Your search found 598 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 465-485:

et dubio semper, lapsumque minanti
1.408  Vertice securos ausis defigere gressus:
1.409  I miser, eque Bonis, rapidi quae fluminis instar
1.410  Vlteriùs iam iam fugitiua abscedere sentis,
1.411  Perpetuos fructus, mansuraque gaudia ducas.
1.412  Haud malè Spartanus, vulgi clamore secundo (a) (2) Plut. Apopht. Lacon. Cic. 5. Tuscul.

sapientem, rhetora, necnon
1.602  Induperatorem, regemque, heroaque ducam.
1.603  Qua mihi nempe vnus doctrinae, diuitiarum,
1.604  Regnique, et famae, et Mortales quidquid vbique
1.605  Consectantur opum fructus, pax aurea, constat.
1.606  Scilicet externi quidquid pictique refulget
1.607  Circúm hominem, (mendax oculos ne fallat imago)
1.608  Non id laetitia, at cortex vanumque putamen

Numina sunt? Par inde licentia: fastus
1.1129  Impatiens legum: totum vanescere sortis
1.1130  Creditur eximiae pretium, communia iura
1.1131  Si subeat. Facinus quamvis sine dote, nec vlli
1.1132  Sollicitent fructus; sat causa furentibus ingens
1.1133  Ad soelus, vt sibi cuncta probent, vel iniqua, licere.
1.1134  Audax pro virtute furor, pro iure libido,
1.1135  Multaque posse decus summum, non debita velle:

pubes, vt nauita, sutor,
3.710  Rufticus, vpilio, miles, generisque per Orbem
3.711  Humani pars magna, foret quies copia dives,
3.712  Quod tibi, post cladem, reliquum. Te parcior anni
3.713  Vnius exanimat fructus, quem foenore largo
3.714  Excusabit agris ventura manentibus aetas:
3.715  Haud stabiles illis reditus, haud iugere certi
3.716  Vlla soli: vix, quod naturae vota requirant,
3.717  Suppetit: eximio

3.1076  Instituit: neque desidiâ turpique veterno
3.1077  Ingenuas patitur vires corrumpere, duris
3.1078  Sed studijs, meritâque iubet clarescere famâ.
3.1079   32. Nullos at video, referes, praesentia fructus
3.1080  Quos olim peperisse queant discrimina. Quid tum?
3.1081  Paeonij quoque non rarò medicaminis Aegrum
3.1082  Vis latet: occultam nec seciùs inde salutem
3.1083  Percipit. Est Recti, est aliquid,

prouida nosse
3.1094  Corda ducis. Belli mens totius ille, quid aptum,
3.1095  Vtiliusque, videt cunctis pro millibus vnus.
3.1096   33. Cur tamen in Iussis Caeli grauioribus vllos
3.1097  Ipse etiam nequeas fructus agnoscere? Nullos,
3.1098  Fac, pariant alios; hoc ipsum fortia ferre,
3.1099  Numquid vile Sui pretium? Nil gloria mentem
3.1100  Ergo mouet, pulchris merces amplissima factis?
3.1101  Nil virtutis

totam Xersis sub signa coactam
4.81  Vt pater Auroram, omnigenum, innumerabile vulgus,
4.82  Plusquam regifico posset molimine structis
4.83  Excepisse epulis; tam larga fauentis olympi
4.84  Dona, tot eximios fructus, melioribus instans,
4.85  Deseruit, lucris, et transfuga nobilis almae
4.86  In pauperitatis se dulcia castra recepit.
4.87  Proh quantum sorti debes! Cum dotibus amplis,
4.88  Pabula nequitiae, et

par fuerat casùs, maeroris iniqui
4.122  Argumenta facis? Nimiùm sua, mensor auarus,
4.123  Ah nimiùm curto definit gaudia gyro,
4.124  Non nisi praesenti fruitur qui sorte, nec vllâ
4.125  Praeteritos aeui fructus in parte reponit
4.126  Laetitiae. Volucri delabitur ocyor amne,
4.127  Singula perque perit cursim momenta voluptas:
4.128  Quae fuit, haud superest; quae praesens, ordine eodem
4.129  Iam fuerit. Digna

reddendi in crimine ponas?
4.148   10. Esto, infida tamen te laeserit, vt memoras, sors;
4.149  Cur ideo noceas tibimet crudeliùs ipse?
4.150  Abstulit illa suos, rerum vilissima, census:
4.151  Cur reliquos fructus, melioraque, prodigus vltro,
4.152  Ad cumulum damni abîjcias tu munera, dulcem
4.153  Laetitiam, sophiaeque iubar, cordisque vigorem?
4.154  Haec hominum felix possessio, quam sibi recta
4.155  Mens

inglorius aeuum.
4.296   18. Quisquis es, o, talis mentem cui cura remordet,
4.297  Disce age, quàm tenui frauderis munere, quàmque
4.298  Sic etiam, licet ignoto penitùsque latenti,
4.299  Nil vitae ad fructus, synceraque gaudia desit.
4.300  Quidquid abesse doles, summo quoque defuit Orbis
4.301  Authori, minimo nec tempore defuit. Ante
4.302  Scilicete nihili aeternis quàm promeret vmbris
4.303  Ille genus

ambitiosa cupido
4.945  Non comes ingenijs: nec plurima scire videtur
4.946  Sat pulchrum, nisi Scire tuum sciat alter. At ista
4.947  In venas vbi lapsa lues; quae gaudia, quosve
4.948  Iam liceat solidae fructus decerpere Pacis?
4.949  Pulsa quies: tedis flagrantibus aemulus instat
4.950  Vsque calor: longè requies. Spes hinc, timor inde
4.951  Alterno quatiunt sibimet contraria motu
4.952  Pectora. Certamen,

4.1026  Vix serò (atque vtinam vel serò) appellere fas est.
4.1027  Quaerendâ sic materie, qua gaudeat, ipsum
4.1028  Absumit, gaudere animus quo debuit, aeuum:
4.1029  Quàmque frui, steriles mauult vsque addere fructus.
4.1030  Quìd per multiplices adeo discurritur artes?
4.1031  Quò tantus labor, et sitis infinita sciendi?
4.1032  Scire sat est, Homini syncera ad gaudia nullis
4.1033  Cecropiae, aut Latiae studijs

Scilicet indecori myrto mutasse vocantem
5.417  Tarpeij laurum Iouis, aspirantibus vti
5.418  Nesciuisse Deis, Capuaeque ad moenia, Cannas
5.419  Nempe suas, rerum ta laeta exorsa, priorum
5.420  Tot fructus operum, sudatique vltima Martis
5.421  Praemia corrupisse, Futuri improudus, audit.
17  17. Nec Ducis Aemathij melior fortuna. Coruscis
5.423  Quid procul e cunis Ganget idos Amphitrites,

dissimiles, veterumque probemur
5.1358  Immemores laudum: de nobis neu sua porro
5.1359  Iudicia elusi damnent, qui maxima quaeque
5.1360  Expectant, nosque in primis mirantur Amici.
5.1361  Heu miseros operum fructus! Non aspera saxa,
5.1362  Immensum proris famae qui finditis aequor,
5.1363  Non saeuum Hippotadem, nimbosaque sydera; ventos
5.1364  Ah potiùs faciles, cursusque horrete secundos.

Vox caldior vna
6.479  In seros quoties gemitus, longasque Maiorum
6.480  Exijt Iliadas? Permittere verba feroci
6.481  Ingenio, libuitque auidum expleuisse furorem?
6.482  En, quales breuis illa tulit vesania fructus.
6.483  Exul, inops, vagus, assiduis terroribus aegram,
6.484  Ac longo similem letho traducere vitam
6.485  Cogeris. Haec olim cautus, prudensque Futuri
6.486  Spectasses; vacuus curae, et discriminis

ipse
6.492  Esto Neoclides viuendi hìc norma: futuros (a) (a) Apud Laert. in Vita Epicuri.
6.493  In dulci spectare iubet qui semine fructus:
6.494  Anticyram procul ablegans, praesentia nullo
6.495  Qui Bona delectu arripiunt, quaecunque, parati,
6.496  Sensibus in votum veniat genioque voluptas,
6.497  Protinus indulgere: licet mox illa

Affertur Aduersariorum responsio, contendentium Bona Fortune, esto interiora communibus naturae diuitijs; pretio tamen ijs antestare, vtpote ad proprium vnius domini fructum spectantia. Cui responsioni dupliciter obuiam itur: primò, quia nihil inde amplificatur possessae rei fructus, immo clariùs elucet, quàm sit angustus et tenuis, cum ad plures simul nequeat pertingere. Secundo, quia falsò iactatur, fortuitorum Bonorum fructum à dominis solummodò percipi: cum magna illius pars ad populum etiam pertineat: vt liquidô apparet in

magnificentiâ, et caeteris de hoc genere quibuslibet Bonis, externam solummodo in speciem paratis. Neque rursus respondeant, praeter huiusmodi pompam, ac speciem, qua populus ex aequo fruatur, superesse alios in Fortunae opulentiâ pulcherrimos, et proprios Diuitum fructus, honorem nimirum, et voluptatum cuiusquemodi copiam. Nam, ad voluptates quòd attinet, si de naturalibus, puta cibi, atque somni, loquamur; negatur ampliores eas fortunatis hominibus, quàm pauperrimo cuique suppetere. Patet id

Adde, quòd non in Bonis duntaxat, quae possidemus; sed in ipsis Malis, quae patimur, fomenti, et solaminis plurimum ad ea aequiùs toleranda reperire fas est: cum praesentis aeui Bona, atque Mala ita Deus Temperauerit; vt nulla tam immanis calamitas sit, que nihil admisti secum fructus, atque commodi ferat. Quam rerum diuersam temperationem non absurdè Epictetus per duas dissimiles ansas vtrinque ijs adiunctas expressit, asperam vnam, quaque citra noxam nequeant apprehendi; commodiorem

subiectos oppresserit, facultatibus violentiùs exuerit, durioribus imperijs vexauerit, in plura, et saeuiora discrimina praecipites egerit. Quam Ambitiosorum miserrimam seruitutem multò etiam intolerabiliorem facit stipendij tenuitas: cum non modò nihil solidi fructus ex tot laboribus capiant; sed neque ipsam famam, leuissimum caeteroqui, et inane praemium, synceram, atque plenam obtineant. Testantur id duo cum primis famosa

Deus, et Natura assignauit, omissâ alienae sortis inuidiâ alienae sortis inuidiâ, acquiescere. Quod factu procliue erit, si, contra Stultorum morem, nostrae sortis fructus, alienae verò onera contemplari discamus. Nullum quippe Vitae genus occurrere, quod omni fructu, omni incommodo careat, et vnde Sapiens laetitiae argumenta; stultus maeroris causas non ducat. Neque indignandum

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report