterea radios provenientes ab unico objecti puncto non colligi in unico puncto mathematico accurate, sed in spatiolo exiguo, quod habetur instar puncti. Prima ratio, cur non colligantur in unico


2438. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

fusius lib. V(VI). Hinc pro radiis ab unico puncto egressis habetur series quaedam focorum ejusmodi, ut omnium minime distet a lente focus radiorum violaceorum, omnium maxime focus rubeorum. Id plurimum obfuit telescopiorum dioptricorum perfectioni. Et idcirco potissimum telescopia catadioptrica usque adeo perfectiora sunt communibus dioptricis. Verum recentissimum Dollondi inventum hoc malum a dioptricis etiam telescopiis avertit. Is enim invenit rationem componendi unicam quasi lentem e binis vitris, altero cavo et altero convexo ita, ut omnes radii etiam heterogenei unicum habeant


2439. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

est pro geographis omnibus. Meridianus loci cujuspiam, ut Romae vel Londini est is, qui transit per ipsos polos et eum locum et determinat tam longitudinem quam latitudinem geographicam ipsius loci. Nam longitudo geographica dicitur arcus aequatoris, qui excurrit a primo meridiano in orientem usque ad meridianum loci. Latitudo autem geographica dicitur ille arcus ejusdem meridiani, qui jacet inter aequatorem et ipsum locum, ac est distantia ipsius loci ab aequatore assumpta in superficie Terrae per arcum circuli maximi perpendicularem ipsi aequatori. Ipsa latitudo dicitur borealis


2440. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

flexos. 6 Alterum experimentum: radius tenuis intra conclave obscurum excipitur binis lamellis vel aciebus cultrorum non ita multum distantibus a se invicem, inter quas transit usque ad ulteriorem papyrum ipsius pars allapsa ad rimam, quam eae relinquunt inter se. Initio igitur, dum binae acies adhuc satis distant a se invicem, habebitur ductus lucidus unicus respondens illi rimae, sed multo amplior quam rima ipsa ob radios nimirum detortos hinc et inde prope acies.


2441. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

deveniunt ad oculum nec vero ulli a spatio, quod magis a Luna distet, cum radii remotiores recta procurrant ulterius adeoque non detorqueantur introrsum ad oculum. Porro pars centesima digiti in distantia adeo enormi ab oculo, uti est Luna, est ita tenuis, ut omnem sensum effugiat. Sunt usque ad Lunam circiter 60 semidiametri terrestres. Quorum singulae continent quamproxime pedes Parisienses 20.000.000, sive partes pollicum centesimas 24.000.000.000. In qua distantia una centesima apparet sub angulo minore duobus minutis quintis. Quae tenuitas, nisi vis luminis sit admodum


2442. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

affuso toti Lunae, quam innui adn. 12, cum argumento praecipuo, quod me ad sententiam impulit. Est autem illud, quod licet totum Lunae discum videamus maxime scabrum et inaequalem, quae inaequalitates se produnt potissimum in limite inter partem illuminatam et obscuram, ubi inaequalitates usque ad extremum marginem sunt ingentes, adhuc tamen totus margo extremus in plenilunio et multo magis margo Lunae obscurus intra Solem in eclipsi solari apparent admodum aequales et politissimi. Sunt nonnullae observationes, in quibus visa sit una vel altera inaequalitas in limbo Lunae intra


2443. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

essent. Phaenomeni autem ratio repetitur a dioptricae principiis et ad rem praesentem applicatur. Ac demum ostenditur, quo pacto inde deduci possit non totus ille amplus annulus, quem ego non ei fluido, sed atmosphaerae solari ibi tribuo, ut et hic inferius, verum ille usque adeo magis tenuis et vividus, qui Lunae corpus ambit. Sed ea omnia satis erit hic tantummodo innuisse. 19 Reliquis sententiis rejectis originem latioris illius annuli et


2444. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

At ubi tensio jam est ingens, vis plurimum aucta tensionem nihil ad sensum auget. Neque enim vires, quibus in se invicem tendunt particulae in iis distantiis, in quibus elasticas fibras constituunt, sunt proportionales ipsis distantiis, sed mutantur in ratione ejusmodi, ut, ubi distantia usque ad certos limites excreverit, vis ad mutuum accessum, quae distractionem impedit, augeatur quamplurimum, distantia ipsa parum admodum aucta. Unde fit, ut incrementorum summa, quae distractionem fibrae constituit, sensum effugiat.


2445. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

inter limites penumbrae et umbrae esse circiter aequale diametro Lunae, et umbrae diametrum fere triplam in eclipsi centrali, in qua Luna transeat per ipsum umbrae centrum percurrens ejus diametrum, effluet hora ab initio penumbrae ad initium eclipseos. Tum per unam horam crescet pars obscurata usque ad immersionem totalem. Et aliae fere binae horae evolventur, donec limbus praecedens, tota diametro emensa, adveniat ad finem umbrae et incipiat emersio, quae durabit itidem circiter per unam horam. Ac demum altera evolvetur hora usque ad penumbrae finem.


2446. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

eclipseos. Tum per unam horam crescet pars obscurata usque ad immersionem totalem. Et aliae fere binae horae evolventur, donec limbus praecedens, tota diametro emensa, adveniat ad finem umbrae et incipiat emersio, quae durabit itidem circiter per unam horam. Ac demum altera evolvetur hora usque ad penumbrae finem. 15 Si Lunae orbita sit obliqua ad illos circulos, quod accidit fere semper, quatuor tempora ab initio penumbrae ad initium immersionis in umbram, ab hoc


2447. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

tenui quidem, sed tali, ut adhuc commode discerni possit. 22 Ut id evidenter pateat, oportet videre, quantum immergatur id lumen in ipsum conum umbrae terrestris et an demittatur usque ad eam ejus regionem, quam occupat Luna posita in centro ipsius umbrae. Ad ejusmodi investigationem esset opportunum admodum, et fere necessarium, aliud schema. Adhuc tamen conabimur haec, et quae sequuntur, subjicere mentis oculis, quantum licebit. Concipiatur radius


2448. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

apparente Solis, nimirum dimidii circiter gradus. Adeoque inclinatio radii non refracti ad axem, quae est dimidia ejus anguli, est circiter quarta pars unius gradus. At refractio horizontalis syderum est circiter dimidii gradus, et haec duplicatur, dum radius tangens Terram progreditur usque ad egressum. Unde illa inclinatio augetur per gradum integrum sive per angulum quadruplum prioris, et evadit angulus inclinationis quintuplo major. Inde autem facile colligitur hunc radium secare axem umbrae in distantia fere quintuplo minore a centro Terrae. Calculo


2449. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

devenit multo breviore via per illam ejus crassiorem extimam cutim, qua convestitur, quam si eandem defigas admodum oblique. 27 Sponte jam hic patet applicatio eorum, quae huc usque sunt dicta, ad radios, qui transeuntes per atmosphaeram abeunt in Lunam in umbra positam. Qui nimirum, cum admodum ingentem atmosphaerae tractum percurrant, maxima eorum parte intercepta ad summam tenuitatem rediguntur.


2450. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

proveniens e binis partibus oppositis atmosphaerae terrestris. Ad quaevis autem puncta axis deferetur lumen collectum ex omnibus punctis circuli integri atmosphaerae. 36 Quae huc usque sunt dicta, pertinent ad legem, qua lumen illud dividitur per eam partem coni umbrosi atmosphaerae terrestris. Hic jam exponitur, per quam ejus spatii partem Luna transeat. Orbita Lunae transit infra illam intersectionem superficiei coni tertii cum primo et supra verticem coni secundi


2451. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

multo propior superficiei primi coni excipiet radios transmissos per altiorem atmosphaerae partem adeoque ob rationes toties dictas minus attenuatos. In media autem umbra erit multo clarior prope centrum et multo obscurior circa margines, cum in centro tum accipiat radios usque adeo acutos prope axem. Demum prope initium emersionis erit iterum obscurior circa medium et clarior circa margines, quorum alter erit adhuc in situ duplicati luminis, alter erit in situ luminis transmissi per altiorem atmosphaeram. Haec ad totum pertinent Lunae


2452. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

per altiorem atmosphaeram. Haec ad totum pertinent Lunae discum. Sed si consideretur unicum punctum disci lunaris, id punctum initio, dum umbram subit, erit minus obscurum. Tum obscuritas crescet, donec deveniat ad loca luminis duplicati, ubi obscuritas decrescet usque ad medium. Tum iterum crescet usque ad certum limitem ac iterum decrescet in accessu ad marginem exteriorem prioris coni. 39 Quae diximus, pertinent ad eclipses centrales. In


2453. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

Haec ad totum pertinent Lunae discum. Sed si consideretur unicum punctum disci lunaris, id punctum initio, dum umbram subit, erit minus obscurum. Tum obscuritas crescet, donec deveniat ad loca luminis duplicati, ubi obscuritas decrescet usque ad medium. Tum iterum crescet usque ad certum limitem ac iterum decrescet in accessu ad marginem exteriorem prioris coni. 39 Quae diximus, pertinent ad eclipses centrales. In eclipsibus autem partialibus, in


2454. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

operum multitudo et pretium. 48 Silvius cardinalis Valentius, immortalis memoriae vir, quo idem summus pontifex usus est primario administro, secretarium status appellant, usque ad ejus obitum, qui pontificis ipsius mortem biennio fere praecessit et in quem unum alia multa praecipua sane munera congesserat, erat enim inter caetera camerarius, ut appellant, et praefectus Congregationi de propaganda fide. Ita autem eo in omnibus sui principatus negotiis utebatur, ut


2455. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

excolimus tam Latino idiomate quam Illyrico, quo domi utimur. Omitto vetustiores ut Marinum Ghetaldum, inter geometras celebrem illo ipso tempore, quo nobilissima facultas a paucis admodum excolebatur; Stephanum Gradium, elegantissimum Latinum poetam eo ipso superiore saeculo, quo usque adeo conciderant in Italia humaniores litterae corruptae penitus ac depravatae; Bandurium e Benedictinorum familia tot voluminibus in Gallia editis celebrem aliosque quamplurimos, qui mihi frustra sese offerunt properanti. Unus instar millium esse potest in Latina poesi et omni doctrinae


2456. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

nostrae scriptoris sane non vulgaris, impressa Patavii nitidissimis Comini typis habentur binae Latinae elegiae P. Bartholomei Boscovichii, mei et natura fratris et religioso instituto socii, adhuc superstitis, recusae iterum alibi et habitae inter elegantissima recentiorum scriptorum monumenta. Usque adeo humaniores litteras Ragusini et excoluerunt semper et adhuc excolunt cum successu. 49 Quae huc pertinent, acciderunt ante tres circiter menses. Quae quidem exposui in


2457. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

ab ipso proposita persecuti sumus lib. I. ab adn. 47(46). 7 Maris aestum derivari itidem a mutua gravitate Newtoniana innuimus lib. I. adn. 20. Intricatissimi phaenomeni, quod usque adeo torserat philosophorum ingenia, explicationem primus omnium invenit Newtonus ac lib. III Principiorum evolvit. Eam theoriam mirum in modum promoverunt Mac-Laurinus, Eulerus, Bernoullius in iis dissertationibus, quae habentur inter praemio donatas ab academia


2458. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

Cujus ipsius nominis rationem ibidem exhibuimus. Eum Newtonus deduxit primus ex sua theoria gravitatis in eodem libro. Et vim quidem, ex qua is motus oritur, egregie determinavit. Quod ad ipsam praecessionem aequinoctiorum pertinet, eam calculo eruit consentientem cum observationibus usque ad unicum minutum secundum. Sed D'Alambertus habet multa, quae in eo calculo desideret, quem longe alia via instituit, et tam ipsam praecessionem aequinoctiorum quam ejus inaequalitatem, ex qua pendet alius perquam exiguus astrorum motus a Bradleyo detectus, invenit ipsis observationibus


2459. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

ideam excitet. Et in hoc sensu accipitur nomen coloris a pictoribus, qui ad certos inducendos colores certas substantias adhibent. In quo sensu colores sunt in rebus ipsis. 28 Huc usque proposita est proprietas radiorum luminis pertinens ad refrangibilitatem et colores. Transeundum est nunc ad eandem probandam. Quod ante quam praestem, propono methodum recte philosophandi. Hypotheses prorsus arbitrariae nunc quidem a bonis physicis rejiciuntur omnes


2460. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

petitur ab impressione facta in medium, per quod lumen progreditur. Ea quidem est Newtoni, sed mihi videtur parum probabilis. Est autem hujusmodi: in medio, per quod lumen progreditur, fortasse excitari undas quasdam, quae celerius propagentur quam ipsum lumen progrediatur et praevertant radium usque ad ejus medii finem, ubi particula luminis facilius transmittatur per illam superficiem vel reflectatur retro, prout invenerit undam sibi faventem vel contrariam. Minus autem probabilis videtur mihi haec causa, quia credo evinci posse radium luminis nullam resistentiam pati in medio


2461. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

divisions d'un monocorde, n'est presque jamais exact, et je l'ai démontré dans mes dissertations imprimées à Vienne). Sed haec innuisse tantummodo sit satis. 57 Huc usque exposuimus experimentum, ex quo deduci possunt principia pertinentia ad hasce vices, quae supra proposueramus et probanda fuerant. Nunc transeundum ad plura egregia sane consectaria, quae inde profluunt et quae plurium phaenomenorum explicationem exhibent ac rationem reddunt colorum


2462. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

positione oculi, cujusmodi plura hic enumerantur, debent habere densiores vel pinguiores particulas immersas in vacuo circumjacente vel aere aut quavis rariore materia. 69 Huc usque expositum est vario ludant quae corpora opaca tuentem, quae servent certum... colorem. Hic jam exponitur quem servent quaeque colorem, nimirum cur alia alium constantem colorem habeant. Id constat a crassitudine particularum. Lamina certae exiguae crassitudinis certum colorem exhibet


Bibliographia locorum inventorum

Bošković, Ruđer (1711-1787) [1761], De solis ac lunae defectibus, versio electronica (), 5828 versus, 91294 verborum, Ed. Branimir Glavičić [genre: poesis - epica; poesis - epistula; paratextus prosaici - commenta] [word count] [boskovicrdsld].


More search results (batches of 100)
First 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report


Powered by PhiloLogic

Creative Commons License
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom
Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.