Your search found 2731 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1875-1905:

Quod quidem quam recte fecerint, ipsi videant; mihi certe summopere displicet. Cur enim conari non debemus, efficere possimus, ut et eodem igne mentisque calore, quibus auctor aestuabat, correpti videamur; et eadem versuum elegantia, qua graece scriptae sunt, latine (ea nimirum lingua, quae adhuc et florentissima est, et in tanta linguarum diversitate habetur una tamquam communis hominum conciliatrix, ac veluti quoddam doctrinae vinculum) res interpretatas exhibeamus? Cur unam tantum rerum utilitatem, non etiam verborum venustatem persequamur, solumque animi, non aurium quoque

Odysseae latina interpretatione. Ego quidem, quamvis ab ineunte jam adolescentia graeca semper cum latinis conjunxerim, quamvis et Homerum et Virgilium seu natura seu casu aliquo primae institutionis prae omnibus semper poëtis adamaverim, assidueque triverim manibus; tamen video, quantum mihi adhuc optimarum artium praesidii desit, ut laudabiliter eum, in quem fortasse temere, sed libenter certe, sum ingressus, peragam cursum. Dicam tamen confidentius, sed vere, nullum me laborem subterfugisse, quominus si non perfectus, essem saltem ceteris interpres diligentior; proptereaque illos

ac praecipue illius amplissimi optimarum artium maecenatis Francisci I. Galliarum regis, cui suos dedicarat libros, excitavisse. Sed vir singulari doctrina atque industria praeditus immaturo fato praereptus nequivit opus, quod inceperat, absolvere: qui si diutius vixisset, nec esset florente adhuc aetate inimicorum fraude sublatus, magna me fortasse cura molestiaque liberasset. Nam quum fuisset egregie suo functus labore, me ab hoc opere suscipiendo deterruisset: multoque melius ille fortasse mihi, quam ego et otio et meae consului famae, consuluisset. Restat igitur unus Simon Lemnius,

neleis dium pete Nestora terris,
308  Tum Spartam et flavi Menelai ad limina tende,
309  Ultimus Argivum patrias qui venit ad oras.
310  Vivere si audieris patrem, reditumque parare, 310
311  Omnia adhuc unum praestat mala ferre per annum:
312  Sin vero exstinctum fors nunciet ulla, nec aura
313  Amplius aetheria vesci, persolve supremas
314  Inferias patri, atque ingens attolle sepulcrum;
315  Nupta

namque illum divite Nestor
448  In lecto, placida voluit requiescere nocte
449  Aedibus in propriis, ubi porticus alta sonabat; 450
450  Quem juxta accubuit bello Pisistratus acer,
451  Impubes qui regis adhuc vernabat in aula.
452  Nec minus ipse alta penetrali in sede receptus,
453  Stravit ubi lectum conjux, dedit aegra sopori
454  Membra senex, curasque simul sensumque reliquit.
455  Postera quum caelo

mendax fallat imago,
167  Seu moneat verax, dicam, quando ipse profari
168  Fert animus, tacitaque vetat consistere lingua.
169  Non ego tam simili vel nympham corpore vidi, 170
170  Vel puerum (cernentis adhuc stupor occupat ora)
171  Quam similis magni nato est hic omnia Ulyssei
172  Telemacho, puerum quem quondam in sede reliquit
173  Dulichia genitor, me propter tota furentem
174  Graecia quum phrygios

sic ore loquuta est:
437  Quis furor, aut mens dira expertem sensibus urget
438  Omnibus? anne ultro cessas; atque aspera gaudes
439  Ferre mala heic residens? non certa pericula sentis 440
440  Lentus adhuc claususque mari carisque relictus
441  A sociis, queis victa fame jam corda labascunt?
442  Huic refero: o tandem quaecumque es magna dearum,
443  Dicam equidem, nec vera tegam. non sponte morantem

corda,
575  In reditu periere duces, ne tristia dicam
576  Funera, queis aderas pugnando ad moenia Trojae.
577  Stat vero pelagi mediis inclusus ab undis
578  Unus adhuc, certatque graves evincere casus.
579  In ratibus curvis periit mavortius Ajax, 580
580  Quem prius ad Gyras alte surgentia saxa
581  Vexerat irato Neptunus ab aequore servans.
582  Atque

poscamus, ait, qua praestat in arte
146  Advena, quas didicit pugnas? haud ille videtur
147  Hirsutumque femur, surasque, et longa superne
148  Brachia, cervicemque malus; nec pectore virtus
149  Vivida adhuc fugit, multo sed tarda labore
150  Membra labant. neque enim vis ulla furentibus undis 150
151  Saevior heroum fortissima corpora frangit.
152  Dixit. at Euryalus: sic sic juvat, inquit, et illum

nosque una et gaudeat hospes,
602  Id satius multo est. olli hunc celebramus honorem
603  Donaque largimur faciles, reditumque paramus:
604  Quippe homini, cui tantum aliquis sub pectore sensus
605  Vivit adhuc, ipso pro fratre est hospes habendus.
606  Nec vero quaecumque petam, tu callidus astu
607  Vera tegas, oro: fari quin omnia praestat.
608  Dic nomen, quo te genitrix, genitorque vocabant,
609  Et

pelago nobis patrii se ostendere colles, 30
31  Ardentesque ignes propius. mihi pectora pressit
32  Dulcis et alta quies fesso; namque ipse regebam
33  Usque ratem, nullum sociorum vela movere
34  Passus adhuc, patria citius quo sede potirer.
35  Interea nautae vario sermone serebant
36  Multa inter sese, meque auri pondera ferre
37  Argentique domum ventorum a rege putabant.
38  Atque aliquis comitem

flentem nequidquam. atque ipse sopore 50
51  Excitus, et tristi concussus pectora casu
52  Mecum agito, in fluctusne ruam, vitamque relinquam?
53  Anne feram tacitus, caelesti vescar et aura
54  Vivus adhuc? praestat superesse, imaque resedi
55  Sub puppi tacitus, classem dum turbine venti
56  Rursus in Aeoliam ferrent, circumque sodales
57  Ingemerent. illic iterum tellure potimur,
58  Fontibus atque

atque viri, seniumque imbelle, puellaeque 40
41  Innuptae fato tristes et caede recenti:
42  Multi etiam in bello transfixi pectora telis
43  Magnanimi heroës calido sparsa arma tenentes
44  Sanguine adhuc. omnes magno stridore ruebant
45  Effusi ad fossam: subitus mihi pallida tinxit
46  Ora timor, steteruntque horrenti in vertice crines.
47  Tum celerans ovibus mactatis tergora jussi
48  Deripere et

Aeacidem, formoso insigior ore.
492  Heic fatus ut Peleo veterem cognovit amicum,
493  Ingemuit lacrimans, tristique haec addidit ore:
494  O vafer et rerum mirande inventor, Ulysseu,
495  Infelix, quid adhuc animo tibi restat inausum?
496  Qua tristem nunc arte Erebum, loca luce carentum,
497  Umbrarumque domos, potuisti vivus adire?
498  Cui refero: o Peleo generate, o lumen Achivum
499  Aeacida, vatis

laetus praestantibus orsis.
565  Hinc aliae accessere animae, graviterque gementes
566  Narrarunt mihi quaeque suas ex ordine curas.
567  Solus torva tuens longe Telamonius Ajax
568  Stabat, adhuc tristi servans in mente repostum
569  Judicium, quo victor ego Vulcania quondam
570  Arma tuli, magnum spoliati munus Achillei 570
571  Praeripiens olli. genitrix Thetis ipsa locarat
572  In medio ad

Ambrosiam pavido referentes ore Tonanti;
64  Verum aliquam semper leto rapit improba rupes,
65  Suffectaque nova numerum Saturnius aequat.
66  Hаc non ulla quidem potuit tranare carina
67  Sospes adhuc: navimque simul correptaque ab aestu
68  Corpora fluctus agit nimbisque vorantibus ignis.
69  Sola per undosos intendens carbasa tractus
70  Transiit haec Argo quondam loca, Phasidis oras, 70

amor, quem moestus acerbis
45  Fletibus indulgens suspiro, armentaque servo
46  Haec aliis mactanda. procul regna invia lustrans
47  Exsul inops, mensae fors ille, atque indigus errat
48  Auxilii, si vivit adhuc et vescitur aura.
49  Quin sequere o, limenque subi progressus amicum,
50  Ut cereris post dona satur laticisque lyaei 50
51  Expedias, qua parte venis, quae saeva fatigat
52  Dein miserum fortuna?

profugum stat quaerere: solvunt
395  Vela notis, altumque petunt. sic numine tutus
396  Praedonumque manus fugi, placidoque receptus
397  Hospitio heic tantique viri servatus amore
398  Vivam equidem, neque adhuc mergar fatalibus umbris.
399  Dixerat; ac stabuli custos: quis temperet, inquit,
400  A lacrimis, miserande hospes, tam dura ferentem 400
401  Aspiciens, tantis fortunae fluctibus actum?
402  Dixisti

cedens, patre de Laërta:
384  Vivuntne aetherii claro sub lumine solis,
385  An periere ambo, stygiasque ivere sub umbras?
386  Talia quaerenti senior: certa omnia reddam,
387  Hospes, ait. longaevus adhuc vitalibus auris
388  Laërtes fruitur, sed magnum in vota precatur
389  Usque Jovem invisam cupiens abrumpere vitam
390  Artubus edomitis quamprimum. scilicet illum 390
391  Heu nimis amissae prolis

experta novas, aliumque sequuta
40  Nupta virum cessit, thalamoque absentis Ulyssei 40
41  In vacuo texit sublimis aranea telam?
42  Vix ea, quum senior referens: immota penates
43  Illa quidem tibi servat adhuc, et pectore contra
44  Stat casus obnixa omnes; nec luce dolores
45  Nec miserae absistunt sera sub nocte gementi.
46  Haec ait, et juvenem subito levat impiger, hastam
47  Accipiens. subit ille fores,

tu misero, supplex te in vota precatur.
76  At juvenis: nimium saevis mea pectora curis
77  Figis,ait, senior, quanam illum in sedibus arte
78  Accipiam teneamque meis? non vivida ab annis
79  Venit adhuc valido virtus, nec robore fretus,
80  Si prior incessat quisquam, defendere possim. 80
81  Contra animum genitrix nunc huc nunc dividit illuc,
82  In partesque rapit varias incerta; penates
83  An

impatiens animi, visumque referret.
497  Quem sic Telemachus prior est affatus ab ore:
498  Exspectate venis: quaenam altam fama per urbem?
499  Jam pelago rediere proci mihi fata minantes
500  Insidiis, an adhuc me frustra in gurgite quaerunt? 500
501  Huic senior: fuerat non has inquirere curas,
502  Nec propero mihi nosse animus, jussisque peractis
503  Moenia, quamprimum cupiens discedere, liqui.

84  Magnanimo, jam dona meis tibi ferre jubeto
85  E laribus famulas, abeunti flavus Atrides
86  Ipse dedit quae multa heros. nec plura loquuto
87  Telemachus reddit: dubio fortuna periclo
88  Pendet adhuc incerta; procūm namque effera pubes
89  Si patrias populata domos me funere perdat,
90  Te potius, Piraee, velim gaudere potitum 90
91  Muneribus; sin et nobis victoria laudem
92  Adnuat, atque hostes

dura animos queis urget egestas.
442  Tu vero ante alios unus magis asper Ulyssei
443  Increpitas famulos: meque ipsum laedere gaudes
444  In primis. at nulla tui mihi cura minantis,
445  Penelope dum vivit adhuc, et numina servant
446  Telemachum. dixit senior: tum gnatus Ulysse:
447  Comprime jam vocem, neu contra plura reponas;
448  Antinous dirae semper convicia linguae
449  Laevus amat, cogitque alios

referens narraret, et o qua
586  Pectora mulceret longum dulcedine fando!
587  Tres illum noctes, totidemque in paupere luces
588  Detinui stabulo, (nam primum advenerat illuc
589  Elapsus pelago;) neque adhuc percurrere coeptos
590  Expediens casus potuit. miratus ut olim 590
591  Quis videt afflatum divino numine vatem,
592  Attonitusque stupet vulgo miranda canentem
593  Carmina, inexhausta semper manantia

inde focis calidam de more favillam
64  Excussere aliae, rursumque in lumina taedas
65  Suffecere novas aliae, flammisque dedere.
66  Quarum saeva iterum tali tunc voce Melantho
67  Increpuit regem: quid adhuc vagus undique oberras,
68  Sera etiam sub nocte gravis, lustrasque puellas
69  Improbus? aut foribus discede, et munere gaude
70  Jam fatur, aut rapto torre hoc expulsus abibis. 70
71  Illam torva

regam famulas, magnosque penates
598  Permetuens vulgi famam thalamumque jugalem;
599  An sociata sequar, tot lectos inter Achivos,
600  Qui meliorque viget factis, majoraque spondet 600
601  Praemia? natus adhuc fuerat dum debilis aevo,
602  Non me has linquentem sedes est nubere passus;
603  Grandior at factus plenoque in flore juventae
604  Ultro etiam invitam suadet properare hymenaeos
605  Externasque

Munus agens pubi lectas de more capellas;
205  Pastoresque ibant gemini simul. ipse ubi circum
206  Atria curva gregem vinclis religavit olentem,
207  His ultro regem dictis incusat acerbis:
208  Pergis adhuc gravis esse, avidus nec poscere cessas
209  Quemque virum, necdum tete his penetralibus effers?
210  Haud prius absistes, credo, quam saucius hasce 210
211  Experiere manus; tanta est injuria, demens,

successu laetus amico
477  Alloquitur ductor: non hic te in sedibus hospes
478  Dedecorat frustra cessans; nec meta fefellit,
479  Brachia nec longo ceciderunt fracta labore.
480  Integrum stat robur adhuc, nec pubis Achivae 480
481  Vera reor, contra miserum quae jurgia jactat.
482  Nunc epulas properare juvat, dum fulgida caelo
483  Lux sinit; arguto dein praestat gaudia cantu
484  Certa sequi,

assurgens. cadit ille, et fracta loquentis
368  Immundo cervix commixta in pulvere sedit.
369  Terpiades vero letum exitiale tremiscens
370  Phemius, ille procos cantu mulcere coactus, 370
371  Stabat adhuc, citharamque manu retinebat eburnam
372  Limine secreto latitans. cunctatur, et aestu
373  In vario nunc huc animum nunc dividit illuc
374  Anceps, Ercaeine Jovis progressus ad aram
375  Marmore de

heic suspirans iterum compellat amatam
278  Penelopen Ithacus: mala multa exhausta peregi,
279  O conjux; necdum discrimina vincere cuncta,
280  Supremamque datum tamen est contingere metam. 280
281  Restat adhuc duri superanda immensa laboris
282  Vis alia, ut vates fatorum arcana recludens
283  Tiresias quondam monuit, nigrantia Ditis
284  Atria quum subii quaesitum oracula nostro
285  Pro reditu, sociumque. at

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report